Welcome To MM Storyteller
LOGIN
🚩Chapter -120
Arc_6 . တိသမီးပြန်လာခြင်း [ 12 ]
____
နှင်းများ ထူထပ်စွာ ကျဆင်းမှုကြောင့် မြို့တော်တစ်ခုလုံးရှိ အဆောက်အအုံများမှာ အဖြူရောင်ချည်း ဖြစ်နေသည်။ထိုအချိန်တွင် လေအေးများက ဆည်းဆာကောင်းကင်အောက်တွင် တဖြူးဖြူးဖြတ်တိုက်လာ၏။
ရှည်လျားလှသော လမ်းပေါ်တွင် လမ်းသွားလမ်းလာများ တစ်ဦးမှ မရှိပေ။ စုဝမ် မျက်စိမှိတ်ပြီး မြင်းလှည်းထဲမှာ အနားယူနေစဉ်၊ရုတ်တရက် မြင်းလှည်းတစ်စီးလုံး တုန်ခါသွားပြီး မှောက်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။
"သခင်မလေး သတိထား"
ဝမ်ယွဲ့က ချက်ချင်းပင် စုဝမ်ကို ပွေ့ဖက်ကာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဒိုင်းတစ်ခုသဖွယ် အကာအကွယ်ပေးလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေပါတယ်"
စုဝမ်သည် မြင်းလှည်းဘီးဖြင့် လမ်းမ ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ဖြစ်လာသော မီးပွားများက ဝမ်ယွဲ့ ၏လက်ဖမိုးအား ထိမိသွားတာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ထို့နောက် သူမ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကန့်လန့်ကာကို ချက်ချင်းမတင်လိုက်ပြီး အပြင်ဘက်သို့ အေးစက်စွာကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ"
အပြင်ဘက်ရှိ မြင်းလှည်းမောင်းသူ၏ မျက်နှာတွင် ကြောက်ရွံ့မှု အရိပ်အယောင်များ ရှိနေသည်။
"သခင်မလေး၊ ရှေ့က တော်ဝင် တရားရုံးရဲ့စစ်သည်ရဲမက်တွေပါ..."
အမ်...
သူမ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ထိုအခါ ရဲစုံထောက်ကားတစ်ကား ကြည့်နေရသလို လမ်းပေါ်မှာ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသည့် မြင်ကွင်းတစ်ခုကို သူမ မြင်လိုက်ရသည်။
တော်ဝင်တရားရုံး၏ စစ်သည်ရဲမက်များက သပ်ရပ်စွာ ၀တ်စားဆင်ယင်ထားပြီး အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူကို လိုက်ရှာနေကြသည်။
"လှည့်ပြီး ပြန်ကွေ့လိုက်ပါ"
စုဝမ်က အမိန့်ပေးပြီး ကန့်လန့်ကာကိုချမည်ပြုစဉ်၊ အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူက သူမတို့ မြင်းလှည်းဘက်ကို ရုတ်တရက် ပြေးလာ၏။သူ ပြေးလာသည့်အရှိန်က မြန်သဖြင့်၊မြင်းလှည်း အပြင်ဘက်ကို ချက်ချင်းရောက်ရှိလာလေသည်။
စုဝမ်သည် အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူကို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့လိုက်ရာ ထိုသူ၏မျက်လုံးများထဲမှ စူးရှသော ရောင်ဝါကို ခံစားလိုက်ရသော်လည်း အန္တရာယ်မရှိနိုင်မှန်းသိပြီး သိပ်စိတ်မပူပေ။
