MM Story Teller

Chapter 33

Viewers 4k

🐯Chapter 33

ကုယွီမြန်က နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး အငြင်းမပွားတတ်သောသူဖြစ်သည်။ သူ အကြိုက်ဆုံးပုံပြင်များမှာ ပြီးပြည့်စုံပြီး အမြဲပျော်ရွှင်သည့်ဇာတ်သိမ်းများရှိလိမ့်မည်။

"ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဝက်ဝံညိုလေးတစ်ကောင်ရှိတယ်..."

ကုယွီမြန်က ပျော်ပွဲစားအခင်းပေါ်တွင် တင်ပျဥ်ခွေထိုင်နေခဲ့သည်။ သူက ထန်ယွမ်နှင့်နှင်းကျားသစ်လေးအား ဖက်ထားပြီး ညနေခင်းလေကို ခံစားနေခဲ့သည်။

"သူက နွေရာသီရဲ့ မိုးရွာတဲ့နေ့မှာ ထီးယူဖို့မေ့သွားလို့ ကြာရွက်အကြီးကြီးကို အမိုးအဖြစ်ကာဖို့ တောထဲမှာလိုက်ရှာနေခဲ့တယ်..."

ဤပုံပြင်က ဝက်ဝံညိုလေးတစ်ကောင်က ယုန်လေး၊ ဘဲဝါဝါလေးနှင့် အခြားအကောင်ပေါက်စလေးများနှင့် မိုးခိုရင်းတွေ့ကြပုံအကြောင်းဖြစ်သည်။ သူတို့က တောထဲရှိ အဘိုးတစ်ယောက်နေထိုင်သော သစ်သားအိမ်လေးတစ်လုံးကိုတွေ့ခဲ့ကြသည်။

အဘိုးအိုမှ သူတို့အား မိုးခိုရန် ကြာရွက်ကြီး၊ ခြောက်သွေ့အောင်သုတ်ရန် ပဝါ၊ ကွတ်ကီးနှင့် နွားနို့ပူပူအားပေးခဲ့သည့်အပြင် ပုံပြင်များစွာဖတ်ပြခဲ့သည်။ မိုးတိတ်သွားပြီးရက်များစွာကြာသည့်တိုင် ဝက်ဝံညိုလေးတို့မှာ အဘိုးအိုဆီသို့နေ့တိုင်းသွားခဲ့ကြသည်။ သို့သော် တစ်ရက်တွင် အဘိုးအိုပျောက်သွားခဲ့သည်။

"အဲ့ဒါ အဘိုးအိုက မြို့ထဲက သူ့သူငယ်ချင်းဆီကိုသွားလည်ခဲ့ပြီး ထရပ်ကားနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်...ပြီးတော့ သူ..."

ကုယီမြန် ရပ်တန့်လိုက်သည်။

"နောက်ပိုင်း အဘိုးအိုကမြို့မှာနေရတာ ပျင်းသွားပြီးတောထဲ ပြန်လာခဲ့တယ် အဲ့ဒီအချိန်မှာ ဝက်ဝံညိုလေးက

အဘိုးအိုပေးထားတဲ့ ကြာရွက်နဲ့ထီးတစ်ခုလုပ်ခဲ့တယ်...

သူတို့က ကွတ်ကီးဖုတ်နည်းကိုလည်း သင်ထားခဲ့ပြီး အဘိုးအိုပြန်လာမှာကို စောင့်နေခဲ့တယ်..."

ပန်ဒါလေးက ကုယွီမြန်၏လက်မောင်းထဲတွင် လှဲလျောင်းနေရင်း သူ၏ဗိုက်ဖြူဖြူလေးအား ပြသထားသည်။သူက ကုယွီမြန်အား ကြင်နာစွာဖြင့်ကြည့်ပြီး သသ့ခေါင်းလေးအားပုတ်ကာ တစ်ခုခုမှတ်မိအောင် ကြိုးစားနေသည်။ နှင်းကျားသစ်လေးက မျက်စိဖွင့်၍ သူ့လက်ဖဝါးလေးအားဆန့်ထုတ်၍ ကုယွီမြန်၏မျက်လုံးထောင့်ကိုဖိလိုက်ရာ ကုယွီမြန်မှ ယူပြီးနမ်းလိုက်သည်။

"ဝက်ဝံကြီးကိုတွေ့လား..."

