MM Story Teller

Chapter 86

Viewers 7k

🐯Chapter 86

အယ်လ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်သို့ နောက်ထပ် ခရီးတို လာခဲ့ခြင်းမှာ အခြေအနေကြည့်ရန်နှင့် ထမင်းတစ်နပ်စားရန် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ စားသောက်ဆိုင် ပြန်လည် ပြုပြင်ခြင်း ပြီးစီးပြီးနောက် သားပေါက်များကို ပထမဆုံးအကြိမ် သူနှင့်အတူ ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ပန်ဒါလေး၏ အခြေအနေနှင့် ပတ်သတ်၍မူ သူတို့အပြင်ထွက်သည့်အခါ သူက လူသားပုံစံပြောင်းပေလိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း သူ နိုးနေသည့်အချိန်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပိုကြာလာပေသည်။ ကုယွီမြန်က ဆရာဝန်များအား အကြောင်းအရင်းမေးမြန်းရာ ကလေးများကို အပြင်သို့ ပို၍ခေါ်ထုတ်သွားပါက အခြေအနေက ပိုပို၍ ကောင်းလာနိုင်သည်ဟု ဆိုကြသည်။

မနက်စာစားပြီးနောက် ကုယွီမြန်က သူ့နှာခေါင်းစည်းကို တပ်လိုက်ပြီး ထန်ယွမ်လေး၏ ကလေးတွန်းလှည်းကို တွန်းကာ နှင်းကျားသစ်လေးကို ပခုံးပေါ်တင်၍ မြေခွေးလေးကို သူ့လက်မောင်းကြားတွင် ထည့်ပြီး ထွက်လာလိုက်သည်။

သူက အနည်းငယ် အေးနေ၍ နှာခေါင်းစည်းတစ်ခု တပ်လာခြင်းပင်။ ထို့အပြင် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု၏ နာမည်ကျော်ကြားမှုက အလွန်မြင့်မားသည်ဖြစ်ရာ လမ်းပေါ်တွင် လမ်းလျှောက်ခြင်းက သူ့အား ပရိသတ်များ သို့မဟုတ် ဖြတ်သွားဖြတ်လာများ၏ သတိထားမိခြင်းကို ခံရအောင် ပြုလုပ်နေ၏။ ကုယွီမြန်က အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သည်ဟု ခံစားရပေသည်။

ကုယွီမြန်က အချိန်ကြာမြင့်စွာ လက်ဆောင်လိုက်ရှာနေရမည်ဟု ထင်သော်လည်း လှည့်ပတ်ကာ ကြည့်ပြီးပြီးချင်းမှာပင် လည်စည်းတစ်ခု၏ ဆွဲဆောင်ခြင်းကို ခံလိုက်ရပေသည်။ လည်စည်မှာ သာမန်အပြာရောင်ထက် ဖျော့ပြီး ရှားပါ့သည့် ခဲပြာရောင်ဖြစ်သော်လည်း ၄င်း၏ ပေါ့ပါးမှုကြောင့် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေခြင်း မရှိပေ။ ထို့အပြင် ၄င်းက အကြည့်တစ်ချက်နှင့်ပင် ကုယွီမြန်အား ရှို့ဟန်၏ မျက်လုံးများကို သတိရသွားစေသည်။ ၄င်းက ဇိမ်ခံ အမှတ်တံဆိပ်တစ်ခုဖြစ်ကာ ဈေးမပေါသော်လည်း ကုယွီမြန်က ၄င်းကို ဝယ်ရန်အတွက် သူ့ကဒ်ကို ဖြတ်လိုက်ခြင်းကို မတားဆီးနိုင်ပေ။

အယ်လ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားရာ ယာဉ်ပေါ်တွင် ထိုင်ပြီးနောက် ကုယွီမြန်က လည်စည်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကလေးများကို မေးလိုက်သည်။

"သူကြိုက်မယ်လို့ မင်းတို့ ထင်ကြလား..."

