MM Story Teller

Chapter 48

Viewers 4k

👻 Chapter 48

ဇောက်ထိုးသရဲကြီး (3)

ချူဟွိုက်က ကိုယ်တိုင် မီးပိတ်လိုက်သော နံပတ် ၂၄ကို ကြည့်လိုက်မိခြင်းက သူ့တွင် အိမ်တို့ ကားတို့ မိဘတို့ ရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့် မဟုတ်ပေ။

ထိုသရဲ၏ ရုပ်သွင်က သာမာန်လူတစ်ယောက်နှင့် မကွာလှချေ။ ပထမဆုံးအကြည့်မှာပင် သူက အားနည်းသည့် ပုံစံလေး ရှိသော်လည်း လှပသော မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းများရှိ၍ မျက်စိပဒါသဖြစ်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။

ချူဟွိုက်က ထိုလူ့ရှေ့က "ယဲ့ယွမ်" ဟု ဖတ်ရသည့် သင်္ကေတကို မြင်လိုက်သည်။

ယဲ့ယွမ်က ချူဟွိုက်၏ အကြည့်များကို သတိထားမိသွား၍ ခေါင်းငုံ့သွားပြီး လက်ထောင်ပြကာ အနည်းငယ် ရှက်နေသည့် ပုံစံဖြင့် ပြောလာသည်

" ညီမလေး.....ငါ့ကို မကြည့်ပါနဲ့...ငါက....ယောကျ်ားလေးတွေကိုပဲ ကြိုက်တတ်လို့ပါ...."

အားလုံးက နံပတ်၂၄ကို ကြည့်မိသွားကြသည်။

ချူဟွိုက်က၏ မျက်နှာက အနည်းငယ် မယုံနိုင်သလိုဖြစ်သွားသည်။

စင်နောက်က လော့ဇီယန်၏ မျက်နှာက ပိုပြီး မယုံနိုင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ အကြောင်းမှာ ထိုသရဲက သူ့အာရုံထဲ ဝင်လာသည့်သူ ဖြစ်၍ နံပတ်၂၄ကို ရွေးထားခြင်းဖြစ်လေသည်။

ပထမတစ်ဖြတ် ပြီးသွားသည်နှင့် ဒုတိယမြောက် ရိုက်ကူးရေးက စတင်ပြသလာသည်။ မပြသမီအချိန်တွင်ပင် ၂ယောက်ထက်မနည်း မီးပိတ်သွားကြသည်။ သူတို့က တက်ကြွလွန်းသော အမျိုးသမီးကို သဘောမကျ၍ပင်။

ချူဟွိုက်မှာ ဘာပြောရမှန်းပင် မသိတော့။

အဆုံးတွင် သူ့အတွက် မီးမပိတ်ပဲ နေပေးခဲ့သည့် တစ်ဦးတည်း ကျန်ခဲ့သည့်သူက သူ့ကို နှလုံးရောဂါရအောင် လုပ်ခဲ့သည့်သူ ဖြစ်နေသည်။ ချူဟွိုက်က ထိုသူ၏ ပေါ်နေသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကြည့်လိုက်ရင်း ရှင်းမပြနိုင်သည့် ခံစားချက်တစ်ခု ဝင်လာသည်။

ဒုတိယတစ်ဖြတ်လည်း ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။

ချူဟွိုက်က အနည်းငယ် အဖြေရှာရခက်နေမိသည်။ ပရိုဂရမ်အရဆိုလျှင် နောက်ဆုံးအဆင့်က လက်တွဲရန် ဖြစ်သော်လည်း သူတို့က လွယ်လွယ်ကူကူ ဖြစ်ခိုင်းပါ့မလား....

တင်ဆက်သူ " နောက်တစ်ဆင့်က နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အချစ်ကို ရွေးချယ်မယ့် အဆင့်ဖြစ်ပါတယ်... နံပတ်၁၃ရှင့်.....ကျေးဇူးပြုပြီး စင်ပေါ်တက်လာပေးဖို့ ဖိတ်ခေါ်အပ်ပါတယ်...."