ထိုစဉ် ငွေရောင် အလင်းတန်းတစ်ခု လင်းလက်လာသည်။
အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူက အလင်းတန်းအား အာရုံစိုက်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူကာ၊ လေထုထဲကနေ တစ်ယောက်ယောက်မှ ဝှက်ထားသော လက်နက်တစ်ခုပစ်သွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်ပေ၏။
ထိုစဉ် စုဝမ် ရုတ်တရက်အော်လိုက်သည်။
"ကယ်ကြပါ"
သူမ၏ အော်သံကိုကြားလျှင်၊အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူမှာ မြင်းလှည်းပေါ်သို့ တက်မည်ပြင်လိုက်သော်လည်း လောလောဆယ်တွင်၊ ဒဏ်ရာများ ရထားသဖြင့် သူ၏ လှုပ်ရှားမှုမှာ အနည်းငယ် နှေးကွေးသွားခဲ့သည်။ဤအခိုက်အတန့်တွင် တော်ဝင်တရားရုံးမှ စစ်သည်ရဲမက်အားလုံးက ချက်ချင်းဝိုင်းရံကာ အနက်ရောင်ဝတ်လူကို လျင်မြန်စွာ နှိမ်နင်းနိုင်သွားသည်။
"သခင်မလေး အဆင်ပြေရဲ့လား"
ရဲမက်သည် စုဝမ်ကို မသိသော်လည်း၊လေးလေးစားစား မေးလိုက်၏။ သူမ၏ ၀တ်စားဆင်ယင်မှုနှင့် မြင်းလှည်း၏ လွန်ကဲစွာ ပြင်ဆင်ထားမှုတို့ကို ကြည့်လျှင် သူမသည် မြို့တော်၏ မြင့်မြတ်သော အနွယ်ဝင်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သေချာပေါက် သိလိုက်သည်။
"ကျွန်မ အရမ်းလန့်သွားတာ"
စုဝမ်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သပ်ကာဖြင့် ပြောနေသည့်ပုံက ဆိုးရွားစွာ တုန်လှုပ်နေပုံပင်။
"အဲ့ဒီလူက ဘယ်သူလဲ၊ သူ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်မကို အန္တရာယ်ပြုရတာလဲ"
"အဲ့ဒီလူက... နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားတဲ့ ဓားပြပါ"
ရဲမက်က အကျည်းတန်သောအဖြေကိုမဖြေမီ တစ်ချက် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။ထိုအခါ စုဝမ်၏ အကြည့်များသည် တောက်ပလာပြီး ဆက်မမေးတော့ဘဲ ကြောက်ရွံ့နေသလိုဟန်မျိုးဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
"ဒါဆို နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားတဲ့ ဓားပြကြီးပေါ့၊သူ့ကို အမြန်ခေါ်သွားပါရှင်၊ထပ်မပြေးစေပါနဲ့"
ပြောပြီးနောက် သူမ ထိတ်လန့်နေသကဲ့သို့ ချက်ချင်း ခေါင်းပြန်ငုံ့ကာ ကန့်လန့်ကာထဲပြန်၀င်သွားလိုက်သည်။
စုဝမ် ဆက်မမေးတော့၍၊ ရဲမက်က အနက်ရောင်ဝတ်ထားသူကို ချုပ်နှောင်ထားသည့် သူ့လက်အောက်ငယ်သားများအား ချက်ချင်းခေါ်ထုတ်သွားစေသည်။
စောစောက ကန့်လန့်ကာထဲ ခေါင်းပြန်ဝင်သွားသော စုဝမ်သည် မြင်းလှည်းကို ပြန်ကွေ့ကာ လူသူကင်းမဲ့သည့် လမ်းမှ သွားစေဖို့ မြင်းလှည်းမောင်းသူယာဉ်မောင်းကို ညွှန်ကြားလိုက်၏။