မေးပြီးနောက် ကလေးသုံးယောက်အနက် မည်သူကမှ ရှို့ဟန်ကို မမြင်ဖူးသည်ကို သူက သတိရသွားပြီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ ပန်ဒါလေးမှာ အခြေအနေမရွေး ကုယွီမြန်အား လက်ကိုင်ကာ နမ်းရှုံ့ပြီး ပျော်ရွှင်စွာ ကပ်နေမည် ဖြစ်၏။

မြေခွေးလေးက ကုယွီမြန်၏ လက်မောင်းများထဲတွင် ကွေးနေပြီး လည်စည်း၏ သေတ္တာဘူးခွံကို သူ့၏ လက်သည်းဖြင့် ကုတ်လိုက်ကာ အတန်ကြာအောင် တွေးတောလိုက်ပြီး အလေးအနက် ဆိုလိုက်သည်။

"ကျီ..."

ကြယ်ကွန်ယက်မှ ပြီးခဲ့သည့် ၁၀နှစ်အတွင်း ထုတ်ဝေခဲ့သည့် အရွယ်ရောက်ပြီးသား အမျိုးသားများ၏ အကြိုက်အား စစ်တမ်းကောက်ထားမှု ရလာဒ်များအရ တစ်ဖက်လူက ဤလည်စည်းကို ကြိုက်နှစ်သက်ရန်မှာ ၆၀ရာခိုင်နှုန်းထက် ပိုများသည်ကို မြေခွေးလေးက သိပေသည်။

ကုယွီမြန်က မြေခွေးလေး၏ အတွေးများကို နားမလည်နိုင်သော်လည်း သူက မြေခွေးလေး၏ ဟန်များကာ စာကြမ်းပိုးပုံစံ အပြုအမူကြောင့် ရယ်ချင်သွားပေသည်။ သူက လက်တစ်ဖက်ဆန့်ထုတ်ကာ မြေခွေးလေး၏မေးစေ့ကို ကုတ်လိုက်သည်။

ကုယွီမြန်၏ ပခုံးပေါ်တွင် လှဲနေသော နှင်းကျားသစ်လေးက သူ့မျက်လုံးများကိုမော့လိုက်ပြီး လည်စည်းကို ကြည့်ကာ သေတ္တာဘူးခွံကို ဖိထားရန် ရုတ်တရက် သူ့လက်များဖြင့် ကုတ်လိုက်သည်။

၎င်းက အလွန်တွေ့ရများသော လည်စည်းဖြစ်ကာ အသားနှင့် ဒီဇိုင်းမှာ တော်ဝင်စံနှုန်းနှင့် အလွန်ဝေးကွာသည်ဟု နှင်းကျားသစ်လေးက အရှိအတိုင်း တွေးလိုက်သည်။

သို့သော် ဤအရာက ကုယွီမြန်ရွေးထားသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ဖြစ်ပေသည်။ သူက အထူးပင် အပြင်ထွက်ကာ ဂရုတစိုက် ရွေးချယ်ထားခြင်းပင်။ နှင်းကျားသစ်လေးက အရှိအတိုင်းမတွေးဘဲ မနေနိုင်ပေ။ နှင်းကျားသစ်လေးက လည်စည်းကို ဂရုတစိုက် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ခဏကြာပြီးနောက် သူ့မျက်နှာကို ဝှက်ထားရန် ကြိုးစားသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက သိသာလှသော ကျေနပ်မှုကို ပြသနေဆဲဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ကုယွီမြန်က သူ သေတ္တာကို ကိုင်ထားကာ သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ၄င်းကို ဆွဲယူကာ ဖွင့်ကြည့်ချင်နေသည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ခဏလေး... ထွမ်ထွမ်..."

