အပိုင်း ၅၄

၁၉၇၀တွင်ဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၅၄

၁၉၇၇ ခုနှစ် မေလ ၂၈ ရက်နေ့တွင် မြို့ကကျန်းမာရေးဌာနတွင် ကျားဟွေ့သည် ဖန်ဖန် ဟုခေါ်သော သားလေးအား ဘေးကင်းစွာ မွေးဖွားခဲ့သည်။

ဖန်ဖန် ရောက်လာတော့ မိသားစုက အရမ်းပျော်ကြသည်။  ကျားဟွေ့ မီးဖွားခန်းမှထွက်လာသောအခါ ကျောက်တုန်းလင်သည် ကျားဟွေ့ ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့သည်။ နောက်ကျတဲ့အထိနေပြီး စိုးရိမ်နေသောကြောင့် သူ မျက်လုံးများက နီရဲနေသည်။  သူ့မှာ ပြောစရာတွေများလွန်းပေမယ့် တုန်းလင်က တခြားသူတွေရှိနေတာကြောင့် ဘာမှပြောဖို့စိတ်မရှိပေ။  သူ စကားလုံးခြောက်လုံးသာ ပြောခဲ့သည်။  "မင်းရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ကျန်းချောင်းအာက သူမရဲ့မြေးငယ်ကို မြင်သောအခါ ပါးစပ်ကို မပိတ်နိုင်ပေ။  ပထမဦးစွာ၊ ကျားဟွေ့ သည် သူ့သားအကြီးဆုံးဆီမှာ နောက်ထပ်သားတစ်ယောက်က်ို ပေါင်းထည့်ခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ကျားဟွေ့ ၏ချောမွေ့သောမွေးဖွားမှုသည် လူအများ၏ပါးစပ်ကိုပိတ်ဆို့ခဲ့ပြီး ထိုကောလဟာလများကို အဆုံးသတ်သွားစေနိုင်သည်။

“ ကျားဟွေ့၊ သမီး အရမ်းတော်တယ်။ ခုနစ်ကီလိုဂရမ်နဲ့ နှစ်လျန်၊ ကလေးက သန်မာတယ်”

ကျားဟွေ့ အားနည်းစွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  ကိုယ်ဝန်၏ နောက်ပိုင်းအဆင့်များတွင် သူမသည်သူမ၏အစားအသောက်ကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မိသားစုသည် သူမအားဖြည့်စွက်စာများ ပိုမိုစားရန်အမြဲတောင်းဆိုခဲ့ပြီး သူမသည်လျှော့စားနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။  အဆုံးတွင် သူမသည် သူမ၏ကိုယ်အလေးချိန်ကို မထိန်းနိုင်ဘဲ မျှော်လင့်ထားသည်ထက် ကီလိုဂရမ်အနည်းငယ် ပိုတက်လာခဲ့သည်။

သူမ အဲ့တာကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောခဲ့ပေမယ့် မီးမဖွားခင်မှာ သူမ အရမ်းကို စိတ်ပူနေခဲ့သည်။  မကြာသေးမီက ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးများ မီးဖွားခြင်းကြောင့် အန္တရာယ်နှင့် ကြုံတွေ့နေရသည့်သတင်းကို သူမတွေ့လိုက်ရသည်။  မဖွံ့ဖြိုးသေးသော ဆေးဝါးနှင့် အခြေခံဆေးပစ္စည်းများ ခေတ်တွင် သူမသည် အန္တရာယ်ဖြစ်မည်ကို အမှန်တကယ် စိုးရိမ်နေမိသည်။  ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ပဲ နောက်ဆုံးမှာ သူမဘေးကင်းခဲ့သည်။

“လာ၊ ဗိုက်ဆာနေလောက်ပြီပေါ့။  မြန်မြန်ထပြီး ဗိုက်ပြည့်အောင် တစ်ခုခုစား။ အမေတို့ မီးဖိုပေါ်မှာ နွေးအောင်တည်ထားပြီး သမီး ထွက်လာတာကို စောင့်နေကြတာ။”

အဲ့တာက ကြက်စွပ်ပြုတ်အိုးသေးသေးလေးပါ။  ကျားဟွေ့  အချိန်မရွေး ပူပူနွေးနွေး စားခွင့်ရစေရန်အတွက် ကျန်းချောင်းအာသည် မိသားစု၏ မီးသွေးတုံးထည့်သုံးရတဲ့မီးဖိုကို ဆေးရုံသို့ ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ကြက်စွပ်ပြုတ်ကိုတော့ မေရှန်းက အိမ်မှာ ချက်ပြီး ဆေးရုံကို ပို့ပေးသည်။  အဲ့အချိန်က ကျားဟွေ့ သည် မီးဖွားခန်းတွင် ရှိနေသေးသည်။  ကျန်းချောင်းအာက မီးသွေးမီးဖိုကို တည်ပြီး အပူပေးလိုက်သည်။