ကုယွီမြန်က ပေါက်စလေးနှစ်ကောင်နှင့်အတူ ကောင်းကင်အား ကြည့်လိုက်သည်။

"အင်း အဲ့ဒီခုနှစ်စင်ကြယ်ကိုကြည့်... ကြယ်ခုနှစ်လုံးနဲ့လေ... ဇွန်းနဲ့မတူဘူးလား..."

တစ်စုံတစ်ယောက်မှ ကြယ်များကိုဆက်ကြည့်လိုက်မည်ဆိုလျှင် ဇွန်းပုံစံပေါ်နေသည်။ ၎င်းက ညအားဂရုတစိုက်နှင့် ခပ်ယူနေသကဲ့သို့ပင်။ နှင်းကျားသစ်လေး၏အမြှီးရှည်ကြီးက ကုယွီမြန်၏နားအပေါ်တွင် ပျင်းရိစွာ လှုပ်ခါနေပြီး

ပန်ဒါပေါက်လေးမှာ ကုယွီမြန်၏လက်မောင်းထဲတွင် အိပ်ပျော်နေသည်။

ယခု ပထမရှုထောင့်မှာ ထန်ယွမ်လေးဖြစ်သည်။ ကြည့်ရှုသူများ၏အာရုံတွင် အနံ့၊ အသံနှင့် အထိအတွေ့တို့က တိတ်ဆိတ်သောနွေရာသီညခင်းတွင် အစများစွာ အသေးစိတ်နေခဲ့သည်။ နွေဦးလယ်ကောင်းကင်တွင် ကြယ်များရှိပြီးရေကန်ဘေး၌ မီးပုံလေးရှိနေသည်။

ဗိုက်ပြည့်အောင် စားသောက်ပြီးနောက် သက်သောင့်သက်သာရှိမှုနှင့် စိတ်ကျေနပ်မှု၊ အနီးစပ်ဆုံးသူထံမှ နူးညံ့စွာပွေ့ဖက်ထားမှု၊ ကြယ်များအောက်တွင် ခြေဗလာဖြင့်လှဲနေပြီး စကားဆိုနေကြသည်။ တကျည်ကျည်မြည်သံများဖြင့် ဝန်းရံထားပြီး နှာခေါင်းဖျားတွင် မြက်နံ့၊ မြေကြီးနံ့နှင့် တောင်ပေါ်ရှိ နွေရာသီညတွင်သာပိုင်ဆိုင်သည့် အစိုဓာတ်အား ခံစား၍ရသည်။

ပန်ဒါလေးမှာ တစ်ဝက်တစ်ပျက် လှဲလျောင်းနေသောကြောင့် သူ့ခြေဖဝါးမှမြက်၏ သန့်ရှင်းသောအစိုဓာတ်နှင့် နူးညံ့မှုအား အချိန်နှင့်အမျှ ခံစားနေရပြီး ၎င်းက အနည်းငယ် ယားယံသော အထိအတွေ့ဖြစ်သည်။

ကုယွီမြန်၏လက်ချောင်းများက သူ့နောက်ကျောနှင့် အရိုးဆစ်များကို ရေနွေးနွေးလေးစီးဆင်းနေသကဲ့သို့ ပွတ်သပ်ပေး၍ တစ်နေ့တာလုံးရှိ ပင်ပန်းမှုများကို ပြေပျောက်စေသည်။ သူက စကားလုံးများစွာကို ချိုသာစွာ တီးတိုးပြောနေသည်။

နွေရာသီညတွင် တောင်ပေါ်၌မြက်ခင်းများပေါ် လှဲလျောင်း၍ ကြယ်များကြည့်ရင်း စကားပြောနေခြင်းကိုပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အလွန်ချစ်စဖွယ်ကောင်းသည်။ထို့ပြင် ကုယွီမြန်မှာ အလွန်နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ကြောက်စိတ်များ အဆင်မပြေမှုများကို ပျောက်ဆုံးသွားစေကာ တကျည်ကျည်မြည်သံများကြားတွင် အိပ်မက်ကဲ့သို့ပပျော်ရွှင်မှုအား ပေးစွမ်းနေသည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှာ တစ်နာရီခွဲမျှကြာပြီဖြစ်သည်။

