MM Story Teller

Chapter 47

Viewers 4k

👻 Chapter 47

ငါတော့ တလွဲ ပရိသတ်တွေ ရထားတာပဲ.(2)

ချူဟွိုက်ကို သုဘရာဇာကြီးက ကြေးဝါရောင် မှန်ကြီးရှေ့သို့ ခေါ်သွားပြီး ထိုင်ခိုင်းလာသည်။

အလင်းရောင်က မှိန်မှိန်လေးသာ ရှိ၍ ချူဟွိုက်က မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ မျက်နှာကြက်၏ အလယ်တွင် ရှေးစတိုင် ခဲမဖြူမီးအိမ်ကြီး ရှိပြီး မီးသီးလုံးတွင် ပိုးကောင်များ ကပ်နေသည်။

အနံ့အသက်က မနှစ်မြို့ဖွယ်ကောင်းလှသည်။

အနောက်တွင် ရှိနေသည့် အဖွားအိုကြီးက ပန်းချီဆေးထည့်သည့် လင်ဗန်းထဲသို့ ဆီဆေးများ ညှစ်ထည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့၍ အရောင်စပ်ကြည့်နေသည်။

သုဘရာဇာများကို အလောင်းထိန်းသိမ်းသည့်သူဟုလည်းခေါ်သည်။ သူမ၏ အလုပ်က သေဆုံးသူများကို အလှပြင်ပေးခြင်းပင်။

အဖွားအိုက ဆေးစပ်ပြီးသည်နှင့် ရောက်လာပြီး ချူဟွိုက်ရှေ့တွင် ထိုင်လာသည်။ ဆေးနီရောင်ကြီးနှင့် ချူဟွိုက်၏ အသားရေပေါ် ဆွဲရန်ပြင်လာသည်။

" မလှုပ်နဲ့... မကြာခင် မင်းက ငါ့ရဲ့ အပြီးပြည့်စုံဆုံးလက်ရာ ဖြစ်လာတော့မှာ..." အဖွားအို၏ လည်ချောင်းထဲတွင် ဝိုင်ယာကြိုးတစ်ချောင်း ရှိနေသလို သူမအသံက တထိတ်ထိတ်ဖြစ်နေသည်။

စုတ်တံက သူ့အရေပြားကို ထိတွေ့လာချိန် အေးစက်စက် ခံစားလိုက်ရပြီး လေအေးများက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသည်။ တစ်ခဏကြာပြီးနောက် ချူဟွိုက်က အသက်စွမ်းအင် လျော့နည်းလာသလို ခံစားမိသည်။

သူမ ရေးဆွဲလာသည်နှင့် ချူဟွိုက်က သွေးတို့ စီးကျလာပြီး သူ့ကိုယ်တွင်းအပူချိန်ကလည်း လျော့ကျလာကာ အသက်တစ်ရှိုက်နှင့် တစ်ရှိုက်ကြား အချိန်ကြာမြင့်လာပြီး မျက်တောင်ခတ်နှုန်းကလည်း အရှိန်နှေးလာမှန်း သတိထားမိသည်။

ချူဟွိုက် ပြန်ထွက်လာသည့်အချိန် လော့ဇီယန်က အောက်စီဂျင်ပြတ်သွားသလို ခံစားမိသည်။

သူ့အမြင်တွင် ချူကျောင်းက မပြုံးမရယ်ပဲ မှုန်ကုပ်ကုပ်ပုံစံနှင့် သူမ၏ အသားရေက နေမကောင်းသည့်သူလို ဖြူစွတ်နေကာ နှုတ်ခမ်းများက လိုင်ချီးအရသာ ချိုချဥ်အရောင်လိုမျိုး ဖြစ်နေသော်လည်း သူ့ရှေကလူ၏ အသားရေက နှင်းဆီရောင်ပြေးနေပြီး အနီးကပ်ကြည့်လိုက်လျှင် ပြေပြေလေးပေါ်နေသည့် အနီရောင်သွေးကြောများကို တွေ့ရမည်ပင်။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများက နီရဲစိုရွှဲနေပြီး သွားဖွေးဖွေးလေးများနှင့် မျက်လုံးများက ကြယ်လေးများနှယ် တလက်လက်တောက်ပနေ၍ သူမ၏ တည်ရှိမှုက စံနှုန်းမြင့်မားနေသည်။

နံရံကိုမှီပြီးရပ်နေသည့် ကျင်းထျန်းယိက ခံစားချက်မပါသော မျက်နှာနှင့် ပြောလာသည် " ကိုယ် တစ်ကယ်ပဲ အဲ့ဒီဧည့်သည်တွေရဲ့ မျက်လုံးတွေကို ဖောက်ထုတ်ပစ်ချင်မိတယ်..."