မွေးပြီးပြီးချင်း ကျားဟွေ့ ဟာ အရမ်းပင်ပန်းနေခဲ့သည်။  သူမအလိုချင်ဆုံးအရာကတော့ ကောင်းကောင်းအိပ်စက်ဖို့ပါပဲ။  သူမမှာ အစာစားချင်စိတ်သိပ်မရှိပေမယ့် ယောက္ခမဖြစ်သူက သူမကိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးတာကြောင့် ယောက္ခမဖြစ်သူရဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုကို ငြင်းဖို့ ကျားဟွေ့ ရှက်ရွံ့သည်။

ကျောက်တုန်းလင်က ကျားဟွေ့ ထိုင်ဖို့ ကူညီပေးခဲ့သည်။  သူမအတွက် စားပွဲသေးသေးလေး ခင်းပြီး ကြက်စွပ်ပြုတ် ပန်းကန်လုံးတစ်ဝက်နဲ့ ကြက်သားကို ကျွေးခဲ့သည်။

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အမေ ”

ကျန်းချောင်းအာ ရယ်လိုက်သည်။ “ရူးလိုက်တဲ့ ကလေး၊ ဘာကို ကျေးဇူးတင်ရမှာလဲ။ မြန်မြန်စား။  ဒါကိုစားပြီးတာနဲ့ တစ်ရေးတစ်မောအိပ်လိုက်။”

ကျားဟွေ့က ညည်းပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ စွပ်ပြုတ်သောက်လိုက်သည်။ ကျောက်တုန်းလင်က ပြုံးပြီး ဘေးမှာ ရပ်လိုက်သည်။ ဆေးရုံကုတင်ပေါ်တွင် ဇနီးဖြစ်သူ၏ဘေး၌ သူ ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမဘေးမှာ ပုခက်လည်း ရှိပြီး သူ့သားငယ် ဖန်ဖန်က အဲ့ထဲမှာ လဲလျောင်းနေတယ်။ မေလမှာ ရာသီဥတုက မအေးသလို ပူလည်းမပူဘူး၊  နံနက်ခင်းအလင်းရောင်သည် ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် အိမ်ထဲသို့ ဖြာကျလာသည်။  မြင်ကွင်းက လှပလွန်းပြီး သူ့ကို အနှိုင်းမဲ့ ပျော်ရွှင်စေသည်။

“ဖန်ဖန်ရဲ့ ပါးစပ်လေးကို ကြည့်လိုက်။အဲ့တာက ပန်းရောင်လေးနဲ့ဖောင်းဖောင်းလေး။ အဲ့တာက မင်းလိုမျိုးပဲ။”

 မွေးဖွားပြီးနောက် ဒုတိယနေ့တွင် ရှန်းကွေ့ရှောင်သည် ကျားဟွေ့ ကို ဆေးရုံတွင် ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့သည်။  ကျားဟွေ့ သည် ကလေးမွေးရန် ဆေးရုံတက်ခဲ့ရသောကြောင့် သူမသည် ထိုနေရာတွင် ရှိနေခဲ့သည်။  သူမသည် သကြားညို၊ ကြက်ဥများ၊ ပြောင်းဆန်ယာဂုနှင့် ကျန်းချောင်းအာ မှ ယူဆောင်လာသော ကြက်စွပ်ပြုတ်ကို စားခဲ့သည်။

ကျားဟွေ့ သည် ယနေ့တွင် အနည်းငယ် အားနည်းနေသေးသော်လည်း သူမသည် အိပ်ယာမှထကာ လမ်းပတ်လျှောက်နေပြီဖြစ်ပေမယ့် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖုံးအုပ်ထားပြီး၊ အရည်တောင်စိမ့်မဝင်နိုင်ဘူး၊ တစ်လ ကောင်းကောင်းမနေထိုင်ပါက တစ်သက်လုံး ဒုက္ခရောက်မည်ကို သူမ စိုးရိမ်နေသည်။ 

သူမရဲ့ မွေးဖွားချိန်က မေလမှာဖြစ်တာကြောင့် သူမ အရမ်းပျော်မိသည်။ အဲ့တာက နွေရာသီဆိုရင်တောင် အပူဒဏ်ကြောင့် သေသွားနိုင်သည်။

လျှပ်စစ်ပန်ကာများ သို့မဟုတ် လေအေးပေးစက်လည်း မရှိပေ။  ပူပြင်းတဲ့နွေရာသီမှာ မီးနေသည်အခန်းထဲမှာ ထိုင်ရတာ ဘယ်လောက်တောင် နာကျင်ရလဲ။

ဖန်ဖန်ကို နို့တိုက်ကျွေးပြီးနောက် ဖန်ဖန်က သူမဘေးတွင် လှဲနေခဲ့သည်။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးလေးလို့ လူတိုင်းက ချီးမွမ်းကြသည်။  သူ့တွင် အဖြူရောင်မျက်နှာ၊ ပျော့ပျောင်းပြီး ထူထပ်သောဆံပင်၊ မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ထားတယ်၊ မျက်တောင်ရှည်များ ရှိပြီး ကမ္ဘာမြေ ပေါ် ဆင်းသက်လာသော နတ်သားလေးနှင့်တူသည်။  သူ့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ ကျားဟွေ့ ရဲ့နှလုံးသားက ပျော့ပျောင်းလာသည်။  သူမသည် သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲတွင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ကို ကောင်းကောင်းချစ်ချင်သည်။

