Chapter 91

👾Chapter 91

 (ခင်ဗျား … ကောင်းတယ်)

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အမူအရာသည် မသာမယာရှိနေသည်။ သူက တစ်စုံတစ်ခုအား တွေးတောနေသယောင် ထင်ရသော်လည်း အမှန်စင်စစ် မည်သည့်အရာကိုမှ တွေးတောနေခြင်း မရှိချေ။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ၏ ကိုယ်ပိုင်ဆက်သွယ်ရေးစက်မှ အသံမြည်လာခဲ့သည်။ 

ဤတစ်ကြိမ်၌ ဆက်သွယ်သည့် အသံတစ်ခုပင် မထွက်လာခဲ့ချေ။ ၎င်းက အင်ပါယာမှ ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်၏။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ စိတ်အစဉ်သည် ဗလာဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူက ခဏကြာ တုံ့ဆိုင်းပြီးနောက် လက်ခံသည် ကို နှိပ်လိုက်၏။ သူ့အရှေ့ရှိ ဖန်သားပြင်က ချက်ချင်း လင်းလာသည်။ သို့သော် သူတွေ့ချင်နေသည့် လူငယ်လေးကမူ ပေါ်မလာခဲ့ချေ။ 

မည်သူမှ စကားဆိုလာခြင်းမရှိချေ။ 

ဟယ့်ယွင်ထင် နားမလည်ဖြစ်သွား၏။ လင်းဟန်က သူ့အား ဗီဒီယိုကောလ် ခေါ်ခဲ့သည်ဟု ထင်လိုက်သဖြင့် သူကိုင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဖန်သားပြင်အား ဖုံးအုပ်ထားရသနည်း။ သို့သော် သူ ထိုသို့တွေးနေစဉ်မှာပင် ဖန်သားပြင်တစ်ခုလုံးကို ပိတ်ဆို့ထားသည့် အနက်လုံးကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့လျားသွားခဲ့၏။ 

ခဏအကြာ၌ အမွှေးလုံးလေး တစ်လုံးသည် ဖန်သားပြင်ထက်၌ ထွက်ပေါ်လာသည်။ 

၎င်းက ဟယ့်ယွင်ထင် ရုတ်တရက် ပေါ်လာသည်ကို အံ့အားသင့်သွားဟန်ဖြင့် ကြည့်နေ၏။ 

… ၎င်းက ဆော့ကစားနေရင်း လင်းဟန်၏ ဆက်သွယ်ရေးစက်ကို ထိမိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်က ရုတ်တရက် မည်သို့ပြောရမည်မသိ ဖြစ်သွားခဲ့ရ၏။ 

နှစ်စက္ကန့်အကြာ၌ အမွှေးလုံးလေးသည် လိမ့်လိုက်သည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်သည်လည်း သူ့အား ကြည့်နေမိ၏။ 

ဟယ့်ယွင်ထင် “…”

ကူးလုလု “…” 

နောက်နှစ်စက္ကန့်အကြာအထိ ဟယ့်ယွင်ထင်ဘက်မှ မည်သည့်စကားသံမှ ထွက်မလာခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ကူးလုလုက ၎င်း၏ ခြေထောက်တိုတိုလေးကို ဆန့်ထုတ်ကာ ဆက်သွယ်မှုအား ဖြတ်တောက်ရန် ပြင်လိုက်သည်။ 

“မချနဲ့ဦး …” 

မစ္စတာဗိုလ်ချုပ်ကြီးက သူ့လက်ဖဝါးအရွယ်အစားရှိသည့် အကောင်ပေါက်လေးအား တောင်းဆိုလိုက်၏။ 

“ငါသူ့ကို ကြည့်ချင်လို့ …” 

ကူးလုလုက ဟယ့်ယွင်ထင်အပေါ် မလိုလားစိတ် ရှိနေဆဲပင်။ သို့သော် ၎င်းက ခလုတ်ကို နှိပ်ရမည့်အစား တစ်ဖက်သို့သာ လှည့်သွားခဲ့၏။ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်လုံးထဲသို့ ရင်းနှီးနေသော အခန်းအပြင်အဆင် ဝင်ရောက်လာခဲ့လေသည်။ 

၎င်းက သူ့အခန်းဖြစ်၏။ 

လင်းဟန်သည် ဒီအတိုင်း ပြောခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပဲ သူ့အခန်းထံသို့ အမှန်တကယ် ရောက်လာခဲ့သည်ပင်။ 

ပြတင်းပေါက်သည် အနည်းငယ် ပွင့်နေ၏။ ကန့်လန့်ကာများက ဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့လျားသွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူတို့က အသိစိတ်ရှိနေသည့်အလား အိပ်ရာထက်ရှိ လူငယ်လေးကို မနှောင့်ယှက်ကြချေ။ လူငယ်လေးသည် အိပ်မောကျနေခဲ့သည်။ သို့သော် မလုံခြုံမှုကို ခံစားရသည့်အလား ဒူးများကို ကွေးထား၏။ 

ပရိုတွန်ဂြိုဟ်၌ မိုးသစ်တော ရာသီဉတု ရှိသည်ဖြစ်ရာ လေပြင်းများ တိုက်ခတ်နေလေ့ရှိ၏။ လက်ရှိအချိန်တွင်လည်း M2742 မက်ခါ၏ အကာအား ဖြတ်သန်းလျှက် သွေးနံ့ဖျော့ဖျော့တို့အား သယ်ဆောင်ထားသည့် လေများ ဝင်ရောက်လာ၏။ 

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ လက်ရှိအချိန်၌ တိုက်ခတ်လာသည့် လေများသည် ညှင်သာလှသည်ဟု ဟယ့်ယွင်ထင် တွေးနေမိသည်။ သူက လင်းဟန်၏ မျက်နှာတစ်ဝက်ကိုသာ တွေ့နေရ၏။ သို့သော် ထိုသူ့အား တွေ့လိုက်သည်နှင့် ခံစားနေရသည့် ပင်ပန်းမှု၊ စိုးရိမ်မှုတို့သည် တစ်ခုချင်းလျော့ပါးသွားခဲ့ရသည်။ 

လင်းဟန်သည် လက်ရှိအချိန်၌ လေညှင်းနှင့်တူသည်ဟု သူ ခံစားလိုက်ရ၏။ ထိုသူက သူ့နှလုံးသားထဲရှိ ခံစားချက်များကို ဖယ်ရှားပေးလေ့ရှိသည်။ 

သူက တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းစွာ အိပ်မောကျနေ၏။ 

သို့သော် သူ၏ မျက်ခုံးလေးများကမူ မသက်မသာဖြစ်ဟန်ဖြင့် စုကျုံ့လျှက်ရှိသည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် အလင်းနှစ်များစွာအား ဖြတ်ကျော်၍ ထိုသူ၏ မသက်မသာဖြစ်မှုများ ပျောက်ကွယ်သွားအောင် ထိတွေ့ချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ထွက်ပေါ်လာရ၏။ 

သူက အလွန်ပင်ပန်းနေခဲ့သည်။ သူ့လက်များသည် သွေးများစွာ စွန်းထင်းနေခဲ့၏။ 

မကြာခင်မှာပင် လင်းဟန်က သူ့ဘက်သို့ လှည့်လာခဲ့သည်။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်က လူငယ်လေးအား အပြည့်အဝ ကြည့်ရှုခွင့်ရသွားခဲ့၏။ 

လင်းဟန်သည် ခပ်ပါးပါး စောင်ဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ လွှမ်းခြုံထားသည်။ သူ့လက်တွင်း၌မူ တစ်စုံတစ်ရာအား တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထား၏။ ထိုအရာအား ရှူရှိုက်ရင်း လင်းဟန်၏ မျက်ခုံးတန်းများ ပြေလျော့လာခဲ့ရသည်။ 

၎င်းက သာမန်ဆန်၍ သန့်ရှင်းသည့် ယူနီဖောင်း တစ်စုံ ဖြစ်တော့၏။

ဟယ့်ယွင်ထင်က လင်းဟန်အား မနှိုးခဲ့ချေ။ သို့သော် ဖုန်းကိုလည်း မချချင်ပဲ ရှိနေ၏။ 

ကူးလုလုသည် ထိုလူနှစ်ဦးထံသို့ မကြာခဏ လာရောက်စစ်ဆေးနေသည်။ ထို့နောက် ၎င်းက အစိမ်းရောင် ဖန်သားပြင်အား လျစ်လျူရှုကာ အိပ်ပျော်သွားတော့၏။ ထိုလူသားနှစ်ဦးသည် အလွန်ပျင်းရိကြသည်။ သူတို့က ဗီဒီယိုဆက်သွယ်ရေးအပြင် မည်သည့်အရာကိုမှ မလုပ်တတ်ကြသကဲ့သို့ပင်။ 

