MM Story Teller

Chapter 164 Arc 7 end

Viewers 8k

🚩Chapter - 164

Arc_7.နေရာလွဲမှားနေသောသမီး [ 30]

_____

ဟင်း…

ကျင်းလျဲ့က သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်သည်။ သူကမှီလိုက်မောင်းရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း သူ့အကျီစက ရုတ်တရက် အဆွဲခံလိုက်ရသည်။ ကျင်းလျဲ့ချက်ချင်းလှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့မျက်လုံးများ အေးစက်သွားသည်။

သူ့အရှေ့တွင်ရှိနေသည်က ခေတ်နောက်ကျနေသည့်အမျိုးသားတစ်ယောက်၏ ကုတ်ကိုဝတ်ထားကာ မျက်နှာသည်လည်း ဝါကျင်ကျင်နှင့် ညစ်ပတ်ပေရေနေပြီး ဆံပင်များရှည်များက ရှုပ်ထွေးနေသည့် မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ထိုမိန်းမက ကျင်းလျဲ့ကိုကြည့်လာသည်။

“ရှင်…ရှင်ပဲ ကျွန်မကိုမှတ်မိသေးရဲ့လား”

ထိုမိန်းမ၏အသံက ကြမ်းရှရှဖြစ်နေပြီး ကျင်းလျဲ့ကြားသောအခါ မသိမသာလေး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

“ထွက်သွားစမ်း”

သူ့ကိုအခြားသူများ ချဥ်းကပ်လာသည်ကိုဖြစ်စေ၊ ထိတွေ့လာသည်ကိုဖြစ်စေ မကြိုက်ချေ။ အထူးသဖြင့် ထိုမတော်တဆမှုအပြီးတွင် သူကအလွန်သတိကြီးကာ အခြားသူများကို လွယ်လွယ်နှင့် မယုံကြည်တတ်တော့ပေ။

“ကျွန်မလေ ကျွန်မပါ”

ကျန်းယိုက မျက်နှာကို သုတ်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူက သူမ၏မျက်နှာကို မမြင်ဖူးသည်ကို သတိရသွားသောကြောင့် ကျန်းယိုက သူမအိတ်ထဲမှ နာရီကိုထုတ်လိုက်သည်။

“ဒီနာရီကို မှတ်မိသေးလား ကျွန်မအပေါင်ဆိုင်ကနေ ပြန်ယူထားတာ”

ကျန်းယို၏လက်ထဲမှ နာရီကိုကြည့်ရင်း ကျင်းလျဲ့၏မျက်နှာပေါ်မှ ရွံရှာမှုများက ပို၍ထင်ပေါ်လာတော့သည်။ သူသတိရလာသည့်အချိန်က သူ့နာရီပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်၌ သူကထိတ်လန့်စွာနှင့် အခြားတစ်နေရာရာတွင်များ ပြုတ်ကျကျန်ခဲ့သလားဟု တွေးထင်ခဲ့မိသေးသည်။

လက်စသတ်တော့ သူသတိမေ့နေချိန် တစ်ယောက်ယောက်က ခိုးယူသွားခဲ့တာပဲ…။

တစ်လကြာပြီးနောက် ကျန်းယိုက ကြိုးကြိုးစားစားအလုပ်လုပ်ကာ ထိုနာရီကို အပေါင်ဆိုင်မှ ပြန်ရွေးလာခဲ့သည်။

ထိုည၌ ကျန်းယိုက ပိုက်ဆံများ၊ အစားအစာများနှင့်ပြန်လာခဲ့သော်လည်း သူမကယ်ခဲ့သည့်လူမှာ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ထိုလူက သတိရလာ၍ ထွက်သွားခြင်းဖြစ်နိုင်သည်ဟုတွေးရင်း တံခါးအရှေ့တွင် ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် စောင့်နေခဲ့သော်လည်း သူကထပ်ပေါ်မလာတော့ပေ။

