MM Story Teller

Chapter 161

Viewers 12k

🌱Arc 4 - [ကျင့်ကြံရေးလောကတွင် လယ်စိုက်ခြင်း ]

Ch 161

မုဆိုးဖိုက အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်လာတယ် (၁)

အမတထန်ဝေ့ပြောသည့် ဖီးနစ် ပုံရိပ်ယောင်ကို ပြုလုပ်ရသည့် နည်းလမ်းမှာ သူပြောသလောက် လွယ်ကူမည် မဟုတ်ပေ။ သို့မဟုတ် ၄င်းက ယန်ချွန်းချိုးအတွက် ပြုလုပ်ရန် လွယ်ကူမည် မဟုတ်ပေ။

၄င်းကို ပြုလုပ်ရန်အတွက် အဓိကပစ္စည်းဖြစ်သည့် ဖီးနစ်မွေးများက အလွန်ရှားပါး၏။ ဖီးနစ်များက ဤကမ္ဘာပေါ်မှ ပျောက်ကွယ်သွားပြီမှာ နှစ်ပေါင်းထောင်ချီပြီဖြစ်ကာ ရှေးအချိန်ကပင် ၄င်းတို့က အစွမ်းထက်သားရဲများ ဖြစ်ကြသည်။ ၄င်းတို့က နေရာတိုင်းတွင် တွေ့နိုင်သည့် ရစ်ငှက်များနှင့် မတူပေ။ ဤသို့ဖြင့် ဖီးနစ်တစ်ကောင်၏ အမွေးက ရှားပါးလောက်ပေမည်။

ယနေ့ခေတ် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဖီးနစ်အမွေး အနည်းငယ် ရှိနေသေးသော်လည်း ယွီလင်းဂိုဏ်၏ ဂိုဒေါင်နှစ်ခုထဲတွင် တစ်ခုမှ မရှိပေ။

အမတထန်ဝေ့က အသံအစီအရင်တစ်ခုကို ပို့ကာ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်ကို ဖီးနစ်အမွေးတစ်မွေးလိုကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်မှာ သူက ၄င်းကို စစ်တပ် သို့မဟုတ် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်များဖြင့် အသုံးပြုမည်ဟု ထင်နေ၏။ သို့ဖြစ်၍ သူက လေ့လာရန် အချိန်အနည်းငယ်ယူကာ ဖီးနစ်အမွေးတစ်မွေး ငှားရမ်းရန်အတွက် နေရာတိုင်းကို ပိုက်စိပ်တိုက် ရှာဖွေခဲ့သည်။

ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ဝက်နီးပါးက ဂိုဏ်းချုပ်ယန် ဖီးနစ်မွေးတစ်မွေးကို ရှာနေသည်အား သိပေသည်။ ဤအရာမှာ မီးဖြင့် အသက်မွေးသူများကို သူတို့၏ တာအိုအား နားလည်စေရန် ကူညီနိုင်ပြီး ထူးကဲ့ရေကဲ့သို့ ရှားပါးပေသည်။

ငှက်မွေးရရန်အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ယန်မှာ နာကျင်မှုများစွာ ရရှိခဲ့သည်။ သူမက ပစ္စည်းအရင်းအမြစ်များကို ဖြုန်းတီးကာ သူမ၏ အဆက်အသွယ်များကို သုံးပြီး နောက်ဆုံးတွင် ငှက်မွေးတစ်မွေးရလာ၏။

ထို့နောက် အမတထန်ဝေ့က ငှက်မွေးအပြင် သူမ၏ နေ့ရက်ရေတွက်ခြင်းမန္တန်ကို အသုံးပြုရမည်ဟု သူမအား ထပ်မံပြောဆိုလာသည်။ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က ခေတ္တမျှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး သူမစိတ်ထဲတွင် အလွန် အံ့ဩဖွယ်ကောင်းလှသော မန္တန်တစ်ခုကို စိတ်ကူးယဉ်နေပေသည်။

ရှစ်ရှု့က နေ့ရက် ရေတွက်ခြင်းမန္တန်ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်ကို တိုးမြှင့်ပြီး အချိန်ကို တစ်ပတ်ပြန်ကျော့ပြီး လက်ရှိအချိန်တွေမှာ ဖီးနစ်မီးကို ပြန်ဖြစ်လာအောင် လုပ်မလို့လား...