သင်အမေဖြစ်လာတဲ့အခါ သင့်ဘဝရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို မိခင်တစ်ယောက်သိတဲ့ အချိန်ပဲလို့ ပြောကြသည်။  ဆိုလိုသည်မှာ၊ ကလေးမွေးဖွားသောအခါ၊ သင်သည် သူ၏တစ်သက်တာကြိုးစားအားထုတ်မှုအတွက် ပေးဆပ်ရန်ဆန္ဒရှိနေသည်။

ကျားဟွေ့ က သူ့လက်လေးကို ညင်သာစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး "အမေက အလုပ်ကြိုးစားပြီး တောက်ပတဲ့အနာဂတ်ကို သေချာပေါက်ပေးပါ့မယ် " လို့ တိတ်တိတ်လေးပြောလိုက်သည်။

ဒါမှလည်း အနာဂတ်မှာ မင်းက မင်းအဖေနဲ့အမေရဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာကို မှီခိုအားထားနိုင်လိမ့်မယ်။

“အဲ့တာကို ထပ်မသောက်နိုင်တော့ဘူး။  အမေ၊ အမေ လည်း သောက်။ ”

အဲ့တာက ဝက်နံရိုးစွပ်ပြုတ်အိုးကြီးတစ်လုံး။  သူမဘာသာသူမ တစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုစားနိုင်မလဲ။

“ပိုစားပါဦး။  သမီးရဲ့ဗိုက်မပြည့်မချင်း ကလေးကိုနို့တိုက်လို့မရဘူး။ သူက သမီးရဲ့နို့ကို သောက်ရမယ်လေ။ ”

ကျားဟွေ့ သည် နို့အလုံအလောက်မထွက်သည့်အတွက် စိတ်မပူဘဲမနေနိုင်ပေ။ သူမသည် နောက်ထပ် ပါးစပ်အပြည့်နဲ့နှစ်ပန်းကန်ကို တွန့်ဆုတ်စွာ သောက်လိုက်သည်။ ဗိုက်ထဲကို နည်းနည်းလေးမှထပ်ထည့်လို့မရတဲ့အခါ သူမ ရပ်တန့်လိုက်သည်။

“ သမီးက ဖန်ဖန်ကို မွေးပေးခဲ့တယ်။ အိမ်မှာ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ သဘောထားက ဘယ်လိုရှိလဲ ”

​​

မိထွေးဖြစ်ဖို့က ခက်သည်။  လွန်ခဲ့သည့်နှစ်နှစ်အတွင်း၊ ကျားဟွေ့က  ဟိုင်းဒန်နှင့် ယင်းပေါင် အပေါ် ထားတဲ့ သဘောထားကို လူတိုင်း၏မျက်စိဖြင့် တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရသည်။ တာဝန်ကျေကာ သိတတ်ပြီး သူတို့ရဲ့မိခင်းအရင်းတစ်ယောက်လို ပြုမူတတ်သူက ရှားပါးလှသည်။  ဒါပေမယ့် ကလေးတွေက လူကြီးတွေနဲ့ မတူပေ။  သူတို့က အမှန်တရားထက် ခံစားချက်တွေအကြောင်း ပြောကြသည်။  မင်းသူတို့အပေါ်ကောင်းရင် သူတို့မင်းလက်ခံလိမ့်မည်။  သူတို့က နွေးထွေးသောနှလုံးသားသည် ရေအေးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားမည်ကို အကြောက်ဆုံးသူများဖြစ်သည်။

ယင်းပေါင်က အဆင်ပြေသည်။  ကျောက် မိသားစုမှာ လက်ထပ်ခဲ့တဲ့ ကျားဟွေ့ ကို သူမ ပြန်ပြီးမတွေးတောခဲ့ပေ။  သူမက အမြဲတမ်း ကျားဟွေ့ ၏မိခင်ဖြစ်သည်။  ဟိုင်းဒန်က မတူပေ။  သူက ဒီနှစ်မှာ ခုနစ်နှစ်ရှိပြီ။ သူ့ကို လိမ်လည်လှည့်စားလို့ မရပေ။  ထို့အပြင် ရှန်းကွေ့ရှောင် သည် ကျန့်ယွဲ့ဖန်ကို အမှန်တကယ် စိုးရိမ်နေသည်။

“အရမ်းကောင်းတယ်။  မေရှန်းက သူတို့ကို မနေ့ကတွေ့ဖို့ ခေါ်လာတယ် ပြီးတော့ သူတို့ဖန်ဖန်ကို သဘောကျကြတယ်။  သူတို့အားလုံး သမီး ဆေးရုံကဆင်းပြီး အိမ်ပြန်လာဖို့ စောင့်မျှော်နေကြတယ်။”