ထိုသရဲက လက်ခုပ်သံများကြား လက်နှစ်ဖက်ထောက်ရင်း ဆင်းလာပြီး ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ဆွဲအားကြောင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ရှေ့နောက် ယိမ်းထိုးနေသည်။ သူက ချူဟွိုက်ဆီ ဇောက်ထိုးလျှောက်လာပြီး ချူဟွိုက်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားချိန် ရှက်သလို ပြုံးပြလာသည်။

ချူဟွိုက်က နံပတ်၁၃ကို သူ၏ နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက် အနေနှင့် ကြည့်လိုက်ရင်း သူ့ခံစားချက်အစစ်အမှန်တို့ မပါဝင်သည့် ပြီးပြည့်စုံသော အပြုံးတစ်ခု ပေးလာသည်။

တင်ဆက်သူ " အခု...ချူကျောင်းရဲ့ ရွေးချယ်မှုကို ပြသတော့မှာပါ....ကြည့်ရတာ သူမကလည်း...နံပတ်၁၃ကိုပဲ ရွေးထားတာနဲ့ တူပါတယ်..."

ပွဲထဲမှ သရဲများက အုတ်အုတ်ကျက်ကျက် ဖြစ်သွားကြသည်။

နံပတ်၈ သရဲမ " ဒါ အချစ်စစ်ပဲ...."

နံပတ်၁၈ သရဲမ " ဂုဏ်ပြုပါတယ်နော်...."

…

နံပတ်၁၃၏ မျက်နှာကြမ်းကြမ်းကြီးက အားပေးသံများကြောင့် အနီရောင်သန်းသွားပြီး ဝက်ခြံပြည့်နေသည့် သူ့မျက်နှာက ပုစွန်ကင်နှင့်ပင် တူနေသည်။

တင်ဆက်သူ " အခုက ချူကျောင်းအတွက် စိန်ခေါ်မှုတွေကို တိုက်ဖျက်ရမယ့် အချိန်ပါပဲ... စုစုပေါင်း စိန်ခေါ်မှု သုံးခု ရှိပါတယ်...အားလုံးကို ကျော်ဖြတ်နိုင်သွားရင် လက်တွဲလို့ရသွားပါပြီ..."

ချူဟွိုက်၏ မျက်လုံးများ အေးခဲသွားသည်။ သေချာပေါက် အဲ့လောက် မရိုးရှင်းနိုင်ဘူး....

နံပတ်၁၃က မိုက်ကို ပါးစပ်နားကပ်လိုက်ရင်း နာကျည်းရိပ်သန်းနေသော မျက်နှာအမူအရာနှင့် ပြောလာသည်

" ကျွန်တော်သေသွားတာ နှစ်ပေါင်း သုံးဆယ် လေးဆယ်လောက် ရှိသွားပါပြီ...ကျွန်တော်က ရုပ်ဆိုးတဲ့အတွက်ကြောင့် ဇနီးဖြစ်သူက နောက်တစ်ယောက်ရှိနေခဲ့ပါတယ်...ကျွန်တော် တွေ့သွားတဲ့အချိန်မှာ သူမနဲ့ သူ့လင်ငယ်က ကျွန်တော့်ကို သတိလစ်အောင် ရိုက်နှက်ခဲ့တယ်...ကျွန်တော် သတိလစ်နေတဲ့အချိန် သူတို့က ကျွန်တော့်ခြေထောက်ကို ကြိုးချည်ပြီး မီးချောင်းကနေ တွဲလောင်းကျပုံစံ လုပ်ထားခဲ့တယ်...ပြီးတော့ သူတို့က ခိုးရာလိုက်ပြေးသွားခဲ့တယ်...သူတို့က ကျွန်တော့်ကို သတ်ဖို့မရည်ရွယ်ထားလောက်ပေမယ့် ကျွန်တော် နိုးလာတဲ့အချိန် ပါးစပ်ကို အဝတ်နဲ့ဆို့ထားတဲ့အတွက် အကူအညီခေါ်လို့ မရခဲ့ဘူး...အဲ့ဒါက ကျွန်တော့်ကို သေသွားတာ သိပ်မကြာသေးသလို ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေစေတာပါ...."

