Chapter 182

🦊Arc 12 -[ နတ်ဘုရား၏ မျက်နှာသာပေးခံရသော ဝံပုလွေပေါက်လေး]

Chapter 182

12.5 – အစကတည်းက သူတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ထိခိုက်စေကြတာပဲ

ရွှယ်လင် သူ့ခေါင်းကို ဖော်ထားကာ ရေကန်ထဲရှိရေကို 'ကျေးဇူးတင်ပါတယ်' လို့ပြောလိုက်ပြီးနောက် မျက်နှာကို ရေနှင့်အပက်ခံလိုက်ရသည်။ ၎င်းသည် သူ့ကျေးဇူးတင်စကားကို တုံ့ပြန်ခြင်းလား သို့မဟုတ် မြင့်မြတ်သောရေကန်သည် သူ့ကိုလှည့်စားနေခြင်းလားဆိုသည်ကို သူ မသိနိုင်ပေ။

ရွှယ်လင် ခေါင်းကိုစောင်းကာ နေ့ခင်းဘက်ရှိ မြင့်မြတ်သောရေကန်၏ အသွင်အပြင်ကို လေ့လာလိုက်သည်။

မနေ့ည၏ လှပသောမြင်ကွင်းနှင့် မတူဘဲ နေ့ခင်းဘက်တွင် မြင့်မြတ်သောရေကန်ပေါ်၌ အလင်းရောင်တန်းများမရှိပေ။ ရောင်စုံမြူခိုးများသည် ပုံမှန်အတိုင်း ကွယ်ပျောက်သွားပြီး အဖြူရောင် ရေနွေးငွေ့များသာ ၎င်း၏ မျက်နှာပြင်မှ တက်လာဆဲဖြစ်သည်။ နတ်သမီးပုံပြင်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ခုနှင့်တူနေသေးသော်လည်း ယခုအခါ အရာအားလုံးသည် အိပ်မောကျနေသည့်ပုံပင်။

ရွှယ်လင်သည် သူ ပထမဆုံးရေထဲသို့ဝင်ခဲ့သည့်နေရာကို ပြန်သွားချင်သော်လည်း မြင့်မြတ်သောရေကန်သည် သူ့ကို ရေကန်၏အခြားဘက်သို့ ဇွတ်အတင်းတွန်းပို့နေသည်။ မူလဇာတ်ကြောင်းအရ သားရဲနတ်ဘုရားသည် မြင့်မြတ်သောရေကန်ဘေးတွင် နေထိုင်ခဲ့သည်ကို ရွှယ်လင် ပြန်သတိရသွားသည်။ ထိုသူသည် သစ်ပင်အိမ်လေးတွင် နေထိုင်ရခြင်းကို နှစ်သက်ပြီး နတ်သမီးပုံပြင်ထဲမှ ဇာတ်ကောင်များ နေထိုင်သည့်နေရာတစ်ခုနှင့်တူညီကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ သို့သော် သူ ကမ်းစပ်နားသို့ တွန်းပို့ခံလိုက်ရသောအခါ တစ်ခုခုမှားနေပြီဖြစ်ကြောင်း ရွှယ်လင် သိလိုက်ရသည်...။

အဲဒါက သစ်ပင်အိမ်လို့ သူတို့ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်ဘူးလား...။

မြင့်မြတ်သောရေကန်မှ အဖြူရောင်မြူနှင်းများသည် ဤဘက်ကမ်းတွင် အထူထပ်ဆုံးဖြစ်နေသည်။ ရွှယ်လင့်ရှေ့တွင် ရေခဲနှင့်ပြုလုပ်ထားသော ရဲတိုက်တစ်ခုရှိပေသည်။ ၎င်းသည် ကြီးကြီးမားမား မဟုတ်သော်လည်း ကြီးမားသောဧရိယာကို ဖုံးအုပ်ထားပြီး ရဲတိုက်တစ်ခုလုံးကို မြင့်မြတ်သောရေကန်အတွင်းရှိရေများမှ ဖန်တီးထားပုံပေါ်သည့် ရေခဲများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ ဤမျှအသုံးအဖြုန်းကြီးပုံမျိုးနဲ့ဆို မြင့်မြတ်သောရေကန်က သားရဲနတ်ဘုရား ပိုင်တာဖြစ်နိုင်လောက်လား...။

