MM Story Teller

Chapter 16

Viewers 1k

👻Chapter 16:

စီရင်ချက်နံရံ

ကျင်းထျန်းယိက ချူဟွိုက်ကို စင်ပေါ်က ပန်းချီကားတစ်ခု ရွေးရန် ပြောလာသည်။

ချူဟွိုက်က ကြုံရာပန်းချီကား တစ်ချပ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ ပန်းချီကားချပ်ကြီးများက အသားထူပြီး လေးသော်လည်း စာရွက်က ပုဇဥ်းရင်ကွဲတောင်ပံလေးလို ပါးလွှာပြီး အထပ်ထပ်အလွှာလွှာလေး လုပ်ထားသည်က အထပ်တစ်ရာခန့် ရှိမည်။

အထဲက ဖွဲ့စည်းပုံက ရိုးရှင်းပြီး စတိုင်ကျသည်။

ကျင်းထျန်းယိက သူ့ဆီက ပန်းချီကားကို ယူလိုက်ပြီး မီးလင်းဖိုဆီ လျှောက်သွားကာ ပစ်ထည့်လိုက်၏။

ချူဟွိုက်က မြစ်ဘေးက အိမ်လေးများက ဆင်တူဖြစ်နေရသည့် အကြောင်းရင်းကို ချက်ချင်း သဘောပေါက် သွားရသည်။

သေဆုံးပြီးသားသူများအတွက် မီးရှို့ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

ပိတ်စဆိုင်မှ စက္ကူအိမ်များနှင့် အတူတူဖြစ်နေ၍ ထိုအိမ်ဖြူဖြူလေးများက တောင်ပို့တစ်ခုတည်းပေါ်တွင် နေရာယူထားသည်က အံ့သြစရာမရှိတော့ပေ။

သူက လက်ရှိတွင် မြေအောက်လောကတွင် ယာယီနေနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျင်းထျန်းယိ ပြောသည့် သူ့အတွက် အိမ်ဝယ်ပေးမည် ဆိုသည်က သူ့အတွက် အိမ်တစ်ခု မီးရှို့ပေးမည်ဟု ပြောခြင်းပင်။

ယွင်မမလေးက ထွက်သွားသော နှစ်ယောက်ကို ရှုပ်ထွေးနေသည့် အကြည့်နှင့် ကြည့်နေမိသည်။

ကျင်းထျန်းယိနှင့် ချူဟွိုက်တို့က ထုလုံးရှည်ပုံစံ တိုက်ခန်းတစ်ခုထဲ ဝင်သွားလိုက်သည်။

ချူဟွိုက်က တွက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဖြစ်သည်။ တိုက်ခန်းတွင် စုစုပေါင်း ငါးထပ်ပါသည်။

ဝင်သွားပြီးချိန် ချူဟွိုက်က နံရံထက်က ပန်းချီကားများဆီ အကြည့်ရောက်သွားသည်။နံရံက အရွယ်အစားသေးလှသည်။

ဤနေရာရှိ ပန်းချီကားများက အစစ်အမှန်ကမ္ဘာတွင် ဆိုပါက ကမ္ဘာ့အဆင့်မှီ ဂန္ဓဝင်လက်ရာများ ဖြစ်သွားလိမ်မည်။

ပန်းချီပုံစံက တစ်ချက်ကြည့်ရုံနှင့် စိတ်မချမ်းသာစရာကောင်းလှပြီး လူတိုင်းကို ဝမ်းနည်းစေသည်။

"ဒါက...."

ကျင်းထျန်းယိက မျက်လုံးတို့ ကျဥ်းမြောင်းလိုက်ရင်း ပြောလာသည် " ကိုယ်တို့ကတော့ ဒါကို စီရင်ချက်နံရံလို့ ခေါ်တယ်။ ဖြစ်ရပ်မှာ ပါဝင်သူတွေက သေသွားခဲ့ရင် သူတို့ပန်းချီကားတွေက ဒီမှာ အလိုလိုပေါ်လာတယ်"

ချူဟွိုက်က ဤတိုက်ခန်း၏ သမိုင်းကြောင်းကြောင့် ထိတ်လန့်သွားရသည်။ ထပ်ပြီး သူက ဤနေရာတွင် ပန်းချီကားတစ်ထောင်ခန့် တွေ့လိုက်ရ၍ပင်။

