MM Story Teller

Chapter 45

Viewers 8k

🌍Chapter 45

နောက်တစ်နေ့နေ့လည်ခင်းတွင် ဂျက်သည် သူ၏အဖွဲ့သားနှစ်ဦးနှင့်အတူ ဂိမ်းထဲသို့၀င်ရန်သွားခဲ့လေသည်။

"ငါ့အထင်တော့ ဒီတစ်ခါဂိမ်းက ငါ့အကြိုက်တိုက်ခိုက်ရေးအမျိုးအစားပေါ့၊ ဦးနှောက်ကိုသုံးရမယ်လို့ဘယ်ထင်ထားခဲ့မလဲ၊ ဒီလိုဂိမ်းမျိုးတွေကိုအမုန်းဆုံးပဲ၊ နောက်ဆိုဒီလိုဂိမ်းမျိုးဆို၀င်မနေတော့ဘူး၊ မင်းနဲ့ဒေါက်တာလော့တို့ကိုပဲ ပေးလိုက်တော့မယ်၊ ခဏစောင့်ဦး အမြန်ပြန်ထွက်လာခဲ့မယ်"

ဂျက် လူ၀င်ပေါက်၏အဖုံးပေါ်သို့ တက်နင်းလိုက်သည်။ သို့သော် အချိန်ကြာသွားသည့်တိုင် ဘာမှဖြစ်မလာတော့ချေ။

သူကတစ်ခုခုများချို့ယွင်းနေသလားဟူသည့် စိတ်ဖြင့် နှစ်ခါများတက်နင်းလိုက်စဥ် ဘေးမှနှစ်ယောက်လည်း သူ့နားလျှောက်လာခဲ့သည်။

တစ်ဦးကဆိုလိုက်သည်။

"ကြည့်ရတာတစ်ယောက်ယောက် ဂိမ်းကိုရှင်းလိုက်ပြီထင်တယ် ဒေါက်တာလော့ပြောပုံအရဆို ဒီဂိမ်းကသိပ်မခက်ဘူးလေ၊ ပြီးတော့ ၀င်ပေါက်ကလည်းများတော့ မောလ်ထဲမှာလည်း ဒီဂိမ်း၀င်ပေါက်ကိုသိတဲ့သူတွေအတော်များမှာပဲ၊ တစ်ယောက်ယောက်ရှင်းလိုက်တာဆိုလည်း သိပ်တော့မထူးဆန်းဘူး။ ဂျက်မင်းအနာဂါတ်မှ ကမူရှူးထိုးမလုပ်ပဲ ပိုတွေးသင့်တယ်"

ထို့နောက်ဒုတိယတစ်ယောက်ကလည်းဆိုလာသည်။

"ဒီဂိမ်းကိုမေ့လိုက်တော့၊ S1တစ်ခုကိုပဲ ကြိုးစားကြည့်ရအောင်"

S1ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းဟုကြားသည်နှင့် ဂျက်၏ စိတ်ဓါတ်ကျနေသော အမူအယာမှာ ပြန်လည်တောက်ပလာခဲ့သည်။

"သွားကြစို့ S1ဂိမ်းကပိုပြီး စိတ်၀င်စားဖို့ကောင်းတယ်၊ ငါနောက်ဆုံးကဂေါ်ရီလာကြီးကို တာ၀န်ယူလိုက်မယ်"

ထန်မော့သည် သူ့ကြောင့် ဂျက်တစ်ယောက် S3ဂိမ်းကိုလွဲချော်သွားခဲ့ရသည်ကို မသိခဲ့ချေ။ သိလျှင်တောင် ဂရုစိုက်လိမ့်မည်မဟုတ်။ သူက ဂျက်၏နောက်မှလိုက်ရင်း ဂိမ်းကိုအလျင်အမြန်ရှင်းဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပြီး တီကောင်ကြီးကို သတ်ရမည်ဟုပင် ထင်မိခဲ့သေးသည်။ သူ ထိုဂိမ်း၏အနိုင်ရရှိသော ဆုနှင့် အတွေ့အကြုံကိုကျိန်းသေလိုအပ်ခဲ့၍ပင်။

