အပိုင်း ၇၆

၁၉၇၀တွင်ဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၇၆

 "မေရှန်း၊ မင်းကို ငါနောက်ဆုံးပြောဖူးတယ် ငါ့အမေရဲ့တူလေးက ကောင်းတယ်။ သူက ပြည်သူ့လုံခြုံရေး ကင်းလှည့်က။ သူက အရမ်းထက်မြက်ပြီး ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကောင်းတယ်။ သူနဲ့တွေ့ဖို့ ငါစီစဉ်ပေးရမလား။"

 မေရှန်း အမှတ် ၁ အလယ်တန်းကျောင်းသို့ သတင်းပို့ရသည်။ ကိုယ်ဝန်ရှိ၍ ကလေးမီးဖွားခါနီး ဆရာမနှင့် ပညာသင်ကြားပြီးနောက် ဇူလိုင်လတွင် နွေရာသီအားလပ်ရက်ကို စတင်ခဲ့သည်။ ကျောင်းမှာ တစ်လလောက်နေခဲ့သည်။

 လူလတ်ပိုင်း အမျိုးသမီး ဆရာမ အများအပြားသည် အထူးသဖြင့် ဆရာမ ကျိ သူမက တစ်စုံတစ်ဦးအား မေရှန်းအား မိတ်ဆက်ပေးရန် အထူး စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။ အတန်းပြီးပြီးချင်း သူတို့သည် အရာဝတ္ထုအကြောင်းပြောရန် မေရှန်းကို ဘေးသို့ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

 ကင်းလှည့်အဖွဲ့သည် ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရို၏ စီမံခန့်ခွဲရေးဌာနဖြစ်ပြီး ဒေသတစ်ခုလုံးရှိ ကင်းလှည့်ရဲများ၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအဖွဲ့ဖြစ်သည်။  ပါတီကော်မတီ၏ တိုက်ရိုက်ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ကင်းလှည့်အဖွဲ့၏ အဓိကလုပ်ငန်းဆောင်တာများမှာ ဒေသအနှံ့ လှည့်ကင်းလုပ်ငန်းကို လမ်းညွှန်ရန်၊ တက်ကြွသော ပြည်သူ့လုံခြုံရေးအမိန့်ကို ထိန်းသိမ်းရန်၊ လှည့်ကင်းစီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်ကို ပုံဖော်ခြင်း၊ လမ်းညွှန်ခြင်းနှင့် လုံခြုံရေးတွင် တိုက်ရိုက်ပါဝင်ဆောင်ရွက်ခြင်း၊  ကြီးမားသောအစုလိုက်အပြုံလိုက်လှုပ်ရှားမှုများနှင့် ကြီးမားသောအစုလိုက်အပြုံလိုက် အငြင်းပွားမှုများ၊ လက်နက်ကိုင်တိုက်ပွဲများကဲ့သို့သော လူမှုရေးဖြစ်ရပ်များကို ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းလုပ်ငန်းဖြသ်ကာ အလွန်အရေးကြီးပြီး ရှုပ်ထွေးသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။  ဒေသလုံခြုံရေးအတွက် ပထမဆုံးသော ကာကွယ်ရေးလိုင်းဖြစ်သည်။

 မေရှန်းက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖုံးကွယ်ထားသောကြောင့် သူမမျက်နှာပေါ်တွင် ရှက်ရွံ့သောအပြုံးဖြင့် ယခု မဖုံးကွယ်တော့ပေ။

 "အစ်မ ကျိ ညီမ ဘွဲ့ရပြီးပြီ။"

 ဆရာမ ကျိက မေရှန်း လက်ကို နွေးထွေးစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ကောင်မလေးကို ပိုပိုပြီး သဘောကျလာသည်။

 “မင်းဘွဲ့ရတဲ့အခါ မင်း ဒီနှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိမယ်။  တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောဖို့ အချိန်တန်ပြီ။  မင်းအလျင်လိုနေတာမဟုတ်ပေမယ့် မင်းမိသားစုက စိတ်ပူနေလိမ့်မယ်။”

