MM Story Teller

Chapter 82

Viewers 7k

🐯Chapter 82

ကုယွီမြန်က ကလေးသုံးယောက်စလုံးကို နှိပ်ပေးပြီးနောက် လက်သုတ်ရန် တဘက်တစ်ထည်ကိုယူလိုက်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ... တစ်ခုခု စားဖို့လုပ်ပြီး မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမှာ နေဝင်တာ ကြည့်ကြစို့..."

မည်သို့ပင်ဆိုစေ ရေပူစမ်း၏ အပူချိန်က သာမန်အပူချိန်ထက်မြင့်၍ ရေပူစမ်းတွင် ပျော်ပါးနေရသည်မှာ အနည်းငယ် ပင်ပန်းပေသည်။ သူတို့က ရေဓာတ်ကို ထပ်မံဖြည့်တင်းရသည်ဖြစ်ရာ ကုယွီမြန်က ဤအချိန်တွင် ရေငတ်ပြေစေကာ အဆုတ်ကို စိုစွတ်စေနိုင်သည့် ရှောက်ခါးသီး ပျားလက်ဖက်ရည်ပူကိုထုတ်ကာ အအေးခံထားလေသည်။ ထို့အပြင် ၄င်းက သူတို့၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခွန်အားကိုလည်း ဖြည့်စွက်ပေးပေလိမ့်မည်။ သူတို့က ယခုချိန်တွင် များစွာမစားနိုင်ဘဲ အနည်းငယ်သာ စားနိုင်၏။ ကုယွီမြန်က ရှိနေသည့် ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ကြည့်ကာ ဆော့စ်နံရိုးပြုလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ကြယ်တာရာခေတ်၏ အဆင်ပြေမှုမှာ အချိန်မရွေး နေရာမရွေး ချက်ပြုတ်နိုင်စေကာ သူတို့အလိုရှိသောနေရာတိုင်းတွင် ထားနိုင်သည့် စားပွဲတင်မီးဖိုဖြစ်ပေသည်။ ဤနည်းဖြင့် ကုယွီမြန်က သူ့၏ သားပေါက်လေးများနှင့် နေဝင်ချိန်ကို ကြည့်ရှုရန်အခွင့်အရေးကို လွတ်သွားစေနိုင်သည့် မီးဖိုချောင်သို့ ပြန်သွားရန် မလိုပေ။

"ဆော့စ်နံရိုး ချက်ရတာက အရမ်းရိုးရှင်းပါတယ်..."

ကုယွီမြန်က လူလုပ်နံရိုးများကို အတုံးအသေးလေးများ လှီးဖြတ်ကာ ဆားဖြူးလိုက်သည်။

"မင်းတို့ ကိုယ့်ဘာသာကို စမ်းလုပ်ကြည့်လို့ရတယ်..."

ပရိသတ် "...."

[အရင် သလင်းကျောက် ပုစွန်ဖက်ထုပ်တုန်းကလည်း အရမ်းရိုးရှင်းတယ်လို့ ပြောခဲ့တာပဲလေ... ရလဒ်အနေနဲ့တော့ ငါက မီးဖိုးချောင်ကို ဖောက်ခွဲမိလုနီးနီးပဲ QAQ]

[ငါကတော့ မကောင်းဆိုးဝါး မြန်မြန်ကို ယုံတယ်...]

[ငါ အဲ့ဒါကို မလုပ်နိုင်ဘူး... တင်ဆက်သူကို ဒူးထောက်ပါတယ်...]

ကုယွီမြန်က မှတ်ချက်များကို ကြည့်ရှုပြီးနောက် ပြုံးကာ ပြန်မချေပနိုင်ဘဲ ကူကယ်ရာမဲ့စွာနှင့် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူက လူလုပ်နံရိုးများ ကျပ်တိုက်ခြင်းနှင့် ရောနှောခြင်းကို အရှိန်တင်ရန် အထူးကိရိယာတစ်ခုထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ မကြာမီတွင် နံရိုး၏ မျက်နှာပြင်က စိုစွတ်လာပြီးနောက် သူက ၄င်းတို့ကို ရေစိမ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုယွီမြန်က နံရိုးများကို အိုးထဲသို့ ထည့်ကာ ပြုတ်လိုက်သည်။ သူက ဇွန်းတစ်ချောင်းဖြင့် အမြှုပ်များ၊ ဆီများနှင့် စွပ်ပြုတ်မှ အရိုးများကို ဖယ်ရှားလိုက်သည်။

"ဒီတစ်ခါ ကျက်သွားတဲ့ နံရိုးတွေကို တိုက်ရိုက် ဖယ်ထုတ်လိုက်ပါမယ်... ရေနည်းနည်းထည့်ပြီးရင် အဲ့ဒါတွေကို အိုးထဲထည့်ရမယ်..."