ဤဂိမ်းပြီးနောက်တွင် မျှော်စင်ပထမထပ်ကိုမတိုက်ခိုက်ခင် အချိန်၃ရက်ကျန်သေးသည်ပင်။ ထန်မော့ မောလ်အနီးအနားတွင်ပုန်းကွယ်ရင်း နောက်ထပ် Sအမျိုးအစားဖြစ်စဥ်ဂိမ်းတစ်မျိုးကို ရှင်းရန်ကြိုးစားခဲ့လေသည်။ သို့သော်သူကအဖွဲ့၀င် ထန်ရှောင်းနောက် နောက်ယောင်ခံလိုက်ရင်း လမ်းခုလတ်တွင် ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းတစ်ခုကို မတော်တဆဖွင့်မိသွားခဲ့သည်။

၄င်းမှာလည်းတစ်ဦးချင်းဂိမ်းတစ်ခုဖြစ်ကာ သိပ်မခက်ခဲလှချေ။ S3ဂိမ်းထက်ပင်ပို၍ရိုးရှင်းသော်လည်း အချိန်ကတော့ အတော်ကုန်လေသည်။

ထန်မော့ထိုဂိမ်းထဲမှထွက်လာချိန်တွင် ဆယ်ရက်မြောက်နေ့၏ မနက်ခင်းပင်ဖြစ်နေခဲ့ချေပြီ။

နို၀င်ဘာလ ၁၇နာရီတွင် ထန်မော့ အနက်ရောင်မျှော်စင်ထံမှ မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ရန် အသိပေးခြင်းခံလိုက်ရလေသည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ စံတော်ချိန်မှာ လူများ၏စံတော်ချိန်နှင့် အတူတူပင်။ ထုတ်ပယ်ခြင်း ၃ရက်မှာ နို၀င်ဘာ ၁၅ရက် မနက်၈နာရီတွင် စတင်ပြီး နို၀င်ဘာ ၁၈ရက် မနက်၈နာရီ၌ပင် ပြီးဆုံးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဤတွက်ချက်မှုအရ ထန်မော့ မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းထဲ မ၀င်ရခင် ဆယ်နာရီခန့်ကျန်သေးလေသည်။

ထန်မော့ သူ၏ကျောပ်ုးအိတ်ကိုဖွင့်လျက် ဘာမှမကျန်တော့ကြောင်း အတည်ပြုလိုက်သည်။ ထို့နောက်သူ လက်မှုပစ္စည်းဆိုင်တစ်ခုသို့သွားခဲ့သည်။ ထိုစတိုးဆိုင််မှာ ကစားသမားအများစု၏ မွှေနှောက်ခြင်းကို ခံထားရပုံပင်။ ဂိမ်းစတင်ခဲ့ပြီးနောက် ဤနေရာတွင် ကစားသမား အများစု လက်နက်များလာရောက်ရှာဖွေသည်ဆိုသည်က မထူးဆန်းလှ။

ထန်မော့ အမှိုက်ပုံးအနီးတွင် ဓါးထက်ထက်တစ်ချောင်းကို ရှာတွေ့ခဲ့လေသည်။ သူသည်ထိုစတိုးဆိုင်၏ နောက်ခန်းထဲသို့၀င်သွားလိုက်ပြီး မီးခြစ်ဆံကြီးကိုထုတ်ယူကာ ဓါးကိုစတင်သွေးလိုက်သည်။

မီးခြစ်ဆံကြီး၏ သစ်သားလက်ကိုင်မှာ ချွန်ထက်သောဓါး၏မျက်နှာပြင်နှင့် ပွတ်တိုက်ခံနေရသော်လည်း သစ်သားမှုန်းများကျမလာသည့်အပြင် ဓါးမှာတဖြည်းဖြည်း ထက်မြိလာပြီး သတ္တုရောင်ပင်တောက်ပလာခဲ့သည်။

ထန်မော့ နောက်ထပ်ရှာတွေ့သော ဓါးမြှောင်လေးများကိုလည်း ထိုနည်းအတိုင်းသွေးလိုက်သည်။ သူကဓါးမြှောင်တစ်ချောင်းကို သူ၏ခြေထောက်တွင် ချည်လိုက်ပြီး ကျန်ဓါးများကိုတော့ သူ၏အိတ်ကပ်များထဲတွင် ၀ှက်ထားခဲ့သည်။ မီးခြစ်ဆံကြီးက ထိုဓါးများထက် ပိုစွမ်းကာ အသုံး၀င်သော်လည်း တစ်ခါတရံတွင် ဓါးတိုတစ်ချောင်းက မထင်မှတ်ထားသော ရလဒ်ကို ဆောင်ကျဥ်းပေးနိုင်သည်။