ချူဟွိုက်က သားရဲတစ်ကောင်လို အပြုံးကြီးနှင့် ပြုံးပြလာသည် " စိတ်မပူပါနဲ့...ကျွန်မ သူတို့ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ကန်းသွားအောင် လုပ်ပစ်မှာပါ...."

ကျင်းထျန်းယိ "......"

မိတ်ကပ်လိမ်းပြီးသွား၍ သူက VCRရိုက်ရန် သွားလိုက်သည်။ စုစုပေါင်း ဓါတ်ပုံနှစ်မျိုးရှိပြီး တစ်ခုက ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အချက်အလက်နှင့် ကျန်တစ်ခုက အချစ်ရေးအတွေ့အကြုံ ဖြစ်သည်။

သရဲဒါရိုက်တာက သူနှင့် မျက်စောင်းထိုးနေရာတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ပြောလာသည် "ပထမဆုံးအနေနဲ့ မင်းရဲ့ ကိုယ်ရေးအချက်အလက်ကို မိတ်ဆက်ပေးပါ..."

ချူဟွိုက်က သဲလွန်စကို အောင်အောင်မြင်မြင်ရရန်အတွက် အပြီးပြည့်စုံဆုံး ကိုယ်ရေးအချက်အလက်ကို ဘယ်လိုလုပ်ကြံပြောရမလဲ စဥ်းစားကြည့်နေသော်လည်း သရဲဒါရိုက်တာက သူ့အကြံကို သိနေ၍ထင် ရုတ်တရက်ကြီး ထရယ်လာသည် " မင်းသာ လိမ်ပြောပြီး အစစ်အမှန်က ၇၀ရာခိုင်နှုန်းအောက် နည်းနေရင် ပြိုင်ပွဲမှာ တိုက်ရိုက်ကျရှုံးသွားပြီသာမှတ်..."

ချူဟွိုက်က မျက်နှာပြောင်းလဲမသွားပဲ ပြန်ဖြေလာသည် "ကျွန်မ လုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး..."

သူသာ ၃၀ရာခိုင်နှုန်းကို ကောင်းကောင်းအသုံးမချနိုင်လျှင် ဤတစ်ကြိမ်၌ သူရှုံးသွားလိမ့်မည်။

ကင်မရာ စဖွင့်လာသည်။

ချူဟွိုက်က ကင်မရာဘက်ကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း မိတ်ဆက်လာသည် " ကျွန်မနာမည်က ချူကျောင်းပါ ...အသက် ၂၀ရှိပါပြီ..."

“ကျွန်မက ဂိမ်းဦးစားပေး လုပ်ငန်းတစ်ခုကို စတင်လုပ်ကိုင်နေတာပါ..." ဂိမ်းကုမ္ပဏီတစ်ခုကို စတင်နေတာပါ.....

"ကျွန်မမှာ ကိုယ်ပိုင် အခန်းတစ်ခု ရှိပါတယ်...." စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံရဲ့ VIP ဥက္ကဌခန်းမှာပေါ့....

“ကျွန်မမှာ စျေးကြီးတဲ့ လေးဘီးတပ် ယာဥ်တစ်စင်းရှိပါတယ်..." အသစ်ထွက်နည်းပညာနဲ့ ဝှီးချဲတစ်ခုပေါ့....

"အဖေအမေလည်း မရှိသလို အစ်ကိုအစ်မတွေလည်း မရှိလို့ မိသားစုအမွေကိစ္စတွေမှာ အရှုပ်အရှင်း မရှိပါဘူး ...အကြီးတွေကို ထောက်ပံ့ပေးစရာလည်း မရှိပါဘူး..." သူတို့နဲ့ အဆက်အသွယ်မရှိတာက သူတို့မရှိတာနဲ့ အတူတူပဲလေ...