သူက အချိန်ကာလအတိုင်း လိုက်ကြည့်ပြီး လီပင်းနှင့် ဝမ်ရွှယ်တို့၏ ပန်းချီကားများကို ရှာကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ပန်းချီကားများက နံရံအောက်ခြေ၏ ထောင့်စွန်လေးတစ်ခုတွင် ရှိနေသည်။

ပန်းချီကားထဲတွင် အဝတ်မပါသော လီပင်းက မည်းမှောင်ပြီး နီရဲသည့် အသားရေရှိသည့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အပေါ် လှဲလျောင်းနေသည်။

ထိုအမျိုးသမီးက ဝမ်ရွှယ် မဟုတ်ပေ။

သို့သော်ငြား ဝမ်ရွှယ်ကလည်း ပန်းချီကားထဲတွင် ရှိနေသည်။

အခန်းထဲရှိ စားပွဲပေါ်တွင် လေးထောင့်ပုံ ဖန်ပုလင်းလေး တစ်ခုရှိပြီး ဝမ်ရွှယ်က ထိုအထဲကို ရောက်နေသည်။

ပုလင်းအဖုံးက တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပိတ်ထားခံရပြီး ဝမ်ရွှယ် သူတို့ကို အထဲမှနေ၍ မျက်ရည်များနှင့် ကြည့်နေရုံသာ တတ်နိုင်သည်။

မျက်ရည်များက ပုလင်းထဲ စုပြုံလာ၍ ဝမ်ရွှယ့်ပါးစပ် နှာခေါင်းနှင့် ခေါင်းအထက်ထိ ရောက်နေလေသည်။

အဆုံးတွင် ဝမ်ရွှယ်က သူမ၏ သတ္တိကြောင်သည့် မျက်ရည်များကြား တိတ်တဆိတ် နစ်ဝင်သွားသည်။

သူမက လက်ဖက်ခြောက်ဖတ်လေးလို မျက်ရည်ထဲ ပေါ်လောပေါ်နေသည်။

…

ချူဟွိုက်က ပန်းချီကားကို ရီဝေဝေ ကြည့်နေသည်။ ထိုပန်းချီကားက အသက်ဝင်နေခြင်း မရှိသော်လည်း ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ခံစားချက်တစ်ခုကို ပေးလေသည်။

စိတ်ပျက်သွားမှု။

သူသာ သူတို့လိုမျိုး သေသွားရင်ရော ပန်းချီထဲမှာ သူက ဘယ်လိုပုံစံ ပေါ်လာမှာလဲ။

ချူဟွိုက်က မနေနိုင်ပဲ တွေးလိုက်မိသည်။

"ဆက်မကြည့်နဲ့တော့"

ကျင်းထျန်းယိက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး တစ်ဖက်လူကို ပထမထပ်ဆီ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ သူက ချူဟွိုက်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း တံခါးလက်ကိုင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ရာ တံခါးက အလိုလို ပွင့်သွားသည်။

"ဒီတံခါးက မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ ဖွင့်လို့ရနိုင်တယ်" ကျင်းထျန်းယိက ဆိုလိုက်သည်။

ချူဟွိုက်:"အစ်ကိုထျန်းယိကရော ဘယ်အထပ်မှာ နေတာလဲ"

"အပေါ်ဆုံးထပ်"

"ပထမထပ်မှာ လူတစ်ယောက်ပဲ နေရတာလား"

ကျင်းထျန်းယိက ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။

ချူဟွိုက်က အံ့အားသင့်သွားသည် " တစ်နည်းပြောရရင် လူငါးယောက်က ဒီတိုက်ခန်းမှာ နေကြတာဆိုရင် ကျွန်မ မပါပဲ ရှင်ရယ် အစ်ကိုလော့ရယ် ကျွန်မ မတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူနှစ်ယောက်လည်း ရှိမှာပေါ့"

"အတိအကျပဲ"

"လက်ရှိမှာ ကျွန်မက အသစ်ဝင်လာတဲ့သူ ဖြစ်တာကြောင့် ပထမဆုံးထပ်မှာ နေရပြီးတော့ နောက်ထပ် အသစ်တစ်ယောက် ရောက်လာရင် ဒုတိယထပ်မှာ နေရတော့မှာလား" ချူဟွိုက်က ခန့်မှန်းကြည့်လိုက်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားရသည်