လက်နက်များကိုပြင်ဆင်ပြီးသည်နှင့် ၂၄နာရီစတိုးဆိုင်တစ်ခုကိုသွား၍ ရေတစ်ဘူးနှင့် ဘီစကစ်တချို့ကို ထုတ်ပိုးလိုက်သည်။

ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီးနောက် သူ၏ကိုယ်ခွန်အားကသိသိသာသာမြင့်တက်လာပြီး အစာနှင့်ရေဆာလောင်မှု အင်မတန်လျော့ကျသွားသည်ကိုခံစားမိသည်။ ၄င်းမှာ မာရီယို၏ မိုနိုပိုလီဂိမ်းပြီးနောက်ပို၍ သိသာလာခဲ့သည်။ တွက်ချက်မှုအရ ဤဘီစကစ်တစ်ထုပ်နှင့် ရေအနည်းငယ်ကပင် သူ၏၃ရက်တာအတွက် လုံလောက်သော အာဟာရတန်ဖိုးကို ဖြည့်စွမ်းနိုင်လေသည်။ သူ၏ကိုယ်ခံအားကိုလည်း ၄ရက်ကြာအထိ သက်ရောက်စေလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။

ဂိမ်းကအချိန်အတော်ကြာသွားပြီး သူအစာနှင့်ရေမလောက်ငှသော အခြေအနေလည်း ရှိလာနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ထန်မော့မှာ စတိုးဆိုင်တော်တော်များများသို့ ၀င်ရောက်ရှာဖွေပြီး ရိက္ခာများကို ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်။

ထို့နောက်နေ့လည် ၁နာရီထိုးသွားခဲ့လေပြီ။

ထန်မော့ စားသောက်ဆိုင်အသေးလေးတစ်ခုတွင် ထိုင်လျက် ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်သို့ တည်ငြိမ်စွာငေးကြည့်နေခဲ့သည်။ တစ်ယောက်ယောက်မှာ ထိုပြတင်းပေါက်ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားရန် ၅မိနစ်ခန့်အချိန်ယူရသော်လည်း သူကစကားတစ်ခွန်းမှမဆိုခဲ့သလို လှုပ်လည်းမလှုပ်ရှားခဲ့ချေ။ သူကထိုနေရာတွင် မလှုပ်မယှက် ၁နာရီခန့်ထိုင်နေခဲ့သည်။

၃နာရီကြာပြီးနောက် ထန်မော့မှာ မျှော်စင်ကို တိုက်ခိုက်ရန် အချိန်ကျရောက်လာချေပြီ။

လ၀က်ခန့်အကြာက တရုတ်ရှိကစားသမားတိုင်းမှာ ဖူ၀မ်သော်ထံမှ မျှော်စင်ကိုတိုက်ခိုက်ရန် ဆွဲခေါ်ခံခဲ့ရသည်။ ထိုစဥ်က ထန်မော့မှာ ဥာဏ်ရည်မသန်စွမ်းသူများအဆင့်ကို ကစားခဲ့ရလေသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ထန်မော့ထိုအဆင့်ကို ကစားရဦးမည်ဟုမထင်ချေ။ အမှန်တကယ် မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းမျိုးသာဖြစ်နိုင်သည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ စုစုပေါင်း၇ထပ်ရှိသည်။ ဂိမ်းကိုတရား၀င်စတင်သည့် ပထမရက်တွင် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ အဓိကစည်းမျဥ်းကြီးသုံးချက်ကို ကြေညာခဲ့သည်။

တတိယစည်းမျဥ်းမှာ ကစားသမားများအားလုံး အနက်ရောင်မျှော်စင်အား တိုက်ခိုက်ရန်ပင်ဖြစ်သည်။

မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းများမှာ Sအမျိုးအစားဂိမ်းများကဲ့သို့ မရိုးရှင်းနိုင်ချေ။ မာရီယို၏ မိုနိုပိုလီဂိမ်းထက်ပို၍ခက်ခဲနိုင်သည်။