 ထိုအချိန်တွင်၊ ချွေ့ကျုံးရီက သူ၏ သင်ခန်းစာ အစီအစဉ်ဖြင့် ရုံးခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ဆရာမကျိ နဲ့ မေရှန်း တို့ရဲ့ စကားဝိုင်းကိုကြားတော့ သူ ပြုံးလိုက်သည်။

 “ဆရာမ ချွေ့၊ အမျိုးသမီးရဲဘော်နဲ့ အမျိုးသားရဲဘော်တွေ အတူတူမဟုတ်ဘူးလို့ သူ့ကို စည်းရုံးဖို့ ကူညီသင့်တယ်။  မင်းအချိန်ဖြုန်းဖို့မတတ်နိုင်ဘူး။ အခိုက်အတန့်တွေကို မဆုပ်ကိုင်ထားရင် ကောင်းတဲ့နှစ်တွေ ကုန်သွားလိမ့်မယ်။ ”

 မေရှန်းက ချွေ့ကျုံးရီကို လှမ်းကြည့်ကာ သူမကို ကူညီရန် မျှော်လင့်နေသည်။

 "ဟုတ်တယ် ဆရာမ ကျိ မိတ်ဆက်ပေးတာက ကောင်းရမယ်။"

 မေရှန်းက သူမခေါင်းကို ငုံ့ကာ အလွန်စိတ်ပျက်သွားသည်။

 ဆရာမကျိက ထပ်ပြောတဲ့အခါ မေရှန်း သူ့တူလေးကို တွေ့မယ်လို့ ကတိပေးလိုက်သည်။

 ထို့နောက်တွင်၊ ချွေ့ကျုံးရီ ထံရောက်လာပြီး “မေရှန်း၊ အဲဒါကို သိပ်ပြီးမစဉ်းစားနဲ့။ ဆရာမ ချွေ့ နားလည်မှုလွဲမှာကို ငါကြောက်တယ်။ ”

 မေရှန်း သူ့ကိုမေးချင်တာက ဒီ "နားလည်မှုလွဲမှားခြင်း" ကို ဘာကြောက်နေတာလဲ။ သူတို့ကြားက ဘာတွေများ နားလည်မှုလွဲနိုင်လဲ။ သူတို့သည် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသာဖြစ်ကာ အတန်းဖော်များဖြစ်ကြပြီး စကားအနည်းငယ်ပြောရန်ကိစ္စသာဖြစ်သည်။ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ သူ့ကို အမြဲသဘောကျနေတာပဲ၊ ဒါတွေအားလုံးက ချွေ့ကျုံးရီအတွက်တောင် အရေးကြီးနေလား။

 "အင်း ငါသိပါတယ်၊ ငါအဲဒါကိုအများကြီးမစဉ်းစားဘူး။"

 ထိုသို့ပြောပြီးနောက် မေရှန်းက ပြုံးကာ သင်ခန်းစာအစီအစဉ်ကို ပွေ့ဖက်ကာ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။  ထိုအချိန်မှစ၍ သူမသည် မည်သည့်အခါမျှ မတွေးတောတော့ပေ။

 ချွေ့ကျုံးရီက မေရှန်း ကျောပြင်ကို ကြည့်ကာ စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး နောက်ထပ်အနည်းငယ်ရှင်းပြရန် အော်ဟစ်ချင်သော်လည်း သူဘာပြောရမည်ကို မသိသဖြင့် သူမထွက်သွားသည်ကိုသာ "စောင့်ကြည့်" နိုင်ခဲ့သည်။

 မေရှန်း ပထမအကြိမ် သဘောတူလိုက်သောအခါ ဆရာမကျိက အခြေအနေကို အခွင့်ကောင်းယူကာ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံရန် အချိန်ကို အမြန်စီစဉ်ခဲ့သည်။

 စနေနေ့ မွန်းလွဲ ၃း၀၀ နာရီတွင် ခရိုင်အစိုးရအဖွဲ့ အစည်းအဝေးကျင်းပရာ ပန်းခြံအနီး၌ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။  သေချာစဉ်းစားပြီးမှ ဒီအချိန်ကို ရွေးချယ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

 အချိန်မှန်သာဖြစ်သည်။  အချိန်တန်ရင် ထမင်းစားပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်လို့ရသည်။  အချိန်ကမှန်တယ်။  ဆရာမကျိက ပြိုင်တူရိုက်ရာတွင် ထူးချွန်သည်ဟုသာ ပြောနိုင်သည်။