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က သူမ၏ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ထိန်းချုပ်၍ နေ့ရက်ရေတွက်ခြင်းမန္တန်ကို ပြုလုပ်ကာ ဖီးနစ်အမွေးကို စိတ်ဝိညာဉ်ပစ္စည်းတစ်ခုထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

နောက်ပိုင်းတွင် အတန်ကြာသည်အထိ အမတထန်ဝေ့က မန္တန်တိုးတက်လာပြီဟု ပြောသည်ကို မကြားရချေ။ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က မေးမြန်းရန် အခွင့်အရေးမရမီတွင် ပျော်ရွှင်မှုတစ်ထောင်မြို့တော်သို့ ကိုယ်တိုင်သွားရန် လိုလာပေသည်။

ဖေးကွမ်းက နတ်ဆိုးများနှင့်တိုက်ပွဲတွင် ဒဏ်ရာရလာပြီး သူ့၏ စိတ်ဝိညာဉ်အမြစ်များက ဖျက်ဆီးခံလိုက်ရသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ စိတ်ဝိညာဉ်အမြစ်များ ဖျက်ဆီးခံရပါက ကျင့်ကြံရေးလောကရှိ သူ၏ အနာဂတ်သည်လည်း ဖျက်ဆီးခံလိုက်ရပေသည်။ သို့သော် အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသည့်အရာမှာ ရှားပါးဖြစ်တည်မှု အထက်ရှိ ဘိုးဘေးများက စိတ်ဝိညာဉ်အမြစ်များကို အသစ်ပြန်လည်ပြုလုပ်နိုင်ခြင်းပင်။ ယနေ့ခေတ် သေမျိုးကမ္ဘာတွင် အသက်ရှင်လျက် ရှိနေပြီး ကျင့်ကြံရေးလောက၌ ဤကဲ့သို့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် မြင့်မားသည့် ဘိုးဘေးမှာ ယွီလင်းဂိုဏ်း၏ အမတထန်ဝေ့သာ ရှိပေသည်။

၄င်းမှာ ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ခုလုံးကို ဆူညံသွားအောင် ပြုလုပ်နိုင်သည့် ကိစ္စလည်းဖြစ်သည်။ အမတထန်ဝေ့က လက်ရှိတွင် တံခါးပိတ်ကျင့်ကြံခြင်းမှ ထွက်လာနိုင်သည်မှာ ကောင်းမွန်သော အရာတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း သာမန်ကျင့်ကြံသူများ နေထိုင်သည့် တိုင်းပြည်အများအပြားတွင် သူတို့က ရှားပါးဖြစ်တည်မှုအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ဦးကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးချေ။ သို့သော် ယခုတွင် အမတထန်ဝေ့က ချိန်းတွေ့ရန်အတွက် ကမ္ဘာအနှံ့လျှောက်သွားနေသည်ကို မြင်ရသည်မှာ သူတို့အတွက် သာမန် မြင်ကွင်းတစ်ခုဖြစ်နေလေသည်။ ထို့အတွက် သူတို့က "ရှားပါးဖြစ်တည်မှု"ဟူသော ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်မှာ အမတထန်ဝေ့အပေါ်တွင် ဖြုန်းတီးခံရသည်ဟု ခံစားနေရသည်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေ ဖေးကွမ်း၏ အနာဂတ်မှာ ကယ်တင်၍ ရနိုင်သေး၏။ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က သူမ၏ တပည့်ကို ပျော်ရွှင်မှုတစ်ထောင် မြို့တော်သို့ ကိုယ်တိုင်ခေါ်ဆောင်လာကာ အမတထန်ဝေ့ကို လာရှာလိုက်သည်။

စွေ့ချီချောင်းသည်လည်း ဖေးကွမ်း၏ အဖြစ်အပျက်ကို ကြား၏။ သူက ဖေးကွမ်းနှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်၍ ဖေးကွမ်း ဒဏ်ရာရလာသည်ဟု ကြားသောအခါ စိတ်ပူနေပေသည်။ ဖီးနစ်ရရှိခြင်းဝါးပင်မှာ အသက်ဓာတ်နှင့် ပြည့်နေသော သီးနှံတစ်ခုဖြစ်သည်။ စွေ့ချီချောင်းက အသီးသီးလာစေရန် အမတထန်ဝေ့အား သီးနှံ၏ ကြီးထွားမှုကို လျင်မြန်အောင် ပြုလုပ်စေလိုက်သည်။