ယင်းပေါင်က နှစ်နှစ်ရှိပြီ။ သူမက စကားအများကြီး မပြောတတ်ပေမယ့် အရာအားလုံးကို သူမ သိသည်။  ဖန်ဖန် ကိုမြင်ပြီးနောက် သူမသည် “အမေ၊ မောင်လေး အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ ” လို့ အသံတိုးတိုးနဲ့ ပြောလာသည်။

 လူတိုင်းက ရယ်စရာတွေ့သွားကြသည်။  သူတို့က သူမကို ကျီစားပြီး "ယင်းပေါင်က မောင်လေးကို ကြိုက်လား" လို့ မေးလိုက်သည်။

သူမက ခေါင်းကို လေးလေးနက်နက် ငြိမ့်ပြပြီး သဘောကျကြောင်း ပြောခဲ့သည်။

ဟိုင်းဒန် အနေနှင့် ဖန်ဖန်ကို အလွန်နှစ်သက်ကြောင်း သိသာထင်ရှားသော်လည်း ယင်းပေါင် လောက်တော့ မပြခဲ့ပေ။

ဟိုင်းဒန်သည် တစ်နှစ်အကြာတွင် မူလတန်းကျောင်းကို စတင်တက်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျားဟွေ့က သူ့ကို အိမ်မှာ ကျူရှင် သင်ပေးတာကြောင့် သူ့ရဲ့ ပညာရေး စွမ်းဆောင်ရည်က အကောင်းဆုံးပဲ။ ဆရာမက သူ့လက်ရှိ အသိပညာအဆင့်နဲ့ တတိယတန်းကို တက်နိုင်မယ်လို့ပြောသည်။ ကျားဟွေ့ နဲ့ ကျောက်တုန်းလင်က အဲ့တာကိုယူဆထားပေမယ့် လက်ရှိအချိန်မှာတော့ သူတို့က ဟိုင်းဒန်ကို အတန်းကျော်ခွင့်မပေးပေ။  ပထမဆုံး ခိုင်မာသော အခြေခံအုတ်မြစ်ကို တည်ဆောက်ရမည်။

သူသည် ငယ်စဉ်ကကဲ့သို့ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော်လည်း ကျားဟွေ့အပေါ်မှာ သူက အလွန်နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီးယဥ်ကျေးသည်။ ကျားဟွေ့ ကိုယ်ဝန်ရှိစဉ်အတွင်း သူသည် သူမအား အိမ်မှုကိစ္စများကို မကြာခဏကူညီပေးခဲ့သည်။

ဟိုင်းဒန်က သူ့မိခင်အရင်းကို သတိရကြောင်း လူအများက ပြောကြသော်လည်း သူက ညံ့ဖျင်းစွာ ကြီးပြင်းလာခဲ့သည်။  မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ သူက ကျားဟွေ့ ကို “အမေ” လို့ မခေါ်ပေ။  ဒါပေမယ့် ကျားဟွေ့ က ဒါတွေကို ဘယ်တော့မှ ဂရုမစိုက်ပေ။ အဲ့တာက ခေါင်းစဉ်တစ်ခုမျှသာဖြစ်ပြီး သူမအတွက် အရေးမကြီးပေ။

ဟိုင်းဒန် အပေါ် သူမ ကောင်းရခြင်း၏ အကြောင်းအရင်းမှာ သူမ ကျောက်တုန်းလင်နှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး ကျောက်တုန်းလင်ကြောင့် သူ့အပေါ် စေတနာထားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။  သူမသည် ပြန်လာရန် မတောင်းဆိုသော်လည်း ကလေးများအတွက် မေတ္တာနှင့် ဂရုစိုက်မှုတို့ကြောင့် ပြတ်ပြတ်သားသား လိပ်ပြာလုံသောစိတ်ရှိရန်သာ တောင်းဆိုခဲ့သည်။

ဒီကွာခြားချက်က မွေးပြီးတော့ ပိုရှင်းသည်။  တစ်ခုမှာ တာဝန်သိ ဂရုစိုက်မှုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုက သူ့လက်ဖဝါးမှာ ပြုစုထားတဲ့ မိခင်မေတ္တာပင်။  အနာဂတ်တွင် သူမသည် သမာသမတ်ကျသူဖြစ်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း အတွင်းစိတ်တွင် သူမသည် မိမိအပေါ် ပိုမိုချစ်ခင်လာမည်မှာ သေချာသည်။ ဟိုင်းဒန်ကဲ့သို့ပင် သူက သူမကို လေးစားပြီး ယဉ်ကျေးသော်လည်း သူမကို ဘယ်တော့မှ ပွေ့ဖက်မည်မဟုတ်ပေ။ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးတစ်ယောက်လို ငါ ဘယ်တော့မှ မလုပ်ချင်ပေ။

အချိန်တွေကုန်တာကတအားကြီးကိုမြန်သည်။ အထူးသဖြင့် အိမ်မှာ ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်နဲ့ အချိန်တွေကုန်တာ မြန်လိုက်တာ၊ အထူးသဖြင့် အိမ်မှာ ကလေးလေးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရတဲ့ နေ့စဥ် ကြပ်တည်းမှု နွေရာသီနဲ့ ဆောင်းဦးနှောင်းပိုင်းတွေမှာ တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ ပြောင်းလဲနေတာကို စောင့်ကြည့်နေရသည်။

အောက်တိုဘာလကုန်တွင် နိုင်ငံ၏အဓိကသတင်းစာများ၊ မဂ္ဂဇင်းများနှင့် ရေဒီယိုဌာနများက ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို ပြန်လည်စတင်ကြောင်း ကြေညာခဲ့ပြီး တစ်လအတွင်း တစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာဖြင့် စာမေးပွဲနှင့် အရည်အချင်းကိုအခြေခံဖြင့် ဝင်ခွင့်ကို ကျင်းပမည်ဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ပြန်ကြေညာခဲ့သည်။

 ပညာတတ်လူငယ်၊ စစ်သည်များ၊ ကေဒါများနှင့် အထက်တန်းကျောင်းဆင်း ဘွဲ့ရများအဖြစ် ကျေးလက်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြသော အလုပ်သမားများနှင့် တောင်သူလယ်သမားများအားလုံး ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ပြန်လည်စတင်တဲ့ ဤလှုပ်ရှားမှုတွင် ပါဝင်နိုင်ကြောင်း သိရသည်။

 သတင်းက တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ ပေါက်ကွဲသွားပြီး မူဝါဒကို အကောင်အထည်ဖော်သော လူငယ်များအားလုံး ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ခဲ့ကြသည်။  ဆယ်နှစ်ကြာပြီးနောက် တိုင်းပြည်သည် နောက်ဆုံးတွင် အသိပညာနှင့် အရည်အချင်းများကို လေးစားမှု ပြန်လည်ရရှိလာကာ တိမ်ညိုများဖုံးလွှမ်းနေသော ကောင်းကင်ကြီးသည် နောက်ဆုံးတွင် ကြည်လင်လာခဲ့သည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများ ပြန်လည်စတင်မည့်သတင်းကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။  ထိုသတင်းကိုကြားလိုက်ရသောအခါ နှလုံးခုန်သွားသည်။  ကျားဟွေ့က သီအိုရီတစ်ခုရှိသည်ကို လွန်ခဲ့သည့်တစ်နှစ်က သူသတိရခဲ့ပြီး သူမသည် "ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများ ပြန်လည်စတင်ခြင်း" အကြောင်းကို ပြောပြခဲ့သည်။  ထိုအချိန်တွင်၊ သူသည် ကျားဟွေ့၏ သီအိုရီတွင်အမှန်တရားအချို့ရှိသည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း၊ ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများ ပြန်လည်စတင်ခြင်းမှာ မကြာမီ အမှန်တကယ်ဖြစ်လာမည်ဟု သူမျှော်လင့်ထားခြင်းမရှိပေ။

 သူ့မိန်းမသည် အလွန်ထက်မြက်သော မိန်းမဖြစ်ကြောင်း အမြဲသိသည်။ သူမသည် အကောင့်များကို သိမ်းဆည်းနိုင်သည်၊ ပေသီးကို အသုံးပြုနိုင်တယ်၊ ကလေးများအား ဉာဏ်အလင်းပေးခြင်း၊ စကားလုံးကောင်းများ ရေးသားခြင်းနှင့် ပုံပြင်များစွာကို ပြောပြနိုင်သည်။  သို့သော်လည်း အမျိုးသားရေးမူဝါဒ၏ ဦးတည်ချက်ကို တိကျစွာ ခန့်မှန်းနိုင်မှန်း သူ မသိခဲ့ပေ။

 ကျောက်တုန်းလင်က ဤအကြောင်းကို ကျားဟွေ့ကိုပြောပြဖို့ အိမ်မပြန်မီတွင် သူမ၏ အတန်းဖော်များထံမှ သတင်းရရှိသော မေရှန်းက ခြံဝင်းထဲ ခုန်ပေါက်နေခဲ့သည်။

 "ယောင်းမ ကြားခဲ့လား။ နိုင်ငံမှာ ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲတွေ ပြန်စတော့မယ်။  အရည်အချင်းပြည့်မီတဲ့သူတွေ အားလုံး စာရင်းပေးသွင်းပြီး ပါဝင်နိုင်တယ်။  အတန်းထဲက ကျောင်းသားတော်တော်များများက စာမေးပွဲဖြေချင်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။ "

 ယခု မေရှန်းက သူမယောင်းမကို လုံးဝ သဘောကျသည်။  လွန်ခဲ့သည့်တစ်နှစ်က သူမယောင်းမဖြစ်သူက သူမကို စာအုပ်များများဖတ်ခိုင်းသည်။ အဆင်သင့်ဖြစ်နေသူများအတွက် အခွင့်အလမ်းများကို အမြဲတမ်း သိမ်းဆည်းထားသည်ဟု သူမက ဆိုသည်။  ပိုမိုလေ့လာသင်ယူခြင်းသည် အမြဲတမ်းအဆင်ပြေသည်။

 သူမယောင်းမ၏ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် သူမသည် အလယ်တန်းနှင့် အထက်တန်းကျောင်းသင်ခန်းစာများမှ ရရှိသော ဗဟုသုတများကို ပြန်လည်ကြည့်ရှုခဲ့သည်။

 အိမ်မှာ သတင်းစာမရှိဘူး၊ ဒါကြောင့် ကျားဟွေ့က ဒီသတင်းကို တကယ်မသိပေမယ့် သူမ မအံ့သြပေ။  ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများ ယခုနှစ်တွင် ပြန်လည်စတင်တော့မည်ကို သူမသိထားပြီးဖြစ်ပြီး အချိန်အတိအကျကို သူမသတ်မှတ်နိုင်ပေ။

 "ဒါဆို စာရင်းသွင်းချင်လား"

 မေရှန်းက ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖန်ဖန်ကို ကျားဟွေ့ရဲ့လက်ကနေ လှမ်းယူလိုက်သည်။  ကျားဟွေ့ရဲ့ မေးခွန်းကိုကြားပြီးနောက် သူမ၏မျက်လုံးများသည် အထီးကျန်ဆန်ပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးနေခဲ့သည်။

 “ညီမလည်း လုပ်ချင်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ မသေချာမှုတွေ ရှိနေတယ်။ အလွန်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေတယ်။  အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံချင်ပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ နည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်မိတယ်။  စာမေးပွဲမှာ ကောင်းကောင်းမဖြေနိုင်တော့မှာကို စိုးရိမ်ပေမယ့် မိသားစုက သဘောမတူမှာကို ပိုစိုးရိမ်တယ်။”

 ထိုသို့ပြောပြီးနောက် မေရှန်းက ကျားဟွေ့ကိုမေးသည်။

 "ဒါဆို ယောင်းမရော ပါမှာလား။  ဒီနှစ်နှစ်လောက်က ယောင်းမ ​ စာအုပ်တွေဖတ်နေတာ။  ကောလိပ်ဆက်တက်ချင်သေးလား။ "

 သင်ယူမှုအရ မေရှန်းက သူမယောင်းမ အောင်နိုင်သည်ဟု ယုံကြည်သော်လည်း သူမယောင်းမက ဖန်ဖန်ကို မွေးဖွားခဲ့ပြီး ဖန်ဖန်က အလွန်ငယ်နေသေးသည်။  သူမယောင်းမ ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲဖြေရင် အစ်ကိုအကြီးဆုံးနဲ့ အမေက သူမယောင်းမ ကျောင်းတက်ရအောင် ပံ့ပိုးပေးမှာလား။

 "ဟုတ်တယ် တက်မှာ။ အစ်မ ဒီနေ့ကိုစောင့်နေတာ။  အစ်မပြောရမယ် ဆိုရင် အနာဂတ်မှာ အစ်မတို့ နိုင်ငံဟာ ပိုပိုပြီး အားကောင်းလာလိမ့်မယ်၊ ဒီထက်မက တိုးတက် လာမယ်။  ကျေးလက်မှာနေရင်တောင် အချိန်ဖြုန်းတာကလွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်သူတွေမဟုတ်ဘဲ ကျေးလက်ဆောက်လုပ်ရေးမှာ အကျိုးပြုနိုင်တဲ့ ပညာတတ်လူငယ်တွေ ဖြစ်ရမယ်။ "

 "ဒါဆို အကိုကြီးက သဘောတူမှာလား။"

 ကျားဟွေ့က သူမကို မျက််စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြပြီး "ခန့်မှန်းကြည့်လေ"

 မေရှန်းက ပြုံးပြီး “အဲဒါကို ညီမ မှန်းလို့မရဘူး။”

 အစ်ကိုကြီးက သူမယောင်းမကို ချစ်ပြီး သူမ ပြောသမျှကို အများအားဖြင့် သဘောတူသော်လည်း ဖန်ဖန်ငယ်သေးတာကို မပြောရင်တောင် ဒါက ကိစ္စကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် သူမအစ်ကိုကြီး ဘာတွေ တွေးနေမှန်း သူမ မှန်းဆလို့ မရပေ။

 ဖန်ဖန်က မေရှန်း လက်ထဲတွင် ရှိနေသည်။ ခဏကြာ စကားပြောနေတဲ့ ကျားဟွေ့ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စကားပြောနေတဲ့ မေရှန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။  သူ့ကိုဘယ်သူမှ ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတာကိုမြင်တော့ သူက သူ့လက်လေးကိုဆန့်ပြီး မေရှန်း ရဲ့မျက်နှာကို ထိလိုက်သည်။  သူ့ပါးစပ်က တစ်ခုခုပြောလိုက်သည်။  မေရှန်းက သူ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။

 "ငါတို့လည်း မင်းနဲ့ စကားပြောချင်တယ်၊ မင်း မြန်မြန်ကြီးလာရမယ်နော် ”

 ဖန်ဖန်က ရယ်မောလိုက်သည်။ စပျစ်သီးလို ကြီးမားဝိုင်းဝန်းတဲ့ မျက်လုံးတွေထဲမှာ မေရှန်းရဲ့ မျက်နှာက ပြတ်ပြတ်သားသားထင်ဟပ်နေပြီး လူအများက ၎င်းကိုချစ်ကြပြီး အချစ်ပမာဏနှင့် မလုံလောက်ဟု ခံစားရစေသည်။

 ညနေပိုင်းတွင် ကျားဟွေ့က ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို ကျောက်တုန်းလင်နဲ့ ဆွေးနွေးခဲ့သည်။  ပါဝင်လိုတဲ့ ဆန္ဒကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထုတ်ဖော်ခဲ့သည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က ယနေ့တွင် မြို့တွင်းအစည်းအဝေးသို့ သွားခဲ့သည်။  နိုင်ငံတော်က ဒီစာမေးပွဲကို အထူးအလေးထားကြောင်း သိထားတော့ သူက တိုက်ရိုက်ကန့်ကွက်တာ မဟုတ်ပေမယ့် သူ့သားငယ်က ရှိနေသည်။ 

 "ဖန်ဖန်က အရမ်းငယ်သေးတယ်။  မင်း သူ့ကို တကယ်ထားခဲ့ချင်တာလား။ ကျောင်းသွားရမယ် ဆိုရင် ကလေးက အချိန်အကြာကြီး မတွေ့ရဘူး။  တစ်ယောက်တည်း သွားရတာကလွဲလို့ စိတ်မချမ်းသာဘူး။ "

 သားသမီးများအပြင် ဇနီးဖြစ်သူသည် လအနည်းငယ်ကြာ အိမ်မှထွက်ခွာသွားသည်ကို စိတ်ကူးကြည့်နိုင်သည်။

 ကျောက်တုန်းလင်ရဲ့ လက်ကို အမှောင်ထဲတွင်ရှိနေသော ကျားဟွေ့က ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ "ကျွန်မတစ်ယောက်တည်း သွားချင်တယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ။  ရှင့်ကို ကျွန်မနဲ့ လိုက်စေချင်တယ်။ သတင်းစာဖတ်ရတယ်။  လုပ်သား၊ လယ်သမားတွေ၊ တောင်တန်းဒေသတွေဆီ သွားရောက်ကြတဲ့ ပညာတတ်လူငယ်တွေ၊ တပ်စွဲထားသော စစ်သည်တွေ၊ ကေဒါတွေနဲ့ အထက်တန်းကျောင်းဆင်း လူငယ်တွေ အားလုံး ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ပြန်လည်စတင်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွင် ပါဝင်နိုင်တယ်။  ရှင်တို့ ရွာထဲမှာ ဖြုတ်ချခံထားတဲ့ တပ်သားတွေနဲ့ ကေဒါတွေရော။ "

 “ကျွန်မတို့နိုင်ငံက အခုအချိန်မှာ အရည်အချင်းတွေ အများကြီး ချို့တဲ့နေတယ်။  ကျွန်မတို့ကလည်း ဝါသနာပါတဲ့လူငယ်တွေလို့ စဥ်းစားရမယ်လေ။ ကျွန်မတို့ရဲ့ အမိမြေအတွက် အသိပညာတွေ ပိုလေ့လာရမယ်။  တစ်ခုခုအောင်မြင်ပြီးတဲ့အခါ တိုင်းပြည်အတွက် အလှူငွေများများထည့်နိုင်တယ်။  ဗဟုသုတအသစ်တွေနဲ့ ရွာကိုပြန်ရောက်တဲ့အခါ ရွာကို ပိုကောင်းပြီး ပိုချမ်းသာအောင် လုပ်မယ်။ "

 ကျားဟွေ့ရဲ့ စကားတွေက တကယ်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာမကောင်းဘူးလို့ မပြောလို့မရပေ။  အနည်းဆုံး ဤမှောင်မိုက်သောညတွင် ကျောက်တုန်းလင်က တခဏမျှ လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။

 မိသားစုအတွက် ပိုကောင်းတဲ့လမ်းရှာဖို့ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာ စစ်တပ်ကို သွားပြီး လက်ရှိအခြေအနေမှာ တပ်စွဲထားရင် ဆက်လေ့လာဖို့ သေချာသည်။

 သူ့စိတ်တွေ တုန်လှုပ်သွားပေမယ့် ကျောက်တုန်းလင်ကတော့ အခြေအနေမှန်ကို စဉ်းစားနေတုန်းပဲ။ အိမ်မှာ ကလေးသုံးယောက်ရှိပြီး ဟိုင်းဒန်က အသက်ကြီးပြီး သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းနိုင်ရင်တောင် ယင်းပေါင်နဲ့ ဖန်ဖန်က ငယ်သေးသည်။ သူတို့ မိဘတွေက သူတို့ကို ဘယ်လိုခေါ်ထားရမှာလဲ။