ကုယွီမြန်က သူ့ကို နံရိုးများအောက်မှ အလျင်အမြန်မလိုက်ရာ နှင်းကျားသစ်လေးက လေထဲတွင် သူ့လက်များကို မကျေမနပ်ဖြင့် လှုပ်ယမ်းလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က သူ့ကို တိတ်တဆိတ် ချော့မြူလိုက်သည်။

"ဒါက ဦးဦးရှို့အတွက်နော်... မင်းကြိုက်ရင် နောက်ရက်ကျ ထပ်ဝယ်ပေးမယ်နော်... ဟုတ်ပြီလား..."

နှင်းကျားသစ်လေး၏ လက်သည်းများက အန္တရာယ်များစွာ ဝှေ့ယမ်းနေသည်။ သူ့အပိုင်ဖြစ်လာမည် ဖြစ်သော်လည်း လက်လှမ်းမမီနိုင်သည့် လည်စည်းကို စိုက်ကြည့်ကာ သူ့နှလုံးသားက အချဉ်ဓာတ်များဖြင့် ပြည့်လာသည်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်ပေ။

ကုယွီမြန် - "..."

ငါ ဘာလုပ်တာလဲ... ငါ တကယ်ကြီး နှင်းကျားသစ်လေးကို သံပုရာသီးတစ်လုံးဖြစ်အောင် ပျိုးထောင်မိနေတဲ့ပုံပဲ...

သူတို့ အယ်လ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်သို့ရောက်သည့်အချိန်က နေ့လည်စာစားချိန် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

သူတို့က သာမန်လူတန်းစားနယ်မြေသို့ ပြန်လာသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့်ကြာပြီဖြစ်သည်။ ကုယွီမြန်သည်လည်း လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က ဤနေရာသို့ လာခဲ့သော်လည်း ကလေးများကို ခေါ်လာသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်၏။ ၄င်းကို တွေ့ရသည်မှာ ဤသည်က ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်သော်လည်း ကုယွီမြန်က လူများစီတန်းနေမှုကို အနည်းငယ် အံ့အားသင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။

စားသောက်ဆိုင်ပြင်ပမှ နားနေခန်းမှာ အရွယ်ပေါင်းစုံ လူများနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ စားသောက်ဆိုင်မှာ အသင်းဝင်စနစ် တစ်ခုရှိသော်လည်း အသင်းဝင်များက ဝန်ဆောင်မှု လျှော့ဈေးများကိုသာ ခံစားနိုင်ပြီး တန်းစီရာတွင် တန်းတူညီစွာ စောင့်ရပေမည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူတို့က တန်းစီနေစဉ် ဂိမ်းများဆော့ကာ ဓာတ်ပုံများရိုက်နိုင်ပြီး စောင့်နေစဉ်တွင် ဝယ်သူများကို ဝန်ဆောင်မှုပေးရန် အထူး စက်ရုပ်များ ရှိပေသည်။ စိတ်မရှည်ဖြစ်ရမည့်အစား သူတို့က ၄င်းကို နှစ်ခြိုက်ခံစားနိုင်ဆဲ ဖြစ်သည်။

ကုယွီမြန်က လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး တိုးချဲ့ရမည့် အချက်များစွာ ချရေးလိုက်သည်။ သူက တွန်းလှည်းကို စားသောက်ဆိုင်ထဲသို့ တွန်းသွားလုဆဲဆဲတွင် ရပ်လိုက်သည်။

"လူချောလေး... လူချောလေး... မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျော်တက်နိုင်တာလဲ..."