"ကျွေးဖုန်း ထွက်လာခဲ့"
မြင်းလှည်းရပ်သွားပြီးနောက် စုဝမ် သည် အပြင်ဘက်သို့ ချက်ချင်းထွက်လာလိုက်လျှင်၊ သရဲတစ္ဆေပမာ လေထက်မြန်သူတစ်ယောက် သူမအနားသို့ အမြန်ရောက်လာသည်။
"သခင်မလေးစုကို ကြောက်လန့်စေမိပြီ"
ကျွေးဖုန်းသည် ခရီးတစ်လျှောက်လုံး စုဝမ်ကို အကာအကွယ်ပေးခဲ့ပြီး စောစောက လျှို့ဝှက်လက်နက်ကိုလည်း သူ ထုတ်သုံးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
"ကျွန်မက အဆင်ပြေပါတယ်၊ ကျွေးဖုန်း၊ကျွန်မ နောက်ကို မလိုက်လာပါနဲ့၊ စောစောက အဲဒီလူဆီ သွားပါ၊သူ့ကို တော်ဝင်တရားရုံးရဲ့ လျှို့ဝှက်အကျဉ်းထောင်ထဲကို မဝင်စေပါနဲ့”
တော်ဝင်တရားရုံး၏ လျှို့ဝှက်အကျဉ်းထောင်ထဲကို ရောက်သွားလျှင် ပြန်ထွက်ဖို့ ဘယ်တော့မှ မျှော်လင့်၍ မရချေ။ထိုလူသည် နာမည်ဆိုး ဓားပြမဟုတ်နိုင်၊ သူ့ကို လမ်းပေါ်အထိ တော်ဝင်တရားရုံးမှ ရဲမက်များ ဖမ်းရခြင်းဖြစ်၍၊ထိုလူက အလွန်အရေးကြီးသူဖြစ်ရမည်ဟု စုဝမ် ခံစားရ၏။
“ဒီ…..”
စုဝမ်၏ ညွှန်ကြားချက်ကို ကြားသောအခါ ကျွေးဖုန်း တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။
သခင်မလေး၏ အမိန့်မှန်သမျှကို နားထောင်ပြီး လုပ်ပေးရန် အရှင့်သားက သူ့ကို အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ဤအရာများအားလုံးမှာ သခင်မလေး၏ အသက်လုံခြုံရေးကို အကာအကွယ်ပေးဖို့ သူ ထမ်းဆောင်နေရခြင်းပင်။
သူမကို သူ မကာကွယ်ပေးနိုင်တဲ့ အချိန်မှာ သူမတစ်ယောက်တည်း တစ်ခုခု ဖြစ်သွားနိုင်မလား...။
"ဘာလဲ၊ရှင်က ကျွန်မအမိန့်ကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူးလား"
ကျွေးဖုန်း၏ အတွေးများကို မြင်လိုက်ရသလိုပင် စုဝမ်က အေးစက်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး "ရှင်က အရမ်းတော်လို့၊အဲ့ဒီလူကို ရှင့်သခင်ဆီ ပြန်ပို့ပေးနိုင်ဖို့ ကျွန်မ ပြောနေတာ၊ရှင်က မလုပ်ချင်ဘူးဆိုတော့ ... အခုကစပြီး ရှင် ကျွန်မနောက်ကို လိုက်နေစရာ မလိုတော့ဘူး၊ မနက်ဖြန် ကျွန်မ ရှင့်သခင်ကို ပြောလိုက်မယ်၊ကျွန်မကို ကာကွယ်ဖို့ တခြားသူတစ်ယောက် လွှတ်ပေးလိုက်ပါလို့"
"ဒီလက်အောက်ငယ်သားက လက်မခံဝံ့ပါဘူး၊ သခင်မလေး ပြောတဲ့အတိုင်း ဒီလက်အောက်ငယ်သား လုပ်ပါ့မယ်"
စုဝမ်၏စကားကိုကြားသောအခါ ကျွေးဖုန်း မျက်နှာက ချက်ချင်းပင် အေးစက်သော ချွေးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။
သခင်မလေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ အဒေါ်(စုရွေ့က တော်ဝင်ဦးရီးတော်မလို့)ဖြစ်လာမယ် ဆိုရုံနဲ့ မလုံလောက်သေးဘူးလား၊အရှင့်သား အရှေ့မှာ ကျွန်တော့်ကိုသွားပြီး စောဒကတက်ရင် ကျွန်တော် မနက်ဖြန် နေဝင်တာကိုတောင် မမြင်ရလောက်တော့ဘူး။
ကျွေးဖုန်း ထွက်သွားသည်ကိုမြင်ပြီးမှသာ စုဝမ်က ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူမက မြင်းလှည်း မောင်းသူအား လမ်းမကြီးသို့ပြန်သွားကာ ကျင့်နင်မြို့စားမင်းအိမ်တော်ဆီသို့ ဆက်သွားရန် ပြောလိုက်သည်။
စုဝမ် ပြန်ရောက်သည်နှင့်၊ တစ်စုံတစ်ယောက်က လျိုရှစ်ကို အကြောင်းကြားသည်။လျိုရှစ်လည်း နိုးလာပြီး စုဝမ်၏ အိပ်ဆောင်သို့ အစေခံမိန်းကလေးတစ်ဦးကို ခေါ်ဆောင်ကာ အမြန်သွားလိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင်၊ စုဝမ်သည် ဝမ်ယွဲ့ ၏ လက်ဖမိုးအား ဆီမွှေးလိမ်းပေးရန် ဝမ်ယွီ ကို ခိုင်းနေသည်။
လျိုရှစ် ရောက်လာတာကို မြင်သော်၊သူမက ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးကာ "အမေကလည်း အားနေရင် ဘာလို့ မာကျောက် မကစားနေရတာလဲ"
"ငါက ဘာလို့ မာကျောကစားရမှာလဲ၊ဒီကောင်မလေး၊ ကျင်းချင်ဝမ်နဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခု တည်ဆောက်ဖို့ ပြောထားပေမယ့် ကျင်းချင်ဝမ်အိမ်တော်ဆီ သွားတာကို တစ်ရက်လုံးကြီး ဟိုမှာ နေလို့မရဘူးလေ၊ ဒါကို သူများတွေ သိပြီး ပုတ်ခတ် ပြောဆိုရင် အဲဒါ ဘယ်လိုလုပ်ကောင်းမလဲ၊ ကျင်းချင်ဝမ်ဟာ ထင်ရှားပြီး နည်းနည်း ဂုဏ်တင့်တယ်ပေမယ့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က မကောင်းဘူး၊ဒါကြောင့် အသက်ကြီးလာပေမယ့် မိန်းမ,မယူတာ ဆိုတာ သမီး သိတယ်မဟုတ်လား”
ဤနေရာအထိပြောပြီးနောက် လျိုရှစ်သည် ကျင်းချင်ဝမ်ကို သနားသလိုလိုမျိုး သက်ပြင်းချကာ ပြောလာသည်။
"အင်း ကယ်တော့ ကျင်းချင်ဝမ်ကသနားစရာလည်းကောင်းတယ်၊ သူက အဆင့်အတန်းမြင့်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်လို့ ပြောရမယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ ဟိုဟာတော့ မလုပ်နိုင်ဘူးတဲ့"
စုဝမ်: …….
ဘာကိုမလုပ်နိုင်ရမှာလဲ....
ဤမစ်ရှင်ကမ္ဘာမှ၊ ချင်မူယန်၏ ဇာတ်ကောင်သည် အားနည်းပြီး ပျော့ပျောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိသည်။
ဇနီးမယားမရှိ… ဧကရာဇ်သမားတော်ကလည်း လက်မထပ်ဖို့နှင့် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာကိစ္စများ မပြုလုပ်ဖို့ တားမြစ်ပိတ်ပင်ထားသည်ဟု ဆိုကြ၏။
ဒီတော့ ကျင်းချင်ဝမ် XX မလုပ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို မြို့တော်တစ်ခုလုံးက သိလိုက်ရတယ်လေ...