ချူဟွိုက် "....." ဝိုး....

"ကျွန်တော့်ဇနီးနဲ့ အတူရှိစဥ်တုန်းက သူမမျက်လုံးတွေက ကသိကအောင့် ဖြစ်နေသလိုမျိုး ရက်စက်ပြီး အထင်သေးတဲ့အကြည့်တွေ ပြည့်နေတယ်...ဒါကြောင့် မင်းအတွက် ပထမဆုံး စိန်ခေါ်မှုက...."

နံပတ်၁၃က စကားရပ်သွားသည်

" မင်းကိုယ့်ကို ကြင်နာတတ်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ တည့်တည့်ကြည့်ပေးဖို့ပဲ...."

စင်နောက်က လော့ဇီယန်က တံတွေးကို ခက်ခက်ခဲခဲ မြိုချလိုက်ရသည်

"...." သူပြောသွားတဲ့ အချက်ကို သေချာအာရုံစိုက်မိတော့ "မျက်နှာတည့်တည့်" လို့ပြောသွားတာ...ဇောက်ထိုးသရဲအတွက်က ကျောင်းကျောင်းက ဇောက်ထိုးကြီး ရပ်နေသလို ဖြစ်နေမှာ....ကျောင်းကျောင်းက သူ့ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်လည်း သူ့ကို မလေးစားသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်....

သူက နှစ်ကြိမ်ခန့် ချောင်းဆိုးလိုက်ရင်း စကားစလာသည်

" ....ဒါဆို ကျောင်းကျောင်းလည်း လက်ထောက်ရတော့မှာပေါ့....အဲ့လိုလား...."

လော့ဇီယန်က ဂါဝန်အဖြူလေး ဝတ်ထားသည့် ပိတ်ကားထက်မှ ချူကျောင်းကိုကြည့်လိုက်ရင်း မသင့်တော်သည့် အတွေးတစ်ခု ဝင်လာသည်။

လော့ဇီယန် "ကျောင်းကျောင်း....သူလေ ဘောင်းဘီလုံလုံခြုံခြုံလေးတော့ ဝတ်ထားလောက်မှာပါနော်...."

ကျင်းထျန်းယိက သူ့ကို အေးစက်စက်ကြည့်လာ၍ လော့ဇီယန်မှာ ကျောရိုးထိ ချမ်းစိမ့်သွားပြီး အကြည့်ခံလိုက်ရသည့်အချိန် မသက်သာသလို ရယ်လိုက်မိသည်။

လော့ဇီယန်က သတိထားပြီး ပြောလိုက်ရသည် "....သူမ အရှုံးပေးလို့လည်း ရတယ်...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်တို့ ရှိနေတာပဲလေ...."

ကျင်းထျန်းယိက ပိတ်ကားထက်ကို ကြည့်လိုက်သည် ။

" ကင်းမြီးကောက်ထောင်တာက ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် တခြားနည်းလမ်းတွေလည်း ရှိပါတယ်..."

ချူဟွိုက်ကက သူ့အတွက် ဖြေပေးပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။

စင်ပေါ်က ချူဟွိုက်က မျက်နှာကြက် မီးချောင်းကို ပတ်ချည်ထားသည့် တင်ဆက်သူကို လက်ယမ်းပြလိုက်သည်။ တင်ဆက်သူက တစ်ခဏမျှ အံ့သြသွားပြီးနောက် လှည့်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်ကာ သူမ၏ နားရွက်ကို ချုဟွိုက်အနီးသို့ သယ်လာသည်။

နံပတ်၁၃၏ မျက်လုံးများက သိချင်စိတ်နှင့် မျှော်မှန်းစိတ်တို့ ရောပြွန်းနေသည်။

ချူဟွိုက်က တင်ဆက်သူ၏ နားသို့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ရာ တင်ဆက်သူက သူ့ကို ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည်။