"ချစ်စရာကောင်းတဲ့ တိရစ္ဆာန်သေးသေးလေးတွေ မွေးမြူရတာ သဘောကျပါတယ် ...." အစိမ်းရောင် ပုတ်သင်ညိုလေးတွေနဲ့ ရေပုတ်သင်အဖြူလေးတွေ...

“ဟင်းလည်း ချက်တတ်ပါတယ်..."

သရဲဒါရိုက်တာ " အတည်ပြုချက် ထွက်လာပါပြီ...မှန်ကန်မှု ၇၈ရာခိုင်နှုန်းပါ...ဟုတ်ပြီ...နောက်ထပ်တစ်ခုက အချစ်ရေးအတွေ့အကြုံ...."

ချူဟွိုက်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ပြုံးပြလိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်း ဆိုလိုက်သည် " မရှိပါဘူး...ရှင်းပါတယ်..." ယောက်ျားလေးလေ...

သူက အခု ကျင်းထျန်းယိနှင့် အတူရှိနေသော်လည်း သူ လိမ်နေခြင်း မဟုတ်ပေ...

သရဲဒါရိုက်တာက တိုလွန်းသည်ဟု တွေးမိ၍ မေးလာသည် " မင်းရဲ့ ပါတနာဆီကနေ ဘာတွေမျှော်လင့်ထားလဲ ငါ့ကို ပြောကြည့်... ငါမင်းကို မေးကြည့်မယ်..."

"တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သဘောထားချင်း တူညီတာရယ် .....တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖြည့်ဖက်အနေနဲ့ လုပ်ပေးရတာရယ်..."

"သဘောထားချင်း တူညီတာ...."

သရဲဒါရိုက်တာက သူ့အဖြေကြောင့် ပြန်မေးလာသည် " အကြောင်းပြချက်က...."

ချူဟွိုက်က စဥ်းစားလိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလာသည် " သဘောထားချင်း တိုက်ဆိုင်မှ အချင်းချင်း နားလည်ဖို့လွယ်ကူတာပေါ့...တစ်ယောက်က ဖြည့်ပေးနေရရင် အဲ့ဒီဘက်က နစ်နာတာပေါ့...သစ်သားခြောက်ကမှ မီးအတွက် သင့်တော်တာလေ..."

“မင်းကို ချစ်တဲ့သူလား....မင်းဘက်က ချစ်ရတဲ့သူလား..."

ချူဟွိုက်က တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ပြောလာသည် " ကျွန်မဘက်က ချစ်တဲ့သူပေါ့...."

"အကြောင်းပြချက်က..."

" ကိုယ်မချစ်တဲ့သူနဲ့ အတူရှိနေရရင် တစ်ခုခုမှားနေသလို ခံစားရလိမ့်မယ်...သူတို့အတွက်လည်း မကောင်းဘူးပေါ့...."

ဒါရိုက်တာကွေ့ [သရဲဒါရိုက်တာ] က အံ့သြသွားရသည် " မင်းက သူ့ကို ချစ်ပြီး သူ့ဘက်က မင်းကို မချစ်ရင် မင်း စိတ်မပျက်မိဘူးလား...."

ချူဟွိုက်က လက်ဖြန့်ပြပြီး ဖြူဖြူစင်စင်လေး ပြုံးပြလာသည် " ကျွန်မ ချစ်တဲ့သူကလည်း သေချာပေါက် ကျွန်မကို ချစ်သွားလိမ့်မယ်..."

သရဲဒါရိုက်တာက သူ့မျက်နှာကို ကြည့်နေရင်း အလွန်အမင်း သွေးဆောင်ခံလိုက်ရသလို ခံစားမိသည်။

ကင်မရာကို ပိတ်လိုက်ချိန် ချူဟွိုက်က ထွက်သွားရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း သရဲဒါရိုက်တာက သူ့ကို တားလာသည်

" ဒါဆို တစ်ဖက်က မင်းကို ချစ် မချစ် မင်း မစဥ်စားတော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား....."

သူက ချူဟွိုက် ခေါင်းညိမ့်ပြလာမည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ချူဟွိုက်က ရှက်သွားသည့်ပုံစံလေး ပြလာသည် " အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူး..."