 “ကျွန်မလည်း ဒီအကြောင်းပဲ စဉ်းစားတယ်။ ကျွန်မတို့ပြည်နယ်က တက္ကသိုလ်တစ်ခုကို သွားရအောင်၊ ကျွန်မတို့ရဲ့ မိဘတွေနဲ့ ကလေးတွေကို ခေါ်သွားပြီး အပြင်မှာ အိမ်ငှားကြမယ်။ ကျွန်မတို့အတွက်ပဲမဟုတ်ဘဲ မေရှန်းကိုလည်း  စာမေးပွဲဖြေဖို့ တိုက်တွန်းချင်တယ်။  ကျွန်မ ပြောမယ် မေရှန်းက အရမ်းတော်တဲ့ မိန်းကလေးပါ။  သူမက ငယ်ရွယ်ပြီး၊ ရုပ်ရည်ချောမောတယ်၊ ကြင်နာတတ်ပြီး၊ စမတ်လည်းကျတယ်။  သူမက တစ်​​ယောက်​ယောက်နဲ့လက်​ထပ်​ပြီး ​ကျေးလက်​မှာ တစ်​သက်​လုံး​နေဖို့ဆိုတာက အလဟသပဲ။  ကောလိပ်တက်ရင် ငယ်ရွယ်တဲ့ အရည်အချင်းရှိသူကို ရွေးချယ်နိုင်ပြီး သူမဘဝက အခုချိန်နဲ့ မတူပါဘူး။"

 ကျားဟွေ့ ဖော်ပြချက်၏ အလားအလာသည် အလွန်ကောင်းမွန်ပြီး လုပ်ဆောင်နိုင်သော်လည်း ကျောက်တုန်းလင်က ထိုဖော်ပြချက်အောက်တွင် သူ၏အကြောင်းပြချက်ကို မဆုံးရှုံးခဲ့ပေ။

 လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်နှစ်အတွင်း ပညာတတ်လူငယ် အများအပြား အလဟသ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။  ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲတွင် ပါဝင်ရန် လူအများအပြား ရွေးချယ်ကြမည်ဖြစ်သည်။  ပြိုင်ဆိုင်မှုက ပြင်းထန်မှာ သေချာသည်။  ထို့အပြင် စာမေးပွဲဖြေဆိုချိန်သည် တစ်လအကြာတွင်ဖြစ်သည်။  ဒီလိုအရေးတကြီးအချိန်မျိုးမှာ စာမေးပွဲအတွက် သူ့ကိုယ်သူ မပြင်ဆင်နိုင်ပေ။ သူကောင်းကောင်းလေ့လာထားရင်တောင် ဒီသေချာမှုမရှိပေ။

 သူ့စိတ်ထဲတွင် နက်နဲသော အရှုပ်အထွေးတစ်ခုထဲသို့ ကျသွားသည်။  ခေတ်တွေ တိုးတက်လာတာနဲ့အမျှ ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲဟာ ခေတ်ရဲ့လိုအပ်ချက်နဲ့ ကိုက်ညီသည်။  ကျားဟွေ့ ပြောသည့်အတိုင်း၊ တိုင်းပြည်က အရည်အချင်းရှိသူများ အရေးတကြီး လိုအပ်နေသည်။  တက္ကသိုလ်မှာ အထက်တန်းပညာကို သင်ယူပြီးရင် အရာအားလုံးက ကွာခြားသွားလိမ့်မည်။

 မသွားလျှင် ဇနီးသည် အိမ်နှင့်ဝေးရာ တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ရသောအခါ မည်သို့ စိတ်ချနိုင်မည်နည်း။ ဤမသက်မသာမှုသည် ဇနီးဖြစ်သူအား မယုံကြည်မှုပေါ်တွင် အခြေခံထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူမကိုတွေ့ဖို့ ဝန်လေးခြင်းသက်သက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။

 သူသည် ကျားဟွေ့ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ရစ်ပတ်ထားပြီး မသိစိတ်က သူ့လက်များကို တင်းကြပ်ထားသည်။

 ကျားဟွေ့က သူ့စိတ်ထဲ ဘာတွေတွေးနေမှန်း မသိသော်လည်း သူမသည် အနည်းနှင့်အများ မှန်းဆနိုင်သည်။  သူမ ပါးစပ်ကို အချိန်မီဖွင့်ပြီး သူ့ကို လူသတ် တင်းပုတ် ပေးလိုက်သည်။

"ကျွန်မတို့က ကိုယ့်အတွက်တင်မဟုတ်ဘဲ သားသမီးတွေအတွက်ကော တွေးရမယ်။ ကျွန်မတို့မှာ ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ဘဝရှိရင် ကျွန်မတို့ ကလေးတွေရဲ့ အစမှတ်က ကျွန်မတို့ထက် ပိုမြင့်မားလာမှာပြီးတော့ သူတို့လေးတွေရဲ့ ရေချိန်တွေက ပိုကျယ်ပြန့်သွားလိမ့်မယ်။  ကလေးတွေရဲ့ အနာဂတ်အတွက် ကျွန်မတို့ ကြိုးစားရမယ်။"

 ထိုညတွင် ကျောက်တုန်းလင် အိပ်ရေးပျက်သွားသည်။