ခဏအကြာ၌ ကူးလုလုက အိပ်ချင်နေသည့်တိုင် ဟယ့်ယွင်ထင် ဖုန်းမချလိုခဲ့ကြောင်း တွေးမိသွားကာ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး၏ မြင်ကွင်းကို မနှောင့်ယှက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ၎င်းက နားရွက်ကလေးများကို လှုပ်ရှားလိုက်၏။ သို့သော် ဖန်သားပြင်အနီးသို့ ထပ်မံ ရောက်မလာတော့ပဲ လင်းဟန်၏ လည်တိုင်အား အကျင့်ပါနေသကဲ့သို့ ဖက်လိုက်သည်။ ကူးလုလုသည် ၎င်း၏ အနှစ်ခြိုက်ဆုံး အပူချိန်ကို ရရှိသွားသည့်နောက် လင်းဟန်၏ လည်တိုင်ကြား အနက်ရောင်လုံးလေး ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အထိ တိုးဝှေ့ကာ အိပ်ပျော်သွားတော့၏။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အခန်းသည် တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းခြင်းတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွား၏။ လူငယ်လေး၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် စောင်ဖြင့် အပြည့်အဝ ဖုံးကာနေခြင်းမရှိချေ။ သူ၏ ခြေထောက်များသာလျှင် စောင်အောက်၌ ရှိနေပြီး ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကမူ အပြင်ဘက်၌ ရှိနေ၏။ 

အင်ပါယာ၌ ညအချိန်ဖြစ်နေလေပြီ။ ဟယ့်ယွင်ထင်က လင်းဟန် မည်သည့်အချိန်က အိပ်ပျော်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း မသိချေ။ သူက တစ်ဖက်လူ လှည့်လိုက်စဉ် နဖူးပေါ် ကျလာခဲ့သည့် ဆံစလေးများကို ငေးကြည့်နေ၏။ လင်းဟန်၏ မျက်နှာသည် အလွန်ဖြူဖွေး၏။ ထို့ကြောင့် သူ၏ အနက်ရောင်ဆံစများက နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မျက်နှာထက်၌ ပျံ့ကျဲနေလေသည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် ထိုဆံစများကို ခပ်ဖွဖွ ထိတွေ့လိုက်တိုင်း ရရှိသည့် နူးညံ့မှုကိုပင် သတိရလိုက်မိသည်။ 

လင်းဟန်သည် ကောလိပ်မတက်ခင်အထိ အရပ်သားနယ်မြေမှ မထွက်ခွာခဲ့ဖူးသည်မှာ ထင်ရှား၏။ သို့သော် ထိုနေရာရှိ ပြီးပြည်စုံခြင်း မရှိသော ရနံ့များ မစွန်းထင်းအောင် သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်နိုင်ခဲ့သည်။ 

တစ်ဖက်လူ မွေးဖွားလာခြင်းသည် အနုပညာတစ်ခုဟု ဆိုရသော် သူသည် ထိုသူ၏ သနားညှာတာမှုအား ရရှိခဲ့သော ကံကောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်၏။ 

လင်းဟန်၏ အချစ်နှင့် အနမ်းများသည် သူ၏ ဆန္ဒများကဲ့သို့ သန့်စင်လှသည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ ငံ့လင့်မှုသည်လည်း စွဲမက်ဖွယ် ဇိမ်ခံပစ္စည်းတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်တည်လာ၏။ ဟယ့်ယွင်ထင်က ၎င်းကို ထိတွေ့ချင်သော်လည်း သူ့လက်များကမူ စိတ်ပျက်မှုများဖြင့်သာ ပြည့်နှက်နေ၏။ 