" ဟုတ်တယ်"

ချူဟွိုက်၏ ဆက်စပ်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းက သူ့ကို အမှန်တကယ် အံ့အားသင့်စေသည်။ အမှန်တွင်လည်း ပရလောကထဲရှိ အရာတော်တော်များများက သာမန်မဟုတ်ပေ။

ချူဟွိုက် စဥ်းစားခန်းဝင်နေမိသည်။

ဤသည်က အဆင့်သတ်မှတ်ချက်လိုမျိုးပင်။

ဤနေရာကလည်း ပိရမစ်တစ်ခုလို ထုလုံးရှည်သဏ္ဍာန် တိုက်ခန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။

တိုက်ခန်း၏ အပေါ်ထပ်တွင် နေကြသူများကလည်း သံသယဝင်စရာမရှိပဲ အသစ်လေးများ၏ လေးစားအားကျခြင်းကို ခံရပေမည်။

ဓါတ်လှေကားတံခါးက ပွင့်သွားပြီး အပေါ်ထပ်မှ နေသူများက ဆင်းလာကြကာ အသစ်လေးများကို နှုတ်ဆက်လာကြသည်။

ချူဟွိုက်က လူတစ်ယောက်တည်းကိုသာ တွေ့ရသည်။

"မင်္ဂလာပါ။ အစ်မနာမည်က စုန့်ချန်ပါ။ ချန်က ရိုးသားတယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ချန်ပါ...."

စကားဆိုလာသည့်သူက အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ် မိန်းမလှလေးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမက လှပကြော့ရှင်းသည့် အဝတ်အစားတို့ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး မိတ်ကပ်လှလှလေး လိမ်းထား၍ လူချမ်းသာတစ်ယောက်ပုံပေါ်သည်။

သို့သော်လည်း ချူဟွိုက် ပထမဆုံးသတိထားမိသွားသည့်အရာက ထိုအမျိုးသမီး၏ မျက်လုံးများ ဖြစ်သည်။

သူက သာမန်ကာလျှံကာ ကြည့်လိုက်စဥ်က ထိုအမျိုးသမီးက ပင်ပန်းလွန်း၍ မျက်လုံးများတွင် သွေးကြောရိပ်တို့ ထင်နေခြင်းဖြစ်မည်ဟုသာ ထင်မိသည်။ သို့သော်လည်း အနီးကပ်စိုက်ကြည့်လိုက်မှ မျက်လုံးဒဏ်ရာရထားပုံပင်။

စုန့်ချန်က ချူဟွိုက်၏ အကြည့်ကို သတိထားမိ၍ သူ့ကို လက်ခါပြလာပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလာသည်

" အစ်မမျက်လုံးမှာ ပြဿနာတစ်ချို့ ရှိနေတာလေ"

"မျက်လုံးထိသွားလို့ နည်းနည်း ပွင့်သွားမလို ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ အစ်မ ဖြစ်ရပ်ထဲ ဝင်ပြီး နှစ်ရက်အတွင်းမှာ ရခဲ့တာလေ။ ပြန်ရောက်လာမှ ဒဏ်ရာကို ကုသနိုင်ခဲ့တာ"

ချူဟွိုက်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

စုန့်ချန်က ရယ်မောလိုက်သည် " ဒီတိုက်ခန်းမှာ မိန်းကလေး တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ အခုမှပဲ စိတ်ကျေနပ်သွားရတော့တယ်။ စကားပြောနိုင်မယ့် မိန်းမဖော်တစ်ယောက် ရလာလို့"

ချူဟွိုက်"....."အစ်မကို စိတ်ပျက်စေမှာပဲ စိုးရိမ်မိတယ်။

ကျင်းထျန်းယိက အောက်စိုက်ကြည့်နေရင်း ချူဟွိုက်လက်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။

စုန့်ချန်က အံ့သြသွား၍ လော့ဇီယန်ကို မေးခွန်းထုတ်သလို ကြည့်လာသည်။ တစ်ဖက်တွင်လည်း လော့ဇီယန်က သူမကို လန့်သွားသလို မျက်ခုံးပင့်ပြလာသည်။ စုန့်ချန်က အခြေခံအသိတရားရှိ၍ အတင်းပြောချင်ဟန် ပြမလာချေ။

