Welcome To MM Storyteller
LOGIN
🚩Chapter -79
Arc_4 . အွန်လိုင်းဂိမ်းနတ်ဘုရားက ငါ့ကိုအလိုလိုက်နေတယ် [ 17 ]
_____
ကြည်လင်တောက်ပနေသည့် ငွေလရောင်ရေကန်နားတွင် စုဝမ်နှင့် ဟွေ့မော့ယိရှောင်တို့သည် တိတ်ဆိတ်စွာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်နေကြ၏။
ယခုလေးတင်မှကူးပြောင်းရောက်ရှိလာသော ‘ရေခဲတမျှအေးစက်သောခြေထောက်များ’သည် ရေကန်ဘေးတွင် ရပ်နေသောသူနှစ်ယောက်အား အဝေးတစ်နေရာမှမြင်နိုင်၏။ သူက မစပ်စုဘဲ ပုန်းခိုရန်အတွက် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ကိုရှာဖွေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဗီဒီယိုမှတ်တမ်းတင်ခြင်းကိုစတင်လိုက်သည်။
လက်ရှိတွင် ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် မှတ်တမ်းတင်ခံနေရမှန်းမသိချေ။ စုဝမ်ကတစ်ချိန်လုံးစကားမပြောဘဲ သူမအား သရော်သည့်အကြည့်များဖြင့်ကြည့်နေသောအခါ ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ နှလုံးသားထဲတွင် မသက်မသာ ခံစားလာရသည်။
ထို့ကြောင့်သူမကပါးစပ်ဖွင့်လိုက်ကာ “နင့်ရဲ့အတွေးထဲမှာတင်မဟုတ်ဘဲ တခြားသူတွေရဲ့အတွေးတွေထဲမှာတောင်မှ ငါက ရှစ်ထျန်းကိုကိုနဲ့မလိုက်ဖက်ဘူးလို့ တွေးနေကြတာ ငါသိပါတယ် နင်တို့အားလုံးစိတ်ထဲမှာ ငါ့ရဲ့အာရုံခံနိုင်စွမ်းကမကောင်းဘူး အွန်လိုင်းဂိမ်းတွေကစားဖို့တောင် သတ်မှတ်ထားတဲ့အရည်အချင်းတွေကို မပြည့်မှီဘူးလို့တွေးနေကြပေမယ့် အချစ်ဆိုတာလုပ်ယူလို့မရဘူး ရှစ်ထျန်းကိုကိုကပြောခဲ့တယ် ငါ့ကိုစမြင်လိုက်တဲ့အချိန်တည်းကသဘောကျမိသွားတာတဲ့ ငါလည်းသူ့ကိုကြိုက်တယ် ဒါကြောင့်သူ့အနားမှာအမြဲရှိနေပေးချင်တယ် ပျော်ရွှင်မှုတွေပေးချင်တယ် ပျော်အောင်လုပ်ပေးချင်တယ် ငါတို့နှစ်ယောက်ကို ဘာလို့ဒီတိုင်းလွှတ်ထားမပေးနိုင်တာလဲ”
“ဟားဟား”
စုဝမ်ကကျယ်လောင်စွာရယ်လိုက်၏။
“ပထမအချက် ငါနင်တို့နှစ်ယောက်ကိုခွဲဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူး။ နင်တို့ဘာသာ လက်ပဲထပ်ထပ်၊ ကလေးပဲမွေးမွေး ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး။ ဒုတိယအချက် နင်တို့နှစ်ယောက်က မြင်မြင်ချင်းသဘောကျ ခဲ့ကြတယ်လို့ပြောတယ်နော်။ လိုက်ဖက်တဲ့စုံတွဲပေါ့လေ။ အဲ့အချိန်တုန်းက ငါအုပ်စုထဲမှာ ဒုခေါင်းဆောင်အဖြစ် ရှိနေသေးပြီး ‘ခေါင်းဆောင်ရဲ့တွဲဘက်’ဖြစ်နေတုန်းလားလို့။ အဲ့လိုသာဆို နင်တို့နှစ်ယောက်က အစတည်းက ဖောက်ပြန်ခဲ့တာပေါ့ အံ့ဩဖို့ကောင်းလိုက်တာ။”
