MM Story Teller

Chapter 56

Viewers 4k

👻Chapter 56

- ချယ်ရီရောင်သန်းနေသော (6)

ကျိုးရှို့ဝမ်နှင့် မတွေ့ခင် တုန့်အန်ယာ၌ နှစ်နှစ်ကျော် တွဲလာသည့် ကောင်လေးတစ်ယောက် ရှိခဲ့ဖူးသည်။

ထိုအချိန်က တုန့်အန်ယာက ကောလိပ်တွင် ပညာသင်ဆဲအချိန် ဖြစ်ပြီး ချိုသာသည့် သူမပုံစံလေးနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး ကောင်းသည့်အတွက် နာမည်ကြီးသည့် ပန်းလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ခဲ့သည်။

ထိုကောင်လေးက နှစ်တော်တော်ကြာသည်ထိ သူမနောက် လိုက်ပိုးခဲ့သည်။ တုန့်အန်ယာက ထိုကောင်လေးအပေါ် ခံစားချက် သိပ်မရှိသော်လည်း စိတ်မသန့်သလိုဖြစ်မိပြီး ထိုကောင်လေးက ကြင်နာတတ်သည့်အတွက် ခွင့်ပြုလိုက်ခြင်းပင်။

ဘွဲ့ရပြီးနောက် နှစ်ဦးသား တစ်နေရာစီ ကွဲသွားကြသည်။ အကြောင်းတစ်ချို့ကြောင့် တုန့်အန်ယာက ကောင်လေးရှိခဲ့ဖူးသည် ဆိုသည့်အကြောင်း မိဘများကို မပြောပြခဲ့ပေ။

သူမ၏နှလုံးသား အောက်ခြေထိ ထိုကောင်လေးကို အသိအမှတ်မပြုထား၍လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

သူမ၏မိဘများက ဘလိုင်းဒိတ်သွားရန် တောင်းဆိုလာခဲ့ချိန် သူမက တွန့်ဆုတ်နေပြီးမှ သဘောတူခဲ့သည်။

မူလက သူမက အကြောင်းပြချက်တစ်ခု ရရန်အတွက် မိဘများကို မလိမ့်တပတ်လုပ်ချင်ခဲ့သော်လည်း ကျိုးရှို့ဝမ်နှင့် တွေ့ဆုံရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။

ကျိုးရှို့ဝမ်ဘက်မှ နီညိုရောင် လုပ်ငန်းကတ်လေးကို မဝံ့မရဲ ကမ်းပေးလာသည့်အချိန် တုန့်အန်ယာက လှမ်းယူလိုက်ရင်း ထိန်းမရအောင် လက်များတုန်ယင်နေခဲ့သည်။ သူမ၏ အတိတ်ရှိ ဆက်ဆံရေးတွင် လိုအပ်နေသည့်အရာကို နောက်ဆုံး သိသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

သူမက တွန့်ဆုတ်နေခဲ့သည့်သူ ဖြစ်လင့်ကစား အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် အရင်ရည်းစားကို ချက်ချင်း လမ်းခွဲလိုက်လေသည်။

လဝက်ခန့်ကြာပြီးနောက် ကျိုးရှို့ဝမ်နှင့်သူမတို့ ကဖေးတစ်ခုတွင် ကော်ဖီသောက်နေသည့်အချိန် သူမ၏ ရည်းစားဟောင်း၏မိခင်ဖြစ်သူက ဖုန်းခေါ်၍ အိပ်ဆေးအများကြီး သောက်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေသွားခဲ့သည့် သားဖြစ်သူအကြောင်း ပြောလာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ကုန်လွန်ခဲ့သည့်လဝက်ခန့် ကာလက မုန်တိုင်းမလာခင် လေပြေဝင်လာခြင်းပင်။

အိပ်ဆေးက ပမာဏအများကြီး ဝယ်ယူ၍မရသဖြင့် သူက တစ်ကြိမ်ကို နည်းနည်းချင်းစီ ဆေးဆိုင်အမျိုးမျိုးပြောင်းဝယ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေရန်အတွက် အလုံအလောက် စုထားခြင်းပင်။

သူက အကြာကြီးနေမှ သတ်သေသွားတာ....တုန့်အန်ယာ စိတ်ပြောင်းလာဖို့ စောင့်နေတာများလား.....

သူမ၏ ရည်းစားဟောင်းက အိမ်ငှားပြီး အပြင်တွင် အလုပ်လုပ်၍ သူ့အလောင်းကို သေပြီးတော်တော်ကြာမှ ရှာတွေ့ခဲ့သည်။

သူ့မျက်နှာက ပြာနှမ်းနေပြီး ပါးစပ်တွင်လည်း အမြုပ်ထနေကာ အလောင်းတွင်လည်း အစက်အပြောက်များထနေသည်။ ရဲက နွေရာသီအချိန် တံခါးဖွင့်လိုက်၍ စူးရှပြီး မနှစ်မြို့ဖွယ် အနံ့ကြီးထွက်လာသည်။

ရဲနောက်က လိုက်ပါလာသည့် တုန့်အန်ယာက ထိုအနံ့နှင့် ထိတ်လန့်ဖွယ် မြင်ကွင်းကြီးကို တစ်သက်လုံး မေ့ပျောက်သွားမည် မဟုတ်ပေ။

သူမ၏ရည်းစားဟောင်းကို မြေမြုပ်ပြီး မကြာမီ ပရလောကို ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမက အပြစ်ရှိသလို ခံစားရသော်လည်း ကျိုးရှို့ဝမ်ကပါ အတူပါလာရသည့် အကြောင်းရင်းကို နားမလည်ချေ။

သူမအတွက်သာ မဟုတ်ရင်.....

ဒါတွေအားလုံးက သူမကိုယ်တိုင် ကျူးလွန်ထားတဲ့ အပြစ်တွေပဲ......။

သူမက ညအိပ်ရာဝင်တိုင်း အိပ်မပျော်နိုင်ချေ.....။

သူမက နောက်ဆုံးတွင် ကျိုးရှို့ဝမ်ကို အမှန်အတိုင်းပြောပြခဲ့ပြီး ဤဆက်ဆံရေး ဆက်မရှိနိုင်တော့ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ကျိုးရှို့ဝမ်က သဘောမကျဟန် ဖြစ်မသွားသလို သူမကိုလည်း အပြစ်မတင်ခဲ့ပေ။ ထို့အစား သူက သူမကို ထွေးပွေ့လာပြီး သူမနှင့်မဆိုင်ကြောင်း ပြောလာကာ ပြဿနာကြုံလာလျှင်လည်း သူမနှင့်အတူ ဖြေရှင်းပေးမည်ဟုပင် ပြောလာခဲ့သည်။

အတိတ်က ဖြစ်ရပ်များက တုန့်အန်ယာ၏မျက်လုံးထဲ ရောင်ပြန်ဟပ်လာ၍ ရုတ်တရက် ပျော်ရွှင်လာသလို ခံစားမိသည်။

သူမနဲ့ ကျိုးရှို့ဝမ်တို့သာ ပရလောကကြီးထဲ သေသွားခဲ့ရင်လည်း မကောင်းတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး....

အနည်းဆုံးတော့ အစစ်အမှန်ကမ္ဘာထဲ ပြန်မသွားရတော့လို့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကနေ အပြစ်တင်စွပ်စွဲလာကိုလည်း ရင်ဆိုင်ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး.....သူမရည်းစားဟောင်းရဲ့ အမေက မေးခွန်းထုတ်လာမှာကိုလည်း ခံနေစရာလည်း မလိုတော့ဘူး.....

သူမနဲ့ ကျိုးရှို့ဝမ်က လက်ထပ်ထားတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း ခိုးပြီးလက်ထပ်ထားရတာ.....သူတို့ကို ဘယ်သူမှ ကောင်းချီးမပေးကြဘူး....

သူတို့က လက်ထပ်ပွဲစီစဥ်ပေးတဲ့ ကုမ္ပဏီကို ကိုယ့်ဘာသာ ချိတ်ဆက်ရတယ် ....ခန်းမငှားရတယ်.....သူတို့မင်္ဂလာဆောင်ကို လာဖို့ သူစိမ်းတွေကို ဖိတ်ခဲ့ရတယ်.....

