အပိုင်း ၄၈

၁၉၇၀တွင်ဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၄၈

ကျန့်ယွဲ့ဖန် တကယ်ကို ဒေါသထွက်နေခဲ့သည်။  တုန်းကျားဟွေ့က သူမအတွက် ခက်ခဲသောအရာများကို တမင်တကာ ဖန်တီးနေသည်ဟု သူမထင်ခဲ့သည်။

မနေ့က သူမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်လို့ပြောခဲ့ပြီး မနေ့ညက သူမ စားခဲ့တဲ့ ချဥ်စပ်ခေါက်ဆွဲကိုပဲ တုန်းကျားဟွေ့က နောက်တစ်နေ့မှာစားပြီး ဒါကိုသူမ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်တာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူမ မယုံပေ။

ပိုစိတ်တိုစရာကောင်းတာက တုန်းကျားဟွေ့ ရဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်တာက အရမ်းကောင်းတာကြောင့် စားဖို့တစ်ကိုက်တောင်ကိုက်စရာမလိုပေ။

ဒေါသကြောင့် လူတွေရဲ့ IQ နဲ့ EQ ကျဆင်းသွားပြီး သူတို့ အသုံးမကျတဲ့ အရာတွေ အများကြီးလုပ်မိလိမ့်မည်။  ကျန့်ယွဲ့ဖန်က သူ့ယောက္ခမရဲ့ ဘက်လိုက်မှုဟာ သူ့နှလုံးသားထဲမှာ ဘယ်လိုရှိလဲဆိုတာကို တွေးနေခဲ့သည်။  တံခါးမပိတ်ဘဲ သူမရဲ့စိတ်ထဲမှာ တွေးနေတဲ့ အရာကို တိုက်ရိုက်ပြောခဲ့သည်။

“အမေ၊ အမေ့ရဲ့ချွေးမကို ဒီလောက်ထိ ဘက်လိုက်လို့မရဘူး။ ကျွန်မမှာလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိတယ်။ ကျွန်မရဲ့ဝေစုကို ကျွန်မဘယ်လိုမှ မယူနိုင်ရတာလဲ။ ကျွန်မတို့က အမေ့ ရဲ့ချွေးမတွေဖြစ်ပေမဲ့ အမေ ကျွန်မတို့ကို ဘာလို့ကွဲကွဲပြားပြား ဆက်ဆံရတာလဲ။ ”

မနေ့ညက သူမ ခေါက်ဆွဲ ပန်းကန်လုံးနှစ်လုံးကို လုံးဝနှစ်သက်သလို သူမစားခဲ့တာ ပိုကောင်းသည်။  မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကျန့်ယွဲ့ဖန်သည် ကျောက် မိသားစုနှင့် လက်ထပ်ပြီးနောက် မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်းက ခံတွင်းတွေ့လာခဲ့သည်။ သူမသည် ရံဖန်ရံခါ သူ့အမေအိမ်သို့ ပြန်သွားကာ သူ့အမေအိမ်၏အစားအစာကို မထီမဲ့မြင်ပြုခဲ့သည်။

 ဤပြောဆိုချက်သည် သူ့ယောက္ခမ ကျန်းချောင်းအာ အား ကြေကွဲဖွယ်ရာဖြစ်စေသည်ကို ကျန့်ယွဲ့ဖန် သတိမပြုမိခဲ့ပေ။

ကျန်းချောင်းအာ အဲ့တာကို မထင်မှတ်ထားပေမယ့် ခေါက်ဆွဲစားပြီးနောက် ဒုတိယမိသားစုက “သူမက ဘက်လိုက်သည်” ဟူသော စကားကိုပင် ထွက်လာခဲ့သည်။  ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးတွင် အသိစိတ်ရှိသည်။  သူတို့သည် ဒုတိယမိသားစုမှ သူတို့၏ နှလုံးနှင့် အဆုတ်များကို ဖယ်ထုတ်ပြီး သူတို့အားလုံးကို တွေးတောခဲ့သည်။ ဘက်လိုက်မှုဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် သူမဟာ ဒုတိယမိသားစုအပေါ် ဘက်လိုက်ခဲ့သည်။

ထို့အပြင်၊ သူမသည်ယနေ့သူမအတွက် အဲ့တာကိုလုပ်ဖို့မရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့် အိမ်မှာဂျုံမှုန့်ဖြူမရှိပေ။ အကြီးဆုံးမိသားစုဝင်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ သူမ အရမ်းပျော်သွားသည်။  မနေ့ညက အကြီးဆုံးမိသားစုက မစားရလို့ သူမစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။  အဲဒါကြောင့် မေရှန်း က အကြီးဆုံးမိသားစုအတွက် အဲ့တာကိုလုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

