MM Story Teller

Chapter 145

Viewers 6k

🌱Arc 4 - [ကျင့်ကြံရေးလောကတွင် လယ်စိုက်ခြင်း ]

Ch 145

ကပ်ဆိုးကယ်ဆယ်ရေး (၁)

အမတယွင်မုန့်က ဘိုးဘေး အမတထန်ဝေ့ကို မြူနှင်းနယ်မြေတွင် စောင့်ရှောက်ကာ နှစ်တစ်ထောင်မှ တစ်ကြိမ်သာ ပေါ်လာတတ်သည့် အရိပ်မဲ့မြက်ကို ရယူရန် ဂိုဏ်း၏ အမိန့်ကို လက်ခံလိုက်သည်။ သူက အတန်ပင် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေပေသည်။

ဘိုးဘေးရှစ်ရှု့က ငါ့ကို အရမ်းသဘောကျတဲ့ပုံ မရပါဘူး... ပြီးတော့ သူ့လိုလူတစ်ယောက်က အစောင့်အရှောက် လိုစရာအကြောင်းလဲ မရှိဘူး... ဟုတ်တယ်မလား...

အမတယွင်မုန့်သာမက ယွီလင်းဂိုဏ်းထဲရှိ မည်သူကမှ မတွေးတောနိုင်ပေ။ ရှားပါးဖြစ်တည်မှုအဆင့် ကျင့်ကြံသူမှာ အလွန်နည်းပါးပြီး အပြင်တွင် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုသော သူမှာ ပို၍ပင် နည်းပါးလှ၏။ အကောင်းဆုံး ရှင်းလင်းချက်မှာ အမတထန်ဝေ့က သူ့တပည့်အသစ်လေးကို လောကကြီးအား မြင်တွေ့ခွင့်ရရန် အပြင်ခေါ်သွားလိုခြင်းသာ ဖြစ်ပေမည်။ ထိုရှင်းလင်းချက်မှာ လူတိုင်းကို စိတ်ထဲတွင် သက်ပြင်းချစေ၏။ အမတထန်ဝေ့မှာ စွေ့ချီချောင်းကို အမှန်ပင် အလိုလိုက်ထားပေသည်။

မြူနှင်းနယ်မြေမှာ အမှန်ပင်အေးလှ၏။ သာမန် သေမျိုးများက ထိုနေရာသို့ အသက်ရှင်လျက်ရောက်နိုင်မည် မဟုတ်ကာ ကနဦးသန့်စင်မှုအဆင့်(အဆင့် ၂) အောက်ရှိ တပည့်များသည်ပင် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ကာကွယ်ရန်အတွက် မှော်ပညာပြည့်ဝနေသည့် ကိရိယာတစ်ခုမပါလျှင် နှင်းကိုက်နာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ အမတထန်ဝေ့က စွေ့ချီချောင်းသူတို့အတွက် အဝတ်အစားပြုလုပ်ရန် အအေးဓာတ် ကာကွယ်ပေးနိုင်သည့် သားမွေးအချို့ ရှာလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ သူတို့၏ နောက်ဆုံးမှတ်ဉာဏ်တုလေယာဉ် ပေါ်တွင် တိရိစ္ဆာန်များ၏ အရေခွံကိုခွာကာ သူတို့အတွက် အနွေးထည်များ ပြုလုပ်ရသည့်အခြေအနေနှင့် အတန်ပင် ဆင်တူပေသည်။

သူတို့က အအေးပိုင်းဒေသသို့ သွားရောက်မည်ကို သိရာ စွေ့ချီချောင်းက ပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ပြီး သူ့၏ အိတ်ဆောင်အရွယ် လှိုဏ်ဂူများထဲသို့ စကျင်ကျောက် ပုလဲစေ့ ဖာထေးရေးအဆောက်အအုံရှိ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များနှင့်အတူ ပစ္စည်းများ အများအပြားထည့်လိုက်သည်။ သူက လိုအပ်သမျှကို စုစည်းပြီးနောက် သူ့အား မြူနှင်းပင်လယ်ကို ဖြတ်သန်းကာ ခေါ်ဆောင်သွားရန်အတွက် မြူနှင်းဝေလငါးတစ်ကောင်ကို ဆင့်ခေါ်ရန် လေမှုတ် တူရိယာတစ်ခုကို မှုတ်လိုက်လိုက်သည်။