ဝါးစပါးဟုလည်း သိကြသော ဝါးသီးမှာ အမှန်တကယ်တွင် ဝါးစေ့များဖြစ်သည်။ ၄င်းက ပန်းပွင့်ပြီးနောက် သီးနှံပေါ်တွင် ပေါ်လာပေမည်။ သို့သော် ဝါးပွင့် ပွင့်လာသည်နှင့် ဝါးပင်အဟောင်းများက သေချာပေါက် သေဆုံးမည်ဖြစ်ရာ စွေ့ချီချောင်းက ဖီးနစ်ရရှိခြင်းဝါးပင်ကို အစေ့ရလာစေရန် အမတထန်ဝေ့အား ရင့်မှည့်အောင် ပြုလုပ်ပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။

ယွီလင်းဂိုဏ်း၏ တပည့်များက ဤကဲ့သို့ အလုပ်တွင် အရည်အချင်း ရှိကြသည်။ သူတို့က အရေးပေါ်လိုအပ်လျှင် အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် အစကတည်းကပင် အစေ့များရရှိရန် ဖီးနစ်ရရှိခြင်းဝါးပင်ကို စိုက်ပျိုးတတ်ကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့က အစေ့များကို ဂိုဏ်းထဲတွင် သိမ်းထားမည် ဖြစ်သည်။

ဖီးနစ်ရရှိခြင်း ဝါးပင်၏ ဝါးစပါးမှာ လူကြီးတစ်ယောက်၏ လက်မောင်းတစ်ခုနီးပါး ကြီးမား၏။ ၄င်းက အစိမ်းရောင်ဖျော့ဖျော့ဖြစ်ကာ ရှည်လျားပြီး ထူးခြားသောရနံ့ ထုတ်လွှတ်နေတတ်သည်။ ၄င်းမှာ ဖီးနစ်များစားသည့် အရာတစ်ခုဖြစ်ရာ ထူးခြားပြီး ဆန်းကြယ်လှသော အရသာရှိပေလိမ့်မည်။

ဖီးနစ်ရရှိခြင်း ဝါးပင်တစ်ပင်က ဝါးစပါး ကီလိုဂရမ်ရာချီကို ထုတ်လုပ်နိုင်သည်။ ဖေးကွမ်းအတွက် ထမင်းအနည်းငယ်ပြုလုပ်ရန် စပါးတစ်တစ်စေ့ကို အသုံးပြုလျှင် လုံလောက်ပေသည်။

၄င်းမှာ ကြီးမားသည့် ဆန်စေ့ဖြစ်ရာ စွေ့ချီချောင်းက ၄င်းကို ချက်ပြုတ်ရန် အိုးကြီးကြီးတစ်လုံး လိုပေသည်။ အဆင့်အပိုများ မလိုအပ်ပေ။ ဝါးဆန်ကိုဆေးကာ ရေနွေးတည်ပြီး ၄င်းကို ပေါင်းအိုးကြီးကြီးတစ်လုံးထဲသို့ ထည့်ပြီး ၄င်း၏ အောက်တွင် သစ်ခွရွက်တစ်လွှာခင်းကာ သကြားလက်တစ်ဆုပ် ဖြူးပြီးနောက် ၆နာရီကြာအောင် တိုက်ရိုက် ပေါင်းရပေသည်။

ဝါးဆန်မှာ အရသာရှိသော်လည်း ၄င်း၏ အထိအတွေ့က အတန်ပင် မာကြော၏။ ၄င်းကို အချိန်အတန်ကြာအောင် ရေစိမ်ရပြီးနောက် အချိန်ကြာကြာပေါင်းရပေသည်။

၆နာရီနီးပါးကြာပြီးနောက် အိုးထဲမှ အလွန် ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် ရနံ့တစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်နေပေသည်။ ဆန်ကို သကြားနှင့် အသေအချာ ပေါင်းထားရာ ဝါးဆန်၏ရနံ့က ချိုမြိန်မှုတစ်ခုဖြင့် ရောယှက်နေပြီး လူတိုင်း၏ အစားစားလိုစိတ်ကို မြှင့်တင်ပေးနေသည်။ ၄င်းက ကျင့်ကြံရေးလောကအတွင်း၌ပင် စားရခဲလှသော အရသာဖြစ်၏။