တစ်နာရီခွဲကြာပြီးနောက် ကုယွီမြန်၏ထုတ်လွှင့်မှုမှာ ပုံမှန်အတိုင်း'နောက်ဆုံးပေါ်တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု' အကြံပြုချက်သို့ ရောက်သွားသည်။ ခဏအကြာတွင် ၎င်းက အမှန်တကယ်လူကြိုက်များသောစာရင်းသို့ မြင့်တက်လာသည်။

အမှန်တကယ်လူကြိုက်များသောစာရင်း၏ ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်က စတင်မြင့်တက်လာပြီး မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း ၁သိန်းကျော်သွားသည်။

[လယ်သမားနဲ့မြွေ:စာရင်းအသစ်ပဲ… တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကိုငါကြည့်ပြီးပြီ... သူက ဘာလဲ... ထူးခြားတဲ့တင်ဆက်မှုလည်းမဟုတ် စည်းချက်တွေကလည်းပျင်းဖို့ကောင်းပေမယ့်…အတွေ့အကြုံကတော့ တကယ်အံ့သြဖို့ကောင်းတယ်...]

[လီလီက ပေါင်မုန့်မစားဘူး: အခုလေထုက အရမ်းသက်သောင့်သက်သာရှိတယ်... ငါငယ်ငယ်တုန်းက နွေရာသီမှာအဘိုးအဘွားတွေနဲ့နေတာကို သွားသတိရမိတယ်... ညဆို ယပ်တောင်ခပ်ပြီး ပုံပြင်မျိုးစုံနားထောင်လိမ့်မယ်... ငါ့အဘိုးအဘွားတွေဘာလို့ အဲ့လိုနေရတာကိုကြိုက်လဲဆိုတာ သိသွားပြီ...]

[ဗီဗီယန်:ပုံပြင်တိုင်းက ပျော်ရွှင်စရာဇာတ်သိမ်းတွေကြီးပဲကို ငါကဘာလို့ငိုနေမိတာတုန်း... ချိုချိုချဥ်ချဥ်ခံစားချက်ပဲ…]

[မီးခွက်လေးကိုညှိ: တင်ဆက်သူအသစ်ကလေးကတော့

အရမ်း အထင်ကြီးစရာပဲ… သူ့ရဲ့ပထမဆုံးနေ့မှာတောင် ကြည့်ရှုသူက ၁သိန်းကျော်နေပြီ... သူကနက္ခတ်ကိုလည်းကြည့်တတ်သေးတယ်...]

ကြယ်တာရာမြို့တော်ကဲ့သို့သော လူဦးရေထူထပ်သည့်နေရာမျိုးတွင် ကြည့်ရှုသူ၁သိန်းမှာ မများသော်လည်း ယခုက ကုယွီမြန်၏ပထမဆုံး တင်ဆက်မှုဖြစ်သည်။ တာ့ခ်မှ ပရိသတ်များရှိလျှင်ပင် ၎င်းကစွမ်းအားကြီးလွန်းသည်။

"ကောင်းပြီ..."

ကုယွီမြန်က တိုးလာသည့်ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်အားကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ သူက အချိန်အားကြည့်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

"ယာယီတဲကိုပြန်သွားရအောင်...ဖရဲသီးရေခဲစိမ်ဖျော်ရည်သောက်ပြီး အနားယူကြမယ်..."

သူက သစ်သားအိမ်ကလေးအား ငှားရမ်းခဲ့သော်လည်း ပေါက်စလေးများမှာ ယာယီတဲအား ပိုသဘောကျလောက်မည်ထင်သောကြောင့် ဆောက်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယာယီတဲလေးမှာ ရေကန်နှင့်ခပ်ဝေးဝေး မြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင် ရှိနေသည်။ ရုတ်တရက်မိုးရွာ၍ရေကြီးခြင်းမှ ရှောင်ရှားရန် ရေကန်နား အလွန်မကပ်ခဲ့ပေ။ သို့မဟုတ်ပါက တဲလေးပါ ရေမြုပ်သွားလိမ့်မည်။

အတွင်းတွင် အလင်းရောင်မှာ ခပ်ဖျော့ဖျော့အဝါရောင်လင်းနေပြီး ကူရှင်အများအပြားအားခင်းထားသည်။

ကုယွီမြန်၏ စာအုပ်နှင့်ကုတ်၊ နှင်းကျားသစ်လေး၏ အထူးသီးသန့်ခေါင်းအုံးနှင့် ပန်ဒါလေး၏ နို့ဘူးတို့လည်းပါဝင်သည်။ ကူရှင်များမှာ နေလှမ်းထား၍ သန့်ရှင်းသောအနံ့အားရသည်။ ယာယီတဲလေးက လေနှင့်မိုးမှကာကွယ်ထားပြီး လုံခြုံသည့်နေရာလေးဖြစ်သည်။

ယခု လေထုမှာပြီးပြည့်စုံပြီး ကုယွီမြန်အား ပို၍သက်သောင့်သက်သာရှိစေသည်။

"မီးရှူးမီးပန်းတွေသာရှိမယ်ဆိုရင်..."

ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေးနှင့် ပန်ဒါလေးအား ဖက်ထားရင်း မနေနိုင်ဘဲ စိတ်ကူးကြည့်မိသည်။

"ဖရဲသီးစား၊ ရေစိမ်ပြီးမြစ်ဘေးမှာမီးရှူးမီးပန်း

ကြည့်လို့ရတယ်... ဒီကိုမလာခင်တုန်းက မူလောတ တောင်မှာ တစ်ခါတစ်လေ မီးရှူးမီးပန်းတွေလွှတ်တယ်လို့ တွေ့ခဲ့တယ်..."

ကုယွီမြန်၏ဘွဲ့ယူခရီးစဥ်အတွက် ဂျပန်သို့သွားခဲ့ရပြီး အိုဆာကာတွင် မီးရှုးမီးပန်းပွဲအား တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ ဆယ်ကျော်သက် ကောင်လေး၊ကောင်မလေးများမှာ ရိုးရာဝတ်စုံများ ဝတ်ဆင်ထားကြပြီး နွေရာသီပွဲတော်တွင် အမျိုးမျိုးသော ဆိုင်ခန်းငယ်များလည်းရှိသည်။ မီးရှူးမီးပန်းများက ငြိမ်သက်စွာစီးဆင်းနေသော မြစ်ထဲတွင်အရောင်ပြန်ဟပ်နေကာ မမေ့နိုင်သော မြင်ကွင်းတစ်ခုပင်။

သို့သော် ကြယ်တာရာခေတ်တွင် နွေရာသီတင်ဆက်မှုနှင့်မီးရှူးမီးပန်းများမရှိချေ။စဥ်းစားကြည့်လျှင် နှမြောစရာကောင်းလှသည်။

[ကြောင်လေးရဲ့မြောင် : ငါလည်း မီးရှူးမီးပန်းတွေမြင်ချင်တယ်... ငါငယ်ငယ်တုန်းက တစ်ခါပဲ မြင်ခဲ့ဖူးတာ...]

[နယ်လှည့်ခရီးသည် 01 :တစ်ဆိတ်လောက်ပါ…ငါ မီးရှူးမီးပန်းတွေရဲ့အလှကိုနားမလည်ဘူး... အဲ့ဒါက ဆူညံ့ပြီးတော့ မျက်စိစူးတယ် ပိုက်ဆံဖြုန်းတီးတာနဲ့အတူတူပဲမလား...]

[ကြွက်တွေလက်ကားရောင်းတယ်: တင်ဆက်သူက ကျေးလက်ဒေသက နယ်ခံတစ်ယောက်ဖြစ်ရမယ် ဟီးဟီး

... မူလောတတောင်က အထူးနေ့တွေမှာပဲ မီးရှူးမီးပန်းလွှတ်တာ... ကွင်းပြင်ထဲမှာအလုပ်လုပ်ရတာက သိပ်ကောင်းတဲ့အလုပ် မဟုတ်ဘူးလေ... ဒါကနိုင်ငံခြားသားတွေအတွက် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုလား... ဒီလူသားကို တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု အသိုင်းအဝန်းကနေထွက်သွားဖို့တောင်းဆိုချင်တယ်...]

[ကြွက်တွေလက်ကားရောင်းတယ်: စကားမစပ် မီးရှုးမီးပန်းတွေမြင်ချင်တာလား… မီးရှုးမီးပန်းတွေအတွက်ပိုက်ဆံပေးပြီး အစိုးရဆီမှာ ခွင့်ပြုချက်တောင်းလိုက်ဦး အိုကေ… အရှင်ဧကရာဇ်ကလည်း ဒီချိန်တခြားမြို့ကို

ရောက်နေတာ ဘယ်သူကခွင့်ပြုပေးရဲမှာလဲ... မင်းမလုပ်နိုင်ဘူးဆိုရင် တွန်းအားမပေးနဲ့ လူမွဲလေး...]