သူက သရဲဒါရိုက်တာနား ကပ်လိုက်ချိန် သရဲဒါရိုက်တာက သိချင်စိတ်ကြောင့် သူ့ခေါင်းထက် မှီလာ၍ ပြုံးလိုက်သည် " ကောင်းကောင်းနေရုံပဲပေါ့..."

သရဲဒါရိုက်တာ"....."

ချူဟွိုက်က သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထူးဆန်းသည့် စကားပြောလာသည် " ရှင့်ရဲ့ ချိုင်းနံ့ရယ် အသားနံ့ရယ်က အနံ့ပြင်းပြင်းထွက်နေလို့ ကျွန်မကို လိင်စိတ်နိုးကြွလာစေတယ်..."

သရဲဒါရိုက်တာက မြေကြီးပေါ် ဖင်ထိုင်လျက် လဲကျသွားပြီး မျက်နှာတောင့်တောင့်ကြီးနှင့် ထိတ်လန့်သလို ကြည့်လာသည်။

ချူဟွိုက်က မသိသလိုပုံစံနှင့် ပြောလာသည် " ဆောရီး...သရဲကို ခြောက်လိုက်မိတယ်..."

ချူဟွိုက်က စကားပြောပြီးသွားသည်နှင့် ထွက်သွားလေသည်။ လော့ဇီယန်နှင့် ကျင်းထျန်းယိတို့၏ ရိုက်ကူးရေး ပြီးသွားသည်နှင့် ရှိုးပွဲက တရားဝင် စတင်ပြီဖြစ်သည်။ မဲနှိုက်ပြီး ရွေးသည်ဖြစ်၍ ချူဟွိုက်က အရင်ဆုံး ဖြစ်သွားသည်။

သုံးယောက်သား ပိတ်ကားပြင်ကြီးရှေ့ ရပ်လိုက်ကြသည်။

ပိတ်ကားထက်မှ သွေးတို့ စိမ့်ထွက်နေပြီး Alice in Wonderlandထဲကလို ဆူးခက် ဆူးနွယ်များနှင့် ဝိုင်းပတ်ထားကာ အလယ်တွင် ကြက်ခြေခတ်အမည်းကြီး ရှိနေ၍ ဖော်ပြရန် ခက်ခဲလှသည်။

ချူဟွိုက်က ပိတ်ကားထက်၏ အလယ်တည့်တည့်တွင် ရပ်လိုက်ချိန် တင်ဆက်သူ၏ အသံက သူ့အနီးရှိ အနီရောင်သန္တာကျောက်တန်းမှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည်

" ပထမဆုံး အပိုင်းကတော့...အချစ်ကို ခံစားမိတဲ့ ပထမဦးဆုံး အတွေ့အကြုံလေးပါပဲ...."

ချူဟွိုက်က တန်ဆာဆင်ထားခြင်းဟုသာ ထင်မိသော်လည်း စကားပြောစက်ကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေမှန်း နားလည်သွားရသည်။

သန္တာကျောက်တန်းက သန္တာကောင်လေးများ၏ သေဆုံးပြီးသား ကိုယ်ထည်များဖြစ်ပြီး သေပြီးသွားသည့်အချိန် ကျောက်တန်းအဖြစ် ခဲသွားခြင်းဖြစ်သည်။

တင်ဆက်သူက စည်းမျဥ်းအကြောင်း ပြောပြလာသည် " ဧည့်သည် ၂၄ယောက်က တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်လာမှာဖြစ်ပါတယ်...ပြိုင်ပွဲဝင်များက သူတို့အတွက် အကြိုက်ဆုံး ဧည့်သည်တော်ကို ရွေးချယ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်...."

လော့ဇီယန်က သရဲဧည့်သည်တော်များ ပေါ်လာတော့မည်ဆိုသည့် အကြောင်းကို ကြားလိုက်ရချိန် ချက်ချင်း မျက်နှာကိုကျုံ့ပစ်ပြီး အလည်ကို စုယူလိုက်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက လော့ဇီယန်အတွက် နေရာဖယ်ပေးလိုက်သလို ချူဟွိုက်ကို အနားဆွဲခေါ်လိုက်သည်။

ပထမဆုံး ဧည့်သည်တစ်ယောက်က ရောက်လာသည်။ ပိတ်ကားနှင့် အနီးဆုံးနေရာတွင် ရှိနေသည့် လော့ဇီယန်က ကြောက်လွန်း၍ လန့်အော်မိသွားရသည်။

"အား.........................."

