အပိုင်း ၁၆

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၁၆ - အိပ်မက်

 စုယွဲ့က ဟန်အိုက်ကော၏ ခြေထောက်ဒဏ်ရာကို ပြန်လည်စစ်ဆေးရန် ကွန်မြူနတီဆေးရုံသို့ သွားသည်ကို အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်။

 လမ်းဆုံတစ်ခုတွင် အမျိုးသားတစ်ဦးသည် ပိန်လှီသောအမျိုးသမီးတစ်ဦးအား လက်သီးနှင့်ထိုးနေပြီး အမျိုးသမီးသည် ယောက်ျား၏လက်သီးအောက်တွင် အားနည်းစွာငိုကြွေးကာ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများထံမှ အကူအညီတောင်းရင်း အော်ဟစ်နေခဲ့သည်။

 အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာနှင့် ခန္ဓာကိုယ် အားလုံးမှာ ဒဏ်ရာများရရှိကာ အလွန်သနားစရာကောင်းပြီး ပတ်ဝန်းကျင်မှလူများက သည်းမခံနိုင်သည့်ပုံပေါက်ကာ ယောက်ျားများကို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အပြစ်တင်စွပ်စွဲခဲ့ကြသည်။ စွပ်စွဲ အပြစ်တင်သော်လည်း အဘယ်သူမျှ ထိုယောက်ျားကို မတားဝံ့ပေ။ လက်ကောက်ဝတ်က ကြီးကာ ကိုင်တွယ်ရတာ မလွယ်ချေ။ လူတိုင်းက ထိုယောက်ျားရဲ့ ရိုက်နှက်ခြင်းကို ခံရမှာကို ကြောက်ကြပြီး မသွားရဲကြဘူး။

 ထိုအချိန်တွင် ဟန်အိုက်မင် နွားလှည်းက ဖြတ်မောင်းသွားခဲ့သည်။ လှည်းပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဟန်အိုက်ကောက ဤမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရသည်။  အမျိုးသမီးသည် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ အရိုက်ခံရသည်ကို မြင်သော်လည်း မည်သူမျှ မတားခဲ့ကြပေ။ စစ်သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူ့ရဲ့ တရားမျှတမှု ခံစားချက်က ရပ်မကြည့်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ယောက်ျားက မိန်းမကို ရိုက်တဲ့အခါ ဟန်အိုက်မင်ကို ရပ်ခိုင်းခဲ့သည်။ ထိုလူ၏အကြမ်းဖက်မှုကို ရပ်တန့်ရန် လမ်းလျှောက်တုတ်ဖြင့် ဆင်းသွားခဲ့သည်။

 ထိုလူသည် အစပိုင်းတွင် မပျော်မရွှင်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း တုတ်တစ်ချောင်းနှင့် ဖြစ်သည်ကို မြင်သောအခါတွင်မူ ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချခဲ့သည်။

 ဟန်အိုက်ကောက သာမန်လူတစ်ယောက်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ဤလက်သီးချက်မျှသာဖြင့် မည်ကဲ့သို့ ပြုတ်ကျနိုင်မည်နည်း။ သူ့ခြေထောက်များ မသန်မာသော်လည်း သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းနှင့် လက်များကို သာမန်လူများက မယှဉ်နိုင်ပေ။  သူသည် ထိုလူ၏လက်သီးကို တိုက်ရိုက်ဖမ်းလိုက်ပြီး ထိုလူ၏ခွန်အားကို ဖြေလျှော့လိုက်သည်။ တစ်ဖန် သူသည် ထိုလူကို ခြေလှမ်းများစွာ နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ နောက်ဆုံးတွင် မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားခဲ့သည်။

 ထိုယောက်ျားက ဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်မယ်ဆိုရင် ကောင်းလိမ့်မည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီလူက မယုံဘဲ အလျင်စလို ပြန်ထခဲ့သည်။ သူ ဟန်အိုက်ကောကို အနိုင်ယူချင်ခဲ့သည်။ ဟန်အိုက်ကောက ၎င်းကို မဖယ်ရှားနိုင်ခဲ့သောကြောင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိုလူကို ထပ်မံတိုက်ခိုက်ရန် ပြင်းထန်စွာ ရိုက်နှက်ခဲ့သည်။

 ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စက ဆိုးသွားခဲ့သည်။ 

 အဆိုပါ အမျိုးသားသည် မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲကျကာ ထရန် ငြင်းဆိုခဲ့ပြီး ဟန်အိုက်ကောအား အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ရိုက်နှက်ခဲ့သည့်အတွက် တရားစွဲလိုကြောင်း အခိုင်အမာ ပြောဆိုခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုသို့ သွားခဲ့သည်။ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုမှ ရဲများသည် ရိုက်နှက်ခံခဲ့ရသည့် အမျိုးသမီးထံမှ သက်သေအထောက်အထားများ စုဆောင်းရန် လာရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးကို ထိုယောက်ျား၏မိန်းမ မဖြစ်စေလိုခဲ့ပေ။ သူတို့နှစ်ဦးက အကြင်လင်မယား ဆက်ဆံရေးရှိခဲ့ကြသည်။ အမျိုးသမီးက ဟန်အိုက်ကောကို မကူညီရုံသာမက ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ သူမယောက်ျားကိုသာ ကူညီပေးခဲ့သည်။ ဟန်အိုက်ကောက ဖြောင့်မတ်ပြီး ရဲရင့်တယ်လို့ မပြောဘဲ ဟန်အိုက်ကောက လူတွေကို ရိုက်နှက်ပြီး လျော်ကြေးတောင်းတယ်လို့တောင် စွပ်စွဲခဲ့သည်။

 အနီးနားရှိ လူအများအပြားက ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ခဲ့ကြသော်လည်း ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရို၏ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူးမှာ ထိုလူ၏ဦးလေးဖြစ်သည်။ သူသည် သဘာဝအတိုင်း ယောက်ျားလေးများကို နှစ်သက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုက ဟန်အိုက်ကောကို စီရင်ချက်ချခဲ့သည်။ မဟုတ်ဘူး၊ သူက ဟန်အိုက်ကောကို အဲဒီလူရဲ့ ဆေးဖိုးတွေကို လျော်ကြေးပေးဖို့ တောင်းဆိုပေမယ့် အဲဒီလူက ပါးစပ်ဖွင့်ပြီး ယွမ်သုံးဆယ် တောင်းသည်။

 ဟန်အိုက်ကောက မပေးချင်တာဘဲ ချက်ခြင်းဖမ်းဆီးပြီး ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုကို ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တာ သေချာသည်။

 အဘွားကြီး ဟန်က အလွန်စိုးရိမ်သဖြင့် မူးလဲလုနီးပါးဖြစ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူမသည် မိသားစုရှိ ပိုက်ဆံအားလုံးကို ထုတ်ကာ ဆေးဖိုးဝါးခအတွက် အခြားသူအား ပေးပြီး ဟန်အိုက်ကောကို ပြန်ရွေးယူခဲ့သည်။

 သို့သော် ယွမ် ၃၀ သည် ယခုအချိန်တွင် လယ်သမားအတွက် ငွေအမြောက်အများဖြစ်ပြီး ဟန်အိုက်ကော အတွက် ရုတ်တရက် သုံးစွဲခဲ့သည်။ ထို့နောက် မိသားစုတစ်စုလုံး ၎င်းတို့၏ ခါးပတ်ကြိုးများဖြင့် ချည်နှောင်ကာ နေထိုင်ခဲ့ရပြီး ဟန်ဒုတိယမးနှင့် တတိယ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးသည် ဟန်အိုက်ကောကို အလွန်မကျေနပ်ခဲ့ကြပေ။ သူတို့က အိမ်မှာ တနေကုန် ရန်ဖြစ် ညည်းညူကြသည်။ နောက်ဆုံးတော့ မိသားစုက မီးခိုးတွေ ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ဟန်အိုက်ကောမှာ ပိုက်ဆံမရှိတာကြောင့် စစ်ဆေးရန် ဆေးရုံသို့ မသွားနိုင်ခဲ့ပေ။ မယူတော့ဘဲ အိမ်မှာသာ ဆက်နေခဲ့သည်။ သူသောက်တဲ့ဆေးကို ရပ်လိုက်ပြီး အိမ်မှာပဲနေခဲ့သည်။ ဆေးသောက်တာရပ်လိုက်ပြီးနောက် ရလဒ်သည် ပိုပြင်းထန်လာပြီး သူ့ခြေထောက်ကို လုံးဝ အသုံးမဝင်စေတော့ပေ။နောက်ပိုင်းမှာတော့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဖျားနာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ စောစောစီးစီး ထွက်သွားခဲ့သည်။ 