[တိမ်ငယ်လေး: ဒီလူက ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ တင်ဆက်သူက မီးရှူးမီးပန်းတွေကို အဲ့ဒီလောက်စိတ်ဝင်စားမနေပါဘူး…]

ဤကဲ့သို့ ကျော်ကြားမှုဖြင့်ဆိုလျှင် အချို့ရိုင်းစိုင်းသည့် ကြည့်ရှုသူများပါဝင်လာမည်မှာ မလွဲဧကန်ပင်။ ကြယ်တာရာမြို့တော်တွင် တင်ဆက်သူပေါက်စလေးများမှာ အောက်ခြေတွင် နေ့တိုင်းရုန်းကန်နေရပြီး သူတို့၏ကြိုးစားမှုအတွက် မေးခွန်းထုတ်ခံနေကြရသည်။ ကုယွီမြန်၏တစ်နာရီတင်ဆက်မှုမှာ သူတို့၏တစ်လဝင်ငွေဖြင့် ညီမျှနေသည်။ ကုယွီမြန်၏အောင်မြင်မှုအား မြင်ရသောအခါ

သူတို့၏မျက်လုံးများ သွေးဖြင့်နီရဲလာသည်။

ချက်ချင်းပင် ပရိသတ်များစွာက ကုယွီမြန်အား လက်ဆောင်များပေးပို့ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်လူများကို ဖိနှပ်ကာ ကုယွီမြန် သူတို့အား ဂရုမစိုက်ရန်ပြောပြီး နှစ်သိမ့်ပေးကြသည်။ သူက ရိုင်းစိုင်းသောလူများ၏ အပြောအဆိုအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှုမရှိသော်လည်း နှင်းကျားသစ်လေးမှာ မှတ်ချက်မျက်နှာပြင်အား စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ကုယွီမြန်မှာ စဥ်းစားပြီးနောက် ပြုံး၍တည်ငြိမ်စွာပြောလိုက်သည်။

"ဒီနေ့က နေ့ထူးနေ့မြတ်ဖြစ်ရမယ်… အရှင်ဧကရာဇ်က အခြေခံလူတန်းစားနယ်မြေကို ရောက်လာတာက နေ့ထူးနေ့မြတ်တစ်ခုပဲမလား..."

"ကြွက်တွေလက်ကားရောင်းတယ်"မှ မီးရှူးမီးပန်းများမှာ အထူးနေ့များတွင်သာ လွှတ်သည်ဟုပြောသောကြောင့် ယနေ့ ဧကရာဇ်မှ အခြေခံလူတန်းစားနယ်မြေသို့ လာရောက်ကြောင်း သူ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က သြူ စကားအားကျဥ်းထဲကျပ်ထဲရောက်အောင် ပြန်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

[မိုင်းတွင်းထဲမှာမိသားစုတစ်ခုရှိတယ်: ဟားဟားဟား အလှည့်အပြောင်းကြောင့် ငါ့မှာ ကြက်သေသေသွားပြီးအကျယ်ကြီးမရယ်မိအောင် ကြိုးစားနေရတယ်... @ကန်းကျင့်...ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ခိုက်တိုက်မိတာ

ဘယ်လိုခံစားရလဲ...]

( T/N - ကန်းကျင့်ဆိုတာ သူတို့ကိုသူတို့ဆရာကြီးအထာနဲ့ လိုင်းပေါ်မှာ ဟိုမန့်ဒီမန့် လိုက်မန့်ပြီးရန်စတဲ့ စဆရကလိုလူမျိုးတွေကို ပြောချင်တာပါ)

[ဗီဗီယန် :ဟားဟား တင်ဆက်သူကအရမ်း

အံ့သြဖို့ကောင်းတာပဲ...]

[ယုယုက ကြယ်ပွင့်တစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တယ်: ဘယ်လိုနတ်ဘုရားတင်ဆက်သူမျိုးလဲ... အခက်အခဲပေါ် ထိန်းချုပ်နိုင်မှုနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရမ်းသန်မာတယ်..