ရနံ့က မြို့အရှင်၏ နေအိမ်ဝန်းတစ်ခုလုံးတွင် ပြန့်နှံ့နေပြီး လူတိုင်းက အနံ့ရသည်နှင့် သွားရေယိုနေပေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက အိတ်ဆောင်အရွယ်လှိုဏ်ဂူထဲတွင် အမြဲလိုလို ချက်ပြုတ်၏။ အမတအရှင်စွေ့၊ အမတထန်ဝေ့တို့နှင့် မရင်းနှီးသောလူများက သူတို့ကို အစားအသောက်ရှောင်သည်ဟု ထင်နေကြပေသည်။ ယခုတွင် သူက လူမြင်ကွင်း၌ ဝါးဆန်ကို ပေါင်းနေရာ "ချက်ပြုတ်ခြင်း"ဟူသော စကားလုံးကို ကျင့်ကြံသူများနှင့် ဆက်စပ်ကြည့်ရန် အမှန်ပင် ခက်ခဲလှ၏။ သို့ဖြစ်ရာ စွေ့ချီချောင်း ပေါင်းနေသော ဝါးဆန်မှာ သေမျိုးများအတွက် ပို၍ ဆန်းကြယ်သည်ဟု ခံစားနေရပေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက အိုးဘေးတွင် ထိုင်ကာ မီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ယပ်ခတ်နေပေသည်။ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က ဖေးကွမ်းနှင့် ရောက်လာသည့်အခါ ဝါးဆန်ကို ပေါင်းပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။

စွေ့ချီချောင်းက မြို့အရှင်၏ အိမ်မှ အိုးအကြီးကြီးကို ငှားထားရာ မီးဖိုချောင်ထဲမှ လူများက စုဝေးလာပြီး အိုးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။

အမတအရှင်စွေ့က အိုးအဖုံးကို မလိုက်သည်။ အထဲတွင် လက်မောင်းအရွယ် စပါးဆန်က မှည့်လာနေပြီး မိနစ်ပိုင်းခန့် ဖောင်းလာကာ အလင်းပေါက်လုနီးပါးရှိသည့် အစိမ်းရောင်ကို ပြသနေပေသည်။ အဆုံးနှစ်ဖက်၏ထိပ်မှာ အလယ်တွင် ဖောင်းကားနေ၏။ ရေငွေ့များ ပျောက်မသွားမီအထိ ရနံ့သည်လည်း လေထဲတွင် ပျံ့ဝဲနေလေသည်။ ရနံ့က ပို၍ ပြင်းထန်လာပြီး သစ်ခွရွက်များ၏ ရနံ့နှင့် ရောနှောနေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက ဘယ်ဖက်လက်တွင် ကြွေပန်းကန်လုံးတစ်လုံးကိုင်ထားပြီး ညာဖက်တွင် သစ်သားဇွန်းတစ်ချောင်း ကိုင်ထားလေသည်။ ဝါးထမင်းကို သစ်သားဇွန်းနှင့် ခပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး ပန်းကန်လုံးက သတ္ထုဖြင့် ပြုလုပ်ထား၍ မရပေ။ သို့မဟုတ်ပါက ၄င်းက အရသာကို သက်ရောက်မှု ရှိပေမည်။

အမြင်နှင့်ဆိုလျှင် ဝါးထမင်းပေါင်းမှာ အနည်းငယ် မာကျောဟန် ပေါ်သော်လည်း ဇွန်းက အောက်သို့ ထိုးချလိုက်သည်နှင့် အထိအတွေ့မှာ နူးညံ့ပြီး စေးကပ်သည်ကို ခံစားရ၏။ ဇွန်းက ဝါးထမင်းထဲသို့ လွယ်လွယ်ကူကူ နစ်ဝင်သွားပြီး စွေ့ချီချောင်းက တစ်ဇွန်းအပြည့် ခပ်လိုက်သည်။ ခပ်လိုက်သည့် ထမင်းမှာ အနည်းငယ် များနေရာ သူက ပန်းကန်ထဲမှ အစွန်းများကို ပန်းကန်လုံးထဲသို့ ခြစ်ချလိုက်သည်။ ၄င်းက ကောက်ညှင်းဆန်နှင့် အနည်းငယ်တူသော်လည်း ကောက်ညှင်းဆန်လောက် မစေးချေ။