ထန်မော့အနေနှင့် ကျိန်းသေအသက်ရှင်ပါမည်ဟု အာမမခံနိုင်ချေ။

မိနစ်တိုင်း စက္ကန့်တိုင်းက သူ့၏ဘ၀နောက်ဆုံး အချိန်လည်းဖြစ်သွားနိုင်သည်။

ဤစားသောက်ဆိုင်မှာ စည်ကားသော စီးပွားရေးလမ်း၏ လမ်းဆုံတွင်တည်ရှိသည်။ ပြတင်းပေါက်ဘောင်တွင် အစိမ်းရောင်ပလတ်စတစ်သစ်ရွက်များနှင့် အလှပန်းအိုးလေးများလည်းရှိလေသည်။ တိတ်ဆိတ်ပြီးအေးချမ်းသော ပါတ်၀န်းကျင်မျိုးပင်။ ဤစားသောက်ဆိုင်မှာ ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်သို့တက်မလာခင်က တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သော ဆိုင်ကလေးဖြစ်ခဲ့နိုင်လေသည်။ စီးပွားရေးသိပ်မကောင်းလှသော်လည်း ဤနေရာတွင် လောကကြီးထဲရှင်သန်နေထိုင်ရင်း စိတ်ပင်ပန်းမှုဒဏ်မှ လွတ်မြောက်ရန် တကူးတကအချိန်လာဖြုန်းသူတချို့လည်း ရှိခဲ့လောက်သည်။

ထန်မော့ မျက်လုံးများကို ဖြည်းညင်းစွာမှိတ်လျက် အသက်ကိုလေးပင်စွာ ရှူလိုက်မိသည်။

နေ့လည်ခင်း ၃နာရီ ထိုးသွားခဲ့ချေပြီ။

ထန်မော့ ကြက်ဆင်ဥကိုထုတ်ယူလိုက်ပြီး ၃ချက်ခေါက်ပြီးနောက် ခပ်တိုးတိုးခေါ်လိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ"

ထူးဆန်းသော သီချင်းသံတစ်ခုက သူ၏နားထဲ၀င်လာခဲ့ပြီး ဖူ၀မ်သော်မှာလည်း ချက်ချင်းပြန်မဖြေခဲ့ချေ။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် တစ်ဖက်မှ ဒုတိယမစ်ရှင်ခွဲ ပြီးဆုံးသွားပါပြီဟူသော ကြေညာသံကိုကြားလိုက်ရသည်။

ဖူ၀မ်သော်က ဆိုသည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိစ္စရှိလို့လား"

ထန်မော့မေးလိုက်သည်။

"ခင်များဂိမ်းတစ်ခုခု ဆော့နေရတာလား"

ဖူ၀မ်သော် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ကာ

"အင်း... ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းတစ်ခုထဲမတော်တဆဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရလို့လေ၊ အခုမှ ဒုတိယမစ်ရှင်ခွဲကိုပြီးသွားတာ"

တစ်ဦးတည်းသော မူလခိုး၀င်သူ ဖူ၀မ်သော်သည်ပင် ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်ခံခဲ့ရသည်။

ထန်မော့၏မျက်နှာတွင် အမူအယာများများစားစား မရှိချေ။ သူကခုံတွင်သက်တောင့်သက်သာ မှီလိုက်ပြီး တည်ငြိမ်စွာဆိုလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းဖူ၊ အခြေအနေကဒီလိုပါ၊ ကျွန်တော် ၂နာရီအတွင်း မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းထဲ ၀င်ရတော့မှာ"

ကြက်ဆင်ဥတစ်ဖက်မှ အသံမှာ ခတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်က အဓိကအချက်ကိုသာဆိုလာသည်။

"မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ခြင်းဂိမ်းလား၊ မင်းက အနက်ရောင်မျှော်စင်ရဲ့ ပထမထပ်ကို တိုက်ခိုက်ရတော့မှာလား၊ မင်းဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရတာလား"

ထန်မော့ရင်ထဲတွင်မူ တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီးသားဖြစ်၍ ဤအကြောင်းကို အေးအေးဆေးဆေး ပြောဆိုနိုင်လေသည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့၁၀ရက်က အနက်ရောင်မျှော်စင်က ကျွန်တော့်ကို အသိပေးခဲ့တယ်၊ ကျွန်တော်က ဆယ်ရက်မြောက်နေ့ ဒီနေ့ ညနေ၅နာရီမှာ မျှော်စင်ပထမထပ်ကို တိုက်ခိုက်ရမယ်တဲ့၊ ကျွန်တော်အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ ပြင်ဆင်ထားပါတယ်၊ မျှော်စင်ကိုမတိုက်ခိုက်ခင် ခင်များကိုဒုက္ခပေးရတော့မှာပဲ၊ ခင်များမျှော်စင်တိုက်ခိုက်တုန်းက အတွေ့အကြုံ နည်းနည်းလေးပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော့်ကို ပြောပြပေးနိုင်မလား"

ထို့နောက်ထန်မော့ စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ရပ်တန့်သွားပြီးမှ ဆက်ပြောလိုက်သည်။

