Chapter 134

🦊Arc 9 - ကျင့်ကြံရေးဇာတ်လမ်း၏ အဖြည့်ခံ

Chapter 134

9.10

တိတ်ဆိတ်ခြင်းတောင်ထွတ်တွင် သူ၏တပည့်အပြင် တတိယလူလည်း ရှိနေပေသည်။ သူ့ကိုယ်ပိုင် အာရုံငါးပါး အသိစိတ်ကို မပိတ်ပင်ထားသရွေ့ တတိယလူ တိတ်ဆိတ်ခြင်းတောင်ထွတ်ထဲသို့ ဝင်လာသည်နှင့် ၎င်းကို သူ သိနိုင်ပေသည်။ အခု ထိုလူသည် တိတ်ဆိတ်ခြင်းတောင်ထွတ်တွင် အချိန်အတော်ကြာ နေထိုင်ခဲ့ပြီးပြီဆိုသည့်အကြောင်း သူပြောနိုင်သည်။

သူ့တပည့်သည် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘဲ သူ မရှိသည့်အချိန်၌ အခြားသူနှင့်အတူတကွ နေထိုင်ကြောင်း သူသိသည်နှင့် တပြိုင်နက် ချီလန်၏နှလုံးသားထဲတွင် မီးတောက်များ စတင်လောင်ကျွမ်းလာသည်။ အရာအားလုံးကို မြေပြင်ပေါ်သို့ လွှင့်ပစ်ဖျက်ဆီးပစ်ချင်သည်အထိ အပြင်းအထန် ဒေါသထွက်နေပြီး သူ့မျက်လုံးများမှပင် မီးတောက်များ စတင်ထွက်ပေါ်လာသည်။

ချီလန်သည် သူ၏တံခါးပိတ် ကျင့်ကြံမှုမှ ထွက်လာတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပထမဆုံး သိရှိခဲ့သူသည် ထုံးစံအတိုင်း ရွှယ်လင်ပင်ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူ့မူလခန္ဓာကိုယ်ကို ထိုခြံထဲ၌ထားရှိခဲ့သည်။ ထိုချီစွမ်းအင်မီးလျှံသည် ကောင်းကင်သို့ တန်းတန်းမတ်မတ် အရှိန်အဟုန်ကြီးမားစွာ တောက်လောင်နေပြီး သူသာ ၎င်းကို သတိမမူမိမှသာလျှင် ထူးဆန်းနေပေလိမ့်မည်။

ထိုအချိန်တွင် ရွှယ်လင်သည် တောင်ပေါ်တွင် ကြက်တစ်ကောင်ကို ဖမ်းနေခဲ့ပြီး သူတို့ ကြက်ပေါင်း(Beggar’s Chicken)ကို စားရန် ယွီရှောက်ဖုန်အား ကြက်အမွေးများကို နုတ်ခိုင်းရန် ပြင်ဆင်နေခဲ့သည်။ သူ ကြက်ကို ယွီရှောက်ဖုန်၏လက်ထဲသို့ မထည့်ရသေးခင်မှာပင် လေထုပြောင်းလဲမှုကြောင့် ကြက်သည် အလွန်ကြောက်လန့်သွားပြီး ရွှယ်လင်၏ ဖမ်းဆုပ်ထားခြင်းမှ ထွက်ပြေးသွားကာ အသက်ဘေးမှ လွတ်မြောက်သွားခဲ့သည်။

 [TN - Beggar's Chicken ဆိုတာ ကြက်သားကို ကြာရွက်၊ ဝါးရွက်၊ ငှက်ပျောရွက်တွေနဲ့ ထုပ်ပိုးပြီး မီးအေးအေးနဲ့ ပေါင်းထားတာကို ဆိုလိုတာပါ]

ယွီရှောက်ဖုန် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်သွားသည်။ ချီစွမ်းအင်သည် သူ့ဆီသို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ဖိနှိပ်မလာခင်အထိ ချီစွမ်းအင်သည် အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ကောင်းကင်ဆီသို့ မြင့်တက်သွားသည်ကိုကာ ယွီရှောက်ဖုန် ခံစားရသည်။ ထို့နောက် သူ့အား ကာကွယ်ပေးရန် အလျင်အမြန် ရှေ့ထွက်လာသော သူ့အစ်ကိုကြီး၏ တည်ငြိမ်အေးဆေးသည့် အမူအရာကို ကြည့်နေမိသည်။

ယွီရှောက်ဖုန်ရှေ့တွင် လေပြင်းတစ်ချက် ပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်သွားပြီး ထိုလေထုထဲတွင် အရိုးထိတိုင်အောင် ကိုက်ဖြဲထိုးဖောက်ချင်သော သတ်ဖြတ်ချင်သည့် ရည်ရွယ်ချက်များ ပါရှိခြင်းကြောင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး အေးခဲတောင့်တင်းသွားခဲ့သည်။

သူ့လက်သည် ဘယ်နေရာမှ ရောက်လာမှန်းမသိသော သစ်ရွက်တစ်ရွက်ကို ရုတ်တရက် ဆုပ်ကိုင်မိသွားသည်။ ထို့နောက် ယွီရှောက်ဖုန်သည် သူ့ဆရာတူအစ်ကိုဖြစ်သူ၏ တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆဲသံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ဆရာတူအစ်ကိုသည် ခေါင်းလှည့်ကာ သူ့အားပြောလာသည်။ 

"မင်းအခန်းထဲကို အရင်ပြန်သွားလိုက်။ ငါပေးထားတဲ့ မင်းလက်ထဲမှာရှိတဲ့ သစ်ရွက်ကို ကိုင်ထားပြီး မလိုအပ်တာ ဘာမှမလုပ်နဲ့"

"ဆရာတူအစ်ကို... ဘာဖြစ်နေတာလဲ"

"ဆရာက သူ့ရဲ့တံခါးပိတ်ကျင့်ကြံခြင်းကနေ ထွက်လာပြီ" သူ၏ဆရာတူအစ်ကိုသည် ဤစကားတစ်ခွန်းကိုသာ ချန်ထားရစ်ခဲ့ပြီး သူ့ရှေ့မှ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

သူ၏ဆရာအပေါ် ယွီရှောက်ဖုန်၏ပထမဆုံး ထင်မြင်ချက်သည် ထိုကဲ့သို့ အားကောင်းသည့်ချီစွမ်းအင်၊ ကောင်းကင်သို့ တဟုန်ထိုးတောင်လောင်နေသော မီးတောက်များနှင့် သူ့လက်ထဲတွင်ရှိသော သစ်ရွက်မှ နွေးထွေးမှုနှင့်အတူ ရေခဲကဲသို့ အေးစက်နေသော သတ်ဖြတ်လိုစိတ်များပင်ဖြစ်သည်။

ခြံဝင်းလေးထဲရှိ အရာအားလုံးသည် လုံးဝကို ကွဲပြားသွားသကဲ့သို့ပင်။ သက်တောင့်သက်သာ လှဲလျောင်းအိပ်စက်နိုင်ရန် ရွှယ်လင် သီးသန့်စီစဉ်ထားသော လဲလျောင်းအပန်းဖြေလို့ရသည့် ထိုင်ခုံလေးသည် မီးလောင်ပြာကျသွားခဲ့ပေပြီ။ သူ့ဆရာ၏ ချီဖောက်ပြန်မှုကြောင့် ပေါက်ကွဲထွက်လာသော သတ်ဖြတ်ချင်စိတ်ကို တားဆီးလိုက်သောကြောင့် အကိုင်းအခက်များသည် ဘယ်ညာလွှဲရမ်းနေပြီး သူ၏မူလကိုယ်ထည်သာ ကျန်ရှိတော့သည်။

အတိအကျပင်။ သူ၏အတွင်းစိတ်ထဲမှနတ်ဆိုးသည် ချီလန်အား လုံးလုံးလျားလျား ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် သူ၏ဆင်ခြင်တုံတရားသည် သူ၏စိတ်ဝိညာဉ် အရင်းအမြစ်များကြောင့် လုံးဝပျက်စီးသွားခြင်း ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဒုတိယရွေးချယ်မှု ဖြစ်နိုင်ခြေသည် အခြေခံအားဖြင့် သုညပင်ဖြစ်၏။

သူ၏ သစ်ကိုင်းပေါ်တွင် ရွှယ်လင် ပေါ်လာသောအခါ ချီလန်သည် အိမ်ပြင်သို့ ပြေးထွက်သွားခဲ့သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတွင် မီးတောက်များ တောက်လောင်နေပြီး သူ့ကို ထိမိသည့် အရာမှန်သမျှ လူဖြစ်စေ၊ အရာဝတ္ထုများဖြစ်စေ အားလုံး ပြာဖြစ်သွားလိမ့်မည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာပင် ရွှယ်လင်သည် သူနှင့်အတူ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင့်ကြံခဲ့ဖူးပေသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ထွက်လာသော မီးတောက်ကို စုပ်ယူခြင်းသည် အကျင့်နှင့်ဗီဇတစ်ရပ်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ့လက်ကို တစ်ချက်ဝှေ့ယမ်းလိုက်သည်နှင့် မီးတောက်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသော လမ်းတစ်လျှောက်သည် အစိမ်းရောင်သစ်ရွက်များ ပေါ်ပေါက်လာပြီး မကြာခင်မှာပင် ခြံဝင်းတစ်ခုလုံး စိမ်းစိမ်းစိုစိုသစ်ပင် သစ်ရွက်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့သည်။

ချီလန်၏မျက်ဆံများသည် အနည်းငယ် မှောင်မိုက်နေသေးသည်။

ထိုအခါမှသာ ရွှယ်လင် သစ်ပင်ပေါ်မှ ဆင်းလာပြီး ရှေ့သို့ ခြေတစ်လှမ်းတိုးကာ သူ့နဖူးကို လက်ဖြင့်ထိကာ ခေါ်လိုက်သည်။ "ဆရာ... အခုအသိပြန်ဝင်လာပြီလား"

နဖူးအား ထိထားသောလက်ကို အောက်သို့မဆွဲချမီ အခြားလက်တစ်ဖက်သည် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့သည်။ ချီလန်၏စိတ်အခြေအနေသည် ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာခဲ့သော်လည်း သူ့အား စိုက်ကြည့်နေသော မျက်လုံးများသည် ရဲရဲနီကာ တောက်ပနေဆဲပင်။

သူ အမှန်တကယ်ပင် ချီဖောက်ပြန်သွားခဲ့သည်။ ရွှယ်လင် စုတ်သပ်ကာ သူ့စိတ်ထဲ၌ တွေးမိလိုက်သည်။ အခုတော့ အရာအားလုံး တကယ်ကို ပြဿနာတွေ ဖြစ်လာတော့မယ်...

ကျင့်ကြံမှုလမ်းကြောင်းပေါ်တွင် ချီဖောက်ပြန်သွားခြင်းသည် အလွန်အန္တရာယ်များသော အရာဖြစ်သည်။ ခြေလှမ်းတစ်ချက် မှားလိုက်သည်နှင့် သူတို့သည် နတ်ဆိုး၏လမ်းစဥ်ထဲသို့ ကျရောက်ကာ အသက်ဆုံးရှုံးကြလိမ့်မည်။ ခြေလှမ်းတိုင်းသည် အလွန်အန္တရာယ်များလှပေသည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာပင် သူ၏ဆရာသည် ချီသွေဖည်ခြင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားပြီးနောက် အလွန်နာခံပြီး ယဥ်ကျေးစွာ ပြုမူလာသည်။ သူ ရွှယ်လင်ကို မြင်နိုင်သရွေ့ အလွန်ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်နေပြီး နီရဲနေသော သူ့မျက်လုံးများအား အစွမ်းကုန်ပြူးကျယ်ထားပြီး ရွှယ်လင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူသည် ဆူညံခြင်းမရှိ၊ မည်သည့်အရှုပ်အထွေးကိစ္စများကိုမှ ပြုလုပ်မနေဘဲ သစ်ပင်များကိုလည်း ခုတ်လှဲရန် မကြိုးစားခဲ့ပေ။

ရွှယ်လင် သူ့အကြည့်များအတွင်း၌ ရှိနေပြီး သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အချိန်အကြာကြီး ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူ ဤထူးဆန်းသောအငွေ့အသက်ကို မခံနိုင်တော့ဘဲ သူ့ဘေးနားတွင် သက်တောင့်သက်သာနှင့် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသော အကူစနစ်အား မေးလိုက်သည်။ "အခု ငါတို့ ဘာလုပ်သင့်လဲ"

အကူစနစ် သူ၏ host အား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏ host တွင် သူ့ကိုယ်ပိုင်အမြင်များ အမြဲတမ်းရှိခဲ့သည်။ သူဘာလုပ်ရမလဲလို့ မေးရလောက်တဲ့အဆင့်အထိ ရောက်သွားရလောက်အောင် သူ့အတွက် ဒါက...