ရွှယ်လင် ကမ်းပေါ်တက်ပြီးနောက် နတ်ဆိုးသားရဲအဖြစ်သို့ အသွင်ပြန်ပြောင်းလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူ့တွင်အဝတ်အစားမရှိသလို သူ၏သေးငယ်လှသော သားရဲပုံစံသည် သူ့အတွက် လှည့်စားရန်ပိုသင့်တော်ပြီး လမ်းပျောက်ကာ အရွယ်မရောက်သေးသော အကောင်ပေါက်လေး တစ်ကောင်ကဲ့သို့ ဖြစ်သွားစေသည်။

ရွှယ်လင်သည် ဂုဏ်သိက္ခာကဲ့သို့သာ အရာများကို တစ်ဖက်သို့ ပစ်ထားခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။

ရေကန်မှရေများသည် ရွှယ်လင်၏ခြေဖဝါးတစ်ဝိုက်တွင် ဝဲဂယက်လေးများထနေကာ သူ ဂရုတစိုက် ရှေ့သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အကာအကွယ်တစ်ခုအဖြစ် ရေကန်မှဖြစ်ပေါ်လာသော မြူနှင်းများကိုအသုံးပြုပြီး ရေခဲဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ရဲတိုက်ဆီသို့ တိတ်တဆိတ် ဦးတည်သွားလိုက်သည်။ သူအား သာမန်မျက်စိဖြင့် မြင်ရန်မလွယ်ကူသော်လည်း အချို့သောလူများသည် အမြင်အာရုံအတွက် သူတို့၏မျက်လုံးများကို အသုံးပြုခြင်းမဟုတ်သည်မှာ သိသာထင်ရှားပေသည်။ သူသည် ဤကောင်ငယ်လေးကို ရက်ပေါင်းများစွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သောကြောင့် သဘာဝအတိုင်းပင် သူ့ကို ခြေရာခံနိုင်ပေလိမ့်မည်။

ရွှယ်လင် ရဲတိုက်ထဲသို့ ခြေလှမ်းလိုက်သည့် စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း သူ၏ရှေ့ခြေထောက်များသည် တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ချုပ်နှောင်မှုအတွင်း ချက်ချင်း အဖမ်းခံလိုက်ရပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်သွားသည်။ ရွှယ်လင်၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ အမွေးများ ထောင်မတ်သွားပြီး ခေါင်းမော့ကာ သူ့အား ဖမ်းချုပ်ထားသည့်လူကို ကိုက်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း တစ်ဖက်လူကမူ သူ့ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲပင်။ သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် မတရားခံရမှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့မျက်လုံးများသည် သနားစရာကောင်းသည့်ပုံပေါက်အောင် သရုပ်ဆောင်နေခြင်းကြောင့် စွတ်စိုနေခဲ့သည်။

ထိုလူ ခပ်တိုးတိုးရယ်မောလိုက်ပြီး "ဘယ်လိုတောင် ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ ဝံပုလွေပေါက်လေးလဲ! မင်းက ငါ့ရေကန်မှာ တစ်ညလုံး စိမ်နေပြီး အကျိုးကျေးဇူးတွေ ရခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အခု မင်းကို ပွေ့ဖက်ချင်တဲ့ အခါကျတော့ ငါ့ကို ကိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်ပေါ့"

သူ့ကို ကောက်ချီလိုက်သည်နှင့် ဤလူဘယ်သူလဲဆိုတာကို ရွှယ်လင် သိသွားပေသည်။ သူ့လှုပ်ရှားမှုများသည် အလွန်သိမ်မွေ့လွန်းပြီး သူ့အငွေ့အသက်များသည် ရင်းနှီးလွန်းလှပေသည်။ သူ့လူ ပေါ်လာပြီဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်ရန် လုံးဝစဉ်းစားနေစရာပင် မလိုအပ်ပေ။ သို့သော် ထိုသို့ဆိုလျှင်တောင် တစ်ဖက်လူကို ကိုက်ချင်သည့်သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို လက်မလျှော့နိုင်ပေ။

သူ သိပေ၏။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ထူးဆန်းသည့် အဖြစ်အပျက်များ အများအပြားရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်ယောက်သည် သူ့ကို လှည့်စားနေခြင်း ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ အချိန်အတော်ကြာအောင် ဒုက္ခရောက်စေပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် ဤလူဖြစ်နေခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူ့တွင် စွမ်းရည်တစ်ချို့ရှိနေပေပြီ။ သူ့ကိုယ်တိုင် လှုပ်ရှားမနေတော့ဘဲ သူ့အား ဒုက္ခခံခိုင်းရန် ထိုတိရစ္ဆာန်များနှင့် အပင်များကို အမိန့်ပေးကာ ရွှယ်လင် သူ့အား သေလောက်အောင် မကိုက်နိုင်သည့်အချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည်။

