MM Story Teller

Chapter 73

Viewers 8k

🌍Chapter 73

လွန်ခဲ့သော ၅မိနစ်က ကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ ကျောင်းသူလေးအား တစ်ဖက်အသင်းမှ ဘုရင်ကတ်ထုတ်မလာနိုင်ဟု ယုံကြည်မှုရှိရှိဆိုခဲ့ကြသည်။

သို့သော် နှစ်ဖက်အသင်းမှ ကတ်များကို ထုတ်ပြလာသည်နှင့် အဖြူရောင်အလင်းဖြတ်ခနဲလင်းလာပြီး ထန်မော့တို့အသင်း၏ မူးမတ်ကတ်မှာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ဤသည်မှာမိမိတို့မူးမတ်ကတ်မှာ ဖိနှိပ်ခံလိုက်ရပြီး တစ်ဖက်မှ ဘုရင်ကတ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်သည်ဟူသော အဓိပ္ပါယ်ပင်။ ထန်မော့ဘက်တွင် ၃ကတ်သာကျန်တော့ကာ စီးချင်းထိုးခြင်း သက်ရောက်မှုလည်း အသက်သွင်းခံလိုက်ရသည်။ မူးမတ်ကတ်ကိုကိုယ်စားပြုသော ကစားသမားမှာ စီးချင်းထိုးရန်ထွက်ရပေတော့မည်။

စီးချင်းထိုးရမည့်ပြိုင်ဘက်မှ တစ်ဖက်အသင်းမှ ဘုရင်ကတ်ကို ကိုယ်စားပြုသူပင်။

၄င်းမှာ အနက်၀တ်နှင့် ယောကျာ်းဖြစ်သည်။

တဖက်လူမှာ အလယ်သို့ တည်ငြိမ်စွာလျှောက်လာခဲ့သည်။

ကျောင်းသူလေးမှာ ကြောက်ရွံ့စွာ နောက်သို့သာဆုတ်နေမိလေသည်။ သူမသည်ကျောက်၀မ်ပင်းနောက်တွင်ပုန်းနေပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖြူလျော်လျက် နှုတ်ခမ်းများပင် တုန်ယင်နေခဲ့သည်။

"မဟုတ်ဘူး ဘာလို့ငါလဲ... ရှင်ဘာလို့ဒီကတ်ကိုရွေးခဲ့တာလဲ ကျန်တဲ့သူတွေပြောတာ..."

ထန်မော့ အမြန်သွားလျက် ထိုမိန်းကလေး၏ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်သည်။

ကျောင်းသူလေး၏မျက်လုံးများမှာ နီရဲလျက်။ သူမပါးစပ်ကိုပိတ်ထားသော ထန်မော့ကို ဒေါသတကြီးကြည့်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့ဘာကြောင့် ထိုသို့လုပ်ရသည်ကို သူမနားမလည်ခဲ့ချေ။ သူမကိုစွန့်ပစ်လိုက်သည်ဟုသာ ထင်ခဲ့သည်။

ပီနိုကီယိုမှာ ဘေးတွင်ရပ်လျက် ထိုမြင်ကွင်းကို စိတ်ပျော်ရွှင်စွာ ကြည့်ရှုနေခဲ့လေသည်။ အချိန်အတော်ကြာပြီးသည့်တိုင် ကျောင်းသူလေးမှာ စီးချင်းထိုးပွဲကို ၀င်လာမည့်ပုံမပေါ်ချေ။

ပီနိုကီယိုက ခြေဆောင့်၍ ရေဒီယိုအကွဲလေးကို ကျိုးကြေစေလျက်

"မင်းကမရိုးသားတဲ့ကလေးပဲ ဘာလို့အခုထိစီးချင်းထိုးဖို့ ထွက်မလာရသးတာလဲ"

ထန်မော့ ကျောင်းသူ၏ပါးစပ်ကိုကာထားသော သူ၏လက်ကိုဖယ်လိုက်သည်။ ကျောင်းသူလေးမှာ ထန်မော့ကို အပြစ်တင်ဖို့အာရုံမရတော့ချေ။ သူမသည် ပီနိုကီယိုကိုကြည့်လျက် သူမ၏နောက်ဆုံးဆန္ဒကိုအော်ဟစ်လိုက်သည်။