 “အဲဒီမိန်းကလေးက ငါတို့ကျောင်းက ဆရာမအသစ်။  သူမက ခရိုင်ရဲ့ ပုံမှန်စာသင်ကျောင်းက ဘွဲ့ရရှိခဲ့တယ်။  သူမက တိတ်ဆိတ်ပြီး ကြည့်ကောင်းတယ်။ သူမက ရှန်းလီ ကွန်မြူနတီကဖြစ်ပြီး မြို့ကမဟုတ်ပေမယ့် သူမအစ်ကိုတွေနဲ့ ယောင်းမက ကောလိပ်ကျောင်းသားတွေ။  မင်းအတွက်၊ မင်းနဲ့တွေ့ဖို့ သူမသဘောမတူခင် ရက်အတော်ကြာအောင် ငါပြောခဲ့တယ်။  ဒါကြောင့် မင်း ကောင်းကောင်း စွမ်းဆောင်ရမယ်၊ ကောင်မလေးကို မကြောက်သွားစေနဲ့။ ”

သူ့တူလေးက အသက် ၂၅ နှစ်။  တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာဖို့ သူ ဂရုမစိုက်ဘူး။ သူမသည် သူ့တူလေးကို လူပေါင်းများစွာနှင့် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။  အိမ်မှာရှိတဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေက သူ့ကို စိတ်ပူသည်။ ခေါင်းကိုကြိုးချည်ပြီး မင်္ဂလာဆောင်ခွင့်ပြုပြီး မင်္ဂလာအခန်းထဲကို ဝင်စေချင်ကြသည်။

 ထင်ရှားသည်မှာ သူသည် ချောမောသော လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူက အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာသည်။  သူ့မျက်လုံးက မျက်ခွံနှစ်ထပ်ဖြစ်ပြီး နှာခေါင်းက မြင့်သည်။ ကောင်မလေးက သူတို့ကိုကြည့်ပြီးနောက် သူ့မျက်လုံးတွေကို မြင်ချင်သည်။  ဒီပုံစံနဲ့ အသွင်အပြင်က အသက် ၂၅ နှစ်မှာ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်မလဲ။ ဘယ်သူမှ မယုံကာ ရောဂါတွေလည်း မဖြစ်သင့်ပေ။

 ကျိကျန့်ဖန်က ဤစကားများကို ခံနိုင်ရည်မရှိသည်မှာ ကြာပါပြီ။ အံကြိတ်ပြီး ဆရာမကျိနှင့် လိုက်လာသည်။  “ရပါပြီ အန်တီ။  စိတ်မပူပါနဲ့။ အန်တီ့ရဲ့ကြင်နာမှုကို ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းက ပျက်ကွက်ခဲ့လို့လဲ။"

 ဆရာမ ကျိ က ခေါင်းကို အားမဲ့စွာ ခါလိုက်ပြီး "မင်း ဘယ်တုန်းက ပျက်ကွက်ခဲ့တာလဲဟုတ်လား။ မဟုတ်ရင် မင်းရဲ့သားငယ်က အိမ်ထောင်ကျတာကြာလှပြီ။"

 အဒေါ်နှင့်တူတို့သည် ချိန်းထားသည့်နေရာ၌ ကြိုစောင့်နေကြသည်။  ၂နာရီ၅၅ တွင် မေရှန်း မရောက်လာသေးပေ။  ကျိကျန့်ဖန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး သူ့လက်ပတ်နာရီကို ကြည့်လိုက်သည်။

 သူသည် အချိန်ကို အာရုံပြုတတ်သူဖြစ်သည်။  အချိန်မှန်ခြင်းသည် သူ၏ အထူးစိုးရိမ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။  တစ်ဖက်သားက နောက်ကျရင် တစ်ဖက်သားအပေါ် သူ့ရဲ့ ပထမဦးတည်ချက်က အရမ်းလျော့ကျသွားလိမ့်မည်။

 ဒီ blind date မတိုင်ခင် နောက်ကျတဲ့ blind date  တစ်ခု ရှိခဲ့သည်။  ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် အချိန်ရောက်လာပြီး လူမလာသေးသရွေ့တော့ တောင်းပန်သည်။  သူ ဆက်မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ လုံးဝလှည့်ထွက်ပြီး ထွက်သွားလိမ့်မည်။