စွေ့ချီချောင်းက မြူနှင်းဝေလငါးကို စီးရသည်အား အကျင့်ပါနေပြီဖြစ်ပြီး မြင်ကွင်းမှာ သူအမြဲတမ်း မြင်ခဲ့ရသည်နှင့် အတူတူသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူတို့အောက်မှ မြေပြင်က ရုတ်တရက်ကြီး တုန်ခါလာကာ မြူနှင်းဝေလငါးက အရှိန်တင်လိုက်လေသည်။ ၄င်းမှာ စွေ့ချီချောင်းကို ယိမ်းယိုင်သွားစေပြီး သူက မြူနှင်းဝေလငါးလေး၏ နောက်ကျောပေါ်တွင် ငြိမ်နေအောင် ကြိုးစားလိုက်သည်။ ၄င်းက နောက်လှည့်ကာ လွင့်မျောဥယျာဥ်ဆီမှ အခြားတစ်ဘက်သို့ ကူးသွားသည်ကို မြင်လိုက်ပြီး သူ့ကျောရိုးတစ်လျှောက်တွင် မကောင်းသည့် ခံစားချက်တစ်ခုက ဖြစ်ပေါ်လာပေသည်။

ဘာဖြစ်လို့လဲ...

သူက သူစီးနေသည့် သတ္တဝါမှာ ဉာဏ်ရည်မြင့်သည်ကိုသိ၍ ၄င်း၏ နောက်ကျောကို ပွတ်ကာ အာရုံစိုက်မှုကိုရအောင် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ၄င်းက ခေါင်းငုံ့ကာ ဆက်လက်ကူးခတ်နေပြီး သူ့ကို တုံ့ပြန်မလာပေ။ စွေ့ချီချောင်းက ချက်ချင်းပင် အိတ်ဆောင်အရွယ် လှိုဏ်ဂူတစ်ခုထဲသို့ ဝင်ကာ ဘာဖြစ်နေသည်ကို ရှာဖွေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မြူနှင်းဝေလငါးမှာ မြူနှင်းပင်လယ်ဆီသို့ ပိုမိုဦးတည်သွားနေပြီး ပတ်ဝန်းကျင်မှ ၄င်း၏ မျိုးနွယ်တူများက တပည့်များကို ကျောတွင်တင်ကာ ထွက်ပေါ်လာသည်ကို သူ မြင်လိုက်ပေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက သူတို့မှာ ဤနေရာသို့ တွန်းအားပေး ခေါ်ဆောင်ခြင်း ခံလာရသည်ကို တွက်ဆမိသွားသည်။ သူတို့၏ ပုံရိပ်များက မြူနှင်းထူထူတွင် ခပ်ရေးရေးသာ မြင်နိုင်ပြီး သူတို့အသံများက ရောထွေးနေသည်။ မြူနှင်းဝေလငါးများကို အသုံးပြုသူများက အခြေခံအားဖြင့် သူတို့ကိုယ်တိုင် ပျံသန်းနိုင်သည့် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်မြင့်သည့် တပည့်များ မဟုတ်ကြပေ။ သို့ဖြစ်၍ သူတို့က သူတို့ဆရာများကို အကူအညီတောင်းရန် မိုင်ထောင်ချီဝေးသည့် နေရာသို့ စာတိုများ မပို့နိုင်ပေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက သူတို့၏ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေသော ဆွေးနွေးသံများကို ကြားလိုက်လေသည်။

"ငါတို့ ချိတ်စည်းတွေကို ဖြည်လိုက်သင့်လား..."

ချိတ်စည်းတစ်ခုမှာ တပည့်တစ်ဦးစီက သူတို့ဂိုဏ်း၏ မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ပြကားချပ်ထဲတွင် တရားဝင် မှတ်တမ်းတင်ခံရပြီးနောက် ရရှိသည့် အရာတစ်ခုဖြစ်ကာ သူတို့၏ သရုပ်မှန်ကို ညွှန်ပြပြီး အကူအညီအတွက် သူတို့၏ဂိုဏ်းကိုဆက်သွယ်ရန် အရေးကြီး လုပ်ဆောင်ချက် ပါဝင်ပေသည်။ သူတို့က ကိုယ်တိုင် မကိုင်တွယ်နိုင်သည့် အန္တရာယ်နှင့် ကြုံရပါက ၄င်းကို ချိတ်ဖွင့်ကာ အလွတ်ရွတ်ဆိုရန်သာ လိုပေသည်။ ချိတ်စည်းမှာ တစ်ခါသုံးပြီးသည်နှင့် အသုံးမဝင်ဖြစ်သွားမည် ဖြစ်ရာ ၄င်းကို အသုံးပြုရန်အတွက် စည်းမျဥ်းများ ရှိပေသည်။ ဂိုဏ်း၏ တပည့်များက ၄င်းကို လက်လွတ်စပယ် အသုံးမပြုနိုင်ပေ။

"ဒါပေမဲ့ ငါတို့ရဲ့ မြူနှင်းဝေလငါးတွေက ဂိုဏ်းက မွေးထားတာပါ... ဒါက မတော်တဆ တစ်ခုပဲ နေမှာပါ..."

