MM Story Teller

Chapter 98

Viewers 8k

🚩Chapter -98

Arc_5 . အရံအမျိုးသမီး ဇာတ်ကောင်၏ တန်ပြန်စနစ် [ 10 ]

____

စုယန်၏ စကားလုံးများက ချူးဖေးယန်၏ စိတ်ထဲတွင် မိုးခြိမ်းသံကဲ့သို့ ပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။ သူ့ မျက်နှာက ပြောင်းလဲသွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရုတ်တရက် နောက်သို့တွန့်သွားလေ၏ ။

ဘယ်သူလဲ ၊ အဲ့ဒါကို ဘယ်သူက သူမကို ပြောပြလိုက်တာလဲ ။

အဲ့ဒါက ယန်ကျစ်ရှီ ဒါမှမဟုတ် ယန်ဝူကပြောလိုက်တာလို့တော့ မပြောနဲ့ ။

" စုယန် ကိုယ်မဟုတ်ဘူး အဲ့ဒါက တကယ်တော့..."

ချူးဖေးယန်ရှင်းပြချင်သော်လည်း ဖြူဖျော့သောမျက်နှာ ၊ နီရဲသောမျက်လုံးများနှင့် သူ့အရှေ့ရှိ ကလေးကို တွေ့ရသောအခါ

" အဲ့ဒါက တကယ်ပဲထင်တယ် ချူးဖေးယန် ရှင်တကယ်ပဲ ကျွန်မရဲ့ အစ်မကို စွန့်ပစ်ခဲ့တာလား ဘယ်လိုလုပ် ဒီလိုမျိုး လုပ်နိုင်ရတာလဲ ရှင့်ကို ဆုံးရှူံးလိုက်ရတာက ခဲအိုလို့ခေါ်ရမှာထက်စာရင် ပိုတောင်ကောင်းဦးမယ် ကျွန်မမှာ ရှင့်လို ခဲအိုမျိုးမရှိဘူး ရှင်က ကျွန်မရဲ့ ခဲအို ဖြစ်ဖို့ မတန်ဘူး ကျွန်မ ရှင့်ကိုမုန်းတယ် ချူးဖေးယန် ရှင်ကျွန်မအပေါ်ကောင်းပေးလို့ ကျွန်မရှင့်ကို ကျေးဇူးတင်လိမ့်မယ်လို့ ရှင်မထင်နဲ့ တစ်ရက်ကျရင် ကျွန်မရဲ့အစ်မအတွက် လက်စားချေပေးမယ် "

ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ချူးဖေးယန်ကို တွန်းထုတ်ကာ စုယန် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်သွားတော့သည် ။

" စုယန် "

ချူးဖေးယန်သူမကို အမှီဖမ်းလိုက်ချင်သော်လည်း ရုတ်တရက် မြင့်မားပြီး တောင့်တင်းသော ပုံစံက သူ့အရှေ့တွင် ပေါ်လာခဲ့သည် ။

"ယန်ဝူ "

အနက်ရောင်ယူနီဖောင်းနှင့် စွမ်းရည်အသုံးချသူက ယန်ဝူဆိုတာ ချူဖေးယန်သတိထားမိသွား၏ ။

" မတွေ့ရတာကြာပြီ "

ယန်ဝူ ညင်ညင်သာသာပဲ ချူးဖေးယန်ကို စကားပြောလိုက်ပြီး သူ့ အသံကမူ တိုးညှင်းကာ အမူအရာမှာ ဂရုမစိုက်ဟန်ရှိ၏ ။

" မင်းတို့ ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ "

စုယန် သူ့ မြင်ကွင်းထဲမှ ပျောက်ကွယ်တော့မည်ကို ချူးဖေးယန်တွေ့လိုက်ရပြီး သည်းမခံနိုင်မှုက မြင့်တက်လာခဲ့သည် ။

" သူမက ကလေးပဲရှိသေးတာ မင်းတို့က သူမကိုတောင် လွှတ်ပေးဖို့ မရှိတော့ဘူးလား"

" ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ပြီး နိုင်ရင် မင်းကိုလွှတ်ပေးမယ် "

ပြောနေတုန်းတွင် ယန်ဝူမှာ မဆိုင်းမတွ ရိုက်ချလိုက်ပြီဖြစ်၏ ။

စုယန် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်သွားချိန်တွင် သူမ၏ မျက်နှာတွင် မျက်ရည်များအပြည့်ဖြစ်နေသည်...

