MM Story Teller

Chapter 78

Viewers 8k

🌍Chapter 78

ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေစဥ်မှာပင် အဖြူရောင်နံရံမှာ တဖြည်းဖြည်းကျဆင်းလာခဲ့သည်။ ထန်မော့ကဆိုလိုက်သည်။

"နောက်တစ်ခါကတော့ မြေအောက်ကမ္ဘာက စည်းမျဥ်းအတိုင်းပဲ"

ဖူ၀မ်သော်ကပြန်ဖြေလာခဲ့သည်။

"အင်း"

ပီနိုကီယို ပျင်းရိလွန်းသဖြင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ ရေဒီယိုအပိုင်းအစများကို ကောက်ပြီး တစ်ခုခြင်း ပြန်ဆက်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်တို့၏ အပြန်အလှန်စကားကို ကြားလျှင် သူကသက်ပြင်းချလျက်

"ငါအစကတည်းက ဒီပျင်းစရာကောင်းတဲ့ဟာကို မလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး"

ထို့နောက်ခေါင်းငိုက်စိုက်ချလျက် ရေဒီယိုအပျက်ကိုသာ ဆက်၍ တို့စိတို့စိလုပ်နေခဲ့သည်။

အဖြူရောင်နံရံပြန်လည်ကျလာသည်နှင့် ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ သူဆက်၍ ကံကောင်းနေဆဲဖြစ်သည်ကိုခံစားမိလျက် သက်ပြင်းအသာချလိုက်သည်။ သူသည် ထန်မော့ဆီက ဖိနှိပ်ခံထားရသည့်တိုင် ဂိမ်းထဲမှ အန္တရာယ်ကင်းကင်း ထွက်သွားနိုင်သေးသည်။ ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကိုလည်း လောဘမတက်၀ံ့တော့ပါချေ။ သူသာအသက်မရှိတော့လျှင် မည်မျှကောင်းသော ဆုလာဘ်ဖြစ်ပါစေအသုံးမ၀င်ချေ။

အသင်း၂သင်းမှာ အစေခံကတ်ကိုအတူရွေးချယ်ပြီးသည်နှင့် နောက်ဆုံးတွင် ဘုရင်နှင့် ဘုရင်မကတ်များကို အတူရွေးချယ်ရုံပင်။ ထို့နောက် ဤထူးဆန်း၍ ရက်စက်သောဂိမ်းကို အဆုံးသတ်နိုင်လိမ့်မည်။

ကျောက်၀မ်ပင်း ထန်မော့ထံသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပါပဲ"

ထန်မော့ကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် သူထိုအနက်၀တ်အမျိုးသားလက်ထဲတွင် သေပြီးလောက်ချေပြီ။ ထန်မော့မှာ သွေးအေးသော ခိုး၀င်သူဆိုလျှင်တောင် ဂိမ်းမှာအဆုံးသတ်တော့မည်ဖြစ်သည်။ သူကျေးဇူးတင်စကားကို စိတ်ရင်းနှင့် ဆိုချင်ခဲ့လေသည်။

ထန်မော့မှာမူ တစ်ခုခုကိုစဥ်းစားနေသည့်ဟန်ဖြင့် မြေကြီးအား ငုံ့ကြည့်နေခဲ့သည်။

ကျောက်၀မ်ပင်း အဖြေပြန်မရသဖြင့် သိချင်စိတ်ဖြင့် မေးလာခဲ့လေသည်။

"မင်းဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲ ဂိမ်းကပြီးတော့မှာပဲ ပြဿနာတစ်ခုခုရှိလို့လား"

"သူဘယ်လိုခိုး၀င်သူဖြစ်လာတာလဲ စဥ်းစားနေတာ"

ကျောက်၀မ်ပင်းသည် ထန်မော့က ဖူ၀မ်သော်ကို ဆိုလိုကြောင်း ချက်ချင်းနားလည်လိုက်သည်။ သူကထန်မော့ရော ဖူ၀မ်သော်ပါ နှစ်ယောက်လုံးက ခိုး၀င်သူများဟု ယုံကြည်နေခဲ့သည်။

"သူကတစ်ယောက်ယောက်ကိုသတ်ခဲ့လို့ပေါ့ ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ်မတက်ခင် ၃ရက်အလိုမှာ တစ်ယောက်ကိုသတ်ခဲ့လို့ ခိုး၀င်သူဖြစ်လာတာလေ"