ပြောနေစဥ်တွင် စုဝမ်သည် အလွန်အံ့ဩနေသည့်မျက်နှာအမူအရာကို ဟန်ဆောင်ချိတ်ဆွဲထား၏။
“မဟုတ်.... မဟုတ်ဘူး။ ငါ.... ငါတို့က ခံစားချက်တွေကိုမထိန်းနိုင်ခဲ့ရုံတင်.... ရှစ်ထျန်းကိုကို.....ရှစ်ထျန်းကိုကိုက နင့်ကိုဘယ်တုန်းကမှမချစ်ခဲ့ဖူးလို့ပြောတယ်”
စုဝမ်၏စကားများကိုကြားပြီးနောက် ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် စိတ်လှုပ်ရှားစွာနှင့် သူမကိုယ်သူမ ကာကွယ်ပြောဆိုရင်း သူမမျက်နှာသည် ချက်ချင်းပင်ငိုတော့မလိုဖြစ်လာတော့သည်။
“အိုး တိရှစ်ထျန်းကအဲ့လိုပြောခဲ့တာလား ကောင်းလိုက်တာ ငါလည်းသူ့ကိုဘယ်တုန်းကမှမချစ်ခဲ့ပါဘူး”
စုဝမ်ကပြောနေသည့်အချိန်တွင် နားလည်မှုအပြည့်ရှိနေသည့်အစ်မကြီးတစ်ယောက်နှင့်တူကာ အရှေ့သို့တိုး၍ ပြေပြစ်နေသောအသံဖြင့်ပြောလာသည်။
“တိရှစ်ထျန်း နင့်ကိုဘယ်လိုပြောပြထားသလဲ ငါတော့မသိဘူး။ ငါတို့အချင်းချင်းသိလာတာ ငါးနှစ်လောက်ရှိတယ်။ ဂိမ်းဆိုတာက ကစားဖို့သက်သက်ဖြစ်ပြီး ခံစားချက်အစစ်အမှန်တွေ ရောနှောပစ်လို့မရဘူးလို့သူပြောခဲ့ဖူးတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါနဲ့သူက စံပြစုံတွဲဖြစ်ခဲ့တာတောင်မှ နှစ်ယောက်ကြားဘာမှမဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။ ငါသူ့လက်ကိုတောင်မကိုင်ခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် နင့်ရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ရတာ နင်တို့နှစ်ယောက်အိပ်ပြီးသွားကြပြီမလား။”
ပြောနေရင်းနှင့် စုဝမ်သည် မျက်လုံးတို့ကိုကျဥ်းမြောင်းလိုက်ကာ ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏မျက်နှာကိုသာ စိုက်ကြည့်နေ၏။
ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏မျက်နှာသည် နီရဲသွားကာ ချက်ချင်းပင် စုဝမ်၏အကြည့်တို့ကို ရှောင်ဖယ်ရင်း “မဟုတ်.... မအိပ်ရသေးဘူး”
“အိုး ဒါဆိုကောင်းတာပေါ့ တိရှစ်ထျန်းက အရင်ကဆို သူနဲ့ကောင်မလေးဘယ်လောက်များများ အိပ်ပြီးသွားကြောင်း ငါ့ကိုခဏခဏကြွားပြလို့ ငါကနင့်ကိုစိုးရိမ်.....”
“မဖြစ်နိုင်ဘူး”
ရုတ်တရက်ဟွေ့မော့ယိရှောင်က စုဝမ်စကားကိုဖြတ်ပြောလာသည်။
“ရှစ်ထျန်းကိုကိုက အဲ့လိုလူမျိုးမဟုတ်ဘူး ငါကသူ့ရဲ့ပထမဆုံးလို့ပြော....”