နောက်ပိုင်းတွင် ကျန်းယိုက နာရီကိုသတိရသွားသည်။ တစ်ဖက်လူက သူ့နာရီကိုခိုးယူသွားသည်ဟု အထင်လွဲပြီး နှုတ်ဆက်စကားတောင်မဆိုဘဲ ထွက်သွားသည်ဟုထင်မိသည်။ ထို့ကြောင့် သူမက နာရီကိုပြန်ရွေးနိုင်ရန် ရရာအလုပ်မှန်သမျှလုပ်ခဲ့သည်။ ဒီရက်များတွင် သူမက လမ်းမများပေါ်တွင် လျှောက်သွားနေကာ ထိုလူကိုရှာ၍ နာရီပြန်ပေးချင်ခဲ့သည်။

“ဒီနာရီကို…ကျွန်မရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ယူခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး အဲ့အချိန်တုန်းက ရှင်တော်တော်လေးထိခိုက်ထားတာ ရှင့်ကိုကယ်ဖို့ ကျွန်မမှာရှိသမျှအားလုံးကို ဆရာဝန်ကိုပေးခဲ့ရတယ်”

ကျင်းလျဲ့က သူမကို ရွံရှာမှုများပြည့်နှက်နေသည့် မျက်လုံးများနှင့်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့သောအခါ ကျန်းယိုက ချက်ချင်းစိုးရိမ်တကြီးနှင့် ရှင်းပြလာသည်။

“အိုး”

သူမစကားများကိုနားထောင်ပြီးနောက် ကျင်းလျဲ့ကသရော်လာသည်။

“မင်းဆိုလိုတာ မင်းကငါ့ကိုကယ်ခဲ့တယ်ပေါ့ မင်းကိုဘယ်လိုကျေးဇူးတင်သင့်တယ်လို့ထင်လဲ မင်းဘယ်လောက်လိုချင်လဲ”

“မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ကျွန်မပိုက်ဆံမလိုပါဘူး ကျွန်မပိုက်ဆံအတွက်အဲ့လိုလုပ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး”

ကျင်းလျဲ့၏အသံများမှ လှောင်ပြောင်သရော်နေမှုများကို ခံစားမိသောအခါ သူမက လက်တို့ကို အသည်းအသန်ဝှေ့ယမ်းလာသည်။

“ပိုက်ဆံမလိုချင်ဘူးလား ဒါဆိုအဲ့ဒီနာရီကိုယူလိုက်”

ကျင်းလျဲ့က ကျန်းယို၏ နူးနူးညံ့ညံ့မရှိတော့သည့်လက်များကိုကြည့်လိုက်သည်။ နာရီက သူမ၏လက်ဖဝါးပေါ်တွင် မလိုက်ဖက်စွာရှိနေသည်။

“မဟုတ်ဘူး ဒီနာရီကို ရှင့်ကိုပြန်ပေးချင်ခဲ့တာ ကျွန်မ…”

“မလိုတော့ဘူး တခြားလူတွေထိထားတာ ငါမဝတ်ချင်ဘူး”

ကျင်းလျဲ့က လက်မြှောက်၍ ကျန်းယို၏လက်ကို တွန်းဖယ်လိုက်ရာ နာရီလေးက မြေကြီးပေါ်သို့ ကျသွားတော့သည်။

“ဘာမှမလိုချင်ဘူးဆိုလည်း ငါသွားတော့မယ်”

သူက တွန့်ဆုတ်မှုမရှိဘဲ ကားထဲသို့ဝင်၍ စက်နှိုးကာ ထွက်လာလိုက်သည်။

ပိုက်ဆံလည်းမလိုချင်ဘူး နာရီကိုလည်းမလိုချင်ဘူး ဒါဆို ဘာလို့သူ့ကိုကယ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို အသည်းအသန်နဲ့ ပြောနေရတာလဲ…။