ထန်မော့ကဘာမှပြန်မပြောခဲ့ချေ။

၄င်းမှာ သူလိုချင်သော အဖြေမဟုတ်ချေ။

ဒုတိယအချီတွင် ဖူ၀မ်သော်က မူးမတ်ကတ်ကိုမရွေးပဲ စစ်သည်တော်ကတ်ကိုရွေးခဲ့ကြောင်း သေချာနေခဲ့သည်မှာ ထိုရွေးချယ်မှုနှစ်ခုလုံးလွတ်နေကာ ထန်မော့အသင်းမှာ စစ်သည်တော်ကတ်ကိုရွေးခဲ့၍ပင်။ နှစ်ဖက်အသင်းမှာ တူညီသောကတ်ကိုရွေးမိပါက ကတ်နှစ်ကတ်မှာ ကြေသွားပြီး စီးချင်းထိုးသက်ရောက်မှုလည်း အသက်၀င်လာတော့မည်မဟုတ်ချေ။ သူသာမူးမတ်ကတ်ကိုသုံးလျက် စစ်သည်တော်ကတ်ကို ဖိနှိပ်ခဲ့ပါက စီးချင်းထိုးသက်ရောက်မှုကို အသက်သွင်းမိကာ အသင်း၂သင်းမှ လူတစ်ယောက်လျော့သွားချေမည်။

ဒုတိယအချီတွင် ထန်မော့တွင်တခြားရွေးချယ်စရာမရှိခဲ့ချေ။ သူသာစစ်သည်တော်ကတ်ကိုရွေးခဲ့လျှင် သူ့တွင်လောင်းကြေးရှိနေလျှင်တောင် ဂိမ်းကိုငြိမ်းချမ်းစွာ အဆုံးသတ်ရန် အခွင့်အရေးမှာ အလွန်ကျဥ်းမြောင်းသွားချေမည်။ သို့သော် ဖူ၀မ်သော်ကမူ မူးမတ်ကတ်ကို ရွေးချယ်နိုင်သည်။

သို့တိုင်အောင် သူကစစ်သည်တော်ကတ်ကိုသာ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ နောက်ဆုံးအခြေအနေမဟုတ်သ၍ ဖူ၀မ်သော်မှာ တစ်ယောက်ယောက်အား သေခြင်းသို့တွန်းပို့ရခြင်း သို့တည်းမဟုတ် အန္တရာယ်များလွန်းသော အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းထဲသို့ မ၀င်ရစေလိုဟု ဆိုလိုခြင်းပင်။

ပြီးတော့...

"ပထမအချီကတည်းက သူငါတို့ကိုအခွင့်အရေးပေးခဲ့တာ"

ကျောက်၀မ်ပင်းက နားမလည်ချေ။

"ဘာ..."

ထန်မော့ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်။

"ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး"

ပထမအချီတွင် ဖူ၀မ်သော် အသာစီးရခဲ့သည်။ သို့သော် ထန်မော့အသင်းသာ ဂိမ်းစည်းမျဥ်းကို အမှန်တကယ်လိုက်နာပြီး အစေခံကတ်ကို ထုတ်ခဲ့ပါက ဖူ၀မ်သော်ရှုံးနိမ့်မည်ပင်။ ၄င်းမှာ စွန့်စားမှူအကြီးကြီးဖြစ်ကာ သူအနိုင်ရခဲ့သည်။ သို့သော် တဖက်အသင်းကိုလည်း အခွင့်အရေးတစ်ခုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။

ပထမအချီတစ်ခေါက်နှင့်တင် ထန်မော့ တစ်ဖက်လူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို မမြင်နိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော် ဒုတိယအချီပြီးနောက်တွင် ထန်မော့မှာ တစ်ဖက်သူက မိမိတို့အသင်းကို အမှန်တကယ် အခွင့်အရေးတစ်ခုပေးချင်မှန်း မြင်နိုင်ခဲ့သည်။

ဒီလိုလူက ဘာလို့ခိုး၀င်သူဖြစ်လာရတာလဲ...

"ဒီဂိမ်းပြီးသွားတာနဲ့ ငါသိရမှာပါ..."

ထန်မော့တီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။

ပီနိုကီယို ဂိမ်းကိုဦးစီးပေးရန် စိတ်မပါတော့ချေ။ သူကနံရံပေါ်တွင်ထိုင်လျက် ရေဒီယိုကို ကလိရင်း သူတို့အား ကြိုက်သလိုဆော့ခွင့်ပြုထားခဲ့သည်။ အဖြူရောင်နံရံမှာ တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်သွားလျက် တစ်ဖက်မှ ကတ်များကိုယ်စီကို ထုတ်ဖော်လာခဲ့လေသည်။ ထန်မော့နှင့် ကျောက်၀မ်ပင်းမှာ အစေခံကတ်တွင်အတူတကွရပ်နေကြပြီး ဖူ၀မ်သော်နှင့် လူအိုကြီးမှာမူ

ဆန့်ကျင်ဘက်ကွက်တွင် ရပ်နေကြလေသည်။

နှစ်ဖက်လုံးမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြည့်လျက်သား။

လူအိုကြီးမှာမူ တုန်ယင်နေလျက်။ သူ၏ဘေးမှဖူ၀မ်သော်ကြောင့်မလှုပ်ရှားရဲသော်လည်း သူ၏အမူအယာမှာမူ အလွန်ဆိုးရွားနေခဲ့သည်။ သူကဖူ၀မ်သော်အား တစ်ခုခုပြောချင်နေသကဲ့သို့ ခဏခဏလှည့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော်ဖူ၀မ်သော်၏မျက်နှာကိုမြင်လျှင် ဘာကိုမှပြောမထွက်တော့ချေ။

ကျောက်၀မ်ပင်း လူအိုကြီးကို ထူးဆန်းစွာကြည့်လိုက်သည်။

ပီနိုကီယိုကဆိုလိုက်သည်။

"ကိုယ့်ဘာကိုယ်သာ ဆက်ဆော့ကြတော့...ပျင်းဖို့ကောင်းချက်ပဲ"

ငွေရောင်ကတ်နှစ်ကတ် ရှေ့သို့ထွက်လာခဲ့ပြီး ကွက်လပ်ဆီရောက်ရှိသွားကြသည်။ တောက်ပသောအဖြူရောင် အလင်းတန်းထွက်လာပြီးနောက် ထန်မော့မျက်လုံးများကို မှိတ်ကာ ဂိမ်းပြီးဆုံးသွားမည်ကို စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။

ပင်နိုကီယိုတစ်ဦးကသာ အလင်းရောင်ထဲမျက်လုံးဖွင့်ထားနိုင်သူဖြစ်လေသည်။ သူကထိုကတ်များကို စိတ်၀င်စားမနေပဲ ရေဒီယိုအဟောင်းကိုသာ ဆက်ကလိနေခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ အသံနှစ်သံအစား ကွဲကြေသံတစ်ခုကိုသာ ကြားလိုက်ရချိန်အထိသာ။

ပီနိုကီယို ကွဲကြေသွားသောကတ်အား အံ့အားသင့်လျက်ကြည့်လာခဲ့သည်။

ကွဲကြေသွားသောကတ်ထံမှ အလင်းတန်းမှာ ဖူ၀မ်သော်၏ နဖူးကိုချိတ်ဆက်နေခဲ့သည်။ တဖက်ကတ်၏အလင်းတန်းမှာတော့ ထန်မော့၏ နဖူးကို ချိတ်ဆက်လျက်။

ပီနိုကီယို ကွဲကြေသွားသောကတ်ကိုကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်အား အရူးတစ်ယောက်လိုကြည့်လိုက်ကာ

"မင်းကအရူးလား...ဘာလို့ ဘုရင်ကတ်ကိုရွေးတာလဲ...မင်းဂိမ်းကိုရှုံးချင်လို့လား.. ဘာလို့ဂိမ်းရဲ့စည်းမျည်းကို နားမလည်ရတာလဲ...မင်းရှုံးတော့မှာလို့"

အဖြူရောင်အလင်းပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော် မျက်လုံးများကိုဖွင့်လျက် ပီနိုကီယိုအား ကြည့်လိုက်ကြသည်။

ထိုစဥ်မှာပင် အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲ၌ ကျယ်လောင်သောအသံတစ်ခုပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့သည်။

"တင်းတောင်~ ပီနိုကီယိုက ကတ်တွေကို သိရှိနေပြီးတော့ စည်းမျည်းကိုချိုးဖောက်လိုက်ပါတယ်...သူကမြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ ပြည်သူဖြစ်နေတဲ့အချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူလိုက်တာပဲ"

"တင်းတောင် တရုတ်ပြည် ခရိုင်၂ နံပါတ်စဥ် ၄၁၉မြောက် ဂိမ်းဟာ စန်တာရဲ့ ရိုးသားမှူကတ်ဂိမ်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားပါပြီ"

အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲတွင် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ သတိပေးချက်ကပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့သည်။ ကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် လူအိုကြီးမှာ ပီနိုကီယိုအား ကြောင်တောင်တောင် ကြည့်နေခဲ့ကြကာ ဘာဖြစ်နေမှန်း နားမလည်ခဲ့ချေ။

ပီနိုကီယို၏ ရယ်စရာကောင်းသော ရုပ်သေးရုပ်မျက်နှာတွင် အံ့အားသင့်နေသောအမူအယာမျိုး ပြသလာခဲ့သည်။ သို့သော် ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်က ၄င်းအားတုန့်ပြန်ရန် အခွင့်အရေးမပေးခဲ့ချေ။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှကြေညာသည်နှင့် ထန်မော့နှင့်

ဖူ၀မ်သော်က လျှပ်စီးတစ်ခုနှယ် ချက်ချင်းလှုပ်ရှားခဲ့ကြသည်။

ထန်မော့ ထီးကလေးကိုဖွင့်လျက် ဝေ့ယမ်းလိုက်သည်။ သူက ပီနိုကီယိုကိုမတိုက်ခိုက်ခဲ့ချေ။ ထိုအစား သူကထီးကလေးဖြင့် ပီနိုကီယိုနောက်တွင်ရပ်လျက် လမ်းကိုပိတ်ထားခဲ့သည်။

တစ်ချိန်ထဲမှာပင် ဖူ၀မ်သော်က သူ၏ညာဘက်ဖြင့် လက်သီးတစ်ခုကိုဆုပ်လျက် လက်ခလယ်နေရာမှ အသာမြှင့်လျက် လက်ဝေ့ထိုးသည့်နည်းလမ်းဖြင့် ပင်နိုကီယို ၏ မျက်နှာကို ထိုးချလိုက်လေသည်။

ရုတ်ချည်းစွမ်းရည်များပေါက်ကွဲမှုက ပီနိုကီယိုအား မတုန့်ပြန်နိုင်စေခဲ့သလို ထန်မော့၏ ထီးကလေးဖြင့် သူ့ကိုတားထားသောကြောင့် ထွက်ပြေး၍လည်းမရခဲ့ချေ။

သူ ထိုလက်သီးချက်ကို ခံယူရုံသာရှိခဲ့သည်။

ပီနိုကီယို လက်ကိုဒေါသတကြီးဝေ့ယမ်းလိုက်လျက် ထန်မော့၏ မျက်စိရှေ့မှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ထန်မော့၏နောက်မှ ပြန်ပေါ်လာပြီး သူ၏သစ်သားလက်ချောင်းဖြင့် ထန်မော့အား လွှဲ၍ရိုက်လိုက်သည်။

ထိုသစ်သားလက်ချောင်းများမှာ ပိန်ပါးပြီးသေးငယ်ဟန်ပေါ်သည့်တိုင် အားမှာတော့ လေထုကိုတောင် တုန်ခါသွားစေသည်။ ထန်မော့ မပေါ့ဆရဲချေ။ သူကထီးကလေးဖြင့် နောက်ကျောကို ကာကွယ်လိုက်ကာ ဘေးသို့ လွင့်ထွက်သွားခဲ့သည်။ တဖက်တွင်တော့ သတ္တုချင်းထိခတ်မိသံတို့ထွက်နေခဲ့လေသည်။

ထန်မော့သူ၏အနေအထားကိုထိန်းလိုက်ပြီး အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။

သူယခင်ရပ်နေခဲ့သောနေရာတွင် အနက်ရောင်သတ္တုလက်နက်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ၄င်းက ပီနိုကီယို၏လက်ကိုတားထားခဲ့သည်။

၄င်းတို့ထိခတ်မိသွားချိန်တွင် မီးပွားလေးများပင် လွင့်စင်လာခဲ့သည်။ ပီနိုကီယို နောက်သို့ခြေလှမ်း၀က်ခန့်ဆုတ်လိုက်ရေသာ်လည်း ဖူ၀မ်သော်ကတော့ သည်အတိုင်းပင်။

တိုက်ခိုက်မှုမှာ တားမြစ်ခံလိုက်ရသည်နှင့် ပီနိုကီယို၏ အမူအယာမှာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

သူက လက်ခုပ်တီးလိုက်ပြီးနောက် သူ၏ကိုယ်မှာ အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် သူကဖူ၀မ်သော်၏ ဘယ်ဘက်မှပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ဖူ၀မ်သော် ထိုတိုက်ခိုက်မှုအား သူ၏ဘယ်လက်ဖြင့် တိုက်ရိုက်ခုခံလိုက်ပြီး လှည့်လိုက်သည်။

ထန်မော့ လျင်မြန်စွာတုန့်ပြန်လိုက်သည်။ သူကဖူ၀မ်သော်ကိုစိုက်ကြည့်မနေတော့ပဲ ထီးကလေးကို ဝေ့လျက် တိုက်ခိုက်မှုထဲ ပူးပေါင်းလိုက်တော့သည်။

ဘန်း ဘန်း ဘန်း...

ပီနိုကီယို ဆက်တိုက်ရွေ့ပြောင်းလျက် ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်အား ထောင့်ပေါင်းစုံမှ တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူတို့နှစ်ဦးလုံးမှာ အလွန်သန်မာနေခဲ့သည်။ ထန်မော့ ထီးကလေးဖြင့် ပင်နိုကီယို၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို တိုက်ရိုက်ခုခံနေစဥ် ဖူ၀မ်သော်ကမူ တရှိန်ထိုးတိုက်ခိုက်နေခဲ့လေသည်။

သူတို့၃ယောက်လုံးမှာ လျင်မြန်လွန်း၍ အဖြူရောင်ကမ္ဘာကြီးထဲတွင် အရိပ်များသဖွယ်။ သတ္တုအချင်းချင်းထိခတ်မိသံများကိုသာ ဆက်တိုက်ကြားနေရလေသည်။

ကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် လူအိုကြီးမှာ သူ့တို့ထံမီးပွားများ လွင့်စင်လာမည် ကြောက်ရွံ့စွာ အမြန်ပြေးလိုက်ကြသည်။ သို့သော်သူတို့ရွေ့လျားနိုင်သည်မှာလည်း အကွက်လေးကွက်အတွင်းသာ ကန့်သတ်ခံထားရလေသည်။ သူတို့သည် ထို တိုက်ခိုက်ပွဲကိုရှောင်ရှားရန် အစွန်ဆုံးအကွက်တွင် ကုတ်နေရန်သာတတ်နိုင်လေသည်။

"သူနှေးလာပြီ"

ထန်မော့ ပင်နိုကီယို၏ဦးထုပ်ဆီသို့ထီးကိုလှမ်းထိုးလိုက်ရင်း အော်ဟစ်လိုက်သည်။

ဖူ၀မ်သော် ပင်နိုကီယို၏ဘေးတွင်ပေါ်လာခဲ့သည်။

"အတူတိုက်မယ်"

"ဟုတ်ပြီ"

ထန်မော့ ထီးကလေးကိုဖွင့်လျက် ပီနိုကီယိုအား ကြည့်လိုက်သည်။

ဖူ၀မ်သော်က ပီနိုကီယို၏ဘယ်ဘက်သို့ တိုက်ခိုက်မှုတစ်ခုကို ပစ်သွင်းလိုက်သော်လည်း ပီနိုကီယိုက ရုတ်ချည်းပျောက်ကွယ်သွားပြန်သည်။

ထန်မော့မျက်လုံးတို့ ၀ိုင်းစက်သွားလျက် အသက်ရူအောင့်ကာ ပီနိုကီယိုပျောက်ကွယ်သွားသောနေရာအား စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူ၏မျက်လုံးအိမ်မှာ အဆုံးစွန်အထိကျယ်ပြန့်လျက် မျက်၀န်းထောင့်မှ အရိပ်တစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရလေသည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က ရပ်တန့်ခလုတ်ကိုနှိပ်လိုက်သကဲ့သို့ ဖူ၀မ်သော်၏ ရွေ့လျားမှုမှာ ထန်မော့မျက်လုံးထဲ ကားချပ်များနှယ် တစ်ချပ်ပြီးတစ်ချပ်မြင်နေရသည်။ အရိပ်မှာအလွန်လျင်မြန်သည်။ အနက်ရောင်လက်နက်မှာ ပီနိုကီယို၏ ခေါင်းကိုထိုးဖောက်ခါနီးတွင် ပီနိုကီယိုမှာနောက်ကိုဆုတ်လျက် ဖူ၀မ်သော်၏ကျောဘက်သို့သွားကာ တုန့်ပြန်တိုက်ခိုက်ရန်ပြင်နေခဲ့သည်။

"တွေ့ပြီ"

ထိုစဥ်မှာပင် ထန်မော့က ထီးကလေးကို ဝေ့လျက် ပန်းရောင်ထီးကလေးမှာ သူ၏ရှေ့တွင် ရုတ်ချည်းရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ပီနိုကီိယိုက ရုတ်ချည်းသူ၏ဦးတည်ရာကိုပြောင်းလိုက်ပြီး ထန်မော့ထံ ပြေးလာခဲ့လေသည်။ ထန်မော့နှင့် ထီးကလေးက ပီနိုကီယိုလောက် မမြန်ခဲ့ချေ။ သူကထီးကလေးကိုဆွဲ၍ မခုခံလိုက်နိုင်ခင်... ပီနိုကီယိုမှာ ထန်မော့၏ မျက်နှာကို ထိုးမိခါနီးတွင် အနက်ရောင် လက်နက်တစ်ခုက ထန်မော့နှင့် ပီနိုကီယို၏ကြားတွင်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထပ်ပေါင်း၍ဆိုရသော ကြီးမားသော မီးခြစ်ဆံကြီးတစ်ချောင်းကလည်း ရုတ်ချည်းပေါ်လာခဲ့ပြီး ပီနိုကီယို၏ မျက်နှာကို ရိုက်ချလိုက်လေသည်။

ပီနိုကီယို အော်ဟစ်လျက် အရှိန်ပြင်းပြင်းလဲကျသွားခဲ့သည်။ သူကနောက်ထပ်ရွေ့လျားရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်က သူ့အားတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ချုပ်ထားလိုက်ကြသည်။

ပီနိုကီယို ဒေါသတကြီးအော်ဟစ်လာခဲ့သည်။

"မင်းတို့ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ...ဂိမ်းရဲ့စည်းမျည်းကိုချိုးဖောက်ချင်လို့လား..ငါကမြေအောက်ကမ္ဘာမှာ အရေးပါတဲ့လူနော် မင်းတို့ဒီတစ်ကြိမ်ဂိမ်းထဲက ထွက်သွားလို့မရဘူးမှတ်"

ပီနိုကီယိုက သန်မာပြီး နေရာလည်းပြောင်းရွေ့နိုင်သည်။ သို့သော် အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ သူ့အား မြေအောက်နိုင်ငံ၏ ပြည်သူ့ခံစားခွင့်ကို အလွဲသုံးစားလုပ်သည်ဟု ကြေညာပြီးကတည်းက သူ၏ နေရာပြောင်းစွမ်းရည်မှာ နှေးကွေးသွားလျက် သာမာန်မျက်လုံးဖြင့်ပင် မြင်နိုင်သည်အထိပင်။ ၄င်းမှာကျောက်၀မ်ပင်းနှင့် လူအိုကြီး၏မျက်လုံးထဲတွင်မှု မထူးခြားသော်လည်း ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်ကမူ သူ၏အရိပ်ကို ဖမ်းမိနိုင်လေသည်။

ထပ်ပေါင်းဆိုရလျှင် ပီနိုကီယို၏ခွန်အားမှာလည်း လျော့နည်းသွားခဲ့သည်။ အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့် သူကတဖြည်းဖြည်းအားပိုနည်းလာခဲ့လေသည်။

ထို့ကြောင့် ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်က သူ့အားဖမ်းဆီးနိုင်ခြင်းပင်။

၀ှစ်...

ဖူ၀မ်သော်သူ၏လက်ကိုဝေ့ယမ်းလိုက်လျှင် ဒုချွန်သဏ္ဍာန်သတ္တုလက်နက်က ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး သူ၏မူလလက်ကပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ထန်မော့သူ၏လက်အားကြည့်လိုက်လျှင် ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလာခဲ့သည်။

"ကိုယ့်ရဲ့စွမ်းရည်လေ"

၄င်းမှာ ထိရောက်သော ရှင်းပြချက်ပင်။

🪩

Prev Next