Chapter 6

🐯Chapter 6

ကုယွီမြန် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအား အချိန်စော၍ ပိတ်လိုက်ခြင်းမှာ နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေးက အိပ်ချင်နေပုံရသောကြောင့်ပင်။ သူ၏ မူလအစီအစဉ်မှာ ညစာစားပြီးနောက်တွင် ကလေးလေးအား ရဲစခန်းသို့ ခေါ်သွားရန်ဖြစ်သော်လည်း ဖုန်းဆက်ပြီးနောက်တွင် ရဲစခန်းက လက်တလော အလုပ်ရှုပ်နေသောကြောင့် မနက်ဖြန်မှလာရန် ပြောလေသည်။ ကုယွီမြန် တစ်ညစောင့်ရန်သာ ရှိတော့သည်။ 

ဆိုဖာပေါ်တွင် နှင်းကျားသစ်လေးအတွက် ကူရှင်များ  ဂွမ်းကပ်စောင်များဖြင့် အသိုက်တစ်ခု ပြုလုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ဦးဦးက မနက်ဖြန်ကျ မိဘတွေဆီ ခေါ်သွားပေးမယ်နော်...”

ကုယွီမြန် ထိုသို့ပြောပြီး လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားသော ခေါင်းသေးသေးလေးအား အသာထိလိုက်သည်။

“ကောင်းကောင်းအိပ်ပါ...”

နှင်းကျားသစ်များမှာ ညဥ့်သားရဲများဖြစ်သော်လည်း ကြယ်တာရာခေတ်တွင် တိရစ္ဆာန်များ၏ မူရင်းဗီဇလက္ခဏာများ ပျောက်ပျက်ကာ လူသားများအတိုင်း ပြုမူကြသည်အား ကုယွီမြန် သိရှိထားသည်။ ထိုအကြောင်း စဉ်းစားပြီးနောက် အနည်းငယ် စိုးရိမ်ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဒါနဲ့ မင်း ညဘက်မှာ တစ်ကောင်တည်းအိပ်ရတာ ကြောက်လား... ဦးဦးနဲ့ တူတူအိပ်ချင်လား...”

“…”

နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေးက ကုယွီမြန်အား ‘အရူး’ သဖွယ် ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အမြီးဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ရစ်ပတ်ကာ မျက်လုံးများ မှိတ်လိုက်သည်။

ကုယွီမြန် : “ဟုတ်ပါပြီကွာ... ဒါဆိုလည်း တံခါးမပိတ်ထားဘူးနော်... ကြောက်နေရင် အခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်...”

ကုယွီမြန် ရေချိုးသန့်စင်ပြီးနောက် အိပ်စက်ရန်အတွက် ညအိပ်မီးတစ်လုံးချန်ကာ ကျန်မီးများ ပိတ်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန်ထံ၌ ကောင်းမွန်သော အိပ်စက်မှုအရည်အသွေး ရှိ၍ အိပ်ရာပေါ် လှဲလျောင်းပြီး များမကြာမီမှာပင် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း ညလယ်တွင် ကုယွီမြန်၏အိပ်ရာ အိကျသွားပြီး တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ဖိထားသကဲ့သို့ အသက်ရှုရခက်လာသည်။ အမွေးဖွားဖွားနှင့် အမြီးတစ်ခုသည်လည်း နှာခေါင်းထိပ်တွင် ရမ်းလျက်ရှိသည်။

လရောင်ဖြာကျကာ တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းလျက်ရှိသည်။

သို့သော်လည်း မြို့၏ အခြားတစ်ဖက်၌မူ ထိုသို့မဟုတ်ချေ။

ဧကရာဇ်အရှင် ‌ပျောက်ဆုံးသွားချိန်မှစကာ အတွင်းဝန်အရာရှိနှင့် တာ့ခ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးတို့အပါအဝင် နိုင်ငံရေးသမားများ ရူးသွပ်ကုန်ကြသည်။ တာ့ခ်၏ အုပ်ချုပ်သူများမှာ နှစ်ရက်အတွင်း အနည်းငယ်မျှပင် အိပ်စက်ရခြင်း မရှိသေးချေ။ အခြားသူများ လက်ဦးမှုရယူသွားမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် သတင်းထုတ်ပြန်ခြင်းလည်း မပြုကြချေ။ ယခုအခါတွင် တာ့ခ်က အပေါ်ယံတွင် တည်ငြိမ်နေသော်လည်း အတွင်းပိုင်း၌ အလွန်အမင်း စိတ်ဓာတ်ကျလျက်ရှိသည်။