လူငယ်လေးက သူ၏ ယူနီဖောင်းပေါ်ရှိ ခေါက်ရာများအား အတန်ကြာ ဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့ပုံရသည်။ အိမ်ထိန်းသည် ထိုအဝတ်ကို မီးပူပြန်တိုက်ရလျှင် မျက်မှောင်ကြုတ်နေတော့မည်သာ။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်က အမြဲလိုလို သပ်သပ်ရပ်ရပ် နေလေ့ရှိ၏။ သို့သော် ယခုမူ သူ၏ အဝတ်များ တွန့်ကျေနေလျှင်ပင် ကိစ္စမရှိဟု တွေးမိလာခဲ့သည်။ 

လင်းဟန်သည် သူ၏ အဝတ်များကို ဆုပ်ကိုင်လျှက် သူ့အိပ်ရာထဲ၌ အိပ်နေ၏။ ထိုသူ၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးက သူ့အား လွမ်းဆွတ်နေကြောင်း ပြောနေသကဲ့သို့ ရှိသည်။ 

သို့သော် လင်းဟန်သည် သူ့အား ပြန်လာရန် ဆော်ဩမည်မဟုတ်ပေ။ သူ၏ အလုပ်ကို မနှောင့်ယှက်မိလေအောင် ပို၍သာ သတိထားမည့်သူဖြစ်၏။ 

သူက အလွန်ကောင်းမွန်လှပြီး အလွန် နားလည်ပေးတတ်လှသည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်က ထိုသူအား မကြည့်ပဲ မနေနိုင်ခဲ့ချေ။ 

သူက ဇာ့ဂ်များနှင့် ကြယ်ဓားပြများကို ခေါင်းဖြတ်ခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ ယနေ့ဆိုလျှင် သူသည် တစ်ချိန်က အင်ပါယာ အရပ်ဘက်ဒေသရှိ လူများကဲ့သို့ ပုံမှန်ဖြစ်ခဲ့သော လူများကို အရက်စက်ဆုံးလက်နက်များဖြင့် သတ်ဖြတ်ခဲ့ရသည်။ 

သူက ဤလက်များဖြင့် ထိုသူ့အပေါ် မည်သို့ ထိတွေ့နိုင်ပါမည်နည်း။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့မျက်ဝန်းများ ပူနွေးလာသည်ကို ခံစားမိလိုက်၏။ သူ၏ အေးစက်နေသော ရင်ဘတ်နှင့် ခြေလက်များသည်လည်း စတင် နွေးထွေးလာသည်။ သူက မျက်နှာကို လက်ဖြင့်ဖုံးကွယ်လျှက် ပင်ပန်းစွာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တော့သည်။ 

လင်းဟန်၏ ဇီဝနာရီသည် အချိန်တိကျ၏။ သူက အလင်းကြောင့် နိုးလာခဲ့သည်။ 

ကူးလုလုသည်လည်း အိပ်စက်နေလေရာ ထိုအကောင်လေးကြောင့် ဟယ့်ယွင်ထင်အား အမှတ်တမဲ့ ခေါ်ဆိုမိခြင်းဖြစ်ကြောင်း လင်းဟန် မသိနိုင်ခဲ့ချေ။ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် အိပ်မောကျနေ၏။ ထိုသူသည် လက်ပေါ်ခေါင်းအုံးလျှက် အိပ်မောကျနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏ အမူအရာမှာ ဖတ်ရခက်လှ၏။ သူ၏ အသက်ရှူသံကမူ ငြိမ်သက်လှသည်။ 

လင်းဟန်သည် ဟယ့်ယွင်ထင် အိပ်စက်နေသည်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးခဲ့ချေ။ 

သူတို့နှစ်ဦးသည် နယ်စပ်ဒေသ၌ အတူတကွ ရှိခဲ့ဖူး၏။ သူတို့၌ အာဟာရဓာတ်စာများမရှိသဖြင့် လင်းဟန်သည် အမြဲလိုလို အားနည်းနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူနိုးထလာချိန်တိုင်း ဟယ့်ယွင်ထင်သည်လည်း ထနှင့်နေပြီဖြစ်၏။ ထိုသူက သူ့အရှေ့တွင် ပင်ပန်းနေသည့်ပုံရိပ်မျိုး မည်သည့်အခါမှ မပြခဲ့ဖူးချေ။