တုန့်အန်ယာက ရုတ်တရက် ငိုနေရာမှ တိတ်သွားသည်။ သူမက ချူကျောင်းလောက် ဥာဏ်မကောင်းဘူး....။ချူကျောင်းက သေသွားပြီ....သူမ ဘယ်လိုအသက်ရှင်နိုင်တော့မှာလဲ....

တုန့်အန်ယာက ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့် အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ချားရဟတ်က ဖြေးဖြေးချင်း ဆင်းနေပြီး သူတို့အောက်ရှိ ထူးထူးဆန်းဆန်းပုံစံ တွဲလောင်းကျနေသည့် သံအိမ်အပြာလေးထဲတွင်လည်း ဘာမှရှိမနေပေ။

ချူဟွိုက်နဲ့ ကျင်းထျန်းယိက ပျောက်နေတယ်.....အပြာရောင် ဖန်သားပြင်က သွေးများ ညစ်ထေးနေပြီး အပြာရောင်ဆေးများပင် ကွာကျနေသည်။

ထိုကွာကျထားသည့် သံပြားကြီးက သုံးရောင်ခြယ်ချားရဟတ်ပေါ် တွဲလောင်းကျနေသည်။

တုန့်အန်ယာက သံအိမ်ထဲ ဝင်လိုက်ပြီးကတည်းက အသံတစ်သံမှ မကြားရတော့သော်လည်း သူမ သရဲကို မြင်လိုက်မိသည်က သေချာသည်။

ဒါဆို ချူဟွိုက်နဲ့ ကျင်းထျန်းယိတို့ ပျောက်သွားတာက သရဲအစားခံလိုက်ရတာလား.....။ ထိုခန့်မှန်းချက်ကို သူမကို ထိတ်လန့်သွားစေမိသည်။ သို့သော်လည်း သူမအနေနှင့် အခြားဖြစ်နိုင်ခြေတစ်ခုခုကို စဥ်းစား၍မရပေ။

ချူဟွိုက်နဲ့ ကျင်းထျန်းယိတို့ တံခါးပေါ်လှဲနေပြီး သူတို့ ကံကောင်းသွားတယ်တို့ ပြောနေကြတာကို သူမဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိနိုင်မှာလဲ......

ကျိုးရှို့ဝမ်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေသည့် တုန့်အန်ယာက ရုတ်တရက် အသိစိတ်လွတ်သွားသလို ရယ်လိုက်မိသည်။

တုန်တုန်ယင်ယင်လက်များနှင့် သူမက အင်္ကျီအိပ်ကပ်ထဲမှ အနီနှင့်အဖြူဆေးတောင့်လေးကို ထုတ်ယူလိုက်ရင်း လက်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ သူမလက်ဖဝါးက ချွေးပြန်နေသည်။

တုန့်အန်ယာက ပြုံးပြလာသည် " ရှို့ဝမ်.....ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံးကာတွန်းကို မှတ်မိသေးလား....."

ကျိုးရှို့ဝမ်က နားမလည်သလို ပြောလာသည် " စုံထောက်ကိုနန်လေ....."

တုန့်အန်ယာက ခေါင်းညိမ့်ပြလာပြီး လက်ညှိုးနှင့် လက်မကို သုံးရင်း ဆေးတောင့်ကို ခွာလိုက်မှ ကျိုးရှို့ဝမ်က ဆေးတောင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“အဲ့ဒါ ဘာလဲ...." ကျိုးရှို့ဝမ်၏ မျက်ဆံများ အနည်းငယ် ကျုံ့သွားရင်း နိမိတ်မကောင်းသလို ခံစားမိသည်။

တုန့်အန်ယာက စကားဆိုမလာပဲ ဆေးတောင့်အခွံလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖွင့်လိုက်ရာ အထဲတွင် သကြားကပ် ချိုချဥ်သေးသေးလေးများလို အမှုန့်ကြည်ကြည်လေးများ ရှိနေသည်။