ပိတ်ကားထက်တွင် ပန်းရောင်အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီအစိမ်းရောင် ဝတ်ထားသည့် သရဲမက မျက်နှာ စိမ်းစိမ်း သွားစွယ်စိမ်းစိမ်းနှင့် မျက်လုံးအတွင်းထောင့်ကလည်း အက်ကွဲကြောင်းများထနေသည်။ သရဲမက ကင်မရာရှေ့ ခေါင်းလေးငုံ့ထားရင်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ပြုံးပြနေသည်။

သူမ၏ ပါးစပ်ကြီးကြီးမှ လောက်တစ်ကောင် ထွက်ကျလာ၏။ ပိတ်ကားက ရှင်းလင်းပြတ်သား၍ လောက်ကောင်၏ အနောက်စွန်းလေးမှ အမည်းစက်ကလေးကိုပင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။ သရဲမက ပျာယာခတ်သွားပြီး ကြက်သွေးရောင် လျှာအရှည်ကြီးက ရုတ်တရက် ထွက်ပြူလာရင်း လောက်ကြီးကို လျှာနှင့်ပြန်လိပ်၍ ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွပ်လိုက်ကာ သွားကြားထဲလောက်ညှပ်နေသည့် ပုံစံကြီးနှင့် ပိတ်ကားထက် ပြုံးပြလာသည်။

အနောက်ဘက်မှ အမျိုးသမီးဧည့်သည်တော်များ အားလုံး ရောက်လာကြသော်လည်း ဤတစ်ယောက်က နေခဲ့ပြီး ထွက်သွားရန် ငြင်းဆန်နေသည်။ ချူဟွိုက်က ကျင်းထျန်းယိကို ကြင်ကြင်နာနာ ကြည့်လိုက်ရင်း စကားဆိုလာသည်

" ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...."

သူက နှိုင်းယှဥ်ကြည့်ရင်း ကျင်းထျန်းယိကို မျက်စိမလွှဲနိုင်အောင် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသည့် ကောင်းကင်ဘုံက တည်ရှိမှုတစ်ခုလို ခံစားရသည်

။ ကျင်းထျန်းယိက အလွန်အမင်း ကျေနပ်သွားသည်။

လော့ဇီယန်က စိတ်ငြိမ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး အန်ချင်စိတ်ကို ထိန်းထားရကာ ပိတ်ကားပြင်ထက်မှ အဝေးကို လျှောက်ထွက်သွားရင်း ဖြူဖြူစင်စင်လေး ပြောလာသည် " ကျောင်းကျောင်း...မင်း ဘော့စ်ရဲ့ ခံစားချက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး တကယ် စိတ်ပူစရာမလိုတော့ဘူး...."

ချူဟွိုက် " ကျွန်မလည်း ကျွန်မတို့က ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကို သက်သာအောင် လုပ်ပေးနေရတဲ့ အဖွဲ့ဖြစ်နေမယ်လို မထင်ထားခဲ့ဘူး...." ထိုသရဲများကလည်း အခြားသရဲများကပင် သဘောမကျနိုင်လောက်အောင် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်နိုင်လွန်းလှသည်။

ကျင်းထျန်းယိက နှုတ်ခမ်းစွန်းတို့ မြောက်တက်သွားပြီး ချူဟွိုက်ကို ကြည့်လာသည်

" ...မင်း သဘောကျတဲ့သူတစ်ယောက်ကို ရွေးလို့ရတယ်..."

ချူဟွိုက်က မချိမဆန့်ဖြစ်စွာ ပြုံးလိုက်ပြလာသည်

" ကျွန်မ နှလုံးရောဂါတောင် ရမတတ်ဖြစ်နေပြီ"

ကျင်းထျန်းယိက လှောင်ရယ်လိုက်သည်။

ပိတ်ကားထက်တွင် ချင်မင်းဆက်က ဇွန်ဘီတစ်ကောင်က ခုန်ပေါက်ပြနေသည်။

ချူဟွိုက်က သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း ပြောလာသည်

" တော်တော်လေးကို ပြီးပြည့်စုံပါတယ်...."