ဤသည်မှာ ကောင်းယန်ဟုအမည်ရသော လူငယ်တစ်ယောက်ပင်။

အယ်လ်ဘတ် စားသောက်ဆိုင်မှာ ထပ်မံ၍ နာမည်ကြီးလာကာ သာမန်လူတန်းစားနယ်မြေထဲတွင် အင်တာနက် နာမည်ကျော်များ လာရောက်ရာနေရာဖြစ်လာပြီး ယခင်ကထက် ပို၍ နာမည်ကျော်ကြားလာပေသည်။ တင်ဆက်သူများစွာက ယခုတွင် သူတို့၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအတွက် ဤနေရာကို ရွေးချယ်မည် ဖြစ်၏။ ကောင်းယန်မှာ သူတို့ထဲမှ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ကြယ်တာရာကောင်းကင်မှ တင်ဆက်သူအသစ်တစ်ဦးဖြစ်ပေသည်။

တင်ဆက်သူတစ်ဦးအနေဖြင့် သူ့၏ သရုပ်မှန်ကို ဖော်ထုတ်ပြီးနောက်တွင်လည်း ဝန်ထမ်းက သူ့အား တန်းစီးရာတွင် ကျော်တက်၍မရဟု ပြောလာရာ သူ့အား အနည်းငယ်ဒေါသထွက်စေ၏။ ကောင်းယန်မှာ အလွန်ဒေါသထွက်နေပြီး တန်းစီးရာနေရာတွင် ဂိမ်းများပင် ဆော့မနေနိုင်ချေ။ လူငယ်တစ်ဦးက တံခါးမှ တိုက်ရိုက်ဝင်မည်ကို မြင်သောအခါ သူ့ဒေါသက ကြိုးအဆုံးသို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။

"ကောင်ချောလေး... မင်းက သူဌေးနဲ့ အမျိုးတော်တာလား... ဒါမှမဟုတ် လူအိုတွေ၊ အားနည်းတဲ့လူတွေ၊ ဖျားနေတဲ့လူတွေနဲ့ မသန်မစွမ်းတွေအတွက် ဦးစားပေး နည်းလမ်းတွေ ရှိတာလား... မင်းက သာမန်လူတန်းစားကဆိုတဲ့ အကြောင်းကြောင့် ကျော်တက်လို့ရတာလား..."

ကောင်းယန်က ကုယွီမြန်ကို အထက်အောက် အပြန်ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာကို ဖုံးကာရန် နှာခေါင်းစည်းတစ်ခု ဝတ်ထားသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက အလွန်ကြည့်ကောင်း၏။

"လူတိုင်းက စောင့်နေတာကို မင်းက ကျော်တက်လို့ရမယ်လို့ ဘာလို့ထင်တာလဲ..."

ကောင်းယန်က တရားမျှတမှုတစ်ခုကို ခံစားမိသော်လည်း သူ့၏ စတူရီယိုထဲမှ မှတ်ချက်များက သူစိတ်ကူးထားသကဲ့သို့ မကောင်းပေ။

[နို့ဘက်ဖက်ရည် GG: ဝှက်သယ်ဖတ်... အဲ့လူသား အစ်ကိုလေးက စိတ်ရင်းကောင်းတာပဲ... ငါသူ့မျက်နှာကို မမြင်ရပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကိုကြည့်တာနဲ့တင် သေလို့ရပြီ...]

[သေတ္တာ သေတ္တာ: တင်ဆက်သူ... ငါအဲ့ဒါကို မကြိုက်ဘူး... လူသားတွေက ဘာလို့ အတွေးတိမ်တာလဲ... မင်းက လူမျိုးရေးခွဲခြားသူလား... ငါတော့ သွားပြီ... နှုတ်ဆက်ပါတယ် ညီအစ်ကို...]

[sfgjzkj: ဒီအစ်ကို တန်းစီစရာမလိုရင် သူက စားသောက်ဆိုင်ရဲ့ ဝန်ထမ်းတွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်ရင် ဖြစ်မှာပေါ့... မင်းဦးနှောက်ရဲ့ တွေးခေါ်ပုံက ဆိုးဝါးလိုက်တာ... ငလူးပဲ... ခဏလေး... အဲ့ဒါက ထွမ်ထွမ်နဲ့ ချိုးချိုး မလား...]