ကုယွီမြန်က နာနတ်ပွင့်၊ သစ်ကြားပိုးခေါက်နှင့် လေးညှင်းပွင့်တို့ကဲ့သို့ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို အိတ်လေးတစ်ခုတွင်ထည့်ကာ နံရိုးကို ဦးဆုံးထည့်ပြီးနောက် ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို ထည့်လိုက်သည်။ သူက ရေထပ်ထည့်ကာ ၄င်းကို အဖြူရောင်ပြောင်းလာသည်အထိ တည်လိုက်ပြီးနောက် ပဲငံပြာရည်၊ ဟင်းချက်ဝိုင်နှင့် ဆားတို့ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကုယွီမြန်က မီးကို တိုက်ရိုက်ပင် အမြင့်ဆုံးသို့ တင်လိုက်ပြီး ပွက်ပွက်ဆူလာသည့်အခါ မီးအေးအေးသို့ ပြောင်းလိုက်ပြီး အရည်များ ပျစ်လာကာ ပွက်ပွက်ဆူပြီး ကောင်းမွန်သည့်အနေအထားနှင့် သင်္ဘောမဟူရာအရာင်ဖျော့ဖျော့ ဖြစ်လာသည်အထိ တည်ထားလိုက်သည်။

ပဲငံပြာရည်အစစ်နှင့် နူးညံ့သည့် နံရိုးများ၏ အရသာက အလွန်ပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိပေသည်။ သူတို့က ယခုထိ မပြီးသေးသော်လည်း ကလေးသုံးယောက်မှာ ရေပူစမ်းထဲတွင် ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်မနေနိုင်ဘဲ အစားအစာဆီသို့ ကြည့်နေကြသည်။

ပရိသတ်၏ အာရုံစိုက်မှုသည်လည်း အလိုလိုပင် နံရိုးဆီသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ လူပေါင်း သန်းချီက မသိစိတ်ဖြင့် တံတွေးများ မျိုချနေပေသည်။

"နောက်ဆုံးတစ်ဆင့်ပဲ..."

ကုယွီမြန်က ကလေးများ၏ ခေါင်းကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

နံရိုးစွပ်ပြုတ်ထဲမှ စွပ်ပြုတ်ရည်ကို အနည်းငယ်ကို တိုက်ရိုက်ယူလိုက်ပြီး သကြားထပ်ထည့်ကာ ညင်သာစွာဖြင့် ဆက်လက်တည်ထားလိုက်သည်။ အလင်းပေါက်နေသော သကြားခဲမှာ ဆော့စ်နှင့် ရောနှောသွားလေသည်။ ထို့နောက် အုတ်ခဲကျိုးရောင်က ပို၍ ရင့်လာပြီး ပိုလှလာပေသည်။ ၄င်းက အရသာကောင်းသည့် ဆော့စ်အဖြစ် အလျင်အမြန် ပျစ်သွားပြီး အိုးတစ်ခုထဲတွင် နံရိုးများပေါ်သို့ တိုက်ရိုက်လောင်းချလိုက်သည်။

ရနံ့က လှိုင်ထွက်လာလေသည်။

အနီရောင်ဆော့စ်ကို နံရိုးများထဲသို့ လောင်းထည့်လိုက်ရာ အငွေ့အနည်းငယ် ထွက်နေပေသည်။ ပျော့ပြောင်းကာ နူးညံ့ပြီး အရသာရှိသည်အထိ ချက်ထားသော နံရိုးများကို အဖြူရောင်ကြွေပန်းကန်ပြားပေါ်တွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ်တင်ထားပေသည်။ အပြင်ဘက်အလင်းရောင်အောက်တွင် သူတို့က ဆွဲဆောင်မှုရှိကာ တောက်ပသော အရောင်နှင့် ပြည့်နေလေသည်။ ကြည့်ရှုသူများက အရသာပြင်းသည့် ငံချိုချို ဆော့စ်နှင့် ကြွပ်ရွသောအသားကို စိတ်ကူးကြည့်နိုင်ပေသည်။

နှင်းကျားသစ်လေး၏ ခဲပြာရောင် မျက်လုံးများက ပန်းကန်ပြားကိုသာ စိုက်ကြည့်နေပြီး ဟင်းပွဲ၏ ဆွဲဆောင်ခြင်းကို အပြည့်အဝ ခံနေရပေသည်။ အခြားသော ကလေးနှစ်ယောက်နှင့် ပရိသတ်များသည်လည်း အခြေအနေ မကောင်းလှပေ။ မြေခွေးလေးက အမွေးဖွားဖွားအမြီးဖြင့် ထရပ်ပြီး ၄င်းကို ခါယမ်းလိုက်သည်။ ပန်ဒါပေါက်လေးက သွားရည်များ မျိုချနေသည်။ ပရိသတ်များက ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် လက်ဆောင်များနှင့် [အားးးး...]ဟူသည်များ အတန်းလိုက် ပို့နေကြပေသည်။

ကုယွီမြန်၏ မျက်ဝန်းများထဲတွင် အပြုံးတစ်ခုရှိနေ၏။

"စားကြစို့... နေဝင်တော့မယ်..."

သူက ပင်ပန်းသည့်အချိန်တိုင်း သောက်နိုင်ရန်အတွက် ရှောက်ခါးသီး ပျားလက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ဘေးသို့ချထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် တူကိုကိုင်ပြီး ကလေးသုံးယောက်အား နံရိုးအနည်းငယ်စီ ပေးလိုက်သည်။

အသားက ကြွပ်ရွနေကာ အရည်ကပျစ်နှစ်ပြီး အရသာရှိ၏။

မီးအေးအေးနှင့် ချက်ထားသော ဝက်နံရိုးများက ဖော်မပြနိုင်အောင် နူးညံ့ပြီး ပျော့ပြောင်းသော်လည်း ဝါး၍ကောင်းနေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့က ချိုချိုငံငံအရသာဖြစ်ကာ သကြား၊ ဆော့စ်တို့နှင့် အပြည့်စိမ်ထားပြီး အရိုးသည်ပင် အနည်းငယ် ကြွပ်ရွနေသည်။ ၄င်းက အနံ့အရသာကောင်းလှပေသည်။ ဤသည်က စားသောက်ပြီးနောက် လက်ချောင်းများကိုပင် လျက်ချင်စိတ် ဖြစ်လာစေနိုင်သည့် အစားအသောက်မျိုး ဖြစ်ပေသည်။

ထို့အပြင် နာနတ်ပွင့်၊ သစ်ကြားပိုးခေါက်တို့နှင့် ဆော့စ်ပျစ်ပျစ်ကလေးမှာ စွပ်ပြုတ်ထဲတွင် အတူတကွ မီးအေးအေးနှင့် ချက်ထားခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထူးခြားလှသည့် ရနံ့မှာ အသားနှပ်ရည်နှင့် နံရိုးတို့ထံတွင် အပြည့်အဝ နစ်မြုပ်နေလေသည်။ မူလက လတ်ဆတ်ပြီး နူးညံ့သော နံရိုးများက လတ်ဆတ်သော်လည်း ဆီမများကာ အနေအထား ပြန်လည်မှန်ကန်လာပေသည်။

ပရိသတ်: "..."

ဆော့စ်နံရိုးများမှာ ဆောင်းတွင်းတွင် စားရန်အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်လေသည်။ သူတို့က ဗိုက်ပြည့်စေကာ နွေးထွေးပြီး အလွန်မပေါ့ပါးပေ။ အချို၊ အချဥ်၊ အငန်ဆော့စ်နှင့် အိုးထဲမှ ချချချင်းဖြစ်သည့် ပူနွေးနွေး ဝက်နံရိုးတို့၏ အရသာမှာ ဝမ်းဗိုက်တစ်ပြင်လုံးကို စိတ်ကျေနပ်စေသည်။