နောက်ထပ်ဧည့်သည်တစ်ယောက် ထွက်လာသည့်အချိန် ချူဟွိုက်က ခြေထောက်မည်းမည်းကြီး နှစ်ချောင်းကို အရင်ဆုံးတွေ့လိုက်ရသည်။

သူ၏မျက်လုံးများက တဖြေးဖြေး လိမ့်ဆင်းလာပြီး တွဲလောင်းကျနေသော ခြေထောက်မှ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း လည်ပင်းနှင့် မျက်နှာဆီ ရွေ့သွားသည်။

သရဲက ဇောက်ထိုးကျနေပြီး ရွဲ့စောင်းနေသော ပါးစပ်ကြီးနှင့် ဆံပင်က မြေကြီးညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ပေါ် တရွတ်တိုက်ဆွဲလာသည်။

ဇောက်ထိုးကြီး ရပ်ထား၍ "ရှစ်" ဂဏန်းပုံစံလို ကွေးကျလာသည့် နီနီရဲရဲ ဖီးနစ်ငှက်ပုံ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို တွေ့လိုက်ရချိန် ချူဟွိုက်က သူ့စိတ်ကို မည်သို့ဖော်ပြရမှန်း မသိတော့ပေ။

သူက မည်သူ့ကိုမှ ထပ်မကြည့်ချင်တော့၍ ဖုန်းယူလိုက်ပြီး ဤဇောက်ထိုးသရဲ၏ နံပတ်ဖြစ်သော "၁၃"ကို နှိပ်လိုက်သည်။

လော့ဇီယန် " ကျောင်းကျောင်း...မင်း ဘာလို့ သူ့ကို ရွေးလိုက်ရတာလဲ... သူက အရမ်း ရုပ်ဆိုးလွန်းတယ်လေ...."

ချူဟွိုက်က မျက်နှာသေပုံစံနှင့် ဖုန်းချထားလိုက်ရင်း ပိတ်ကားထက်ကို ကျောပေးလိုက်သည် " ပုံမှန်အခြေအနေမှာဆို သူ့ကို နေရာပေးလိုက်ရင် မိုက်ကရိုဖုန်းတိုင်က သူ့မျက်နှာကို အုပ်နေမှာဆိုတော့ သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ပဲ မြင်နေရမှာလေ...ဒါကြောင့် သူ့မျက်နှာကို ကြည့်နေစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့...."

လော့ဇီယန်က စကားပြောရန် တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။

ချူဟွိုက် " ရှင်ပြောပါ...."

လော့ဇီယန်က ခေါင်းကို ဖုန်းထားရင်း သတိအနေအထားနှင့် ပြောလာသည် " ဒါပေမယ့်...အဲ့လိုဆိုရင် မင်းသူနဲ့ လက်တွဲတာ အောင်မြင်သွားတဲ့အချိန်ကျ သူ့ခြေထောက်မည်းမည်းကြီးကို ကိုင်ရမှာပေါ့...."

ချူဟွိုက်က ထိုပုံစံကို မြင်ယောင်မိရင်း နာဖူးကြောတို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထောင်ထွက်လာသည်။

"ဟေ့...အဲ့ဒီတစ်ယောက်က ကြည့်ကောင်းတယ်...."လော့ဇီယန်က ချူဟွိုက်နောက်ရှိ ပိတ်ကားကြီးကို ကြည့်လိုက်ရင်း ရုတ်တရက် ပြောလာသည်။

ချူဟွိုက်က လှည့်ကြည့်ရန် ပြင်လိုက်စဥ် တစ်ဖက်ရှိ ဓါတ်လှေကားတံခါးက ပွင့်လာ၍ သူက ထွက်သွားလိုက်သည်

" ရှင်တို့တွေ ရွေးနေခဲ့ကြ..."