ကောင်းယန်က သူ့မျက်နှာကို ပြန်၍အဖတ်ဆယ်ရန် မရမကမေးလိုက်သည်။

"မင်းက ဝန်ထမ်းလား... ဘယ်လို အလုပ်သမားက အလုပ်ကို သူတို့မိသားစုနဲ့ သွားလို့လဲ..."

အချို့သောလူများက ဤနေရာမှ အခြေအနေမှာ မူမမှန်သည်ကို သတိပြုမိသွားသည်။ သူတို့က စိတ်အေးအေးထားကာ အချင်းချင်းကြည့်လိုက်သည်။

ကုယွီမြန်က သူ့နှာခေါင်းစည်းကို ဆွဲချလိုက်ပြီး ဆိုလိုက်သည်။

"မင်းအထင်လွဲနေပြီ... ငါက ဝန်ထမ်း မဟုတ်ဘူး..."

နှင်းကျားသစ်လေးက ကုယွီမြန်၏ ပခုံးပေါ်တွင် အိပ်နေပြီး သူ့မျက်လုံးများကိုဖွင့်ကာ ကောင်းယန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မှတ်မိသွားသည်။ မြေခွေးလေးက တစ်စုံတစ်ခုကို သဘောပေါက်သွားပြီး အမြီးယမ်းကာ အော်လိုက်သည်။ ပန်ဒါလေးမှာ ငေးမောကာ သူ့လက်ချောင်းများကို စုပ်နေသည်။

"ဟင်... ငါက ဒီဆိုင်ပိုင်ရှင်နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေလေ..."

ကောင်းယန်က ကုယွီမြန် စကားမပြောသည်ကို မြင်သောအခါ ဆိုလိုက်သည်။ သူက အမှားလုပ်မိသည်ဟု ထင်ကာ သူ့ကိုယ်သူ သက်သေပြရန်အတွက် တစ်စုံတစ်ခုကို ပြောရန် အပြင်းအထန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

"ငါမင်းကို ဘာလို့ မမှတ်မိတာလဲ... ငါတောင် ကျော်မတက်ဘူးလေ... မင်းက ဘာလို့ကျော်တက်နေတာလဲ..."

ကုယွီမြန်က သူနှင့် ရန်မဖြစ်လိုရာ သူ့လက်မောင်းများထဲတွင် မြေခွေးလေးကို တင်းတင်းဖက်ကာ ယဉ်ကျေးစွာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်... ဒါပေမဲ့ ငါ မင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ မမှတ်မိဘူး..."

ကောင်းယန်၊ စတူဒီယိုထဲရှိ ပရိသတ်များနှင့် သူပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများက ဤစကား၏ အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ချေ။ နောက်စက္ကန့်မှာပင် ကုယွီမြန်က သူ့လက်ဗွေရာကို မှတ်တမ်းတင်ခြင်းပြီးနောက် စားသောက်ဆိုင်တခါးက နှစ်ဖက်စလုံးတွင် လျှောပွင့်သွားလေသည်။

စားသောက်ဆိုင်အတွင်းမှ မြင်ကွင်းက လူတိုင်း၏ ရှေ့တွင်ပေါ်လာသည်။

အယ်လ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်၏ ယခင်ပိုင်ရှင်နှင့် စီနီယာ မန်နေဂျာများက ဝတ်စုံပြည့်ဝတ်ကာ လျှောက်လမ်း၏ နှစ်ဖက်စလုံးတွင် တန်းစီးကာ တာဝန်သိစွာ အရိုအသေပေးပြီး တံခါးကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ အသံကျယ်ကြီးတစ်ခုဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ... မစ္စတာကု..."

ကောင်းယန်၊ စတူဒီယိုထဲရှိ ပရိသတ်များနှင့် စောင့်နေသော ဈေးဝယ်သူများ - "...."

ကုယွီမြန် - "..."