"ဒါပေမဲ့ ဒီမြူနှင်းဝေလငါးတွေက ရူးနေတာလေ... သူတို့ကို ဂိုဏ်းက မွေးထားတယ်ဆိုရင်တောင် သူတို့က အခု ငါတို့ကို ဘယ်ခေါ်သွားမှာလဲ ဘယ်သူသိမှာလဲ..."

သူတို့ စကားပြောနေစဉ်တွင် စွေ့ချီချောင်းက တိတ်ဆိတ်နေပေသည်။ မြူနှင်းဝေလငါးများက မကြာမီတွင် တိမ်ထဲတွင် လူးလိမ့်နေသည့် မြူနှင်းဝေလငါးကြီးတစ်ကောင်ကို ၄င်းတို့အားလုံး ဝန်းရံနေသည့် တစ်နေရာသို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ၄င်းက စကားမပြောနိုင်သော်လည်း အလွန်နာကျင်နေပုံရပြီး တပည့်များအတွက် မကြားနိုင်သည့် ငိုသံများ ထုတ်လွတ်နေပေသည်။

အခြားမြူနှင်းဝေလငါးများက စိုးရိမ်မှုကြောင့် ၄င်းကို သူတို့၏ ခေါင်းဖြင့် တစ်ခါတစ်ရံ ထိနေကြပြီး စိတ်မအေးစွာ ခါယမ်းကာ လှုပ်ရှားနေပေသည်။

"အမ်... အဲ့မြူနှင်း ဝေလငါးက ဘာဖြစ်နေတာလဲ... သူ ဒဏ်ရာရထားတာလား..."

"သူတို့ ရုတ်တရက်ကြီး အထိန်းအချုပ်မဲ့သွားတာ အံ့ဩစရာမရှိတော့ပါဘူး... ဆရာတူအစ်ကိုကြီး ငါ့ကို ပြောဖူးတာကတော့ မြူနှင်းဝေလငါးတွေက အရမ်း မေတ္တာတရားကြီးတဲ့ သတ္တဝါတွေတဲ့ သူတို့ထဲကတစ်ကောင် ဒဏ်ရာရလို့ နာပြီးငိုနေရင် မိုင်ထောင်ချီက မြူနှင်းဝေလငါးတွေက အမြန်ဆုံးစုပြီး ရှာကြတာတဲ့..."

စွေ့ချီချောင်းက မြူနှင်းဝေလငါးကြီးကို ဂရုတစိုက်ကြည့်လိုက်ရာ ဘာဖြစ်နေသည်ကို သတိပြုမိသွား၏။ သူ၏ ရှေ့မှ မှတ်ဉာဏ်တုလေယာဉ် နှစ်ခုပေါ်တွင် တိရိစ္ဆာန်များ မည်သို့ မျိူးပွားသည်ကို ကြည့်ရန်အတွက် တိရိစ္ဆာန်မွေးမြူရေးကို အထူးလေ့လာခဲ့ဖူးပေသည်။ ၄င်းက မြင်နိုင်သည့် ဒဏ်ရာမရှိကာ ဝမ်းဗိုက်က ကျုံ့နေခြင်းနှင့် မည်သို့ ပြုမူနေသည်ကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် စွေ့ချီချောင်းက ၄င်းမှာ ကလေးမွေးဖွားရန် ခက်ခဲခြင်းကို ကြုံတွေ့နေရခြင်း ဖြစ်ရမည်ဟု မှတ်ချက်ချလိုက်ပေသည်။

သူက တပည့်များကို လှမ်းကြည့်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"ဒီမြူနှင်းဝေလငါးက ကလေးမွေးရခက်တာကို ကြုံနေရတာဖြစ်မှာ... တစ်ယောက်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်ပါဦး..."

မြူနှင်းများက သူတို့အားလုံးကို ဝိုင်းရံထားရာ သူစကား မပြောပါက စွေ့ချီချောင်းသည်လည်း ဤနေရာတွင် ရှိနေမည်ကို မည်သူကမှ သဘောပေါက်မည် မဟုတ်ချေ။ သူ့အသံကိုကြားပြီး သူ့မျက်နှာကို မြင်ရသည့်အခါ သူတို့က သူ့အား မျိုးဆက်၁၃ဆက်မြောက် တပည့်များထဲမှ တပည့်အသသ်ဖြစ်သည်ကို သိသွားကြလေသည်။

"ဘိုးဘေး... ဘိုးဘေး ဆရာတူဦးလေး..."