ယခုအခါ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် ယာဉ်မောင်း၏ ထိုင်ခုံကို မှီလျှက် အနေအထားဖြင့် ရှိနေသည်။ သူ၏ ခြေထောက်များသည် ရှည်လျားလှသည့် အလျောက် ကောင်းစွာ ဆန့်တန်းထားခြင်း မရှိချေ။ ထိုသူက သက်သောင့်သက်သာ အိပ်စက်နေခြင်းမဟုတ်ပဲ တိုက်ပွဲကြား ခဏနားနေသည်နှင့် ပိုတူ၏။ သူအိပ်မောကျနေသည့်တိုင် သူ၏ အသွင်အပြင်မှာ ထက်ရှနေဆဲဖြစ်သည်။ နောက်တစ်စက္ကန့်၌ အေးစက်သော မျက်ဝန်းများ ပြန်လည်ပွင့်လာကာ လူတိုင်းမော့ကြည့်ရသည့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးအဖြစ် ပြန်လည် ရောက်ရှိတော့မည့်အလားပင်။ 

လင်းဟန်က သူသာ ဆူညံမှုအနည်းငယ် ပြုလုပ်မိပါက တစ်ဖက်လူ၏ တစ်ချက်လေးပင် ယိမ်းယိုင်သွားခဲ့ခြင်းမရှိသော မျက်ဝန်းများ ပွင့်လာလိမ့်မည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက အိပ်ရာထက်မှ ဖြည်းညှင်းစွာ ထထိုင်လိုက်၏။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပူလောင်သွားရသည်။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ ပုံမှန်ဝတ်စုံသည် သူဖက်ထားခြင်းခံရပြီး တွန့်ကျေနေ၏။ လင်းဟန်က သူ ဤဝတ်စုံအား မည်မျှကြာကြာ ဖက်အိပ်ခဲ့ကြောင်းနှင့် ဟယ့်ယွင်ထင် တွေ့သွားခဲ့ခြင်းရှိမရှိ သိချင်လာသည်။ သို့သော် သူက မကြာခင်မှာပင် ထိုအတွေးကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူ၏ rut ကာလ၌ လင်းဟန်သည် ရှက်ဖွယ် အပြုအမူတစ်ခုကိုပင် ပြုလုပ်ခဲ့၏။ ဟယ့်ယွင်ထင်အနေဖြင့် သူ၏ ဝတ်စုံအား လင်းဟန် ဖက်အိပ်လျှင်ပင် စိတ်ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ 

သူ မြင်ရင်လည်း မြင်ပါစေ … 

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်နှာအား ကြည့်နေမိသည်။ သူက ချီကျားမူ လာခေါ်မှသာ ဗီဒီယိုဆက်သွယ်ခြင်းကို ဖြတ်တောက်လိုက်၏။ 

သူက တစ်ဖက်လူနှင့် စကားပြောလိုပြီး တစ်ဖက်လူ၏ အသံကို ကြားလိုလှသည်။ သို့သော် ထိုထက်ပို၍ တစ်ဖက်လူအား ကောင်းမွန်စွာ အိပ်စက်စေလို၏။ ထို့ကြောင့် သူ၏ ဆန္ဒကို ချိုးနှိမ်ခဲ့ရလေသည်။ 

ဗွီ ပရိုတွန်ရှိ ရှင်းလင်းရေးက ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ 

အဖွဲ့သည် အနားယူပြီးသည်နှင့် ရှေ့ဆက်ကြသည်။ ဤတစ်ကြိမ်၌ သူတို့က ပထမဆုံးရောက်ခဲ့သည့် ခရစ်စ်ပေါ့သို့ ချီတက်ကြ၏။ ၎င်းနေရာသည် ဂြိုဟ်သားမျိုးစိတ် စတင်ခဲ့သည့် နေရာမဟုတ်သည့်တိုင် ကျဆုံးမှုအများဆုံး၊ ပြန်လမ်းမရှိဆုံး၊ ဗွီ ပရိုတွန်တစ်ခုလုံးရှိ အဆိုးဆုံးနေရာဖြစ်လေသည်။ 

ထိုနေရာရှိ ဂြိုဟ်သားမျိုးစိတ်များသည် အရွယ်ရောက် ဇာ့ဂ်များဖြစ်ကြသည်။ ခရစ်စ်ပေါ့သည် ပင်လယ်နံဘေးတွင် တည်ရှိနေခြင်းဖြစ်ရာ နိမ့်ကျသည့်နေရာဖြစ်၏။ သူတို့ရောက်ရှိသွားချိန်၌ မည်သည့်လူသားကိုမှ မတွေ့ရချေ။