၎င်းအကြောင်းကို တွေးမိပြီး ထိုလူ့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

ထိုလူသည် နှုတ်ခမ်းများကို ကွေးညွှတ်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့အပြုံးသည် အလွန်နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းသော်လည်း သူ့ကျောရိုးတစ်လျှောက် တုန်လှုပ်သွားသည်ကို ရွှယ်လင် နားမလည်နိုင်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။

 ထိုလူ၏ဆံပင်များသည် ရှည်လျားကာ တောက်ပနေပြီး မြေကြီးပေါ်တွင် စုပုံနေသည်။ အဖြူရောင်၀တ်စုံရှည်ကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး ရုပ်ရည်သွင်ပြင်သည် လှပတင့်တယ်၏။ သူ့မျက်လုံးများကို တစ်ဝက်မျှမှေးစဥ်းကာ ရွှယ်လင်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး သူ၏အမူအရာနှင့် လှုပ်ရှားမှုများသည် အလွန်နူးညံ့သိမ်မွေ့သော်လည်း သူ့ရှေ့ရှိလူသည် အနည်းငယ်ရက်စက်ကြောင်း ရွှယ်လင် နားမလည်နိုင်စွာ ခံစားမိသည်။

အကူစနစ်သည် သူ့စိတ်ထဲတွင် တုန်လှုပ်သွားပြီး ရွှယ်လင်အား သတင်းပါးလိုက်သည်။

 "host စိတ်မကောင်းစရာ သတင်းတစ်ခုကို ပြောပါရစေ။ ဒီလူရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ host အမြီးတစ်ချောင်းရဲ့ စွမ်းအားကို ကျွန်တော် တွေ့ရတယ်..."

ရွှယ်လင်: "..." အကူစနစ် စကားလာပြောနေတာကို ရပ်လိုက်လို့မရဘူးလား... သူ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်တိုင်း ရွှယ်လင် တစ်ခုခုကို ရိုက်နှက်ချင်နေပြီ!။

 "ဘာလို့ မင်းရဲ့လူသားပုံစံနဲ့ ဝင်မလာတာလဲ။ ငါ မင်းကို ဒီနေရာကနေ အရမ်းကိုလက်ခံကြိုဆိုတယ်လေ" 

ထိုလူသည် ရွှယ်လင်၏ရုန်းကန်နေမှုကို လျစ်လျူရှုကာ ခြေထောက်လေးချောင်းလုံးကို ချုပ်ထားပြီး ရဲတိုက်ထဲသို့ အတင်းအကျပ် ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

 "လွှတ်ပေး" သူ၏နတ်ဆိုးအမြုတေကို ပြန်လည်ရရှိပြီးသည်နှင့် ရွှယ်လင်သည် တစ်ဖန် ပြန်လည်ပြောဆိုနိုင်စွမ်း ရှိလာခဲ့သည်။ သူ့ခြေလေးချောင်းသည် ချုပ်နှောင်ခံထားရပြီး ဘာမှလုပ်လို့မရသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ဒေါသကို ဖော်ထုတ်ပြသရန် ထိုလူကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

 "ရုန်းမနေနဲ့။ နောက်ပြီး ငါ့ကိုဒီလို မကြည့်နဲ့" 

ထိုယောက်ျားသည် သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အသုံးပြုပြီး ရွှယ်လင်၏လည်ဂုတ်ကို ဖျစ်လိုက်သောကြောင့် သူ၏ဝံပုလွေကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံးအား တုန်လှုပ်သွားစေသည်။ "ငါက အရမ်းကိုမနာခံတတ်တဲ့ အရာလေးတွေကို သိပ်မကြိုက်ဘူး။ မင်းရဲ့နတ်ဆိုးအမြုတေ ဖျက်ဆီးခံလိုက်ရတဲ့ နာကျင်မှုမျိုးကို မင်း ထပ်ပြီး မခံစားချင်တော့ဘူးဆိုရင် ကောင်းကောင်းပြုမူဆက်ဆံ နားလည်လား"

 ရွှယ်လင်: "..." ဒီလူ... ဒီကမ္ဘာမှာ သူဘာလို့ ဒီလောက် ဆိုးရွားနေတဲ့ပုံပေါ်ရတာလဲ... မူရင်းဇာတ်ကြောင်းအရ သားရဲနတ်ဘုရားသည် အလွန် နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့်လူဖြစ်ပြီး နတ်ဆိုးသားရဲတောအုပ်၏ အတွင်းပိုင်းအလွှာထဲတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး နေထိုင်ခဲ့ခြင်းကြောင့် အလွန်အထီးကျန်နေခဲ့သည်။ အိုင်ဗန်၏ ရောက်ရှိလာမှုသည် သူ့အား အနာဂတ်အတွက် အသစ်စက်စက် အတွေးအခေါ်တစ်ခုကို ပေးစွမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ ၎င်းကြောင့်ပင် အိုင်ဗန်ကို ချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့ရှေ့ရှိလူသည် အတော်လေးမှောင်မိုက် သွားပုံရသည်...။

 "host အမြီးရဲ့ အစွမ်းက သူ့အပေါ်  သက်ရောက်သွားတာဖြစ်နိုင်တယ်။ host ရဲ့စွမ်းအားက ဒီကမ္ဘာနဲ့မသက်ဆိုင်ဘူး။ အခု သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အဲဒီစွမ်းအားရှိနေတာကြောင့် သူက ကောင်းကင်ဘုံနဲ့ ယှဥ်တွဲပြီးရပ်တည်နိုင်တဲ့ တည်ရှိမှုတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဒီကမ္ဘာရဲ့အလိုဆန္ဒက သူ့ကိုထိန်းချုပ်ဖို့ နည်းလမ်းမရှိဘူး။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဒီကမ္ဘာက မမှန်ကန်ကြောင်း သူသဘောပေါက်လာလိမ့်မယ်။ ဒီကမ္ဘာကြီးရဲ့ ပုံစံအနေအထားတွေက ဘာလို့ နတ်ဘုရားတွေရဲ့ ပြိုလဲခြင်းနဲ့ပတ်သက်နေရတာလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းကို ကျွန်တော် အရင်က တွေးခဲ့ဖူးတယ်။ အိုင်ဗန်ကို နတ်ဘုရားဖြစ်လာစေချင်တာကြောင့် ဒီလိုနည်းနဲ့ ပြင်ဆင်ထားခဲ့တာဆိုရင် အဲဒါက အဓိပ္ပာယ်ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဇာတ်လမ်းအဆုံးမှာတောင် အိုင်ဗန်က မူလအခြေအနေကို ပြန်ရောက်မလာသေးတာကြောင့် အဲဒီလိုဖြစ်လာနိုင်စရာ ဘယ်လိုနည်းလမ်းမှမရှိဘူး... စာရေးသူက ဒီကမ္ဘာကြီးရဲ့ ပုံစံအနေအထားတွေအကြောင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သိပ်အများကြီး မရှင်းပြထားပေမဲ့ လက်ရှိအခြေအနေအပေါ် အခြေခံကြည့်ရင် ဒီကမ္ဘာကိုယ်တိုင်ကြောင့်ပဲ ဒီအနေအထားတွေက ဖြစ်လာရတာ။ နောက်ပြီး host ရှေ့ကလူနဲ့လည်း အရမ်းကိုသက်ဆိုင်နေတဲ့ပုံပဲ"

 ရွှယ်လင် သူ့မျက်ခုံးများကို ပင့်လိုက်ပြီး "ငါ့စွမ်းအား သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဝင်သွားတဲ့အခါ ဘယ်လိုလွှမ်းမိုးမှုမျိုး ရှိခဲ့တာလဲ"

 "အဲဒါက သူ့ရဲ့ပင်ကိုယ်စရိုက်ကို နည်းနည်းလေး ပြောင်းလဲသွားပုံရတယ်။ နောက်ပြီး host တို့နှစ်ယောက်ကြားက စိတ်ခံစားချက်တွေအပေါ် သက်ရောက်မှုရှိတဲ့ပုံပဲ..."

 "စိတ်ခံစားချက်လား"

 "ဟုတ်တယ်။ သာမာန်အားဖြင့် သူက host ကို မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိသွားပြီး အရင်ကမ္ဘာက သူလုပ်ခဲ့တဲ့အတိုင်း host စိတ်တိုင်းကျ သရုပ်ဆောင်ကပြပေးလိမ့်မယ်~"

 "ဒါဆို ဘာကပုံမှန်မဟုတ်တာလဲ။ သူက ငါ့ကို မချစ်တော့တာလား။ နောက်ပြီး ဒေါသထွက်စေဖို့ ငါ့ကို မြင့်မြတ်တဲ့ရေကန်ထဲ တည့်တည့် ပစ်ချခဲ့တာလား"

 "မဟုတ်ဘူး... သူက မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိသွားဖြစ်နိုင်တယ်။ ပြီးတော့ တစ်သက်လုံး host ကို သော့ခတ်ပိတ်လှောင်ထားပြီး ကာမဆက်ဆံဖို့ ကြံစည်နေတာ ဖြစ်နိုင်လောက်လား" အကူစနစ်သည် စိတ်မချရပေ။ သူ အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး ဂရုတစိုက် ဆက်ပြောလိုက်သည်။ "ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုလောလောဆယ် သူက ကြောက်စရာမကောင်းဘူးမဟုတ်လား"

"အခု ငါက ကြောက်နေတဲ့ပုံပေါက်နေလား" ရွှယ်လင်၏အသံတွင် ရွှင်မြူးဖွယ် အရိပ်အယောင်များ ပါဝင်နေသည်။ အကူစနစ် မသိမသာ နောက်သို့ဆုတ်သွားပြီး စကားဆက်မပြောရဲတော့ပေ။

 ရွှယ်လင် ထိုလူကို စေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်နေပြီး ထိုလူသည် သူရှိရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ သူတို့နှစ်ယောက် အကြည့်ချင်းဆုံသွားသည်။ သူ စဉ်းစားကြည့်ပြီးနောက် မျက်တောင်များကိုခတ်ကာ သူ့မျက်နှာပေါ်ရှိအမူအရာကို အနည်းငယ်ချစ်စရာကောင်းအောင် ကြိုးစားလိုက်သည်။ "ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဘယ်ခေါ်သွားနေတာလဲ... နောက်ပြီး ခင်ဗျားကဘယ်သူလဲ..."

 ဤကမ္ဘာထဲရှိ ထိုလူ၏အထောက်အထားကို ထပ်မံအတည်ပြုခြင်းသည် အကြံကောင်းဖြစ်ပေသည်။ လက်ရှိအခြေအနေသည် ရွှယ်လင်၏ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းထက် ကျော်လွန်နေပေသည်။ သူတို့ ဝင်ရောက်မလာခင် ဤကမ္ဘာကြီးသည် ရွှယ်လင်၏ အမြီးစွမ်းအားကြောင့် သက်ရောက်မှုတစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေကြောင်း အကူစနစ် မတွေ့ခဲ့ရပေ။ ထို့အပြင် ယခုအခါ သူ့အမြီးသည် ရုတ်တရက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုလူ၏ ကိုယ်ပိုင်စွမ်းအားဖြင့် ဖိနှိပ်ခံထားရခြင်းကြောင့် သူတို့ နီးနီးကပ်ကပ် မရှိခင်အချိန်အထိ ၎င်းကို အာရုံခံရန် အကူစနစ်တွင် နည်းလမ်းမရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

 "မင်း ငါ့ကို 'ရှီး' လို့ ခေါ်နိုင်တယ်။ ငါက ဒီကမ္ဘာမှာ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ တစ်ဦးတည်းသော နတ်ဘုရားပဲ" ရှီးသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အထောက်အထားကို ဖုံးကွယ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိပေ။ ရွှယ်လင် ငြိမ်ကျသွားသည်ကို မြင်သောအခါ ရွှယ်လင်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖမ်းချုပ်ထားသည့် သူ့လက်ကို  ဖြေလျော့လိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ညင်သာစွာ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ 

"လက်ရှိအချိန်မှာ မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းအားနည်းနေတာကြောင့် မင်းရဲ့လူသားပုံစံကို မပြောင်းသေးနဲ့အုံး။ မင်း ဒီထက်ပိုပြီးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ချင်တယ်ဆိုရင် နောက်လဝက်လောက်အထိ ရေကန်ထဲမှာ နေ့တိုင်းရေစိမ်ရမယ်။ အဲဒီနည်းလမ်းတစ်ခုတည်းကပဲ မင်းအတွက် နတ်ဘုရားတစ်ပိုင်းခန္ဓာကိုယ်ကို ရအောင်လုပ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်"

 ရွှယ်လင် ခဏမျှ ရှုပ်ထွေးသွားပြီး "ကျွန်တော်က နတ်ဘုရားတစ်ပိုင်းမဖြစ်ချင်ဘူး..."