စွေ့ချီချောင်း၏ သစ်သားဇွန်းမှာ အလွန်ကြီး၏။ နှစ်ဇွန်းတည်းနှင့်ပင် ပန်းကန်လုံးက ပြည့်နှက်နေပြီး ဖြစ်သည်။ ပန်းကန်လုံးပေါ်တွင် အစိမ်းရောင် အဖျားလေးတစ်ခုကို မြင်နိုင်ပြီး ဝါးထမင်းထဲတွင် ခွက်နေသော အပေါက်လေးတစ်ပေါက်လည်း ရှိနေသည်။

သူက ၄င်းကို ဖေးကွမ်းအတွက် ချက်သည်ဟုဆိုသော်လည်း ဖေးကွမ်းတစ်ယောက်တည်း ဤမျှ အများအပြားစားရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ပေ။ ထို့နောက် စွေ့ချီချောင်းက ထမင်းလေးပန်းကန် ခူးလိုက်သည်။ လေးပန်းကန်ခူးပြီးသည့်တိုင် ဝါးထမင်း၏ အလယ်ပိုင်းသာ ကုန်သွားပေသည်။

သူက ကျန်နေသည်များကို ကြည့်ကာ မြို့အရှင်က သူ့အား ခစားရန် ပို့ထားသော အစေခံ နှစ်ယောက်ကို အမိန့်နှစ်ခုပေးလိုက်သည်။ ထောင့်တွင်ရပ်နေသော အစေခံက ချက်ချင်းပင် တံတွေးမျိုချကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

" ဖေးကွမ်းလာလေ စားလိုက်ပါဦး..."

စွေ့ချီချောင်းက ဖေးကွမ်းကို သူကိုယ်တိုင် ပန်းကန်လုံး လှမ်းပေးလိုက်သည်။

ဖေးကွမ်းမှာ စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ပန်းကန်လုံးကို ယူလိုက်သည်။ ယခုတွင် ကမ္ဘာပေါ်မှ လူများက စွေ့ချီချောင်းနှင့် အမတထန်ဝေ့တို့၏ ဆက်ဆံရေးကို သိနေပြီး ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် စွေ့ချီချောင်းက သူ့အား အစားအသောက်ကမ်းပေးရာ ဘိုးဘေးရှစ်ရှု့၏ တာအိုလက်တွဲဖော်က သူ့အား လုပ်ပေးနေသည်ဟု ချဲ့ကားစွာ ခံစားနေရပေသည်။

ထို့အပြင် စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း၌ အမတထန်ဝေ့က မပျော်မရွှင်ဖြင့် ဆိုလာပေသည်။

"ထိခိုက်သွားတာက သူ့ရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်အမြစ်တွေပါ... သူ့ခြေတွေလက်တွေ မဟုတ်ပါဘူး..."

စွေ့ချီချောင်း၏ အမူအရာက မပြောင်းမလဲ ရှိနေလေ၏။

ဖေးကွမ်းက စွေ့ချီချောင်းအား ခုခံပေးရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူ့ဆရာက သူ့ကို မျက်လုံးမှိတ်ပြနေသည်ကိုမြင်သောအခါ သူ့ဆရာထံမှ အလျင်အမြန် သင်ယူကာ ပန်းကန်လုံးထဲတွင် ခေါင်းနှစ်ပြီး ဝါးထမင်းကိုသာ စားနေလိုက်သည်။

ယခင်ကဆိုလျှင် စကျင်ကျောက်ပုလဲစေ့ ဖာထေးရေး အဆောက်အအုံတွင်လည်း ဝါးထမင်းချက်၏။ ဤနှစ်ပိုင်းအတွင်း ထိုအဆောက်အအုံအတွင်း အလုပ်လုပ်ကြသော လက်တိုလက်တောင်း အလုပ်သမားများက စားသုံးရန် ဝါးထမင်းရရှိစေရန်အတွက် ဖီးနစ်ရရှိခြင်း ဝါးပင်တစ်ပင်ကို စိုက်ရန်လိုပေသည်။ ဝါးဆန် ချက်ပြုတ်သည့်နည်းလမ်းမှာ အမြဲလိုလိုပင် ရိုးရှင်းကာ သန့်စင်ပေသည်။ တစ်ယောက်ကာ သာမန်ပင် ချက်ပြုတ်သော်လည်း ပင်ကိုယ်ရနံ့က ဝါးထမင်းကို အထူးအရသာကောင်းမွန်အောင် ပြုလုပ်ပေးပေမည်။

