MM Story Teller

Chapter 36

Viewers 3k

👾Chapter 36

ဥက္ခာခဲအပိုင်းအစ

"စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ လျှို့ဝှက်ချက်တွေမို့ ပြောပြလို့မရဘူး မစ္စတာလင်း... တောင်းပန်ပါတယ်"

လင်းဟန် ပါးစပ်ဟလိုက်သော်လည်း ပြန်မတုံ့ပြန်ရန်ကိုသာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

"ကောင်းပါပြီ"

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်လုံးပြာများက ခံစားချက်အတက်အကျ မရှိလေရာ လင်းဟန်သည်ပင် သူ၏ ကိုယ်ပိုင် ခံစားချက်များအား မည်သို့ ဖော်ပြရမည်ကိုပင် မသိတော့ပေ။

"ဒါဆို ကျွန်တော် သွားတော့မယ်"

ဟယ့်ယွင်ထင် လင်းဟန်အား ကြည့်လိုက်သည်။

လင်းဟန် တံခါးနားသို့ ရောက်သောအခါ ဟယ့်ယွင်ထင်က ခေါ်လာပြန်သည်။

"စကားမစပ် မစ္စတာလင်း... လက်တွေ့လေ့ကျင့်မှုရဲ့ စတုတ္ထအကျော့အတွက် စစ်သင်္ဘောပေါ် လိုက်လာမဲ့သူတွေရဲ့ အချက်အလက်တွေကို ပြန်လည်စစ်ဆေးဖို့ လိုနေတယ်"

ဟယ့်ယွင်ထင် ပြောလိုက်သည်။

"လုအန်းဟယ်ကို မင်းဆီ အကြောင်းကြားဖို့ ပြောထားပြီးသား... မင်း ဒီနေရာကို ရောက်နေပြီဆိုမှတော့ နောက်ဆုံးရ ကိုယ်ရေးအချက်အလက်တွေကို ပေးလိုက်ပါ"

လင်းဟန် တစ်ခဏမျှ အေးခဲသွားလေသည်။

"ကောင်းပါပြီ"

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဟယ့်ယွင်ထင် သူ့အား နေဖို့ မပြောခဲ့သဖြင့် နှစ်ယောက်သားက လက်ဆွဲမနှုတ်ဆက်ခဲ့ကြပေ။

****

တတိယအကျော့ စစ်ဆေးမှုက တရားဝင်ပြီးဆုံးသွားပြီ ဖြစ်ပြီး တပ်စခန်းမှ မောင်းနှင်သူအသစ် နှစ်ရာသာ ကျန်ရှိလေတော့သည်။

သူတို့ ရင်ဆိုင်ရမည့် စစ်ဆေးမှု စတုတ္ထအကျော့မှာ ဤနေရာတွင် ကျန်နေနိုင်ခြင်း မနေနိုင်ခြင်း၏ အဓိက သော့ချက်ဖြစ်သည်။

အခြေခိုက်စခန်းက ပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ထားပြီး ဖြစ်ရာ ဤတစ်ကြိမ် ရွေးချယ်ထားသော လေ့ကျင့်ရေးနေရာက Mဂလက်ဆီ၏ ဝေးလံခေါင်ဖျားသော နေရာတွင် တည်ရှိသည်။ နယ်စည်းမျဥ်းက ဇီဝမျိုးကွဲများပေါင်စည်းစနစ်နှင့် ကပ်လျက်တည်ရှိကာ ကျိုးတို့ကျဲတဲ ဖွဲ့စည်းထားသည့် ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချူပ်ခွင့်ရ ဂြိုလ်ငယ်လေးများနှင့် အတန်ငယ် ဝေးလံပေသည်။

မထွက်ခွာမီတွင် အခြေစိုက်စခန်းက လူများကို အားပြန်ဖြည့်ရန်အတွက် တစ်ရက်နှင့် နေ့တစ်ဝက် နားရက်ပေးထားသည်။ ပြင်ပကမ္ဘာကြီးနှင့် ဆက်သွယ်ခွင့်မပြုဘဲ ထွက်ခွာမှုအတွက် ပြင်ဆင်မှုများဆောင်ရွက်ရန်အတွက် ခွင့်ပြုပေးရန် ရည်ရွယ်ထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