ချူဟွိုက်က နေရာရွေ့လိုက်၍ လော့ဇီယန်က ချူဟွိုက် ကင်းမြီးကောက်ထောင်တော့မည်ဟု တွေးမိပြီး အနည်းငယ် ရှက်သွားမိသည်။ သို့သော်လည်း ထင်မထားစွာ ချူဟွိုက်က နံပတ်၁၃ကို လက်ယမ်းပြပြီး အနားကို ခေါ်လိုက်သည်။

နံပတ်၁၃က ချူဟွိုက်၏ နူးနူးညံ့ညံ့ မျက်နှာလေးကြောင့် အံ့သြသွားသော်လည်း တွေဝေနေသည့်ပုံစံနှင့် အနားကပ်လာသည်။

ချူဟွိုက်နှင့် မီးချောင်းပေါ်ရှိ တင်ဆက်သူသရဲမတို့ အပြန်အလှန် ကြည့်လိုက်ကြသည်။ တင်ဆက်သူက ချက်ချင်း အမြန်ဆုံးနည်းနှင့် သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်ရင်း အန်ချင်စိတ်ကို တောင့်ခံထားကာ နံပတ်၁၃၏ ခြေထောက်ကို သူမ၏ လက်အေးကြီးများနှင့် ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။

"အား..." နံပတ်၁၃က စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်လာသည်။

ချူဟွိုက်က လက်ပိုက်ထားရင်း အေးအေးဆေးဆေး နောက်ပြန်ဆုတ်သွားပြီး တင်ဆက်သူကြောင့် မြှောက်တက်သွားသည့် နံပတ်၁၃ကို မျက်နှာသေနှင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက် နံပတ်၁၃က သူ့ရှေ့ တွဲလောင်းကြီးဖြစ်လာသည်။

သူက ရှေ့နောက် ယိမ်းထိုးနေပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ် မောသွားမှသာ ရပ်သွားသည်။

လော့ဇီယန် "....." သူမက တကယ် ရက်စက်တာပဲ...

ကျင်းထျန်းယိ " ငါ့ဇနီးက ကြောက်စရာကြီး..."

ချူဟွိုက်က ရှေ့နည်းနည်းတိုးလိုက်ပြီး တင်ဆက်သူကို ပြောလိုက်သည် " နည်းနည်းလောက် ထပ်မြင့်ပေးပါဦး..."

တင်ဆက်သူက နံပတ်၁၃ကို ထပ်မြောက်လိုက်၍ ချူဟွိုက်၏ မျက်စိနှင့် နံပတ်၁၃က တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားသည်။

နံပတ်၁၃က ဒေါသထွက်နေသော်လည်း ချူဟွိုက်က လျစ်လျူရှူထားလိုက်သည်။

ချူဟွိုက် "အခု ကျွန်မတို့က မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ နောက်ကျန်တဲ့တစ်ခုက...."

ချူဟွိုက်၏ မျက်လုံးများက ချက်ချင်းပင် လပြည့်ဝန်းကြီးလို ကွေးညွတ်သွားပြီး လမင်းကြီးက ရေကန်နက်ထဲ ယိုစီးကျနေသလို အကြင်နာတို့ ယိုဖိတ်နေသည့် အကြည့်နှင့် ကြည့်လာသည်။

နံပတ်၁၃က ထိုသို့ ကြင်နာသည့် မျက်လုံးကြည်ကြည်လေးများနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွား၍ သူ့ရင်ထဲက တောက်လောင်နေသော ဒေါသမီးတောက်တို့က တစ်ခဏချင်း ငြိမ်းသတ်သွားကာ အရူးလို အပြုံးတစ်ခုက မျက်နှာထက် ပေါ်ပေါက်လာ၏။

တင်ဆက်သူ " ပြိုင်ပွဲဝင် ချူကျောင်း....ပထမဆုံးစိန်ခေါ်မှုကို အနိုင်ရရှိသွားတဲ့ အတွက် ဂုဏ်ယူပါတယ်.... "

နံပတ်၁၃ကို လွှတ်ပေးလိုက်၍ သူက လက်နှစ်ဖက် ထောက်လာသည်။

လော့ဇီယန်က အံ့သြသွားရသည် "....ငါ့ကိုယ်ငါ ချူဟွိုက်ဆီကို အပ်ထားလိုက်တော့မယ်...."

နံပတ်၁၃က တစ်ဖန် စကားဆိုလာသည် " အကျဥ်းထောင်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော့်ကို မြင်သွားတဲ့သူတွေသာ အသတ်ခံရနိုင်တယ်...ပထမဆုံးညမှာ ကျွန်တော်က ကြီးကြပ်ရေးမှူးရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားခဲ့တယ်...သူက သူ့ကို မြင်သွားရင် အသတ်ခံရတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ ပုန်းနေခဲ့ပေမယ့် အသတ်ခံခဲ့ရတာပဲ...အဲ့ဒါ ဘာကြောင့်လဲ...."

ဦးနှောက်စားမယ့် မေးခွန်းလား....ချူဟွိုက်က မျက်ခုံးပင့်သွားသည်။

ချူဟွိုက်က အမြန်ပြန်ဖြေလာသည် " ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူက ကုတင်အောက်မှာ ပုန်းနေခဲ့လို့လေ...ရှင့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ဇောက်ထိုးကြီး ဖြစ်နေတော့ ရှင်အခန်းထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ ကုတင်အောက်မှာ ပုန်းနေတဲ့ ကြီးကြပ်ရေးမှူးကို တွေ့သွားတာကြောင့်ပဲ..."

နံပတ်၁၃က လက်တစ်ဖက်နှင့် ခေါင်းကုတ်လိုက်ရင်း ပြုံးပြလာသည်။

တင်ဆက်သူ " ပြိုင်ပွဲဝင် ချူကျောင်း...ဒုတိယ စိန်ခေါ်မှုကို အနိုင်ရသွားတဲ့အတွက် ဂုဏ်ယူပါတယ်...ချူကျောင်းအတွက် လက်တွဲတာ အောင်မြင်ဖို့ နောက်ဆုံးတစ်ခုပဲ ကျန်ပါတော့တယ်နော်...."

ချူဟွိုက်ကလည်း တည်ငြိမ်နေပြီး တတိယစိန်ခေါ်မှုကို ရင်ဆိုင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသည်။

နံပတ်၁၃က တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်အမူအရာနှင့် ဟိုသည် လှည့်ပတ်ကြည့်နေသည်။

သူ၏ မျက်လုံးနီနီများက ချူဟွိုက်ကို ထပ်ကာထပ်ကာ မော့ကြည့်လာရင်း သူ့လည်ပင်းကပါ တဖြေးဖြေး နီရဲလာသည်။

" နောက်ဆုံးတစ်ခုအနေနဲ့ ကျွန်တော် မေး....မေး ချင်တာက...."

ချူဟွိုက်၏ မျက်ခုံးလှလှလေးက တွန့်ချိုးသွားသည်။

"ဘာလဲ...."

“မင်း....မင်း....." နံပတ်၁၃က ပြိုင်ပွဲဝင်အမျိုးသမီးကို မကြည့်ရဲသလို ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးမှ စကားဆိုလာသည်

" ကျွန်တော်နဲ့....၆၉ (၃၄+၃၅)လုပ်ချင်လား...."

လေထုက ချက်ချင်း တောင့်ခဲသွားသည်။

ချူဟွိုက်၏ မျက်နှာက တစ်စက္ကန့်မျှ တွန့်လိမ်သွားပြီး နာဖူးကြောတို့က ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထောင်ထွက်လာသည်။

စင်နောက်က ကျင်းထျန်းယိမှာမူ သစ်သားစားပွဲစုတ်ကြီးကို ဖြန်းခနဲ ရိုက်ချလိုက်သည်။

လော့ဇီယန်က ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ တဟားဟားအော်ရယ်လာသည်။

"ဟားဟားဟားဟား......."

ချူဟွိုက်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ သူက တစ်ဆင့်ချင်းစီ၏ ခက်ခဲမှုနှုန်းထားက တစ်ပြေးတည်း မြင့်တက်လာမည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း မှန်းချက်နှင့်လွဲနေသည်။

ချူဟွိုက်က ပြုံးပြလိုက်သည် " ရတယ်လေ..."