သေချာပေါက်ပင် ထိုညက သူမ ချူးဖေးယန်၏ တံခါးကို ရုတ်တရက်ဖြတ်သွားရင်း သူအိပ်နေရင်း ယောင်နေတာကို အမှတ်တမဲ့ကြားလိုက်ရသည် ။

" ရှောင်ဝမ် ၊ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် " ဆိုသော အသံက စုယန်ကို အချိန်အကြာကြီး သံသယဝင်စေခဲ့သည် ။

ထိုအချိန်က သူမ မယုံကြည်ချင်ခဲ့ပေ ။ ခဲအိုက အစ်မကို အရမ်းချစ်လောက်မည်ဟုသာ တွေးကာ သူမ သေတာကို မခံစားနိုင်ဖြစ်နေတာဟု ယုံကြည်ခဲ့သည် ။

သို့သော် ...

ရက်စက်သော အမှန်တရားက သွေးသားရင်းချာမှလွဲ၍ မည်သူမှ မယုံကြည်ရကြောင်း သူမကို ပြောသွားခဲ့သည် ။

စုယန် ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်သွားနေခဲ့သည် ။ သူမဘယ်ကို သွားနေမိလဲဆိုတာ မသိသော်လည်း အသိပြန်ဝင်သွားသောအခါ သူမ၏ အရှေ့၌ အမဲရောင်ဝတ်စုံဝတ်ထားသော မိန်းမတစ်ယောက်က ရပ်နေပြီး ပြုံးပြနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

ချန်းယ အခြေစိုက်စခန်း ။

ညမှာ အလင်းရောင်မရှိ မှောင်မည်းနေပြီး ချန်းယ၏ အပြင်ဘက်တွင် ဖုတ်ကောင်အများအပြားက အခြေစိုက်စခန်းရဲ့ ခံတပ်တွင် မရပ်မနား ဟိန်းအော်နေကြလျက်ရှိ၏။

ဤဖုတ်ကောင်အဖွဲ့များက လွန်ခဲ့သော ၁၀ ရက်ကတည်းက မိုင်ရာချီမှ ရုတ်တရက် စုဝေးလာကြခြင်းပင် ။ ချန်းယအခြေစိုက်စခန်းမှာ ရုတ်တရက် အမြင့်ဆုံး ကာကွယ်ရေးသတိပေးချက်နှိုးဆော်လိုက်ရသည် ။ အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခုလုံးရှိ လူတို့မှာ စိုးရိမ်ပူပန်လာရ၏ ။ အခြေစိုက်စခန်း၏ ခေါင်းဆောင် လုချင်းက ချူးဖေးယန်ကို အကူအညီတောင်းခိုင်းဖို့ အလျင်အမြန်စေလွှတ်ခဲ့သော်လည်း လုချင်း၏ နှလုံးသားထဲ၌ သူတို့ကို မည်သူမှ ကူညီမည်မဟုတ်မှန်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိနေခဲ့သည် ။

ကမ္ဘာပျက်ကပ်တွင် ချန်းယအခြေစိုက်စခန်းမှာ စခန်းငယ်များထဲမှ တစ်ခုသာဖြစ်၏ ။ သူတို့ အခြေစိုက်စခန်းထဲရှိ လူတို့မှာ အစားအသောက် ၊ အဝတ်အစားစိတ်မပူရသော်လည်း အစစ်အမှန်အခြေစိုက်စခန်းကြီးများနှင့် ယှဥ်လိုက်လျှင် သူတို့အခြေစိုက်စခန်းရှိ ရိက္ခာပစ္စည်းများမှာ အသေးအဖွဲသာဖြစ်သည် ။

လုချင်း သေလိုက်ဖို့အတွက် ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပင် ။ဤအခြေစိုက်စခန်းကို သူတစ်ယောက်ထဲ ထူထောင်ခဲ့စဥ်က အိမ်ခြေရာမဲ့နှင့် ခိုကိုးရာမဲ့နေသောသူတို့ကို လုံခြုံသောနေရာတစ်ခု သူပေးချင်ခဲ့သည် ။ယခုတွင် ဖုတ်ကောင်များက အခြေစိုက်စခန်းကို ဝိုင်းထားပြီး အဆိုးဆုံးအခြေအနေမှာ အားလုံးနှင့် အတူ သေပွဲ၀င်လိုက်ရုံပင် ။