 စုယွဲ့ ရှော့ခ်ရသွားကာ နိုးလာပြီး ချွေးတွေ စိုရွဲကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ထထိုင်လိုက်သည်။

 ဟိုဟိုဒီဒီကြည့်ရင်း အိပ်မက်မက်နေမှန်း သိလိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့် နှလုံးက တဒိန်းဒိန်းခုန်နေဆဲပင်။ အိပ်မက်ထဲက မြင်ကွင်းက တကယ့်အစစ်အမှန်လိုဖြစ်ပြီး အဲဒီမြင်ကွင်းထဲက ဇာတ်ကောင်တွေက လူကိုယ်တိုင်မြင်ရသလိုပင်။ အိပ်မက်မက်သလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး။

 စုယွဲ့က ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်စွာဖြင့် မေးခဲ့သည်။ “စနစ်၊ ဟန်အိုက်ကော တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့တာကို အိပ်မက်မက်ခဲ့တယ်။ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ”

 စနစ် - Host၊ မင်းအိပ်မက်က အမှန်တကယ်ဖြစ်ပြီး နှစ်ရက်အကြာတွင် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဟန်အိုက်ကောက ကံဆိုးခြင်းကြုံရတော့မည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ရှိတာကြောင့် အိပ်မက်တစ်ခုအနေနဲ့ မင်းကိုလက်ဆင့်ကမ်းပေးလိုက်ပါသည်။ သင်၏နောက်ထပ်တာဝန်မှာ သူ့ကံဆိုးမှုကို ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်းရှာပြီး ဒီကပ်ဆိုးကို ရှောင်ဖယ်ပါ။

 စုယွဲ့ ခေါင်းပေါ်မှ အေးစက်သော ချွေးများက စီးကျနေပြီး လည်ချောင်းများ ခြောက်သွေ့နေသေးသည်။ “စနစ်၊ ဟန်အိုက်ကောက ဘာလို့ ဒီလောက် ကံဆိုးနေရတာလဲ။ သူ့ကံကြမ္မာကို ပြုပြင်ဖို့ ငါ ဒီကို လာခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား? သူက ဘာလို့ ဒီလောက် ကံဆိုးနေသေးတာလဲ။”

 စနစ်က ရှင်းပြလာသည်- ဟန်အိုက်ကောရဲ့ ကံကြမ္မာပ သူ့ယခင်ဘဝကြောင့် ပျောက်ဆုံးသွားတာ ကြာပါပြီ။ ဤဘဝ၏ ကံကြမ္မာက ကြမ်းတမ်းခက်ထန်တယ်။ မင်းရောက်ရှိလာတာကြောင့် သူ့ကံကြမ္မာကို အလိုအလျောက် ပြန်ရေးမှာမဟုတ်ဘူး။ အခက်အခဲမျိုးစုံနှင့် တွေ့ကြုံနေရဆဲဖြစ်သည်။ ဒါကိုတော့ ကျွန်တော်တို့ မပြောင်းလဲနိုင်ဘူး။

 ထိုသို့ပြောပြီးနောက်၊ စနစ်က ဆက်ရှင်းပြခဲ့သည်- သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့က သင့်ဆီ ကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်နိုင်တယ်။ သင့် ကြိုးစားအားထုတ်မှုဖြင့် ဘေးအန္တရာယ်များကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး သူ၏ကံကြမ္မာကို အနည်းငယ်ပြင်ဆင်နိုင်တယ်။ ၎င်းက ကျွန်ုပ်တို့ သူ့အတွက် အကောင်းဆုံးကာကွယ်မှုပဲ။ ရှောင်လွှဲလို့မရနိုင်ရင် သူက ဒီကံဆိုးတွေကို ခံနိုင်ရည်ရှိရမယ်။