သူက နံပတ်၁၃ကို ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ကြည့်လိုက်ရင်း မြူဆွယ်သည့်အသံနှင့် မေးလာသည်

" ဒါဆို ကျွန်မက ရှင်နဲ့ လက်တွဲလို့ရပြီလား..."

နံပတ်၁၃က အံ့အားသင့်ပြီး ကျေနပ်သွားကာ တင်ဆက်သူကို ကြည့်ပြီး စိတ်မရှည်သည့်အသံနှင့် ပြောလိုက်သည်

" သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ စမ်းသပ်ချက်သုံးခုလုံးကို နိုင်သွားပြီဆိုတော့...ကျွန်တော်က သူမနဲ့အတူ သွားဖို့ ဆန္ဒရှိပါတယ်...."

တင်ဆက်သူက ကြေငြာလာသည်

" စိန်ခေါ်မှုတွေကို ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် မင်းက ဧည့်သည်သရဲနဲ့ အောင်အောင်မြင်မြင် လက်တွဲသွားနိုင်ပြီ ဖြစ်ပါတယ်..."

ချူဟွိုက်၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း အေးစက်သွား၍ သူ့မျက်နှာ၏ ပြောင်းလဲနိုင်မှုနှုန်းက အံ့အားသင့်စရာပင်။ နံပတ်၁၃က တုံ့ပြန်မလာပဲ သူ့မျက်နှာက တုန်လှုပ်နေသည်။

ချူဟွိုက်က မျက်ခုံးတွန့်ပြီး နှစ်လိုဖွယ် မျက်လုံးလေးများနှင့် ပြန်ပြီး ပြုံးပြလာသည် " သဘောကောင်းတဲ့ အစ်ကိုကြီး...ကျွန်မလည်း ရှင့်ကို တစ်ခုလောက် မေးချင်တယ်...."

နံပတ်၁၃က အမြန်ဖြေလာ၏ " မေးပါ....မေးပါ...ကျွန်တော်က ဘယ်လိုမေးခွန်းမဆို ဖြေပေးမှာမို့...."

"တဆိတ်လောက်နော်....ရှင် ဆီးသွားတဲ့အခါ ဇောက်ထိုးကြီးဖြစ်နေတော့ မျက်နှာကို လာမစင်ဘူးလား...."

သေလောက်အောင် အသံတိတ်ကျသွားသည်။

နံပတ်၁၃၏ မျက်နှာက ပြာနှမ်းလာပြီး မည်းတူးလာသည်။

လော့ဇီယန်က စင်နောက်မှ ရယ်နေမိသည်။

ပရိတ်သတ်ဘက်မှလည်း ရယ်သံတို့ ဟိန်းထွက်လာ၏။

ချူဟွိုက်က ပိတ်ကားထက်တွင် ဖြူဖြူစင်စင်လေး ပြုံးပြနေ၍ ကျင်းထျန်းယိမှာ ရယ်လိုက်ရသည်။

ချူဟွိုက်က မျက်ဝန်းရွဲကြီးများနှင့် မျက်တောင် တဖြတ်ဖြတ် ခတ်လိုက်ပြီး နံပတ်၁၃ကို ခေါင်းစောင်းကြည့်လိုက်သည်။

" သဘောကောင်းတဲ့ အစ်ကိုကြီး...ကျွန်မကို ပြန်မဖြေသေးဘူးနော်..."

ဒေါသတကြီးနှင့် နံပတ်၁၃က တင်ဆက်သူဘက် အော်ပြောလိုက်သည်

" ငါ ထပ်သဘောမတူတော့ဘူး...သူမ မအောင်ရဘူး..."

တင်ဆက်သူ " မရပါဘူး...စည်းမျဥ်းအရ မင်းတို့က အောင်အောင်မြင်မြင် လက်တွဲသွားပြီ ဖြစ်ပါတယ်..."

" သူမက ခုနတုန်းက ဟန်ဆောင်နေတာကွ...အဲ့ဒါကို ထည့်မတွက်ရဘူးလေ..."