ကန္တာရမြို့တော်တွင် ကြုံခဲ့ရသည့် အတွေ့အကြုံကြောင့် ခရစ်စ်ပေါ့ရှိ ရှင်းလင်းရေးမှာ များစွာ လွယ်ကူသွားခဲ့သည်။ သူတို့က အသံလှိုင်းများကို ထုတ်လွှင့်ကာ ဂြိုဟ်သားများအား စုစည်းစေခဲ့၏။ ထို့နောက် လက်နက်အားလုံးကို အသုံးချလျှက် ထိုလူသားဖြစ်ခဲ့ဖူးသူများအား ရှင်းလင်းလိုက်တော့သည်။ အလောင်းများကို စုရာ၌ ပိုမိုလွယ်ကူစေရန်အတွက် မက်ခါများသည် ဂြိုဟ်သားများအား ပင်လယ်အနီးသို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြ၏။ ထိုသူတို့သည် လူသားတို့ ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည့် ထောင်ခြောက်အကြား ဝင်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ 

မူလက အဖိုးတန်ကျောက်မျက်ကဲ့သို့ စိမ်းပြာရောင်သမ်းနေသည့် ရေပြင်သည် ယခုအခါ အနီရောင်ခြယ်ခံလိုက်ရသည်။ ပစ်ခတ်သံများက တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာ၏။ လှိုင်းတစ်ခုချင်းစီက သွေးများနှင့် မနှစ်မြို့ဖွယ် အနံ့များကို သယ်ဆောင်လာလေသည်။ 

ခရစ်စ်ပေါ့ရှိ ရှင်းလင်းရေးသည် လျင်မြန်စွာ ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ သူတို့က ဤတစ်ကြိမ်၌ အနားယူရန် မရပ်နားခဲ့ပဲ နောက်ဆုံးမြို့သို့ ဦးတည်လိုက်ကြ၏။ မူလက သူတို့သည် ခရစ်စ်ပေါ့၌ အခြေအနေအဆိုးဆုံးဖြစ်မည်ဟု ထင်ခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် အဖွဲ့သားအားလုံးက မည်သည့်ချို့ယွင်းချက်မှ မကျန်ရှိလေရအောင် အထပ်ထပ်အခါခါ စစ်ဆေးခဲ့ကြလေသည်။ 

သို့သော် နောက်ဆုံးကျန်ရှိသည့် မြို့သို့ ရောက်ရောက်ချင်း မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းက သူတို့မျှော်လင့်ထားသည်နှင့် ကွဲပြားနေခဲ့၏။ 

ခရစ်စ်ပေါ့နှင့် မတူစွာပင် ဤနေရာ၌ လူသား တစ်ဦးပင် မရှိနေချေ။ ကန္တာရမြို့တော်ကဲ့သို့ပင် လမ်းပေါ်၌ ဖြတ်လျှောက်နေသူများနှင့် အပင်အမြစ်များကို မယုံနိုင်စရာကောင်းသည့် အမြန်နှုန်းများဖြင့် စားသောက်နေကြသူများရှိနေ၏။ သို့သော် စူပါမားကတ်များကမူ လစ်ဟာနေကြပြီး စတိုးဆိုင်များသည်လည်း မီးလင်းနေကြသည်။ ဆိုင်ထဲသို့ မြင်ရန် မဖြစ်နိုင်သည့်တိုင် ၎င်းက ဆာဂျင်များအား အခြားအတွေးများ ဝင်ရောက်လာစေ၏။ 

“ဖြစ်နိုင်တာ …” 

တစ်စုံတစ်ဦးက ဆက်သွယ်ရေးစက်မှတဆင့် မေးလိုက်သည်။ 

“အသက်ရှင်တဲ့လူတွေ ရှိနေသေးတာလား …” 

လုအန်းဟယ်က ပြော၏။ 

“ဒါပေမယ့် ဒီမြို့က စပျံ့လာတာလေ …” 