သူတို့က သူ့အား အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဆိုကာ ရိုသေစွာ အလေးပြုလိုက်ကြသည်။ လူတိုင်း၏ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်မှာ စွေ့ချီချောင်းထက် မနည်းသော်လည်း ဂိုဏ်း၏ မျိုးဆက်ပြ ကားချပ်ထဲတွင် သူ့၏ ရာထူးမှာ အမြင့်ဆုံး ဖြစ်နေဆဲဖြစ်ရာ သူတို့က သူ့အား 'ဘိုးဘေးဆရာတူဦးလေး'ဟု ခေါ်ဆိုရပေသည်။ သူ့အား မလေးမစားဆက်ဆံသော အမတယွမ်ကွမ်း၏ တပည့်များက မည်သို့ ဖြစ်သွားသည်ကို သူတို့ သတိရသွားရာ အားလုံးက ချက်ချင်းပင် ဒူးထောက်လိုက်ကြသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် စွေ့ချီချောင်းမှာ မြေအရှင်ဖြစ်ရသည်အား အတွေ့အကြုံရှိသည် ဖြစ်ရာ ဤကဲ့သို့ မြင်ကွင်းများနှင့် အသားကျနေပြီး ဖြစ်လေသည်။ ၄င်းက သူတို့က သူ့အား စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် အရိုအသေပြုသည့်အခါ အလွန်သဘာဝ မကျသည့်ပုံ ဖြစ်နေခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးနိုင်၏။

"ဘိုးဘေး ဆရာတူဦးလေး... ဒါက ကျွန်တော်တို့က ချိတ်စည်းကို သုံးလိုက်ပြီးမှ အန္တရာယ်ကြီးဖြစ်နေတာမျိုး မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်တို့ဆရာတွေဆီက အပြစ်ပေးခံရမှာမို့..."

တစ်စုံတစ်ယောက်က ဂရုတစိုက်ဆိုလိုက်သည်။

"အရှင့်မှာ ချိတ်စည်းတစ်ခု ရှိလား..."

စွေ့ချီချောင်းမှာ ဂိုဏ်းထဲသို့ ဝင်စသာဖြစ်ရာ ချိတ်စည်းတစ်ခု မရှိ‌သေးပေ။ သို့သော် သူက ဂိုဏ်းထဲမှ လူများကို ဆက်သွယ်ရန် အခြားနည်းလမ်းများ ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူမည်သည့်နေရာသို့ပင် သွားသွား ရှောင်ပိုင်က အမြဲလိုလိုပင် သူ့အား တိတ်တဆိတ် စောင့်ကြည့်နေသည်နှင့် သူ့၏ နတ်ဘုရားအသိဉာဏ်က တစ်ချိန်လုံး အဆက်မပြတ် သူ့အား ဖုံးလွှမ်းထားသည်ကို သတိပြုမိသွားသည်။ ၄င်းတို့အားလုံးကို သိထားရာ စွေ့ချီချောင်းက မြူထူထူကောင်းကင်သို့ မော့ကြည့်ကာ အော်ခေါ်လိုက်သည်။

"ဆရာ... ဒီကို လာခဲ့ပါဦး..."

ဤနေရာတွင် မည်သူမှ ရှိမနေပါက စွေ့ချီချောင်းက ရှောင်ပိုင်အား "ဆရာ"ဟုပင် ခေါ်မည် မဟုတ်ပေ။ သူက ရှောင်ပိုင်ထံမှ ထပ်မံ၍ အမြတ်ထုတ်ခံလိုက်ရသည်ဟု ခံစားလိုက်ရပေသည်။

တပည့်များက သူစကားပြောသည်ကို ကြားသောအခါ ပြောစရာမဲ့နေကြပေသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ လူတစ်ဦးအား သူတို့၏ ဂုဏ်သတင်းဖြင့် သိကျွမ်းခြင်းမှာ ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့ရခြင်းနှင့် မတူပေ။ သူတို့က သူတို့၏ ဆရာများကို ဒုက္ခပေးမိကာ သူတို့ကို မနှစ်မြို့မည်ကို ကြောက်လန့်ပြီး ချိတ်စည်းကို ဂရုတစိုက်အသုံးပြုရန် လိုအပ်သည့် အချိန်တွင် စွေ့ချီချောင်းက ရိုးရှင်းစွာပင် မော့ကြည့်ကာ သူ့ဆရာကို ဆင့်ခေါ်လိုက်သည်။ ထို့အပြင် သူတို့က သူအသုံးပြုလိုက်သည့် မည်သည့်စိတ်ဝိညာဉ်ပစ္စည်းနှင့် မန္တန်မှ မတွေ့ပေ။

အဲ့ဒါက ဘယ်လိုမျိုး ဆင့်ခေါ် စိတ်ဝိညာဉ် မန္တန်မျိုးလဲ...