သူမသာတကယ် သူမကိုယ်သူမ မသိစေချင်ဘဲ စိတ်ကောင်းရှိလို့ကူညီခဲ့တာဆိုရင် အခုလိုပေါ်လာမှာမဟုတ်ဘူး…။

သူမပေါ်လာမှတော့ သေချာပေါက် တောင်းဆိုချင်တဲ့အရာတစ်ခုခုရှိလို့ပဲ…။

ကျင်းလျဲ့ ထိုကဲ့သို့လူမျိုးများကို အများကြီးတွေ့ဖူးသည်။

ကျင်းလျဲ့မျှော်လင့်ထားသကဲ့သို့ ထိုမိန်းမနှင့် သိပ်မကြာခင်မှာပင် ပြန်တွေ့လေသည်။ သူမက လျှို့ဝှက်စွာနှင့် စုမိသားစုအိမ်အနားတွင် လှည့်ပတ်ကြည့်နေ၏။ ထိုအချိန်တွင် စုမိသားစု၌ စုဝမ်နှင့် ရှောင်းချီ၏ စေ့စပ်ပွဲအခမ်းအနားကျင်းပနေသည်။ များစွာသောမြို့ခံအနုပညာရှင်များ တက်ရောက်ကြပြီး ထိုမိန်းမက ထောင့်တစ်ထောင့်တွင်ပုန်းနေကာ စုဗီလာထဲသို့ ခါးခါးသီးသီးကြည့်နေလေသည်။

“မင်းဘာလုပ်မလို့လဲ”

ရုတ်တရက် ကျင်းလျဲ့၏အသံက ကျန်းယို၏အနောက်မှ ထွက်လာသည်။ ကျန်းယိုက အလွန်ထိတ်လန့်သွားသောကြောင့် မျက်နှာပါဖြူဖျော့သွား၏။ သူမက ကျင်းလျဲ့၏မျက်နှာကို မြင်လိုက်သောအခါ စိတ်သက်သာသွားပြီး အော်ဟစ်လာသည်။

“ရှင်ကိုး ဒီကိုကျွန်မအတွက်နဲ့ရောက်လာတာလား”

ကျင်းလျဲ့ : ……

“ငါမေးတာ မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ”

ကျင်းလျဲ့က သူမ၏အကြည့်များနောက်ကို လိုက်ကြည့်ရင်း သူမကိုမေးလိုက်သည်။ သူမကြည့်နေသည့်မြင်ကွင်းက စုဝမ်နှင့် ရှောင်းချီတို့ကို အဖြူရောင်ဝမ်းဆက်များနှင့် လှပနေသည့်မြင်ကွင်းပင်။ ထိုအချိန်၌ သူမ၏အကြည့်များက စူးရှသွားကာ ပြောလာသည်။

“ရှင်သိလား ကျွန်မက အစ်ကိုကြီးရှောင်းနဲ့အတူကြီးပြင်းလာခဲ့ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံရေးလည်းရှိခဲ့တယ် တကယ်လို့…စုဝမ်…အဲ့ဒီခွေးမသာပေါ်မလာဘူးဆိုရင် ကျွန်မတို့…”

“ဖြန်း”

ပြင်းထန်သည့် ရိုက်ချက်တစ်ခုက ကျန်းယို၏မျက်နှာပေါ်သို့ ကျရောက်လာခဲ့သည်။ ကျန်းယိုက သူမဘေးရှိ ယောက်ျားကိုကြည့်လိုက်သည်။

“ရှင်…ဘာလုပ်တာလဲ”

ကျင်းလျဲ့က ကျန်းယို၏ ဖူးယောင်သွားသည့်မျက်နှာကို အေးစက်စွာကြည့်လိုက်၏။

“ရှောင်ဝမ်ကြောင့် ငါ့ကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိချဥ်းကပ်ခဲ့တာလား”

ရှောင်ဝမ်?

