အပိုင်း ၇၆

လျို့ဝှက်သောသူကြွယ်၏ ချစ်ဇနီးလေး

အပိုင်း ၇၆ - ဂိုဏ်းကွဲမျိုးနွယ်စု

ယဲ့ဆွေက ဒီနေ့ 《ယွဲ့ချုံး ကျို့ယွမ်》 ရဲ့နောက်ဆုံးအခန်းအချို့ကို ရိုက်ကူးရန် သွားခဲ့သည်။ အခန်းနှစ်ခုပြီးသွားတဲ့နောက် သူမက အဝတ်လဲခန်းမှာ ခဏထိုင်လိုက်ပြီး နောက်အပိုင်းအတွက် ပြင်ဆင်ဖို့ ဇာတ်ညွှန်းဖတ်လိုက်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ရုတ်တရက် လေပြင်းတိုက်ခတ်လာသည်။ အဲ့တာက ဆောင်းဦး နှောင်းပိုင်းလေဖြစ်ပြီး လေက အနည်းငယ် အေးစက်သည်။  အေးစက်မှုက လေနှင့်အတူ အခန်းထဲသို့ ပျံ့နှံ့သွားသည်။

 ယဲ့ဆွေက သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ် ရုတ်တရက် အေးစက်လာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။  ရှောင်လျို့က အံ့အားသင့်လျက် ပြောလာသည်။  “ ထူးဆန်းတယ်။ပြတင်းပေါက်ကို ဘယ်သူဖွင့်လိုက်တာလဲ?  ငါဝင်လာချိန်တုန်းက အဲဒါကိုသေချာပိတ်လိုက်တာ ”

ပြတင်းပေါက်တံခါးများအကြား ကျယ်ပြန့်သောအပေါက်က ကန့်လန့်ကာများကို အနည်းငယ်လှုပ်သွားစေခဲ့သည်။

 ယဲ့ဆွေက ဒါကိုစိတ်ထဲမထားခဲ့ဘူး။  "နင်မှားတာဖြစ်နိုင်တယ်"

ရှောင်လျို့က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကိုပိတ်ဖို့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ယဲ့ဆွေက ဇာတ်ညွှန်းကိုဆက်ဖတ်နေသည်။

ခဏအကြာတွင် ယဲ့ဆွေက မိတ်ကပ်ပြင်တဲ့မှန်ရှေ့မှ အလင်းရောင်ကို ရုတ်တရက် သတိပြုမိလိုက်သည်။  သူမရဲ့မျက်နှာက ပုံစံအတိုင်းကိုလိုက်၍ တောက်ပသွားပြီး အလင်းရောင်တွင်မှိန်သွားသည်။

ယဲ့ဆွေ ရုတ်တရက် မကောင်းတဲ့စိတ်ထင့်နေမှုတစ်ခုကို ရခဲ့သည်။

ရှောင်လျို့ - “ အလင်းရောင်က ဘာဖြစ်နေတာလဲ? မနက်အစောကြီး ရှိသေးတာလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ "  သူမကမီးကို စစ်ဆေးပြီး ပြဿနာမရှိတာကိုတွေ့ခဲ့သည်။

ထို့နောက် ရှောင်လျို့က သူမရဲ့လက်နဲ့တို့ထိလိုက်သည်။  "ဒီနေ့တော်တော်အေးတယ်။ အမ်း၊ ငါနွားနို့ပူပူလေး တစ်ခွက်လုပ်လိုက်မယ် "

ထို့နောက် သူမက ယဲ့ဆွေ ကိုကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည်။ "ဆွေဆွေ၊ နင်ကော တစ်ခွက်လိုချင်လား? ငါချက်ချင်းယူပေးမယ် "  ဒီလိုပြောပြီးတာနဲ့ သူမက အဝတ်လဲခန်းထဲကနေ အမြန်ထွက်သွားခဲ့သည်။