သူမစကားမှားသွားသည်ကိုသိသွားသောအခါ ဟွေ့မော့ယိရှောင်ကချက်ချင်းပင်ပါးစပ်ကိုပိတ်၍ ခေါင်းငုံ့သွား၏။
တုံးအလိုက်တဲ့မိန်းမပါလား။
စုဝမ်နှုတ်ခမ်းထောင့်တို့ကွေးတက်သွားသည်။
“နင့်အပေါ်ကိုတော့ စိတ်ရင်းမှန်တဲ့ပုံပဲ နှစ်ယောက်အဆင်ပြေပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးပါတယ်”
“ဘာ”
ဟွေ့မော့ယိရှောင်ကမော့၍ ရှုပ်ထွေးနေသည့် အကြည့်တို့ဖြင့် စုဝမ်အားကြည့်လာ၏။
“ငါ့ကိုသူနဲ့လမ်းခွဲခိုင်းဖို့ လာတာမဟုတ်ဘူးလား”
“ဘာလို့နင်တို့နှစ်ယောက်ကိုလမ်းခွဲခိုင်းလိမ့်မယ်လို့ထင်နေတာလဲ။ ငါတကယ်တိရှစ်ထျန်းကိုမကြိုက်ဘူး။ ပြီးတော့... ငါသဘောကျနေတဲ့သူရှိတယ်။ သူလည်းဂိမ်းဆော့တယ်။ နောက်ပိုင်းထိမ်းမြားတဲ့စနစ်ပွင့်လာခဲ့ရင် လက်ထပ်ကြမှာ။”
စုဝမ်က ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား စိတ်ရင်းမှန်တို့ပြည့်နေသည့် မျက်နှာနှင့်ကြည့်နေကာ သူမ၏စကားလုံးများကလည်း အမှန်တကယ်လေးနက်နေ၏။
“တကယ်လား သူကဘယ်သူလဲ။”
ဟွေ့မော့ယိရှောင်က စုဝမ်ကို လုံးလုံးမယုံကြည့်သေးပေ။ စုဝမ်၏ အလိမ်အညာများအား မဖော်ထုတ်သေးခင်အချိန်ထိ တုံးအသည့်ပုံစံအား ပြသရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“သူကအရမ်းနှိမ့်နှိမ့်ချချနေတတ်တယ်။ ပြီးတော့ ငါတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကိုလည်း နေရာတိုင်းမှာ လျှောက်ပြောရတာမကြိုက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း နင်သိလာလိမ့်မယ်။”
သူမသဘောကျသည့်သူအကြောင်းပြောနေသည့်အခါ စုဝမ်ရဲ့အကြည့်များကနူးညံ့နေ၏။ ထိုကဲ့သို့သော အမူအရာမျိုးသည် ဟန်ဆောင်လို့ရသည့်အရာမျိုးမဟုတ်ပေ။
ဟွေမော့ယိရှောင်ကခဏတာစိတ်လွင့်သွားပြီးနောက် ပြောလာ၏။
“ဒါဆို ဒီနေ့ ဘာလို့ငါ့ကို လာရှာတာလဲ။”
“ယူစရာလေးရှိလို့”
စုဝမ်က ပြုံး၍ သူမ၏နတ်ဆရာနှင်တံကို ပင့်မြှောက်လိုက်သည်။
“နင့်ကြောင့်ပဲ တိရှစ်ထျန်းက သတ်ဖြတ်မိန့်ထုတ်ခဲ့ပြီး ငါကလူအုပ်ကြီးရဲ့အကြိမ်ကြိမ်သတ်တာကိုခံခဲ့ရတယ် ကျားရဲ့လည်ပင်းမှာခေါင်းလောင်းကို ဘယ်သူပဲဆွဲခဲ့ပါစေ ပြန်ဖြည်ပေးရမယ်မလား အဲ့တော့ ဒီကိစ္စရဲ့အရင်းခံဖြစ်တဲ့ နင့်ကိုလည်း ရှင်းလင်းပစ်ရမှာပေါ့”
ပြောပြီးသည်နှင့် စုဝမ်သည် နတ်ဆရာမ၏အဆင့်၆၀စွမ်းရည်ဖြစ်သည့် ‘ကောင်းကင်ဘုံ၏ကြီးမြတ်သောအပြစ်ပေးခြင်း’ ကိုအသုံးပြုလိုက်သည်။
အဖြူရောင်လျှပ်စီးကြောင်းရိုက်ခတ်သံနှင့်အတူ ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ အသက်အမှတ်သည် သိသိသာသာလျော့ကျသွား၏။ သူမက မည်သည့်အခါကမှ သူများသတ်တာမခံရဖူးသည့်အတွက် တုန်လှုပ်လာသည်။ ဟွေ့မော့ယိရှောင်က သူမကိုယ်သူမအသက်ပြန်ဖြည့်နိုင်သည်ကိုမေ့သွားကာ လှည့်ပြေးတော့သည်။
စုဝမ်ကချက်ချင်းပင် ဟွေ့မော့ယိရှောင်ထံသို့ အရှိန်လျော့စေသည့်စွမ်းရည်နှင့် အားနည်းစေသည့်စွမ်းရည်တို့ကို ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ဖြူစင်သောအလင်းစွမ်းရည်နှင့် အလင်းပစ်ချက်များကို ထပ်မံပစ်လွှတ်လိုက်၏။
နတ်ဆရာမစွမ်းရည်များသည် အသက်အမှတ်လျော့နည်းခြင်းမှ အနည်းငယ်စီကာကွယ်ပေးသော်လည်း ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ အသက်ပြဘားမှာမူ ခဏလေးအတွင်းမှာပင် အောက်ခြေသို့ရောက်ရှိသွားပြီဖြစ်သည်။ ယခုလက်ရှိ၌ သူမစဥ်းစားနိုင်သော အရာတစ်ခုတည်းမှာ အသက်ပြန်ဖြည့်ရန်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်းနည်းစွာနှင့် နောက်ကျသွားလေ၏။ စုဝမ်က အလင်းပစ်ချက်တို့အား ဆက်လက်ပစ်ခတ်လာပြီး ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ နောက်ဆုံးလက်ကျန်အသက်အား ဇီဝိန်ချုပ်လိုက်တော့သည်။
အခုတည်းကသေရတော့မှာလား။
ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် သူမမြင်ကွင်းများအမှောင်ကျသွားပြီး မျက်လုံးများကို တဖန်ပြန်ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ မြင်ရသည်မှာ မြို့တော်ထဲရှိ ပြန်လည်ရှင်သန်ရာနေရာမဟုတ်ဘဲ ပြုံးနေသောစုဝမ်သာဖြစ်လေသည်။
ဒါက….