သူတို့အတွေးများက မည်သို့ပင် ဖြစ်နေသည်ဖြစ်စေ ဤဆင့်ခေါ်မန္တန်မှာ အမှန်ပင် အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိပေသည်။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် လေထုအလယ်၌ ပုံရိပ်တစ်ခုက ပေါ်လာပြီး အပြာရောင်ဝတ်ရုံနှင့် အမျိုးသားတစ်ဦးက လက်နောက်ပစ်ကာ မြူထဲတွင် ရပ်နေလေသည်။ တပည့်များက သူ့အား တစ်ကြိမ်မှ ကိုယ်တိုင် မတွေ့ဖူးသော်လည်း စွေ့ချီချောင်း ပြောလိုက်သည်ကို ထည့်တွက်လိုက်ပါက ၄င်းမှာ ယွီလင်းဂိုဏ်း၏ ဘိုးဘေးကြီး ၅ဦးထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်ကို ဆုံးဖြတ်နိုင်ပေသည်။

" ဘိုးဘေးကြီးကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်..."

ထိုတပည့်များက ဂိုဏ်းထဲတွင် ရှိနေသည်မှာ အများဆုံးတွင် နှစ်တစ်ရာခန့်သာ ရှိသေး၏။ သူတို့က အမတထန်ဝေ့အကြောင်းကို ကြားရုံသာကြားဖူးပြီး လူချင်းတစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပေ။ မမျှော်လင့်ထားစွာဖြင့် သူတို့၏ ကံတရားမှာ ယနေ့အတွက် အထူးကောင်းမွန်နေပြီး သူ့ကိုတွေ့ခွင့်ရခဲ့ပေသည်။ သူတို့က ချက်ချင်းပင် မြူနှင်းဝေလငါးများ၏ နောက်ကျောတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်။

အမတထန်ဝေ့က သူတို့ကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး စွေ့ချီချောင်းကိုသာ စကားပြောလိုက်သည်။

"အဟမ်း... ဘာမှမဖြစ်ရင် ငါ့ကို မခေါ်နဲ့... ကံကောင်းတာက မင်း ဖရိုဖရဲအခြေအနေဖြစ်နေတာကို ငါမြင်လိုက်ရလို့ မဟုတ်ရင် ငါ မင်းကို အာရုံစိုက်မိမှာ မဟုတ်ဘူး..."

စွေ့ချီချောင်းက သူ့နှင့်ရန်ဖြစ်ရန် အလွန်ပျင်းရိနေပြီး ဆိုလိုက်သည်။

"မြူနှင်းဝေလငါးက ကလေးမွေးရခက်နေတာထင်တယ်... သူက အဖော်တွေအကုန်လုံးကို ဒီခေါ်ထားလို့ ဒီမှာရှိတဲ့ လူအကုန်လုံးကို သူတို့ရဲ့ ဦးတည်ချက်ကိုသွားဖို့ တားထားတာ..."

အမတထန်ဝေ့က တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ကျန်သည့် မြူနှင်းဝေလငါးများကို ဆိုလိုက်သည်။

"မင်းတို့ အကုန်လုံး... ဒီလူတွေကို အရင်ပြန်ပို့လိုက်..."

မြူနှင်းဝေလငါးများက သူ့ကို နားလည်စွာ ကြည့်လိုက်ကြသော်လည်း ဤနေရာတွင် ဆက်နေကာ မိခင်ဝေလငါးကို သူတို့၏ခေါင်းများဖြင့် ဆက်နမ်းနေသည်။

အမတထန်ဝေ့က သူတို့ပြောနေသည်ကို နားလည်ပုံရပေသည်။

"မင်းတို့က ခက်လိုက်တာ... ငါ အဲ့မြူနှင်းဝေလငါးကို စောင့်ရှောက်လိုက်မယ်... ငါ့တပည့်က ကလေးမွေးပေးမှာ..."