လင်းဟန်က ပျင်းပျင်းရိရိ နေခဲလှရာ အပြင်မထွက်တော့ဘဲနှင့် အခန်းထဲမှာသာ အချက်အလက်များကို ပြန်လည်သုံးသပ်နေခဲ့သည်။

လင်းဟန်က ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး သိပ်မကောင်းလှသည့်အပြင် ယခင်ကလည်း အခြေစိုက်စခန်းသို့ မရောက်ခဲ့ဖူးဘဲ အဖွဲ့အစည်းနှင့် အိမ်ကြား သွားလာမှုသည်ပင် ရှားပါးလွန်းလှသည်။ လူအများနှင့် ဆက်သွယ်ပြောဆိုမှုလည်း သိပ်မများသဖြင့် ဂလင်းထိခိုက်ထားသော အိုမီဂါများအကြောင်းကို သိပ်မသိပေ။

အခြေစိုက်တပ်စခန်း၏ အင်တာနက်ကိုလည်း စေ့စေ့စပ်စပ် ထိန်းချုပ်ထားသဖြင့် လင်းဟန်၏ ရှာဖွေမှုက ကန့်သတ်ခံထားရပြီး သူတွေ့ထားသော သတင်းအချက်အလက်များက တန်ဖိုးသိပ်မရှိလှပေ။

အရာအားလုံးက ချောင်ပိတ်မိနေခဲ့သည်။

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင် သူ့အား ပြောပြရန် ငြင်းဆန်မှုက လွန်လွန်းသည်ဟု မထင်ပေ။ သူသည်လည်း ကိုယ်ပိုင်အတွေးများ ရှိနေသဖြင့် လင်းဟန် သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေသော်ငြား အခြားသူများ၏ ခံစားချက်ကို ထည့်မစဥ်းစား၍ မဖြစ်ပေ။

သူက စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်မိရုံသာ...

သို့သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင် အရာအားလုံးကို ကိုင်တွယ်နိုင်မည်ဟု သူ ယုံကြည်နေကာ သူ၏ အကူအညီ လိုလာခဲ့ပါက ဖွင့်ပြောလာမည်ဟုလည်း ယုံကြည်နေသည်။

လင်းဟန် ဆိုဖာကို မီကာ ဓါတ်ပုံဘောင်လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ အိပ်ချင်နေသည့် သူ့မျက်လုံးကို မှေးကျဥ်းလိုက်ပြီး ဓါတ်ပုံအတွင်းရှိ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အပြုံးမျက်နှာလေးကနေ ပြတင်းပေါက်ထံ အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီးနောက် ယနေ့ရက်စွဲကို ရုတ်တရက် သတိရမိသွားသည်။

သူမသာ ရှိနေသေးပါက ယနေ့တွင် သူ့အား "မွေးနေ့မှာ ပျော်ရွှင်ပါစေ... ဟန်ဟန်ရေ"ဟု နူးနူးညံ့ညံ့ ပြောလာပေလိမ့်မည်။

လင်းဟန်က ရုတ်တရက်ဆိုသလို စိတ်ဝင်စားမှု ပျောက်ဆုံးသွားပြီး ဆိုဖာထဲသို့ နစ်ဝင်သွားသည်အထိ ကိုယ်ကို ပစ်ဝင်လိုက်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ သေဆုံးပြီးကတည်းက မွေးနေ့ သိပ်မလုပ်ဖြစ်သော်လည်း ယခင်မွေးနေ့များမှ ရရှိခဲ့သည့် ပျော်ရွှင်မှုများကြောင့် ဖြစ်မည်။ လင်းဟန်က တမင်တကာ မေ့ထားသည့်တိုင် ဤနေ့အား အမြဲတမ်း သတိရမိနေဆဲပင်။

သူ့မိခင် ပြောခဲ့ဖူးသည်။ 'မမေ့နဲ့နော်... မားက သားအတွက် နှစ်တိုင်း မွေးနေ့ဆုတောင်းပေးမယ်'

လင်းဟန်၏ မျက်လုံးများက အနည်းငယ် ခပ်စပ်စပ် ဖြစ်လာလေသည်။ သူ့မျက်လုံးကို မှိတ်ကာ သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ ချလိုက်မိသည်။

မား... သားရဲ့ မွေးနေ့တိုင်း ပျော်စရာ ကောင်းနေတုန်းပါပဲ...