သူက ယခင်သူဌေးမှာ သံသယဖြစ်ဖွယ် အဖွဲ့အစည်း တစ်ခုထဲတွင် ရောက်နေသည်ဟု မကြာခဏ တွေးမိပေသည်။ သူက ယနေ့အတွက် ဤနေရာသို့ မိသားစုနှင့် ကလေးများကို ခေါ်လာမည်ဟုသာ ပြောခဲ့၏။

အခုက ဘာလို့ ငါ့ကို ဆန့်ကျင်နေတဲ့ ပုံပေါက်နေရတာလဲ... ဒီခေါင်းဆောင်က အကုန်လုံးကို အမဲရောင် ပြောင်းချင်နေတာလဲ... အခုက လူဆိုးဂိုဏ်း ခေါင်းဆောင်က အဖွဲ့အစည်းကို လာစစ်ဆေးပြီး တခြားလူတွေက ဟိတ်ဟန်နဲ့ ပြန်ဖြေနေတဲ့ပုံဖြစ်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား...

ကုယွီမြန်က တွန်းလှည်းကို တွန်းဝင်သွားလိုက်သည်။

ပိတ်ခါနီး တံခါးမှာ ကောင်းယန်၏ တားမြစ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။ သူက နောက်ဆုံးတွင် မန်နေဂျာအား ကြောင်အစွာ မေးလိုက်ပြီး အဓိပ္ပာယ်မရှိသည့် စကားအနည်းငယ် ပြောလိုက်သည်။

"ခဏလေး... ဒါက ဘယ်သူလဲ... မင်းတို့အကုန်လုံးက ဘာလို့ သူ့ကိုတွေ့ဖို့ ဒီရောက်နေတာလဲ..."

မန်နေဂျာက သူ့ကို ထူးဆန်းစွာကြည့်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"ဒါက ကျွန်တော်တို့သူဌေး မစ္စတာကုလေ..."

တံခါးက ပိတ်သွားလေပြီ။

ခန်းမတစ်ခုလုံးက သူ့အကြောင်းပြောနေဆဲ ဖြစ်သည်။

"အဲ့ဒါက အယ်လ်ဘတ်ကို အသက်ပြန်သွင်းပေးတဲ့ သူဌေးအသစ်မဟုတ်လား... အရမ်းငယ်သေးတာပဲ..."

"ငါ သူ့ကို ဘယ်လိုမျိုး နည်းနဲ့ကြိုက်လို့ရမလဲ... နင်ငါ့ကို သူ့ရဲ့ ဆက်သွယ်ရမဲ့ အချက်အလက် နည်းနည်း ပြောပြလို့ရမလား... ဟားဟားဟား..."

"နင် သူ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်လား... ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ရှေ့နာမည်က ကုမဟုတ်လား... အဲ့ဒါက နာမည်ကြီး တင်ဆက်သူမဟုတ်ဘူးလား..."

"ခဏလေး... ငါအကြိုက်ဆုံး တင်ဆက်သူက ငါအကြိုက်ဆုံးစားသောက်ဆိုင်ရဲ့ ပိုင်ရှင်လား..."

ကောင်းယန်က ကြက်သေသေနေပေသည်။

မှတ်ချက်များက ဆက်တိုက် တက်နေဆဲ ဖြစ်သည်။

[123သစ်သားလူသား: 'တောင်းပန်ပါတယ်... ဒါပေမဲ့ ငါ မင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ မမှတ်မိဘူး...' ဒီနေ့ရဲ့ ရွှေရောင် စာသားပဲဟေ့... အရမ်းမိုက်တယ်... အမှတ်ပြည့်... မျက်နှာချင်းဆိုင်ရန်ဖြစ်တာ အရမ်း မြန်တယ်...]

[အလှကုန်တွေကို လွှင့်ပစ်မယ်: မြန်မြန် ဒီရောက်နေတယ်လို့ ငါကြားလို့... ကလေးတွေကရော... မြန်မြန်... အားးးး...]