သို့သော် အံ့ဩစရာကောင်းသည်မှာ စွေ့ချီချောင်းက ခြားနားစွာ ချက်ပြုတ်နိုင်၏။ အမှန်တကယ်တွင် ချိုမြိန်သော ဝါးထမင်းထဲတွင် အချဉ်ဓာတ်အနည်းငယ်က ကျန်ရစ်နေဆဲဖြစ်ကာ တစ်ခါတစ်ရံ ထမင်းက အနည်းငယ် အရသာပြင်းပေသည်။ ဖေးကွမ်းက စွေ့ချီချောင်းကစ ဝါးထမင်းကို မည်သို့ ချက်ထားသည်ကို မသိသော်လည်း ဤထမင်းပန်းကန်ထဲတွင် အချဉ်ဓာတ်လုံးဝ မရှိသလို သစ်ခွရွက်များ၏ အရသာအနည်းငယ်ထပ်ပါဝင်နေသည်။

ဝါးထမင်းမှာ တခြားဟင်းပွဲများနှင့် တွဲဖက်ရန် မလိုပေ။ ၄င်းက တွဲဖက်စားသုံးရန် မည်သည့် ဟင်းလျာမှ မပါဝင်သော်လည်း စားရသည်မှာ ပေါ့ရွှတ်မနေပေ။ အများဆုံးတွင် စွေ့ချီချောင်းနှင့် အခြားသူများက ပုံမှန်ဆိုလျှင် ထမင်းကို ကြက်သားစွတ်ပြုတ်နှင့် စားကြသည်။

ဖေးကွမ်းက ထမင်းထဲသို့ ဇွန်းတစ်ချောင်းထိုးစိုက်လိုက်ပြီး စားလိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူက အမတထန်ဝေ့၏ မပျော်မရွှင် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် စွေ့ချီချောင်းက ပန်းကန်လုံး၏ အစွန်းကို ဇွန်းနှင့် ခေါက်လိုက်သည်။

"လာစားလို့ရပါပြီ..."

အမတထန်ဝေ့၏ လက်များက ပန်းကန်လုံးကို ကိုင်လိုက်သော်လည်း မကျေမနပ်ဆိုနေဆဲ ဖြစ်သည်။

ဖေးကွမ်းမှာ သူ့ဆရာ၏ မျက်နှာပေါ်ရှိ အမူအရာမဲ့ခြင်းကို ခေတ္တမျှ မြင်နိုင်လေသည်။ ၄င်းမှာ သူမက "ကျင့်ကြံရေးလောကထဲမှာ အဲ့လိုမျိုး ရှားပါးဖြစ်တည်မှုတစ်ယောက် ဘယ်လိုလုပ်ပြီးများ ရှိနေနိုင်တာလဲ"ဟု ပြောနေသကဲ့သို့ပင်။

သူသာ ယွီလင်းဂိုဏ်းက မဟုတ်ရင် သူ့ကို အမတထန်ဝေ့အတုလို့ကို သံသယဝင်မိတော့မှာ.....

စွေ့ချီချောင်းက အမတထန်ဝေ့ တကျီကျီ လုပ်နေသည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက အမတထန်ဝေ့မှာ ဖေးကွမ်းအား မကျေမနပ် ကြည့်ကြည့်နေသည်ကိုလည်း မြင်ပေသည်။ ၄င်းက ဖေးကွမ်းကို ဖိအားအကြီးကြီး ခံစားရ၍ စွေ့ချီချောင်းက စနောက်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်က အမြဲတမ်း ဒဏ်ရာရနေတဲ့ လူတွေကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးတယ်လို့ ပြောနေကျလေ... အဲ့တော့ အမတကို ခွံ့ကျွေးစေချင်လား..."

အမတထန်ဝေ့က သူ့ပန်းကန်လုံးကို ချက်ချင်းချလိုက်သည်။ သူက စွေ့ချီချောင်းကို သူ့အား ခွံ့ကျွေးရန် စောင်းမြောင်းပြောနေလေ၏။

ဖေးကွမ်း - "..."

ဂိုဏ်းချုပ်ယန် - "..."