သို့သော် အားလုံးမမျှော်လင့်ထားသည့် အခြေအနေဖြစ်ပွားသွား၏။ဖုတ်ကောင်များက မြို့တံတိုင်းကို ဝန်းရံထားသော်လည်း တိုက်ခိုက်လာခြင်းမရှိပေ ။ ချန်းယအခြေစိုက်စခန်းကိုသာ သူတို့ကဝိုင်းထားပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ခေါ်နေသလို နေ့ရော ညပါ အူနေခဲ့ကြသည် ။

အခြေစိုက်စခန်းထဲတွင် လီထောင်၏ မျက်နှာမှာ သိပ်မကောင်းပေ။

ပုံမှန်အတိုင်းသာဆိုလျှင် သူကအခြေစိုက်စခန်းထဲက ခိုးထွက်ပြီး သူ့ဇနီး နှင့်သားကို နှစ်ရက်တစ်ခါတွေ့နိုင်သည်။ ဖုတ်ကောင်များထံမှ အဝိုင်းခံရပြီးနောက်တွင်တော့ သူဆယ်ရက်ကျော်လောက်အထိ ထွက်လို့မရတော့ပေ ။

" ကျွီ "

ညဘက်တွင် တံခါးက ရုတ်တရက် တွန်းဖွင့်ခံလိုက်ရသဖြင့် လီထောင်ချက်ချင်းသူ့ ဓါးမြှောင်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်သည် ။

" ဘယ်သူလဲ "

" ကျွန်တော်ပါ "

အနည်းငယ်ကလေးဆန်သောအသံလေးဖြင့် ကလေးတစ်ယောက်က ပြန်ဖြေလာသည် ။

" သခင်လေး "

လီထောင်၏ အသံမှာ ပျော်ရွှင်မှု အပြည့်ဖြစ်သွားသည်။

"သခင်လေး ၊ ခင်ဗျားမှာ ထွက်ဖို့နည်းလမ်းရှိပြီလား"

" ကျွန်တော့်မှာ နည်းလမ်းရှိတယ် "

ယန်ယွီ၏ အသံမှာ အလေးအနက်ဖြစ်နေ၏ ။ဤရက်အနည်းငယ်အတွင်း သူ့ စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအားကို အသုံးချကာ ထိုဖုတ်ကောင်များနှင့် ဆက်သွယ်နိုင်ဖို့ ကြိုးပမ်းခဲ့သည် ။ဤဖုတ်ကောင်များက အဆင့်မြင့်ဖုတ်ကောင်များ၏ လက်အောက်ငယ်သားဖြစ်မည်ဟု သူတွေးခဲ့သော်လည်း စိတ်ဝိညာဥ်ဆက်သွယ်မှု၏ ရလဒ်အရ ဖုတ်ကောင်များမှာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဤနေရာသို့ မောင်းထုတ်ခံခဲ့ရပြီး စေလွှတ်ခဲ့သောသူမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာချင်နေပုံရ၏ ။

ထိုဖုတ်ကောင်များမှာ အန္တရာယ်မရှိကြောင်း ဆုံးဖြတ်ပြီးသောအခါ ယန်ယွီ နှင့် လီထောင်တို့ အခြေစိုက်စခန်းမှ တိတ်တဆိတ်ထွက်လာကြသည် ။

ယန်ယွီ၏ စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအားဖြင့် ဝင်ရောက်မှုကြောင့် ထိုဖုတ်ကောင်များက သူတို့ကို တိုက်ခိုက်မလာခဲ့ပေ ။ သူတို့နှစ်ယောက် ဖုတ်ကောင်များ၏ အဝေးသို့ လျှောက်သွားသောအခါမှသာ လူနှစ်ယောက်ထံမှ တားဆီးခံလိုက်ရသည် ။

" စိတ်ဝိညာဥ်စွမ်းအားနဲ့ မှင်စာလေးပါလား "