စုဝမ်ကနောက်တစ်ကြိမ်ပြုံးရယ်လိုက်ကာ ဖြူစင်သောအလင်းတစ်ချက်နှင့် အလင်းပစ်ချက်သုံးချက်တို့ကို ဟွေ့မော့ယိရှောင်ထံပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ သူမလဲကျသွားကာ ထပ်မံသေဆုံးသွား၏။ ထို့နောက်တွင် စုဝမ်က ‘အဆင့်မြင့်ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်း’စွမ်းရည်ကိုသုံးကာ ဟွေ့မော့ယိရှောင်ကို အသက်၂၀%ဖြင့် ပြန်လည်ရှင်သန်စေသည်။ သို့သော် ထိုအသက်ပမာဏသည် စုဝမ်၏အဆက်မပြတ်တိုက်ခိုက်မှုများအောက်တွင် လုံလုံလောက်လောက်ရှိမနေပေ။
ထိုကဲ့သို့ပင် စုဝမ်သည် ဟွေ့မော့ယိရှောင်အပေါ်သို့ ‘အဆင့်မြင့်ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်း’စွမ်းရည်ထပ်ခါထပ်ခါ အသုံးပြုကာ အကြိမ်ကြိမ်သတ်နေလိုက်သည်။
ဤအခိုက်အတန့်တွင် လူအများကြီးသည် ငွေလရောင်ရေကန်သို့ရောက်ရှိနေကြပြီး အများစုမှာ ‘ကောင်းကင်ဘုံကိုးထပ်ရှိဖီးနစ်’အုပ်စုမှလူများဖြစ်ကြသည်။ အခြားလူများကတော့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာများဖြစ်ကြပြီး အချို့မှာအခြားအုပ်စုမှသူများဖြစ်၏။
စုဝမ်က ကြည့်ရှုနေသည့်လူထုကြီးကိုဂရုမစိုက်ချေ။ ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား သတ်ဖြတ်နေသည့် တစ်ချိန်လုံး၌ သူမ၏မျက်နှာသည် စိတ်မဝင်စားသကဲ့သို့ဖြစ်နေပြီး စွမ်းရည်တို့ကို အဆက်မပြတ်ပစ်လွှတ်နေကာ ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား အဆင့်၁၀သို့ရောက်သည်အထိသတ်နေလေသည်။ အဆင့်၁၀သို့ရောက်အောင်တစ်ထိုင်တည်း သတ်နိုင်သည့် သူမ၏သတ်ဖြတ်နှုန်းကြောင့် ကြည့်ရှုနေသည့်သူများ၏ခေါင်းမွှေးပင်ထောင်လာတော့သည်။
ပစ္စည်းကိရိယာများက မြေပြင်ပေါ်တွင်ပြန့်ကျဲနေသော်လည်း စုဝမ်က မကောက်ချေ။
အဆင့်၁၀သို့ရောက်ရှိသွားသော ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် စုဝမ်အား ခံပြင်းနေသည့်မျက်နှာဖြင့်ကြည့်၍ “စုချန်းဝမ်ယွဲ့ ငါ့ကိုသတ်ပစ်လို့ ဘာရမှာမို့လို့လဲ နင့်မှာတကယ်အစွမ်းအစရှိရင် တိရှစ်ထျန်းကိုသွားသတ်ပါလား”
“သတ်မှာပေါ့ ငါအဆင့်၇၀ရောက်တဲ့ထိစောင့်နေပါစေဦး”
သူမကပြောနေရင်း တည်ငြိမ်စွာနှင့် နတ်ဆရာမနှင်တံအားဖျောက်လိုက်ကာ “ငါကအဲ့လောက်အထိ အရည်အချင်းမရှိသေးဘူးပဲ နင့်လိုအဆင့်၇၀နတ်ဆရာမတစ်ယောက်ကိုသတ်ဖို့ မထင်မှတ်ဘဲ ရှစ်မိနစ်ကျော်ကျော်တောင်အချိန်ယူလိုက်ရတယ် ရှက်စရာပဲ”
“နင်…”