 စုယွဲ့ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ဟန်အိုက်ကောအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ ဒီလိုကောင်းပြီး ရိုးသားတဲ့သူက ဘာကြောင့် ဒီလိုကံကြမ္မာမျိုး ကြုံရမှာလဲ။ သူမရောက်ရှိခြင်းက သူ့ကံကြမ္မာကို တိုက်ရိုက်ပြန်ရေးနိုင်မည်ဟု မူလကထင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဤအရာသည် အစသာရှိသေးကြောင်း သူမသိထားပြီး ရင်ဆိုင်ရမည့်အရာများစွာရှိနေသည်။

နေနိုင်ဘဲ ရိုးသား၍ ကောင်းသော ဤကဲ့သို့သော ကံကြမ္မာကို အဘယ်ကြောင့် တွေ့ကြုံရသနည်းဟု မူလက သူမသည် သူမ၏ ကံကြမ္မာကို တိုက်ရိုက်ပြန်ရေးနိုင်သည်ဟု သူမထင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဒါပေမယ့် ဒါက အစပဲရှိသေးတယ် ဆိုတာကို သူမသိသည်။ သူ့မှာ ရင်ဆိုင်စရာတွေအများကြီးရှိသေးတယ်။

 ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ရှင်သန်ဖို့ အခွင့်အရေးပေးခဲ့ပြီး ကံဆိုးမှုကနေ လွတ်မြောက်အောင် သူမ သေချာပေါက် ကြိုးစားအားထုတ်လိမ့်မည်။

 ဟင့်အင်း၊ သူမ ဟန်အိုက်ကောနဲ့ မြို့ကိုသွားရန် နည်းလမ်းရှာရမည်ဖြစ်ပြီး ထို့နောက် အမျိုးသမီးကို ကယ်တင်ခြင်းမှ တားဆီးရမည်။

 အဲဒီအမျိုးသမီးက တကယ်ကို ဆိုးရွားသည်။ သူမကို ကယ်တင်ခဲ့တဲ့ ဟန်အိုက်ကောကို ပြန်ကိုက်ခဲ့ပြီး   ဟန်အိုက်ကောကို ကြေကွဲဖွယ် ဇာတ်သိမ်း ရရှိစေခဲ့သည်။

 ဒါပေမယ့် သူမ လိုက်သွားမယ်ဆိုရင် အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ မြို့ကိုသွားမယ်လို့ပြောလို့မရချေ။ ရှင်ကံမကောင်းဘူးလို့ ကျွန်မအိပ်မက်မက်ခဲ့တယ်ဆိုပြီး ဟန်အိုက်ကောကို ပြောလို့မရဘူး။ 

 သူမ လူအများကို သံသယမဖြစ်စေရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို တွေးရမည့်ပုံရသည်။

 ထိုအကြောင်းကို တွေးပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် စုယွဲ့က အစားအသောက်များ ချက်ကာ မြို့ထဲ၌ ရောင်းချရန်သာ တွေးနေနိုင်သောကြောင့် သူမနှင့် အတူတူ မြို့ကို သွားရန် အကြောင်းပြချက်တစ်ခု ရှိလာခဲ့သည်။

 ဒါပေမယ့် အခု ကျောက်ဖန်နဲ့ ဟန်ရှောင်းရူက ဒီမှာနေပြီး စောင့်ကြည့်နေတော့ သူမ အရင်ကလို ဒီမှာ မီးဖိုချောင်သုံးလို့ မရတော့ဘဲ နှစ်ယောက်လုံးကို ရှောင်ထားရမည်။