နံပတ်၁၃က ကန့်ကွက်နေသည့်အချိန် ချူဟွိုက်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။

တင်ဆက်သူက ချူဟွိုက်ကို ကြည့်လာသည် " ပြိုင်ပွဲဝင် ချူကျောင်း...နံပတ်၁၃ကို ကြောက်မက်ဖွယ် ကစားကွင်းမှာ အတူတူကစားဖို့ ရွေးပါသလား...."

ချူဟွိုက်က လက်ပိုက်ပြီး ပြန်ဖြေလာသည် " မရွေးဘူး...."

နံပတ်၁၃က ဒေါသခိုးဝေနေသည်။

တင်ဆက်သူ " နံပတ်၁၃က အခု သဲလွန်စကို ပေးပြီးတာနဲ့ ပြိုင်ပွဲဝင်အမျိုးသမီးကလည်း ထွက်သွားလို့ရပါပြီ...."

နံပတ်၁၃က မလိုက်နာချင်ပဲ ထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း လှုပ်လို့မရဖြစ်နေမှန်း သတိထားမိသွားသည်။

သူက လှောင်ရယ်လိုက်ရင်း ပြောလာသည် " သဲလွန်စက ငါ့ဘောင်းဘီထဲမှာ....မင်းသာ လိုချင်ရင် ကိုယ့်ဘာကိုယ် ဆွဲယူပေါ့..."

ချူဟွိုက်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ချိန် သူ့မျက်လုံးအကြည့်တို့က ထူးဆန်းနေခဲ့သည် " အတည်ပြောတာလား...."

"မင်း မလုပ်ရဲဘူးမို့လား...မင်းသာ ငါ့အပေါ် စိတ်ကောင်းထား...."

သူပြောမည့်စကားတို့က အလယ်တွင် တစ်သွားရင်း တုန်လှုပ်သည့် မျက်နှာအမူအရာအဖြစ် ပြောင်းသွားလေသည်။

ချူဟွိုက်က သူ့ပေါင်ကို ထိမလာပဲ ရွံရှာသည့် အကြည့်နှင့် သူ့ဘောင်းဘီကို ကိုင်ပြီး တစ်ဆုံးထိ ဆွဲချ(တင်)လိုက်သည်။

လေညင်းလေးနှင့် ထိတွေ့မိသော နံပတ်၁၃၏ ပေါင်တံများ.....

"အား....................." နံပတ်၁၃က သရဲလို ငိုလာသည်။

ချူဟွိုက်က ဘောင်းဘီကို မြှောက်တင်ထားရင်း လက်နှစ်ချောင်းလိမ်ပြီး အိပ်ကပ်ထဲမှ စာရွက်ခေါက်ပါးပါးလေးကို ဆွဲယူလိုက်သည်။

“ဒါလား...." သူက တင်ဆက်သူကို မေးလိုက်သည်။

တင်ဆက်သူက ခေါင်းညိမ့်ပြလာ၍ ချူဟွိုက်က နံပတ်၁၃ကို လက်ပြနှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း အောက်ဆင်းရန် ဓါတ်လှေကားသွားစောင့်နေလိုက်သည်။

သူက စာရွက်ခေါက်လေးကို ဖွင့်လိုက်ချိန် တစ်ဒင်္ဂမျှ အေးခဲသွားရသည်။

စာရွက်ပိုင်းလေးတွင် ပြွတ်သိပ်ညပ်ပြီး စာလုံးစောင်းနှင့် ရေးထားသည့် စကားစုများက နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ခန့် ရှိနေ၏။

[t/n ဇောက်ထိုးသရဲကို အစမှာ ကျွန်တော်လို့ သုံးထားတာက သူက စိတ်မဆိုးသေးတဲ့အချိန် ချစ်သူရှာချင်နေတဲ့အချိန် ဆိုတော့ ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေးပြောနေသလိုမျိုးမို့ "ကျွန်တော်" လို့ သုံးလိုက်တာပါ၊ နောက်မှ စိတ်ဆိုးလာတဲ့အတွက် "ငါ" လို့ ပြောင်းသုံးပေးလိုက်တာပါ....]

👻

Prev Next