"ကျွန်မမတိုက်ချင်ဘူး.. သူတို့ပြောတော့ တစ်ဖက်အသင်းက ဒီကတ်ကိုပဲရွေးကြမှာဆို...ကျွန်မနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးလေ သူပြောတာ ဟုတ်တယ် ဒီကတ်ကိုသူရွေးတာ"

သူမကကျောက်၀မ်ပင်းကို လက်ညှိုးထိုးလိုက်သည်။

"ကျွန်မကဘာလို့ထွက်ရမှာလဲ ဒါကသူ့အကြံပဲ သူပဲထွက်ရမှာပေါ့"

ပီနိုကီယို ဖြတ်ခနဲရွေ့လျားလိုက်ပြီးနောက် ကျောင်းသူလေး၏ဘေးတွင် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ပီနိုကီယိုက သူမစီးချင်းထိုးကွင်းပြင်ဆီလွင့်ထွက်သွားအောင်အထိ တင်ပါးအားကန်ထုတ်လိုက်သည်ကို ဘာမှမတုန့်ပြန်နိုင်ခဲ့ချေ။

ကျောင်းသူလေးမှာ ငြင်းပယ်စရာအခွင့်အရေးပင် မရှိတော့။ သူမက ပီနိုကီယို၏ပြိုင်ဘက်မဟုတ်ချေ။ ပီနိုကီယိုမှ သူမကို အလွယ်တကူပင် သတ်လိုက်နိုင်သည်။ သူမသာ စီးချင်းထိုးချင်း စည်းမျည်းကို မလိုက်နာပါက ပီနိုကီယိုမှသူမကို ဘာလုပ်မည်မှန်း မည်သူမျှမပြောနိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် သူမ၏နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက်မှာ...

"သွားသေလိုက်တော့"

ဘန်း ...

ကျယ်လောင်သောသေနတ်သံက အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲ ပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့သည်။

လူတိုင်း ကျောင်းသူလေးလက်ထဲမှ ပစ္စတိုအား ကြည့်လျက် တုတ်လှုပ်သွားမိကြလေသည်။ ထန်မော့ပင်လျှင် ဤကျောင်းသူလေးတွင် သေနတ်တစ်လက်ရှိသည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။ ဤသေနတ်ကိုကား လျှော့တွက်၍မရချေ။ တဖက်လူကသတိမထားမိချိန် ပစ်ခတ်လိုက်သည်ဖြစ်၍ တဖက်လူမှာ ရှောင်တိမ်းရန်အချိန်မရတော့ဟု ဆိုလိုခြင်းပင်။

သေနတ်ပစ်သံနောက် နာကျင်စွာညည်းညူသံတစ်ခုကပါ ကပ်ပါလာခဲ့သည်။

ထန်မော့လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

အပစ်ခံလိုက်ရသူမှာ အနက်၀တ်အမျိုးသားမဟုတ်ပဲ သူ၏နောက်တွင် ရပ်နေသော သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီးကြီးပင်။

ကျည်ဆံပြေးထွက်လာသည်နှင့် အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ ဘေးကိုအသာအယာတိမ်းလိုက်ရာ ထိုကျည်ဆံကသူ့ကိုကျော်လျက် အနောက်မှ အမျိုးသမီးကြီး၏ လက်မောင်းကို ဖောက်၀င်သွားခြင်းပင်။

သွေးများတမဟုတ်ချင်းစီးကျလာလျက် ကျောင်းသူလေးမှာမူ ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူမမှာ သေခြင်း ရှင်ခြင်းအခိုက်အတန့်များကို ကြုံဖူးပြီးဖြစ်ဟန်တူကာ အလွန်တွန်ဆုတ်မနေခဲ့ချေ။ သူမကဘေးဘက်သို့ပြေးသွားပြီး အနက်၀တ်အမျိုးသားကို နောက်တစ်ကြိမ်ချိန်လိုက်သည်။

ဘန်း ဘန်း...