"host လုပ်တာ လွန်သွားပြီ" အကူစနစ်သည် ရွှယ်လင်၏ပုံစံအတိုင်း ပျင်းရိသောလေသံကို အတုခိုးလိုက်ပြီး သူ၏အသံတွင် လှောင်ပြောင်သော ရည်ရွယ်ချက် အနည်းငယ် ရှိနေသည်။ 

"သူ့ကို ကာကွယ်ဆေးထိုးထားသင့်တယ်လို့ ကျွန်တော် host ကို ပြောခဲ့တာကြာပြီလေ။ မဟုတ်ရင် အနှေးနဲ့အမြန် တစ်ခုခုမှားသွားတဲ့အထိ host က သူ့ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးဒေါသထွက်စေလိမ့်မယ်။ တိတ်ဆိတ်ခြင်းတောင်ထွတ်မှာ အခြားတစ်ယောက်ရှိတာ သိလိုက်ရရုံနဲ့ သူ ချီဖောက်ပြန်သွားနိုင်တယ်။ host က ယွီရှောက်ဖုန်ကို သားတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံနေတာသာ သိသွားရင် သူ တစ်ခါတည်း နတ်ဆိုး ဖြစ်သွားလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူးလား"

ရွှယ်လင် မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့အကူစနစ်၏လေသံကြောင့် သူ့တွင် ယဉ်ကျေးရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိပေ။ "မင်းက ငါ့နောက်ကွယ်ကနေ အားပေးအားမြှောက်လုပ်နေတဲ့သူပဲ။ ဒါကို ငါလုပ်ရင် မင်းက အလံကို ဝှေ့ယမ်းပြီး သေချာပေါက် အော်ဟစ်ထောက်ခံအားပေးနေလိမ့်မယ်"

အကူစနစ်: "..." မှန်ပေ၏။ ဤလူ မပျော်သရွေ့ သူကတော့ ပျော်နေမှာပဲ၊ ဒါကြောင့် သူ အလံကို ဝှေ့ယမ်းပြီး အားပေးနေခဲ့တာ အမှန်ပင်...

"သူ့ရဲ့လက်ရှိ ပုံသဏ္ဍာန်ကိုအခြေခံပြီး ပြောရရင် သူ့စိတ်ထဲမှာ ပိတ်မိနေပုံရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ စွမ်းအားအဆင့်က မပြောင်းလဲဘူး။ သူကြည့်နေတာကို ငါ မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားလို့မရဘူး။ တကယ်ကို ကိုင်တွယ်ရတာ ခက်ခဲလွန်းတယ်"

"ဘယ်သူမှ ချီဖောက်ပြန်သွားပြီး နတ်ဆိုးရဲ့လမ်းစဥ်ထဲ ရောက်မသွားချင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဒါကို ဖြေရှင်းဖို့ ဘာတွေလုပ်ရမလဲဆိုတာ စိတ်အေးအေးထားပြီး စဉ်းစားကြည့်ရအောင်"

"ငါက စိတ်အေးနေတဲ့ပုံ မပေါက်လို့လား" အစမှအဆုံးထိ ရွှယ်လင် ဒီ့ထက်ပိုပြီးစိတ်မအေးနိုင်တော့ပေ။ သူ့အား အံ့အားသင့်စေသည့်အရာများ နည်းပါးသည်ထက် နည်းပါးလာသော ကမ္ဘာများစွာကို ရွှယ်လင် တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသည်။ အဲဒီလူက သဝန်တိုစိတ်ကြောင့် ရူးသွားတာ မဟုတ်ဘူးလား... ထိုအရာသည် ဤလူ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ထားသော အရာဖြစ်သောကြောင့် အမှန်တကယ် အံ့သြစရာတော့ မဟုတ်ပေ။ "ကျင့်ကြံရေးလောကမှာ ချီဖောက်ပြန်မှုကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်းနှစ်ခုရှိတယ်။ တစ်ခုက သူ့ဘာသာသူ ပြန်လည်သက်သာလာတဲ့အထိ စောင့်ဆိုင်းဖို့ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ချက်က သူ့ကို ဆေးတိုက်ဖို့ပဲ"

"မင်းက ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတာနဲ့ မတူဘူးနော်။ မင်း နေမကောင်းရင် ဆေးသောက်သင့်တယ်။ သူ့ကို ဆေးနည်းနည်းလောက်ပေးလိုက်"