"ဒါပေါ့ ခင်များဆန္ဒမရှိရင်လည်းရပါတယ်"

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဖူဝမ်သော် အလျင်အမြန်တုံ့ပြန်လာခဲ့သည်။

"ငါအနက်ရောင်မျှော်စင်ထဲ၀င်သွားတော့ ကြက်ဆင်ဆီကနေ အဖိုးအတန်ဆုံး ကြက်ဆင်ဥကို ခိုးပါဆိုတဲ့ အဓိကမစ်ရှင်ကို လက်ခံခဲ့ရတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဂိမ်းစတာနဲ့ ငါ့မှာ အသင်းဖော်၄ယောက်ရှိလာတယ်၊ သူတို့ကငါဘယ်သူဆိုတာမသိပေမယ့် ငါ့ကို မကျေနပ်တာကိုတော့ ဖုံးကွယ်မထားခဲ့ကြဘူး၊ တချိန်တည်းမှာ သူတို့တာ၀န်က ကြက်ဆင်ဥကို ကာကွယ်ဖို့ဖြစ်နေလို့လေ"

ထန်မော့မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။

"ခင်များရဲ့ တာ၀န်ကလုံး၀ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတာလား"

"အင်း"

ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလိုက်သည်။

"ငါက ငါ့ရဲ့အဓိကမစ်ရှင်ကိုဖုံးကွယ်ပြီး သူတို့နဲ့အတူ မြေအောက်ကမ္ဘာကို၀င်သွားလိုက်တယ်၊ အဲဒီကလူတွေကို မြေအောက်လူသားတွေလို့ခေါ်တယ်၊ လူတွေနဲ့ မွန်းစတားတွေကြားက ကွာခြားချက်ကတော့ရှင်းပါတယ်၊ သူတို့ကမ္ဘာကြီးရဲ့အလယ်ဗဟိုမှာ ပန်းရောင် မြစ်တစ်စင်းရှိတယ်၊ မြစ်ရဲ့ ဘယ်ဘက်အခြမ်းက မြေအောက်နိုင်ငံ၊ ညာဘက်ကတော့ မွန်းစတားနယ်မြေပေါ့၊ ကြက်ဆင်က မွန်းစတားနယ်မြေမှာ ရှိတာ"

၄င်းကိုဆိုပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်၏အသံမှာ ရပ်သွားပြီး တဖက်မှ ပြင်းထန်သော တိုက်ခိုက်သံတချို့ကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

၅မိနစ်ကြာပြီးနောက်တွင် သူ အသက်တစ်ချက်ပြင်းပြင်းရှူပြီးနောက် ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ငါတို့ မြေအောက်ကမ္ဘာကိုရောက်သွားတယ်၊ မွန်းစတားနယ်မြေကိုရောက်ဖို့ ပန်းရောင်မြစ်ကိုဖြတ်ရတယ်၊ အဲဒီပန်းရောင်မြစ်မှာ ကူးတို့တစ်စီးရှိတယ်၊ မြစ်ကိုဖြတ်ဖို့တစ်ခုတည်းသော နည်းက ဂိမ်းကစားရတာပဲ၊ လှေကိုဆက်သွားလို့ရအောင် လှေသမားရှိမှရမယ်၊ လှေသမားကမြေအောက်လူသားပဲ၊ လှေပေါ်မှာ အလွန်ဆုံး လူ၃ယောက်တင်လို့ရပြီး လူ၂ယောက်ထက်လည်းမနည်းရဘူး၊ အကယ်၍လှေပေါ်မှာ လှေသမားတစ်ယောက်ပဲရှိရင် သူကလှေနဲ့အတူထွက်သွားမှာ..."

ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်၏ စကားလုံးတိုင်းကို ဂရုတစိုက်နားထောင်နေခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်ရှင်းပြသော ဂိမ်းသုံးခုအကြောင်းနားထောင်နေရင်း သူ၏လက်ချောင်းများမှာလည်း တစ်ခုခုကိုတွေးတောနေသည့်ဟန် တတောက်တောက်ခေါက်နေခဲ့လေသည်။

ဖူ၀မ်သော် ကြက်ဆင်ကြီးနှင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့သော နောက်ဆုံးအပိုင်းမှာ အလွယ်ဆုံးဟုထင်ရသည်။