 နောက်ကျစရာ အကြောင်းမရှိပေ။  ၎င်းသည် အခြားသူများကို ကူညီပေးခြင်း သို့မဟုတ် မတော်တဆမှုတစ်ခုနှင့် ကြုံတွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်က နားလည်နိုင်သည်။  အခြားအကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်က အကြောင်းပြချက်တစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် အခြေခံအချိန်တိကျမှုကိုပင် မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါက သူနှင့် ပေါင်းသင်းရန် လုံးဝမဖြစ်နိုင်ပေ၊ ယနေ့အထိ ဆက်ရှိနေခြင်းသည်လည်း အချင်းချင်း၏ အချိန်ဖြုန်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

 “ကလေးမလေးက ဒီကိုရောက်လာပြီး စက်ဘီးမရှိဘူး။  နည်းနည်းနောက်ကျသွားရင်တောင်မှ တရားမျှတတယ်။ ”

 ဆရာမကျိက သူ့တူလေး၏ စိတ်နေစိတ်ထားကို သိပြီး အခြားသူများမလုပ်သည့် အရာလေးကိုတောင် ဂရုစိုက်သည်။ ကောင်မလေးမိသားစုကို သိပ်အလေးအနက်မထားဖို့ သူ့မိသားစုကို အကြိမ်ကြိမ်ပြောပြီးပြီ။  သူသည် ယောက်ျားပီသပြီး စိတ်ရှည်ရမည်ကို သိသင့်သည်။

 "ငါက ဘာလို့အဲဒါကို သည်းခံရမှာလဲ။ ငါက သူတို့မိဘတွေမဟုတ်ဘူး။ ဒီလောက် ယိုယွင်းနေစရာ မလိုဘူး။  ငါ့ထက် အယူအဆ မတူတဲ့သူကို ဘာလို့ အတင်းအကြပ် လက်ထပ်ခိုင်းရတာလဲ။ "

 အလားတူ တုံ့ပြန်မှုများလည်း အများအပြားရှိသဖြင့် သက်ကြီးရွယ်အိုများ ဒေါသထွက်ကာ လေဖြတ်လုနီးပါး ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ကျိကျန့်ဖန်က သူနှစ်သက်သည့်အတိုင်း ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

 ဆရာမက သူ့တူလေး မေရှန်းကို မကောင်းမြင်လာမှာကို ကြောက်တဲ့အတွက် မေရှန်းအတွက် အကြောင်းပြချက်ရှာဖို့ ကူညီပေးခဲ့သည်။  သူမသည် မေရှန်းကို အမှန်တကယ် သဘောကျခဲ့ပြီး သူမသည် နှစ်ယောက်ကို လွဲချော်သွားခွင့် ​မပေးချင်ပေ။

 နှစ်မိနစ်ခန့်အကြာတွင်၊ ကျိကျန့်ဖန်က Blind date က နောက်ကျမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။ မလှမ်းမကမ်းမှာ အဝါရောင် ဘရာဂျီဝတ်ပြီး အိတ်တစ်လုံးနဲ့ ပြေးလာနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက် သူတို့ရှေ့မှာ ပေါ်လာသည်။

 အနီရောင် ပါးပြင်များနှင့်အတူ ပြေးလွှားနေသောကြောက့် ကျစ်ဆံမြီးနှစ်ချောင်းက လေထဲတွင် ခုန်ပေါက်နေသည်။ ကျိကျန့်ဖန်က မျက်လုံးကောင်းပြီး သူမ၏နှာခေါင်းမှ ချွေးများကိုပင် မြင်နိုင်သည်။

 တကယ်တော့ မေရှန်းက ဒီနေ့ အပြင်မသွားခင် မလာချင်ပေမယ့် သူမကတော့ ယုံကြည်ရတဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။  ထိုအချိန်က ဆရာမကျိကို ကတိပေးထားပြီး မရည်ရွယ်သော်လည်း ကတိပေးထားသည့်အတိုင်း သူမသည် ကတိကို ဖျက်ပြီး သူ့စကားအတိုင်း ပြန်မပြောလိုတော့ပေ။

 "ဆရာမ ကျိ တောင်းပန်ပါတယ်  ညီမနောက်ကျသွားလား။"

 မေရှန်း၏ မျက်လုံးများသည် တောက်ပနေသည်။  ချွေးထွက်နေလို့ နှာခေါင်းနဲ့ နဖူးမှာ ချွေးလေးတွေ ရှိနေသည်။  ဤနည်းဖြင့် သူမသည် ကျက်သရေရှိပြီး အမျိုးသမီးများကို လိုက်မမီနိုင်သော်လည်း၊ နှစ် ၂၀ ကျော် မိန်းကလေးများကို ဂရုမစိုက်သော ကျိကျန့်ဖန်က  တစ်နည်းနည်းဖြင့် သူမ လှုံ့ဆော်တာခံလိုက်ရသည်။

သူ မေရှန်းကို ငေးကြည့်နေရင်း မေရှန် လှည့်ကြည့်လာတော့ သူတို့ မျက်လုံးချင်းဆုံသွားသည်။  သူက မေရှန်းကို ပြုံးပြသော်လည်း မေရှန်းက မျက်လုံးပြူးကျယ်စွာဖြင့် အံ့သြသွားခဲ့သည်။

 "မေရှန်း၊ ဒါက ငါ့တူ ကျန့်ဖန်။  သူက ကင်းလှည့်တပ်ဖွဲ့က ရဲတစ်ဦး။ သူက မင်းထက် သုံးနှစ်ကြီးတယ်။  သူက အရမ်းတော်ပြီး တာဝန်သိတတ်သူပါ။  ”

 မေရှန်းက ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

 “ပြီးတော့……”

 ဆရာမ ကျိ က သူ့တူလေးကို ကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို လှည့်လိုက်ပြီး သူဘာကို ရည်မှန်းထားလဲဆိုတာ သိချင်လို့ စီစဉ်ပေးခိုင်းလိုက်သည်။

တူဖြစ်သူက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ “အန်တီ အိမ်မှာ ဂရုစိုက်စရာတွေ ရှိသေးတယ်လို့ မပြောခဲ့ဘူးလား” 

 “သြော် ဟုတ်သားပဲ၊ ငါမေ့တော့မလို့ အိမ်က ကလေးတွေက ငါ ပြန်လာတာကိုစောင့်နေကြတယ်။ မေရှန်း နင်နဲ့ကျန့်ဖန် ခဏလောက် စကားပြောလို့ရတယ်။  သူက ရဲအရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး မင်းရဲ့လုံခြုံရေးအတွက် တာဝန်ယူရလိမ့်မယ် ဒါကြောင့် စိတ်ချယုံကြည်နိုင်တယ်။”

 ကျိကျန့်ဖန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်၊ မိန်းကလေးကျောက်ကို ဘေးကင်းစွာ ပြန်ပို့ဖို့ ကျွန်တော့်မှာ တာဝန်ရှိတယ်"

 မေရှန်းက စကားရပ်လိုက်ပြီး ရှက်သွားသည်။  သူမတကယ်မတုံးပေ။  ဆရာမကျိရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို သူမ ဘယ်လို နားမလည်နိုင်မှာလဲ။  ဆိုလိုတာက သူတို့ နှစ်ယောက်တည်း နေဖို့ အခွင့်အလမ်း ဖန်တီးဖို့ပါပဲ။

 "မင်းတို့ အစ်ကိုတွေနဲ့ အစ်မက ကောလိပ်တက်နေတယ်လို့ ကြားတယ်"

ကျိကျန့်ဖန်က မေရှန်း အတွက် စိတ်အသက်သာဆုံး ခေါင်းစဉ်ဖြင့် စကားဝိုင်းကို စတင်ခဲ့သည်။

"  ကျွန်မ အစ်ကိုတွေနဲ့ ယောင်းမက ဝင်ခွင့်ရတယ်။ ကျွန်မအစ်မက ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ မဖြေဘူး။”

 “မိသားစုမှာ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေ အများကြီးရှိဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူး။  မင်းမိဘတွေ အရမ်းကျေနပ်နေရမယ်။"

 မေရှန်းရဲ့ စိတ်က ကြောက်ရွံ့မနေတော့ပေ။ ကျိကျန့်ဖန် ရဲ့ အကြောင်းအရာကို လိုက်လျှောက်ရင်း သူမက ပြောလိုက်သည်။ “ဟုတ်တယ်၊ သူတို့ အရမ်းပျော်တယ်။  မျက်လုံးမှိတ်ထားရင်တောင် ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေရဲ့ဘဝအတွက် စိတ်ပူစရာမလိုဘူးလို့ ခံစားရတယ်။”

 တက္ကသိုလ်က ဘွဲ့ရပြီးရင် အလုပ်ကို နိုင်ငံတော်က စီစဉ်ပေးသည်။  အလုပ်တစ်ခုရတဲ့အခါ လယ်သမားဖြစ်ရတာထက်စာရင် စားစရာရှိမှာကို စိတ်ပူစရာမလိုပေ။

 ကျိကျန့်ဖန်က ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ်ပြကာ ပြောလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်၊ မိဘတွေက ဒီလိုပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲသားဖြစ်လာသလိုပဲ၊ ကျွန်တော့်မိဘတွေကလည်း ဒီက သံထမင်းအိုးလို့ ထင်ကြတယ်။  သူတို့က ဘဝအတွက် အရမ်းစိတ်သက်သာရာရခဲ့ကြတယ်။ "

 "မင်းရဲ့မိဘတွေက မင်းရဲ့ဘဝအဖြစ်အပျက်တွေဆီကို တွန်းပို့ဖူးလား"

 မေရှန်းက သူ့ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်ပြီး "ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်မအမေက အရမ်းစိုးရိမ်နေပေမယ့် နောက်တော့ ကျွန်မယောင်းမက သူ့ကို စိတ်ချစေတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာဖို့ အလျင်စလိုမလုပ်ပါနဲ့လို့ သူမကပြောတယ်။  ကျွန်မက ထူးချွန်တဲ့အခါ၊ သဘာဝအရ ကျွန်မအတွက် ပိုသင့်တော်တဲ့လူတွေရှိတယ်။ အဲ့တာကြောင့်မလို့ အလျင်စလို  အိမ်ထောင်မပြုသင့်ဘူးတဲ့။"

 "အဲဒီတုန်းက ကျွန်မယောင်းမက စာပေနဲ့ အနုပညာမှာ ယဉ်ကျေးမှုရှိတယ် လို့ပြောပြီး "မင်းပွင့်ရင် လိပ်ပြာက မင်းဆီက လာမယ်" လို့ ပြောခဲ့တယ်။" မေရှန်းက ဤစာကြောင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ် နားထောင်ခဲ့သောအခါ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

 ကျိကျန့်ဖန်က မေရှန်းရဲ့ အဖြေကြောင့် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး ဤအယူအဆသည် သူ့အတွေးနှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။  အသက် ၂၅ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း ရည်းစားမရှိသေးရခြင်း၏ အကြောင်းရင်းမှာ "ပုံမှန်ရွေးချယ်မှုထက် သာလွန်သည်" ဟု သူယုံကြည်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။  သူသည် မိဘများ၏မျှော်လင့်ချက်များကို ပြည့်မီပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလက်ထပ်ခြင်းထက် သူ၏ “ဝိညာဉ်အဖော်မွန်” ကို ရှာဖွေနိုင်ရန်လည်း ယုံကြည်ထားသည်။

 “မင်းရဲ့ယောင်းမမှာ ကောင်းတဲ့အချက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော် မလိမ်ဘူး၊ ကျွန်တော် လည်း အဲ့လိုတွေးတယ်။  မထင်မှတ်ပဲ မင်းရဲ့ယောင်းမက ကောင်းကောင်းပြောတတ်တယ်။  ကျွန်တော့် မိသားစုက ကျွန်တော့် ကို ရမ်းကားပြီး မသန်မစွမ်းဖြစ်နေလို့ အခြေချဖို့ ငြင်းဆန်တယ်လို့ တွေးပြီး ကျွန်တော့်ကို နားမလည်ခဲ့ဘူး။ ”