 အတန်ကြာစဉ်းစားပြီးနောက်တွင် ဟန် မိသားစုက သူမအကြောင်းကို သိသည်။ ဟန် မိသားစု မီးဖိုချောင်ကို သုံးဖို့ အဆင်ပြေသည်။ ကျောက်ဖန်က ၎င်းကို မမြင်ရရုံသာမက အခြားသူများထံ သတင်းပို့ခံရမည်ကိုလဲ စိုးရိမ်စရာမလိုပါ။

 စုယွဲ့က မနက်ဖြန် စားသောက်ရန်အတွက် ဟန်အိမ်သို့ ပါဝင်ပစ္စည်းများ ယူသွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး သဲလွန်စမရှိဘဲ မြို့တွင်းသို့ အတူတူသွားမည့်အကြောင်းလဲ ပြောလို့ရသည်။

 အခု အခက်အခဲတွေ ပြေလည်သွားတော့ စုယွဲ့က သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ဆက်အိပ်လိုက်သည်။

 နောက်တစ်နေ့ညနေတွင် အလုပ်မှပြန်လာပြီးနောက် စုယွဲ့က ဂျုံမှုန့်နှင့် ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်မျိုးစုံကို သယ်ဆောင်ကာ ဟန်မိသားစု အိမ်သို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်သွားခဲ့သည်။

 စုယွဲ့ရဲ့ အခြေအနေကို သိပြီးနောက် မစ္စစ်ဟန်က အလွယ်တကူနှင့် ရိုးရိုးသားသားပြောခဲ့သည်။ “ရှောင်စု၊ မင်း ငါတို့အိမ်မှာ အစားအသောက်ချက်ဖို့ စိတ်မပူဘဲ လာနိုင်တယ်။ အဒေါ် မင်းကို ပြမယ်။ လျှို့ဝှက် ချက်နည်းကို ဘယ်သူမှ မကြည့်ရဲဘူး။ စိတ်မပူနဲ့။ မင်းအကြောင်းပြောမှာကို။”

 ဟန်၏ဒုတိယချွေးမနှင့် ဟန်၏တတိယချွေးမလည်း လျှို့ဝှက်ချက်များကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ထားမည်ဟု ကတိပေးခဲ့ပြီး အပြင်လူများကို ဘယ်တော့မှ အသိပေးမည်မဟုတ်ပါ။

 စုယွဲ့က အဘွားကြီး ဟန်ကို ကျေးဇူးတင်ပြီး ဟန်၏ မီးဖိုချောင်တွင် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။

 လီရှောင်ချင်းက သဘာဝအတိုင်း စုယွဲ့ကို ကူညီရန် လိုက်ခဲ့သည်။ စုယွဲ့တွင် လူအင်အား အလုံအလောက်ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အဘွားကြီးဟန်က မီးဖိုချောင်ဝတွင် ရပ်နေသော ချွေးမနှစ်ယောက်ကို အော်ဟစ်လိုက်ပြီးနောက် မသွားချင်ဘဲ ထွက်သွားလေသည်။ သူမလဲ ထွက်သွားခဲ့ပြီး စုယွဲ့နဲ့ လီရှောင်ချင်းကိုသာ မီးဖိုချောင်ထဲ ထားခဲ့သည်။ 

 လီရှောင်ချင်းက သက်ပြင်းချရင်း ပြောခဲ့သည်။ “အဒေါ်ဟန်က အရမ်းဉာဏ်ကောင်းတယ်။ ကျေးလက်မှာ ဒီလို အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ အဘွားကြီးတွေ မရှိဘူး”

 စုယွဲ့လည်း ဒါကို လေးလေးနက်နက်သဘောတူခဲ့သည်။ အဘွားကြီး ဟန်က အလွန်သဘောကောင်းသည်။ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ပြီး ဖော်ဖော်ရွေရွေဖွယ်ရှိကာ သူမ၏ ပင်ကိုယ်စရိုက်သည် လွယ်ကူပြီး ရက်ရောတာကြောင့် အလွန်ကောင်းသည်ဟု ထင်မြင်မိသည်။ အနာဂတ်မှာ ဒီလို အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ ယောက္ခမတစ်ယောက် ရှိမှာ တကယ်ကို ဝမ်းသာသည်။