 ထိုလူ သူ့ခြေလှမ်းများကို ရပ်လိုက်သောအခါ သူ့အား သင်ခန်းစာတစ်ခုကို သင်ကြားပို့ချပေးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ရွှယ်လင် တွေးမိသည်။ ယင်းအစား သူ နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်သွားပြီး သူ့ရှေ့ရှိတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။

 ရဲတိုက်ရှိတံခါးတိုင်းသည် တစ်ပုံစံတည်းဖြစ်နေပြီး ရှီးသည် တံခါးတစ်ခုစီ၏နောက်ကွယ်တွင် ရှိနေမည့်အရာကို မည်သည့်အရာအပေါ်မူတည်ပြီး ခွဲခြားနိုင်သည်ကို ရွှယ်လင် နားမလည်ပေ။ သူ လာခဲ့သည့်လမ်းတစ်လျှောက် ရွှယ်လင် မြင်ခဲ့သမျှအရာအားလုံးသည် အများအားဖြင့် အတူတူပင်ဖြစ်ပြီး သူကိုယ်တိုင် ဤလမ်းကို လျှောက်သွားမည်ဆိုလျှင် လမ်းပျောက်သွားနိုင်ပေသည်။

 ထိုလူသည် အခန်းထဲသို့ဝင်သွားပြီးနောက် ရွှယ်လင်၏ မျက်လုံးများရှေ့ရှိ မြင်ကွင်းသည် ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲသွားသည်။ အေးစက်သော အပြင်ပန်းအသွင်အပြင်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လျှင် ဤအခန်းအတွင်း အလှဆင်ထားမှုများက စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ထားသည်မှာ ထင်ရှားပြီး အနည်းဆုံး ပို၍လက်ခံကြိုဆိုနေပုံပေါ်သည်။ ထိုလူသည် ရွှယ်လင်ကို အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ချထားပြီးနောက် မတ်တပ်ရပ်ရန် ရွှယ်လင် သူ့ခြေထောက်များအား လှုပ်ရှားလိုက်သည်ကို ကြည့်နေသည်။ ထို့နောက် တိတ်တဆိတ် လက်ဆန့်ထုတ်ကာ ရွှယ်လင်၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ဖိချလိုက်ပြီး ဝံပုလွေပေါက်လေးကို အောက်သို့ ဖိထားလိုက်သည်။

 ရွှယ်လင်: "..." သူ လူသားပုံစံ ပြန်ပြောင်းသွားတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် အဆုံးသတ်သွားပြီပဲ...။

 "အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်အနေနဲ့ မင်းက နည်းနည်းနာခံမှုမရှိတဲ့ပုံပဲ" ရှီး အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လာပြီး ရွှယ်လင်ကို ဂရုမစိုက်သည့်ပုံပင်။ သူ့မျက်လုံးများသည် စိမ့်စမ်းရေ၏ စိမ်းပြာရောင်ဖြစ်ပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ ကြည့်လိုက်သောအခါ လူတစ်ဦး၏ နှလုံးသားကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်နိုင်ပြီး နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသွားစေသည်။ သို့သော် လက်ရှိအခိုက်အတန့်တွင် သူ့အကြည့်များသည် ခံစားချက်ကင်းမဲ့ပြီး အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် ငြိမ်သက်နေသည်။ 

"ငါ မင်းကို စည်းကမ်းအချို့ သင်ပေးဖို့လိုမယ်။ ဒါမှသာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွေက အလိုလိုက်ခံရပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်ကြီးလို့မရဘူးဆိုတာကို မင်းနားလည်လာလိမ့်မယ်"

 ရွှယ်လင်၏အမွေးများ နောက်တစ်ကြိမ် ထောင်မတ်သွားရပြန်သည်။ သူသည် သေးငယ်သော အမွေးလုံးလေးနှင့်တူပြီး ကုတင်ပေါ်၌ အဖိခံနေရစဥ် အပြင်းအထန် ရုန်းကန်နေသောကြောင့် သူ့ခြေထောက်လေးချောင်းလုံးသည် အတင်းကာရော ဝှေ့ယမ်းနေခဲ့သည်။ ဤရှုထောင့်မှ ထိုလူ၏မျက်နှာကို ရွှယ်လင် မမြင်နိုင်သော်လည်း အချိန်အတော်ကြာအောင် တွန့်လိမ် လှည့်ပတ်နေပြီးနောက် ထိုလူသည် သူဘာလုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေလဲဲဆိုတာကို နားလည်သွားပုံရကာ လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။

 ရွှယ်လင် သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး မကျေနပ်စွာ ပြောလိုက်သည်။ "အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုတာ ခင်ဗျား ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းက ခင်ဗျားရဲ့အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဖြစ်သွားရတာလဲ!!!"