စုဝမ် က လျိုရှစ် မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး 'အမေ၊ သမီးလေ ကျင်းချင်ဝမ်ကို လက်ထပ်ချင်တယ်' ဟုများ ပြောလိုက်ပါက၊ လျိုရှစ် ချက်ချင်း မူးလဲသွားနိုင်သည်။
ဘေးနားရှိ ဝမ်ယွဲ့က လျိုရှစ် စကားကိုကြားလျှင်၊ ထူးဆန်းသောအကြည့်ဖြင့် သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဒါဆို၊သခင်မက အကြီးဆုံးသခင်မလေးနဲ့ ကျင်းချင်ဝမ်တို့က တစ်ကယ်တော့ ချစ်နေကြတယ်ဆိုတာကို မသိဘူးထင်တယ်... ငါကပဲ မြို့စားမင်းကတော်ကို ပြောလိုက်သင့်သလား...။
အကြီးဆုံးသခင်မလေးနှင့် ကျင်းချင်ဝမ်တို့၏ ဆက်ဆံရေးကို သိပြီးနောက် မြို့စားမင်းကတော်ကသာ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ချစ်ခြင်းကို ခွဲလိုက်မည်ဆိုလျှင်...ထို့အပြင်၊ ကျင်းချင်ဝမ်က လျှိုရှစ် ပြောသည့်အတိုင်း အလွန်အမင်း ပျော့ညံ့ပုံမပေါ်ပေ။
လျိုရှစ်သည် ဝမ်ယွဲ့၏ စိတ်ရှုပ်ထွေးသည့်အကြည့်နှင့် စုဝမ်၏ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေသော အကြည့်တို့ကို လုံးဝသတိမထားမိပေ။
သူမက စုဝမ်၏လက်လေးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ကာ...
“ဒီနေ့ ယွီရှုက လူတွေခေါ်လာပြီး အိမ်တော်ကို လာသွားတယ်၊သူက သမီးကိုတွေ့ဖို့လာတာ၊ နေ့တစ်ဝက်လောက် စောင့်ပြီးတာတောင် သမီးက ပြန်မလာသေးဘူးလေ၊ အမေကလည်း သမီးကိုရှာဖို့ ကျင်းချင်ဝမ်အိမ်တော်ကို လူလွှတ်ခေါ်ခိုင်းလို့လည်းမရဘူး၊ ဒါကြောင့် အမေက သူ့ကို မနက်ဖြန်ကျမှ လာလည်ပါလို့ ပြောလိုက်ရတယ်"
"ချန်ယွီရှု၊ သူက ဘာလို့လာတာလဲ"
လျိုရှစ်က ချန်ယွီရှု လာသည်ဟုပြော၍၊ စုဝမ်၏မျက်ခုံးမွှေးမှာ အလိုလို ကုတ်ကျသွားပြီး ဝမ်ယွီထံ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ချန်ယွီရှု ဆိုသည့်နာမည်ကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ဝမ်ယွီတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားပြီး မျက်လုံးများတောင် ဝေဝါးလာသလိုပင်။
"အင်း"
စုဝမ်၏ လေသံထဲရှိ လျစ်လျူရှုသည့် ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် လျိုရှစ်သည် သမီးဖြစ်သူကို အံအားသင့်သွားရ၏။
“ဝမ်အာ မကြာသေးခင်က သမီး ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ၊ ယွီရှုကို သမီးက..အခု လျစ်လျူရှုနေတာလား…."
“အမေ၊အမေ၊ သမီး...သမီးလိုချင်တာ…. စေ့စပ်ပွဲကို ဖျက်စေချင်တာ”
"သမီး ဘာပြောလိုက်တာလဲ"
စုဝမ်၏စကားကို ကြားလိုက်သောအခါ လျိုရှစ် မျက်နှာထားက ချက်ချင်းပင် မည်းမှောင်သွားသည်။
"ဒီကလေးမ၊ ဘယ်လိုတွေ တွေးနေရတာလဲ၊ ဒီစေ့စပ်ကြောင်းလမ်းထားတဲ့ ကိစ္စက ဖျက်ချင်တဲ့အချိန်တိုင်း ဖျက်ပစ်လို့ရတဲ့အရာမျိုးလား”
____
🚩
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER