အပိုင်း ၄

၈၀ ခုနှစ်၌ ဗီလိန်လေး၏ မေမေအဖြစ် နိုးထလာခြင်း 

အပိုင်း ၄

ဝမ်ယင်လျန်သည် တစ်ယောက်တည်း မလာဘဲ သူ့ချွေးမ ကျန်းရှောင်လီနှင့်အတူ ရောက်လာသည်။

လီယွီလန်၏ မိသားစုတွင် မွေးချင်းသုံးယောက်ရှိသည်။

အစ်မအကြီးဆုံး လီယွီမေ၊ အငယ်ဆုံးမောင် လီအိုက်ကောနှင့် လီယွီလန်သည် အလယ်တွင် ဒုတိယမြောက်သမီးဖြစ်သည်။

လီယွီလန်၏ မိသားစုသည် အလွန်ရှေးရိုးဆန်သော မိသားစုဖြစ်သည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် သားမထွန်းခင်ကတည်းက သူမသည် သမီးနှစ်ယောက်ကို ဆက်တိုက်မွေးဖွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူမ၏ခါးသည် မတ်နိုင်သောကြောင့် သူမသည် ဤသားကို အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသည်။

လီအိုက်ကောကို အရင်က လီအိုက်ကောလို့ မခေါ်ဘဲ လီထျန်းစီလို့ ခေါ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်  လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေစဉ်တွင် ပြဿနာဖြစ်စေမည်ကို ကြောက်ရွံ့သောကြောင့် သူ့ကို လီအိုက်ကောဟု ပြောင်းလဲခဲ့သည်။

ဤအဖိုးတန်သော သားလေးကြောင့် လီယွီမေနှင့် လီယွီလန်တို့သည် ငယ်စဉ်ကပင် မောင်လေးကို အရာရာတွင် ဦးစားပေးခဲ့ရပြီး မောင်လေးအတွက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ စတေးရမည်ဟု ငယ်စဉ်ကပင် သွန်သင်ခံခဲ့ရသည်။

အစ်မအကြီးဆုံး လီယွီမေမှာ မညည်းညူခဲ့ပေမယ့် လီယွီလန်ကတော့ အဲ့တာကို မကြိုက်ခဲ့ပေ။

လီယွီလန်သည် သူမ ငယ်စဉ်ကတည်းက အမှန်တရားကို နားလည်ခဲ့သည်။ သူမ၏ မိသားစုသည် ယုံကြည်စိတ်ချလို့ မရတာကြောင့် သူမသည် သူမဘာသာ အစီအစဉ်ဆွဲခဲ့သည်။

အထက်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်မတက်ဘဲ သူမသည် များစွာသော အလုပ်စာမေးပွဲတွေ ဖြေဖို့ ပိုက်ဆံချေးခဲ့ပြီး ပိုးထည်စက်ရုံမှာ စာရင်းကိုင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

အလုပ်ဆင်းပြီးနောက် သူ့မိသားစုက သူမကို လစာပေးခိုင်းပေမယ့် လီယွီလန်က တစ်ဝက်လောက်သာ ပေးဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ဝမ်ယင်လျန်သည် သူမကို ကျေးဇူးကန်းတယ်ဆိုကာ စကားတွေက ဤသမီးသည် ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ရတာ အကျိုးမရှိဘူးဆိုပြီး ဆူပူကြိမ်းမောင်းခဲ့သည်။

သူမ ဆူပူကြိမ်းမောင်းသောအခါ လီယွီလန်ကလည်း မကြားချင်ဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။ သူမသည် အသားနှစ်တုံးကို ဆုံးရှုံးခံမည် မဟုတ်ဘဲ အကျိုးကျေးဇူးများကို သူမရယူခဲ့သည်မှာ မှန်သည်။

သူမနှင့် ကုရှန်းတို့၏ အိမ်ထောင်ရေးသည် သူမ၏ မိသားစုနှင့်လည်း သက်ဆိုင်တယ်လို့ ပြောခဲ့သည်။ 