“ ယွဲ့ဖန်၊ နင် အသိစိတ်နဲ့ စကားပြော။ နင့်ရဲ့ယောက္ခမ ငါက နင်စားဖို့ ဘယ်တုန်းက ထိမ်ချန်ထားလို့လဲ။  ဒီနေ့ ခေါက်ဆွဲက၊ ငါတို့မှာ ခေါက်ဆွဲတစ်စက်မှ မကျန်တော့ဘူး ပြီးတော့ မနေ့ညက နင်ခေါက်ဆွဲစားထားတာမို့ နင့်အတွက်ကို ငါ မပြင်ထားဘူး။ ပြီးတော့ပြောရအုံးမယ် နင့်ခဲအိုက မြို့ကပြန်လာပြီး အသားဝယ်လာခဲ့တယ်။  အသားစားဖို့ရှိတယ်။ နင် ပြဿနာရှာချင်နေသေးလား။”

ရွာတစ်ဝိုက်ကို မေးကြည့် သူတို့မိသားစုလို တူညီတဲ့အစားအသောက်ကို ဘယ်သူစားနိုင်လဲ။ တစ်လလျှင် တစ်ကြိမ် သို့မဟုတ် နှစ်ကြိမ် အသားစားနိုင်ပြီး နှစ်သစ်ကူးနှင့် ပွဲတော်များတွင် အခြားမိသားစုမှ အသားဝေစုသာ ရရှိနိုင်သည်။

ကျန့်ယွဲ့ဖန် သည် သူမ၏ ခံစားချက်ကို သိရှိလာပြီး သူမ တစ်ခုခုမှားနေပြီဆိုတာ သိလိုက်သော်လည်း သူမမှားခဲ့လျှင်ပင် ဝန်မခံချင်သော ခေါင်းမာသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။  ကျောက်တုန်းဟဲ လယ်ကွင်းမှပြန်လာသောအခါ ဘာမှမဖြစ်သကဲ့သို့ သူ့အိမ်သို့ပြန်ခါနီးတွင် ကျောက်မန့်ဇူသည် မြက်အပြည့်ရှိသော ဝါးခြင်းတောင်းကိုထမ်းကာ ကျူတုတ်တွေ ကိုင်ထားသည့် မြေးငယ်နှစ်ဦးနောက်မှလိုက်လာခဲ့သည်။

ကျောက်တုန်းဟဲ ခြံဝင်းထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ လေထုက မမှန်ဘူးလို့ ခံစားလိုက်ရတဲ့အတွက် ရေတွင်းဆီ လမ်းလျှောက်သွားပြီး “ဘာဖြစ်တာလဲ” လို့ မေးရင်း လက်ကို ဆေးလိုက်သည်။

ကျောက်မန့်ဇူ လည်း ဝါးခြင်းတောင်းကို ချလိုက်ပြီး အပေါ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

ကျန်းချောင်းအာရဲ့ ဒေါသက မပြေသေးပေ။  သူမသည် ကျန့်ယွဲ့ဖန်၏ နောင်တမရသောအကြည့်ကိုကြည့်ကာ ခေါင်းကိုလှည့်ပြီး ဒုတိယသားဖြစ်သူအား ပြောလိုက်သည်။  “တုန်းဟဲ၊ မင်းမိန်းမက အခုပိုပိုပြီး မလေးမစားလုပ်လာပြီ။  ဒီနေ့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်တစ်ပန်းကန်ကြောင့် ငါနဲ့ ပြိုင်ပြီး ငါ့ကို မတရားဘူးလို့ ပြောတယ်။ ငါမေးချင်တာက ဘာတရားတာလဲ။ တစ်မိသားစုလုံးက သူမနဲ့ မရင်းနှီးလို့လား။ ဒါမှမဟုတ်ရင် ဘာလဲ။  သူမက ငါတို့မိသားစုမှာ နှစ်အတော်ကြာနေခဲ့တာ၊ ငါက ယောက္ခမတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူမရဲ့ကောင်းချီးတွေကို မခံစားခဲ့ရဘူး။  ငါက အတွင်းလူ မဟုတ်သလို အပြင်လူလည်း မဟုတ်ဘူး။”

ကျောက်တုန်းဟဲ သူ့အမေပြောတာကို နားထောင်ပြီး ပဟေဋ္ဌိဖြစ်သွားသည်။  ကျန့်ယွဲ့ဖန်က ထပ်ပြီး ဘာတွေလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ သူ မသိပေမယ့်၊ မူလက ဒေါသမကြီးတဲ့ သူ့အမေကို ဒေါသထွက်အောင် သူမ လုပ်နိုင်သည်။  အသေးအမွှားကိစ္စမဟုတ်တာ ထင်ရှားသည်။

ကျောက်တုန်းဟဲသည် ကျန့်ယွဲ့ဖန် ကိုကြည့်ကာ အံသွားများ တင်းကျပ်လာသည်။

 “အမေ၊ စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ ဒေါသဖြစ်တာက တန်ဖိုးမရှိဘူး။ကျွန်တော်  အခုမှ ပြန်လာတာ ပြီးတော့ ဘာဖြစ်ခဲ့မှန်းမသိရဘူး။”

ကျန်းချောင်းအာ စကားပြောဖို့ ပျင်းလွန်းသဖြင့် မီးဖိုချောင်ထဲတွင် ခေါက်ဆွဲလှိမ့်နေသော ကောင်မလေးကို အော်ပြောလိုက်သည်။

“မေရှန်း၊ လာခဲ့ဦး၊ နင့်ရဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုကို ထပ်ပြောပြလိုက်။”

ကျားဟွေ့ ကိုယ်ဝန်ရှိနေကြောင်း သူမပြောလိုက်သောအခါ ကျောက်တုန်းဟဲနှင့် ကျောက်မန့်ဇူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အံ့သြသွားကြသည်။  အားလုံးက ကျားဟွေ့မှာ ကလေးမရနိုင်ဘူးလို့ထင်ကြပြီး ကျောက်တုန်းလင်ကအဲ့အကြောင်းကို ကျန်းချောင်းအာကိုသာ ပြောပြခဲ့တဲ့အတွက် ကျန်တဲ့မိသားစုဝင်တွေက မသိခဲ့ကြပေ။

မေရှန်း ဒါတွေကို ပြောတဲ့အခါ ကျန့်ယွဲ့ဖန်က မေရှန်း ရဲ့ စကားကို ဖြတ်တောက်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ခုခံကာကွယ်ဖို့ ပါးစပ်ကို ဖွင့်ချင်ပေမယ့် ကျောက်တုန်းဟဲ ကတော့ သူမပါးစပ်ကို ရပ်တန့်ဖို့အပြစ်ဆိုလိုက်သည်။

“ အမေ၊ ဒါက သူမရဲ့အမှားပါ။  ကျန့်ယွဲ့ဖန်၊ မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ဒီကိုလာပြီး အမေ့ကို တောင်းပန်လိုက်။ ”

ကျောက်တုန်းလင်သည် မူလကတည်းက ကျားဟွေ့ နှင့် အခန်းထဲတွင် ရှိနေခဲ့ပြီး ကျန့်ယွဲ့ဖန်း ပြန်ရောက်လာပြီး အော်လာသည့်အချိန်မှစ၍ သူအဲ့တာကိုနားထောင်ပြီး ပြတင်းပေါက်တွင် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ရပ်နေခဲ့သည်။

 သူ့ခံယူချက်အရ အမျိုးသားများသည် အမျိုးသမီးများနှင့် ပဋိပက္ခမဖြစ်သင့်ပေ။အမျိုးသမီးနဲ့ ရန်ဖြစ်လို့မရပေ။  ထို့ကြောင့် တစ်ဖက်သားသည် ယုတ္တိမရှိသော်လည်း ငြင်းခုံခြင်းကို သူ ရှုတ်ချသည်။

ယခုမူ သူတို့၏ လိုက်လျောမှုများနှင့် ဇနီးဖြစ်သူ၏ လိုက်လျောမှုများကြောင့် ကိစ္စရပ်များသည် သက်သာရာရသွားခြင်းမရှိသော်လည်း သူတို့သည် ပိုမိုဆိုးရွားလာကာ ကျောက်တုန်းလင်အား မကျေမနပ်ဖြစ်စေသည်။

 ခြံဝင်းထဲမှာ ကျောက်တုန်းဟဲက ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကို တောင်းပန်ခိုင်းနေသည်။ ကျန့်ယွဲ့ဖန်၏ မျက်နှာက နီရဲနေသည်။  သူမက ခေါင်းမာပြီး မလှုပ်ပေ။ ကျောင်တုန်းဟဲစိတ်တိုပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရိုက်ချင်လာသည်။  သူမက ကိုယ်ဝန်ရှိနေတဲ့အမျိုးသမီးဖြစ်တာကြောင့်သူစိုးရိမ်ပြီး အဲ့တာကိုမလုပ်နိုင်ပေ။

ကျန့်ယွဲ့ဖန် ကိုတွေ့သောအခါ ကျန်းချောင်းအာ ဒေါသထွက်လာသည်။  ဒီလို အရှက်ကွဲတဲ့ စကားလုံးမျိုးတွေ ပြောပြီး ပျော့ပြောင်းဖို့ ငြင်းဆန်သည်။  မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့သည်။

“ဟမ့်၊ တချို့လူတွေရဲ့ အသိစိတ်တွေကို ခွေးတွေက စားသွားတယ်ဆိုတာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နိုင်တယ်။  သူများတွေ ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ် သူတို့ အပြစ်တင်ခံရလိမ့်မယ်။  ဒီနေ့ နင့်ကိုယ်ဝန်ကြောင့် ငါ နင့်ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။  အနာဂတ်မှာ နင်ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်နိုင်ပါ့မလား။ ”

ထိုစကားကိုပြောပြီးနောက် ကျန်းချောင်းအာ အိမ်ထဲပြန်သွားခဲ့သည်။  သူမ တကယ်ကို စိတ်ဆိုးပြီး ပျာယာခတ်နေသည်။