ဟွေ့မော့ယိရှောင် မည်မျှပင်တုံးအနေပါစေဦး စုဝမ်ကသူမအားလှောင်ပြောင်နေမှန်းကိုတော့ သိနိုင်သေး၏။
“ငါ့အဆင့်ကနင်နဲ့ယှဥ်ရင် ပိုမြင့်တယ် ဒါပေမယ့်…ငါ….ငါဘယ်တုန်းကမှလူမသတ်ခဲ့ဘူး”
“မှားတယ် နင့်ရဲ့အခုအဆင့်ကငါ့ထက်တော်တော်လေးနည်းနေပြီ ပြီးတော့…”
စုဝမ်အကြည့်တို့ကျဥ်းမြောင်းသွားကာ ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
“နင်ဘယ်သူ့ကိုမှ မသတ်ခဲ့တာက မသတ်နိုင်ခဲ့လို့မဟုတ်ဘူးလား တကယ်လို့နင့်ရဲ့အရည်အချင်းတွေသာ ကောင်းမွန်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် နင်သတ်ခဲ့မယ့်လူတွေကငါ့ထက်နည်းလိမ့်မယ်မထင်ဘူး”
“မဟုတ်ဘူး မဖြစ်နိုင်ဘူး ငါကနင့်လိုမဟုတ်ဘူး စုချန်းဝမ်ယွဲ့…နင်…နင် …လူသတ်နတ်ဆိုး”
စုဝမ်၏ထိုးနှက်ခံနေရသော ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် ဆက်လက်သည်းမခံနိုင်တော့ကာ စုဝမ်အား စတင်ဆဲဆိုတော့သည်။
“လူသတ်နတ်ဆိုး ဟုတ်လား ဟွေ့မော့ယိရှောင် ဘာကိစ္စနဲ့အဲ့လောက်တောင်ကိုယ်ကျင့်တရားမြင့်မြတ်နေချင်နေတာလဲ”
ထိုသို့ပြောပြီးသည်နှင့် စုဝမ်က ဝင်ရောက်မပတ်သက်ရဲသည့် အဝေးတစ်နေရာမှကြည့်နေသော ကြည့်ရှုသူများကိုလှမ်းကြည့်လိုက်၍ “ငါတို့ဂိမ်းကစားတယ်ဆိုတာ ပျော်ရွှင်မှုအတွက်ပဲ ကစားသူအချင်းချင်း မသတ်ဖူးဆိုရင် စိတ်အားထက်သန်စရာဘာရှိဦးမှာလဲ ငါတို့အားလုံးက အရွယ်ရောက်ပြီးသားလူတွေ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ အသက်ငယ်ငယ်ကျောင်းသားတွေမဟုတ်ဘူး အုပ်စုတိုက်ပွဲထဲမှာလူမသတ်ဖူးတဲ့သူ ဘယ်သူရှိလဲ ဒီမှာရှိနေတဲ့သူတွေကရော လူသတ်နတ်ဆိုးတွေမဖြစ်နိုင်ဘူးလား”
စုဝမ်စကားများကိုကြားပြီးနောက် ပတ်ဝန်းကျင်မှလူထုကြီးသည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်မိကြ၏။
အမှန်ပဲ ဂိမ်းကစားရင်းလူမသတ်တဲ့သူဘယ်သူရှိလို့လဲ အသတ်မခံရတဲ့သူရောဘယ်သူရှိလို့လဲ။
ဘာအရေးပါနေလို့လဲ။
အွန်လိုင်းဂိမ်းတွေမှာ ဒါတွေက လုံးဝသာမန်ပဲ ဟုတ်ပြီလား။
“ပထမတော့ငါက ရှစ်ထျန်းကလူတွေအကုန်လုံးရဲ့စွန့်ပစ်တာကိုခံလိုက်ရလို့ ဒေါသထွက်နေခဲ့တာ။ ငါနင့်ကိုနှစ်ကြိမ်သတ်ခဲ့တယ် အဲ့ဒါဘာမှားလို့လဲ။ ဟွေ့မော့ယိရှောင် နင်ကိုယ်တိုင်ငါ့ကိုပြန်သတ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ငါ စုချန်းဝမ်ယွဲ့ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် နင်က တိရှစ်ထျန်းနဲ့တုလန်ကိုဖျားယောင်းပြီး ငါ့ကိုသတ်စေတဲ့အပြင် သတ်ဖြတ်မိန့်ကိုလည်းထုတ်စေခဲ့တယ်။ တကယ်ကိုတော်ပါပေတယ်။ စတုတ္ထမြောက်ပြည်နယ်ရဲ့ အုပ်စုကြီးခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကို လှည့်ဖျားနိုင်ခဲ့တာ။”