ယဲ့ဆွေက ရှောင်လျို့အားတားဖို့ ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း သူမတားနိုင်ခဲ့ပေ။  “ ငါ့ကိုမထားခဲ့နဲ့” ဟူသောစကားသည် လေပွေကဲ့သို့ ရှောင်လျို့ပျောက်ကွယ်သွားချိန်တွင် သူမလည်ချောင်းထဲမှာ စွဲကျန်နေခဲ့သည်။

ယဲ့ဆွေက ဒီအ၀တ်လဲခန်းမှာ သရဲရှိနေတယ်လို့ မှန်းဆခဲ့သည်။  သူမခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ကာ ဘယ်နေရာကိုမှ ကြည့်ဖို့ မရဲတော့ဘူး။

သို့သော်လည်း သူမရဲ့လုပ်ဆောင်ချက်က အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိပေ။

တိတ်ဆိတ်မှု၌ ယဲ့ဆွေက တစ်ခုခုက လှိမ့်ပြီး ကြမ်းပြင်ကိုဖြတ်သန်းပြီး ညင်ညင်သာသာနဲ့ တလှိမ့်လှိမ့်လာနေတဲ့အသံကိုရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒလိမ့်...ဒလိမ့်....ဒလိမ့်......”

အသံကပိုနီးလာသည်နှင့် ယဲ့ဆွေရဲ့ ဦးတည်ရာဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်းရောက်လာသည်။  သူမ မျက်လုံးများကို ဖွင့်နေစဥ် တုန်လှုပ်သွားပြီး သူမလက်ချောင်းတွေရဲ့ ဟနေတဲ့နေရာကြားမှ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

သူမခြေထောက်နားကို နှုတ်ခမ်းနီဘူး လှိမ့်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။

နှုတ်ခမ်းနီကို ကြည့်လိုက်သောအခါ ၎င်းသည်နောက်ဆုံးပေါ် ထုတ်ကုန်မဟုတ်ပေ။  ဒီကိစ္စကို ချင့်ချိန်ကြည့်ရင် အဲ့တာက နည်းနည်းဟောင်းနေပုံရသည်။  သို့သော် ၎င်းကိုသန့်ရှင်းအောင် သုတ်ထားပြီး အပြင်ဘက်တွင် အက်ကြောင်းများ မရှိသလောက်ဖြစ်နေသည်။

ယဲ့ဆွေရဲ့ နှလုံးခုန်သံက မြန်လာသည်။  ဒါကနှုတ်ခမ်းနီသရဲလား?  သူမကနှုတ်ခမ်းနီကို စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ ငေးကြည့်နေသော်လည်း အဲ့တာတိတ်ဆိတ်စွာ ငြိမ်သက်နေပြီး ဘာသရဲမှမပေါ်လာပေ။

ဤအချိန်၌ ယဲ့ဆွေနောက်မှ ရုတ်တရက် "ဘန်း" ဆိုတဲ့တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။ စင်တစ်ခုလဲကျသွားသလိုပဲ။  တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အခန်းထဲမှာ အသံတစ်သံကထွက်လာသည်။

 “ အို့…......”

 ယဲ့ဆွေ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။  အ၀တ်စင်က ကြမ်းပြင်ပေါ်လဲကျနေကာ သူမရဲ့အဝတ်စားတွေလည်း လဲကျနေသည်။ အဲဒီဘေးမှာရပ်နေတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်လည်းရှိသည်။

ထိုအမျိုးသမီးက ပထမအကြည့်မှာ ပုံမှန်ဟုထင်ရသော်လည်း သာမန်လူများနှင့် ကွဲပြားတာက သူမရဲ့ပိန်ပါးပြီး အရိုးပေါ်အရေတင်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဖြူဖျော့နေတဲ့အသားအရေကို အခြေခံ၍ သူမကိုသရဲအဖြစ်သတ်မှတ်နိုင်သည်။

သရဲက အနည်းငယ် ရှက်သွားသည်။  "မစ္စ ယဲ့၊ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မ မတော်တဆတိုက်ပြီး ရှင့်ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို ပြုတ်ကျသွားစေမိခဲ့တာပါ "

စကားပြောပြီးနောက် သူမက ချက်ချင်းအောက်ကိုငုံ့ပြီး အဝတ်စင်ကိုဆွဲကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ရှိအ၀တ်များကို ကောက်ကာ အဲ့တာကို ညင်ညင်သာသာဖိလိုက်ပြီးမှ ဂရုတစိုက်နဲ့ပြန်ချိတ် လိုက်သည်။

သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက အရမ်းယဉ်ကျေးသည်။

ဒီသရဲက မဆိုးပါဘူးလို့ ခံစားမိတဲ့အခါ ယဲ့ဆွေ  ကနှုတ်ခမ်းနီကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး“ ဒါကရှင်ပိုင်တဲ့ဟာလား?” လို့မေးလိုက်သည်။

သရဲက နှုတ်ခမ်းနီကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ချစ်ခင်တွယ်တာစွာနဲ့ အဲ့တာကိုကိုင်ထားသည်။  "ဒါကငါ့ယောကျ်ားပေးထားတာ "

နှုတ်ခမ်းနီသရဲက ယဲ့ဆွေကိုကြည့်ပြီး တောင်းပန်သည့် အမူအယာကို ပြပြန်သည်။  “ မစ္စ ယဲ့၊ ကျွန်မ ရှင့်ကိုကြောက်အောင် မလုပ်ချင်ပါဘူး၊ ဒါကြောင့် ရှင့်ကိုတိုက်ရိုက်တွေ့ဖို့ မထွက်ရဲခဲ့တာ ”

 "အခု ငါ့ရဲ့တည်ရှိမှုအကြောင်း ရှင့်ကိုနည်းနည်းပြောပြမယ်"

ယဲ့ဆွေ - “….......”

ရုတ်တရက် ပွင့်လာသော ပြတင်းပေါက်၊ မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် အလင်းရောင်များနှင့် မတော်တဆတိုက်မိတဲ့ အဝတ်စင်တို့ကို သူမရဲ့ရောက်ရှိလာခြင်း အတွက် နှုတ်ခမ်းနီသရဲက ဂရုတစိုက်ပြုလုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

ယဲ့ဆွေ သက်ပြင်းချလိုက်သာ်။  နှုတ်ခမ်းနီသရဲက သူမအားကြောက်လန့်စေသော အရာများအား လုပ်ခြင်းထက် ဒီအရာတွေပြုလုပ်တာက တိုက်ရိုက်ပေါ်လာခြင်းထက် ပိုကောင်းတယ်လို့တွေးခဲ့တာပဲဆိုပြီး စဥ်းစားလိုက်သည်။

ယဲ့ဆွေက "ရှင်အကူအညီတောင်းစာရေးတာခဲ့လား? "လို့မေးလိုက်သည်။

နှုတ်ခမ်းနီသရဲက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  “ ဟုတ်တယ်။  ဒီစာကိုရေးဖို့အတွက် အထူးသဖြင့် ငါအကြိုက်ဆုံး နှုတ်ခမ်းနီဖြစ်တဲ့ အနီရောင်တောက်တောက်လေးကို သုံးလိုက်တာ။ အဲ့တာက အကူအညီတောင်းဖို့ ငါ့ရဲ့ရိုးသားမှုကိုပြသတာလေ ”

ယဲ့ဆွေ - “…............”

အနီရောင်တောက်တောက် အကူအညီတောင်းစာကို သွေးအစားနှုတ်ခမ်းနီနှင့် ရေးထားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ 'ဟင်း၊ ဒီနှုတ်ခမ်းနီသရဲက ရိုးသားလွန်းတယ်။ ' သို့သော်လည်း သူမ၏ရိုးသားမှုကြောင့် ယဲ့ဆွေကိုအနည်းငယ်ကြောက်ရွံ့စေခဲ့သည်။

 "ကျွန်မကို ဘာကူညီစေချင်တာလဲ? "

နှုတ်ခမ်းနီသရဲက သူမရဲ့​ခင်ပွန်းကိုတွေးမိလိုက်သည်။  “ ငါ့ခင်ပွန်းရဲ့ညီက အပြင်လူတွေဆီကနေ သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို သိမ်းဖို့ရည်ရွယ်ထားတာကို ငါတွေ့ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့ခင်ပွန်းက သူ့ညီလေးကို အရမ်းယုံကြည်နေတယ် ”

“ ဒီအကြောင်းကို ငါ့ခင်ပွန်းကို သတိပေးချင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါသူ့ကိုပြောပြလို့မရဘူး။ အဆုံးမှာတော့ မစ္စ ယဲ့ကို အကူအညီတောင်းရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့တယ်။ ”

 "ရှင့်ခင်ပွန်းရဲ့ နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ?"

"သူက ဟွာရှ ကြော်ငြာကုမ္ပဏီက  ချန်ရှင်း "

ယဲ့ဆွေက ဒီ ချန်ရှင်း အကြောင်းကို ကြားဖူးသည်။  သူက ဟွာရှ ကြော်ငြာကုမ္ပဏီ၏ CEO ဖြစ်ပြီး ပထမတန်းစား ဘရန်းတံဆိပ်များစွာက သူနှင့်ပူးပေါင်းခဲ့သည်။  သူမက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  "ကောင်းပြီ၊ကျွန်မရှင့်ကိုကူညီမယ်"

နှုတ်ခမ်းနီသရဲက သူမ၏ကျေးဇူးတင်ခြင်းကို ဆက်ပြသခဲ့သည်။  "ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မစ္စယဲ့ "

ယခုအခိုက်အတန့်တွင် အဝတ်လဲခန်း အပြင်ဘက်မှ ခြေသံများ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းနီသရဲက စကားပြောခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းနီကို လျင်မြန်စွာ တွယ်ကပ်လိုက်သည်။

နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် တံခါးကပွင့်သွားပြီး ရှောင်လျို့က နို့ပူပူလေးနှစ်ခွက်နှင့်အတူ ဝင်လာခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခွက်ကို ယဲ့ဆွေရှေ့တွင် ထားလိုက်သည်။  "ဆွေဆွေ၊ နင့်အတွက်"

ယဲ့ဆွေ -  " ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ယဲ့ဆွေက စားပွဲကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ  နှုတ်ခမ်းနီက ထိုနေရာတွင် ငြိမ်သက်စွာရှိနေသည်။

လွန်ခဲ့သောလဝက်က ချန်ရှင်းက အဆက်မပြတ် အိပ်မက်မက်နေခဲ့သည်။  လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်က သူက လူတစ်ယောက်ကို အိပ်မက်မမက်ဘဲ အားနည်းသောငိုသံကို ကြားလိုက်ရသည်။  သူ့ရဲ့အိပ်မက်ထဲမှာ နှုတ်ခမ်းနီတစ်ဘူးဟာ အဲ့နေရာမှာတိတ်ဆိတ်စွာရှိနေသည်။

ချန်ရှင်းက သူ့အိမ်မက်ထဲမှာငိုနေတဲ့သူက ဘယ်သူမှန်းမသိဘူး။  သူက ထိုလူ၏ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာကို စူးစမ်းလိုသောအခါ နောက်ဆုံးမိနစ်၌ သူအမြဲနိုးလိမ့်မည်။  သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်တိုင်းမှာ စိတ်ဓာတ်ကျလာသည်။

ချန်ရှင်းက သူ့ညီ ချန်ချင်းအား ဤကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး ပြောပြခဲ့သည်။ ချန်ချင်းက အဲ့တာကထူးခြားဆန်းကြယ်တယ်လို့ မှတ်ယူခဲ့ကာ သရဲက အလုပ်မှာဖြစ်နိုင်သည်။

ချန်ချင်းက အိပ်မက်ကိုအဖြေရှာဖို့ နတ်ဆရာတစ်ယောက်ကို ကူညီဖို့ပြောလိမ့်မည်။  သူကဤကဲ့သို့ သဘာဝလွန်အရာမျိုးကို မယုံသော်လည်း သူ့ညီကထိုသို့လုပ်ရန် အခိုင်အမာပြောခဲ့သည်။  နောက်ဆုံးတွင် ချန်ရှင်းက သူနှင့်အတူလိုက်သွားခဲ့သည်။

မနေ့ညက ချန်ရှင်းက အဲဒီအိပ်မက်ကိုထပ်မက်ခဲ့သည်။အိမ်မက်ထဲမှာငိုခဲ့နေပြီး တစ်ခါမှမပေါ်လာဖူးတဲ့သူက နောက်ဆုံးတော့ ဒီအချိန်မှာ သူ့ဆီကိုရောက်လာခဲ့သည်။

ချန်ရှင်းက ထိုလူရဲ့မျက်နှာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်လိုက်သည်။  ၎င်းသည် သူ့ရဲ့သေဆုံးသွားသောဇနီးဖြစ်နေသည်။

သူ့မိန်းမက ဖျားနာမှုကြောင့် ဆုံးပါးသွားပြီး သူကသူမကိုအမြဲလွမ်းနေခဲ့သည်။  သူ့အိပ်မက်ထဲမှာ သူက ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ သူမကိုမေးချင်ပေမယ့် သူမက မျက်လုံးထဲမှာမျက်ရည်တွေနဲ့ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

သူမကသူ့ကို တစ်ခုခုပြောချင်ပုံရသည်။ ဒါပေမယ့် သူမအဲ့တာကို အသံထွက်ပြီး ပြောလို့မရဘူး။  နောက်ဆုံးတော့ သူ့မိန်းမ မပျောက်ကွယ်သွားခင် နောက်ဆုံးတော့ သူမစကားစပြောခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့်သူမတစ်ခုပဲပြောခဲ့သည်။

ယဲ့ဆွေကို သွားရှာပါ။

ချန်ရှင်း နိုးလာသောအခါ အဲ့တာက မယုံနိုင်စရာကောင်းသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။  သို့သော် ဤကိစ္စသည် သူ့ဇနီးနှင့်ပတ်သက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် သူက၎င်းကိုအလွန်အလေးအနက်ထားခဲ့သည်။

'သူ့မိန်းမက သူ့ကိုဘာပြောချင်တာလဲ? သူ့ကိုတစ်ယောက်တည်းသွားခိုင်းပြီး ယဲ့ဆွေကိုသွားရှာဖို့  သူမက ဘာကြောင့်ညွှန်ကြားခဲ့တာလဲ?'

သံသယများပြည့်နေသော ဗိုက်နှင့်အတူ ချန်ရှင်းက ယဲ့ဆွေကို ရှာဖွေခဲ့သည်။  သူမက မကြာသေးမီက မြင့်တက်ခဲ့သော ဆယ်လီတစ်ဦး ဖြစ်သည်။  ဒါ့အပြင် သူမလက်ရှိရိုက်ကူးနေတဲ့နေရာဟာ ထူးခြားဆန်းကြယ်တဲ့ ဖြစ်ရပ်ဆန်းတွေရှိနေသည်။

ချန်ရှင်း တွေးမိသည်က သူ့မိန်းမက သူ့ကို အဲ့ဒါကြောင့် ယဲ့ဆွေဆီ  သွားစေချင်တာလား?

ဒါပေမယ့် ချန်ရှင်းက ယဲ့ဆွေ ငယ်စဉ်ကတည်းက သူမအပေါ်သံသယ ၀င်သည့်သဘောထား အမြဲရှိခဲ့ပြီး သူမရဲ့ပုံရိပ်က ထင်ပေါ်ကျော်ကြားဆဲဖြစ်သည်။ သရဲတွေနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့ပုံရသည်။

ဒါပေမယ့် သူ့ဇနီးက ယဲ့ဆွေကိုရှာဖို့ပြောပြီးကတည်းက သူကသူမရဲ့ဆန္ဒကို သေချာပေါက် လိုက်နာမှာ သေချာသည်။

ချန်ရှင်းက ယဲ့ဆွေကိုဖုန်းခေါ်လိုက်ပြီး သူမနဲ့တွေ့ဆုံဖို့အတွက် တောင်းဆိုခဲ့သည်။  ယဲ့ဆွေက သူ့အိမ်ကိုလာပြီး အကြောင်းကိစ္စကိုမျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွေးနွေးဖို့သဘောတူလိုက်တယ်။

ဤနေ့တွင် ယဲ့ဆွေက ချန်ရှင်းရဲ့ အိမ်သို့သွားမှာဖြစ်သည်။ သူမဟာ နှုတ်ခမ်းနီသရဲကို ကတိပေးပြီးကတည်းက ယဲ့ဆွေက သူမကိုအဆုံးထိ ကူညီပေးလိမ့်မည်။  ယဲ့ဆွေက ချန်ရှု့ကို ခေါ်သွားဖို့တော့ သေချာပေါက်မမေ့ဘူး။

ယဲ့ဆွေ  - "ချန်ရှု့၊ ကျွန်မ သရဲကို ကူညီဖို့ တစ်ခုခုသွားလုပ်မှာ။  ရှင် ကျွန်မနဲ့လိုက်မှာလား? "

 ယဲ့ဆွေက ချန်ရှု့ကို ပြုံးပြီးကြည့်နေသည်။ သူမက ချန်ရှု့ရဲ့အဖြေကို မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ။  သေချာတာပေါ့၊ သူက "ဘယ်သွားမှာလဲ?" ဟုသာ နာခံစွာမေးခဲ့သည်။

ယဲ့ဆွေ - "ကျွန်မနဲ့လိုက်ခဲ့ "

ယဲ့ဆွေနဲ့ချန်ရှု့တို့ ချန်ရှင်းရဲ့အိမ်ကို ရောက်ရှိသွားကြသည်။  ကြော်ငြာကုမ္ပဏီရဲ့ CEO က သူတို့စုံတွဲကို ကြိုဆိုခဲ့သည်။  "မစ္စယဲ့၊ မင်္ဂလာပါ "

ယဲ့ဆွေက ချန်ရှု့ကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။  "ဒါကကျွန်မရဲ့လက်ထောက်ပါ "

ယဲ့ဆွေရဲ့ လက်ထောက်အဖြစ် ထပ်မံတာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သော ချန်ရှု့က ချန်ရှင်း အားခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

ယဲ့ဆွေက အရင်ဆုံး နှုတ်ခမ်းနီသရဲရဲ့ တည်ရှိမှုကို ချန်ရှင်းအားသက်သေပြရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ သူမစကားပြောနေစဉ်မှာပင် ရုတ်တရက် တံခါးဝ၌ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုရှိလာခဲ့သည်။

လူနှစ်ယောက်က အထဲဝင်လာသည်။ သူတို့ထဲကတစ်ယောက်က အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်ပြီး အမည်မသိမှန်တစ်ခုကို ကိုင်ထားသည်။ သူကမေးစေ့ကို မော့လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက အထင်အမြင်သေးနေသည်။

ချန်ရှင်းက သူ့ညီကို ယဲ့ဆွေနှင့်ပထမဆုံးမိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်။  "ဒါကငါ့ညီ ချန်ချင်း "

 ဒီလူက ပိုင်ဆိုင်မှုကို သိမ်းယူလိမ့်မယ်လို့ နှုတ်ခမ်းနီသရဲ ပြောခဲ့တဲ့ ချန်ရှင်းရဲ့ညီဆိုတာကို ယဲ့ဆွေသိသည်။  မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူမကအဲ့တာကို မျက်နှာပေါ်တွင်မပြခဲ့ပေ။

ချန်ရှင်းက ချန်ချင်းကိုမေးလိုက်သည်။ "ဒါက ........ "

ချန်ချင်းက နတ်ဆရာကိုညွှန်ပြလိုက်သည်။  "ဒါကဝမ်းနည်းပူဆွေးနေတဲ့ တစ္ဆေသရဲတွေကိုမြင်ရတဲ့ ကျော်ကြားတဲ့ နတ်ဆရာဝူ တဲ့ "

နတ်ဆရာ ဝူက လူအုပ်ဘက်ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။  ထို့နောက် သူ့ရဲ့မေးစေ့ကို ဆက်မော့ထားခဲ့သည်။ သူ့မေးစေ့ကိုပင့်တင်ဖို့ သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းထားနိုင်ပုံရသည်။

အတိုချုပ်အားဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရှိ ချွေးပေါက်တိုင်းက 'ငါ့ကိုချီးမွမ်းပါ' ဟုပြောနေပုံပင်။

ချန်ချင်းက နတ်ဆရာ ဝူက အရည်အချင်းပြည့်ဝသည်ဟု ယုံကြည်ထားသည်။  သို့သော်လည်း နတ်ဆရာ ဝူ က သဘာဝလွန်သတ္တဝါများအကြောင်း အနည်းငယ်မျှသာသိသည်ကို သူ မသိခဲ့ပေ။  သူ့ရဲ့နာမည်ကောင်းက မျက်နှာစာမျှသာဖြစ်သည်။

တစ္ဆေသရဲတွေနဲ့တွေ့တဲ့အခါ သူက မပြေးတာက ကံကောင်းတာပဲ။ သူကတစ္ဆေသရဲတွေကို ဖယ်ရှားဖို့ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ?

ထိုအရာကိုပြောသောအခါ နတ်ဆရာဝူသည်လည်း ကံကောင်းသည်။ သူကအသေးစားပြဿနာအချို့ကို အမှားအားဖြင့်ဖြေရှင်းခဲ့ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ စျေးကွက်တင်ခြင်းအပြင် သူ့ရဲ့နာမည်ဂုဏ်သတင်းကိုလည်း ဘဝကို မီးလိုလောင်ကျွမ်းစေခဲ့သည်။

ချန်ချင်းက  ချန်ရှင်းနေရာမှာ အစားထိုးရန်နှင့် ဟွာရှ ကြော်ငြာကုမ္ပဏီရဲ့ CEO ဖြစ်လာဖို့ အချိန်အကြာကြီးအစီအစဥ်ချထားခဲ့သည်။

ချန်ရှင်းက သူ့အိမ်မက်အကြောင်းကို သူ့ကိုပြောလာတဲ့အခါ သူက နတ်ဆရာဝူနဲ့ လက်တွဲဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။  အပေါ်ယံမှာတော့ သူတို့က တစ္ဆေသရဲတွေကိုဖယ်ရှားဖို့ ချန်ရှင်းကို ကူညီပေးလိမ့်မည်။ နောက်ပိုင်းမှာ ချန်ရှင်းကို တစ္ဆေသရဲများပိုင်ဆိုင်သည်ဟု အကြောင်းပြ၍ သူ့ရဲ့ရာထူးမှ ဖယ်ရှားပစ်မည်ဖြစ်သည်။

ဆရာကြီး ဝူက သူ့ရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကို ထိန်းသိမ်းလိုသောကြောင့် သဘာဝကျကျနဲ့ စကားပြောဖို့ ဂရုမစိုက်ချေ။  ထို့ကြောင့် ချန်ချင်းက ယဲ့ဆွေကိုကြည့်ပြီး "ဒါကဘယ်သူလဲ?" လို့မေးလိုက်သည်။

ချန်ရှင်း - "ငါ့ရဲ့အိမ်မက်ကို ကူညီဖြေရှင်းဖို့ အစ္စယဲ့ကို ငါတောင်းဆိုထားတာ "

ချန်ချင်းက ချက်ချင်းဆန့်ကျင်ခဲ့သည်။ “ အစ်ကို၊ ဆရာကြီး ဝူ က အရမ်းနာမည်ကြီးတယ်။ အမျိုးသမီးစတားတစ်ယောက်မှာ ဘယ်လိုလုပ်စွမ်းရည်ရှိမှာလဲ?”

တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့အဆင့်အတန်းကို ခြိမ်းခြောက်နေသည်ကို သတိပြုမိပြီး ဆရာကြီးဝူက နောက်ဆုံးတွင် သူ့ရဲ့ဂုဏ်ကိုစွန့်လိုက်ပြီး ယဲ့ဆွေကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

ဆရာကြီး ဝူ က ရုတ်တရက်မေးလိုက်သည်။ "မင်းကဘယ်ဂိုဏ်းကလဲ? "

ယဲ့ဆွေက ဘာကြောင့်သူဒါကိုမေးတာလဲဆိုတာကို သူမ မသိဘူး။ “ကျွန်မမှာဂိုဏ်းမရှိဘူး” လို့ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ပြောလိုက်ူည်။

ဝူထျန်းရှီ ကနှာမှုတ်လိုက်သည်။  "ငါက မြောက်ချန် ဂိုဏ်းရဲ့ ၉၉ ဆက်မြောက်မျိုးဆက်" ' ဟုတ်ပါတယ်၊ သူအဲဒါကိုလုပ်ပြီးပါပြီ။'

သို့သော် ယဲ့ဆွေရဲ့ ပုံစံကိုကြည့်လျှင် သူမကအတွေ့အကြုံမရှိသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ပြီး ဘာကိုမှမကြောက်ဘူး။

ယဲ့ဆွေရဲ့ လက်က ဗလာဖြစ်နေသည်ကိုမြင်လျှင် ဆရာကြီးဝူ က "မင်းရဲ့ အဆောင်ကော? "လို့မေးလိုက်သည်။

ယဲ့ဆွေ - "အဆောင် မရှိဘူး"

ဆရာကြီး ဝူရဲ့ နှာခေါင်းပေါက်တွေက ကောင်းကင်ပေါ်သို့ တက်သွားသည်။ ' သူမကဘာမှမယူလာခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့်လူငယ်လက်ထောက်တော့ပါလာတယ်။ အဲ့လူငယ်လေးက အသုံးမဝင်မှန် သူက အကြည့်တစ်ချက်တည်းနဲ့သိနေတယ်။ '

'ဟမ့်၊ ဦးနှောက်မရှိဘူး။'

လုပ်ရပ်ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် သူကရှေးဟောင်းဈေးမှ ၀ယ်ခဲ့သောမှန်တစ်ချပ်ကို ကိုင်ထားသည်။ သူက မည်သည့်အရေးယူမှုမှ မလုပ်သေးသော်လည်း သူကလူတိုင်းကို လှည့်စားနေပြီဖြစ်သည်။

ဆရာကြီးဝူရဲ့ အကြည့်ကယဲ့ဆွေရဲ့ မျက်နှာပေါ်တွင် တည်ရှိနေသည်။  ဒီကောင်မလေးက တကယ်ကိုလှတာပဲ။  ဒီဟာက ဆရာကြီးဝူ အနေနဲ့ သူမသိမ်ငယ်သည်ဟု ခံစားရသည့် တစ်ခုတည်းသောနေရာဖြစ်သည်။

 သူက ယဲ့ဆွေနဲ့ချန်ရှု့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။  အဆုံးမှာတော့ သူက "ကလေးမလေး၊ ငါတို့က ငါတို့ရဲ့အရည်အချင်းတွေကို အားကိုးတာ၊ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကိုမဟုတ်ဘူး"

ယဲ့ဆွေ အနည်းငယ်ရယ်ချင်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။  သူမက ချန်ရှု့ ကိုထိပြီး နူးညံ့စွာလှောင်ပြောင်လိုက်သည်။ "ဟေ့၊ သူက နင့်ကိုကြည့်ကောင်းတယ်လို့ပြောနေတယ်"

ချန်ရှု့ - “….....”

ထို့နောက် သူတို့ရဲ့အလှအပကြောင့် မထီမဲ့မြင်ပြုခံရသော ယဲ့ဆွေနဲ့ ချန်ရှု့တို့က ဆရာကြီးဝူ  နှင့်တရားဝင်ရင်ဆိုင်နေရသည်။