သူမသည် ကျည်ဆန်သုံးခုကို တပြိုင်တည်းပစ်လိုက်သော်လည်း တစ်ခုမှ ထိုအနက်၀တ်အမျိုးသားကို မထိခဲ့ချေ။ သူကတစ်နေရာထဲတွင်သာရပ်လျက် ကျည်ဆံများကို အလွယ်တကူပင် ရှောင်တိမ်းနေခဲ့သည်။

ကျောင်းသူလေး၏ပစ်ခတ်ပုံမှာ သိပ်မှန်လှချေ။ အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ ၄င်းကိုရှောင်ရန် သိပ်ပင် အားထုတ်စရာမလိုခဲ့ဘဲ အနည်းငယ်မျှစောင်းလိုက်ရုံဖြင့် ကျည်ဆံများကို ရှောင်လို့ရနေခဲ့သည်။ သို့သော်သူ့နောက်မှ အသင်းဖော်၃ယောက်ကမူ ထိုလူကိုကျော်၍ မိမိတို့ထံပြေး၀င်လာသော ကျည်ဆံများကို ရှောင်ရှားရင်း အလုပ်များနေခဲ့သည်။

ထိုကျည်ဆံများမှာ အနက်၀တ်လူအပေါ် မည်သည့်သက်ရောက်မှုမှမရှိလေရာ ကျောင်းသူလေး၏ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှုမှာ ပိုပိုမြင့်တက်လာခဲ့သည်။ သူမရူးသွပ်စွာအော်လိုက်ပြီး သူမ၏အိတ်ကပ်ထဲမှ နောက်ထပ်ပစ္စတိုတစ်လက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သည်။ သို့သော်ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ သူမမျက်လုံးကိုပိတ်လျက် ချိန်ရွယ်ခြင်းမရှိပဲ ပစ်ခတ်လိုက်လေသည်။ နှစ်ဦးကြားမှ အကွာအဝေးမှာ ၂မီတာသာရှိသည်မို့ သူမရမ်းပစ်လျှင်ပင် မှန်ရန်လွယ်ကူလေသည်။

ပစ္စတို၂လက်၏ ၁၂ကြိမ်မြောက်ပစ်ခတ်မှုတွင် ကျောင်းသူလေးမှာ မျက်လုံးကို ရုတ်တရက်ပြန်ဖွင့်လာခဲ့သည်။ သူမမှာ အနက်၀တ်အမျိုးသားသည် ဒဏ်ရာပင်မရှိပဲ ထိုနေရာတွင် တည်ငြိမ်စွာ ရပ်နေဆဲဖြစ်ကြောင်းတွေ့လိုက်ရလေသည်။ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးကြီးမှာမူ သူမပုခုံးများမှ ကျည်ဆံရာများနှင့်အတူ သွေးများထွက်လျက် မြေကြီးပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေခဲ့လေသည်။

ကျောင်းသူလေးမှာ ကြောက်လန့်တကြားဖြင့် သေနတ်၂လက်ကို လွှတ်ချလိုက်မိလေသည်။

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ နေရာတွင်သာရပ်လျက် သူမကို တိတ်ဆိတ်စွာစိုက်ကြည့်နေသော်လည်း တိုက်ခိုက်လာမည့်ဟန်မရှိခဲ့ချေ။

ကျောင်းသူလေးက အံကိုကြိတ်လျက် သူမ၏ခါးကြားမှာ ဓါးမြှောင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်မှာပင် စစ်တပ်သုံးငွေရောင်ဓါးတစ်ချောင်းက သူမ၏လည်ပင်းတွင် ထောက်လျက်သားရှိသည်ကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ သူမချက်ချင်းရပ်တန့်လိုက်ရသည်။

ထိုဓါးမှာ ကျောင်းသူလေး၏လည်ပင်းနှင့် ၁စင်တီမီတာအကွာအဝေးတွင်ရှိခဲ့သည်။ သူမသာရှေ့သို့တစ်လှမ်းလှမ်းလိုက်ပါက ထိုဓါး၏ထိပ်မှာ သူမ၏သေးသွယ်သောလည်ပင်းကို တမဟုတ်ချင်း ထိုးဖောက်သွားတော့မှာပင်။