ကျင်း ၄ ဒါမှမဟုတ် ၂ထောင်လောက်ရှိမယ် 666]

ဆရာကြီးကန်းကျင့် : သေစမ်း…

ဤအပိုင်းကျု မကြာမီတွင် ဖွင့်ချပြတော့မည်ဖြစ်သည်။ ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေးနှင့် ထန်ယွမ်အား ကူရှင်ပေါ်တွင် ထိုင်ပြီးခဏဆော့ကစားခိုင်းထားသည်။ ထို့နောက် လုံခြုံရေးစက်ရုံလေးများအား တဲ၏ထောင့်လေးထောင့်တွင်ထား၍ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

" ထွမ်ထွမ်...ယွမ်ယွမ်... တဲထဲမှာနေဦးနော် ဖရဲသီးသွားယူလိုက်ဦးမယ်..."

ပန်ဒါလေးမှာ တစ်ဖန်အိပ်ပျော်လုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ နှင်းကျားသစ်လေးမှာထပြီး ကုယွီမြန်နှင့်အတူ လိုက်သွားချင်ခဲ့သည်။ ကုယွီမြန်မှာ သူ မတော်တဆရေကန်ထဲ လိမ့်ကျသွားမည်ဆို၍ မထွက်ခိုင်းခဲ့ပေ။

ကုယွီမြန်က ဖရဲသီးအား ရေကန်ထဲတွင်ဆေးကြောပြီး စိမ်ထားသည်။ ယခု အခြောက်ခံရမည်ဖြစ်ပြီး သူ၏အရသာမှာအထူးကောင်းမွန်လိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုစက်က ကုယီမြန်၏နောက်သို့ လိုက်လာခဲ့သည်။ ပန်ဒါလေးကို ထားခဲ့သောကြောင့် အကာအကွယ်ပုံစံမှ အရာအားလုံးကိုရှင်းလင်းစွာမြင်နိုင်သည့် ပုံစံဖြင့် ကုယွီမြန်၏နောက်သို့ လိုက်လာသည်။

ကုယွီမြန်က ညဓါတ်မီးလေးဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။

တောင်ပေါ်ရှိညမှာ အလွန်တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး ရေစီးဆင်းသံကိုပင်ကြားနိုင်ကာ ကြယ်မြစ်က ကြည်လင်တောက်ပသောရေကန်ပေါ်တွင် ထွန်းလင်းနေသည်။

အကွာအဝေးအနည်းငယ်တွင် အခြားပျော်ပွဲစားထွက်သည့်အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့က သောက်နေကြသော်လည်း သူတို့၏စကားသံမှာ အလွန်တိတ်ဆိတ်သည်။ ကုယွီမြန်မှာ သူတို့၏

ဖန်ခွက်ချသံတိုးတိုးကိုသာ ကြားနိုင်သည်။

"ရေကန်ကအရမ်းကျဥ်းပြီး အောက်ခြေမှာ ကျောက်ခဲလုံးလုံးလေးတွေနဲ့ သဲနုနုလေးတွေရှိတယ်... ရေခဲတောင်ကနေ အရည်ပျော်လာတဲ့ရေတွေမို့လို့ သဘာဝအလျောက်အေးမြတယ်..."

ကုယွီမြန် ရှင်းပြလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် ဖရဲသီးကို ရေထဲမှာထားခဲ့တယ်... ဒါက ရေတွင်းရေစိမ်တဲ့ဖရဲသီးနဲ့တူတယ်... သူ့အရသာက ရေခဲစိမ် ဖရဲသီးထပ်ပိုပြီး သဘာဝဆန်ဆန်အရသာမျိုးရှိတယ်..."

အမှန်တကယ်တွင် ကြည့်ရှုသူများမှာ ရေတွင်းရေစိမ်ဖရဲသီးအား မကြားဖူးပေ။ ၎င်းက သူတို့၏သိချင်စိတ်အား နှိုးဆွလေသည်။

"ဒီရေကန်က ရေရှင် ဆိုတာမေ့သွားတယ် ကျွန်တော် ဖရဲသီးကို ကြိုးမချည်ထားလိုက်မိဘူး...ရေစီးနဲ့ပါသွားတာဖြစ်မယ်..."

ကုယွီမြန်မှာ ဒူးကွေး၍ အောက်ခြေအားစမ်းပြီး ရှာကြည့်သော်လည်း ဖရဲသီးအားမတွေ့ခဲ့၍ အောက်သို့ဆင်းကာ ဆက်ရှာရသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ရေက မနက်လှပေ။

"မင်းတို့ ကျွန်တော့်ဆီက မသင်ယူသင့်ဘူး... ကျွန်တော်ကအရှုံးသမားပဲ..."

ကုယွီမြန် သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ရယ်လိုက်မိသည်။

ကုယွီမြန်က ဖိနပ်နှင့်ခြေအိတ်အားချွတ်ကာ ဘောင်းဘီကို ဒူးအထိဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူ၏ဖြူဖွေးလှပသော ခြေထောက်များကိုဖော်ပြ၍ ရေထဲဆင်းသွားသည်။ကြည့်ရှုသူများမှာ တစ်နေရာထဲအား ကြည့်မိလိုက်ကြပြီး

မှတ်ချက်ကဏ္ဍတွင် "အစ်ကိုကြီး... ငါလုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်"များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။

မိနစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ကုယွီမြန် ဖရဲသီးအားရှာတွေ့သွားသည်။ သူပြန်လှည့်လိုက်သောအခါ ရေကန်ဘေးအနီးနားတွင် အနည်းငယ်စိတ်ဓါတ်ကျစွာ ထိုင်နေသည့်

နှင်းကျားသစ်လေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ကုယွီမြန် ပြန်လာသောအခါ သူ့လက်ဖဝါးလေးအားဆန့်၍ နဖူးကိုဖိလိုက်မိသည်။

"ထွမ်ထွမ်..."

ကုယွီမြန် အနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားရပြီး နှင်းကျားသစ်လေးအား ချီလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ငါပြန်လာတော့မှာကို..."

[တိမ်ရင်ထိုးသေးသေးလေး: ရှောင်ရွှယ်ထွမ်က တင်ဆက်သူ ရေထဲဆင်းသွားတဲ့အချိန်မှာ တဲထဲကပြေးထွက်လာတာ... အကောင်ပေါက်လေးရဲ့မျက်နှာပေါ်က အမူအယာက'ငါ့ရဲအရူးလေးက အပြင်သွားတာ ဘာလို့

အရမ်းကြာနေပြီး ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ရေထဲဆင်းသွားတာလဲ..ငါစိတ်ပူနေတာမသိဘူးလား'ဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ...]

[မိုင်းတွင်းထဲမှာ မိသားစုတစ်ခုရှိနေတယ် : ငါ တကယ်ကြီး ငိုနေပြီ...]

ကုယွီမြန် တဲဆီသို့ပြန်လာသည်နှင့် ကင်မရာရှုထောင့်မှာ ထန်ယွမ်ထံသို့ ပြန်ပြောင်းသွားသည်။ ပန်ဒါလေးကလည်း တဲအစွန်တွင်ထိုင်နေပြီး ကုယွီမြန်၏လက်အားကိုင်ရန်

ဖြေးငြင်းစွာ တွားသွားလာသည်။

"ကောင်းပြီ ဖရဲသီးလှီးကြရအောင်..."

ကုယွီမြန် ဖျာကိုထုတ်ပြီး တဲအပြင်တွင် ညမီးအိမ်နှစ်လုံးဖြင့် ဖရဲသီးလှီးရန်ပြင်သည်။

အရောင်တောက်ပ၍ချောမွေ့သော ဖရဲသီးအခွံပေါ်တွင် ရေစက်လေးများကျန်ရှိနေပြီး အေးစက်သည့် ခံစားချက်တစ်မျိုး ပေးနေသည်။ ကုယွီမြန်က ကလေးနှစ်ယောက်အား ဘေးတွင်ထိုင်ခိုင်းပြီး ဂရုတစိုက်ဖြင့် ဖရဲသီးအား နှစ်ခြမ်းခွဲလိုက်သည်။

ဖရဲသီးအသားမှာ အနည်းငယ်နီရဲနေသည်။ ကုယွီမြန် သူ၏ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးဖြင့် ဖရဲသီးအားရွေးချယ်ခဲ့ပြီး ရေခဲစိမ်သကြားဖရဲသီးကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ညမီးအိမ်အောက်တွင် ဖရဲသီးနှစ်ခြမ်းမှာ အရသာရှိပုံပေါ်ပြီး တောက်ပနေသည်။ အလယ်တွင် နီရဲလေလေ အရသာချိုလေလေပင်။

🐯🐯🐯

Prev Next