MM Story Teller

Chapter 88

Viewers 7k

🐯Chapter 88

[ငါမစ္စတာကုကို လက်ထပ်ဖို့ စိတ်ကူးယဉ်လို့ရမလား...]

[အယ်လ်ဘတ် ပြန်ထူထောင်ပြီးနောက်ပိုင်း ဟင်းပွဲတွေအကုန်လုံးကို ကြိုက်တယ်... အဲ့ဒါ မြန်မြန် ဦးစီးတာ ဖြစ်နေတာကိုး... အဓိပ္ပာယ် ရှိသားပဲ...]

[ငါ မနက်ဖြန်လာခဲ့မယ်... မဟုတ်ဘူး... ဒီနေ့... ပြေးလာပြီ... မြန်မြန် ငါ့ကိုစောင့်ဦး...]

"ဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်မဟုတ်ပါဘူး... ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းရဲ့ ဆိုင်ပါ..."

ကုယွီမြန်က ရှင်းပြလိုက်သည်။

"သူက ကျွန်တော့်ကို ပေးတာမို့ သူ့အတွက် ဦးစီးပေးနေတာပါ ... ကျွန်တော်က တင်းကြပ်တဲ့ သူဌေးမဟုတ်ပါဘူး..."

နှင်းကျားသစ်လေးက ၄င်းကို ကြားရသည်အား မပျော်ရွှင်ပေ။ အဓိကအားဖြင့် 'သူငယ်ချင်း'ဟူသော စကားလုံးက သီးသန့်ဖြစ်ဟန်မရပေ။ သို့သော် ပရိသတ်များက ထိုသို့ မတွေးပေ။ သူတို့က ကုယွီမြန်မှာ နှိမ့်ချတတ်သော ဆင်ခြေတစ်ခု ပေးနေသည်ဟုသာ တွေးကြသည်။

နှင်းကျားသစ်လေးက မပျော်ရွှင်သည်ကို ကုယွီမြန်က တွေ့ပေသည်။ သူ ထပ်ပြီး စားချင်နေသောသည်ဖြစ်၍ဟု တွေးကာ သူက နှင်းကျားသစ်လေး၏ မျက်နှာကို မပွတ်ဘဲ မနေနိုင်ချေ။ ချိုးချိုးနှင့် ယွမ်ယွမ်လည်း ကျန်ခဲ့မည်ကို စိုးရိမ်၍ ကုယွီမြန်က ကလေးနှစ်ယောက်ကို ကိုင်ကာ သူတို့၏ ခေါင်းများကို ထိလိုက်သည်။ မြေခွေးလေးက ကုယွီမြန်၏ လက်မောင်းထဲသို့ နာနာခံခံ ဝင်လာပြီး နှစ်ကြိမ်ခန့် အော်လိုက်သည်။

"အခု ရသာမွန် ၃မျိုးစွပ်ပြုတ်နဲ့ တို့ဟူးချဉ် လုပ်ရအောင်... မြန်နိုင်သလောက် မြန်မြန်လုပ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်မယ်..."

ရသာမွန် ၃မျိုး စွပ်ပြုတ်မှာ ရိုးရှင်းသောစွပ်ပြုတ်ဖြစ်ပြီး ချက်ပြုတ်နည်းမှာ အလွန် ရိုးရှင်း၏။ ကုယွီမြန်က ပြင်ဆင်ထားသည့် ကြက်သားများ၊ ပင်လယ် သခွားသီးနှင့် ပုစွန်တို့ကိုကို တုံးလိုက်ပြီး ခရမ်းချဉ်သီး၊ မျှစ်စို့နှင့် ဂျင်းတို့ကို လှီးကာ အားလုံးကိုရောပြီး ဆားနယ်လိုက်သည်။

ရေနွေးတည်ပြီးနောက် ကုယွီမြန်က ကြက်ရင်ပုံ၊ ပင်လယ် သခွားသီးနှင့် ပုစွန်များကို နှမ်းဆီနှင့် ထည့်ကာ မီးပြင်းပြင်းနှင့် တည်လိုက်ပြီးနောက် ဂျင်းပြားများ၊ မျှစ်စို့များနှင့် လှီးထားသော ခရမ်းချဥ်သီးများကို ထည့်လိုက်သည်။

အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် အနည်းငယ်ပျစ်သည့် အဖြူရောင် ရသာမွန် ၃မျိုး စွပ်ပြုတ်က မီးဖိုပေါ်တွင် ပွက်ပွက်ဆူနေလေပြီ။ မျှစ်စို့ စိမ်းစိမ်းများနှင့် နူးညံ့သော ပုစွန်နီနီများက အဖြူရောင် ဟင်းရည်ပျစ်ပျစ်ထဲတွင် လူးလိမ့်နေကြသည်။ ၄င်းက လတ်ဆတ်ကာ မွှေးပျံ့ပြီး ကျန်းစုနှင့် ကျဲ့ကျန်းမှ ထူးခြားလှသော ချက်ပြုတ်နည်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် ပြသလိုက်သည်။

ပရိသတ်များ - "..."