ကျိုးရှို့ဝမ်က ခါးသက်သက်အနံ့တစ်ခု ရလိုက်၍ မျက်လုံးပြူးသွားပြီး ဗျာများသွားရသည်။

သူက ဆေးတောင့်ကို အမြန်လှမ်းယူလိုက်သော်လည်း တုန့်အန်ယာက ကျောပေးလိုက်ကာ ကိုယ်ကိုကျုံ့လိုက်ပြီး လက်ထဲ အမြန် ဆေးထည့်လိုက်ကာ မြိုချလိုက်သည်။

ကျိုးရှို့ဝမ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ရှိရှိသမျှ အားအင်တို့ ဆုတ်ယုတ်သွားသလို ဖြစ်သွားရပြီး မျက်နှာရှိ သွေးရောင်တို့ ကင်းမဲ့လာကာ မျက်လုံးများ နီရဲလာသည်။

ခါးသက်သက် မက်မန်းအရသာ ဆိုင်ယာနိုဒ်.....ပြင်းထန်စွာ အဆိပ်သင့်စေနိုင်သည်။

နောက်ဆုံးအခိုက်အတန့်တွင် တုန့်အန်ယာ၏ စကားသံကို ကြားလိုက်ရသည် " ပရလောကက အရမ်းကောင်းတာပဲ.....အစစ်အမှန်ကမ္ဘာမှာ ဝယ်လို့မရရင် ဘော့စ်ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်လို့ရတယ်...."

ချားရဟတ်က ပြီးသွားလေပြီ။

ချူဟွိုက် " တံခါးကို အမြန်ဖွင့်လိုက်တော့....ကျွန်မတို့ အချိန်မှီမထွက်ရင် ပြန်စီးနေရလိမ့်မယ်...."

ကျင်းထျန်းယိက လှည့်သွားပြီး တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်ချိန် တံခါးက လွယ်လွင့်တကူ ပွင့်သွားလေသည်။

သူက မြေကြီးမှ သံအိမ်၏အမြင့်ကို ချိန်ဆလိုက်ရင်း တံခါးစွန်းကို ကိုင်ဆင်းလိုက်ကာ အထဲရှိ ချူဟွိုက်ဆီ လက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။

ချူဟွိုက်က ကိုယ်တစ်ပိုင်းသာ ထွက်လာပြီး တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။ ကျင်းထျန်းယိက ထိခိုက်ထားတာတောင် ရှောရှောရှူရှူ ထွက်နိုင်သေးတယ်.....သူသာ လိမ့်ကျသွားရင်တော့ အရမ်း ကြည့်ရဆိုးမှာပဲ.....

ကျင်းထျန်းယိက သူတွေးနေသည့်အရာကို သိနေသည့်ပုံပင်။ သူက သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ချိန် ကျင်းထျန်းယိက ပြုံးပြလာပြီး သူ့အပေါ်ပိုင်းကို ပွေ့ချီလာသည်။

သူ့ခြေထောက်က အောက်ကမြေကြီးကို ထိလိုက်သည့်အခိုက် အစစ်အမှန်လို ခံစားမိသည်။

အသစ်လေးများက သူတို့ကို ချက်ချင်း နှုတ်ဆက်လာကြပြီး မျက်လုံးများကလည်း အံ့သြမှုအထင်းသားပေါ်နေသည်။ အတွေ့အကြုံရှိသည့် နှစ်ယောက်က ဘေးကင်းကင်းနှင့် ဆင်းလာပြီဖြစ်၍ သူတို့၏ အသက်ရှင်နိုင်မည့် အခွင့်အရေးလည်း များလာပြီဖြစ်သည်။

အသစ်လေးထဲမှ ကောင်မလေးက ဆိုလာသည် " အစ်မတို့က တကယ် အံ့သြဖို့ကောင်းတာပဲ....ခုနက ကျွန်မကောင်လေးနဲ့ အပြင်ကနေ ကြည့်နေတာ....သေမတတ် ကြောက်သွားတာရှင့်....."သူမက ကြောက်နေသေးသလို ပုံစံနှင့် ပြောလာသည်။

ချူဟွိုက်က သူမကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး ကျင်းထျန်းယိဘေးနားရပ်ကာ ကျိုးရှို့ဝမ်နှင့် တုန့်အန်ယာတို့ ဆင်းအလာကို စောင့်နေလိုက်သည်။ သူတို့၏ သံအိမ်အပြာလေးက အပေါ်တက်သွားပြီဖြစ်၍ သံအိမ်အနီလေးက မျက်စိတစ်မှိတ်စာအတွင်း ရောက်လာသည်။

သူတို့ဘက်က ကြည့်လိုက်လျှင် တုန့်အန်ယာက ကျိုးရှို့ဝမ်ပုခုံးပေါ် ခေါင်းမှီထားပြီး နှစ်ဦးသားပူးကပ်နေ၍ အများအားကျစရာပုံစံလို ဖြစ်နေသည်။

“သူတို့က ဒီလိုမျိုး ကောင်းမွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးရှိတာပဲ...." ကောင်မလေးက စိတ်ရင်းနှင့် ဆိုလာသည်။ ချူဟွိုက်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

ကျင်းထျန်းယိက မျက်မှောင်အနည်းငယ် ကြုံ့လိုက်မိသည်။ တစ်ခုခုတော့ မူမှန်ဘူး.....

သံအိမ်အနီလေးက အလိုလိုပွင့်လာသော်လည်း အထဲက နှစ်ယောက်က တစ်ချက်မှ လှုပ်မလာကြပေ။ ချူဟွိုက်မျက်နှာပေါ်ရှိ အပြုံးက ချက်ချင်း လွင့်စင်သွားပြီး အင်္ကျီအောက်ရှိ လက်များက တုန်ယင်စပြုလာသည်။

သူ၏အသိဥာဏ်တို့ တစ်ခဏမျှ ရောထွေးသွားရသည်။ သဲလွန်စမှားနေတာလား....သူတို့ ခန့်မှန်းတာ မှားသွားတာလား.....လိမ္မော်ရောင်က ချားရဟတ်ရဲ့ သဲလွန်စ မဟုတ်ဘူးလား....

ကျိုးရှို့ဝမ်နဲ့ တုန့်အန်ယာတို့ကို သရဲက သတ်သွားတာလား....

တုန့်အန်ယာနှင့် ကျိုးရှို့ဝမ်တို့၏ အသားအရေက လှပပြီး ချယ်ရီရောင်သန်းနေ၍ မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းများကလည်း အသက်ဝင်နေသည်။

အသစ်ကောင်မလေးက ပါးစပ်ပိတ်ပြီး စူးစူးဝါးဝါးအော်လာ၍ သူမပသံက ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသည်။

ကျင်းထျန်းယိက ချူဟွိုက်လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ကို နှစ်သိမ့်ပေးချင်မိသည်။ ချူဟွိုက်၏ နှုတ်ခမ်းများက

အနည်းငယ် ဖျော့တော့နေသော်လည်း သူအဆင်ပြေကြောင်း ခေါင်းယမ်းပြလာသည်။

သူက ရုတ်တရက် သံအိမ်အနီထဲသို့ ခြေလှမ်းလိုက်ရင်း သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ရာ တုန့်အန်ယာ၏ လက်သည်းခွံထဲမှ အမှုန့်လေးများကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချူဟွိုက်က ခါးသက်သက် မက်မန်းနံ့ကို ရလိုက်သည်။ ဘာကြောင့်များ တုန့်အန်ယာနဲ့ ကျိုးရှို့ဝမ်တို့က ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေတဲ့အထိ ဖြစ်သွားရတာလဲ....

သူက အားမရှိသလို ပြုံးလိုက်မိသည်။

သံအိမ်အနီလေးက တဖြေးဖြေးတက်သွား၍ ချူဟွိုက်က မြေပြင်မှ ၁.၅မီတာအကွာတွင် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

နည်းနည်း ပိုမြင့်လာမယ်ဆိုရင် ခုန်ချလို့မရတော့လို့ နောက်ထပ်တစ်ပတ် စီးနေရလိမ့်မယ်....။ သံအိမ်အနီက အန္တရာယ်မရှိပေမယ့် အချိန်ဖြုန်းမိသွားလိမ့်မယ်......။

ကျင်းထျန်းယိက သူ့ဆီ လက်လှမ်းပြလာ၍ ချူဟွိုက် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ခုန်ချလိုက်ရာ ကျင်းထျန်းယိက ဖမ်းပေးလာသည်။