[မိုင်းတွင်းထဲမှာ မိသားစုတစ်ခုရှိတယ်: မြန်မြန် ဒီရောက်နေတယ်လို့ ငါကြားတယ် +၁... အမိဖမ်းတာ မအောင်မြင်လိုက်ဘူး... ငါနောက်ကျသွားတဲ့ ပုံပဲ... PS: ဒီတင်ဆက်သူက ငါတို့မိသားစုရဲ့ မြန်မြန်ကိုသုံးပြီး နာမည်ကြီးတာကို ခိုးဖို့ ကြိုးစားနေတာလား...]

စတူဒီယိုရှိ မှတ်ချက်များက ပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။ ဤသည်က ကောင်းယန်၏ ဘဝတွင် နာမည်အကြီးဆုံး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း သူနှင့် ဘာမှမဆိုင်ပေ။

တံခါးဝတွင် ဖြစ်ခဲ့သည်က အလွန်တိုတောင်းသည်ဖြစ်ရာ ကုယွီမြန်၏ စိတ်ထဲတွင် ကြာကြာမရှိနေချေ။ သူက တစ်ဖက်လူ၏ အတွေးကို မှန်းဆမိသော်လည်း ကောင်းကောင်းလည်း နားမလည်နိုင်ပေ။ သူ ထိုအကြောင်းကို မေ့သွားလေသည်။

သူက ထိုလူငယ်လေးမှာ တင်ဆက်သူတစ်ဦးဖြစ်နေမည်ဟု မသိထားပေ။

---- သူဌေးက သီးခန်းခန်းတစ်ခုကို ချန်လှပ်ထား၍ သူ့၏ ကိုယ်ပိုင်စားသောက်ဆိုင်အတွက် တန်းစီရန်မလိုပေ။

"တံခါးဝမှာစောင့်နေတဲ့ လူတွေအတွက် ဖျော်ဖြေရေး ဝန်ဆောင်မှုတွေ ထပ်ထည့်လို့ရတယ်...တချို့ ဧည့်သည်တွေက တစ်ယောက်တည်းလာကြတာ... ပြီးတော့ ဝန်ဆောင်မှုပေးတဲ့ စက်ရုပ်ရဲ့ ဆက်တင်ကလည်း..."

ကုယွီမြန်က ယခင်သူဌေးနှင့် အတူလျှောက်သွားရင်း ဆိုလိုက်သည်။

သူဌေးက နားထောင်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

ကုယွီမြန်က တွေးပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ဒါနဲ့... ကျွန်တော် စားဖိုးမှူး ငှားလိုက်မယ်... ဆောင်းဦးရောက်တော့မှာဆိုတော့ ဟင်းပွဲတွေ ထပ်ဖြည့်လို့ရတယ်..."

သူက ဤနေရာသို့ ကလေးများကို သက်သောင့်သက်သာရှိလှသည့် ထမင်းတစ်နပ်စားရန် ခေါ်လာပြီး မီနူးကို ထပ်တိုးရန် အဓိက လာရောက်ခြင်းဖြစ်သည်။

သူက လူသစ်ယှဥ်ပြိုင်ပွဲ၏ ထိပ်ဆုံးအယောက်၂၀သို့ တိုက်ရိုက် အဆင့်သွားပြီးဖြစ်ကာ ထိပ်ဆုံး အယောက်၂၀ကိုလည်း နှစ်ရက်အတွင်း ကြေညာမည် ဖြစ်သည်။ ယနေ့အတွက် မီနူးထဲတွင် ဟင်းပွဲအသစ်များ ထပ်ထည့်ရန် မခက်ခဲပေ။ ထိုအစား သူက ၄င်းကို တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်ကာ ပရိသတ်များကို မည်သို့ချက်ပြုတ်ရမည်ကို သင်ပေးနိုင်ပေသည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ကြည့်ရှုသူ အရေအတွက်မှာ ရူးလောက်စဖွယ် ထိုးတက်သွားပြီးသာမန်ထက်ပင် မြန်ဆန်နေကာ ကြောက်စရာပင် ကောင်းနေ၏။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပင် ၄င်းက သန်း၄၀သို့ရောက်ရှိသွားသည်။

"မင်္ဂလာပါ... ကျွန်တော်က တင်ဆက်သူ ကုယွီမြန်ပါ... ဒါက ကျွန်တော့်မိသားစုရဲ့ ကလေးတွေပါ..."