ဖူ၀မ်သော်က သူ၏စွမ်းရည်အကြောင်းကို မပြောခဲ့ချေ။ သူကကြက်ဆင်ကြီးက သူ့အား ရုတ်ချည်းတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်ဟုသာ ဆိုခဲ့သည်။ သူ၏အသင်းသား လေးယောက်မှ သုံးယောက်မှာ သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး တစ်ယောက်သာလျှင် လွတ်မြောက်သွားခဲ့သည်။ သူ၏ခိုး၀င်သူဟူသော သရုပ်မှန်ကို ကြက်ဆင်ကြီးက သိသွားခဲ့ပြီး ၄င်းကသူ့ကိုစားရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူလည်းကြိုးစား၍တိုက်ခိုက်ခဲ့ကာ နောက်ဆုံးတွင် ထိုကြက်ဆင်ကြီးထံမှ အဖိုးအတန်ဆုံး ယခုလက်ရှိ ဂိမ်းစမှတ်သိမ်းနိုင်သည့် ကြက်ဆင်ဥကိုရရှိခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့်သူ ပထမထပ်ကို ရှင်းနိုင်ခဲ့ခြင်းပင်။

ထန်မော့ခတ္တမျှတွေးတောသွားခဲ့သည်။

ဖူ၀မ်သော်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော ဂိမ်းသုံးဆင့်မှာ မဖြစ်နိုင်တာတော့မဟုတ်ချေ။ သူ့အနေနှင့်အချိန်အနည်းငယ်ပိုပေးရရုံသာ၊ အခက်ခဲဆုံးအပိုင်းမှာ ကြက်ဆင်ကြီးနှင့် တိုက်ခိုက်ရခြင်းပင်။

ဖူ၀မ်သော်က ထုတ်မပြောခဲ့သော်လည်း သူ့တွင်အပြင်းစားတိုက်ခိုက်စွမ်းရည်မျိုးရှိသည်အား သံသယ၀င်စရာတောင်မလိုချေ။ ထိုကြက်ဆင်ကြီးမှာ ပွေးကြီးထက် အားမနည်းနိုင်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်က သူ့အနေနှင့် ပွေးကြီးကို မယှဥ်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုဆိုလျှင် ၄င်းထံမှ လွတ်မြောက်နိုင်သည်ဟု ယုံကြည်မှုရှိလေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုပွေးကြီးကို အနိုင်ယူရန်မှာမူ ဖြစ်နိုင်ချေ ၂၀ရာခိုင်နှုန်းထက်ပင် နည်းလေသည်။

သို့သော်သူကခိုး၀င်သူတစ်ဦးမဟုတ်ချေ။

ဖူ၀မ်သော်သည် ခိုး၀င်သူဖြစ်ကာ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ မွန်းစတားများအားလုံးက သူ့ကို စားချင်ကြသည်။၎င်းက သူ့(ထန်မော့)အတွက်တစ်ခုတည်းသော အားသာချက်ပင်။

အချက်အလက်အစုံကိုနားထောင်ရပြီးနောက် ထန်မော့မှာ စားပွဲပေါ်မှ ကြက်ဆင်ဥကြီးအား ကြည့်လျက်ဆိုလိုက်မိသည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ဖူ၀မ်သော်သည်လည်း သူ၏ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းကိုရှင်းပြီးပြီဖြစ်ကာ လေသံလေးဖြင့်ဆိုလာခဲ့သည်။

"အကယ်၍ ကြက်ဆင်ဥကတစ်ဥပဲကျန်တော့ရင် ဂိမ်းကိုဆက်ပြီးသိမ်းလို့ရပါဦးမလား မသေချာဘူးလေ၊ မင်းအနက်ရောင်မျှော်စင် ပထမထပ်ကို ရှင်းနိုင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်၊ ငါ့အတွက် ဒီကြက်ဆင်ဥရဲ့ ဂိမ်းသိမ်းမှတ်က သိပ်အရေးကြီးတယ်"

ထန်မော့လည်း ၄င်းကို သိပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဖူဝမ်သော်ထံမှ ထိုသတင်းအချက်အလက်များကို မေးရဲခဲ့ခြင်းပင်။