ကျင်းလျဲ့က စုဝမ်၏အမည်အားပြောလာသည်ကိုကြားသောအခါ ကျန်းယိုနောက်သို့ဆုတ်လိုက်မိသည်။

“ရှင် စုဝမ်ကို သိတာလား”

သိတာထက်ပိုတာလား…။

ကျင်းလျဲ့ကို ကျန်းယိုကို မျက်ခုံးပင့်လိုက်၏။

“သူမကငါ့ရဲ့အသက်ကယ်တင်ရှင်”

“မဟုတ်ဘူး ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ ရှင်သူမရဲ့အရူးလုပ်တာခံနေရတာ သူမက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကောက်ကျစ်ဆုံး လူလိမ်တစ်ယောက်ပဲ သူမ…အု”

ကျန်းယို၏ မေးရိုးက ကျင်းလျဲ့၏ဖျစ်ညှစ်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။ ကျင်းလျဲ့က ငယ်စဥ်ပင် ဂိုဏ်းထဲ၌ ရှိနေခဲ့ရာ သူ၏ခွန်အားက လူရှုပ်လူပွေဝမ့်ဝမ်ဟောက်နှင့် လုံးဝမယှဥ်နိုင်ချေ။

ကျန်းယိုက သူမ၏မေးရိုးကျိုးတော့သွားမလိုခံစားနေရသည်။ ကျင်းလျဲ့က သူမကို အေးစက်စွာ ကြည့်နေဆဲပင်။

“ဘယ်သူက အကောက်ကျစ်ဆုံးလူလိမ်လဲဆိုတာ မင်းကိုယ်မင်းပြန်ကြည့်ရင်မြင်နေရတာပဲမဟုတ်ဘူးလား”

စုမိသားစုဗီလာ၌ စုဝမ်နှင့် စုရွေ့တို့၏စေ့စပ်ပွဲက ပြီးဆုံးသည့်အချိန်သို့ရောက်လာခဲ့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က အခမ်းအနားကို လာရောက်ကြသည့် သူငယ်ချင်းများ၊ အတန်းဖော်များ၏ ဝိုင်းရံခြင်းခံနေရသည်။ ဖိုးကံကောင်း ရှောင်းယွင်ရိပင် သူ့အစ်ကို၏ စေ့စပ်ပွဲကို တက်ရောက်ရန်အတွက် အရာအားလုံးကို နောက်သို့ ရွှေ့ထားခဲ့သည်။

လူကြီးများအတွက်ခုံတွင်ထိုင်နေရင်း စုဟိုင်ချန်း၏မျက်နှာတွင်လည်း အချိန်အတော်ကြာအောင် မမြင်ခဲ့ရသည့် အပြုံးလေးတစ်ခုရှိနေသည်။ သူ့ဘေးရှိ ဝမ်ရှူးကျယ်တောင်မှ ယခင်အခြေအနေများထက် ပိုမိုကောင်းမွန်နေလေသည်။

အခမ်းအနားက ပျော်ရွှင်စရာအငွေ့အသက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ စုရွေ့က ကျော့ရှင်းက ခန့်ညားသည့် အဖြူရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူက စုဝမ်၏ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ညင်သာစွာဖြင့် ဖက်ထား၏။

“အချစ်လေး ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်”

“ကျွန်မရောပဲ"

_____

စုဝမ်က ညင်သာစွာမျက်လုံးများကို ပိတ်ချလိုက်ပြီး စုရွေ့၏နူးညံ့နေသော အနမ်းများကို ခံယူလိုက်သည်။ သူမ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးများအား တွန့်ကွေးလိုက်ကာ စိတ်ထဲမှ ဌာနချုပ်သို့ တိတ်တဆိတ်ဆက်သွယ်လိုက်သည်။

အေးဂျင့် 002 ၊ မစ်ရှင်ပြီးမြောက် ၊ ပြန်လာရန်တောင်းဆို…။

…….

စေ့စပ်ပွဲအခမ်းအနားပြီးနောက် ဧည့်သည်များအားလုံးကပြန်သွားကြကာ စုဝမ်နှင့် စုရွေ့ည်း စုမိသားစုအိမ်မှ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ နာရီအနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက်က တာဝန်ကျကမ္ဘာမှ ထွက်လာလိုက်ကြသည်။

ပျောက်ဆုံးနေသောအချိန်နှင့်အာကာသ၌…။

စုရွေ့က သူ၏တာဝန်ဆက်သွယ်ရေးအခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ အမှတ်တစ်မှတ်မှမရသည့်တိုင် စစ်သူကြီးစု၏ မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးတစ်ခုရှိနေ၏။ သို့သော် ထိုအပြုံးက မဖိတ်ခေါ်ထားသည့် ဧည့်သည်ကို တွေ့သောအခါ ချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

ယွင်ရှန့် : ……

စုရွေ့ တာဝန်ကျကမ္ဘာမှပြန်လာသည့်အချိန်ထိ ယွင်ရှန့်က စောင့်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင် တစ်ဖက်လူထံမှ သူက အငြင်းခံရသလို ခံစားလိုက်ရ၏။

ယခုလေးတင်ပင် ချိုသာစွာပြုံးနေသည့်အမျိုးသားက ယွင်ရှန့်ကို မြင်သည်နှင့်ချက်ချင်းအေးစက်သွားလေသည်။ ယွင်ရှန့်က သူ့ကိုယ်သူ စိတ်ပျက်စရာကောင်းသည်ဟု တစ်ခါမှမတွေးဖူးပေ။

“ကိစ္စရှိလို့လား”

စုရွေ့က တာဝန်ဆောင်ရွက်သည့်အခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး ယွင်ရှန့်အား ပဟေဠိဖြစ်နေသည့်ပုံစံဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

“အင်း အစ်ကိုချယ် မင်းကိုပေးထားတဲ့ အချက်အလက်တွေကို မှတ်မိအောင်လုပ်ထားလိုက်ဦး”

ယွင်ရှန့်က ရွှီချယ်သူ့ကိုပေးလိုက်သည့် စာရွက်အထပ်လိုက်ကြီးကို စုရွေ့၏လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်သည်။

အာ…

စစ်သူကြီးစုက သူ့လက်ထဲမှ အချက်အလက်စာရွက်များကို ကြည့်လိုက်သည်။

ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းဌာန - ချင်းယွီ၊ လင်းရော့၊ ယဲ့ခန့်ဟွမ်

ဖျက်ဆီးခြင်းဌာန - ယဲရှင်း၊ စုဝမ်၊ တင်းကျားကျား

ဒါက…

စုဝမ်၏အမည်ကိုတွေ့ပြီးနောက် စုရွေ့၏မျက်နှာက လေးလေးနက်နက်ဖြစ်သွားသည်။ ၎င်းက အခြားဌာနများမှ လက်ရွေးစင်များ၏ အတွင်းအချက်အလက်များဖြစ်၏။ အားလုံး၏အချက်အလက်များမှာ အသေးစိတ်ပါရှိသည်။

ယာဥ်ဖျက်ဆီးရေးအမှတ် ၂ စုဝမ် : ပြိုကျနေသောယာဥ်မှ အနက်ရောင်အေးဂျင့် (တာဝန်ဆောင်ရွက်သူ : ရွှီချယ်)

စုဝမ်၏အချက်အလက်များမှ ပထမဆုံးစာကြောင်းကိုမြင်သောအခါ စုရွေ့၏အကြည့်များ ရွှီချယ်၏အမည်အပေါ်၌သာ အချိန်အတော်ကြာအောင်ရှိနေခဲ့သည်။

ဖျက်ဆီးရေးသမားများ ဌာနချုပ်တွင်…။

စုဝမ် ကွပ်မျက်ခြင်းအခန်းနံပါတ်(၂)မှ ထွက်လာသောအခါ ယခင်ကကဲ့သို့ပင် အမှတ်များကို မစစ်ဆေးချေ။ သူမက မစ်ရှင်အသေးစိတ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ ထွက်လာခဲ့သည့် ကမ္ဘာ၏အခြေအနေကို ကြည့်လိုက်သည်။

သူမနှင့် စုရွေ့ ထွက်လာခဲ့ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပင် ဝမ်ရှူးကျယ်လည်း သေဆုံးသွားလေသည်။ စုဟိုင်ချန်းက ပိုင်ဆိုင်မှုများအားလုံးကို ပရဟိတလုပ်ငန်းများကို လှုဒါန်းခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူနှင့် ဝမ်ရှူးကျယ်တို့ ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့သည့် တောင်ပေါ်ဒေသလေးဆီသို့ ထွက်သွားခဲ့သည်။

ရှောင်းယွင်ယိသည်လည်း အနုပညာလောကတွင် ချောချောမွေ့မွေ့ရွက်လွင့်ခြင်းကို မခံစားရသော်လည်း ရေပန်းအစားဆုံးကြယ်ပွင့်လေးတစ်ပွင့် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ ရှုပ်ထွေးပွေလီသည့် အသိုင်းအဝိုင်း၌ ရှောင်းယွင်ယိမှာ သူ၏အဖြူစင်ဆုံးနှလုံးသားလေးကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းကာ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ပေ။

လော့ယွီက အောင်မြင်စွာနှင့် Bမြို့မှ တက္ကသိုလ်သို့ ဝင်ရောက်နိုင်ခဲ့သည်။ အနာဂတ်တွင် သူက အစိုးရအရာရှိတစ်ယောက်ဖြစ်လာမည့်လမ်းကြောင်းအား ကံကြမ္မာကသတ်မှတ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ သို့သော် ရွှီနော့ကတော့ ဒုတိယနှစ်မှာပင် တောင်ပိုင်းရှိတက္ကသိုလ်ကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ လူတိုင်း၌ သူတို့ကိုယ်ပိုင် ဆွတ်ခူးချင်သည့်လမ်းများနှင့် အိပ်မက်များရှိကြ၏။ အချစ်အတွက်ကတော့ တစ်ခါပြည့်ပြည့်ဝဝချစ်ပြီးသည်နှင့် နောင်တတို့ရှိလာလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။

ကျန်းယိုက ကျင်းလျဲ့၏နောက်သို့ တကောက်ကောက်လိုက်နေဆဲပင်။ ကျင်းလျဲ့ကို သူမကသာ သူ၏အသက်ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြချင်နေဆဲဖြစ်သည်။ သူမ၏ ထိုခေါင်းမာသည့် အနှောင့်အယှက်ပေးမှုများက ကျင်းလျဲ့ကို ဒေါသထွက်သွားစေခဲ့သည်။ သူမ၏အဆုံးသတ်ကိုတော့ စိတ်ကူးကြည့်၍မရနိုင်ပေ။

စုဝမ်က ထိုကဲ့သို့သော လူမျိုးများကို လုံးဝနားမလည်ချေ။ တစ်ခါတရံတွင် မိမိကိုယ်ကိုသက်သေပြနိုင်ရန် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော ကြိုးစားမှုများနှင့် ခေါင်းမာမှုများက ဘဝကိုပို၍ဆိုးစေသည်။

ဒါကိုဘာလို့ လူတွေမသိကြတာလဲ…။

အတိတ်ကိုလက်လွှတ်လိုက်ပါ…။

ဘဝမှာ အလှပဆုံးသော အခိုက်အတန့်တွေက အရှေ့မှာ အမြဲတမ်းစောင့်ကြိုနေပါတယ်…။

🚩Arc_7.နေရာလွဲမှားနေသောသမီး END

_____

Prev Next