ကုယွီမြန်က ဇွန်းရှည်တစ်ချောင်းကိုယူက မြည်းကြည့်လိုက်ပြီး ဆားအနည်းငယ် ထပ်ထည့်ကာ ကလေးသုံးယောက်ကို အနည်းငယ်စီ ကျွေးလိုက်သည်။

"မင်းတို့ သေချာ ကြည့်ထားရဲ့လား..."

ကုယွီမြန်က အလုပ်သင်များနှင့် စားဖိုမှူးများကို မျက်လုံးစွေကာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

လူတိုင်းက စိတ်အားထက်သန်စွာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က သူ့၏ယအရှိန်ကို မြင့်ထားသော်လည်း သူ့လှုပ်ရှားမှုများက တင်းကြပ်ကာ အစီအစဉ်ကျ၏။ သူတို့က ဂရုတစိုက်ကြည့်ပါက ချက်ပြုတ်ခြင်း လုပ်ငန်းစဉ်နှင့် နည်းလမ်းကို ကျွမ်းကျင်နိုင်ပေသည်။

၄င်းက အဆာခံနိုင်ပြီး ဟင်းချက်နည်းကို အာရုံစိုက်နိုင်သည့် စိတ်စွမ်းအင်ကို စမ်းသပ်ချက်ကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။

အထူးသဖြင့် ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေး၊ မြေခွေးလေးနှင့် ထန်ယွမ်လေးတို့ မြည်းကြည့်ရန်အတွက် စွပ်ပြုတ်ကို မွှေလိုက်သည့်အခါတွင် ဖြစ်သည်။ ရသာမွန် ၃မျိုး စွပ်ပြုတ်နှင့် လူငယ်လေး၏ နှုတ်ခမ်းများပေါ်ရှိ သေးငယ်၊ ညင်သာ၊ လှပသော အပြုံးတို့က လူတိုင်းကို အပြေးနှင်ကာ သူဌေးကို ကလေးများနှင့် လုယက်လိုအောင် ပြုလုပ်ပေး၏။

လူအုပ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်ကို မြင်ရာ ကုယွီမြန်က စိတ်အေးသွားပြီးနောက် တို့ဟူးချဉ်ကို ချက်လိုက်သည်။ ပန်းတို့ဟူးများနှင့် တို့ဟူးချဉ်မှာ ချက်ပြုတ်သည့် နည်းလမ်း မကွာခြားပေ။ ပထမဆုံး သူက ပဲနို့အပူကို ပြုလုပ်ပြီးနောက် အိုးထဲတွင် ဂျစ်ပဆမ်ကို ထည့်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က ပဲချိုဒိန်ခဲကို အလိုရှိနေသည်။ မေပယ်သကာ ပူပူတစ်ဇွန်းကို ချိုမြန်ကာ လန်းဆန်းစေသော နူးညံ့သော ပဲချိုဒိန်ခဲပေါ်သို့ လောင်းချလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်... စားကြစို့..."

ကုယွီမြန်က ညစာပန်းကန်ကို စက်ရုပ်လေးအား အကူအညီအတွက် ပေးလိုက်ပြီးနောက် စားဖိုမှူးကို ကလေးများအား သီးသန့်အခန်းသို့ ခေါ်သွားရန် ပြောလိုက်သည်။

အမှန်တကယ်တွင် နှင်းကျားသစ်လေးက ယနေ့တစ်နေ့လုံး အလွန်ပျော်ရွှင်နေပေသည်။ အထူးသဖြင့် ကုယွီမြန်က ရှို့ဟန်အတွက် လည်စည်းတစ်ခု ဝယ်လာပြီးနောက် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူက ပျော်ရွှင်နေသော်လည်း သောက်စရာ ရှာလကာရည် လုံလုံလောက်လောက် ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ဤအချိန်တွင် သူက သူ့ပခုံးပေါ်တွင် လှဲကာ ကုယွီမြန်၏ လက်မောင်းထဲမှ မြေခွေးကို တွန်းထုတ်လိုနေ၏။

ပရိသတ်များက စတင်စားသောက်ရန် မစောင့်နိုင်ပေ။ ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် အယ်လ်ဘတ်၏ အလှဆင်ထားသည့် အတွင်းပိုင်းနှင့် လျှောက်လမ်းကို ဖြတ်လျှောက်ရာတွင် သူတို့က အံ့အားမသင့်ဘဲ မနေနိုင်ချေ။ မူလက လေထဲတွင် ချိတ်ထားသည့် သီးသန့်အခန်းများက ယခုတွင် အပင်ပေါ်ရှိ အိမ်များ သို့မဟုတ် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် အလင်းပေါက် ခြံစည်းရိုးများဖြင့် ပျော်ပွဲစား စားပွဲခင်း ခင်းထားသော လွင့်မျောမြက်ခင်းငယ်တစ်ခုဖြစ်လာရာ ဖြစ်လာကာ လုံခြုံရေး အန္တရာယ်မရှိနိုင်ပေ။

ထိုနေရာတွင် နွယ်ပင်များ၊ အရွက်များနှင့် တိရိစ္ဆာန်အမျိုးမျိုး၏ ပုံရိပ်ယောင်များပင် ရှိ၏။ လေကပင် နွေရာသီနှောင်းပိုင်းနှင့် ဆောင်းဦးအစောပိုင်း၏ အေးမြကာ သန့်ရှင်းသည့် ရနံ့တစ်ခုဖြင့် တောင်ပေါ်မှ လေကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။ ကောင်းကင်က ပြာလဲ့ကာ မြင့်မားနေပြီး အောက်တွင် သဘာဝအလင်းက တဖျပ်ဖျပ်လင်းနေကာမှတ်ဉာဏ်တုမျက်နှာပြင်များမရှိသော်ဘဲ ကောင်းကင်အစ်အမှန်ရှိနေ၏။ အမိုးခုံးက အလင်းပေါက် ဒီဇိုင်းတစ်ခုကို ရွေးချယ်ထားသည်။

အဖြူရောင် ဂါဝန်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က စင်မြင့်ပေါ်တွင် ထိုင်ကာ ပန်းကုံးတစ်ကုံးကို စွပ်ထားပြီး စောင်းကောက်တစ်ခုကို တီးနေသည်။

မှတ်ဉာဏ်တု ပုံရိပ်ယောင်နည်းစနစ်နှင့် အမှန်တရားကို ပါးပါးနပ်နပ် ချိတ်ဆက်ထားရာ လူအများစုက အမှန်တရားနှင့် ပုံရိပ်ယောင်ကို မခွဲခြားနိုင်လုနီးပါး ဖြစ်နေသည်။ ဧည့်သည်များက အလွန် သက်သောင့်သက်သာဖြစ်ကာ လူအများစုက ကုယွီမြန်ကို တွေ့ရန် စိတ်ဝင်စားနေကြပေသည်။

"နေတိုင်း မတူညီတဲ့ အပြင်အဆင်အမျိုးမျိုး ရှိပါတယ်... ဒီနေ့ရဲ့ အပြင်အဆင်ကတော့ အော့ဇ်ရဲ့ မှော်ဆရာပဲ ဖြစ်ပါတယ်..."

ကုယွီမြန်က ဆိုလိုက်သည်။

အော့ဇ် မှော်ဆရာအပြင် နှင်းတောင်များ၊ ပင်လယ်များနှင့် ကမ်းခြေများကို အသွင်တူအောင် ပြုလုပ်ထားသော အပြင်အဆင်အချို့၊ သို့မဟုတ် ကန္တာရနှင်းဆီများ၊ ရေနွေးငွေ့စက်များ အစရှိသကဲ့သို့ စိတ်ကူးယဉ် အပြင်အဆင်များလည်း ရှိပေသည်။ ကုယွီမြန်က ထိုအပိုင်းတွင် မကျွမ်းကျင်သော်လည်း ဤသည်က အတွင်းပိုင်း ဒီဇိုင်နာနှင့် ဆက်သွယ်ခြင်း၏ ရလာဒ် ဖြစ်သည်။

ယခင်က အယ်လ်ဘတ်၏ မှတ်ဉာဏ်တု ပုံရိပ်ယောင်အများစုက ခမ်းနားသည့် ရုပ်ရှင်ပြကွက်များဖြစ်ကာ ပြောင်းလဲမှု ကြားကာလက အလွန်မြန်၏။ ၄င်းက ၅မိနစ်မှ ၁၀မိနစ်တိုင်းတွင် တစ်ကြိမ်ပြောင်းပေလိမ့်မည်။ အများဆုံးတွင် ၄င်းက စားသုံးသူများအား နစ်မြှုပ်ခြင်း မရှိဘဲ အသစ်တစ်ခုကိုမြင်ခွင့်သာ ပြုနိုင်သည်။

ယခုတွင် ဤကဲ့သို့ တွေးခေါ်ပုံက လန်းဆန်းစေ၏။

[သစ်တော်ပွင့်ဖြူလေးလီလီ: တကယ်လှတာပဲ... ငါ အယ်လ်ဘတ်ကို သွားနေကျပါ... အခု ငါထပ်သွားလို့ရပြီ... မြန်မြန်... ငါ့ကို စောင့်နေနော်...]

[ကောင်းကင်ပြာ: အဲ့တို့ဟူး စားချင်တယ်... အား... ဝူးဝူး... တင်ဆက်သူက ငါ့ကို အစာစားချင်စိတ်ရှိအောင် လုပ်တယ်...]

သူတို့က မကြာမီတွင် သီးသန့်အခန်းသို့ ရောက်မည် ဖြစ်သည်။ ၄င်းက သစ်သားစားပွဲများ ကူရှင်များဖြင့် လွင့်မျော မြက်ခင်းငယ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၄င်း၏ ဘေးတွင် နေကာထားပေးသည့် ချယ်ရီပင်တစ်ခုရှိ၏။ ကုယွီမြန်က ဦးဆုံး ကလေးများကို ကူရှင်များပေါ်တင်လိုက်ပြီး အစားအသောက်ကို စားပွဲပေါ်တင်ကာ စက်ရုပ်လေးက ယဉ်ကျေးစွာ တဘက်အပူများ ကမ်းပေးလိုက်သည်။

"ဒီလာပါဦး လက်သုတ်ရမယ်..."

ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေး၏ လက်များကို သူ့လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားပြီး လက်ဖဝါးများကို သုတ်လိုက်ပြီး မြေခွေးလေးနှင့် ထန်ယွမ်၏ လက်များကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဤအချိန်တွင် ကုယွီမြန်၏ လက်ထဲသို့ အရွက်တစ်ရွက်က ကြွေကျလာပြီး မှတ်ဉာဏ်တု မီနူးက ပြန့်လာလေသည်။ ကုယွီမြန်က ကလေးများကို သူ့လက်ထဲတွင် ပွေ့ထားပြီး အလိုလိုက်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"မင်းတို့ ဘာစားချင်လဲ... မင်းတို့ စားချင်တာ စားမယ်..."

ပရိသတ်က ချက်ချင်းပင် မနာလိုဖြစ်သည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

ဘယ်သူက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအပြင်ထွက်ပြီး မစားချင်ဘဲ နေမှာလဲ... သူ့တို့ရဲ့ အိမ်မှာ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုရှိတာ ကောင်းလိုက်တာ....

ဒုတိယအတွေးတွင် ကုယွီမြန်၏ အစားအသောက်ကို ပရိသတ်က အရသာခံနိုင်ပေမည်။

ဘယ်သူက မမျှော်လင့်ဘဲ နေမှာလဲ...

မြေခွေးလေးက အနည်းငယ် သတိတကြီးထားကာ ထိန်းချုပ်ထားသည်။ နှင်းကျားသစ်လေးမှာ ခေါင်းမော့ကာ စိတ်ရှိတိုင်း စ၍မှာလိုက်သည်။ သူက အလင်းဖန်သားပြင်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖိလိုက်လျှင် မီနူးက အလိုလိုအစပြုလာပေမည်။ အနည်းဆုံးတွင် မြေခွေးလေးနှင့် ထန်ယွမ်သည်လည်း လက်လွတ်ကာ သူတို့အလိုရှိသည်ကို မှာလိုက်ပြီး ကုယွီမြန်က များစွာထပ်မှာလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် ဟင်းပွဲများရောက်လာကာ စားပွဲတစ်ခုလုံး ပြည့်သွားလေသည်။

ထိုအချိန်၌ စွပ်ပြုတ်မအေးသွားစေရန် စားပွဲဘေး၌ ရသာမွန်၃မျိုး စွပ်ပြုတ်ကို မီးအေးအေးနှင့် တည်ထားပြီး နွေးအောင်ပြုလုပ်ထားသော ရွေ့လျားအရက်မီးဖိုတစ်ခု ရှိ၏။ ကုယွီမြန်က ပန်းကန်လုံး၃လုံးကို ယူကာ ကလေးသုံးယောက်အတွက် တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ဖြည့်လိုက်ပြီး အနည်းငယ်မှုတ်လိုက်ကာ ကလေးများကို တစ်ဇွန်းစီ ကျွေးလိုက်သည်။

ပင်လယ်သခွားသီး၊ ပုစွန်အသားနှင့် ကြက်ရင်ပုံအသားတို့အပြင် ရသာမွန်၃မျိုး စွပ်ပြုတ်တွင် ထူးခြားလှသော ကောင်းမွန်လတ်ဆတ်ပြီး နူးညံ့သော အသားတစ်ခုရှိ၏။ မျှစ်စို့နှင့် ခရမ်းချဥ်သီးတို့ ပါဝင်နေခြင်းကြောင့် ကောင်းမွန်လှသော အရသာက လန်းဆန်းစေကာ အနည်းငယ် ချဥ်စေ၏။ ၄င်းကို မြည်းကြည့်ပြီးသည့်အခါ နွေးထွေးကာ ချောမွေ့ပြီး အလွန်စားချင်စရာကောင်းပေသည်။ အထူးသဖြင့် ဤနွေရာသီနှောင်းမှ ဆောင်းဦးညနေပိုင်းတွင် တစ်ဇွန်းမျှပင် သောက်လိုက်ရခြင်းက အစာအိမ်တစ်ခုလုံး၏ လောဘကြီးသော ပိုးများကို နိုးထလာစေရန် လုံလောက်ပေသည်။

လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ပုစွန်အစာသွပ် တို့ဟူးကိုမဆိုနှင့် ယန်ကျိုး ထမင်းကြော်၊ ပုစွန်လုံးကြော်ချိုချဉ်နှင့် တုန်းဖိုအသားတို့ကိုမူ ထည့်ပြောရန်ပင် မလိုချေ။

[DVA: အားးး... အရသာရှိတာတွေ အများကြီးပဲ... ငါတော့သေပြီ... တင်ဆက်သူလုပ်ထားတဲ့ ဟင်းပွဲတချို့ကို စားရတာ အကောင်းဆုံးလို့ ငါထင်ပေမဲ့ တခြားဟင်းပွဲတွေလည်း စားနိုင်တယ်...]

[အသုံးပြုသူ 7898: ငါ့လက်ထဲက ကြက်တောင်ပံကင်တွေက ရုတ်တရက်ကြီး အနံ့သိပ်မကောင်းတော့ဘူးQAQ... ငါက အယ်လ်ဘတ်ကို အခုပဲ ပြေးလာတော့မယ်…]

[ကျစ်ကျစ်တာ: စားသောက်ဆိုင်က ဟင်းပွဲတွေရဲ့ဈေးကို ငါလိုင်းပေါ်ကနေ ကြည့်ပြီးပြီ... ငလူး... အဲ့ဒါက တော်တော်တန်ဆာပဲ ပိုက်ဆံအများကြီး မကုန်လောက်ဘူး... ပြီးတော့ ဒီနေ့လယ်နဲ့ ညနေမှာ အယ်လ်ဘတ်က လူပြည့်နေမယ်လို့ ငါထင်တယ်... ငါအခုပဲ အဖွဲ့ဝင်ကဒ်ကို ထုတ်သင့်တယ်...]

ကုယွီမြန်သည်လည်း စားသောက်နေစဉ်တွင် အာရုံခံသည့် လုပ်ငန်းစဉ်ကို အနည်းငယ်အာရုံစိုက်ထားသည်။ သူက ဦးဆုံး ပေါ့ပါးကာ လန်းဆန်းစေသော စွပ်ပြုတ်ကို စတင်လိုက်ပြီးနောက် အရသာအပြည့်ဝဆုံး၊ အရသာအလေးဆုံး ဟင်းပွဲကို စားလိုက်ကာ အချိုပွဲလေးနှင့် အဆုံးသတ်လိုက်သည်။

နူးညံ့ကာ မွှေးပျံ့သော တို့ဟူး၊ ကြွပ်ကြွပ်ရွရွ ကြော်ထားသော ပုစွန်၊ ချိုပြီး စေးကပ်သော ဝက်နံရိုးအကြွပ်၊ ရသာမွန်များအားလုံးက များသော်လည်း သောင်းပြောင်းထွေလာဖြစ်မနေချေ။ အထူးသဖြင့် ချိုပြီး ဆီမများသည့် မေပယ်တို့ဟူးဖြစ်သည်။ ဤထမင်းကို စားနေသည့် လူတိုင်းက သက်သောင့်သက်သာဖြစ်ကာ ဤထက်ကောင်းသည်ကို မစဉ်းစားနိုင်လုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။ ထို့အပြင် နွေရာသီအဆုံး၏ တောင်ပေါ်မှလေလည်း ရှိနေရာ နေက နွေးထွေးပြီး လင်းလက်နေ၍ နှာခေါင်းမှာ မေပယ်ရွက်များ၏ အရသာနှင့် ပြည့်နေပေသည်။

ပရိသတ်မှာ နေ့လည်စာတွင် အပြည့်အဝ နစ်မြုပ်နေကာ ပြောစရာမဲ့လုနီးပါးဖြစ်ပြီး လက်ဆောင်များ၏ အထူးပြုလုပ်ချက်များကို ချန်ရစ်ကာ စတူဒီယိုထဲမှ အပူချိန်က မြင့်တက်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကြည့်ရှုသူအရေအတွက်က သန်း၈၀ထိ ရောက်နေပြီဖြစ်ကာ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုက မူလစာမျက်နှာ၏ အချိန်နှင့်တပြေးညီ နာမည်ကျော်ကြားမှု စာရင်းတွင် ထိပ်ဆုံးသုံးယောက်ထဲ ဝင်နေ၏။

"ဆောင်းက လာနေပြီ... ဆောင်းဦးလယ်ပွဲတော် ရောက်တော့မယ် မဟုတ်လား..."

ကုယွီမြန်က ထန်ယွမ်လေးကို ချီကာ သူ့ဗိုက်လုံးလုံးလေးကို ထိလိုက်သည်။ ထန်ယွမ်လေးက ထပ်မစားနိုင်ပေ။ သူက သူ့လက်ထဲတွင် ထိုင်ကာ လေတက်လိုက်သည်။ မြေခွေးလေးက စားနေဆဲဖြစ်ကာ ကုယွီမြန်က လက်ဆန့်ကာ သူ့ကျောကိုပွတ်ပေးပြီ ကူညီလိုက်သည်။

နှင်းကျားသစ်လေးသည်လည်း များစွာစားကာ ကုယွီမြန်၏ လက်များအောက်တွင် ပျင်းရိစွာ မှိန်းနေပြီး ကုယွီမြန်၏ လက်ချောင်းများကို အကျင့်အတိုင်း ရွေ့ရန်အတွက် လက်များကို ဆန့်လိုက်သည်။

[ဖဲပြားလေး 123: တင်ဆက်သူ ဆောင်းဦးလယ်ပွဲတော်က ဘာကြီးလဲ...]

"ဆောင်းဦးလယ်ပွဲတော်လား..."

ကုယွီမြန်က ကြောင်သွားပြီး ဤကြယ်တာရာခေတ်တွင် ဆောင်းလယ်ပွဲတော်မရှိသည်ကို သတိရသွားသည်။

သူက နှင်းကျားသစ်လေး၏ လက်သည်းကို ကိုင်ကာ ပြုံးပြီးဆိုလိုက်သည်။

" ကျွန်တော်က အဲ့အချိန်မှာ မိသားစုကို အတူတူရှိနေစေချင်တယ်... လမုန့်တွေ စားကြမယ်... လကိုကြည့်ကြမယ်..."

ကြည့်ရတာ ဒီရောက်ပြီးကတည်းက ပွဲတော်တစ်ခု မရှိသေးသလိုဘဲ... အရင်က ကလေးများနေ့ကို ထည့်မတွက်တော့ဘူး... ဆောင်းဦးလယ်ပွဲတော်ကျရင် ကလေးတွေနဲ့ အချိန်ကောင်းလေး ကုန်ဆုံးရမယ်...

ဘဝဆိုသည်က ဓလေ့ထုံးစံလေးများ လိုအပ်နေဆဲဖြစ်သည်။

နောက်တစ်ခုပြောရရင်တော့ ရှို့ဟန်ရဲ့ မွေးနေ့က ဘယ်တော့ပါလိမ့်...

🐯🐯🐯

ဘာမှလည်းမဆိုင်တာနော် သူ့ဘဲဘဲကို သတိရရင် ရတယ်မပြောဘူး😔

Prev Next