အဖြူရောင်ကုတ်အင်္ကျီနှင့် လူငယ်က ယန်ယွီကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်လာပြီး သူ့ရဲ့ ရှည်သွယ်သောသဏ္ဍာန်ရှိသည့် မျက်လုံးမှာ အနည်းငယ်ကျဥ်းမြောင်းသွားခဲ့သည် ။

" မော့ရင် သူ့ကိုသယ်သွားပြီးတော့ သုတေသနလုပ်ဖို့ ဒေါက်တာကို ပေးလိုက် ၊ ဟုတ်ပြီလား "

မော့ရင် ဟုခေါ်သော အနက်ရောင်ဝတ်စုံနှင့်လူမှာ ပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်နေ၏ ။

" မင်းဒေါက်တာကို အရင်ရှာပြီးမှပဲ အဲ့ဒါကို ထပ်ပြောလိုက်တော့"

" ဒေါက်တာရဲ့ အငွေ့အသက်ကို ငါအာရုံခံစားမိနေတယ် သူသေချာပေါက် အနီးနားတစ်ဝိုက်မှာပဲ "

အဖြူရောင်ဝတ်စုံနှင့်လူ၏ အမူအရာက အလွန်ကို ယုံကြည်မှုရှိနေ၏။

တစ်ဖက်တွင် လူနှစ်ယောက်က ဂရုမမူဘဲ စကားပြောနေချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ လီထောင်က သူ့စွမ်းရည်ကို တိတ်တဆိတ် ဖွင့်ထုတ်လိုက်သည် ။ မော့ရင်ဟုခေါ်သော ထိုလူက သူ့ ခါးကြားထဲမှ ထူးခြားသောသဏ္ဍာန်နှင့် ပစ္စတိုကို ဆွဲထုတ်လိုက်၏။

" မလှုပ်နဲ့ ၊ မဟုတ်ရင် အသက်ထွက်မယ့်သူက မင်းဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ။ "

လုယယ် သုတေသနဌာနရဲ့ ဘယ်စွမ်းရည်ကိုမဆို ဟန့်တားနိုင်တဲ့ ထုတ်လှုပ်မှု ၊ ဆိုင်ယွန်းနစ်ပစ္စတိုလား။

ဒီသေနတ်က...

ယန်ယွီ နှုတ်ခမ်းကိုစုဝိုင်းသလို လုပ်လိုက်ပြီးအေးစက်သည့်အမူအရာဖြင့်သာ ပြောလိုက်သည် ။

" ခင်ဗျားတို့ရှာနေတဲ့သူ ဘယ်မှာရှိလဲဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ် "

" ဟင် "

ထိုလူနှစ်ယောက်က ယန်ယွီကို အံ့အားသင့်စွာကြည့်လိုက်သည် ။အဖြူရောင်ဝတ်စုံနှင့်သူက အပြုံးလေးဖြင့်ဆိုလိုက်၏။

" မှင်စာလေး ၊ မင်းလူတွေကို မလှည့်စားသင့်ဘူး မဟုတ်ရင် ဒီအစ်ကိုကြီးက အရမ်းဒေါသထွက်လာရမှာနော် "

" ကျွန်တော်က ဘာလို့ ခင်ဗျားတို့ကို လိမ်ရမှာလဲ ကျွန်တော်လည်း အခုသူ့ကို သွားရှာမလို့ဘဲ ခင်ဗျားတို့ ကျွန်တော့်ကို ယုံတယ်ဆိုရင် အနောက်က လိုက်လာခဲ့ "

" ကောင်းပြီ ၊ မင်းရှေ့ကသွား "

မော့ရင် သေနတ်ကို အဝေးတွင် ထားလိုက်ပြီး ယန်ယွီကို သေချာကြည့်လိုက်သည် ။

သူ့ထံမှ အကြည့်ခံလိုက်ရသောအခါ ယန်ယွီအနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားသော်လည်း အစ်မ နှင့် အစ်ကိုကြီးကို တွေးမိသွားသောအခါ သူယုံကြည်မှု အပြည့်ပြန်ဖြစ်သွားသည်။

ဒီကမ္ဘာပေါ်တွင် ဘာမှကြောက်နေစရာမရှိဟု အရင်က အစ်ကိုကြီး ပြောခဲ့ဖူးသည် ။ အမြဲတမ်း ချောက်ချားစရာ ၊ ပူပန်စရာတွေနှင့်ပြည့်နေသော အရာမှာ လူတို့၏ နှလုံးသားသာ ဖြစ်လေ၏ ။