ကျန့်ယွဲ့ဖန်သည် သူ့ယောက္ခမ၏စကားကို နားထောင်ပြီးနောက် စိတ်မပူခဲ့ပေ။  ထိုအစား သူမ တိတ်တဆိတ် ဂုဏ်ယူနေခဲ့သည်။  သူ့ဗိုက်ထဲမှာ ကလေးရှိနေသမျှ တခြားသူတွေက သူမကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆက်ဆံမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူမသိတာကြာပြီ။  ယောက္ခမ ဒီနေ့ စိတ်ဆိုးပြီး နှစ်ရက်အတွင်း မှာ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည်။

ကျောက်တုန်းလင်သည် မနေ့ညက သူ့ဇနီးသည် သူမရဲ့ခေါက်ဆွဲစားချင်တဲ့ဆန္ဒကို ခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့အကြောင်း တွေးရင်း ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ ဒီခယ်မက ကြီးစိုးလွန်းပုံပေါက်သည်။

အိတ်ကပ်ထဲ လက်နှစ်ဖက်နှိုက်ပြီး သူအပြင် ထွက်လာပြီးတော့ သူ့ဒုတိယညီရဲ့ ဘေးမှာ ရပ်လိုက်သည်။

“တုန်းဟဲ၊ တစ်နေကုန် ဆူညံနေတာက မိသားစုအတွက် မကောင်းဘူး။  ခယ်မစိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမကျေနပ်မှုတွေရှိပါစေ။ မိဘတွေကို အနည်းဆုံးတော့ လေးစားမှု ရှိသင့်တယ်။  ဒါ့အပြင် ခယ်မဆီမှာ အိမ်မှာ အစားအသောက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာရှိရင် အခြားမီးဖိုတစ်ခုကိုဆောက်ပြီး သူစားချင်တဲ့အရာကို ချက်ပြုတ်တာက ပိုကောင်းတယ်။ ငါ အမေ့အလုပ်ကို လုပ်မယ်။  နောင်မှာ၊ မင်းရဲ့ခွဲတမ်းနဲ့ ၀င်ငွေကို မင်းဆီပဲ ဖြန့်ဝေမယ်။  တိုင်တန်းစရာတွေ ထပ်မရှိသင့်ဘူး။ ”

ကျောက်တုန်းဟဲ ဒါကိုကြားတော့ အံ့ဩသွားတယ်၊ ဒါက သူ့အစ်ကို သူ့ကို ဒီလိုလေးနက်တဲ့ စကားလုံးတွေပြောတာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ။  အတိအကျပြောရရင် မီးဖိုတွေနဲ့ မိသားစုတွေ ခွဲဝေမှုကြားတွင် ကွာခြားမှု မရှိပေ။

ကျန့်ယွဲ့ဖန်လည်း ထိတ်လန့်သွားသည်။  တုန်းလင်က သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်ရိက္ခာနှင့် ၀င်ငွေကို ပေးဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သော်လည်း သူတို့နှစ်ဦး၏ ခွဲတမ်းမှ ဝင်ငွေများစွာမရှိပေ။  အနည်းဆုံးတော့ အစ်ကိုကြီးရဲ့လစာ တစ်လ ၆၅ ယွမ်နဲ့ ယှဉ်ရင် အဲ့တာကဘာမှမဟုတ်ပေ။

ကျောက်တုန်းလင်၏လစာသည် တစ်နှစ်အကြာတွင် သုံးယွမ်တိုးသည်။  အခုက တစ်လ ၆၅ ယွမ်။  ပြီးခဲ့သောနှစ်တွင် မိသားစုတစ်စုလုံး တစ်နှစ်ပတ်လုံး အလုပ်လုပ်ပြီးနောက် ယွမ် ၂၀၀ ခန့်သာ ရရှိခဲ့သည်။

“အစ်ကို၊ စိတ်မဆိုးနဲ့။  သူမမှာ ဦးနှောက်ကောင်းကောင်း မရှိဘူး။ သူမမှားတာသူမ သိလိမ့်မယ်။ ”

အဲ့တာနဲ့ ကျောက်တုန်းဟဲသည် ကျန့်ယွဲ့ဖန် အား လေးနက်မှုနှင့်သတိပေးချက်အပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသည်။

“ ကျန့်ယွဲ့ဖန်၊ မင်းမြင်တယ်နော်။ မင်းတစ်နေ့လုံးအားလပ်နေတာ။  မင်းအိမ်မှာ အရှုပ်တွေလုပ်ပြီး မင်း အမေနဲ့အစ်ကို့ကို စိတ်ဆိုးအောင်လုပ်တယ်။  မြန်မြန်တောင်းပန်လိုက်။ ”

နောက်တော့ ကျန့်ယွဲ့ဖန်က အသိစိတ်ဝင်လာပြီး အစ်ကိုကြီး အမှန်တကယ် ဒေါသထွက်နေမှန်း သိလိုက်သည်။  တကယ်ပဲ ခွဲခွာခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတို့အတွက် မကောင်းပေ။  ဗိုက်ထဲမှာ ကလေးရှိသေးတာကြောင့် အစာစားဖို့ စိတ်ပူတယ်၊ ပါးစပ်ကို ပိုကျွေးရတဲ့အပြင် အပိုကုန်ကျစရိတ်လည်း ရှိနေတာကြောင့်ပင်။

 “အစ်ကို အဲဒါ ကျွန်မအမှား။ အစားအသောက် နှစ်ခုကို ဂရုမစိုက်သင့်ဘူး။ ကျွန်မယောင်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ ကံကောင်းလိုက်တာ။  ကျွန်မလည်း သူမအတွက် ပျော်တယ်။ “

 ကျောက်တုန်းလင်က ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။  သူ့ညီနဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ စကားပြောရတာပဲလေ။ သူ့ခယ်မနဲ့ ရန်ဖြစ်ရတာ တကယ်ခက်သည်။  သူက ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကို ကြည့်ကာ သူမ၏ အမှားများကို အမှန်အတိုင်း သိပြီး ရပ်သွားလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ အရင်က သူပြောခဲ့တဲ့စကားတွေက အလှဆင်ရုံသက်သက်မဟုတ်ပေ။

 ကျောက်တုန်းလင်က ညီအစ်ကိုများကြား သဘောထားကွဲလွဲမှု ဥပမာများစွာကို ကြားသိခဲ့ရသည်။  ငယ်ငယ်တုန်းက ဘာမှမရှိပေ။  အထူးသဖြင့် လက်ထပ်ပြီးရင် ကွဲလွဲမှုတွေ အမျိုးမျိုးရှိလာလိမ့်မည်။

 အရင်တုန်းကတော့ သူနဲ့ တုန်းဟဲက သဘောထားကွဲလွဲတဲ့လမ်းကို ဘယ်တော့မှ မသွားဘူးလို့ ထင်ခဲ့သည်။ ဒီဘဝမှာတော့ သူ့ညီအဖြစ် တုန်းဟဲပဲရှိသည်။ တုန်းဟဲက ကောင်းကောင်းနေထိုင်ခဲ့ပြီး ဆိုးဆိုးရွားရွားနေထိုင်တာကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် အခုမှာတော့ သံသယတွေရှိလာသည်။

 ကျောက်တုန်းဟဲက ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကို အိမ်ထဲဆွဲခေါ်ကာ တံခါးပိတ်ပြီးနောက် ကျန့်ယွဲ့ဖန် လက်ကို ပြင်းထန်စွာခါချပစ်လိုက်သည်။

 “မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ ငါမင်းကိုမရပ်ခိုင်းခဲ့ဘူးလား။  အမေနဲ့ အစ်ကို့ကို စိတ်မချမ်းသာအောင် လုပ်ရင် ဘာကောင်းလဲ။  မင်းက ပျင်းတယ်၊ မင်းက ကိုယ့်ဘဝကိုယ် ကောင်းအောင်လုပ်နိုင်လား။”

 ကျောက်တုန်းဟဲက တုံးအသူ မဟုတ်ပဲ သူက အလွန်ထက်မြက်သူဖြစ်သည်။

 ရွာမှာ မိသားစုထဲက ညီအစ်ကို တစ်ဝက်လောက်က အထူးသဖြင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး သားသမီးတွေ ကွဲသွားကြပြီး သူတို့ထဲက အနည်းစုကသာ အတူတူ အိုးတစ်လုံးတည်းမှာ စားကြသည်။

 အခုချိန်ထိ သူ့အစ်ကိုက သူ့အမေကို ပိုက်ဆံလွှဲပေးသည်။  တကယ်တော့ မိသားစုရဲ့ အသုံးစရိတ်အများစုကို အစ်ကိုကြီးလစာထဲက ထုတ်လာခဲ့တာ။  သူက သူ့ အစ်ကိုကြီးရဲ့ အခွင့်အရေး အသုံးချသော ညီတစ်ဦးသာဖြစ်သည်။

 ကျောက်တုန်းဟဲမှာ ဒီအသိတရားရှိပေမယ့် ကျန့်ယွဲ့ဖန်မှာ မရှိပေ။ ကျေးဇူးမသိတတ်ရုံသာမကဘဲ ချဉ်စပ်ခေါက်ဆွဲပြုတ်တစ်ပန်းကန်ကြောင့် မကြာခဏ ဒုက္ခပေးတတ်သေးသည်။ အိမ်မှာရှိတဲ့သူတိုင်း သူမနဲ့ ငြင်းကြရမှာလား။ မေရှန်းက ခေါက်ဆွဲဖြူခြောက် မရှိဘူးလို့ပြောတာပင်။  ပြုတ်ထားတဲ့ အသားတွေကို ပြောတာမဟုတ်ပေ။  သူမက မတရားဘူးလို့ အော်သည်။  ဘယ်သူက အမြင်မတင့်တယ်အောင်လုပ်နေတာလဲ။