 မေရှန်းက ကျိကျန့်ဖန်သည် သူမယောက်မ၏စကားများကို အလွန်သဘောတူမည်ဟု မမျှော်လင့်ခဲ့ပေ။  ကျားဟွေ့ ရဲ့ fangirl အနေနဲ့ သူမယောက်မအတွေးကို   သဘောတူတဲ့သူက ကောင်းမွန်တဲ့ မျက်လုံးရှိပြီး ချိန်းတွေ့ထိုက်သူဖြစ်သည်။

 “ဟုတ်တယ် ကျွန်မယောင်းမက တော်တယ်၊  သူမက အရာအားလုံးကို သိပြီး အရာရာကို စေ့စေ့စပ်စပ်မြင်တယ်။  အထူးသဖြင့် ​ကျွန်မ ယောင်းမပြောတဲ့ အကြောင်းပြချက် အမျိုးမျိုးကို နားထောင်ဖို့ ဆန္ဒရှိတယ်။ ”

 နှစ်ယောက်သား ပန်းခြံနားကို မသိလိုက်ဘဲ လမ်းလျှောက်သွားကြသည်။ ကျိကျန့်ဖန်က အချိန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။  မိနစ်လေးဆယ်ကျော်သွားပြီ။  တစ်နေ့မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဒီအချိန်ထိ စကားပြောရမယ်ဆိုတာ သူတို့ပြောနိုင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေ အဆုံးအစမရှိလို့ စိတ်ကူးရခက်သည်။

 "မေရှန်း မင်းစိတ်၀င်စားရင် မင်းကို ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့ ဖိတ်မယ်။  ရုပ်ရှင်ရုံက “Nezha Conquers the Dragon King” လို့ခေါ်တဲ့ ရုပ်ရှင်အသစ်ထွက်တော့မယ်လို့ ကြားတယ်။"

 ၎င်းသည် မေလတွင် ထွက်ရှိသော ပြည်တွင်း ကာတွန်းရုပ်ရှင်ဖြစ်သည်။  မေရှန်းက ပြည်နယ်မြို့တော်မှာရှိတုန်းက သူ့တူမတွေနဲ့ တူတွေကို ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့ ခေါ်သွားသည်။  ဇာတ်ကားကို နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာ ရုံတင်ခဲ့သည်။  မေရှန်း သူမကြည့်ဖူးကြောင်း ပြောလိုက်ချင်သော်လည်း ကျိကျန့်ဖန်ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ အကြည့်ကိုကြည့်ရင်း သူမသည် စကားကို ထပ်မံမျိုချလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ကာ သဘောတူလိုက်သည်။

"မေရှန်း၊ ကျွန်တော် ရိုးရိုးသားသားပဲ ပြောမယ်။ ဘေးခြုံပုတ်တွေကို* မရိုက်ချင်ဘူး။" (စကားကိုကွေ့ပတ်မပြောခြင်း)

ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးနောက် ကျိကျန့်ဖန်က မေရှန်းကို ထမင်းစားဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပြီး ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ မေရှန်းကို အိပ်ဆောင်ကို ပို့ပေးသည်။

 အိပ်ဆောင်တံခါးရှေ့မှာ ကျိကျန့်ဖန်က အလျင်စလို နှုတ်မဆက်ဘဲ သူ့နှလုံးသားကို ကြည်လင်စေသည်။

 "မေရှန်း၊ ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် ကျွန်တော် မင်းကို အရမ်းသဘောကျတယ်။ ကျွန်တော့်ကို  မင်း ဘယ်လိုခံစားရလဲ ကျွန်တော်မသိဘူး၊ ဒါပေမယ့် မင်းကို အလေးအနက်ထားပြီး လိုက်ဖို့ အခွင့်အရေးပေးပါလို့ တောင်းဆိုချင်တယ်။"

 မေရှန်း၏ နှလုံးခုန်နှုန်းက မြန်လာပြီး သူမ မျက်နှာက နီရဲလာသည်။  ဤသည်မှာ ယောက်ျားလေး၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုကို ပထမဆုံးအကြိမ် ထုတ်ဖော်ပြသခြင်း ဖြစ်သည်။  အရင်တုန်းက သူမကို ချစ်ခင်တဲ့ အမျိုးသား ရဲဘော်ရဲဘက်တွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ အားလုံးက ဒါကို တိုက်ရိုက်မဟုတ်ဘဲ ရိုသေစွာ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။