အမတထန်ဝေ့က သူ့တပည့်ထံမှ ခွံ့ကျွေးခံရသည်ဟူ၍ သူတို့ ကောလဟာလများမှ ကြားထားသည့် ကိစ္စက အမှန်ပင် ဖြစ်လာပေသည်။ ဤကိစ္စမှာ ကျင့်ကြံရေးလောက တစ်ခွင်၌ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် သတင်းပျံ့နေပြီ ဖြစ်သည်။ ၄င်းက လှပသော မြင်ကွင်းတစ်ခုဟု ထင်ရသော်လည်း ယွီလင်းဂိုဏ်း၏ တပည့်များက ၎င်းကို မည်သည့်အခါမှ မဖြစ်ခဲ့ဟု တညီတညွတ်တည်း ငြင်းဆိုထားပေသည်။

ကြည့်ရသည်မှာ ထိုကောလဟာလက ချဲ့ကားပြောဆိုခြင်းကြောင့် ဖြစ်လာခြင်း မဟုတ်ဘဲ အမှန်တကယ် ဖြစ်နေဟန်ရသည်။ ထို့အပြင် ၄င်းမှာ ဂိုဏ်းချုပ်ယန် စိတ်ကူးထားသည်ထက်ပင် ပို၍ ရွံစရာကောင်းပေ၏။

သူမ၏ မျက်လုံးများက ဗလာကျင်းနေသည်မှာ အရှေ့ကိုပင် မမြင်နိုင်သကဲ့သို့ပင်။ စွေ့ချီချောင်းက ထရပ်ပြီး သူ့ဇွန်းဖြင့် ဝါးထမင်းတစ်ဇွန်းကို ကော်လိုက်ပြီး အမတထန်ဝေ့၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ အမတထန်ဝေ့က စားနေစဉ်တွင် သူက စွေ့ချီချောင်းကို မော့ကာ စိုက်ကြည့်နေပေသည်။

အနည်းငယ် စားသုံးပြီးနောက် အမတ ထန်ဝေ့က ယဉ်ကျေးစွာဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"ဟုတ်ပါပြီ... မင်းလည်း စားတော့လေ..."

သို့မဟုတ်ပါက စွေ့ချီချောင်း၏ ထမင်းပန်းကန်မှာ အေးသွားပေမည်။

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က ထမင်းတစ်ဇွန်းပြီး တစ်ဇွန်းစားနေလေသည်။ အစားအစာမှာ အရသာရှိသော်လည်း သူမက အရသာမခံမိပေ။ သူမက အလွန် သဘောထားကွဲနေသည်ဟု ခံစားနေရသည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ စားသောက်ပြီးနောက် သူမက ငေးမောနေမိသော မေးစေ့ကို ထောက်ပံ့ရန် လက်ကို အသုံးပြုလိုက်သည်။

စားသောက်ပြီးနောက် စွေ့ချီချောင်းက ဟင်းခွက်များနှင့် တူများကို ဆေးလိုက်သည်။

"ငါလုပ်မယ်... ငါလုပ်လိုက်မယ်..."

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က အလျင်အမြန် ဆိုလိုက်ပြီး စွေ့ချီချောင်း၏ခါးတွင် စိတ်ဝိညာဉ် ပစ္စည်းတစ်ခု ချည်ထားသည်ကို သူမ မတော်တဆ တွေ့လိုက်ပေသည်။ ၄င်းမှာ မူလက အပြင်ဝတ်ရုံဖြင့် ဖုံးနေသော်လည်း သူ ခါးကိုင်းလိုက်သည့်အခါ ထွက်လာပေသည်။

၄င်းမှာ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က အမတထန်ဝေ့အတွက် ပြင်ပေးခဲ့သည့် အရာဖြစ်သည်။ ၄င်းတွင် ဖီးနစ်အမွေးပါဝင်နေခြင်း ဖြစ်၍ သူမက ၄င်းကို စိုက်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ချေ။

စွေ့ချီချောင်းက သူမ၏ အကြည့်ကို သတိပြုမိကာ ၄င်းကိုရှာပေးရန် ကူညီသည်မှာ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်ဖြစ်ကြောင်း အမတထန်ဝေ့ပြောသည်ကို ပြန်သတိရသွားပြီး ယဉ်ကျေးစွာဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်က ဂိုဏ်းချုပ်ကို ကျေးဇူးမတင်ရသေးဘူးပဲ... ဒီပစ္စည်းအတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ကို ဒုက္ခပေးမိပါပြီ..."

"ပြဿနာမရှိပါဘူး..."