“သူမက တကယ် မိုက်တာ။ သူမသာ မရှိရင် လူနည်းနည်းတောင် အသက်ရှင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး" လော့ဇီယန်က ချူဟွိုက်ဆီ သက်တန့်တစ်ခု စတင် မှုတ်ထုတ်လာသည်။[ယူနီကွန်လေး လေလည်လိုက်တဲ့အခါ သက်တန်လေးထွက်လာတဲ့ memeလေးလိုမျိုးပါ။ အဲ့ဒါက ကိုယ့်အိုင်ဒေါကို မြင့်မြောက်ပြောဆိုတဲ့ ဖန်တွေ သုံးလေ့ရှိတာပါ။ ချိုက်ဟုန်ပိလို့လည်း ခေါ်ပါတယ်]

ချူဟွိုက်က ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ပြုံးပြလာသည်။

သူက ပရလောကတွင် ဤသို့ ပျော်ပျော်နေတတ်သူနှင့် ဆုံတွေ့ရသည်က အမှန် ကံကောင်းလေသည်။

“ဒါနဲ့ စွန်းမျိုးရိုးနဲ့ လူက ဘယ်ရောက်နေတာလဲ" လော့ဇီယန်က မျက်မှောင်ကြုပ်လိုက်သည်။

စုန့်ချန်၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း အေးစက်သွားလေသည်။

သူမက ချူဟွိုက်ကို တောင်းပန်သည့် အကြည့်နှင့် ကြည့်လာသည်။

ချူဟွိုက်က သူမက သူရှိနေ၍ ပြောဖို့ခက်နေသည်ဟု တွေးမိ၍ လှည့်ထွက်ရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း ကျင်းထျန်းယိက ဆွဲထားလိုက်သည်။

"ပြော...ရတယ်"

"သူက အသစ်ရောက်လာမယ့်သူက မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ကြားထားတာမို့...သူ ပြောတာက သူမက သိပ်မကြာခင် သေတော့မှာပဲကို ဘာလို့ အချိန်ကုန်ခံပြီး လာကြည့်နေရဦးမှာလဲတဲ့" သူမကလည်း အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ဖြစ်နေ၍ ထိုစကားပြောလာသည့်အချိန် စုန့်ချန်က အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။

ချူဟွိုက်၏ မျက်လုံးများက မှောင်မိုက်သွားရသည်။

လော့ဇီယန်က ထိုလူက ဖျက်လိုဖျက်ဆီး လုပ်လွန်းသည်ဟု တွေးမိကာ စိတ်ထဲ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။

သူက စွန်းကျားမူနှင့် သိသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ ထိုလူက ကတ်သီးကတ်ဖဲ့နိုင်ပြီး ရက်စက်သော်လည်း သူ့ထက် ဖြစ်ရပ်တော်တော်များများကို ကျော်ဖြတ်ပြီးသည့်သူ ဖြစ်သည်။

လေးယောက်သား စကားစမြည်ပြောကြရာမှ စုန့်ချန်က ကျင်းထျန်းယိအထပ်၏ အောက်ထပ်မှ ဖြစ်နေ၍ ချူဟွိုက်မှာ အံ့သြသွားရသည်။

စုန့်ချန်က သူမ၏ ငါးခုမြောက် ဖြစ်ရပ်ကို ဝင်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ စွန်းကျားမူက လတ်တလောကမှ သုံးခုမြောက် ဖြစ်ရပ်ကို ပြီးထားပြီး 'ဝိဥာဥ်လက်ထပ်ပွဲ'က လော့ဇီယန်၏ တတိယမြောက် ဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည်။

ညနေခင်းတွင် စုန့်ချန်က ချူဟွိုက်ကို ညစာချက်ရန် ခေါ်ထုတ်သွားလေသည်။

စုန့်ချန်က လေးထပ်မြောက်တွင် နေသည်။

ယေဘုယျပြောရလျှင် သူမက အိမ်သူကြီးလို ဖြစ်နေပြီး အခြားသူများကို ညစာစားရန် ခေါ်ရသည်။