လင်းဟန်က ဘယ်လောက် ကြာကြာ အိပ်လိုက်မိသည်ကို မသိလိုက်ဘဲ တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရချိန်တွင် ရုတ်တရက် နိုးလာခဲ့သည်။

မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သောအခါ ပြတင်းပေါက် အပြင်ဘက်မှ ကောင်းကင်ကြီးသည်ပင် စတင် မှောင်မဲလာချေပြီ။ တံခါးခေါက်သံက စိတ်ရှည်လက်ရှည်ဖြင် ဆက်လက်ထွက်ပေါ်လာဆဲပင်။ လင်းဟန်ထရပ်ကာ စိတ်ရှုပ်ထွေးဟန်ဖြင့် တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

တံခါးအပြင်ဘက်တွင် ဟယ့်ယွင်ထင်ရပ်နေပြီး အရပ်မြင့်မြင့် ပုံသဏ္ဍာန်ကြောင့် လင်းဟန် တံခါးကို ရုတ်တရက် ဖွင့်မိသွားချိန်တွင် တစ်ခဏမျှ မိန်းမောသွားလေသည်။

"ဗိုလ်ချုပ်လား"

လင်းဟန် အရင်ဆုံး စကားစပြောလိုက်သည်၊

"တစ်ခုခု ဖြစ်လို့လား"

အချိန်အတော်ကြာမှ ဟယ့်ယွင်ထင်တစ်ယောက် ခေါင်းခါပြလာမည်ဟု မထင်ထားပေ။

"ဘာကိစ္စမှ မဟုတ်ပါဘူး... ဒီနေ့ မစ္စတာလင်းရဲ့ မွေးနေ့လား"

လင်းဟန် တစ်ခဏမျှ အေးခဲသွားသည်။

"ဗိုလ်ချုပ် ဘယ်လိုသိတာလဲ"

ဟယ့်ယွင်ထင် တုံ့ဆိုင်းစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"အရင်တစ်ခေါက် မစ္စတာလင်း ပေးလာတဲ့ အချက်အလက်တွေထဲ မတော်တဆ တွေ့လိုက်မိလို့လေ"

လင်းဟန် သူ့အား ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပင်။

လင်းဟန်မှာ ဟယ့်ယွင်ထင်အား အခန်းရှေ့တွင် ရပ်မနေခိုင်းသင့်ကြောင်း အသိစိတ်ရှိနေသေးသည်။ "အရင်ဆုံး ဝင်လာလိုက်ပါ"

ဟယ့်ယွင်ထင်က ပုံမှန်အဝတ်အစားများ ဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်ပြီး ငွေရောင် ဆံနွယ်အချို့က နဖူးထက်တွင် ဝေ့ဝဲကျနေသည်။ အလွန်တရာ အေးစက်ပုံပေါက်နေသေးသော်ငြား ညနေခင်း နေရောင်အောက်တွင် သူနှင့် မသက်ဆိုင်သော အလင်းရောင်နွေးနွေးလေးတစ်ခု ဖုံးအုပ်ထားနေပုံပင်။

လင်းဟန် တံခါးပိတ်လိုက်သည်။

"ဒီနေ့က တကယ် ကျွန်တော့် မွေးနေ့ပါ... ဒါပေမယ့်..."

သူက ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ...

ဟယ့်ယွင်ထင်က တစ်နေရာတည်းတွင် အကြာကြီး ရပ်နေပြီးမှ စစ်ဘောင်းဘီများထဲမှ တစ်စုံတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

"မစ္စတာလင်းကို မွေးနေ့လက်ဆောင် လာပေးတာ" သူပြောလိုက်သည်။

လင်းဟန်မှာ ဟယ့်ယွင်ထင်အတွက် ရေငှဲ့ပေးဟန် ပြုစဥ် အေးခဲသွားလေသည်။ လင်းဟန် ထိုသူအား လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့ရှေ့တွင် ခပ်မတ်မတ် ရပ်နေဆဲ ဖြစ်ပြီး အမူအယာများက အေးစက်နေကာ အသံအနေအထားတွင်လည်း မမြင်နိူင်သော တင်းအားများ ရှိနေသည်။

လင်းဟန် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ လက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ "ဒါက..."