မည်သူကမျှ အနက်၀တ်လူ၏လှုပ်ရှားမှုကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမတွေ့လိုက်ရချေ။ ကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် ကျန်လူများမှာ အံ့အားသင့်စွာကြည့်လိုက်မိကြသည်။ ထန်မော့သာလျှင် ထိုလူ၏လှုပ်ရှားမှုကို အနည်းငယ်မျှ မြင်နိုင်လိုက်ခြင်းပင်။ သူသည်ထိုအနက်၀တ်လူမှာ ဓါးမြှောင်အား အံ့သြလောက်ဖွယ်အလျင်နှင့်ထုတ်ယူလိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထို့နောက်မည်သည့်လှည့်ကွက်မှမပါပဲ ရှေ့သို့လှမ်းလျက် ကျောင်းသူ၏လည်ပင်းကို တည့်ပင် ထောက်လိုက်သည်။

ကျောင်းသူလေးမှာ အသက်ပင် ရဲရဲမရှူ၀ံ့တော့ချေ။

အနက်၀တ်အမျိူးသားက ပီနိုကီယိုကိုကြည့်လျက်မေးလိုက်သည်။

"ဒီလိုဆိုနိုင်ပြီလား"

ပီနိုကီယိုမှာ ၀မ်းသာအားရစောင့်ကြည့်နေခဲ့သော်လည်း သူမျှော်လင့်နေသောမြင်ကွင်းမျိုးရောက်မလာသည်မို့ မကျေမနပ်ဖြင့်ဆိုလာသည်။

"သူ့ကိုသတ်ရင်သတ် မဟုတ်ရင်လည်း သူ့မှာပြန်တိုက်နိုင်တဲ့အားမျိုးမကျန်တဲ့အထိ ရိုက်သတ် မဟုတ်ရင်တော့ သူကအရှုံးကို၀န်ခံရမယ် အဲဒီ၃မျိုးထဲကတနည်းနည်းနဲ့မှ အနိုင်လို့သတ်မှတ်တယ်"

အနက်၀တ်အမျိုးသားက ဓါးမြှောင်အား ကျောင်းသူ၏လည်ပင်းတွင် ဖိထားလိုက်သည်။ ထို့နောက်ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် စကားပင်မပြောနိုင်တော့သော ထိုမိန်းကလေးကိုကြည့်လျက်ဆိုသည်။

"အရှုံးကို၀န်ခံလိုက်"

ကျောင်းသူလေး တုန်ရီသွားပြီး အနက်၀တ်အမျိုးသားအား နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းကိုက်လျက် မော့ကြည့်လိုက်သည်။

သို့သော်သူမမည်မျှစိုက်ကြည့်နေပါစေ တဖက်လူမှာ အလွန်သွေးအေးစွာ ထိုဓါးကိုသူမ၏လည်ပင်းတွင် ဖိထားဆဲပင်။

၁မိနစ်ကြာပြီးနောက် ကျောင်းသူလေးမှာ အံကိုကြိတ်လျက် အက်ကွဲနေသော အသံဖြင့်ရေရွတ်လာခဲ့သည်။

"ကျွန်မက အရံကစားသမားပါ ရှင့်ကိုမနိုင်ပါဘူး ဒီတစ်ကြိမ်တော့ကျွန်မ..."

ကျောင်းသူလေးမှာ ၄င်းကိုရေရွတ်နေစဥ် ချွန်ထက်သော သံချောင်းတစ်ခုကိုရုတ်ချည်းဆွဲထုတ်လိုက်လျက် အနက်၀တ်အမျိုးသား၏ ၀မ်းဗိုက်ကို အားအပြည့်ဖြင့် ထိုးချလိုက်လေသည်။ သို့သော် သံချွန်မှာ နူးညံ့သောအသားကိုဖောက်၀င်သွားရမည်အစား မာကြောသော တစ်စုံတစ်ခုကိုတိုက်မိသည့်နှင့် မီးပွားလေးများပင် လွင့်စင်လာခဲ့သည်။

ခရက်...

သံချွန်မှာ နှစ်ပိုင်းကျိုးလျက် မြေကြီးပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။

ကျောင်းသူလေးက သူမ၏ရှေ့မှ အနက်၀တ်အမျိုးသားကို အကူအညီမဲ့စွာကြည့်လျက် အကြာကြီးနေပြီးတော့မှ အံကိုကြိတ်လျက် ဆိုလာခဲ့သည်။

"ကျွန်မအရှုံးပေးပါတယ်"

"စိတ်မကောင်းပါဘူး"

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ ဓါးမြှောင်ကိုပြန်ရုတ်လျက် ကျောခိုင်းလိုက်သည်။

ကျောင်းသူလေးမှာထိုလူ၏ နောက်ကျောအား အမုန်းတရားများဖြင့်စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူမသည် ပစ္စတိုကို ထပ်မံဆွဲထုတ်လျက် ထိုလူအားပစ်ချင်ခဲ့သည်။ သို့သော် အနက်ရောင်တွင်းပေါက်ကြီးတစ်ခုက သူမအောက်တွင်ရုတ်တရက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သူမအော်ဟစ်လိုက်မိတော့သည်။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် သူမတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထိုတွင်းပေါက်ကြီးထံမှ ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရပြီး အနက်ရောင်တွင်းပေါက်ကြီးလည်း ပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားကာ အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးမှာလည်း ပုံမှန်အတိုင်းပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"တင်းတောင်~ ပထမအချီပြီးဆုံးသွားပါပြီ"

အနက်၀တ်အမျိုးသားက ထွေထွေထူးထူးလှုပ်ရှားမှုမျိုးမရှိခဲ့ချေ။ သူအလွန်လျင်မြန်နေခဲ့ရုံသာ။ ကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာ နဖူးမှ ဇောချွေးများပင် ပြန်လာခဲ့သည်။ သူတို့သည် အသက်ပင်ရဲရဲမရှူ၀ံ့ပဲ အသင်းရှိရာဆီပြန်သွားနေသော အနက်၀တ်အမျိူးသားကို ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။

ထန်မော့လည်း ထိုလူ၏နောက်ကျောကို ကြည့်နေမိလျက် အဖြူရောင်အလင်းတစ်ခု သူ၏မျက်လုံးတွင် ဖြတ်ခနဲလင်းသွားခဲ့သည်။ သူကအသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူလျက် သူ၏အကြည့်ကို ထိုလူ၏ခေါင်းအပေါ်သို့ ပို့လိုက်သည်။

[ခိုး၀င်သူ]

*****

ကြာရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ရသော စီးချင်းထိုးပွဲမှာ အဆုံးသတ်သွားခဲ့ချေပြီ။ ပီနိုကီယိုမှာ ပျော်ရွှင်စွာနှင့် ဘေးသို့လျှောက်လာခဲ့သည်။

"ကဲ ပထမအချီတော့ပြီးသွားပြီ အခုကဒုတိယအချီပဲ မင်းတို့ လူလိမ်လေးတွေ မင်းတို့တွေအချင်းချင်းသတ်နေတာကို ငါမကြည့်ရက်ဘူး..."

"ပြူး..."

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ကြည့်ရက်တယ် အရမ်းကြည့်ရက်တယ်"

ပီနိုကီယိုမှာ ဤတစ်ကြိမ်တော့ ဟန်ဆောင်မနေတော့ချေ။ သူကထိုရက်စက်သောစကားများကို တည့်သာဆိုလိုက်သည်။

"ကဲ နောက်တစ်ကတ်ကို အမြန်ရွေးကြတော့ မင်းတို့ကပျင်းစရာကောင်းလိုက်တာ ဒီလိုခရစ်စမတ်ညလေးမှာ မင်းတို့နဲ့ဆုံရတာ ဘယ်လောက်တောင် ကံဆိုးလိုက်လဲ"

အဖြူရောင်နံရံကြီးမှာ ကောင်းကင်ပေါ်မှ တဖြည်းဖြည်း ကျဆင်းလာခဲ့ပြန်သည်။ ပီနိုကီယိုက ထိုနံရီကြီးပေါ်ခုန်တက်လျက် ပျင်းရိစွာ လဲလျောင်းလိုက်သည်။

ထန်မော့ ဆန့်ကျင်ဖက်အကွက်မှ အနက်၀တ်လူအား ကြည့်လိုက်မိသည်။ တဖက်လူမှာလည်း သူ့ကိုပြန်ကြည့်လာခဲ့လေသည်။

အဖြူရောင်နံရံကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာပြီး အသင်းနှစ်ခုအား လုံး၀ကွယ်သွားခါနီးတွင်

ထန်မော့ရုတ်တရက်ပြောလိုက်သည်။

"ဒီတစ်ခေါက် ကျွန်တော်တို့ဘက်က ဘုရင်မကတ်ကိုထုတ်မှာ"

အနက်၀တ်လူမှာ အံအားသင့်မှု အရိပ်အယောင်တစ်ခုဖြတ်ပြေးသွားသော်လည်း တုန့်ပြန်ရန်အခွင့်အရေးမရှိတော့ချေ။ နောက်တစ်စက္ကန့်မှာပင် အဖြူရောင်နံရံကြီးက ကျဆင်းလာပြီး အသင်း၂သင်းကို လုံး၀ပိုင်းခြားလိုက်တော့သည်။

ပင်နိုကီယိုမှာ ထန်မော့၏ စကားကိုကြားလျှင် ထူးဆန်းစွာ ပြုံးလာခဲ့သည်။ သူကနံရံပေါ်တွင်လှဲလျောင်းလျက် သီချင်းကိုသာဆက်ညည်းနေခဲ့လေသည်။

အကြာကြီး နေပြီးသည့်တိုင် ထန်မော့တို့အသင်းဘက်မှ မည်သူကမျှ စကားဟမလာခဲ့ချေ။

အတော်ကြာပြီးသည်မှ ကျောက်၀မ်ပင်းက မေးလာခဲ့သည်။

"သူတို့ဘာလို့ ဘုရင်ကတ်ကို ရွေးခဲ့ကြတာလဲ"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးမှာလည်း သံယောင်လိုက်လာခဲ့သည်။

"ဟုတ်တယ် သူတို့ပထမအချီမှာ ဘယ်လိုလုပ် ဘုရင်ကတ်ကို ထုတ်လာရဲတာလဲ ရူးနေကြတာလား ငါတို့အစေခံကတ်ထုတ်ပြီး ရှင်းပစ်လိုက်မှာ မကြောက်ဘူးလား အခုတော့သွားပြီ ငါတို့တစ်ကတ်မရှိတော့ဘူး... အဲကတ်က တကယ်အရေးပါတဲ့ မူးမတ်ကတ် ငါတို့ဘာလုပ်ကြတော့မလဲ"

ကျောက်၀မ်ပင်း အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ကာ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်ပြီး တွက်ချက်လာပြန်သည်။

"ခင်များတွေ့ခဲ့သလိုပဲ တစ်သင်းမှာ လူ၄ယောက်ရှိတယ် သူတို့ဘက်မှာ ၃ယောက်က တစ်ကွက်တည်းမှာ ရပ်နေပြီးတော့ အနက်ရောင်နဲ့လူက ကျန်တဲ့တစ်ကွက်မှာ ရပ်နေတာ...အဲဒီလူ၃ယောက်က ဘုရင်ကတ်ကို ရွေးခဲ့တာပဲ ဒါပေမယ့် ဘုရင်ကတ်ကို ကိုယ်စားပြုတာက အနက်ရောင်နဲ့လူလေ"

"အဲဒီတော့ "

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက မေးလာခဲ့သည်။

"အနက်ရောင်နဲ့လူက ဘုရင်ကတ်ကို မရွေးခဲ့ဘူး သူအဲကတ်ကိုမရွေးချင်ခဲ့တာဖြစ်မယ် သူလည်း ကျွန်တော်တို့လိုပဲ ဘုရင်ကတ်ကို ပထမအချီမှာ မသုံးချင်ခဲ့တာဖြစ်နိုင်တယ် သူကဘုရင်ကတ်ကို ကိုယ်စားပြုတာဆိုတော့ တစ်ခုခုမှားသွားရင် သူကစီးချင်းထိုးဖို့ ထွက်ရမှာလေ"

ပြောရင်းနှင့် ကျောက်၀မ်ပင်း တန့်သွားပြီး ရေရွတ်လိုက်မိပြန်သည်။

"အဲဒီလူကဒီလောက် သန်မာတာ စီးချင်းထိုးရဖို့လည်း ကြောက်နေမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက ဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒါဆို သူ့အသင်းဖော် ၃ယောက်က ဘုရင်ကတ်ကိုရွေးပြီး သူကသဘောမတူခဲ့ဘူးပေါ့ ဒါဖြစ်နိုင်တယ်လို့ထင်တယ်..အခုလေးတင် အနက်ရောင်နဲ့လူက စီးချင်းထိုးပြီးပြန်လာပေမယ့် သူ့အသင်းဖော်တွေက သူ့အနားကို မကပ်ရဲကြဘူးလေ... သူကသင်းကွဲနေတာ ဖြစ်မယ်.. ငါဆိုလည်း သူ့ကိုပယ်ထားမှာပဲ..သူကအရမ်းသန်မာလွန်းတယ်..ပင်နိုကီယိုက ခိုး၀င်သူအနည်းဆုံး ၂ယောက်ရှိတယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မလား ကြည့်ရတာ သူ့အသင်းဖော်၃ယောက်က သူ့ကို တိတ်တိတ်လေး ရှင်းပစ်ချင်နေတာဖြစ်မယ်..အဲဒါကြောင့် ဘုရင်ကတ်ကို ရွေးခဲ့ကြတာ..သူကစီးချင်းထိုးတဲ့နေရာမှာ သေမသွားတာ နှမြောစရာပဲ"

ကျောက်၀မ်ပင်းလည်း သဘောတူစွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့ နောက်တစ်ကြိမ်ဘာရွေးရမလဲ စဥ်းစားရအောင်..အခုကျွန်တော်တို့မှာ ဘုရင်မကတ်ရှိတယ်..စစ်သည်တော်နဲ့ အစေခံကတ်ရှိတယ်..ဒါပေမယ့်လည်း ကျွန်တော်တို့မှာ အသာစီးရနေတာ ရှိနေတုန်းပါပဲ"

"ဘာအသာစီးရတာလဲ"

"အနက်ရောင်မျှော်စင်ကပြောခဲ့တယ်လေ ကျွန်တော်တို့ရွေးတဲ့ကတ်တွေကို တစ်ဖက်အသင်းရော ပင်နိုကီယိုရော ကြိုမသိနိုင်ဘူးလို့... ကျွန်တော်တို့ကတ်က ဘုရင်ကတ်ဆီက ဖိနှိပ်ခံလိုက်ရရင်တောင် ကျွန်တော်တို့ ဆုံးရှုံးသွားတာက မူးမတ်ကတ်မှန်း သူတို့မသိဘူး"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် လူကြီးမှာ နားလည်သွားခဲ့သည်။

"မင်းပြောတာက သူတို့က ငါတို့ကတ်တစ်ကတ်ဆုံးသွားတာပဲသိပြီး ဘာကတ်လဲဆိုတာ မသိဘူးပေါ့၊

"အင်း ဘုရင်ကတ်နိုင်တာက ၂ကတ်ရှိတယ်လေ ကျွန်တော်တို့ သူတို့ဘက်က ဘုရင်ကတ်ထုတ်လာမှန်း သိသွားတာက ကျွန်တော်က မူးမတ်ကတ်ထုတ်ထားလို့ပဲ... ဒါပေမယ့်သူတို့ကတော့ ကျွန်တော်တို့ကတ်ကို အတိအကျမသိဘူး"

ကျောက်၀မ်ပင်း နဖူးမှ ချွေးတို့ကိုပွတ်သုတ်လိုက်လျက် တစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားပုံဖြင့် ထန်မော့ကိုကြည့်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"အဲဒီကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်လို့ ကျေးဇူးပါပဲ မဟုတ်ရင် သူကမူးမတ်ကတ်လို့ ထုတ်ပြောလိုက်တာနဲ့ အခြေအနေက ပိုဆိုးသွားတော့မှာ"

🪩

Prev Next