 “ကျန့်ယွဲ့ဖန် ငါမင်းကိုတကယ်စိတ်ပျက်တယ်။  ကိုယ်ဝန်ရှိနေချိန်မှာ မင်းကို ငါဘာမှမလုပ်နိုင်ဘူးလို့ မထင်နဲ့။ ငါမင်းကိုနောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် ထပ်သတိပေးမယ်။  မင်း ထပ်ပြီး ဒုက္ခရောက်အောင်လုပ်ရင် မင်းအမေအိမ်ကို တန်းတန်းပြန်သွား။ ကျန့် မိသားစုကို သူတို့သမီးတွေကို ဘယ်လိုသင်ပေးခဲ့လဲ မေးချင်တယ်။”

 သူပြောသမျှ အကောင်းအဆိုးတွေချည်းပါပဲ။  ဒီတစ်ခါတော့ သူမဘယ်လိုနောင်တရရမှန်းမသိရင် လုံးဝပြီးသွားပြီ။

 အရှေ့ဘက်အခန်းတွင် ကျောက်တုန်းလင်က အခန်းထဲသို့ဝင်လာချိန် သူ့ဇနီးသည် ပြုံးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

 “ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မင်းဘာလို့ဒီလောက်ပျော်နေတာလဲ။ “

 ကျားဟွေ့က လက်မထောင်ပြပြီး “ရှင် အစောက ပြင်းထန်တဲ့ ရောင်ဝါရှိတယ်။  ရှင်က တော်တော်ချောတာပဲ။”

 ကျောက်တုန်းလင်က သူမ ဤကဲ့သို့ ပြုမူသည်ကို သူမ ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးသည်။ အပြင်မှာ အေးစက်နေပေမယ့် တကယ်ကို နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလွန်းသူဖြစ်သည်။ တခြားသူတွေ အမှားလေးတွေလုပ်မိရင် ဘယ်တော့မှ စိတ်မ၀င်စားပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ ဒီလိုလေးနက်တဲ့ စကားလုံးတွေပြောလာခဲ့သည်။ သူတကယ်ကို ဒေါသထွက်နေတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားသည်။

 ကျန့်ယွဲ့ဖန် ရှုံးနိမ့်သွားတာကို မြင်လိုက်ရတော့ သူမရဲ့ စိတ်တွေ တိုးတက်လာတာကို သူမ ဝန်ခံသည်။

 တစ်နှစ်ကျော်ကြာအောင် သူမက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်တော့မှ ဂရုမစိုက်ဘဲ သူတစ်ပါးအပေါ် ကြင်နာတတ်တဲ့ ပုံစံကို လိုက်နာခဲ့သည်။  သူမမှာ နူးညံ့တဲ့ သဘောထားရှိလို့ မဟုတ်ဘဲ လူတွေနဲ့ ဆက်ဆံဖို့ သတိထားရမယ့် အခွင့်အရေးတစ်ခုကြောင့်သာဖြစ်သည်။

 အသေးအမွှားကိစ္စတွေနဲ့တိုင်း သူမနဲ့ ရန်ဖြစ်နေရင်၊ တခြားသူတွေရဲ့အမြင်မှာ ယုတ်မာတဲ့လူ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်၊ အဲဒါက သူမပုံရိပ်အတွက် မကောင်းပေ။  နည်းနည်းသည်းခံလိုက်ရင် ဆုံးရှုံးမှုကို ရှောင်လိုက်ရုံသာမကဘဲ နာမည်ကောင်းရပြီး ယောက္ခမနဲ့ ခင်ပွန်းကလည်း ပိုချစ်လာလိမ့်မည်။  ဒါဆိုဘာလို့မလုပ်ရမှာလဲ။

 သူမက အပျိုမဟုတ်သလို ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကိုလည်း ဆွေမျိုးအဖြစ် ဘယ်တုန်းကမှ မမှတ်ယူခဲ့ပေ။  ရှန်ဟဲရွာက သူမဘဝတွင် စာတိုက်တစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။  အနာဂတ်မှာ ဘယ်လိုအခွင့်အရေးတွေရှိပါစေ ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားလိမ့်မည်။

 ကမ္ဘာကြီးက အရမ်းကြီးတယ်၊ အခွင့်အလမ်းတွေ အများကြီးရှိတယ်။  တစ်နေကုန် ဦးနှောက်သေနေတဲ့ ယောင်းမနဲ့ ပြိုင်ရမယ်ဆိုရင် သူမကိုယ်တိုင်ပဲ ပင်ပန်းနေလိမ့်မည်။

ကျန့်ယွဲ့ဖန်က နတ်ဆိုးလို ပြုမူလေလေ၊ သူမက စိတ်ဆိုးလေဟန်ရှိပြီး မိသားစုက သူမဘက်သို့ သဘာဝအတိုင်း မျက်နှာသာပေးလိမ့်မည်။

 ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျားဟွေ့က သူမကို ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ မထင်တဲ့အတွက် အလွန်စိတ်မ၀င်စားပေ။  ဒီတစ်ကြိမ်မှာ ကိုယ်ဝန်မရှိခဲ့ဘူးဆိုရင် အောင်ပွဲခံဖို့ အခွင့်အလမ်း သိပ်မရှိပေ။  မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လူတို့က မိမိတို့ဘဝ၏ အခိုက်အတန့်တိုင်းတွင် အမြတ်အစွန်းများ ဆုံးရှုံးမှုအတွက် အလွန်အကျွံ မစိုးရိမ်သင့်ချေ။  သူတို့သည် အခြေအနေတစ်ခုလုံးကို အာရုံစိုက်ရမည်ဖြစ်ပြီး ထိုမှသာ အဆုံးတွင် ရယ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

 မေရှန်းက ချဥ်စပ်ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို ချက်ပြုတ်ပြီးနောက်မှာ ကျားဟွေ့ အခန်းဆီ ယူဆောင်လာကာ ဝက်သားကင် ပန်းကန်သေးသေးလေးကိုလည်း ယူလာခဲ့သည်။

 “ယောင်းမ ကျွန်မ ခေါက်ဆွဲလုပ်ထားပြီးပြီ၊ အစ်မအရင်စားနှင့် ဒီနေ့ထမင်းက နည်းနည်းနောက်ကျနေပြီ၊ အမေက အစ်မ ဗိုက်ဆာမှာကြောက်လို့ အရင်ပို့ပေးခိုင်းလာတာ “

 ကျားဟွေ့ ရဲ့ နှလုံးသားက နွေးထွေးသွားသည်။  ဤမိသားစုတွင် အကြင်နာဆုံးနှင့် အရိုးရှင်းဆုံးမှာ သူ့ညီမငယ်ဖြစ်သည်။

 “မေရှန်း ညီမအတွက် တကယ်ကို ခက်ခဲတယ်၊ ဒီနေ့က ခြွင်းချက်ပါပဲ၊ မနက်ဖြန် အစ်မ ညီမနဲ့ အတူချက်ပေးမယ်”

 မေရှန်းက ရယ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ “ရပါတယ် ယောင်းမ။  ငါတို့ဘဝက ကောင်းပေမယ့် ဟင်းချက်ရုံပဲ။  ညီမက မစ္စစ် ချန်ကျွင်း မဟုတ်ဘူး။  ဘယ်လိုဒီလောက်ရွှေဖြစ်နိုင်မလဲ။  ”

 ကျားဟွေ့က မေရှန်းရဲ့ လက်ကိုဆွဲယူကာ သူမ၏စိတ်နှလုံးအောက်ခြေမှ သက်ပြင်းချကာ “မေရှန်း ညီမက အရမ်းတော်တဲ့ မိန်းကလေးပဲ၊ သာမန်ယောက်ျားလေးတွေက ညီမအတွက် မလုံလောက်ဘူးလို့ အစ်မထင်တယ်၊ ညီမနည်းနည်းလောက်စောင့်ပါ၊ နောက်မှ ညီမအစ်ကိုကို ညီမအတွက် ကောင်းကောင်းရှာပေးခိုင်းမယ်။”

 မေရှန်း အတွက် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းက ကောလိပ်တက်ဖို့ပါပဲ။  သူမသည် ထက်မြက်ပြီး လေးနက်ကာ ကောလိပ်တက်နေသမျှ ကာလပတ်လုံး သူမသည် ဆင်းရဲသော မိသားစုတွင် သူမ၏ နှစ်များကို ဖြုန်းတီးခြင်းထက် အနာဂတ်တွင် တောက်ပသော ဘဝတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

 “အိုက်ယား၊ ယောင်းမ ဘာလို့ ဒီလိုပြောတာလဲ။  ညီမကို ထူးဆန်းပြီး အရှက်ရစေတယ်။ ”

 မိန်းကလေးသည် နုပျိုသော မျက်နှာရှိသည်။  သူ့ကိစ္စတွေကို ဘယ်သူတွေပြောနေပါစေ သူမ ခဏတာ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေလိမ့်မည်။

 ကျားဟွေ့က ချဥ်စပ် ခေါက်ဆွဲပြုတ် ပန်းကန်လုံးတစ်ဝက်သာစားပြီး အသားကို သိပ်မလှုပ်ပေ။ နောက်ဆုံးတွင် သူမသည် ကျန်တာအားလုံးကို ကျောက်တုန်းလင်ဆီ ပစ်ချလိုက်သည်။

 “ဒီအချိန်မှာ ကျန့်ယွဲ့ဖန်က သူ့အမှားကနေ သင်ခန်းစာယူနိုင်မယ်လို့ ထင်လား။  သူ ထပ်လုပ်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ “

 ကျားဟွေ့က ခေါင်းမော့ပြီး ကျောက်တုန်းလင် စားသောက်နေတာကို ကြည့်နေလိုက်သည်။  မြန်မြန်စားသော်လည်း ရိုင်းစိုင်းခြင်းမရှိပေ။  တပ်မတော်မှာ ကျင့်သုံးခဲ့တဲ့ အလေ့အထတစ်ခုပင်။

 ကျားဟွေ့က ကျောက်တုန်းလင်ကို ကြိုတင်ကာကွယ်သည့်အနေဖြင့် ပြောခဲ့သည်။ ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကဲ့သို့သော လူများအတွက်၊ အခြားသူများ သူမထက် ပိုကောင်းတာကို မမြင်ချင်ပေ။  ဒီနေ့ သူမကို ဖိနှိပ်ခံခဲ့ရပြီး ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် သူမဟာ အလားတူအမှားကို ထပ်ခါထပ်ခါ လုပ်လိမ့်မည်။  ကံမကောင်းစွာပဲ၊ ကျားဟွေ့က ပိုကောင်းလာမှာ သေချာသည်။  ကျန့်ယွဲ့ဖန်ရဲ့ နှလုံးသားထဲက မညီမျှခြင်းအတွက် သူမ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ပေ။

 ကျောက်တုန်းလင်က ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို သုံးလုပ်နဲ့အပြီးစားသောက်ပြီးနောက် ပါးစပ်ကို သုတ်လိုက်သည်။  တကယ်တော့ ဒီချဉ်တဲ့အစားအစာကို သူ မကြိုက်ပေ။  မုန့်ပေါင်းနဲ့ အချဉ်ကို တွဲစားတဲ့အခါ သူကြိုက်ပေမယ့် ခက်ခဲတဲ့အခိုက်အတန့်တွေကို ကြုံဖူးသူပင်။  အစားအသောက်ရဲ့တန်ဖိုးကို သူသိတဲ့အတွက် အစားအသောက်ကို ဘယ်တော့မှ ဇီဇာမကြောင်တတ်ပေ။  မကြိုက်ရင်တောင် ဖြုန်းတီးပစ်မှာ မဟုတ်ပေ။

 “စိတ်မပူပါနဲ့ သူမပါးစပ်က စကားလုံးတွေ ထွက်လာရင် နောက်တစ်ခါ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ခွင့်လွှတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။”

 ဒါလည်း တုန်းဟဲကိုပေးတဲ့ နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးတစ်ခုပါပဲ။  ယောက်ျားသည် မိမိဇနီးကို လေးစားနိုင်သော်လည်း မူအရမရှိဘဲ မလုပ်ရပေ။  ပြေလျော့သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် သူတို့အိမ်တွင် ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသည့် မြင်ကွင်းတစ်ခု ပေါ်လာလိမ့်မည်။

 ကျောက်တုန်းဟဲက ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကို စကားအနည်းငယ်သတိပေးပြီးနောက် အိမ်မှထွက်သွားကာ၊ ယခုအချိန်တွင် သူစိတ်ရှုပ်ပြီး ကျန့်ယွဲ့ဖန်နဲ့ မနေချင်တော့ပေ။

 ကျန့်ယွဲ့ဖန်က အခန်းထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း အံကြိတ်နေသည်။ ကျားဟွေ့ မှန်းဆထားသည့်အတိုင်း ကျန့်ယွဲ့ဖန်က လုံးဝနောင်တမရှိသော်လည်း ကျောက်တုန်းလင်ရဲ့ သီးခြားမီးဖို မှတ်ချက်ပေးသောဖိအားအောက်တွင် သူမသည် ခေတ္တ ဦးညွှတ်နေခဲ့သည်။

 “မမျှော်လင့်ဘဲ သူမလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်။  ငါ့ကံကောင်းခြင်းတွေကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ ပြန်ယူခဲ့တယ်။”

 ဒါကိုစဉ်းစားရင်း ကျန့်ယွဲ့ဖန်က ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။  သူမအမြဲတမ်းမှားနေတယ်လို့ခံစားရတာ အံ့သြစရာမရှိပေ။ တုန်းကျားဟွေ့က ကလေးမွေးနိုင်တာမဟုတ်ပဲနဲ့ ဘာကြောင့် ရုတ်တရက် ကိုယ်ဝန်ရသွားတာလဲ။

ကျားဟွေ့ရဲ့ ကိုယ်ဝန်က မှားယွင်းသောသတင်းဖြစ်သည်ကို သူမသံသယမရှိခဲ့သော်လည်း သူမသည် အတင်းအဖျင်းပြောတတ်သူဖြစ်သည်။ ကွာရှင်းပြတ်စဲပြီး ကလေးမမွေးနိုင်သည့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ရုတ်တရက် ကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့သည်၊ ၎င်းကိုယ်တိုင် ရှာဖွေရကျိုးနပ်သည်။