ပန်ဒါပေါက်လေးက ကျေနပ်စွာ လေတက်လိုက်ပြီး မြေခွေးလေးကို ဂရုတစိုက်ကြည့်ကာ ကုယွီမြန်ကို သူ့အားချီရန် ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် နှင်းကျားသစ်လေးက ကုယွီမြန်၏ လက်မောင်းများကို ပွေ့ဖက်ထားပြီး ပျင်းရိစွာဖြင့် သူ့အား နံရိုးများကျွေးရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် မှတ်ချက်များက ထိပ်ဆုံးတွင် ပြည့်နှက်နေပြီး အထူးပြုလုပ်ချက် ပုံစံမျိုးစုံက ဖန်သားပြင်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်လုနီးပါးဖြစ်ကာ ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်မှာ ထပ်မံ၍ ထိုးတက်သွားပြန်သည်။

[အသုံးပြုသူ akhdh: ငါတော့ တော်ပြီ... ဒီနံရိုးက ဘာလို့ အဲ့လောက်အရသာရှိနေတာလဲ... အဲ့ဒါက ပဲငံပြာရည်နဲ့ အရမ်းပျစ်နေပြီး အရသာလည်း အရမ်းကောင်းတယ်... ငါအရသာခံပြီးပြီးချင်းကို ဗိုက်ဆာလာတာ...]

[မိုင်းတွင်းထဲမှာ မိသားစုတစ်ခုရှိတယ်: အားးးးး... အဲ့ဒါက အရသာရှိလိုက်တာ... အရသာရှိတယ်... အရသာရှိတယ်... အခုဆိုရင် မြန်မြန်က ငါ့တို့ကို ရေနွေးတိုက်ရင်တောင် အရသာရှိမယ်ဆိုတာ ငါသံသယမဝင်တော့ဘူး...]

[ချောကလက်: ငါတော့ မရတော့ဘူး... ငါတော့ တင်ဆက်သူဆီကနေ ပင်ပန်းမှုရနေပြီ... ညနက်နေပြီကို... ငါကတော့ လှဲနေပြီး အာလူးကြော်ပဲ စားလိုက်မှာ... ကျွတ်...]

[အပြာရောင်: အရမ်းကောင်းတယ်... ဒါပေမဲ့... အမ်... မိုးရွာတော့မှာလား...]

နေက ဝင်နေသော်လည်း ကောင်းကင်တွင် တိမ်များစုစည်းလာဟန် ရပေသည်။ မိုးခြိမ်းသံပင် ကြားနိုင်ကာ မိုးရွာနိုင်သည်ကို အရိပ်အခြေပြနေပေသည်။ လူတိုင်း၏ နှလုံးသားက အလိုလို မြင့်တက်သွားလေသည်။ မိုးလေဝသကြေညာချက်က တစ်ခုခုမှားယွင်းနေပေသည်။ နေဝင်ချိန်ကို ဤမျှအချိန်အကြာကြီး စောင့်နေပြီးသည့်အခါမှ မိုးသည်းထန်စွာရွာလျှင် သူတို့က ဝမ်းနည်းရပေမည်။

နှင်းကျားသစ်လေးက ဝင်ရိုးစွန်းသို့ ပျင်းရိစွာကြည့်လိုက်ပြီး သူ့၏ ခဲပြာရောင် မျက်ဆံများက အလင်းတစ်ခုဖြင့် ဖုံးအုပ်နေသည်။ အတန်ကြာပြီးနောက် သူက အကြည့်ကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ကာ ကုယွီမြန်အား အလိုလိုက်ဟန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

စုစည်းကာ ဖြစ်ပေါ်နေသော တိမ်မဲများက ချက်ချင်းပင် ကွယ်ပျောက်သွားသည်။

"မိုးမရွာလောက်ပါဘူး..."

ကုယွီမြန် မော့ကြည့်လိုက်ရာ တိမ်မဲများ ပျောက်သွားသည့်အခိုက်အတန့်ကို လွတ်သွားသည်။ သူက ကလေးများ၏ ခေါင်းကို ပွတ်ပေးကာ သူ့အသံမှာ ခပ်တိုးတိုး ဖြစ်နေ၏။

"နေဝင်နေပြီ..."

အမှန်တကယ်တွင် ယခုမှာ ကောင်းကင်က မဲမှောင်လာသည့်အချိန် ဖြစ်ပေသည်။

မနက်ခင်းနှင့် နေဝင်ဆည်းဆာ၏ အချိန်က မမျှော်လင့်ထားဘဲ တစ်လှည့်စီဖြစ်နေသည်။ ဝင်နေသည့် နေဝန်းကြီး၏ နီရွှေရွှေအရောင်မှာ ချိုက်ခဲ့တောင်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်နေသည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် လောကကြီးတစ်ခုလုံးက အထူး စိတ်ကူးယဉ်ဆန်လာပေသည်။ ဤအချိန်ကာလ၏ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းမှုကို စကားလုံးများနှင့် ဖော်ပြရန် မဖြစ်နိုင်လုနီးပါးပင်။

သဘာဝ၏ နူးညံ့ညင်သာလှသော လက်ဆောင်ဖြစ်သည့် မှော်ပညာတစ်ခုကို အမည်မသိ မှော်ဆရာတစ်ဦးက လောကကြီးသို့ တိတ်တဆိတ် ကျရောက်စေခြင်း ဖြစ်သည်။ ညနေခင်းတွင် လေက သူတို့၏ နားရွက်များကို ဖြတ်ကာ ခေတ္တမျှ တိုက်ခတ်ပြီး ထင်းရှူးကိုင်းများပေါ်မှ နှင်းများက တရှဲရှဲမြည်နေပေသည်။ လေထဲတွင် အရောင်ပေါင်းစုံက သူတို့ကို ဝန်းရံထားသည်။

"....."

"လှလိုက်တာ...."

ဤသည်က လူတိုင်း၏ စိတ်ထဲတွင် ကျန်ခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသော စကားတစ်ခွန်းပင်။

ကုယွီမြန်က ဆုတောင်းတစ်ခုပြုလုပ်ရန် အမှတ်ရနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ဝင်လုဆဲဆဲ နေမင်းကိုကြည့်ကာ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ပေါကြောင်ကြောင်နိုင်လှသည့် ဆန္ဒကို ဆိုလိုက်သည်။

"ထွမ်ထွမ်၊ ယွမ်ယွမ်နဲ့ ချိုးချိုးတို့က အပူအပင်ကင်းပြီး ငါတို့မိသားစု တစ်ချိန်လုံး အတူနေနိုင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်..."

ပန်ဒါပေါက်လေး၏ လက်နှစ်ခုမှာ အတူတကွ ချိတ်ထားကာ ရိုးရှင်းကာ ချစ်စဖွယ်ကောင်းသည့်ဟန် ရပေသည်။ သူသည်လည်း ဆုတောင်းတစ်ခုပြုလုပ်ရန် အားစိုက်ထုတ်နေပေသည်။ မြေခွေးကလေးသည်လည်း အတူတူပင် ဖြစ်သည်။ သူက မျက်လုံးများကို မှိတ်ကာ သူ့အမြီးကြီးကို ကိုင်ထားလေသည်။ သူက သူ့၏ ဆုတောင်းများကို နှလုံးသားထဲတွင် ထပ်တလဲလဲ ပြန်တွေးနေသည်။

နှင်းကျားသစ်လေးက ၎င်းကို မယုံသော်လည်း ကုယွီမြန်က ယုံပေသည်။

သူက သူ့လူသားကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန်၏ နှုတ်ခမ်းများက အနည်းငယ် တင်းတင်းစေ့ထားပြီး သူ့မျက်တောင်များက အရိပ်ကျနေပေသည်။ မျက်နှာအစိတ်အပိုင်း တစ်ခုစီတိုင်းက ထိရလွယ်ကူနေ၏။ သူက အမည်မသိ နတ်ဘုရားများ ကြားစေလိုနေသကဲ့သို့ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားကာ အလေးအနက် ဖြစ်နေဟန်ရသည်။

နှင်းကျားသစ်လေးက ကုယွီမြန်၏ ဆုတောင်းကို မှန်းဆတွက်ချက်နေပြီး သူ့စိတ်ထဲတွင် အောက်ပါအတိုင်း ဖြေဆိုလိုက်သည်။

နတ်ဘုရားတွေ ကြားပါတယ်...

"..."

လေက ညင်သာ၏။

ဤအချိန်တွင် ပရိသတ်များ၏ ခံစားမှုတွင်လည်း ကွာခြားချက်မရှိပေ။ လူတိုင်းက ဤခံစားချက်အတွင်းတွင် နစ်မြုပ်နေကြသည်။ ရေပူစမ်း၏ရေက အငွေ့တစ်ထောင်းထောင်း ထနေပြီး သူတို့၏ မျက်လုံးများမှာ လှပသည့် နေဝင်ချိန်နှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ လေနှင့် နှင်းတို့က နေဝင်ဆည်းဆာကို အဆုံးမရှိ ခရီးနှင်ရန် အဖော်ပြုပေးနေကြသည်။

___ဤကဲ့သို့ ဆောင်းညနေခင်းမှာ မိသားစုအတွက် ရေပူစမ်းထဲတွင်စိမ်ကာ ဝင်နေသည့် နေလုံးကြီးကို ကြည့်ပြီး ဆော့စ်နံရိုးစား၍ နွေးထွေးသည့် ရှောက်ခါးသီး ပျားလက်ဖက်ရည်သောက်ရန် အသင့်တော်ဆုံး ဖြစ်သည်။ ပျော်ရွှင်မှုက နေရာအနှံ့ လွှမ်းခြုံနေပေသည်။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် မှတ်ချက်များက ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံ၍ ပြည့်နှက်လာပေသည်။

[မင်းနဲ့အတူ: ဝှက်သယ်ဖတ်... လှလိုက်တဲ့ နေဝင်ချိန်လေး... တင်ဆက်သူရဲ့ မိသားစုနဲ့ နေဝင်ချိန်ကြည့်၊ စားသောက်ပြီး ရေပူစမ်းထဲမှာ စိမ်ရတာ အရမ်းပျော်စရာ ကောင်းတာပဲ... ငါအဲ့ကို အခုသွားချင်တယ်...]

[တိမ်ခေါင်းအုံးလေး: ဒီနေ့ ရေပူစမ်းနဲ့ နေဝင်ဆည်းဆာကို ခေါ်လာပေးလို့ ကျေးဇူးပါ... ဒါက တကယ်ကို မမေ့နိုင်စရာပဲ... ငါ ဒီတိုက်ရိုက်တင်ဆက်မှုကို အချိန်အကြာကြီး အမှတ်ရနေမယ်လို့ ခံစားရတယ်... ပြီးတော့ ဆော့စ်နံရိုးတွေနဲ့ ရေဘဝဲလုံးတွေက အရသာရှိတယ်...]

[ချယ်ရီရှောင်းသို: အားးးးးး... ငါတော့ သေပြီ... ဒါက ငါအိပ်မက်မက်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းမဟုတ်လား...]

[အသုံးပြုသူ1749: မီးပန်းတွေက မင်းအတွက်ပဲ... အလုပ်ကြိုးစားတဲ့ ခွေးအိုကြီးတစ်ကောင်ဖြစ်လာကတည်းက ဒီဘဝမှာ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်တာကို မကြုံရတာ ကြာပြီ… တင်ဆက်သူက ယူလာပေးတဲ့ မမေ့နိုင်စရာ အတွေ့အကြုံအတွက် ကျေးဇူးပါပဲ...]

[သခွားသီး ပူတင်း: ဒီတိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကိုကြည့်ရတာ ငါအရမ်းပျော်တယ်... ငါတင်ဆက်သူကို မီးပန်းတွေ ပို့ပေးချင်ပါတယ်... ငါအနာဂတ်မှာ ချစ်ရတဲ့လူတွေနဲ့ နေဝင်ဆည်းဆာကိုကြည့်ဖို့ အခွင့်အရေးရနိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်...]

လက်ဆောင်များနှင့် မှတ်ချက်များက နေရာအနှံ့တွင် လွင့်မျောနေကြသည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုစတင်ပြီး ၂နာရီအတွင်းမှာပင် ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်က သန်း ၁၃၀သို့ ရောက်ရှိကာ ကုယွီမြန်က သူ၏ကိုယ်ပိုင် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု မှတ်တမ်းကို ချိုးဖျက်သွားပြီး ကြယ်တာရာ ကောင်းကင်မြို့ တည်ထောင်ပြီးချိန်မှ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု၏ နာမည်ကျော်မှု အမြန်ဆုံးကြီးထွားလာခြင်း မှတ်တမ်းကိုပါ ချိုးဖျက်လိုက်သည်။

သူက မူလစာမျက်နှာ၏ အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ နာမည်ကျော်ကြားမှု စာရင်း၏ ပထမဆုံးသို့ ထပ်မံ၍ တိုက်ရိုက် ပို့လွှတ်ခြင်းခံလိုက်ရသည်မှာ သံသယဖြစ်ဖွယ် မရှိတော့ပေ။

🐯🐯🐯

Prev Next