"ဒါက ကိုယ်မစ်ရှင်တစ်ခုမှာ ပါခဲ့တုန်းက ကျလာတဲ့ ဥက္ကာခဲလေ... ဒါကို ရှောင်ဖို့အတွက် ဂြိုလ်သေးသေးတစ်ခုမှာ နေ့တစ်ဝက်လောက် နေခဲ့ရသေးတယ်"

ဟယ့်ယွင်ထင် ရှင်းပြလိုက်သည်။

သူက စကားပြောသိပ်မကောင်းသည်ကြောင့် ဖြစ်မည်။ ရှည်လျားသော စကားများ ပြောသည့်အချိန်တိုင်း ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အသံအနေအထားက သာမန်နှင့် ကွဲပြားနေသည်။

အေးစက်နေသော စစ်သားတစ်ယောက် မဟုတ်တော့သည့်အလား တာဝန်များကို ကျောပေါ်မှ ခေတ္တပြန်ချထားသည့်အလား သက်ဝင်တက်ကြွနေသော လူသားတစ်ယောက်လိုပင်။ ဟယ့်ယွင်ထင် ဆက်ပြောလိုက်သည်။

"လုအန်းဟယ် အဖွဲ့ဆီကို ပြန်သွားမှာ စောင့်နေရင်း အပိုင်းအစတစ်ခုယူပြီး ပြန်သယ်လာခဲ့တာ"

အခြားနေရာတစ်ခုမှ ပြန်လာသော ခရီးစဥ်တွင် အကြီးမားဆုံးနှင့် အတောက်ပဆုံးသော ဥက္ကာခဲကြီးမှာ ရာသီဥတုကြောင့် လောင်ကျွမ်းခြင်း အငွေ့ပျံသွားခြင်းမျိုး မရှိဘဲ ကျဆင်းလာပြီး ချိုင့်ရာများဖြင့် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကွဲ၍ ပြန့်ကျဲသွားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

ယင်းထံတွင် ထူးခြားသော ဝိသေသသနများ ရှိမရှိ မသိရသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ လွှင့်မပစ်နိုင်ဘဲ အခြေစိုက်စခန်းတွင် သိမ်းထားခဲ့သည်။

"လတ်တလောမှာ စခန်းကလူတိုင်းက အပြင်ထွက်ဖို့ အချိန်မရှိကြတော့ မစ္စတာလင်းကို ပေးဖို့အတွက် ဒါထက်ပိုကောင်းတာ မတွေ့တော့ဘူး... ကိုယ် စဥ်းစားကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ဒါပဲ ယူလာခဲ့လိုက်တော့တာ"

ဟယ့်ယွင်ထင်က ခြေတစ်လှမ်း ရှေ့တိုးကာ လက်ဖဝါး ဖြန့်ပြလိုက်သည်။ ယင်းက ထူးခြားပြောင်မြောက်လှသော တစ်ဝက်တစ်ပျက် ချောမွေ့ကာ တစ်ဝက်က ကြမ်းထော်နေသည့် အစိမ်းရင့်ရောင် ဥက္ကာခဲလေးတစ်ခု ဖြစ်ကာ အလင်းနှစ်ပေါင်းများစွာ ဝေးကွာနေသည့် ကြယ်တာရာများ၏ ရနံ့လေး ရနေသည်။

ယင်းက ဥက္ကာခဲလေးတစ်ခုသာ ဖြစ်သော်လည်း ကြယ်တစ်လုံးလည်း ဖြစ်နိုင်သေးသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က ဥက္ကာခဲ၏ အစိတ်အပိုင်းကို လင်းဟန်လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်သည်။

"မွေးနေ့မှာ ပျော်ရွှင်ပါစေ"

【အခုလောလောဆယ် မင်းကို မပြောနိုင်တဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေ ရှိနေသေးတယ်】

【ဒါပေမယ့် မစ္စတာလင်းကို မပျော်မရွှင် မဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်တယ်】

ဟယ့်ယွင်ထင်က ဥက္ကာခဲကို လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် မကြာမီပင် ငြိမ်ကျသွားလေသည်။

လင်းဟန်လက်ထဲမှ ပစ္စည်းက ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အနွေးဓါတ်လေး စွဲထင်နေဆဲ ဖြစ်ပြီး တစ်ဖက်တွင်လည်း 'မွေးနေ့မှာ ပျော်ရွှင်ပါစေ'ဟု ကြားလိုက်ရပြီးနောက် တွေဝေမိန်းမောမိနေသည်။

ထိုရိုးရှင်းသော စကားလုံးလေးများကို မကြားခဲ့ရသည်မှာ အတော်ကြာခဲ့လေပြီ။

သူက သေချာပေါက်ပင် ကြည့်လို့သိပ်မကောင်းဘဲ ထူးခြားသော ပုံစံရှိသည့် ကျောက်တုံးလေးကို ကြည့်ကာ နှလုံးသားထဲတွင် ပေါ့ပါးသိမ်မွေ့သည့် တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ပြည့်နှက်သွားလေသည်။

သူ့နှလုံးသားက လစ်ဟာနေခဲ့ရသည်မှာ အချိန်အတော်ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ဤအခိုက်အတန့်လေးတွင် ထူးဆန်းသော်လည်း နူးညံ့လှသည့် ခံစားချက်တစ်ခု မြင့်တက်လာကာ ပျံ့နှံ့သွားလေပြီးနောက် လင်းဟန်၏ လက်ချောင်းထိပ်လေးများထံ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေသည်။

လင်းဟန်က ကျောက်တုံးလေးကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့် သိမ်းယူလိုက်ပြီး မျက်လွှာချ၍ တီးတိုးပြောလိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပါ ဗိုလ်ချုပ်"

သူထင်ထားခဲ့သည်မှာ သူသာ ဟယ့်ယွင်ထင်အား ချီကျားဇယ်အကြောင်း ပြောလိုက်ပါက ဂလင်းပျက်စီးထားသော အိုမီဂါများအကြောင်း ပြန်လည် ပြောပြလိမ့်မည်ဟုပင်။ သို့သော်လည်း သူ့ဘက်မှ ဟယ့်ယွင်ထင်အား စိတ်လိုလက်ရ ပြောခဲ့သည်ကြောင့် တစ်ဖက်ကလည်း လင်းဟန်အား စည်းမျဥ်းများကို ချိုးဖောက်ကာ လျှို့ဝှက်ချက်များ ထုတ်ဖော်ပြောပြရမည်ဟု မဆိုလိုပါပေ။

လင်းဟန်က ထိုသဘောတရားကို နားလည်ပါသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်တစ်ယောက် သူဒေါသထွက်နေမည်ဟု တွေးမိနေသဖြင့် သူ့ရှေ့သို့ ဂရုတစိုက်နှင့် ပေါ်လာခဲ့သည်ကို မထင်ထားမိခဲ့ပေ။

လင်းဟန်က အချိန်အတော်ကြာ စကားပြောလာခြင်း မရှိသဖြင့် ကသိကအောက် ဖြစ်နေရသော လေထုမှာ မလျော့ပါးသေးပေ။ ဟယ့်ယွင်ထင်မှာလည်း လက်ဆောင်ကို သဘောမကျသည့်အတွက်ကြောင့်ဟု အထင်လွဲသွားလေသည်။ သူ တစ်ခဏမျှ တန့်သွားပြီးနောက် ရှင်းပြလိုက်သည်။

"မစ္စတာလင်း... ဒါက ကြည့်လို့သိပ်မကောင်းတာကို စိတ်မရှိပါနဲ့နော်"

လင်းဟန် ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ကို မော့ကြည့်ကာ စိတ်မရှိပါကြောင်း ပြောပြချင်မိသည်။

"ဒါက တကယ့် ကြယ်တံခွန်အစစ်ပါ... ကိုယ်မင်းကို လိမ်နေတာ မဟုတ်ဘူး" လင်းဟန်၏ အဖြေကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ ဟယ့်ယွင်ထင် ထပ်ပြောလိုက်သည်။

"မစ္စတာလင်း ဒါကို သဘောမကျရင် အခွင့်အရေး ရမှ နောက်တစ်ခုနဲ့ လဲပေးမယ်လေ"

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အခွင့်အရေးများစွာ ရှိနေသေးသည်။