" ကျွန်တော့်နောက်ကလိုက်ခဲ့ "

ယန်ယွီအသက်ဝဝရှူလိုက်ကာ စုဝမ် နှင့်အခြားသူများပုန်းခိုနေသော နေရာသို့ လီထောင်နှင့် ကျန်နှစ်ယောက်ကို ခေါ်လာခဲ့လိုက်သည် ။

ဤအချိန်တွင် အတော်လေးညဥ့်နက်နေပြီ ဖြစ်၏ ။

ကျန်းယာမေ့ နှင့် ကလေးမှာ အိပ်သွားတာကြာပြီဖြစ်ပြီး စုရွေ့ နှင့် စုဝမ်မှာ နားရုံသာနားနေ၏ ။ယန်ယွီ လူသုံးယောက်ကို ခေါ်လာသောအခါ စုဝမ် နှင့် စုရွေ့ နိုးနိုးကြားကြားဖြစ်သွားသည် ။

" ယန်ယွီ ပြန်လာပြီပဲ "

စုရွေ့ကို စုဝမ်ကြည့်လိုက်သည်။

"သူဧည့်သည်တွေလည်း ခေါ်လာတယ် သူတို့က ရှင့်ကို လာရှာတာဖြစ်မယ် "

သူတို့လွန်ခဲ့သည့် ၁၀ ရက်လောက်မှစ၍ ပေါ်လာကတည်းက စုဝမ် သူတို့ကို အာရုံခံမိနေခြင်းဖြစ်သည် ။ သို့သော်လည်း သူတို့ကို ဂရုစိုက်ဖို့မလိုကြောင်း စုရွေ့က ပြောခဲ့၏ ။ စုဝမ် ထိုအရာကို ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ထားလိုက်ပြီး သူတို့ကို တည်ရှိမနေသလို သဘောထားလိုက်သည် ။

ယခုအချိန်တွင်တော့ သူတို့အနားယူနေသော ရှုပ်ထွေးသည့်နေရာရဲ့ အပြင်ဘက်တွင် ယန်ယွီရောက်နှင့်နေပြီ ဖြစ်သည် ။

" ယောက်ဖ , ခင်ဗျားရှိလား ခင်ဗျားကို တွေ့ချင်နေတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရှိတယ် "

ယန်ယွီ အထဲဝင်မလာဘဲ အပြင်ဘက်မှသာ နေ၍ အော်ခေါ်နေခဲ့သည် ။

အနောက်တွင်ရှိနေသောသူနှစ်ယောက် "...."

ယောက်ဖဆိုတာကြီး ဘာကြီးလဲ ။

[ note ; အရှေ့မှာ တစ်ခါ ပြောဖူးသလိုဘဲ စုရွေ့ကို သူအစ်မအနေနဲ့ ယန်ယွီက သတ်မှတ်ထားတာမို့လို့ ယောက်ဖ တော်စပ်တဲ့အနေနဲ့ ယောက်ဖ/ အစ်ကို ဆိုပြီး သုံးထားတာမျိုးပါ ]

နှစ်ယောက်သား ဝေခွဲမရဖြစ်နေတုန်းတွင် သူတို့ အထီးနှင့်အမ ဖုတ်ကောင်နှစ်ကောင်ကို အပျက်အစီးများကြားထဲမှ လျှောက်လာတာတွေ့လိုက်ရသည် ။

ဒါက...

တစ်ခဏတွင် ရင်းနှီးနေသော အငွေ့အသက်ကို ရလိုက်ပြီး လူနှစ်ယောက်မှာ ထိုနေရာတွင် တောင့်ခဲသွားသည်။

" ဒါကိုငါတို့ ဘယ်လို ပြန်ပြီး အစီရင်ခံရမလဲ

ဒီဖုတ်ကောင်ဆီက ရနေတဲ့ အငွေ့အသက်က ငါတို့မိသားစုရဲ့ ဒေါက်တာလိုပဲမလား"

" အဟွတ်...အဟွတ် မဟုတ်သေးဘူး ၊ ဒေါက်တာက ဘယ်လိုလုပ် ဖုတ်ကောင်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ "

ဒေါက်တာက တကယ်ပဲ ဖုတ်ကောင်ဖြစ်လာရင်တောင် သူက တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ အခန့်ညားဆုံး ဖုတ်ကောင်ဖြစ်လာမှာပဲ ။ အဲ့ဒါက မင်းငြင်းလို့မရဘူး ။ သူတို့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ဒီသောက်ကျိုးနည်း ရုပ်ဆိုးနေတာက ဘယ်သူကြီးတုန်း ။

" ချီယိ မင်း အခုလှောင်နေတာ ငါသိတယ်နော် "

စုရွေ့ ရုတ်တရက် စကားပြောလိုက်သည် ။ သူ၏ အသံက ရေခဲတမျှအေးစက်နေလေ၏ ။

" ဒေါက်..ဒေါက်တာ "

အင်္ကျီအဖြူနှင့် လူမှာ တံတွေးအတိပြီးအောင် မြိုချလိုက်မိပြီး စုရွေ့ကို အနီးကပ်စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့ အသံမှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အပြည့်ဖြစ်လာခဲ့သည် ။

" ဒေါက်တာ ၊ တကယ်ပဲ ဒေါက်တာဖြစ်နေတာလား ။ ဒေါက်တာ ဘယ်လိုလုပ် ဒီလို ဖြစ်သွားရတာလဲ ။ ခင်ဗျားတကယ်ပဲ ဒုက္ခတွေ့နေပြီလား ။ ခင်ဗျား ကိုယ်ပိုင်ခန္ဓာကိုယ်ကို သုံးပြီးတော့ ဆေးဝါးစမ်းသပ်နေတာလို့တော့ ကျွန်တော့်ကို မပြောနဲ့နော် ။ဝူး..ဝူး..ဝူး ၊ ဒေါက်တာ ခင်ဗျားကတကယ်ပဲ အရမ်းတော်တာပဲ..."

" မော့ရင် သူ့ကို ပါးစပ်ပိတ်ဖို့ ပြောလိုက်ဦး "

စုရွေ့ အေးစက်စွာ အမိန့်ပေးလိုက်သည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ "

ဘေးတွင် ရှိနေသော မော့ရင်က သူ့ လည်ပင်းအနောက်မှ လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လက်ဖဝါးဖြင့် သူ၏ ပါးစပ်ကို အသေအချာ ပိတ်ထားလိုက်၏ ။

ချီယိ " အွမ်း...ဟင်း..."

ကမ္ဘာကြီးမှာ နောက်ဆုံးတော့ငြိမ်းချမ်းသွားခဲ့ပြီ ။

"ယောက်ဖ"

နောက်ဆုံးတွင် အခွင့်အရေးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး ယန်ယွီက အလျင်အမြန်ပဲ စုဝမ် နှင့် စုရွေ့၏ ဘက်သို့ ပြေးသွားလိုက်သည်။

"ယောက်ဖ အဲ့အင်္ကျီအဖြူနဲ့လူက လူကောင်းမဟုတ်ဘူး "

ချီယိ " အင်မ်း...ဟင်း.."

လွင်မိသားစုက ဘယ်လိုပြစ်မှုမျိုးကို ကျူးလွန်ခဲ့တာလဲ ။

စုရွေ့ထံမှ ဘာအမူအရာမှ မတွေ့ရသောအခါ ယန်ယွီ၏ အကြည့်တို့က စုဝမ်ဘက်သို့ လွှဲသွားခဲ့သည်။

" အစ်မ ၊ ကျွန်တော့်ကို ကူညီပြီး သူတို့ကို သင်ခန်းစာပေးပေးရမယ်နော် အခုလေးတင် သူတို့က သေနတ်ကို ထုတ်ပြီး လီထောင်ကိုတောင် ချိန်လိုက်သေးတယ် ။ "

ချီယိ နှင့် မော့ရင် "...."