 စုယွဲ့က သူမ နှလုံးသားထဲ ရွှင်မြူးနေသလို ခံစားလိုက်ရကာ သူမလက်များ လှုပ်ရှားမှုက သွက်လက်လာသည်။ သူမသည် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် မုန့်ကြိုးလိမ်များ ပြုလုပ်ကာ မြို့တွင်း၌ ရောင်းချရန် စီစဉ်နေပြီး အရသာနှစ်မျိုးဖြစ်ပြီး တစ်မျိုးမှာ အငန်နှင့် အခြားတစ်မျိုးက အချိုဖြစ်သည်။

 အရသာက ကြွပ်ရွပြီး လန်းဆန်းစေကာ အမျိုးသားရော အမျိုးသမီးပါ အသက်အရွယ်မရွေး စားသုံးနိုင်သည်။ ကလေးများအတွက် သရေစာအဖြစ် သို့မဟုတ် လူကြီးများအတွက် သရေစာအဖြစ် စားသုံးနိုင်သည်။ အရသာလည်း အရမ်းကောင်းသည်။ ဒါ့အပြင် ဗိုက်ဆာတဲ့အခါ သိမ်းထားနိုင်တဲ့ အစာခြောက်အတွက်လည်း သင့်တော်သည်။

 စုယွဲ့နဲ့ လီရှောင်ချင်းတို့သည် ညနေ ဆယ်နာရီအထိ မီးဖိုချောင်ထဲတွင် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ကြသည်။ သူတို့က အငန် တစ်ခြင်းနှင့် အချို တစ်ခြင်းကို ပြုလုပ်ကြသည်။ မုန့်ကြိုးလိမ် တစ်ခုစီက ကြီးမားပြီး လူကြီးတစ်ယောက်အတွက် လုံလောက်သည်။

 မူလက လယ်သမားများသည် ဤအချိန်တွင် အိပ်ရာဝင်သင့်သော်လည်း ယနေ့ညတွင် ကလေးများမှလွဲ၍ လူကြီးများ အားလုံး အလွန်တက်ကြွနေကြသည်။ ခန်းမထဲတွင် ထိုင်ပြီး စကားစမြည်ပြောနေကြသော်လည်း မျက်လုံးများက အဆက်မပြတ် မီးဖိုချောင်ကို စိုက်ကြည့်နေကြပြီး တိတ်တဆိတ် မျိုချနေကြသည်။

 မွှေးရနံ့က လူတွေ အိပ်မပျော်နိုင်လောက်အောင် မွှေးကြိုင်ပြီး အရသာကို အလျင်စလို မြည်းစမ်းဖို့ မစောင့်နိုင်ကြတော့ဘူး။

 ဟန်အိုက်ကောက အစားအစာကို လောဘမကြီးဘဲ အရသာကို မမြည်းချင်ခဲ့သော်လည်း အိပ်မပျော်ခဲ့ပေ။သူက အမြဲတမ်း အစာစားချင်စိတ် နည်းပါးပြီး အဆာပြေ မုန့်တွေကို စိတ်မဝင်စားပေမယ့် စိတ်ထဲသိမ်းထားပြီး အိပ်ရာဝင်တာ အရမ်းစောလို့ အိပ်မပျော်တာကြောင့်လို့ သူ့ကိုယ်သူ ပြောခဲ့သည်။

 အဘွားကြီး ဟမ်က ကြိမ်ဖန်များစွာ ကြိမ်းမောင်းပေမယ့် အဆင်မပြေဘူး။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အဲဒီမှာပဲ နေခဲ့ပြီး အိပ်ဖို့ ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။ တကယ်တော့ သူမလည်း စုယွဲ့ လုပ်ပြီးတာ စောင့်နေခဲ့သည်။

 အဘွားကြီး ဟန်က သူတို့ကို ထားဖို့ကလွဲပြီး ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့ဘူး။

  နောက်ဆုံး စုယွဲ့ ထွက်လာတာကိုမြင်တော့ အားလုံးရဲ့မျက်လုံးတွေက တောက်ပသွားပြီး စုယွဲ့က ဆံပင်တွေ ထောင်သည်အထိ ထိတ်လန့်သွားသည်။