သူတို့က မက်ခါများကို လီကိုရိုတက္ကသိုလ်အနီးတွင် ရပ်နားလိုက်ကြ၏။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်သည် မြေပုံကို ဖွင့်ကာ နေရာများကို ပုံမှန်အတိုင်း သတ်မှတ်လိုက်သည်။ သူက စီစဉ်မှုအား အဆုံးသတ်တော့မည့် အချိန်၌ ဆာဂျင်တစ်ဦးက သူပြောခဲ့သည့် အဆိုပြုချက်ကို ထပ်မံတင်ပြလာ၏။ 

ထိုယူဆချက်သည် သူတို့ ကိတ်မုန့်ဆိုင်သို့ ရောက်သည့်အခါ အတည်ပြုနိုင်သွားခဲ့သည်။

အချိန်တစ်ခုကြာသည်အထိ မည်သည့် ဂြိုဟ်သားကိုမှ မတွေ့ခဲ့ရရချေ။ ထို့အပြင် စတိုးဆိုင်ထဲတွင် နွေးထွေးသော အဝါရောင်အလင်းရောင် ဖြာကျနေ၏။ ဖန်စများ ပျံ့ကျဲနေသည့် စင်ထဲတွင် အမျိုးမျိုးသော ကိတ်မုန့်များလည်း ရှိနေလေသည်။ သေးသွယ်သည့် ဆယ်ကျော်သက်လေးတစ်ဦးသည် ကိတ်မုန့်စင်ရှေ့တွင် ရပ်ရင်း မည်သည့်အရာကို ရွေးချယ်ရမည်မသိ ဖြစ်နေပုံရ၏။ သူက စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရသည့် မြို့တော်အား ဂရုမပြုမိချေ။ သူနှစ်သက်သည့် ကိတ်မုန့်ကိုသာ ရွေးချယ်နေခဲ့သည်။ 

ဂြိုဟ်သားများသည် လူသားတို့၏ အစားအစာကို မစားကြချေ။ 

ဆယ်ကျော်သက်လေး၏ မျက်နှာထက်၌ မည်သည့်ခံစားချက်မှ ရှိမနေချေ။ သူက ရှေ့သို့ တိုးလိုက်၏။ သူ၏ လှုပ်ရှားပုံသည် အနည်းငယ် တောင့်တင်းလျှက်ရှိသည်။ သူက ဆီစိမ်စက္ကူခင်းထားသည့် လင်ဗန်းကိုကိုင်လျှက် မှန်တံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ 

အဖွဲ့တစ်ခုလုံး ထိုပုံရိပ်အား ကြည့်နေကြ၏။ အများသုံးစကားပြောခန်းသည်လည်း တခဏကြာသည်အထိ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ 

ဆယ်ကျော်သက်လေးသည် ချောကလက်ထူထူများ ဖုံးအုပ်ထားသည့် ကိတ်မုန့်ကို ကောက်ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူက ကောင်တာထံသို့ လျှောက်လာရင်း ကြည်လင်သော လေးထောင့်ပုံဘူးထဲသို့ ကိတ်မုန့်အား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်သည်။ 

“အစီအစဉ်က မပြောင်းဘူး …” 

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အသံက တစ်နှစ်ပတ်လုံး အေးခဲနေသည့် ဒေသရှိ ရေခဲနှင့်နှင်းများသဖွယ် အေးစက်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ 

သူက ပင့်သက်ရှိုက်သံများကို သတိမပြုမိပုံဖြင့် အမိန့်ဆက်ပေးလိုက်၏။ ဆယ်ကျော်သက်လေးသည် ကိတ်မုန့်ကို ထုပ်ပိုးကာ တံခါးထံသို့ ဦးတည်လာရင်း တံခါးကို ဖွင့်မည်အပြု …. 

“အစီရင်ခံပါတယ် ..” 

ပိုင်းလော့တစ်ဦးက အမြန်ပြောလာသည်။ 

“တောင်းပန်ပါတယ် ဗိုလ်ချုပ် … ကျွန်တော့်ရဲ့ တာဝန်ပျက်ကွက်မှုကြောင့် ပရော်ဖက်ဆာရှုက ခါးပတ်ကို သူ့သဘောနဲ့သူဖြည်ပြီး မက်ခါထဲက ခုန်ဆင်းသွားပါတယ် …” 

👾