ဖုတ်ကောင်အမ ကတကယ်ပဲ မင်းရဲ့ အစ်မပေါ့ ။ အံ့အားသင့်နေတဲ့ အမှတ်အသား !!! သုံးခုကတောင် သူတို့နှလုံးသားထဲက ထိတ်လန့်မှုကို ဖော်ပြနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး ။

ဖုတ်ကောင်တွေရဲ့ ဘဝကို ခံစားကြည့်ဖို့အတွက် ငါတို့မိသားစုရဲ့ ဒေါက်တာက ဖုတ်ကောင်ဇနီးနဲ့ပါ တကယ် လက်ထပ်လိုက်ပြီ ။

ဤအချိန်တွင် ဆူညံနေသောအပြင်ဘက်၍ လီရှန်းလေး နိုးလာပြီး အပျက်အစီးများကြားထဲမှ ယိုင်နဲ့နဲ့ဖြင့် လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည် ။ မရင်းနှီးဘဲ အန္တရာယ်များသော လူနှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သောအခါ စုဝမ် နှင့် စုရွေ့၏ အနောက်၌ သူပုန်းလိုက်ပြီး လက်သေးသေးလေးနှစ်ဖက်က သူတို့၏ ဘောင်းဘီနှစ်ဖက်စလုံးကို ဆွဲကုပ်ထားလေ၏။

ချီယိ၊ မော့ရင် ' ဒီဖုတ်ကောင်သေးသေးလေးက ဘာလေးတုန်း အဲ့ဒါက ဒေါက်တာရဲ့ သားလို့တော့ မပြောစမ်းနဲ့...'

စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်း လူနှစ်ယောက်အတွက် မြင်ကွင်းသုံးခုက ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောင်းလဲနေ၏။

တိတ်ဆိတ်သွားသော လူနှစ်ယောက်၏ ကူကယ်ရာမဲ့နေပုံကိုကြည့်ကာ စုဝမ် မပြုံးဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ ။ သူမ လက်မြှောက်ကာ ယန်ယွီ၏ ဆံပင်လေးများကို ဖွလိုက်ပြီး တီးတိုးပြောလိုက်သည် ။

" မင်းက မှင်စာလေးပဲ သူတို့က...မင်းအစ်ကိုရဲ့လူတွေပဲ အင်း..အနာဂတ်ကျရင် သူတို့က မင်းရဲ့လူတွေဖြစ်လာမှာ မင်းသူတို့ကို တကယ်သင်ခန်းစာပေးချင်တယ်ဆိုရင် နောက်ကျမှ မင်းကိုယ်တိုင်ပဲ သူတို့ကို သင်ပေးလိုက်တော့ "

ချီယိ ' ဒီဖုတ်ကောင်အမက တကယ်ပဲ စကားပြောနိုင်တာလား နေ ..နေပါဦး ။ ကြည့်ရတာအခုလေးတင် သူမက မဖြစ်နိုင်တာ တစ်ခုခုပြောလိုက်တဲ့ပုံပဲ ။ သူမက တကယ်ပဲ ငါတို့ကို အဲ့မှင်စာလေးရဲ့ လက်အောက်ငယ်သားဖြစ်စေချင်နေတာလား ။ သူမက ဘယ်လိုဟာသကို ပြောလိုက်တာလဲ ။ လွင်မိသားစုက အထက်တန်းလွှာတွေရဲ့အထက်က အထက်တန်းလွှာပဲကွ '

မော့ရင် '...'

မော့ရင် နှင့် ချီယိ အကူအညီတောင်းနေသလို စုရွေ့ကို ကြည့်လိုက်သောအခါ စုရွေ့က တစ်ဖက်သို့လှည့်ကာ ပြုံးပြီး ယန်ယွီကို စကားပြောနေတာ တွေ့လိုက်ရသည် ။

" မင်းအစ်မပြောတာ အမှန်ပဲ သူတို့က မင်းရဲ့ အမိန့်အောက်ကို ရောက်လာလိမ့်မယ် ။ "

မော့ရင် '....'

ချီယိ " ဒေါက်တာ ခင်ဗျား ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ ဘော့စ်ဖြစ်ပေးမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်ဘူးလား"

စုရွေ့ " အာ... "

ချီယိ " ကောင်းပြီ ၊ တစ်ဘဝလုံးစာအတွက်တော့ မလိုပါဘူး"

မော့ရင် " ဒီလို ရူးကြောင်ကြောင်ပါတနာမျိုးရှိနေတာနဲ့ ကျွန်တော်ပါ ချာချာလည်နေပြီ "

____🚩

Prev Next