ပို၍အတိအကျဆို အဲ့တာက လီအိုက်ကောနှင့် သက်ဆိုင်သည်။

မိသားစုအကြောင်း ပြောရမည်။

လီမိသားစုသည် မကောင်းပေမယ့် ကုမိသားစုသည် ပိုပြီးကောင်းနေတာမျိုး မဟုတ်ပေ။

ပြောရမယ်ဆို ကုရှန်းနှင့် လီယွီလန်၏ အခြေအနေသည် အနည်းငယ် တူညီသည်။

သူတို့သည် မိသားစုတွင် ဒုတိယမြောက် က‌လေးများ ဖြစ်ကြသည်။ ဒါပေမယ့် ကုမိသားစုတွင် သားနှစ်ယောက်နှင့် သမီးငယ်တစ်ယောက်ရှိသည်။ သို့သော် စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာက လီမိသားစုက အငယ်ဆုံးသားကို အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်အဖြစ် မွေးမြူထားပြီး ကုမိသားစုက အငယ်ဆုံးသမီးကို အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အဖြစ် မွေးမြူထားတာ ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် ကုမိသားစု၏ အငယ်ဆုံးသမီး ကုချမ်ချမ်သည် လီအိုက်ကောနှင့် အသက် တူသည်။

လီအိုက်ကောသည် ကလေးဘဝကနေ အရွယ်ရောက်လာသည်အထိ သူ့မိဘများနှင့် အစ်မများက သူဘာပဲလိုချင်လိုချင် ပေးခဲ့သည်။

လီအိုက်ကော အရွယ်ရောက်လာတော့ သူသည် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို ချစ်မိသွားခဲ့ပြီး ထိုမိန်းကလေးမှာ ကုချမ်ချမ် ဖြစ်သည်။

ကုချမ်ချမ်သည်လည်း အလိုလိုက်ခံရပြီး  ကြီးပြင်းလာခဲ့သည်။ အဖေကုနှင့် အမေကုတို့သည်လည်း အသားစက်ရုံ၏ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူးနှင့် အလုပ်ရုံညွှန်ကြားရေးမှူး အသီးသီး ဖြစ်ကြသည်။ မြင့်မားသော အမြင်ဖြင့် သူသည် သာမန်လူဖြစ်ပြီး ပျင်းရိသော လီအိုက်ကောကို ဘယ်လိုလုပ် မြင်နိုင်မှာလဲ?

လီအိုက်ကောသည် လဝက်လောက် နောက်ကလိုက်ကာ တိုက်ပွဲဝင်ပြီးနောက် ကုမိသားနှင့် လီမိသားစုတို့၏ အဘိုးများသည် အချင်းချင်း သိကြပြီး ကလေးအချင်းချင်း ပေးစားမယ်ဆိုပြီး ကတိပေးခဲ့ကြသည်ကို သူ မသိခဲ့ပေ။ ပါတနာကတော့ ကုချမ်ချမ်ဖြစ်သည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် သူ့သားကို အမြဲတမ်း ယုယခဲ့ပြီး သူမသားကို ထိုကဲ့သို့ စိတ်ပူပန်နေတာကို  မြင်သောအခါတွင် သူမအနေနှင့် ဘာမှမလုပ်နိုင်ပေ။

ကုချမ်ချမ်နှင့် လက်ထပ်ခြင်းသည် အခွင့်အရေးများစွာရှိသည့် အသားစက်ရုံခေါင်းဆောင်၏ သားမက်ဖြစ်တာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် တံခါးဆီသို့ တည့်တည့်သွားခဲ့သည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် အရှက်မရှိသူလည်းဖြစ်သည်။ သူမသည် အသားစက်ရုံတွင် လိုက်ဖွခဲ့ပြီး ကလေးတွေ ပေးစားမယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း လူတိုင်းကို သိစေခဲ့သည်။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် သူမသည် ကုချမ်ချမ်အား လီအိုက်ကောကို လက်ထပ်ဖို့ ဖိအားပေးရန် လိုလားခဲ့သည်။

အပြင်က ကောလာဟလတွေကြောင့် ကုမိသားစုသည် စိတ်ဆိုးပြီး ကုချမ်ချမ်လည်း သေအောင် ကြောက်ခဲ့သည်။

ကုချမ်ချမ်သည် လီအိုက်ကော၏ မျက်နှာကို မြင်သောအခါ အန်ချင်လာတာကို သူမ ဘယ်လိုလုပ် လက်ထပ်နိုင်ပါ့မလဲ?

အလျင်စလို သူမသည် ဖြေရှင်းဖို့ တကယ် စဉ်းစားခဲ့ပြီး သူမအမေ ထန်ချွန်းဟုန်ကို ချက်ချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ " ကလေးတွေ ပေးစားမယ်ဆိုပေမယ့် ဘယ်သူလဲဆိုတာတော့ မသတ်မှတ်ထားဘူးမလား? သမီးရဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုက ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူ မရှိသေးဘူးလေ။ ဒုတိယမြောက်သမီး..."

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့တာက သူမသည် သူမကိုယ်သူမ အနစ်နာမခံနိုင်ဘူးလို့ ဆိုလိုတာပါ။

ထန်ချွန်းဟုန်သည် သူ့သမီးကို ပိုပြီး ချစ်မြတ်နိုးသည်။ ဒါပေမယ့် ဝမ်ယင်လျန်က စက်ဆုပ်သဖြင့် ကုရှန်းကို ချက်ချင်း တွန်းပို့လိုက်သည်။

ကိုယ်တိုင် အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ လုပ်မလို့လား? ဒီအဓိပ္ပာယ်မရှိတာကို ကုရှန်းနဲ့ လီယွီလန်ကို ပေးလိုက်မယ်လေ။

ဝမ်ယင်လျန်သည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ သူမသည် မလိုလားခဲ့ပေ။

သမီးနှစ်ယောက်က သူမလက်ထဲမှာ ရတနာတွေမဟုတ်ပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးက ကြည့်ကောင်းပြီး တစ်ယောက်က တခြားတစ်ယောက်ထက် ပိုကြည့်ကောင်းကာ လီယွီမေနဲ့ လီယွီလန်တို့ထက် ရုပ်ရည်ပိုချော‌မောတဲ့ မိန်းကလေးဆိုတာ မရှိပါပေ။

လီယွီမေသည် အစောပိုင်းနှစ်များတွင် စက်ရုံမန်နေဂျာ၏ သားနှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး လီမိသားစုသည် ချိုမြိန်မှုများစွာရှိခဲ့သည်။

အခုချိန်မှာ လီယွီလန်က အိမ်ထောင်ပြုဖို့ အလှည့်ရောက်လာပြီ ဖြစ်ပေမယ့် ကုရှန်ကို ဘယ်လိုလုပ် ပြီးစလွယ်ပဲ လက်ထပ်ဖို့ သူမစိတ်ကို ကောင်းကောင်း ပြင်ဆင်ထားရမှာလဲ? 

ဝမ်ယင်လျန်က တွန့်ဆုတ်နေသော်လည်း ထန်ချွန်းဟုန်က သူမကို လာတွေ့သည်။

အရင်က ဝမ်ယင်လျန်ရဲ့ ရွံရှာဖွယ် လှည့်ကွက်အားလုံးကို သူမကိုပေးခဲ့ပြီး ကုရှန်ကို တံခါးဆီသို့ တိုက်ရိုက်ခေါ်သွားခဲ့သည်။

လီယွီလန်ကို ခရိုင်စီးပွားရေးဗျူရိုရဲ့ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူး၏ သား ကောင်းကျစ်ချမ်းမှ နှောင့်ယှက်နေခဲ့သည်။

လီယွီလန်သည် ကောင်းကျစ်ချမ်းကို အလွန်မုန်းတီးပြီး သူမသည် သူ့ကို လက်မထပ်ချင်သော်လည်း သူမ၏ မိဘများ ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် သူ့ကို လက်ထပ်ရန် စီစဉ်ထားကြောင်း ထင်ရှားသည်။

လီယွီလန်သည် ကောင်းကျစ်ချမ်းကို ဖယ်ရှားရန် စိတ်အားထက်သန်နေချိန် ကုရှန်းသည် တံခါးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ထိုအချိန်တွင် သူမက ကုမိသားစုအပေါ် အမြင်ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ သူမသည် ကုမိသားစုအကြောင်းကို နားနှစ်ဖက်လုံးတွင်သာ ကြားနေရသည်။ ပထမတစ်ချက်တွင် ကုရှန်းသည် ထန်ချွန်းဟုန်မှ လာရန် တွန်းအားပေးခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ထိုအချိန်တွင် လီယွီလန်သည် သူ့အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ 

ဝမ်ယင်လျန်နှင့် ထန်ချွန်းဟုန်တို့သည် ပြိုင်ဆိုင်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။

လီယွီလန်နှင့် ကုရှန်တို့သည် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဆက်သွယ်ခဲ့ပြီး ထို့နောက် ကုရှန်းသည် လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်ဟု သူမ ခံစားခဲ့ရသည်။

ထို့အပြင် ကုရှန်းက ကောင်းကျစ်ချမ်း၏ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် သူမကို ကူညီနိုင်ကြောင်းပြောပြီး လီယွီလန်သည် သူမ၏မိသားစုစီစဉ်မှုမှ လွတ်မြောက်ချင်သောကြောင့် သူတို့နှစ်ဦးသည် လက်ထပ်ခဲ့သည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် ဒေါသအရမ်းထွက်ပြီး မူးလဲလုနီးပါးဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ထန်ချွမ်းဟုန်သည် ဝမ်ယင်လျန်၏ နောက်ကွယ်မှ ကလေးချင်း လက်ထပ်ပေးမယ်ဆိုတာကို ဆုပ်ကိုင်ထားသောကြောင့် သူမကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ခဲ့သော်လည်း လိီယွီလန်နှင့် ကုရှန်းကျန်းတို့ လက်ထပ်လိုက်သည်ကို သူမ တွေ့ရတော့ လီယွီလန်သည် ဝမ်ယင်လျန်၏ သမီးဖြစ်သောကြောင့် သူမသည် စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာပဲ လီယွီလန်နဲ့ ကုရှန်းတို့က လက်ထပ်ပြီးတာနဲ့ ထွက်သွားခဲ့ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ထန်ချွမ်းဟုန်သည် လီယွီလန်ကို မကြိုက်ရင်တောင် သူမအား ခက်ခဲအောင် မလုပ်နိုင်တော့ပေ။ မိသားစု ညစာစားပွဲများတွင် သူမကို အများစု လျစ်လျူရှုထားသော်လည်း ထိုအချိန်တွင် ကုရှန်းသည် သူမရှေ့တွင်ရှိနေပြီး လီယွီလန်လည်း ပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်။

လိုရင်းပြောရရင်တော့ လီယွီလန်က သူ့အိမ်ထောင်ရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကြေကွဲစရာက စာအုပ်ထဲမှာ ဘာမှမရှိဘူး...

နောက်ပိုင်းတွင် ကုရှန်းသည် ထွန်စက်စက်ရုံမှ အလုပ်ထွက်ခဲ့ပြီး လီယွီလန်ရဲ့ ပံ့ပိုးကူညီမှုကြောင့် ကုမိသားစုမှ လီယွီလန်ကို ပိုပိုပြီး သဘောမကျ၊ ရွံရှာလာခဲ့ကြသည်။

လီမိသားစုက ပိုလို့တောင် ဆိုးသေးသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဝမ်ယင်လျန်သည် အရေးပါမှုကို မသိသည့်အတွက် တံခါးဆီသို့ တိုက်ရိုက်သွားပြီး လီယွီလန်ကို ကြိမ်းမောင်းကာ သူတို့ အသက်မရှင်နိုင်ရင်တောင် သူမသည် ကူညီမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောခဲ့သည်။

အဲဒီနောက် ကုရှန်းက ပိုက်ဆံရှာပြီး သူပြန်လာတိုင်း အိတ်ကြီးအိတ်ငယ်တွေနဲ့ လီနဲ့ကုရဲ့အိမ်တွေဆီ ယူလာခဲ့ပြီးမှသာ ဝမ်ယင်လျန်က သူမရဲ့အပြုံးကို ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။

အဲ့ဒီအကြောင်းပြောရင် ကုရှန်းက မျက်စိကျစရာဖြစ်ပြီး ဝမ်ယင်လျန်ကလည်း ဒါကို မြှောက်ပင့်ခဲ့သည်။ 

ဝမ်ယင်လျန်သည် ကြွားဝါတတ်သူ ဖြစ်သည်။

ဒုတိယသမီးလက်ထပ်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသားက လယ်ထွန်စက်စက်ရုံမှာ အလုပ်ကောင်းကောင်းကို ထွက်ခဲ့တာကြောင့် ဝမ်ယင်လျန်က သူမခေါင်းကို သတိရှိရှိ မော့မကြွားနိုင်တော့ဘူးလို့ လူအများက ပြောခဲ့ကြသည်။

ထို့နောက် ကုရှန်းက ကောင်းတာတွေ မျိုးစုံနဲ့ အိမ်တံခါးကို လာပြီးနောက် ဝမ်ယင်လျန်သည် ဒါတွေကို အိမ်နီးချင်းတွေရှေ့မှာ ကြွားဝါပြပြီး ဆုံးရှုံးသွားတဲ့ မျက်နှာကို ပြန်မယူဘဲ နေမလား?

ထို့အပြင် ဝမ်ယင်လျန်၏ စကားများသည် သူမသည် ၅မှတ်တွင် ၁၀မှတ် ပေးနိုင်တယ်ဆိုပြီး ပုံကြီးချဲ့ခဲ့တာကြောင့် ကုရှန်းသည် ငွေအမြောက်အမြား ရှာဖွေနိုင်ခဲ့သည်ဟု လူတိုင်းက အမှန်တကယ်ယုံကြည်ကြပြီး ကုရှန်းက တရားမ၀င် တစ်စုံတစ်ရာကို ပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းရှိမရှိ ခန့်မှန်းရန် ရည်ရွယ်ချက်များ ရှိခဲ့ကြသည်။ မဟုတ်ရင် မင်း ဘယ်လိုလုပ် ပိုက်ဆံတွေ အများကြီး ရနိုင်မလဲ…

ဒါပေမယ့် တချို့လူတွေက ရင်းနှီးဖို့တွက် မထိုက်တန်ကြဘူး။

သင်သည် ဘယ်လောက်ပဲ ရက်ရက်ရောရော ပေးလေ့ရှိသည်ဖြစ်စေ အဲ့တာကို ရပ်လိုက်သည်နှင့် ၎င်းသည် သင့်ကို ပြန်ကိုက်နေဦးမည်ဖြစ်သည်။

ဝမ်ယင်လျန်က အဲ့လိုလူ ဖြစ်သည်။

မဟုတ်ရင် ကုရှန်း ပြန်မရောက်တာ နှစ်ဝက်နီးပါးပဲရှိသေးတယ် ဝမ်ယင်လျန်က လီယွီလန်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ စီစဉ်ပြီးပြီ...

အိမ်နီးနားချင်းတွေကို ဟာသတွေ မကြည့်စေချင်ပေ။ တံခါးခေါက်သံကြားတော့ လီယွီလန်က သူမဝင်လာဖို့တွက် တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ ဝမ်ယင်လျန်နှင့် ကျန်းရှောင်လီတို့ ဝင်လာကြသည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် သူ့သမီး၏ အိမ်ကို အပြင်အိမ်အဖြစ် မဆက်ဆံဘဲ ဝင်လာသည်နှင့် လီယွီလန်ကို အကြိမ်အနည်းငယ် ကြိမ်းမောင်းခဲ့သည်။

ကျန်းရှောင်လီသည် ကလေးကို ချီပြီး ယောက္ခမနောက်သို့ လိုက်လာခဲ့သည်။

ကလေးကို ချော့မော့ရင်း သူမသည် လီယွီလန်ကို တိတ်တဆိတ် ကြည့်လိုက်သည်။

လီယွီလန်သည် အလွန်သတိရှိသည်။ သူမသည် အိမ်မှာတောင် ဗိုက်ကာကွယ်ပေးတဲ့ ဂါဝန်ကို ၀တ်ထားသည်။ အနီးကပ်မကြည့်ရင် သူ့ဗိုက်က ငါးလလောက်ရှိပြီဆိုတာ တကယ်ကို မမြင်ရပေ။

ဝမ်ယင်လျန်၏ စကားများသည် သေချာပေါက် နှစ်မျို့စရာ မကောင်းပေ။ လီယွိလန်က တပေါင်ကို အဲ့တာတွေ မကြားစေချင်တဲ့အတွက် "တပေါင်၊ အ‌မေ မင်းအဘွာနဲ့ ခဏလောက် စကားပြောမလို့။ မင်းတစ်ယောက်တည်း ခြံထဲမှာ ဆော့ချင်လား?"

သူမသည် လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်က တပေါင်ကို မှတ်မိနေသေးသည်။ ရန်ပွဲကြောင့် သူမသည် တခြားကလေးတွေနဲ့ ဆော့ကစားဖို့ သူ့ကို မမေးမိခဲ့ပေ။

တပေါင်သည် ဝမ်ယင်လျန်နှင့် ကျန်းရှောင်လီကို ကြည့်ပြီးနောက် သူ့အမေကိုကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်ကာ နာခံပြီး ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။

"ဒီကလေးနဲ့ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ? ငါ သူ့ကို ဘာခေါ်ရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး!" ဝမ်ယင်လျန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

လီယွီလန်က ဘာမှပြန်မပြောပေ။ ဝမ်ယင်လျန်နှင့် ထန်ချွန်းဟုန်တို့ နှစ်ဦးစလုံးသည် တပေါင်ကို ဆိုးရွားစွာ ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ တပေါင်သည် ဉာဏ်ကောင်းသော ကလေးဖြစ်ပြီး အဲ့တာကို သူကိုယ်တိုင် သိရှိနိုင်သောကြောင့် သူသည် သူတို့ကို အဘွားနှင့် ဘွားဘွားဟု ခေါ်ရန် ဝန်လေးခဲ့သည်။

မင်းအပေါ်မကောင်းရင် မခေါ်ပါနဲ့ ပြီးတော့ လီယွီလန်က သူ့ကို အတင်းအကြပ် မလုပ်ပါပေ။

စုတ်ပြတ်နေသော စာအုပ်ထဲတွင် ပြောထားသည်များကို တွေးကာ သူမသေဆုံးပြီးနောက် လီမိသားစုနှင့် ကုမိသားစုက တပေါင်ကို စောင့်ရှောက်ရန် ဆန္ဒမရှိခဲ့တာက လီယွီလန်သည် ဝမ်ယင်လျန်နှင့် အခြားသူများကို ပို၍ပင် စိတ်ပျက်သွားစေခဲ့သည်။

စာအုပ်ထဲက ဇာတ်ကွက်တော်တော်များများဟာ အနည်းငယ် ဒေါသထွက်စရာပေမယ့် သူတို့သည် တပေါင်ကို မလိုချင်ဘူးဆိုတာနှင့် သူတို့သည် အဲ့တာကို တကယ်လုပ်နိုင်တယ်ဆိုတာကို သူမ အလိုလိုခံစားရသည်။

"ဒီနေ့ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ?" လီယွီလန်က အေးစက်စက်နဲ့ ရေတစ်ခွက်ကိုတောင် မတိုက်ချင်ပေ။

"မင်းအမေနဲ့ စကားပြောနေတာလား?" ဝမ်ယင်လျန်သည် လီယွီလန်၏ နဖူးကို လက်ညှိုးနှင့်ထိုးရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း သူမသည် ရှောင်သွားခဲ့တာကြောင့် အရမ်း ဒေါသထွက်သွားခဲ့သည်။

သူ့ဘေးက ကျန်းရှောင်လီက ချောင်းဆိုးလိုက်ပြီး ဝမ်ယင်လျန်က ဒီနေ့ ဒီကိုလာရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို သတိရပြီး ဒေါသကို ထိန်းကာ သူမရဲ့ မျက်နှာက ပိုအံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်လာသည်။

"မင်းဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ ငါက မင်းအမေနော်၊ ငါက မင်းကို ဒုက္ခပေးပါ့မလား?" ဝမ်ယင်လျန်က ဒေါသတကြီးပြောလိုက်သည်။

လီယွီလန်သည် အဲ့တာက အမှန်မဟုတ်ဟု တွေးကာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် ဆက်ဆံရေးကို အနည်းငယ် ဖြေလျှော့ချင်ပုံရပြီး လီယွိလန်က ကာကွယ်နေတဲ့ ဗိုက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး "မင်း ဒီကလေးကို မသတ်ချင်ရင်လည်း မလုပ်ပါနဲ့။ ငါ မိသားစုနဲ့ ဆွေးနွေးပြီးသွားပြီ။ ကလေးမွေးပြီးရင် ငါကလေးကို အဝေးကိုပို့မယ်… မင်းနောက်ထပ်အိမ်ထောင်ပြုတဲ့အခါ မင်းမှာ ကလေးရှိတာကို လူတွေက စိတ်ထဲမထားကြမှာ။" 

လီယွီလန်က သူမနောက်ထပ် မိသားစုကိုပြောတော့ ရယ်လိုက်မိသည်။

ဝမ်ယင်လျန်သည် သူမကို မိသားစုက နောက်အိမ်ထောင်ပြုခွင့် အခြေအနေအကြောင်း ဆက်ပြောချင်နေတာတွေ့တော့ လီယွီလန်က သူမကို ကြားဖြတ်မပြောရ မနေနိုင်တော့ပေ။

 "အံ့သြလိုက်တာ၊ ကုရှန်းက အပြင်မှာ သေသွားတယ်ဆိုတာ ရှင်ဘာလို့ ဒီလောက်သေချာနေတာလဲ? အရင်က ရှင်တို့မိသားစုကို ပစ္စည်းတွေ အများကြီး ပေးခဲ့တာကို အခု ဒီလောက်စိတ်မရှည်တာနဲ့ သူက ထိုက်တန်ရဲ့လား?"

ဝမ်ယင်လျန်သည် အနည်းငယ် ဒုက္ခရောက်သွားတာကြောင့် နှုတ်ခမ်းများသည် လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။

ကုရှန်းက ပစ္စည်း တော်တော်များများကို ပေးခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ကုန်သွားပြီ! ဒါကြောင့် သူမက ဒီလို လှပတဲ့သမီးလေးကို သူ့အတွက် စောင့်ရှောက်ပေးရမှာလား?

"မယုံဘဲ မနေနဲ့။ ဒီသတင်းက တော်တော်ကို ပြန့်နေပြီး မင်းကိုယ်တိုင်အတွက် တက်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး စီစဉ်သင့်တယ်" ဝမ်ယင်လျန်က ဆက်ပြောသည်။

လီယွီလန်၏ မျက်နှာသည် အလွန်ရုပ်ဆိုးလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် သူမသည် အမြန်လှည့်ကာ "ကောင်းပြီ၊ ဒါဆို ဒီကိစ္စကို လောလောဆယ် မပြောတော့ဘူး။"

"ဒီကလေးက လရင့်လာရင် မင်းဖုံးကွယ်လို့ မရတော့ဘူး မဟုတ်လား" ဝမ်ယင်လျန်က  လီယွီလန်ရဲ့ ဗိုက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ " ဒါကို ပိုးထည်စက်ရုံက တွေ့သွားရင် မင်းကို အလုပ်ထုတ်လိမ့်မယ်။ မင်း အခုချိန်မှာ ရှောင်လီကို မင်း အလုပ်ကို ပေးသင့်တယ်လို့ ငါထင်တယ်။ ငါ ရှောင်လီကို ခေါ်လာခဲ့တယ် အခု မင်း စက်ရုံကို သွားပြီးတော့ အဲ့တာကို လုပ်လိုက်။ ပြီးသွားပြီပေါ့!"