ကိစ္စကြီးငယ်များအား စိုးရိမ်ပူပန်ရသော ရာထူးကြီးပုဂ္ဂိုလ်များနှင့် နှိုင်းစာလျှင် ဧကရာဇ်အရှင်အား ခစားရသည့် အထိန်းတော်မှာ အခြားပြဿနာတစ်ခုအား ပူပန်နေမိသည်။

“အရှင်နဲ့အတူ ဆေးတွေ ပါမသွားဘူး...”

ဤအထိန်းတော်မှာ ဧကရာဇ်အရှင်အား စောင့်ရှောက်လာသည်မှာ နှစ်ပေါင်း ၃၀ ခန့် ရှိပြီဖြစ်ကာ ဧကရာဇ်အရှင် ကြီးပြင်းလာသည်ကို စောင့်ကြည့်ခဲ့ရသည်။ 

“အရှင်က အပြင်မှာ မအိပ်တတ်ဘူး... ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ...”

ဧကရာဇ်အရှင်ထံ၌ ပြင်းထန်သော အိပ်မပျော်သည့်ရောဂါရှိကြောင်း သိရှိသူ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ ဇာ့ဂ်များနှင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် စစ်ပွဲအပြီး၌ ထိုရောဂါမှာ ပိုမိုပြင်းထန်လာပြီး အိပ်ပျော်ရန် ဆေးများအသုံးပြုရသည့်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။

ဧကရာဇ်အရှင်၏ မှုန်မှိုင်းမှိုင်းနှင့် စိတ်တိုဒေါသဖြစ်လွယ်မှုမှာ အဆိုပါရောဂါနှင့် ဆက်စပ်လျက်ရှိသည်။

‌ရောဂါ၏ အကြောင်းရင်းခံအား အင်ပါယာ၏ အကျွမ်းကျင်ဆုံးသော သမားတော်များပင်လျှင် နားမလည်နိုင်ကြဘဲ ရှိလေသည်။ ဆရာဝန်၏ ပြောကြားချက်အရ ဤရောဂါက ဧကရာဇ်အရှင်၏ သန်မာအားကောင်းလှသော စိတ်စွမ်းအား၊ စွမ်းရည်တို့နှင့် ဆက်စပ်နေသည်ဟု ဆိုသည်။ ရာနှုန်းပြည့် လိုက်ဖက်ညီသော လက်တွဲဖော်အား ရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်း မရှိမချင်း ကုသရန် ဆေးမရှိပေ။

သို့သော်လည်း ရာနှုန်းပြည့် လိုက်ဖက်ညီသော လက်တွဲဖော်အား ရှာဖွေရန်မှာ အလွန်ခက်လှသည်။ ထို့အပြင် ဧကရာဇ်အရှင်၏ စိတ်စွမ်းအားမှာ သမိုင်းတစ်လျှောက် အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဧကရာဇ်အရှင်နှင့် ရာနှုန်းပြည့် လိုက်ဖက်ညီသောသူ ရှိလာသည့်တိုင်အောင် ထိုလူသည်လည်း သန်မာသော စိတ်စွမ်းအားနှင့် စွမ်းရည် ရှိရန်ပေမည်။ သို့သော်လည်း စကြဝဠာတစ်ခုလုံးအား လှည့်ပတ်ရှာသည့်တိုင်အောင် ထိုသို့သောလူမျိုး မည်သည့်နေရာတွင် ရှိနိုင်မည်ကို မသိကြချေ။

အထိန်းတော်မှာ သူ့လက်များအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ညစဉ်ညတိုင်း ဆုတောင်းမှုပြုလေသည်။

“ဒီညလည်း အရှင် လုံခြုံဘေးကင်းမှုအပြည့်နဲ့ အိပ်ရပြီး အိပ်မက်ကောင်းလေး မက်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပါတယ်...”