သူက ပြောပြီးသည်နှင့် ဓါတ်လှေကားထဲ ဝင်သွားလိုက်သည်။

ဓါတ်လှေကားက မှောင်မည်းပြီး အလင်းရောင်မရှိပဲ နံရံများကလည်း သွေးတို့ စည်းကပ်နေသည်။ ဓါတ်လှေကားတံခါးက ပိတ်သွားလေသည်။

ကျင်းထျန်းယိက မိုဘိုင်းဖုန်းကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး အများကြီး စဥ်းစားမနေပဲ ချင်မင်းဆက်က ဇွန်ဘီ၏ နံပတ်၁၂ကို နှိပ်လိုက်သည်။

လော့ဇီယန်က အိုပုံစံ ပါးစပ်ဟသွားရင်း အပြေးအလွှား မေးလာသည် " ဘော့စ်...ဘော့စ် သေသေချာချာ ရွေးထားတာရော ဟုတ်ရဲ့လား...အဲ့ဒီသရဲက ....ယောကျ်ားကြီးလေ..."

ကျင်းထျန်းယိက သူ့ကို ဖွဖွကြည့်လာပြီး ပြန်ဖြေလာသည်

" ငါက ငါ့မိန်းမအပေါ် သစ္စာရှိကြောင်း ပြနေတာ...မင်းမှာ ကန့်ကွက်စရာ ရှိလို့လား...ရှိုးပွဲက လိင်တူမရဘူးလို့ မပြောထားဘူးလေ..."

လော့ဇီယန်က ရယ်မောလိုက်သည်။ ဧည့်သည်များ၏ ရုပ်ရည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူက စိတ်ပျက်နေပြီဖြစ်၍ လက်တွဲသည့်ကိစ္စ အောင်မြင်သည်ဖြစ်စေ မအောင်မြင်သည်ဖြစ်စေ ကိစ္စမရှိတော့ပေ။

သူက ခုနက ရိပ်ခနဲတွေ့လိုက်သည့်သူကို စဥ်းစားမိသွား၍ နံပတ်"၂၄" ကို တိတ်တိတ်လေး နှိပ်လိုက်သည်။

နံပတ်၂၄က အမျိုးသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေသော်လည်း ကြည့်ကောင်းနေသေးသည်။

တင်ဆက်သူ " အခု ကျွန်မတို့ နံပတ်၁ဧည့်သည်ကို ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်...ချူကျောင်း...စင်ပေါ်ကို တက်လာပေးပါ..."

ဓာတ်လှေကားတံခါး ပွင့်သွားသည်နှင့် သူ၏ အင်တာဗျူးဗီဒီယိုက ဧည့်သည်များ၏ ပိတ်ကားကြီးထက် စတင်ပြသလာသည်။

ချူဟွိုက်ပေါ်လာသည့်အချိန် ရုတ်တရက် အသံတိတ်သွားကြသည်။ ရုတ်ချည်းပင် အမျိုးသားသရဲများက လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာကြပြီး စိတ်ပါဝင်စားလာကြကာ သရဲမများအားလုံးကလည်း အလိုလို မီးပိတ်မိသွားကြသည်။

စင်က စွန့်ပစ်စက်ရုံကြီးလို ရိုးရှင်းလှပြီး ညစ်ပတ်လှသည့် ဓါတ်လှေကားစုတ်ကြီးက အဆက်ပါနေ၍ စက်ရုံကြီးနှင့် ပိုတူသွားသည်။ အခန်းက ရှေးဆန်ပြီး သစ်လုံးမီးအိမ်ကြီးများလည်း ရှိသည်။

ချူဟွိုက်က ရှေ့ဆက်တိုးပြီး တင်ဆက်သူကို ရှာရန်အတွက် မျက်လုံးအကြည့်တို့ကို ထိန်းချုပ်ထားရသည်။ သူက လှည့်ပတ်ရှာလိုက်သော်လည်း သူမကို မတွေ့ရချေ။ သူက ထပ်ရှာကြည့်ရင်း မော့ကြည့်လိုက်မှ သူ

မကို ရှာတွေ့သွားသည်။

တင်ဆက်သူ၏ ကျောက်စိမ်းရောင် ခြေထောက်တစ်ဖက်က ခြေဆေးခွေပုံသဏ္ဍာန် ရှိပြီး သစ်လုံးမီးချောင်းကြီးကို မြွေတစ်ကောင်လို ရစ်ပတ်ထားသည်။ သူက မီးချောင်းကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ဖက်ထားပြီး ငုံ့ကြည့်လာသည်။ သူမ၏ မျက်နှာက စက္ကူတစ်စလို ဖြူစုတ်နေသော်လည်း သူမ မိတ်ကပ်လိမ်းထားသည့်ပုံစံက ထန်မင်းဆက်က လူတစ်ယောက်နှင့် တူသည်။