ကုယွီမြန်က ဘေးထိုင်ခုံပေါ်ရှိ မြေခွေးလေးနှင့် သူ့ပခုံးပေါ်တွင် လှဲနေသော နှင်းကျားသစ်လေးကို ကိုင်ကာ ဆိုလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ အတိုချုပ် မိတ်ဆက်လိုက်သည်။

"ဆောင်းဦးတောင် ရောက်တော့မယ်... ကျွန်တော် ဒီနေ့ဆောင်းဦးအတွက် သင့်တော်တဲ့ နေ့လည်စာတစ်ခုကို လုပ်လိုက်မယ်... ပြီးတော့ အဲ့ဒါက မကြာစေရဘူးနော်... ညနေကျရင်လည်း တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတစ်ခု ရှိမှာပါ... ကြည့်ကြည့်ပါ... ကျွန်တော်တို့က အယ်လ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်မှာ ရောက်နေတာပါ..."

[အလှကုန်တွေကို လွှင့်ပစ်မယ်: ငါအရမ်းပျော်တာပဲ... အား... မြန်မြန့်ကို ဟိုဖက်မှာ မမိလိုက်ဘူး... ဒါပြီးရင် မြန်မြန်က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်တာ စမှာ...]

[ မိုင်းတွင်းထဲမှာ မိသားစုတစ်ခုရှိတယ်: မြန်မြန်... အယခလ်ဘတ်စားသောက်ဆိုင်က နင့်နာမည် အောက်မှာလား... ဝှက်သယ်ဖတ်... ငါ အဲ့ဒါကိုခေါ်ဖို့ ထိုက်တန်တယ်လို့ ငါမထင်ဘူး... ငါ့ရဲ့ တင်ဆက်သူက ငါ့ထက် ပိုပြီး ပိုက်ဆံရှိနေတာပဲ... ဝူး ဝူး…]

[ကျား: တောင်းပန်ပါတယ်... ငါမင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ မမှတ်မိဘူး...]

[စတော်ဘယ်ရီ ချိုချဉ်: တောင်းပန်ပါတယ်... ငါမင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ မမှတ်မိဘူး...]

[ဗီဗီယန်: တောင်းပန်ပါတယ်... ငါမင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ မမှတ်မိဘူး...]

၁၀မိနစ်အတွင်းမှာပင် ကောင်းယန်၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု၏ ဒရမ်မာဆန်ဆန် အခန်းကိုဖြတ်၍ GIFတစ်ခုအဖြစ် ပြုလုပ်ကာ ၄င်းကို ကိုယ်ပိုင် ဘလော့အငယ်စားလေးပေါ်သို့ အသည်းအသန်တင်လိုက်ပြီး သတင်းမှာ ကြယ်တာရာခေတ်အတွင်း အလျင်အမြန် ပျံ့နှံ့သွားလေသည်။

အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် သူက ရယ်ရသည့် စကားတစ်ခွန်းကို ဖန်တီးလိုက်၏။

"...."

မင်းတို့ ဘာတွေ ပြောနေကြတာလဲ...

ကုယွီမြန်၏ မျက်လုံးများက ရှုပ်ထွေးသွားသည်။

"စချက်ကြစို့..."

ကုယွီမြန်က ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ပေါ်နေသည့် မှတ်ချက်များထဲမှ အမှန်တရားကို မဖော်ထုတ်နိုင်၍ ချက်ပြုတ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သို့မဟုတ်ပါက ကလေးများ စိတ်ဆိုးသွားပေလိမ့်မည်။

🐯🐯🐯

Prev Next