ဒီလူတွေရဲ့မျက်လုံးတွေက ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာ စုယွဲ့ သိသည်။ သူမက တွန့်တိုတတ်သူမဟုတ်ပါ။ ဟန် မိသားစုနဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်တဲ့အတွက် ဟန်မိသားစုရဲ့ ဝေစုကို သဘာဝအတိုင်း လျှော့မှာမဟုတ်တာပေ။ ချန်ထားတဲ့ တစ်ပန်းကန်ကို ထုတ်ကာ မစ္စစ်ဟန်ကို ပြောခဲ့သည်။ “ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒါက ကျွန်မလုပ်ထားတဲ့ မုန့်ကြိုးလိမ်ပါ။ဒီပန်းကန်က ကလေးတွေ မြည်းဖို့ သီးသန့်ပါ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း စမ်းကြည့်ပါ”

 အဘွားကြီး ဟန်က ရှက်ရွံ့မနေဘဲ စုယွဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ “ ကလေး ဒါ ပိုက်ဆံအတွက်ပဲ။ မုန့်တွေ အများကြီးကို ဘယ်လိုတောင်းနိုင်မလဲ။ ငါတို့ကလေးတွေ မြည်းဖို့ တစ်ခုချန်ထားလို့ရတယ်။ ကျန်တာ ရောင်းဖို့ မြို့ထဲ ယူသွား။”

 စုယွဲ့ကာ ပြုံးပြီးပြောခဲ့သည်။“ဒေါ်ဒေါ်၊ ကျွန်မ အများကြီးလုပ်ထားတယ်။ ဤပန်းကန်က လူတိုင်းအတွက် အထူးသီးသန့်ပါ။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မနဲ့ မယဉ်ကျေးပါနဲ့။ အနာဂတ်မှာ မီးဖိုကို ခဏခဏ ငှားရလိမ့်မယ်။ ဘာမှလက်မခံနိုင်ဘူးဆိုတော့ မီးဖိုကိုထပ်သုံးရမှာ ရှက်မိတယ်။”

 ဒါကိုမြင်တော့ အဘွားကြီး ဟန်က ရှောင်မနေတော့ဘဲ မုန့်ကို လက်ခံလိုက်ပေမယ့် နောင်တစ်ချိန်တွင် စုယွဲ့ကို ပိုပြီး ဂရုစိုက်ရမည်ဟု စိတ်ထဲတွင် တွေးခဲ့သည်။ သူမ မဆင်းရဲစေရပါ။

 လူတိုင်းက မုန့်တွေကို မြည်းစမ်းကြည့်နေချိန် စုယွဲ့က ဟန်အိုက်မင်နဲ့  အဘွားကြီး ဟန်ကိုပြောခဲ့သည်။ “ဒီတစ်ခါတော့ မုန့်ကြိုးလိမ်တွေ အများကြီးလုပ်ထားတယ်။ အိုက်မင်က သူ့ဘာသာသူ တစ်နေကုန်ရောင်းရမယ်ထင်တယ်။ မြို့ထဲသွားချင်တယ်။ မနက်ဖန် အနားယူပြီး အိုက်မင်နဲ့ မြို့ထဲသွားလိုက်မယ်။ ကျွနမမက တစ်ဝက်ရောင်းမယ်။ တဝက်လောက်ပဲ ရောင်းရမှာဆိုတော့ စောစောရောင်းကုန်ရင် အိုက်မင်က ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကို ဝယ်ဖို့ ကူညီပေးနိုင်တယ်။ အိုက်မင် ဘယ်လိုလဲ”

 ဟန်အိုက်မင်က အရမ်းပျော်သွားပြီး ပြောခဲ့သည်။  “အစ်မ စုယွဲ့၊ အဲဒါ တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုပဲ။ အစ်ကိုကြီးရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ကြည့်ဖို့ ကွန်မြူနတီဆေးရုံကို ခေါ်သွားမှာ။ ဒါကြောင့် မနက်ဖြန် နွားလှည်းငှားဖို့ ဖြစ်သွားတယ်။ အတူတူသွားရအောင်!”