"မင်းကတော့ အလိုလိုက်ခံထားရတာပဲနော် ... မင်းကို တောင်းဆိုရုံပဲ ရှိသေးတယ် အစ်ကိုကျင်းက စိတ်ဆိုးနေပြီ" စုန့်ချန်က ပန်းကန်ဆေးပြီးသည်နှင့် စားပွဲနား ထိုင်လိုက်ရင်း စနောက်လာသည်။

ချူဟွိုက်၏ အလိုလိုက်ခံထားရသည့် ပုံစံလေးကို ကြည့်နေရင်း စုန့်ချန်က မျှော်လင့်ချက်မထားတော့ပဲ ပုံမှန်အတိုင်း ဟိုသည်မေးလာသည်။ သို့သော်လည်း သူမက ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရမည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။

သူမချက်သည့် အစားအစာများက အရသာ ဆိုးဝါးလွန်း၍ လော့ဇီယန်က အမြဲတမ်း ဝေဖန်လေ့ရှိသည်။

ရိုးရိုးသားသား ပြောရလျှင် သူမက ဟင်းချက်သည့်နေရာ၌ ပါရမီ မပါခဲ့ချေ။

ချူဟွိုက်က သခွားသီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လှီးဖြတ်နေပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် အသံနှင့် ဆိုလာသည် " ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားကို ရချင်ရင် သူ့အစာအိမ်ကို အရင်ဆုံး ဆုပ်ကိုင်ထားရမယ်"

စုန့်ချန်၏ လက်များက ခါယမ်းသွားကာ လက်ထဲမှ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များက စကာလေးထဲ ကျသွားမလို ဖြစ်သွားရသည်။

ချူဟွိုက်က တစ်ကိုယ်တည်းသမားအဖြစ် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့ပြီး သူသာ ဟင်းချက်ကောင်းသည့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့် ဆုံခဲ့လျှင် စောစောစီးစီး လက်ထပ်ခဲ့မည် ဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် သူက အစားအစာ ကြေးများသည့်သူဖြစ်၍ အခြားသူ ချက်သည့် အစားအစာအပေါ် စိတ်ကျေနပ်မှုမရှိချေ။ သူက ကျန်းမာရေး ချူချာပြီး ရှောင်သည့်အရာလည်း များ၍ သူကိုယ်တိုင်သာ ချက်ပြုတ်ရသည်။

ထို့ပြင် နေ့စဥ်နေ့တိုင်း ကုမ္ပဏီ ကိစ္စများကို ဖြေရှင်းပြီးသောအခါ ဝှီးချဲပေါ် ထိုင်ပြီး တစ်ရေးမှေးလေ့ရှိသည်။ ဤသို့ဖြင့် သူက လုပ်စရာ တစ်ခုခု ရှာမရလျှင်လည်း သူ့ဆံပင် ဖြူသွားလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။

“မြစ်ဝါ ငါးကြင်းကို မင်း တောင်းခဲ့ပေမယ့် ဘော့စ်က အရင်တုန်းက မကြားဖူးတော့ သူက ငါပြောတဲ့အတိုင်း ပုံဆွဲပြီး မီးပဲရှို့လိုက်ရတယ်"

ချူဟွိုက်က ရှင်းပြလာသည် " ငါးကြင်းက ပုံမှန်ဆို အသားထူပြီး အနံသိပ်မကောင်းတာကြောင့် မြစ်ဝါငါးကြင်းက ပိုကောင်းတယ်။ အတွင်းသားက ဖြူဖွေးနေပြီးတော့ ငါးပုံစံကလည်း အမည်းပဲလေ"

စုန့်ချန်က အနည်းငယ် ထူးဆန်းသလို ခံစားရသည်။ သူမ၏ မိသားစုက ချမ်းသာသည် ဆိုသော်ငြား ထိုအရာမျိုးကို ယခင်က မကြားဖူးခဲ့ပေ။

ညစာစားနေစဥ်အတွင်း စွန်းကျားမူက ဆင်းစားမလာချေ။

လော့ဇီယန်က ခေါင်းမဖော်တမ်း စားသောက်နေပြီး မျက်ရည်မထိန်းနိုင်ပဲ ပျော်ရွှင်နေသည်။

“ကောင်းကင်ဘုံ ရောက်နေသလိုပဲ။ ချန်ချန် ဘယ်အချိန်တုန်းက မင်းချက်တဲ့ ဟင်းက အရမ်း အရသာရှိသွားရတာလဲ။ အရင်တုန်းက မင်းငါ့ကို မတည့်လို့ တမင်မကောင်းအောင် ချက်တာမို့လား"