အကယ်၍ ထန်မော့ မျှော်စင်ကိုတိုက်ခိုက်ရမည်သာ မဟုတ်ပါက ဖူ၀မ်သော်က ဤအရာအကုန်လုံးကို ပြောချင်မှ ပြောပြခဲ့လိမ့်မည်။ သို့သော်ယခုကား သေခြင်းရှင်ခြင်းကို အဆုံးအဖြတ်ပေးမည့် အချိန်ပင်။ ထန်မော့အနေနှင့် အပြန်အလှန်စကားအနည်းငယ်အပြီး တရုတ်ပြည်၏ ခိုး၀င်သူဖူ၀မ်သော် အနည်းငယ်စိတ်ကြည်လင်နေမည်ကို မသိသည်အထိတော့ တုံးအမနေချေ။ သူတို့တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မသေစေလိုကြ။ သူတို့ထဲမှ တစ်ဦးမရှိတော့သည်နှင့် ဤကြက်ဆင်ဥဆက်၍အသုံး၀င် မ၀င်ကို မည်သူမှသေချာမသိပါချေ။

ဖူ၀မ်သော်ပင်လျှင် ဤသမိုင်း၀င်အရည်အသွေးရှိ ကြက်ဆင်ဥကို အလွယ်တကူ လက်မလွှတ်နိုင်ခဲ့ချေ။

သို့သော်ထန်မော့ကတော့ ကျေးဇူးတင်မိဆဲပင်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ဤသည်မှာ ထန်မော့ထိုစကားကိုဆိုခြင်း ဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်ကာ ဖူ၀မ်သော် အဖြေမပြုပဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

အချိန်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ထန်မော့မှာ နက်နဲသြရှသော အမျိုးသားရယ်သံ သံတစွန်းတစကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

ဖူ၀မ်သော်က ရယ်သံစွက်ကာ ပြောလာခဲ့သည်။

"မင်းကသိပ်သန်မာပါတယ်၊ အသက်ရှင်မှာပါ၊ မင်းကခိုး၀င်သူလည်းမဟုတ်တော့ ငါ့ထက်တောင်ပိုလွယ်ဦးမှာ"

ထန်မော့က ရုတ်ချည်း တဖက်လူကအဘယ်ကြောင့် ခိုး၀င်သူဖြစ်လာခဲ့သည်နှင့် မည်သူ့ကိုသတ်ခဲ့သည်အား သိချင်လာမိသည်။ သို့သော်သူမမေးလိုက်ချေ။

"စိတ်မပူပါနဲ့၊ ကျွန်တော်လည်း မသေချင်သေးပါဘူး"

လူနှစ်ဦးမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးမြင့်မားသောနားလည်နိုင်စွမ်းမျိုးရှိနေပြီး စကားတစ်ခွန်းမျှမဆိုကြတော့၊ ထန်မော့ကြက်ဆင်ဥကို ပိတ်လိုက်သည်။

သူ ကြက်ဆင်ဥအား ကျောပိုးအိတ်ထဲသို့ပြန်ထည့်လိုက်ပြီး စားသောက်ဆိုင်လေးထဲမှ ထွက်သွားလိုက်သည်။

သူသည်ပူဒုန်မှ ကျင်းအန်သို့ပြန်လာခဲ့ပြီး နန်ကျင်းလမ်းအနီးသို့သွားခဲ့သည်။ထို့နောက် သူ ဟွမ်ဖူမြစ်ပေါ်တွင် တွဲလွဲခိုနေသော အနက်ရောင်မျှော်စင်ကြီးထံ လျှောက်သွားချိန်အထိ လွန်စွာတည်ငြိမ်နေဆဲ။ သူ၏မျက်လုံးအကြည့်များက ခိုင်မာ၍ တည်ကြည်သည်။

နေရောင်ကတဖြည်းဖြည်း မှိန်ဖျော့လာခဲ့ပြီး ရွှေရောင်အလင်းတို့က ထိုသတ္တုနက်ရောင်မျှော်စင်ကြီးပေါ်ဖျာကျနေခဲ့သည်။

*****

မြို့တော်၏အနောက်ဘက်အခြမ်းတွင် အနက်ရောင်အစက်လေးနှစ်စက်ရှိသည်။ ထိုအစက်လေးနှစ်စက်မှာ တဖြည်းဖြည်း ကြီးမားလာခဲ့ပြီး ရှန်ဟိုင်းတိုးဂိတ်ကိုပင်ကျော်လွန်လာခဲ့ကာ မြို့တွင်းသို့ အလျင်မြန်ဆုံးအရှိန်ဖြင့်ပြေး၀င်လာခဲ့လေသည်။