၎င်းမှာ အကူစနစ်သည် ဤလူ၏အသက် သို့မဟုတ် သေဆုံးခြင်းအား ဂရုမစိုက်ကြောင်း ထင်ရှားပေသည်။ ရွှယ်လင် ထိုကဲ့သို့မပြုလုပ်နိုင်ပေ - ချီဖောက်ပြန်ခြင်းကဲ့သို့သော အရာများသည် အများအားဖြင့် သံသယများပြီး မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသော နှလုံးသားတစ်ခုကြောင့် ဖြစ်လေ့ရှိပြီး အသိစိတ်အား ရှုပ်ထွေးသွားစေသည်။

ထိုလူသည် ယခင်က မယုံမကြည်မဖြစ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူ၏စိတ်ဝိညာဉ် အရင်းအမြစ်သည် သူ့အသိစိတ်အား တိုက်စားဖျက်ဆီးသွားသည့်တိုင် ချီဖောက်ပြန်မသွားခဲ့ပေ။ အခု ရွှယ်လင် ဤနေရာ၌ရှိနေလျှင်တောင် တစ်ချိန်လုံး စိတ်ငြိမ်မသက်ဖြစ်လာသည်။

ဤအချက်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိပြီးနောက် အကူစနစ်သည် သူ၏ host အား ကူကယ်ရာမဲ့စွာ မေးလိုက်သည်။ "သူ့ရဲ့သံသယလွန်ရောဂါရဲ့အရင်းအမြစ်က host ပဲဖြစ်နိုင်တယ်။ သူ host ကိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုကိုပဲဖြစ်ဖြစ် ရသွားရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်။ host ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ။ အခု သူ့အပေါ် တက်သွားပြီး သူ့ကိုလုပ်ခွင့်ပေးလိုက်ပါလား"

ရွှယ်လင် ခေါင်းငုံ့ကာ ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားလိုက်ပြီး အကူစနစ်ကို မေးလိုက်သည်။ "ဒါက ခွေးသွေးဝတ္ထုတွေရဲ့ အခြေခံပုံစံကြီး မဟုတ်ဘူးလား။ ဆရာက ချီဖောက်ပြန်သွားပြီးတော့ တပည့်ကို တော့ပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူတို့နိုးလာပြီးနောက် အဲဒီကိစ္စကို မေ့သွားတယ်။ တပည့်က ဂုဏ်သိက္ခာကျဆင်းမှုကို ကြံ့ကြံ့ခံသည်းခံပြီး ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတွေကို တစ်ယောက်တည်း

ထမ်းထားရတဲ့အချိန် သူ့ဆရာနဲ့ ဝေးကွာသွားခဲ့ရတယ်။ သူ့မှတ်ဥာဏ်ထဲမှာရှိတဲ့ အဲဒီလိုအေးစက်ပြီး ရက်စက်တဲ့အချိန်တွေကို ပြန်မသွားချင်တာကြောင့် သာမာန်ဘဝလေးဆီပဲ ပြန်သွားလိုတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ ဘဝသစ်ကို စတင်တော့မယ့်နေ့မှာ သူ့ဆရာက အဲဒီနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေနဲ့ သူတို့ အတူတူလုပ်ခဲ့သမျှအရာအားလုံးကို ပြန်သတိရသွားတယ်"

အကူစနစ်: "ဒါဆို ကျွန်တော့်မှာ အပန်းဖြေ ကစားလို့ရမဲ့ အနက်ရောင်အခန်းလေး ရှိတယ်။ ကျွန်တော်သိပြီ! host အဲဒါကို စမ်းကြည့်ချင်ရင် နောက်ကမ္ဘာမှာ အကျဉ်းသားတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျွန်တော် ရှာပေးနိုင်တယ်"

ရွှယ်လင် အကူစနစ်အား မျက်ဆံလှန်ပြလိုက်ပြီး "တကယ်လို့ ငါသာ ချုပ်နှောင်ခံထားရရင် မင်းရဲ့အမွေးတွေအားလုံးကို ဆွဲနှုတ်ပစ်မယ်။ ပြီးတော့ ကမ္ဘာကို ဖျက်ဆီးပစ်ပြီး အသစ်ပြန်စမယ်"

အကူစနစ်: "..." သူ့ရဲ့ host ကို ခြိမ်းခြောက်ဖို့ လုံးဝကို နည်းလမ်းမရှိတော့ဘူးလား... အကူစနစ်တစ်ခုဖြစ်ရတာ ပိုပိုပြီး ဝမ်းနည်းစရာကောင်းတယ်လို့ ဘာကြောင့်ခံစားရတာလဲ...