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က မသိစိတ်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက အမတထန်ဝေ့ကို လှမ်းကြည့်ကာ သံသယအပြည့်နှင့် ဆိုလိုက်သည်။

" အဲ့ဒါကို အခုထိ ပြန်ပြီး မပြုပြင်ရသေးဘူးထင်နေတာ..."

"အဲ့ဒါက ပြန်ပြင်ပြီးတာ ကြာလှပါပြီ... ကျွန်တော် ရရချင်းကို အဲဒါကို တွေ့ပြီးပြီ... အရမ်းအံ့သြစရာကောင်းတာပဲ..."

စွေ့ချီချောင်းက စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က ရုတ်တရက် တစ်ခုခုက မူမမှန်သည်ကို ခံစားလာရသည်။ အမှန်တရားမှာ သူမထင်ထားသည်နှင့် ကွဲပြားနေနိုင်ပေသည်။

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်၏ စိတ်ထဲမှ အကြောင်းပြချက်က မေးခွန်းမမေးသည်က အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်ဟု ပြောနေသော်လည်း သူမက မမေးဘဲ မနေနိုင်ဖြစ်ရာ မေးလိုက်မိပေသည်။

"အဲဒါက ဘာနဲ့တူလဲဆိုတာ ငါ အခုထိ မသိသေးဘူး..."

စွေ့ချီချောင်းက ချက်ချင်းပင် ဘူးကိုယူကာ သူမထံသို့ ကမ်းပေးလိုက်သည်။

"ကြည့်ကြည့်ပါ ဂိုဏ်းချုပ်ယန်..."

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်မှာ အမတထန်ဝေ့က ၄င်းကို သူမကြည့်သည်အား ကန့်ကွက်မည်မဟုတ်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သူမက ၄င်းကိုယူကာ ဖွင့်ပြီးနောက် စွေ့ချီချောင်း၏ အကြည့်အောက်၌ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

ဖီးနစ်တစ်ကောင်က သူ၏အမွေးများကို ဖြီးသင်နေပြီး မွေးဖွားစဉ်ကကဲ့သို့ တဖျတ်ဖျတ်တောက်ပနေသည်။ သူမက ၄င်းထံမှ အပူအနည်းငယ် ထုတ်လွတ်နေသည်ကို ခံစားရပေသည်။ ဤမြင်ကွင်းမှာ အလွန်ပင် ကျက်သရေရှိလှသည်။ သို့သော် ထိုအရာမှလွဲ၍ အခြားဘာမှမဟုတ်ချေ။

စွေ့ချီချောင်းက ဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်ကြားတာတော့ အခုဆို ဖီးနစ်တွေက နတ်ဘုရားနယ်ပယ်ထဲမှာဆို... အမတတွေက ဒီနည်းလမ်းသာ မသုံးရင် ကျွန်တော် ဖီးနစ်တစ်ကောင်ကို မြင်ရဖို့ အခွင့်အရေးရမှာ မဟုတ်ပါဘူး...."

စွေ့ချီချောင်းက သူ့လုပ်နိုင်စွမ်းများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားလည်ပေသည်။ သူက အပြင်လောကမှလူတစ်ဦးဖြစ်၍ ကောင်းကင်ဘုံသို့တက်ရန် မျှော်လင့်ချက် လုံးဝမရှိသည်ကို သူစဥ်းစားမိပေသည်။

ဂိုဏ်းချုပ်ယန် - "..."

အဲ့တော့ ဒီပစ္စည်းက ဖီးနစ်တစ်ကောင်ကို မြင်ရဖို့ကလွဲပြီး တခြား ဘာမှလုပ်မပေးနိုင်တာ အမှန်ပဲပေါ့...

ဂိုဏ်းချုပ်က စိတ်ဝိညာဉ်ပစ္စည်းကို ဖြည်းညင်းစွာ ပြန်ချထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမရှစ်ရှု့၏ မျက်နှာက အံ့ဩဖွယ်ကောင်းအောင် အနည်းငယ် ဝင့်ကြွားနေသည်ကိုပင် မြင်လိုက်ပေသည်။

"အဟွတ်..."

ဂိုဏ်းချုပ်ယန်က စွေ့ချီချောင်းအား စိတ်ဝိညာဉ်ပစ္စည်းကို ပြန်ပေးလိုက်သည်။

ငါ ဘာပြောနိုင်ဦးမှာလဲ... ဟင်း... ဝါးထမင်းက အတော်လေးတော့ အရသာရှိသားပဲ...

🌳🌳🌳

Prev Next