လူတိုင်းက စွေ့ချီချောင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

စွေ့ချီချောင်း - "..."

တပည့်များကို သယ်ထားသည့် မြူနှင်းဝေလငါးများက ဖြည်းညင်းစွာ ခေါင်းညိတ်၍ နောက်လှည့်ကူးခတ်သွားပြီး မည်သူကိုမှ သယ်မထားသည့် မြူနှင်းဝေလငါးများက အနောက်တွင် နေနေကြသည်။ သူတို့၏ ဘိုးဘေးကို အရိုအသေပေးနေစဉ်မှာပင် တပည့်များက စွေ့ချီချောင်းကို စိတ်ဝင်တစား စိုက်ကြည့်နေကာ ကမ္ဘာပေါ်မှ လူတစ်ဦးက မြူနှင်းဝေလငါးတစ်ယောက်ကို မည်သို့ မွေးမြူရန် သိနေသည်ကို သိလိုနေပေသည်။

တပည့်များ ထွက်သွားပြီးသည်နှင့် စွေ့ချီချောင်းက စိတ်ကုန်စွာဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"ငါးတစ်ကောင် ကလေးမွေးတာကို ငါဘယ်လိုမျိုး ကူညီနိုင်မှာလဲ..."

အမတထန်ဝေ့က ယုတ္တိရှိရှိ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်တုန်းကလည်း မင်း ဝက်တွေကို ဘယ်လိုကုရမလဲ မသိဘူးလို့ပြောတာပဲလေ..."

စွေ့ချီချောင်း - "..."

ထိုအချိန်က သူပေးလိုက်သည့် အဖြေမှာ ဝက်များကို ကုသရာတွင် အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိနေခဲ့သည်မှာ တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုသာ ဖြစ်နေခဲ့ပေသည်။ ၄င်းမှာ သိပ္ပံနည်းကျသည့် နည်းလမ်းများအရ လူသားများကို ကုသရန်အသုံးပြုခဲ့သည်နှင့် နည်းလမ်းတစ်ခုတည်းဖြစ်သည်။

ဒါပေမဲ့ ဒါက မြူနှင်းထဲမှာ ရေကူးနိုင်တဲ့ ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ခုရဲ့ မြူနှင်းဝေလငါးတစ်ကောင်လေ... အဲ့နောက်က သိပ္ပံနည်းကျ နည်းလမ်းတွေက ဘယ်မှာလဲ...

စွေ့ချီချောင်းက မြူနှင်းဝေလငါးတစ်ကောင်ပြီး တစ်ကောင်ပေါ်မှ ခုန်ချပြီး ကလေးမွေးနေသည့် အမဆီသို့ ချဉ်းကပ်လာလိုက်သည်။ သူက ၄င်း၏ မွေးလမ်းကြောင်းကို ကြည့်လိုက်ရာ မြူနှင်းဝေလငါးကလေး၏ အမြီးသည်သာ ထွက်နေသည်ကို တွေ့နိုင်ပေသည်။ စွေ့ချီချောင်းက အမတထန်ဝေ့ထံသို့ ပြန်လှည့်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"သူ့မှာ အားကျန်သေးလား မေးလိုက်..."

ရှားပါးဖြစ်တည်မှုအဆင့် ကျင့်ကြံသူများက ဤကမ္ဘာပေါ်ရှိ သက်ရှိအားလုံးနှင့် ဆက်သွယ်နိုင်၍ အမတထန်ဝေ့က မြူနှင်းဝေလငါးကို ခေတ္တမျှ စိုက်ကြည့်ကာ စကားပြောလိုက်သည်။

"ဒါက ပထမဆုံးအကြိမ် ကလေးမွေးဖူးတာတဲ့... အားသိပ်မကျန်တော့ဘူးတဲ့..."

"အဲ့ဒါဆို သူ့ကိုအရင်ဆုံး အစာနည်းနည်းကျွေးလိုက်..."

စွေ့ချီချောင်းက သူ့ကို ညွှန်ကြားလိုက်သည်။

"ပြီးရင် ငါတို့ကလေးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စမ်းကြည့်လို့ရတယ်..."

