”
- အနုပညာရှင်သုံးယောက်
ဟောက်ချန်ဟွမ်း၏
နှစ်သိမ့်စကားများက စုယန်ယန်၏ စိတ်ကို ငြိမ်သက်သွားစေသော်လည်း သူမ ချက်ချင်း ကောက်ချက်
မချနိုင်ခဲ့ပေ။
ယဲ့ချီလျန့်၏
အဆိုပြုချက်ကို သူမ သဘောတူသည်ဖြစ်စေ၊ သဘောမတူသည်ဖြစ်စေ၊ အဆုံးတွင် သူမ သဘောတူခဲ့လျှင်ပင်
သူမ မေးသင့်မေးထိုက်သည့် အရာများကို စဉ်းစားထားသင့်သည်။
နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင်
စုယန်ယန်သည် အိပ်ရာစောစောနိုးသဖြင့် တုန်ချမ်းသို့ သွားရောက်ရန် စီစဥ်ခဲ့သည်။
"အရင်က
ရသစုံအစီအစဉ် ပြီးသွားပြီလား။"
"ဟုတ်ပါတယ်၊
ဒီသောကြာနေ့ကပဲ ပြီးသွားတယ်။" ရှားကျွင်းရှန့်သည် စုယန်ယန်ရဲ့ ရုံးခန်းထဲသို့
လိုက်ပါသွားပြီး အဲဒီကာလအတွင်း ကုမ္ပဏီမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အကြောင်းအရာတချို့ကို အကျဉ်းချုံး
တင်ပြခဲ့သည်။
“နောက်ဆုံးအဆင့်အထိ
အနုပညာရှင် ခုနစ်ယောက် တက်ရောက်နိုင်ခဲ့ပြီး သုံးယောက်က အစ်ကိုတို့ ကုမ္ပဏီကပါ။”
စုယန်ယန်သည်
ဆုံလည်ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမက စူးစမ်းချင်စိတ်ပြင်းပြစွာ
မေးလိုက်မိသည်၊ “ညီမတို့ကုမ္ပဏီက အနုပညာရှင် သုံးယောက်လား။ သူတို့က ဘယ်သူတွေလဲ။"
"သူတို့တွေက
ကျန့်ချိုးယင်း၊ ဟွမ်းကျစ်ထုံနဲ့ ယွင်လောင်ရှန်းတို့ပဲ။”
"ယွင်လောင်ရှန်းလား။
အဲ့ကောင်မလေးက ယိုယွီရှစ်ရဲ့ဘေးနားမှာ တွေ့တဲ့ တစ်ယောက်မလား။” ဟု စုယန်ယန်က မျက်ခုံးပင့်ကာ
မေးလိုက်သည်။
အကယ်၍
သူမ မှားယွင်းစွာ မှတ်မိခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပါက ထိုမိန်းကလေးသည် ထိုအချိန်က သူမအား ဝမ်ကျင့်ဖျင်
တွန်းချခြင်း မခံရမီ အဆင့် ၂၀ တွင် ရပ်တည်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
အချိန်
ဘယ်လောက်ကြာသေးလို့လဲ။ သူမက အရမ်းတိုးတက်သွားပြီလား။
"သူမရဲ့
အရည်အချင်းက ဘယ်လိုလဲ။"
“သူမက
သီချင်းဆို အရမ်းကောင်းတယ်။ သူမရဲ့ အသံက အလွန်စွဲထင်စေနိုင်ပြီး သူမက အလွန်တည်ငြိမ်တယ်။
သူမက အကတော့ သိပ်မကျွမ်းကျင်ဘူး။” ရှားကျွင်းရှန့်သည် ထိုမိန်းကလေးက အဆုံးအထိ နေနိုင်ခဲ့သည့်အတွက်
အံ့အားသင့်ခဲ့ရသည်။
“ပြိုင်ပွဲရဲ့
ဒုတိယပိုင်းမှာ သူမက ဝမ်ကျင့်ဖျင်ကို နှိမ်နင်းနိုင်ဖို့ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားခဲ့တယ်လို့
ကြားပါတယ်။ သူမက တကယ် အလုပ်ကြိုးစားခဲ့တာပဲ။"
စုယန်ယန်က
စဥ်းစားတွေးတောရင်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ “သူမက လူတွေကို ပါးစပ်ပိတ်သွားအောင်
လုပ်ဖို့ သူမရဲ့စွမ်းရည်ကို ဘယ်လိုအသုံးချရမလဲဆိုတာ သိတယ်။ သူမက အရည်အချင်းရှိတယ်၊
သတ္တိရှိတယ်၊ သိပ်မဆိုးဘူး။ ဒါပေမယ့်၊ သူမ၏အသက်အရွယ် လူငယ်အများစုက အမှီအခိုကင်းတဲ့
ထင်မြင်ယူဆချက်တွေ မရှိကြဘဲ အခြားသူတွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုကို ခံရလွယ်တယ်။ သူမရဲ့ မန်နေဂျာက
ဘယ်သူလဲ။ သူမရဲ့ စရိုက်လက္ခဏာကရော ဘယ်လိုလဲ။"
“သူမရဲ့
မန်နေဂျာနာမည်က ချောင်မျိုးနွယ် ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်တာ နှစ်နှစ်သုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။”
"သူ့မျိုးရိုးနာမည်က
ချောင် လား။" စုယန်ယန် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ "သူ့အောက်မှာ နာမည်ကြီး
အနုပညာရှင်တွေ ရှိလား။"
“အဲ့လို
မရှိသေးတဲ့ပုံပဲ။”