ကျင်းထျန်းယိ၏ ကိုယ်မှ အနံ့ကြည်ကြည်လေးကို ရှူမိသွားချိန် ရုတ်တရက် စိတ်အေးသွားသလို ခံစားမိသည်။

ချူဟွိုက်က ကျင်းထျန်းယိလက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲ အမှုန့်လေးများ ထည့်ပေးလာသည်။

ကျင်းထျန်းယိက အမှုန့်လေးများကို မြင်သွားချိန် တုန့်အန်ယာနှင့် ကျိုးရှို့ဝမ်တို့၏ ထူးဆန်းသလို မျက်နှာအမူအရာကို ဆက်စပ်ကြည့်ပြီးနောက် ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားသည်။

ချူဟွိုက်က ချားရဟတ်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ အချိန်တိုလေးအတွင်း တုန့်အန်ယာနှင့် ကျိုးရှို့ဝမ်တို့ ရှိနေသည့် အခန်းကို မပြောပြတတ်တော့ပေ။

သူတို့အလောင်းများက တစ်သက်လုံး မခွဲအတူ ရှိနေမည်ဖြစ်ပြီး ချားရဟတ်ထဲ တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ် လည်နေမည်ဖြစ်သည်။

ချူဟွိုက်က လှောင်ရယ်မိသည်။ သူ့အတွက်က ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေဖို့ဆိုတာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး.....သူ့ကိုယ်ထဲက သရဲကို ခွာချရဦးမှာမို့လို့ပဲ....

ကျင်းထျန်းယိက အသစ်လေးများကို အတိုချုံး ပြောပြလိုက်သည် " အနီ ဒါမှမဟုတ် အဝါရောင်အိမ်ကိုသွားလိုက်.....တံခါးနဲ့ဝေးရာမှာနေ....ဘေးကင်းဖို့ဆို ထိပ်ဆုံးရောက်တဲ့အချိန် နမ်းလိုက်ရင် အကောင်းဆုံးပဲ...."

နှစ်ဦးသား တစ်ခဏမျှ ကြောင်နေရာမှ ပျော်ရွှင်မှု ဝင်ရောက်လာပြီး ကြောက်စိတ်များကလည်း ချက်ချင်း လွင့်စင်သွားသည်။

သူတို့က ကျေးဇူးတင်ဟန် အမြန်ခေါင်းညိမ့်ပြလာစဥ် ကျင်းထျန်းယိက လက်ခါပြလိုက်ပြီး ချူဟွိုက်ကို ဆွဲခေါ်ကာ အပြင်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အသစ်ကောင်မလေးက ကျင်းထျန်းယိနှင့်ချူဟွိုက်တို့ ထွက်သွားသည်ကို ကြည့်နေရင်း စိုးရိမ်ပြီး လမ်းပျောက်သွားသလို ခံစားမိသည်။

ချူဟွိုက်က နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရာ ၈နာရီ ၅၈မိနစ်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။

တစ်ခုခုကို စဥ်းစားမိဟန် ကျင်းထျန်းယိက အိပ်ကပ်ထဲမှ လက်မှတ်ကို ထုတ်လိုက်သည့်အချိန် "ချားရဟတ်" ဆိုသည့် အရောင်တောက်တောက်စာလုံးလေးပေါ် အနီရောင်အမှတ်တစ်ခု ရှိနေသည်။

ကျင်းထျန်းယိ " မကြာခင် ၉နာရီထိုးတော့မှာဆိုတော့ ယဲ့ယွမ်နဲ့ လော့ဇီယန်တို့ရဲ့ ဂရိဒဏ္ဍာရီလာပြတိုက်က စတော့မှာ....ကိုယ်တို့ရဲ့ နောက်ထပ်ပရောဂျက် နတ်သမီးနန်းတော်က ၁၀နာရီမှာ စမှာ....တစ်နာရီကျန်သေးတယ် ....အဲ့ဒီကို ရောက်နှင့်နေလို့လည်း ပြဿနာမရှိပါဘူး...."