မြူနှင်းဝေလငါးများမှာ အသက်ရှင်နိုင်စွမ်း မြင့်သော်လည်း ၄င်းတို့က ကလေးမွေးဖွားခြင်း လုပ်ငန်းစဉ်အတွင်းရောက်နေစဉ်တွင် ရှင်သန်ခြင်းနှင့် သေဆုံးခြင်းဟူသော ရွေးချယ်ခွင့်နှစ်ခုသာ ရှိပေသည်။ ၄င်းတို့က ချောချောမွေ့မွေ့ ကလေးမမွေးနိုင်လျှင် မိခင်က သေဆုံးမည်ဖြစ်ကာ ကလေးကို ဗိုက်ခွဲပြီး မွေးထုတ်ရမည်ဖြစ်သည်။

အဲ့လိုဖြစ်လာရင်တော့ ကလေးက အဲ့လိုနည်းနဲ့ အသက်ရှင်လောက်ပါတယ်...

"ငါက ဘာလို့ အစာကျွေးဖို့ လိုမှာလဲ... ငါ သူသုံးဖို့ စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင် နည်းနည်းလောက်ပဲ ပေးလိုက်မယ်..."

အမတထန်ဝေ့က မြူနှင်းဝေလငါး အမပေါ်သို့ လက်တစ်ဖက် တင်လိုက်ရာ သူ၏စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအင်က မိခင်ဆီသို့ ရေစီးတစ်ခုသဖွယ် စီးဆင်းလာလေသည်။

စွေ့ချီချောင်း - "..."

ကြည့်လိုက်... ဒါက သေချာပေါက် သိပ္ပံနည်းကျ မဟုတ်ဘူးလေ...

မိခင် မြူနှင်းဝေလငါးကြီး၏ စိတ်ဝိညာဉ်က ခွန်အား ရရှိလာပြီး သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်က အလျင်အမြန် ကျုံ့သွားလေသည်။ အမတထန်ဝေ့က သူ့၏ စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအင်ကို ထိန်းချုပ်ပြီး ၄င်းကို မိခင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ဆီသို့ အကြိမ်များစွာ လမ်းကြောင်းပေးလိုက်သည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် ရှားပါးဖြစ်တည်မှုအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ဦး အနေဖြင့် သူက သူ့၏ စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအင်အား မြူနှင်းဝေလငါးကလေးကို မထိခိုက်စေဘဲ အလွန်ကောင်းစွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ပေသည်။ သူက ၄င်းကို တွန်းပင်ထုတ်နိုင်ပေသည်။

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါးက ပလက်လှန်လိုက်ပြီး မြူနှင်းဝေလငါးကလေး၏ အမြီးက အပေါက်တွင် ပေါ်လာလေသည်။ အခြားသော မြူနှင်းဝေလငါးများကလည်း အားပေးကာ သူတို့၏ ခေါင်းများကို မော့လိုက်ပြီး မိခင်ကို အားပေးနေသကဲ့သို့ တစ်ခါတစ်ရံ ထအော်လိုက်သည်။

မူလက စွေ့ချီချောင်းမှာ ၄င်းကို ဆွဲထုတ်ရန် ကူညီလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ၄င်းက မွေးကင်းစဖြစ်သော်လည်း မြင်းတစ်ကောင်အရွယ်ခန့်ရှိနေလေသည်။ ခေါင်းက ဦးစွာမထွက်လာသည်မှာ အကောင်းဆုံးဖြစ်ပေသည်။ သို့မဟုတ်ပါက မြူနှင်းဝေလငါး၏ အမြီးက ၄င်းကို မြေပြင်ပေါ်သို့ ရိုက်ချနိုင်ချေရှိပေသည်။

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါးက မြူခိုးဖြူဖြူထဲတွင် လှည့်ပတ်နေပြီး တစ်ပတ်ပြီးတိုင်းတွင် မြူနှင်းဝေလငါးကလေးက ပို၍ ထွက်လာလေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ၄င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်က တုန်ခါနေပြီး သွေးလွှမ်းသည့်မြူနှင်းများက ပြန့်ကျဲလာသည်။ မြူနှင်းဝေလငါးကလေးက မွေးလမ်းကြောင်းထဲမှ ဖောက်ထွက်လာပြီး တိမ်များကြားသို့ ကျသွားလေသည်။

နူးညံ့သော မြူနှင်းဝေလငါးကလေးက မြူနှင်းပင်လယ်ထဲတွင် ပျော့ပျော့ပြောင်းပြောင်း ကူးခတ်ကာ သူ့မိခင်၏ ဝမ်းဗိုက်နားသို့ ကပ်ကာ အပြင်လောကကြီးအား စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပေသည်။

မြူနှင်းဝေလငါးများက နှစ်၅၀ကြာအောင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရ၍ ကလေးက မိခင်၏ ဝမ်းဗိုက်ထဲ၌ ရှိနေစဥ်သတိတရား ဖြစ်ထွန်းလာရာ မိခင်နှင့် ကလေးကြားမှ ဆက်သွယ်ချက်က သိသိသာသာ နက်ရှိုင်းပေသည်။