"မင်းက ငါ့ရဲ့ အစာအိမ်ကို ဖမ်းဆုပ်နိုင်ပြီး ငါ့နှလုံးသားကို သိမ်းယူနိုင်သွားပြီ။ ဒါကြောင့် ငါ့ကို စဥ်းစားပေးလို့ ရနိုင်မလား"

စုန့်ချန်က ကျင်းထျန်းယိအတွက် ပုစွန်တုပ် အခွံနွှာပေးနေသော ချူဟွိုက်ကို ကြည့်မိသွားသည်။

ချူဟွိုက်က ထိုစကားကြားသောအခါ လက်တုန်သွားပြီး စွပ်ပြုတ်ရေတစ်စက်က လက်ကောက်ဝတ်မှ စီးကျသွား၏။

စုန့်ချန်က မျက်ခုံးပင့်ပြလိုက်သည် " သူမကို စဥ်းစားပေးစေချင်နေတာလား"

လော့ဇီယန်က နှာမှုတ်လိုက်သည်။

ချူဟွိုက်၏ လက်များ ရှည်သွယ်ပြီး နူးညံ့ကာ လက်ထဲက ရုပ်ဆိုးသည့် ပုစွန်တုပ်ရဲရဲကြီးပင် နှင်းဆီရောင် ပုစွန်သားလေး အဖြစ် ပြောင်းသွားပြီဖြစ်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက မျက်မှောင်ကြုပ်လိုက်သည် " ဒီလိုတွေ လုပ်ပေးဖို့ မလိုပါဘူး"

ချူဟွိုက်ကို သူ့ဝေယျာဝစ္စများ မလုပ်ပေးစေချင်ပေ။ ချူဟွိုက်ကို အထူးအနေနှင့် ဆက်ဆံသည်က သူ့ဆန္ဒသာ ဖြစ်ပြီး ကျင်းထျန်းယိက တစ်ဖက်လူက ပြန်ပေးလာသည်မျိုး မလိုအပ်ချေ။

ချူဟွိုက်က မျက်လွှာချလိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာက လက်ထဲက ပုစွန်တုပ်ထက်ပင် နီရဲလာသည်

" အစ်ကိုကျင်းကို ဂရုစိုက်ပေးချင်လို့ပါ"

ကျင်းထျန်းယိ:"......"မင်း ဘာပြောနေလဲ ဆိုတာကိုရော သိရဲ့လား။

"ချန်ချန်။ မင်းက လာမယ့်သုံးရက်အတွင်းမှာ ဖြစ်ရပ်ထဲ ဝင်ရမှာ မဟုတ်လား" လော့ဇီယန်က မေးလိုက်သည်။

စုန့်ချန်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရင်း စားနေသည့် အစားအစာပင် အရသာမရှိတော့သလို ခံစားရသည်။

ငါးခုမြောက် ဖြစ်ရပ်။

ငါးခုမြောက် ဖြစ်ရပ်ကစပြီး အဖွဲ့လိုက် ဖြစ်ရပ် ဖြစ်လာလိမ့်မည်။

တစ်နည်းဆိုရလျှင် သူတို့က အသစ်လေးများ သာမက အခြားတိုက်ခန်းများမှ ပါဝင်သူများနှင့်ပါ တွေ့ရတော့ပေမည်။

တော်တော်လေးလည်း ခက်ခဲသွားမည်ဖြစ်၏။ အဖွဲ့ဖွဲ့ပြီးသည်နှင့် အချို့ အဖွဲ့ဝင်များက အချင်းချင်း အယုံအကြည်မရှိ ဖြစ်လာကြပြီး ဖရိုဖရဲဖြစ်ကာ အန္တရာယ်ရှိလာနိုင်သည်။

လော့ဇီယန်က အသံတိတ်နေသည်။

ရင်းနှီးနေသော နာကျင်မှုတစ်ခု ချူဟွိုက်ခေါင်းထဲ ပေါ်လာလေသည်။

ဖြစ်ရပ်က သတိပေးခြင်းမရှိပဲ ထုတ်ပြန်လာပြီဖြစ်သည်။

👻

Prev Next