ချူဟွိုက်က ရှင်းပြရန် ပျင်းလှသည်။

ဗီဒီယို ပြနေစဥ်အတွင်း "ကလစ်" ဆိုသည့်အသံနှင့်အတူ စင်ပေါ်က တစ်ယောက်ယောက်က မီးပိတ်လာသည်။

ထို့နောက် မီးများကို ထပ်ပြီး ပိတ်ပစ်နေသလို "ကလစ် ကလစ် ကလစ်" ဆိုသည့် အသံများထပ်ထွက်လာသည်။

ချူဟွိုက် "......" သူတော့ ကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့ပြီးပြီလို့ ထင်ခဲ့တာပဲ....

ပိတ်ကားပေါ်က VCRကို ကြည့်နေသည့် ကျင်းထျန်းယိ "....တကယ် သာမန်ထက်ကို ကျော်လွန်တာပဲ..."

VCRပြပြီးသွားသည့်အချိန် တင်ဆက်သူက မိုက်ကရိုဖုန်းကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ကိုင်ထားရင်း ပြောလာသည်

" ချူကျောင်းအတွက် အမျိုးသားဧည့်သည် သုံးယောက် ရှိနေပါသေးတယ်..."

ချူဟွိုက် " ......." သူ့ရဲ့ ပထမတစ်ဖြတ်မှာတင် မီးအိမ်တော်တော်များများ ပိတ်သွားကြတယ်...

ချူဟွိုက်က စင်ပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း နှလုံးရောဂါမရအောင် ထိန်းထားသဖြင့် အဆင်ပြေသွားသည်။

တင်ဆက်သူက မီးချောင်းကို ခွေထားရာမှ လှည့်လာရင်း ကိုယ်ကို ဖြေလိုက်ပြီး အောက်သို့ လျှောဆင်းလာ၍ ချူဟွိုက်ဆီ မိုက်ကို ပေးလာသည်။

တင်ဆက်သူ " အမေးအဖြေ ကဏ္ဍလေး စတင်ပါပြီ...."

ချူဟွိုက်က ဇွန်ဘီရုပ်နှင့် သရဲကို ရွေးထုတ်လိုက်သည် " မီးပိတ်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ပြောပြပေးပါ...."

ဇွန်ဘီ " မင်းမှာ အဖေရော အမေရော မရှိဘူးလေ...ငါ မျှော်လင့်ထားတာက ငါ့ရဲ့ တခြားအခြမ်းက မျိုးရိုးမြင့် ဖြစ်ရမယ်...မိဘတွေက ပညာတတ်ဖြစ်ရမယ်လို့ တွေးထားခဲ့တာ...ဒါမှ ငါ့ရဲ့မျိုးဆက်က ပတ်ဝန်းကျင်ကောင်းကောင်းမှာ နေရမှာပေါ့...."

ချူဟွိုက် "......" ရှင်က အဲ့လိုပုံစံဖြစ်နေပေမယ့် အရမ်း ကြေးများတာပဲ....

ချူဟွိုက်က သရဲအားလုံးကို အမည်တပ်လိုက်သည်

" ရှင်တို့ရဲ့ ပါတနာမှာ မိဘတွေ မရှိကြတော့ပေမယ့် အိမ်တွေ ကားတွေ ရှိတယ်ဆိုရင်ရော သဘောမကျကြဘူးလား..."

သရဲမ၁၂ယောက်က တစ်သံတည်း ဖြေလာကြသည်

" ကြိုက်တယ်...."

မီးပိတ်ထားသည့် အမျိုးသားသရဲ ၈ယောက် " မကြိုက်ပါဘူး...."

ချူဟွိုက် "...." ကောင်းပြီလေ...ငါတော့ တလွဲ ပရိသတ်တွေ ရထားတာပဲ...

ကျင်းထျန်းယိက ရိုက်ကွင်းနောက်ကနေ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ရယ်မောလိုက်လေသည်။

👻

Prev Next