"မင်းခေါင်းထဲမှာ ဘာကြောင့် ဒီလိုအသေးအဖွဲလေးတွေ ရှိနေရတာလဲ" ရွှယ်လင် အကူစနစ်၏ ခေါင်းကို ခေါက်ပြီး ရယ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "သူ့ကို အသိပြန်ဝင်လာအောင်လုပ်ဖို့အတွက် ငါက သူနဲ့အတူ ဒီလိုအရာမျိုးတွေ တကယ်လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မင်း တကယ်ကြီးကို ယုံသွားရတာလဲ"

"ကမ္ဘာတွေအများကြီး ဖြတ်ကျော်လာပြီးတဲ့နောက် မင်းတို့ခွေးစုံတွဲရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုကို ခံရလို့ ဖြစ်နိုင်တယ်"

"ကျစ်" ကမ္ဘာကြီး၏ အနှောင်အဖွဲ့များအား ပြတ်ပြတ်သားသား မြင်တွေ့ခဲ့ရကာ အချစ်မရှိသော အထီးကျန်ခွေးတစ်ကောင်ဖြစ်သည့် အကူစနစ်ကို ရွှယ်လင် နှောက်ယှက်ခြင်းမပြုတော့ပေ။ သူ လှည့်ကာ ထိုလူအနားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး "ငါ သူ့ကို နှိုးဖို့ ဘယ်လောက်ဝေးဝေး သွားရမှာလဲဆိုတာ သိချင်မိတယ်"

"အသုံးဝင်တဲ့ ဖင်တစ်စုံ"

ရွှယ်လင်: "..." အကူစနစ်က ပျက်ဆီးနေပြီပဲ... ဒီလိုအချစ်မခံရတဲ့ လေသံမျိုးနဲ့ ပြောနေတာကို ကြားရတာ သနားစရာကောင်းလိုက်တာ...

ရွှယ်လင် သူ့မြင်ကွင်းမှ ထွက်မသွားသရွေ့ ချီလန်သည် မလိုအပ်သည့်လှုပ်ရှားမှုများကို မပြုလုပ်ပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြား သူ ချန်ထားနိုင်မည့် အကွာအဝေးကို တိုင်းတာရန်အတွက် စမ်းသပ်မှုအချို့ကိုတောင် ရွှယ်လင် ပြုလုပ်ခဲ့သေးသည်။

ရွှယ်လင် မနက်ခင်းလုံး စမ်းသပ်နေသော်လည်း ချီလန်၏စိတ်ခြောက်ခြားမှုသည် ပိုမိုဆိုးရွားလာပုံပေါ်သောကြောင့် နောက်ဆုံး၌ ရွှယ်လင် ရပ်တန့်လိုက်ရသည်... ခဏအကြာတွင် သူ ခြံဝင်းထဲမှ ထွက်သွား၍မရနိုင်တော့ကြောင်း သဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။

မူလက ချီလန်အား အရူးလုပ်ရန် သူ၏ချီစွမ်းအင် ပေါင်းထည့်ထားသော သစ်ရွက်များကို ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကပ်ကာ အစားထိုးလို့ရမည့်အရာတစ်ခု ဖန်တီးနိုင်လောက်သည်ဟု တွေးမိသည်အထိ ရွှယ်လင် နုံအခဲ့သော်လည်း ချီလန်သည် ချီဖောက်ပြန်သွားကာ သူ၏အသိဥာဏ်များ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည်။ ရူးသွပ်မသွားသော်လည်း ရွှယ်လင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖမ်းဆုပ်ထားကာ လွှတ်ပေးရန် ငြင်းဆန်နေခဲ့သည်။ ရွှယ်လင် နည်းလမ်းများစွာကို ကြိုးစားကြည့်ခဲ့သော်လည်း သူ့ထံမှ လွတ်မြောက်ရန် နည်းလမ်းမရှိခဲ့ပေ။

 ၎င်းသည် ရွှယ်လင်အား ခေါင်းကိုက်စေပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူနှင့်အတူ ရူးကြောင်ကြောင်ကိစ္စများကို ပြုလုပ်ရန် စွမ်းအင်မကျန်ရှိတော့ပေ။ တစ်ဖက်လူအား မျက်နှာပေါ်တွင် မကျေနပ်သည့်ပုံသဏ္ဍာန်ဖြင့် သူ့အင်္ကျီလက်စကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားခြင်းကို ခွင့်ပြုပေးရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။