လင်းဟန် ထိုစကားအား ကြားလိုက်ရသောအခါ ဟယ့်ယွင်ထင် စကားများ၏ ဆိုလိုရင်းကို တဖြည်းဖြည်း နားလည်သွားလေသည်။ အဆုံးတွင် နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးများကို ပင့်၍ ပြုံးလိုက်ပြီး နက်ဆွေးနေသော မျက်ဆံလေးများက အလင်းရောင်များ တလက်လက် တောက်ပနေကာ ထိုနေ့က ဟယ့်ယွင်ထင် တွေ့ခဲ့ရသည့် ကြယ်စင်တန်းလေးများထက်ပင် တောက်ပနေသေးသည်။

"ကြယ်တံခွန်လေးအတွက် ကျေးဇူးပါ ဗိုလ်ချုပ်" လင်းဟန်က အလင်းနှစ်ပေါင်း သောင်းချီအကွာအဝေးမှ လက်ဆောင်ကို ကိုင်ထားသည်။

"ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တယ်"

ထိုမှသာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ နှလုံးသား ငြိမ်ကျသွားပုံရသည်။ ပြယုဒ်တစ်ခုအနေဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော အမူအရာ လွင့်ပြယ်သွားသောအခါ ထူးမခြားနားပုံစံ ထပ်ဖြစ်လာသည်။

သို့သော်လည်း လင်းဟန်ကမူ ဤမျက်နှာအနေအထားက ချဥ်းကပ်ရမလွယ်ကူသူဟု မတွေးမိတော့ပေ။ ထိုအစား ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အေးစက်မှုများ နောက်မှ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စိတ်ခံစားချက်လေးများကို ဖမ်းမိနိုင်လိုက်သည့်အတွက် ပျော်ရွှင်မှု ခပ်ရေးရေး ခံစားလိုက်ရသည်။

ဒီလျှို့ဝှက်ချက်သေးသေးလေးကို သိတာ ငါတစ်ယောက်တည်းပဲ...

လင်းဟန်မှာ တစ်ဖက်လူက တစ်နေရာတည်းမှာပင် ရပ်နေပြီး တစ်စုံတစ်ခု တွေးနေပုံရသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဗိုလ်ချုပ်" လင်းဟန် ခေါ်လိုက်သည်။ "ဘာဖြစ်လို့လဲ"

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အမူအရာများထဲတွင် ဝေခွဲမရဖြစ်နေဟန်များကို တွေ့လိုက်ရသည်။

လင်းဟန်က လုအန်းဟယ် တစ်ခါက ပြောခဲ့ဖူးသည်ကို အမှတ်ရခဲ့မိသည်။ ဗိုလ်ချုပ်က တစ်ခါမှ မွေးနေ့ မလုပ်ခဲ့ဖူးဘဲ မိမိ၏ မွေးနေ့ကိုပင် မမှတ်မိဟူ၍ပင်။

ဟယ့်ယွင်ထင် မေးလာသည်။

"ဒီနေ့လို နေ့မျိုးမှာ... မွေးနေ့လက်ဆောင် ပေးတာအပြင် အခြားနည်းလမ်းနဲ့ အချိန်ကုန်ဆုံးတာမျိုးတွေ ရှိလား"

ထို့သို့ ပြောနေရင်း ဟယ့်ယွင်ထင်မှာလည်း မွေးနေ့ကောင်းကောင်း မရခဲ့ပုံပင်။ အချိန်ကောင်းတစ်ခု မရခဲ့ရုံသာမက ဓါးနှင့်ထိုးခံရလုနီးပါး ဖြစ်သွားပြီး ပုခုံးထက်မှ ဒဏ်ရာကို ပိုပြီး ဆိုးဝါးသွားစေခဲ့သည်။

လင်းဟန်မှာ ထိုနေ့က ဟယ့်ယွင်ထင်အပေါ် ခံစားချက် အတက်အကျများနေခဲ့မိသည့်အတွက် နောင်တရမိသွားသည်။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သူနှင့် အချိန်ကြာကြာ အတူရှိနေပေးခဲ့သင့်သည်ပင်။

👾

စာရေးသူမှာ ပြောစရာ ရှိပါတယ်း

ဒီဝတ္ထုရဲ့ အဓိကအနေအထားက စိတ်ခံစားချက်တွေ အကြောင်းပါပဲ... နည်းနည်းချိုပြီးတော့ ဇာတ်ကြောင်းကလည်း တအားကြီး မပြင်းထန်ပါဘူးနော်...QAQ

Prev Next