အထိန်းတော်အိုကြီး မသိခဲ့သည်မှာ ညစဉ်ညတိုင်း တောင်းခဲ့သော တောင်းဆုမှာ ရက်ပေါင်း ၉၀၀၀ ကျော် ကြာပြီးနောက်တွင် အမှန်တကယ် ပြည့်ဝလာခဲ့ခြင်းပင်။

----- 

နောက်တစ်နေ့တွင်။

ကုယွီမြန် နိုးလာချိန်တွင် သူ့အိပ်ရာပေါ်၌ ငွေရောင်အမွေးလေးများအား တွေ့လိုက်ရသည်။

ကုယွီမြန် : “ ဘာလား...”

ထိုအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ကုယွီမြန် များများစားစား မတွေးတော့ပေ။ ကုယွီမြန် အိပ်ရာထချိန်မှာ စောသော်လည်း နှင်းကျားသစ်လေးမှာ သူ့ထက်ပိုမိုစောစီးစွာ နိုးနေလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ခဲ့ချေ။ ကုယွီမြန် အခန်းတွင်းမှ ထွက်လာချိန်တွင် ကလေးလေးမှာ သူ၏ညာလက်ဖဝါးအား လျှာဖြင့်လျက်နေပြီး ရုတ်ချည်းတောင့်တင်းသွားသည်။ သူက အလျင်အမြန် လက်အောက်ချလိုက်ပြီးနောက် ကုယွီမြန်၏ရှေ့တွင် ထိုင်လိုက်သည်။

ဤအကောင်ပေါက်လေးမှာ အလွန်ချစ်စဖွယ်ကောင်းလှသောကြောင့် နှလုံးသားအား ကုတ်ခြစ်နေသလို ခံစားရသည်။

နံနက်စာစားပြီးနောက်တွင် ကုယွီမြန်က ကလေးလေးအား ရဲစခန်းသို့ ခေါ်သွားသည်။

ဤဘိုးဘေးလေးမှာ အိမ်တွင် အလိုလိုက်ခံလေးဖြစ်မည်ဟု ကုယွီမြန် မှန်းဆမိသည်။ သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လမ်းမလျှောက်လိုဘဲ ကုယွီမြန်၏ ပခုံးအား တစ်ဦးတည်းပိုင် အထူးသီးသန့်ခုံအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ ကမ္ဘာကြီးအား ကြည့်နေလေသည်။

ရဲစခန်းသို့ ရောက်ပြီးနောက် ရဲများက နှင်းကျားသစ်လေးအား အခြေခံစစ်ဆေးမှုပြုလုပ်ရန် ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ ထို့နောက် အချို့စကားလုံးများမှာ ကလေးများ နားထောင်ရန် မသင့်လျော်ချေ။ ကုယွီမြန်က စောင့်ဆိုင်းခန်းအတွင်းရှိ ရဲမေတစ်ဦးအား အကောင်ပေါက်လေးကို ဂရုစိုက်ပေးပါရန် ပြောလိုက်သည်။ နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေးမှာ ကုယွီမြန်နောက်သို့ လိုက်ချင်သော်လည်း တားဆီးခံလိုက်ရသောကြောင့် စိတ်လွတ်သွားလုနီးပါးဖြစ်လာပြီး စိတ်အခြေအနေ မကောင်းတော့ပေ။

ရဲမေ : “အချစ်ကလေးရေ... မင်းရဲ့ ကိုကိုက ခဏလေးပဲ သွားတာနော်... မင်းကို စွန့်ပစ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး...”

နှင်းကျားသစ်လေး : “...” ကိုကိုတဲ့ ဟုတ်လား...

သူ၏ စိတ်အခြေအနေ ပိုမိုဆိုးဝါးလာသည်။

စောင့်ဆိုင်းခန်းအရှေ့တွင် လေထုထဲ၌ အလင်းမျက်နှာပြင်တစ်ခု ရှိနေပြီး သတင်းများ ထုတ်လွှင့်နေသည်။ တာ့ခ်၏ သတင်းထောက်တစ်ဦးမှ မစ္စတာဖန်းနစ်ခ်နှင့် အခြားသူများအား အင်တာဗျူးနေသော ဗီဒီယိုဖြစ်သည်။

“အရှင်က မကျန်းမာတဲ့အတွက် အနားယူနေတာပါ..”

မစ္စတာ ဖန်းနစ်ခ်က လက်ညိုးဖြင့် စားပွဲခုံအားခေါက်ကာ ပြုံးလိုက်ပြီးနောက် ကင်မရာအားကြည့်ကာ ပြောသည်။

“ဟုတ်တာပေါ့... ကျွန်တော်တို့ကလည်း အရှင် အမြန်ဆုံး သက်သာလာဖို့ မျှော်လင့်နေပါတယ်...”

နောက်ခံအသံမှာ အလွန်ဆူညံနေသောကြောင့် ဖန်းနစ်ခ်၏ စားပွဲခုံခေါက်နေသည့် အသံအား ဖုံးလွှမ်းလုနီးနီးပင်။ အကြားအားရုံထက်မြက်သည့်သူသာလျှင် ဖန်းနစ်ခ်က စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ အသုံးပြုသော မော့စ်ကုတ်အား အသုံးပြုကာ စာရိုက်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိပေလိမ့်မည်။ ဆိုလိုသည့် အဓိပ္ပါယ်မှာ _ 

[အရှင်... လုံခြုံရေး ဂရုစိုက်ပါ... အရှင့်ရဲ့ အခြေအနေ မတည်ငြိမ်သေးသ၍ သူတို့ကိုယ်သူတို့ပဲ စိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ လူသားတွေရဲ့ အသုံးချခံ ဖြစ်လာခဲ့ရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘယ်သူဖြစ်ကြောင်း မပေါ်ပါစေနဲ့... ]

ဤအချိန်တွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် အလွန်အမင်း အားရကျေနပ်နေသော နယ်စားတစ်ဦးရှိသည်။ ထိုလူမှာ အလွန်အမင်း လောဘကြီးလှပြီး အရာရာတိုင်း၌ ဝင်ပါလိုသည်။ စစ်မာကျောက်၏ စိတ်ထားမှာ လူသိများထင်ရှားသည်။ ဧကရာဇ်အရှင်က စစ်မာကျောက်အကြောင်း သိသည့်တိုင်အောင် ဂရုမထားကြောင်း ဖန်းနစ်ခ် သိသည်။ ဤကဲ့သို့သော အရှုပ်အထွေး ဖြစ်ပွားနေချိန်တွင် စစ်မာကျောက်အား အထူးသတိထားရန် လိုအပ်သည်။

**သို့သော်လည်း သူတို့မျှော်လင့်မထားမိသည်မှာ တစ်ဖက်လူအား အကျိုးအမြတ်ရရန် အခွင့်အရေး ပေးလိုက်မိမည်ကိုပင်။

**ထိုအရာအား “မိစ္ဆာနှလုံးသားနှင့်လူ” ဟု ခေါ်လေသည်။

အလင်းမျက်နှာပြင်အား ကြည့်နေသော နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေး၏ နားရွက်များ လှုပ်သွားပြီး ခေတ္တမျှကြာပြီးနောက် မျက်လုံးများ မှေးကျဉ်းသွားသည်။

-----

အခြားတစ်ဖက်၌။

ကုယွီမြန်က သိထားသမျှသော အချက်အလက်များအား ရဲထံသို့ အသေးစိတ်ကျကျ ရှင်းပြလိုက်သည်။

“ရဲအရာရှိကြီး... သူက ပျောက်နေတဲ့ ကလေးဖြစ်နိုင်လား... လက်ပတ်ကွန်ပျူတာမရှိဘဲ မိဘတွေကို ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရမလဲ မသိဘူး...”

ရဲအရာရှိမှ ကုယွီမြန်၏ အမေးအား သေသေချာချာ ကြားလိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းခါယမ်းလိုက်သည်။

“သူက ပျောက်နေတဲ့ကလေး မဖြစ်နိုင်ဘူး...”

ကုယွီမြန် : “ဘာကို ဆိုလိုတာများလဲ..”

ရဲအရာရှိက ရက်စက်သော အမှန်တရားအား ပြောလာသည်။

“သူ့ဆီမှာ လက်ပတ်ကွန်ပျူတာ မရှိဘူးဆိုရင် ပျောက်သွားတဲ့ကလေး မဟုတ်လောက်ဘူး..”

ကြယ်တာရာခေတ်တွင် သက်သေခံအထောက်အထားကတ်များနှင့် မိုဘိုင်းဖုန်းများအား ပေါင်းစပ်ထားသော လက်ပတ်ကွန်ပျူတာမှာ များစွာအရေးပါလှသည်။ လက်ပတ်ကွန်ပျူတာအား အလွယ်တကူ ဖျက်ဆီး၍ မရနိုင်ချေ။ ပျက်စီးခြင်း မရှိသ၍ ပိုင်ရှင်နောက်သို့ အလိုအလျောက် လိုက်ပါနေမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပျောက်ဆုံးသွားရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။

လက်ပတ်ကွန်ပျူတာအား ဖျက်ဆီးလိုပါက SS အဆင့်၏ အထက်တွင်ရှိသော စိတ်စွမ်းအားကို အချိန်ကြာမြင့်စွာ အသုံးပြုပြီး တိုက်ခိုက်ရန် လိုအပ်သည်။

“ကြယ်တွေအားလုံးထဲမှာ ဧကရာဇ်အရှင်မှာပဲ SS အဆင့်ထက် ပိုမြင့်တဲ့ စိတ်စွမ်းအား ပိုင်ဆိုင်ထားတာ.. အဲဒါကြောင့် သီအိုရီအရဆိုရင် လက်ပတ်ကွန်ပျူတာ မရှိတဲ့ ကလေးက မွေးဖွားကတည်းက စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရတဲ့ အိမ်ရာမဲ့ကလေးပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်... ပြီးတော့ ဒါက ကလေးရဲ့ တင်ပြချက်ပဲ...”

ရဲအရာရှိသည် သူ၏လက်ပတ်ကွန်ပျူတာထဲမှ ဖိုင်တစ်ခုအား ပို့လိုက်သည်။

ကုယွီမြန် ကြည့်လိုက်သည်။

【မျိုးနွယ် : အယ်လ်ဘီနို ကျားသစ်

စိတ်စွမ်းအား : နိုးထခြင်း မရှိသေး

နိုးထရန် ခက်ခဲမှုအဆင့် : အလွန်မြင့်】

“မဟုတ်ဘူး...သူက နှင်းကျားသစ်ပါ...”

ကုယွီမြန် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ သူက တိရစ္ဆာန်သိပ္ပံအား လေ့လာခဲ့သူ ကျောင်းသားတစ်ဦး ဖြစ်သည့်အတွက် မမှားနိုင်။

ရဲသားက ခေါင်းခါလိုက်သည်။

“နှင်းကျားသစ် ဟုတ်လား... တစ်ခါမှတောင် မကြားဖူးဘူး.. ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့တဲ့ မျိုးစိတ်တွေက စိတ်စွမ်းအားနိုးထဖို့ ခက်ခဲတယ်၊ ဉာဏ်ရည်နိမ့်တယ်၊  ဘာသာစကားနဲ့ ဆက်သွယ်နိုင်စွမ်း မရှိဘူး၊ လူသားအသွင် မရနိုင်ဘူး အဲဒါကြောင့် စွန့်ပစ်ခံရတာ ပုံမှန်ပါပဲ.. ဆိုတော့.. ခင်ဗျား ဘာလုပ်ချင်လဲ စဉ်းစားပေါ့... ခင်ဗျားရဲ့ ရွေးချယ်မှုကို နားလည်ပါတယ်... ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လူတိုင်းရှင်သန်နေထိုင်ဖို့ ခက်ခဲတာပဲလေ...”

စောင့်ဆိုင်းခန်း၏ တစ်ဖက်၌ နှင်းကျားသစ်လေးက ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေပြီး ခဲပြာရောင်မျက်ဝန်းများထဲ၌ လှောင်ပြောင်သရော်လိုမှုတို့ ထင်ဟပ်သွားသည်။

အများလက်ခံထားကြသည်မှာ ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့သော မျိုးစိတ်များမှာ အမှိုက်နှင့်သဏ္ဌာန်တူသည်။ ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့သော မျိုးစိတ်များအား စွန့်ပစ်နှုန်း အလွန်မြင့်ပြီး အနည်းငယ်သာလျှင် မွေးစားခံကြရသည်။

ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့သော မျိုးစိတ်များအတွက် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး၏ မှတ်ချက်များမှာ တစ်သတ်မှတ်တည်း ဖြစ်သည်။

“တော်ဝင်မိသားစုက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အယ်လ်ဘီနိုတစ်ကောင် မွေးရတာလဲ... အမှိုက်ကောင်ပဲ...”

“မျိုးမစစ်...”

“အရှင်... အဲဟာကို နာမည်ပေးဖို့ စဉ်းစားမနေပါနဲ့... အရှင်မရဲ့ အစီအစဉ်အတိုင်း သတ်ပစ်လိုက်ပါ... ဒီလိုအရာမျိုး မွေးဖွားလာတာ ဘယ်လို စဉ်းစားထားပါသလဲ...”

“ဘာတွေကို ကြောက်နေတာလဲ... အယ်လ်ဘီနိုတွေက စိတ်မကျန်းမာတဲ့သူတွေပဲ... ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ နားလည်မှာမှ မဟုတ်တာ…ဟေး ဟုတ်တယ်မလား မျိုးမစစ်လေး...”

“...”

“သူ့ကို ကျွန်တော်နဲ့အတူ ကြီးပြင်းလာစေချင်ပါတယ်...”

နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေး၏ မျက်လုံးများ ရုတ်တရက် ပွင့်လာသည်။

လူငယ်လေး၏အသံမှာ ကြည်လင်ပြတ်သားနေပြီး ကီလိုမီတာပေါင်းများစွာနက်သည့် ပင်လယ်ပြင်ထဲသို့ အောက်ဆီဂျင်အနည်းငယ် ထိုးသွင်းလိုက်သကဲ့သို့ ခပ်ဖျော့ဖျော့ ထွန်းလင်းနေသည်။ 

သူ့ကို ကျွန်တော်နဲ့အတူ ကြီးပြင်းလာစေချင်ပါတယ် လို့ ပြောလိုက်တာလား...

နှင်းကျားသစ်လေးမှာ ခေတ္တမျှကြာသည့်တိုင် မည်သည့်စကားကိုမျှ မကြားတော့ချေ။

-----

နာရီဝက် ကြာပြီးနောက်။

ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေးအား ခေါ်ဆောင်ကာ ရဲစခန်းမှ ထွက်လာသည်။ အကောင်ပေါက်လေး၏ လည်ပင်းတွင် Q ဗားရှင်း ကလေးလက်ပတ်ကွန်ပျူတာတစ်ခု ရှိနေသည်။ ယမန်နေ့တွင် ကုယွီမြန် ငွေသားအနည်းငယ် ရရှိထားသည်။ သို့သော် လက်ပတ်ကွန်ပျူတာတစ်ခု ဝယ်ယူပြီးနောက် နောက်တစ်ဖန် မွဲတေသွားပြန်သည်။

Q ဗားရှင်း လက်ပတ်ကွန်ပျူတာမှာ ဖဲပြားသဏ္ဌာန်လည်ပတ်ဖြစ်ပြီး အထူးပြုလုပ်ဖန်တီးထားခြင်း ဖြစ်သောကြောင့် အနေရမခက်ပေ။ နှင်းကျားသစ်လေးမှာ လည်စည်းနှင့်ဖြစ်သွား၍ လူကြီးလူကောင်းလေးနှင့် တူသောကြောင့် ကုယွီမြန် အလွန်အသည်းယားနေမိသည်။

သို့သော်လည်း နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေးမှာ လက်ပတ်ကွန်ပျူတာကြောင့် ကုယွီမြန်အပေါ် စိတ်ရှည်မှုတို့ ကုန်ဆုံးလုနီးနီးပင်။ 

“ပိုက်ဆံမရှိတော့ဘူး ဘိုးဘေးလေးရ... အခုတော့ ဒါလေးပဲ အရင်ယူထားပါဦးကွာ...”

ကုယွီမြန်က နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ 

“ငါတို့ ရုတ်တရက်ကြီး ပိုက်ဆံတွေ အကုန် သုံးလိုက်ရတာလေ... မင်းလေးကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အရသာရှိတာတွေ ဝယ်ကျွေးရပါ့မလဲနော်...”

နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေးမှာ မှုန်ကုပ်ကုပ်ဖြင့် မပျော်မရွှင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။

ကုယွီမြန်မှာ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အကောင်ပေါက်လေးအား ကြည့်ရသည်မှာ ပိုမိုချစ်စရာကောင်းလာသည်ဟု ခံစားမိသည်။

နှင်းကျားသစ်လေးအား စွန့်ပစ်ရမည်ကို ကုယွီမြန် မလုပ်နိုင်ပေ။ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ ပြီးနောက်တွင် ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေး၏ အုပ်ထိန်းသူဖြစ်လာပြီး ပုံမှန်စစ်ဆေးခြင်းခံရမည်။ အုပ်ထိန်းသူတစ်ဦး၏ တာဝန်ဝတ္တရားများ ပျက်ကွက်ခဲ့ပါက တရားဥပဒေအရ အရေးယူခြင်း ခံရနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ မွေးစားခြင်းဖြစ်စဉ် မဟုတ်ပေ။ အကြောင်းမှာ သူတို့နှစ်ဦးမှာ မျိုးနွယ်တူများ မဟုတ်ကြသောကြောင့် ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်ပေါက်လေး၏ အုပ်ထိန်းသူတစ်ဦးသာ ဖြစ်လာသည်။

“မင်းအတွက် လိုအပ်တာတွေ သွားဝယ်ကြတာပေါ့... ဪ ဒါနဲ့ မင်းကို နာမည်တစ်ခု ပေးရမှာပဲ... ရွှယ်ထွမ်ဆိုရင်ကော ဘယ်လိုလဲ... ထွမ်ထွမ် လေ...”

ကုယွီမြန်က ပြောသည်။

ပန်ဒါများအား ‘ဒယ်အိုးကြီး’ နှင့် ‘ဒယ်အိုး ၂’ ဟု နာမည်ပေးခဲ့သော ကုယွီမြန်၏ အမည်ပေးစွမ်းရည်မှာ လုံးဝမကောင်းချေ။ သို့သော်လည်း ဤနာမည်ကို အလွန်သဘောကျနေမိသည်။

နှင်းကျားသစ်လေး : “...”

ကျားသစ်လေးက ကုယွီမြန်၏ နှုတ်ခမ်းအား လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဖိပိတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာမှာလည်း မှုန်မှိုင်းလာပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆန္ဒပြနေလေသည်။

“အိုး... မင်း ဒီနာမည်ကို သဘောကျတဲ့ပုံပဲ... ‌ဒါဆိုလည်း မင်းသဘောပဲလေ...”

ကုယွီမြန်က ဗြောင်လိမ်လိုက်သည်။

နှင်းကျားသစ်လေး : “...”

ထို့နောက်တွင် ကုယွီမြန်က နေ့စဉ်သုံးပစ္စည်းများ ဝယ်ယူရန် နှင်းကျားသစ်လေးအား စတိုးဆိုင်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ သူ၏ ဆင်းရဲမွဲတေနေမှုကြောင့် အဆင့်မြင့် စူပါမားကတ်များသို့သွားရန် မတတ်နိုင်၍ သင့်တင့်မျှတသော စတိုးဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ သွားခဲ့သည်။ ထိုဆိုင်မှာ ရှေးဟောင်းကမ္ဘာမြေ၏ ဆိုင်ပုံစံနှင့် သဏ္ဌာန်တူသည်။

ပိုင်ရှင်မှာ ရွှေရောင်ရထရီဗာတစ်ကောင်ဖြစ်သည်။ ဆိုင်အပြင်ဘက်တွင် နေပူဆာလှုံနေသော ရွှေရောင်ရထရီဗာပေါက်လေး နှစ်ကောင် ရှိသည်။ ဆိုင်ရှင်မှ နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည်။

“ဘာအလိုရှိလို့ပါလဲ...”

“ကလေးအတွက် နေ့စဉ်သုံးပစ္စည်းတွေ လိုချင်လို့ပါ...ကြောင်သုံးကုန်တွေ ရှိလားမသိဘူး..”

ကုယွီမြန်က ဆိုသည်။

ကုယွီမြန်က ဆိုင်တစ်ခုလုံးအား လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ကုတင်သေးသေး၊ စောင်နှင့် ခေါင်းအုံး၊ ဆေးဝါးများနှင့် ရေချိုးခန်းသုံးပစ္စည်းများ စသဖြင့် မေးလိုက်သည်။ လိုအပ်သည့်အရာများ အတော်များလှသည်။

“ရှိပါတယ်... ဒီဘက်မှာပါ...”

ရွှေရောင်ကလေးပေါက်စလေးနှစ်ကောင် နိုးလာသည်။ တစ်ကောင်က နှာခေါင်းလေး တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် ကုယွီမြန်ဘေးသို့ ဘေးတိုက်လျှောက်လာပြီး ဘောင်းဘီစအားဆွဲကိုက်ကာ ကိုယ်ပေါ်တက်လာသည်။ ကျန်တစ်ကောင်မှာမူ ကုယွီမြန်၏ ခြေထောက်နားတွင် နှစ်ကြိမ်မျှ ဟောင်လိုက်ပြီး တွယ်တက်လာသည်။ ကုယွီမြန်၏နှလုံးသားလေး အရည်ပျော်မတတ်ပင်။ သူက ဤကဲ့သို့သော တိရစ္ဆာန်ငယ်လေးများအပေါ်၌ ခုခံနိုင်စွမ်း မရှိချေ။ သူက ခွေးပေါက်လေးနှစ်ကောင်အား ကောက်ယူချီပွေ့ချင်မိသည်။ သို့သော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို ကလေးလေးနှစ်ကောင် တောင့်တင်းသွားကြသည်။

ကုယွီမြန် : “...”

ကုယွီမြန် မသိလိုက်သည်မှာ သူ့ပခုံးပေါ်၌ ထိုင်နေသော နှင်းကျားသစ်လေးမှာ ခွေးပေါက်လေး နှစ်ကောင်အား အမှုမထားဟန်ဖြင့် ကြည့်နေပြီး ကုယွီမြန်၏ လည်ပင်းအား သူ၏အမြီးဖြင့် ခပ်လျော့လျော့ ရစ်ပတ်ထားသည်။ ဤလူသားအား သူ၏ကိုယ်ပိုင်လွှမ်းမိုးမှု စက်ဝန်းအတွင်းသို့ ထည့်သွင်းထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် အခြားသတ္တဝါများအနေဖြင့် သူ၏စိတ်ဝင်စားမှုအား မျှဝေရန် မဖြစ်နိုင်ချေ။

ရွှေရောင်ကလေးပေါက်လေးနှစ်ကောင် ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တုန်ယင်လာပြီး စက္ကန့်အနည်းငယ်အကြာ၌ ထွက်ပြေးသွားကြသည်။

ကုယွီမြန် : “...”

ယခင်က ဤကဲ့သို့ မဖြစ်ခဲ့ဖူးပေ။

သူနှင့် နှင်းကျားသစ်လေးအား ထောက်ပံ့နိုင်ရန် ကုယွီမြန် ကြိုးစားရှာဖွေရမည်။ သူ တစ်ဦးတည်းသာဆိုပါက စတားလိုက်ဖ်၏ စာချုပ်တွင်ပါဝင်သော လစာငွေမှာ ဖူလုံပေသည်။ သို့သော်လည်း ကလေးတစ်ကောင် ရှိလာပြီ ဖြစ်သောကြောင့် နေထိုင်စရိတ်မှာ တဟုန်ထိုး တိုးတက်သွားလေသည်။

ရဲ၏အဆိုအရ နှင်းကျားသစ်လေးမှာ စိတ်စွမ်းအားနှင့် အသိဉာဏ်တိုးတက်လာမည် မဟုတ်သော်လည်း ကုယွီမြန် ဂရုမစိုက်ချေ။ သူကိုယ်တိုင် ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးရမည့် ကလေးလေးအား တတ်စွမ်းသမျှ အကောင်းဆုံးအရာများကိုသာ ပေးအပ်မည် ဖြစ်သည်။

🐯🐯🐯

*Albino အယ်လ်ဘီနိုက ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့ခြင်းကို ခေါ်ပါတယ်။ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ ‘မွေးရာပါ ဆံပင်၊ အသားရောင် ဖြူဆွတ်၍ မျက်နက် ပန်းရောင်ရှိသော လူ၊ တိရစ္ဆာန်’။ နောက်ပိုင်းတွေမှာ albino ဆိုပြီး ပါလာရင် ရောင်ခြယ်ဓာတ်ချို့တဲ့ခြင်းလို့ ရေးပါမယ်။ အခုကတော့ နာမည်သဘောမျိုးဖြစ်နေလို့ပါ။

ရွှယ်ထွမ်ရဲ့နာမည်က နှင်းလုံးလေးဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပါ၊ ထွမ်ထွမ်က လုံးလုံးလေး ဒါမှမဟုတ် ဖက်ထုပ်လုံးလေး လို့လည်း အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်တဲ့🥺 ချစ်စရာလေး ညှစ်ချင်နေပြီ