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါးက မြူနှင်းဝေလငါးကလေးကို ညင်ညင်သာသာ ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး အခြားသော မြူနှင်းဝေလငါးများသည်လည်း သူတို့၏ ခေါင်းများနှင့် အမြီးများကို ပျော်ရွှင်စွာ ဝေ့ယမ်းပြီး တိမ်နှင့် မြူနှင်းလှိုင်းများကို ရိုက်ခတ်နေသည်။

မြူနှင်းဝေလငါးအမမှာ အမတ ထန်ဝေ့နှင့် စွေ့ချီချောင်းရှိရာဘက်သို့ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး အမတထန်ဝေ့က အာရုံစိုက်နားထောင်နေဟန်ပြလိုက်သည်။

"ငါ မလိုချင်ဘူး..."

အတန်ကြာပြီးနောက် အမတထန်ဝေ့က မြူနှင်းဝေလငါး အမကို ဆိုလိုက်သည်။

"ငါ့ကို ဘာလို့ လာပေးနေတာလဲ... ငါက မြူနှင်းဝေလငါးအသား မကြိုက်ပါဘူး..."

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါး - "....."

စွေ့ချီချောင်းက အံ့ဩတကြီး ဆိုလိုက်သည်။

"သူက မင်းကို မြူနှင်းဝေလငါးကလေးကို စားဖို့ပေးချင်နေတာလား... ဘာလို့လဲ..."

မြူနှင်းဝေလငါးကလေးက အလွန်ကျန်းမာပုံရပြီး သားဦးကို လူသားများအား စားရန်ပေးသည်ဟူသော မြူနှင်းဝေလငါးများ၏ ဓလေ့ကို မည်သူပြောသည်မှ မကြားဖူးခဲ့ပေ။ သူက မြူနှင်းဝေလငါးအသားကို စားရန် တွေးခဲ့သော်လည်း မြူနှင်းဝေလငါးကလေးမှာ မွေးပြီးစဖြစ်ပြီး သူက ကလေးတစ်ယောက်ကို စားနိုင်ရန် လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ပေ။

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါးနှင့် နောက်ထပ်အတန်ကြာအောငါ စကားပြောပြီးနောက် အမတထန်ဝေ့က ရှက်ရွံ့သွားကာ ဆိုလိုက်သည်။

"အိုး... စီးတော်ယာဥ်အနေနဲ့ ပေးတာလား..."

စွေ့ချီချောင်းမှာ အမတထန်ဝေ့က မိခင်မြူနှင်းဝေလငါး၏ စကားများကို နားလည်မှုလွဲသည်ကို သဘောပေါက်သွားလေသည်။ ကလေးကို စားခိုင်းခြင်း မဟုတ်ပေ။ အမတထန်ဝေ့က သူ့ဆီသို့ လှည့်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"သူက ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြဖို့ မြူနှင်းဝေလငါးကလေးကို မင်းရဲ့စီးတော်ယာဥ်ဖြစ် အနှစ်၅၀ ခွင့်ပြုမယ်လို့ပြောတယ်..."

အမတထန်ဝေ့မှာ စီးတော်ယာဥ်မလိုအပ်ကာ စွေ့ချီချောင်းမှာ သူ့၏ တစ်ဦးတည်းသော တပည့်ဖြစ်ရာ မိခင်မြူနှင်းဝေလငါးက မြူနှင်းဝေလငါးကလေးကို စွေ့ချီချောင်းနောက်သို့ နှစ်၅၀ကြာအောင် လိုက်ခွင့်ပြုမည်ဟု ဆိုလာပေသည်။

ဒါပေမဲ့ စွေ့ချီချောင်းက ဘာလို့ သဘောတူရမှာလဲ...

ဤသည်မှာ ကလေးအလုပ်သမားဆိုသည်ထက် မွေးကင်းစကလေး အလုပ်သမားဟုပင် ယူဆနိုင်ပေသည်။

"မလိုပါဘူး... ကလေးတစ်ယောက်မွေးရတာတောင် ငါ့အတွက် အတော်လေး ခက်နေပါပြီ..."

အမတထန်ဝေ့က မြူနှင်းဝေလငါးကိုကြည့်ကာ ဝင့်ကြွားစွာဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"သူ့မှာ ငါရှိတာနဲ့တင် လုံလောက်နေပြီ..."

မိခင်မြူနှင်းဝေလငါး - "...."

🌳🌳🌳

Prev Next