၄င်းမှာ ဒဏ်ရာရနေသောလူနှစ်ဦးဖြစ်သည်။

လူတစ်ဦး၏ ဘယ်ဘက်လက်မောင်းမှာ ကျိုးပဲ့နေပြီး အသားစများမှာ ခွာခံလိုက်ရသည့်နေရာမှ တွဲလောင်းကျနေဆဲ။ ကျန်တစ်ဦးကတော့ သွေးများနှင့်ဖုံးလွှမ်းနေပြီး ခြေလှမ်းတိုင်းကခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းနေကာ အချိန်မရွေးလဲကျသွားတော့မတက်။

လမ်းဖြတ်ကူးနေသော သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသမီးမှာ ထိုနှစ်ဦးကိုမြင်လျှင် ကြောက်လန့်တကြား ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။

ထောင့်ချိုးတစ်ခုမှ ထွက်လာသော မိန်းကလေးတစ်ဦးမှာ ထွက်မပြေးနိုင်ခင် ထိုလူနှစ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးထံမှ ဆွဲတားခံလိုက်ရသည်။ မိန်းကလေး၏ လက်မောင်းကိုဆွဲထားသော အမျိုးသားမှာ တုန်ရီနေလျက် ငိုချတော့မတက်။

"ရှန်ဟိုင်း..ရှန်ဟိုင်းမှာ သူတို့တွေရှိလား၊ ရှန်ဟိ..ရှန်ဟိုင်း..ရှန်ဟိုင်းမှာ သူတို့တွေရှိလား၊ ရှန်ဟိုင်းမှာ...ဒီမှာလေ"

မိန်းကလေးမှာ ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်ရည်များပင်၀ဲလျက်

"ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ ရှင်ကဘယ်သူလဲ၊ ကျွန်မသူသယ်ချင်းက တရား၀င်ကစားသမားနော်၊ သူ့မှာစွမ်းရည်ရှိတယ်၊ ရှင်ကျွန်မကိုထိခိုက်အောင်လုပ်လို့မရဘူး၊ ကျွန်မသူငယ်ချင်းက ရှင့်ကိုသတ်မှာ"

လက်ကျိုးနေသော ယောကျာ်းမှာ အက်ကွဲနေသော အသံဖြင့်

"ခိုး၀င်သူတွေလေ၊ ရှန်ဟိုင်းမှာရှိလား၊ ဒီနေရာမှာရောရှိလားလို့"

မိန်းကလေးကပြန်ဖြေလာခဲ့သည်။

"ရှိတာပေါ့ရှင်"

အမျိုးသားနှစ်ဦးမှာ စိတ်အားငယ်စွာ မြေပြင်ပေါ်ပြိုလဲကျသွားခဲ့သည်။

"ဒီမှာ ဒီမှာလည်း ခိုး၀င်သူ အဖွဲ့အစည်းရှိနေတာလား..."

မိန်းကလေးမှာ နားမလည်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ဘာခိုး၀င်သူအဖွဲ့အစည်းလဲ၊ ခိုး၀င်သူတွေက အဖွဲ့ဖွဲ့လိုက်တာလား"

လက်ကျိုးနေသောလူမှာ တုန်လှုပ်သွားလျက် မိန်းကလေးအား လှုပ်ခါလိုက်ကာ ထပ်မေးလိုက်သည်။

"ဟင့်အင်း...ရှန်ဟိုင်းမှာ ခိုး၀င်သူအဖွဲ့အစည်းမရှိဘူးပေါ့၊ ဟုတ်လား"

မိန်းကလေးမှာကြောက်ရွံ့စွာ ငိုကြွေးလာပြီး အဖြေမပေးနိုင်ခဲ့ချေ။

တစ်ချိန်ထဲမှာပင် ထန်မော့က ကြီးမားသောအနက်ရောင် မျှော်စင်ကြီးအောက်တွင်ရပ်လျက် ၄င်းကိုမော့ကြည့်လိုက်သည်။

သူ၏ခေါင်းထဲမှ စူးရှ၍ ကျယ်လောင်သော ကလေးငယ်၏ ပျော်ရွှင်နေသောကြေညာသံကို နားထောင်နေမိသည်။

"တင်းတောင်~ အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်(ရိုးရိုးအဆင့်)ကိုဖွင့်လိုက်ပါပြီ။ တစ်ဦးချင်းဂိမ်းကို အသက်သွင်းနေပါသည်"

"ဂိမ်းကိုပြင်ဆင်နေပါသည်"

"ပြင်ဆင်ခြင်းပြီးမြောက်သွားပါပြီ"

"မွန်းစတားကမ္ဘာကနေ ကြိုဆိုပါတယ်..."

🪩

Prev Next