 ကျိကျန့်ဖန်၏ အကြည့်များသည် လရောင်ထဲတွင် ထူးထူးခြားခြား တောက်ပနေပြီး မေရှန်းက နွေးထွေးသော အကြည့်ဖြင့် ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။

 သူမသည် ကျောင်းသားဘဝကတည်းက သူမနှစ်သက်ခဲ့သော အတန်းဖော် ချွေ့ကျုံးရီကို မလွှဲမရှောင်သာ တွေးနေမိသည်။ သူမသည် သူနှင့်အတူ ကျောင်းတွင် စာသင်နေရသောကြောင့် မူလက ပီတိနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး ချွေ့ကျုံးရီသည် သူမအား ကြင်နာတတ်သည်ဟု ခံစားမိသော်လည်း နောက်ဆုံးအကြိမ်တွင် သူမကိုယ်သူမ မကူညီဘဲ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သော ရှင်းပြချက်မပေးသောကြောင့် မေရှန်းက သူ့ကို မျှော်လင့်ချက်မထားရှိတော့ပေ။

 သူမထင်မြင်ချက်အရ ချွေ့ကျုံးရီသည် ဆရာမ ကျိ ရုံးခန်းမှာ သူမကို သူ့တူလေးနှင့် အကြိမ်ကြိမ် လိုက်ဖက်မည့်အကြောင်း ပြောသောအခါတွင် သူမအတွက် ကောင်းမွန်သော ခံစားချက်တစ်ခု ရှိခဲ့ပါက၊ သူသည် လျစ်လျူရှုပြီး ဘာမှ မပြတာမဖြစ်သင့်ပေ။

 “ကျွန်မ…သိပ်မစဥ်းစားထားဘူး……”

 သူမသည် ယနေ့ ကျိကျန့်ဖန်နှင့် နာရီပေါင်းများစွာ ကုန်ဆုံးခဲ့သည်။  သူ့အပြောအဆိုနဲ့ အမူအကျင့်တွေကို အရမ်းသဘောကျသည်။  ကျိကျန့်ဖန်ဆီမှ သူမသည် သူ့ယောင်းမနှင့်တူသော ဉာဏ်ပညာကို မြင်ရသည်။

 "ကောင်းပြီ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။  မှောင်လာပြီ။  စောစောပြန်အိပ်သင့်တယ်။"

 ကျိကျန့်ဖန်က ထက်မြက်သော ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ထက်မြက်သော ယောက်ျားသည် သူနှစ်သက်သော မိန်းကလေးကို ထောက်ထားစာနာတတ်သူဖြစ်သည်။  တစ်ဖက်သားက နည်းနည်းလေး တုံ့ပြန်နေသရွေ့ သူဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ သူနားလည်သည်။

 မေရှန်က ရယ်လိုက်ပြီး ကျိကျန့်ဖန်ကို ကြည့်ပြီးတော့ ခြံထဲကို လျှောက်သွားသည်။  လမ်းမှာ ကျိကျန့်ဖန်က သူမကို လှမ်းအော်နေတာကို ကြားလိုက်ရသည်။

 "မေရှန်း"

 မေရှန်းက မေးခွန်းထုတ်သည့်အမူအရာဖြင့် ပြန်လှည့်လာသည်။ ကျိကျန့်ဖန်က သူ့လက်များကို ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲထည့်ကာ မေရှန်း တောက်ပစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

 “ဒီနေ့ တွေ့ရတာ ကောင်းပါတယ်။  အိပ်မက်လှလှမက်ပါစေ။ ”

 မေရှန်းက ပထမတော့ အံ့အားသင့်သွားပြီး သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်သည်။  သူမသည် လှည့်၍ သူမ၏ တစ်ခုတည်းသော အိပ်ဆောင်ဆီသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။

 ကျိကျန့်ဖန်​က မီးများပွင့်လာသည်အထိ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ရပ်နေပြီး မေရှန်၏ပုံရိပ်က ပြတင်းပေါက်တွင် ပေါ်လွင်လာပြီးနောက်  လေချွန်ကာ စိတ်ထားကောင်းကောင်းနဲ့ လှည့်ထွက်သွားသည်။