စုယန်ယန်က
တစ်ခဏလောက် စဉ်းစားပြီး ကျန်နှစ်ယောက်ကို အာရုံစိုက်လိုက်သည်။ "ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကကော။
သူတို့ရဲ့ အရည်အချင်းက ဘယ်လိုလဲ။"
“ကျန်နှစ်ယောက်က
အတော်လေး စွယ်စုံရတယ်၊ အထူးသဖြင့် အခုအဖွဲ့ရဲ့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်တဲ့ ကျန့်ချိုးယင်းပေါ့။
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက အရမ်းနာမည်ကြီးပြီး သူတို့တွေက စွယ်စုံရကျွမ်းကျင်သူတွေ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။”
ရှားကျွင်းရှန့်က
ထိုအကြောင်းကို ပြောရင်း စုယန်ယန်ကို မသိစိတ်က တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ စုယန်ယန်က သူတို့အကြောင်းကို
မေးလိုက်တယ် ဆိုကတည်းက သူတို့ကို မြေတောင်မြှောက်ပေးဖို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။
စုယန်ယန်ရဲ့
မေးမြန်းခြင်း မရှိရင်တောင် ကုမ္ပဏီက သူတို့ကို မြှင့်တင်ဖို့ သေချာပေါက် အာရုံစိုက်လိမ့်မည်။
သို့သော်
ရှားကျွင်းရှန့်သည် သူတို့နှင့်တစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံလိုက်ရုံနဲ့ သူတို့နှစ်ဦးသည် အခြားသူများထက်
ပို၍စွမ်းဆောင်နိုင်သည်ဟု တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့ ပြောနိုင်ပေသည်။ ဒီထိုးထွင်းသိမြင်မှုက
လူတွေကို တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မတူကွဲပြားအောင် ဆက်ဆံဖို့ လုံလောက်ပါသည်။
ပြတ်ပြတ်သားသားပြောရလျှင်
ဖျော်ဖြေရေးကုမ္ပဏီများသည် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး ကုမ္ပဏီ၏ အနုပညာရှင်များသည်
သူတို့၏ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုပစ္စည်းများ ဖြစ်သည်။
ကုမ္ပဏီကို
အနုပညာရှင်တစ်ယောက် ယူဆောင်လာတဲ့ တန်ဖိုးက သူ့အတွက် သူတို့ ရုန်းကန်ခဲ့ရတဲ့ အရင်းအမြစ်တွေထက်
တန်ကြေးကြီးပါက၊ ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှု အောင်မြင်ပြီး မဟုတ်ပါက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု
မအောင်မြင်ဘူးဟု ဆိုလိုပါသည်။
ကုမ္ပဏီတစ်ခု၏
ဆုံးဖြတ်ချက်ချသူတစ်ဦးအနေဖြင့် ကုမ္ပဏီ၏မျက်လုံးထဲတွင် လီမြင်းတစ်ထောင်မှ မြင်းကောင်းတစ်ကောင်ကို
သေသေချာချာ ရွေးချယ်ရပေမည် သို့မဟုတ်ပါက သူက မျက်စိကန်းနေပြီး သူသည် ငါးမျက်လုံးတစ်စုံအတွက်
အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်လိုက်ခြင်းသည် ကုမ္ပဏီ၏ အနာဂတ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် လွန်စွာအရေးပါသည်။
စုယန်ယန်သည်
ဒီရလဒ်ကို မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ တခဏတာမျှ စဉ်းစားနေခဲ့သည်။ "သူတို့မန်နေဂျာကကော
ဘယ်သူလဲ။ ယွင်လောင်ရှန်းနဲ့ တူလား။"
"မတူဘူး။"
ရှားကျွင်းရှန့်သည် သူတို့၏ အချက်အလက်များကို လှန်ကြည့်ပြီးနောက် မန်နေဂျာ၏ အချက်အလက်ကို
တွေ့ရှိခဲ့သည်။
“သူက
နောက်ကွယ်က လူသစ်တစ်ယောက်ပါ။ သူက ရသစုံအစီအစဥ်တွေအတွက် ဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာ လုပ်ဖူးတယ်။
သူက ကျန့်ချိုးယင်းနဲ့ ကျန်တဲ့သူတွေကို ခေါ်ဆောင်လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက သူက သူတို့တွေကို
ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တဲ့သူမို့ပါ။”