ကျင်းထျန်းယိက ရှုခင်းကြည့်ကားဆီ သွားရန်ပြင်လိုက်စဥ် ချူဟွိုက်က ခြေလှမ်းရပ်သွား၍ ကျင်းထျန်းယိက နောက်လှည့်ကြည့်လာသည်။

ချူဟွိုက်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ အဝါရောင်လမ်းကြောင်းရှိ စမှတ်ကို ညွှန်ပြလာသည်။

"ကျွန်မ ရိုလာကိုစတာဘက်ကို သွားကြည့်ချင်လို့....."

မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာပြီးနောက် ရိုလာကိုစတာက စမှတ်ကို ပြန်ရောက်လာပြီး ရပ်နေကာ ဧည့်သည်မျှော်နေသည်။

ချူဟွိုက် " ရိုလာကိုစတာမှာ အသက်ရှင်ကျန်တဲ့သူ ရှိနေမလား သိချင်လို့....."

ကျင်းထျန်းယိက သူ့တွင် အချိန်ပေါနေ၍ ကန့်ကွက်စရာမရှိပေ။ သူတို့က ဖြေးဖြေးချင်း လျှောက်သွားနေ၍ သူတို့ပုံစံက ရောင်စုံကစားကွင်းကြီးထဲဝယ် လည်ပတ်နေကြသည့် အတွဲတစ်တွဲနှင့် တူနေသည်။

အနားရောက်သွားသည့်အချိန် ရိုလာကိုစတာအဝါကြီးက သွေးတို့ဖုံးလွှမ်းနေပြီး ကားထဲမှ သွေးတစ်စက်စက် ကျနေကာ လူအရိုးများနှင့်အသားစများက ဆံပင်များနှင့်အတူ ရောထွေး ပြန့်ကျဲနေသည်။ မြင်ကွင်းက အော်ဂလီဆန်စရာကောင်းလှသည်။

ထူးဆန်းသည့်အရာက ရိုလာကိုစတာကြီးက ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိခိုက်ထားသော်လည်း မျက်နှာပြင်က အကောင်းပကိအတိုင်း ဖြစ်နေသည်။ ၅၀မီတာခန့်အကွာတွင် ကောင်လေးတစ်ယောက် ရှိနေသည်။

ချူဟွိုက်က နှာခေါင်းပိတ်ပြီး ကြည့်နေရင်း ပင့်သက်ရှိုက်မိသည်။

"ဒီနေရာကို ကြည့်လိုက်...."

သူက ရိုလာကိုစတာ၏ နောက်ဆုံးတန်းကို ညွှန်ပြလာသည်။

သွေးစွန်းပြီး ညစ်ပတ်နေသည့် အခြားနေရာများနှင့်စာလျှင် ဤနေရာက အပေါ်အောက် ရှင်းလင်းနေပြီး အဝါရောင်တောက်နေ၍ အလင်းတောင် ပြန်နေသေးသည်။

ချူဟွိုက်က ပြုံးပြလာပြီး သူမှန်နေသည့် လေသံနှင့် ပြောလာသည် " အသက်ရှင်တဲ့သူ ရှိတယ်....."

သူနှင့်ကျင်းထျန်းယိတို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး မီတာငါးဆယ်ခန့်က ကောင်လေးကို ကြည့်မိသွားသည်။ ချူဟွိုက်က ကောင်လေးကို ရပ်ရန် အော်ခေါ်လိုက်သည်။

ကောင်လေးက လှည့်ကြည့်လာသည့်အချိန် ချူဟွိုက်က ပြတ်ပြတ်သားသား မမြင်ရပဲ ထိုကောင်လေးက တစ်ခုခုကို ကိုင်ထားမှန်းသာ မြင်ရသည်။

ကျင်းထျန်းယိကမူ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့လိုက်ပေသည်။ ယင်းက သွေးစွန်းနေသော ခေါင်းပြတ်အရုပ်မလေး ဖြစ်သည်။

ကောင်လေး၏ ဆံပင်က အုန်းခွံရောင်ရှိပြီး အရုပ်မလေး၏ ပြုတ်ထွက်နေသော ခေါင်းကလည်း အုန်းခွံရောင်ပင်။ ကောင်လေးက မျက်မှန်တပ်ထားပြီး အရုပ်မလေးကလည်း မျက်မှန်တပ်ထားလေသည်။

👻

Prev Next