“နင်..နင်… အဆိပ်ပြင်းတဲ့ဟာမ”
ယခုတွင် ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏မျက်နှာသည် ပို၍ပင် ရုပ်ဆိုးလာတော့သည်။ အမှန်တကယ်သူမနှင့်တုလန်ကြားတွင် အချိန်တစ်ခုအထိ ကောင်းမွန်သည့်ဆက်ဆံရေးရှိခဲ့သော်လည်း ယဲ့ထျန်း(တိရှစ်ထျန်း)အထင်လွဲမည်ကိုကြောက်သောကြောင့် ယဲ့ထျန်းကိုလျှို့ဝှက်ထားခဲ့သည်။
တုလန်သတ်ဖြတ်မိန့်ထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ပြည်နယ်တစ်ခုလုံးမှလူများသည် စုချန်းဝမ်ယွဲ့အပေါ် သူ၏အချစ်များက အမုန်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသောကြောင့်ဟုသာထင်ခဲ့ကြ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားရှိ ဇာတ်လမ်းတို့ကို မည်သူမှ မသိခဲ့ကြချေ။
“အဆိပ်ပြင်းတယ်တဲ့လား”
ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ယခုထိ ဖြူစင်သည့်မျက်နှာထားနှင့် သနားကမားပုံစံကိုကြည့်ကာ စုဝမ်ကရယ်မော၍ “တုလန်ကိုအခုလာခိုင်းလိုက်ရမလား အရင်တစ်ခေါက်ငါနင့်ကိုဒုတိယအကြိမ်သတ်တုန်းက သူကနင့်ဘေးမှာ ရှိနေခဲ့တယ် ရုတ်တရက်ကြီးဖြစ်သွားတာကြောင့် သူငါ့ကိုတားချိန်မရလိုက်ဘူး”
သူမပြောနေသည့်အချိန်တွင် ဝူဖုန်းက ရှစ်ထျန်းအုပ်စုမှလူများလာနေကြောင်းနှင့် လိုင်းပေါ်တွင်မရှိသော တိရှစ်ထျန်းကိုလည်း တစ်ယောက်ယောက်ကအကြောင်းကြားလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း လှမ်းပြောသောကြောင့် စုဝမ်စကားပြောနေတာကိုရပ်လိုက်သည်။ နောက်နှစ်မိနစ်လောက်နေလျှင် တိရှစ်ထျန်းလိုင်းတက်လာတော့မည်။
“ဟွေ့မော့ယိရှောင် နင်နဲ့ စကားနဲ့ပြောနေတာကမလုံလောက်ဘူး ငါဒီနေ့လာခဲ့တာက လက်စားချေဖို့ပဲ နင်မကျေနပ်ရင် နင့်လူကိုငါ့နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ဖို့ပြောလိုက်... ငါ...စုချန်းဝမ်ယွဲ့စောင့်နေမယ်”
ပြောပြီးသည်နှင့် စုဝမ်ကချက်ချင်းပင် မြို့တော်သို့ကူးပြောင်းစာလိပ်အားသုံးလိုက်ရာ ထိုနေရာမှ ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ စုဝမ်ပျောက်ကွယ်သွားပြီးသိပ်မကြာမီတွင် ရှစ်ထျန်းအုပ်စုမှလူများသည် အပြေးအလွှားနှင့်ရောက်ရှိလာကြတော့၏.....။
___
🚩
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER