MM Story Teller

Chapter 62

Viewers 4k

🌌Chapter 62

လင်း၏အကြည့်များက လုမော့၏ မျက်နှာထက်တွင် ခေတ္တခဏမျှကြာအာင် ရစ်ဝဲနေသော်လည်း ကံမကောင်းစွာပင် သူ့မျက်ဝန်းများအား နေကာမျက်မှန်အောက်တွင် ဖုံးကွယ်ထားပေသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အမျိုးသားဇာ့ဂ်က ယခင်ကဲ့သို့ တူညီစွာ ပြုမူနေဦးမည်ပင်။ မကျေနပ်သော်လည်း သူက ဘာမှမထူးခြားသကဲ့သို့သော အသွင်အပြင်ကို ပြုမူနေဆဲဖြစ်လိမ့်မည်ပင်။

ဟုတ်တယ်မလား...

ထို့နောက် လင်းက အမှတ်တမဲ့ဟန်ဖြင့် ခေါင်းလှည့်ကာ ဖဲဝေသူအား ကြည့်လိုက်သည်။

လောင်းကစား ဒုစရိုက်မှုများရှိရာနေရာတွင် မကင်းမဲ့သည်မှာ လူလိမ်များဖြစ်ပြီး ဤငယ်ရွယ်သည့် ဖဲဝေသမားလေးက သူ့အသက်အရွယ်ဖြင့်ပင် လိမ်လည်ရာ၌ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူကတ်များကိုဖုံးလိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်းပင် ကတ်နှစ်ကတ်ကို ဂျိုကာများနှင့် အစားထိုးလိုက်ပြီး အရာအားလုံးကို ပရိသတ်များ၏စောင့်ကြည့်နေသည့် မျက်လုံးများအောက်တွင်ပင် လုပ်ဆောင်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ပြုလုပ်ခဲ့သည်ကို ဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကမှ သတိမပြုမိခဲ့ပေ။

ထိုအခိုက်တွင် အစောပိုင်းကငြိမ်သက်နေခဲ့သည့် ဖဲဝေသူက သူ့ခေါင်းကို ရုတ်တရက် လှည့်လိုက်ကာ သူမျက်နှာပေါ်တွင် ထိုးဖောက်သိမြင်နေသည့် အမူအရာတစ်ခု ပေါ်လာခဲ့သည်။

လင်း၏ခြေလှမ်းများက တစ်ခဏမျှ လေးခံသွားသော်လည်း လျှင်မြန်စွာပင် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားလေသည်။

"ဒီတိုကင်ပြားတွေက ဘယ်လောက်တန်လဲ..."

လုမော့က တိုကင်ပြားများနှင့် ပြည့်နှက်နေသည့်သေတ္တာကြီးအား ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

"တိုကင်ပြားတစ်ခုက တစ်ထောင်တန်တာလား..."

လင်းက တိုကင်ပြားများကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ လျင်မြန်စွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"3 သိန်းဝန်းကျင်လောက် ရရှိမယ်ထင်တယ်.. "

လုမော့ အံ့သြမှုဖြင့် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ သူတို့ဤနေရာကိုရောက်သည်မှာ ဆယ်မိနစ်မျှသာ ရှိသေးသော်လည်း 3 သိန်းရရှိနေပြီးဖြစ်သည်။

၎င်းက အတော်အတန်ကြီးမားလှသည့် ပမာဏတစ်ခုဖြစ်ပြီး သူတို့က ကြီးကြီးမားမား အားမစိုက်ထုတ်လိုက်ပါဘဲနှင့် ရရှိသွားသည်။ လူများစွာက လောင်းကစားကို စွဲလန်းနေသည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်တော့ပေ။ ထိုကဲ့သို့ ပမာဏအလုံးအရင်းတစ်ခုက သူတို့လက်များကို ဖြတ်သန်းပြီး အလျှင်အမြန်ပင် စီးဝင်လာကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်ပင်။

ထိုကဲ့သို့သော ခံစားချက်ကို တစ်ကြိမ်မြည်းစမ်းဖူးသည်နှင့် တစ်လကို ယွမ်ထောင် အနည်းငယ်သာဝင်သည့် ဘဝကို ပြန်သွားရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ပေ။

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီတိုကင်ပြားတွေကို ပိုက်ဆံနဲ့ အရင်လဲထားသင့်တယ်လို့ ကျွန်တော်အကြံပေးပါတယ်သခင်..."

လင်း သူ့ခေါင်းကိုလှည့်ကာ စဥ်းစဥ်းစားစားဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"လုံခြုံဖို့ပါ..."

အဲ့ဒီ ဖဲဝေတဲ့သူက အခုလေးတင် ဘယ်သူ့ကို ကြည့်နေခဲ့တာလဲ...

လင်းက အနည်းငယ်ထူးခြားနေသည့် လေထုကို အာရုံခံမိပြီးသားဖြစ်ပေသည်။

ထို့နောက် မီနော့ခိီ၏အသံက တခြားတစ်ဖက်မှထွက်လာကာ သူတို့စကားဝိုင်းကို ကြားဖြတ်လိုက်သည်။

လင်း လက်ထဲမှ တိုကင်ပြားများကို ကြည့်ပြီး သူ့မျက်နှာက အံ့သြမှုများဖြင့် ပြည့်နေပေသည်။

"ပိုင်လျှို အချိန်တိုလေးအတွင်းကို မင်း အဲ့လောက် အများကြီး ရလာတယ်ပေါ့..."

လုမော့က လင်း၏အပြုံးနှင့် တူညီစွာပင် ပြုံးပြလိုက်ပြီး ရိုးရိုးကုပ်ကုပ်နှင့် ပြောလိုက်သည်။

"ကံကောင်းသွားရုံပါ..."

လင်းက သူ၏အိမ်သူဘုရင်မပင်။ ထို့ကြောင့်အကယ်၍ လင်း ကံကောင်းပါက သူသည်လည်းကံကောင်းသည်ဟု ဆိုလိုခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ငါ့ရဲ့တွေးခေါ်ပုံက လုံးဝခြောက်ပစ်ကင်းသဲလဲစင်ပဲ...

"မင်းက တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ..."

မီနော့ခိီက မြှောက်ပင့်လိုက်သည်။

"အဲ့လို ကံကောင်းမှုနဲ့ဆို မင်း သေချာပေါက် အရှင်လုမော့ဆီ ကံကြမ္မာကောင်းတွေ ယူဆောင်လာပေးနိုင်လောက်တယ်...လာခဲ့ မင်းကို သူနဲ့တွေ့ဖို့ ခေါ်သွားပေးမယ်..."

လင်းက လုမော့နားထဲသို့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။

"ဒါမှမဟုတ်...ကျွန်တော်တို့ အရင်ဆုံးလဲထားလိုက်သင့်လား(တိုကင်ပြား)..."

လုမော့က တိုးတိုးလေးပြန်ပြောလိုက်သည်။

"ငါ ဒီလေးလေးနက်နက်တာဝန်ကို မင်းဆီ အပ်ထားလိုက်ပြီ..."

"ဟုတ်ကဲ့ စိတ်မပျက်စေရပါဘူး..."

---------

"အရှင်လုမော့ ဒါက ကျွန်တော် ပြောခဲ့တဲ့တစ်ယောက်ပါ...ပိုင်လျှိုတဲ့..."

"လုမော့" က သူ့နှုတ်ခမ်းနား ရောက်ခါနီး ဝိုင်ခွက်အား ရပ်ပြန်ချထားလိုက်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဝဝကြီးအား အနောက်သို့မှီလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံအား သတ္တုကွေးကွေးများဖြင့် ပြုလုပ်ထားပြီးထိုင်ခုံနောက်မှီတွင်ရှိသည့် ကြားနေရာလွတ်လေးများက သူ့အသားများအား ညှပ်မိသွားမည်ဟု ထင်ရပေသည်။

သူ့ခေါင်းကို ပျင်းရိလေးတွဲစွာ မော့ကာ လုမော့(အစစ်)အား အထင်တသေး ကြည့်လိုက်သည်။

"မီနော့ခီ မင်းရဲ့သူငယ်ချင်းအကြိုက်ကလည်း တကယ် ဆိုးတာပဲ..."

"အဲ့လို ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ.."

မီနော့ခိီက ခေါင်းညိတ်ကာ ဂါရဝပြုလိုက်သည်။

"ကြည့် ...ကျွန်တော် အရှင်နဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့တာပဲမဟုတ်ဘူးလား..."

"မှန်တယ်...ပိုင်လျှို အဲ့မှာထိုင်လိုက်ပါ..."

ဝဖြိုးနေသည့် အမျိုးသားဇာ့ဂ်က ခုံတစ်ခုံကို မေးငေါ့ပြလိုက်ပြီး လုမော့အား ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ လုမော့နှင့် မီနော့ခိီ သူ့ထိုင်ခုံသူ ထိုင်ပြီးသွားချိန်တွင် သူက အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"မင်းက ဒီလောင်းကစားကဏ္ဍထဲ ပါဝင်ချင်တယ်လို့ ငါကြားခဲ့တယ်..."

လုမော့က စည်းကမ်းတင်းကြပ်သည့်ဆရာ၏ စေ့စေ့စပ်စပ် မေးခွန်းကိုပင် ကျော်ဖြတ်သွားနိုင်လောက်မည့် အပြုံးတစ်ခုကို ပြုံးပြလိုက်သည်။

"အရှင်ပြောသလိုပါပဲ...ကျွန်တော် အခုနောက်ပိုင်း ငွေနည်းနည်း ကျပ်တည်းနေလို့ ကံကြမ္မာကောင်းတစ်ခုများရမလားလို့ စမ်းကြည့်ချင်လို့ပါ..."

"မင်းရွေးချယ်တာမှန်တယ်..."

အမျိုးသားဇာ့ဂ်က သူ့နံဘေးမှ ငွေရောင်ဆံပင်နှင့် အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်ကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။

"ကြည့်လိုက်...ဒါငါ့ရဲ့အိမ်သူဘုရင်မပဲ...သူဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို မင်းသိတယ်မလား.."

လုမော့က မလှုပ်ပေ။

ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ သူ မကြည့်ချင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

လေထုက တခဏမျှ ကသိကအောက် ဖြစ်သွားသည်။

အမျိုးသားဇာ့ဂ်၏ တွန့်သွားသော မျက်ခုံးများကို တွေ့လိုက်ပြီး လုမော့ အလျင်အမြန် ပြောလိုက်သည်။

"သေချာပေါက် သိတာပေါ့... သူက တတိယစစ်တပ်က ဗိုလ်မှူးမလား...ကျွန်တော် သူ့ကို လေးစားအထင်ကြီးနေတာ ကြာလှပြီ ..."

"မှန်တယ်..."

အမျိုးသားဇာ့ဂ်က ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာ ကြေညာလိုက်သည်။

"သူ့ရဲ့တည်ရှိမှုနဲ့ဆို ကျေးဇူးတော်ပေးအခမ်းအနားက ငါ့ကိုသေချာပေါက် ထောက်ပံ့ကူညီပေးလိမ့်မယ်..."

လုမော့ ထောက်ခံမှုအပြည့်နှင့် ထပ်ခါထပ်ခါ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"ဟုတ်တာပေါ့ ...သေချာတာပေါ့...တတိယစစ်တပ်က ဗိုလ်မှူးရဲ့အရည်အချင်း၊စွမ်းရည်တွေနဲ့ပတ်သတ်လို့ကတော့ ကျွန်တော်ဖြင့် ဘာသံသယမှကို မရှိတာ..."

အမျိုးသားဇာ့ဂ်နှင့် မီနော့ခီက အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်ပြီး အချင်းချင်း၏မျက်လုံးထဲမှ အားရကျေနပ်မှုကို မြင်လိုက်ရသည်။

ကိစ္စများက ချောချောမွေ့မွေ့ သွားနေသည်ပင်။

ဧကန်မုချပင် ကျေးဇူးတော်ပေးအခမ်းအနားက ကံကြမ္မာကိုဖန်တီးရန် အခွင့်အရေးတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။

လက်ရှိ အင်ပါယာကြယ်တွင် ဂြိုလ်အမျိုးမျိုးမှ ဇာ့ဂ်များက စုဝေးနေကြပြီး ကျယ်ပြန့်သည့် ကွန်ယက်တစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာကာ အလွယ်ဆုံးသားကောင်ကို ရှာဖွေရန် ရက်စက်ကြမ်းတမ်းလှသည့် နည်းလမ်းများကို သုံးနေကြလေသည်။

သူတို့၏ လိမ်ညာမှုများကို အကြည့်တစ်ချက်ဖြင့် ဖောက်ထွင်းမြင်ရသော ဇာ့ဂ်များအတွက်မူ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း လက်လျှော့လိုက်သည်က အကောင်းဆုံးပင်။ သူတို့အား လက်ခံလာစေရန်အတွပ် ဖျောင်းဖြရန် ကြိုးစားအားထုတ်ရမည်က မထိုက်တန်ပါပေ။

အဆုံးတွင် ထိုများစွာသော ဇာ့ဂ်များထဲတွင် အမြဲတစေ လုနုံလူအများက ရှိနေကြသည်ပင်ဖြစ်သည်။

ထိုလူနုံများ ချမ်းသာသွားပါက အကောင်းဆုံးပင်။

"ဒီအလောင်းအစားထဲ မင်းပါလာမှာကို ငါတို့သဘာတူတယ် ဆိုပေမဲ့လည်း ကောင်းပြီ..."

အမျိုးသားဇာ့ဂ်က လုမော့အား အဓိပ္ပါယ်အပြည့်နှင့်ကြည့်လိုက်သည်။

"မင်းသိပါတယ်...အနီးနားက စိတ်ချရတဲ့အလောင်းအစားထဲ ဆိုရင်တောင်မှ မင်းပိုက်ဆံရချင်တယ်ဆိုရင် တိုကင်ပြားတွေလိုသေးတယ်...မင်းမှာ ပိုက်ဆံဘယ်လောက် ရှိမလဲလို့တော့ သိချင်မိသား..."

အဲ့လောက် ဟောင်းနွမ်းစုတ်ပြတ်နေအောင် ဝတ်ထားပြီး သူ အမြတ်ဘယ်လောက်လောက် ယူပေးနိုင်မလဲဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ...

"အာ...အဲ့တာကတော့..."

လုမော့ သူ့ပါးကို ရှက်ရွံ့စွာ ကုတ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်...မကြာသေးခင်က ကျွန်တော် ကံသိပ်မကောင်းဘူး ဖြစ်နေတာ... လုပ်ငန်းက ကျရှုံးသွားလို့ ကျွန်တော့်မှာ အလုံအလောက်မရှိ ဖြစ်နေတယ်..."

ကျစ်...

အမျိုးသားက စိတ်ထဲတွင် အထင်သေးစွာဖြင့် သရော်လိုက်သည်။

ဒီကောင်က တကယ့်ကို ငမွဲတစ်ယောက်ပဲ...

အားထုတ်ထားတာတွေ အလကားဖြစ်သွားတာပဲ...

"အဲ့ဒါကြောင့် ဒါက ကျွန်တော် ယူလာနိုင်တာအားလုံးပါပဲ..."

လုမော့ သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှ အပြာရောင်ကတ်တစ်ကတ်ကို ထုတ်ကာ စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။

ကတ်ပေါ်တွင်ရှိသည့် သူ့လက်ချောင်းလေးများက သွယ်လျနေကာ လက်သည်းများကို တိတိညှပ်ထားသောကြောင့် အနုပညာတစ်ခုကဲ့သို့ နှစ်လိုဖွယ်ရာပင်။

လုမော့ ရှေ့သို့ကိုယ်ကို အနည်းငယ်ကိုင်းကာ ကတ်အား အမျိုးသားဇာ့ဂ်ထံတွန်းပို့လိုက်လျက် အနည်းငယ်လှောင်နေသည့် လှောင်ပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့် ပြောလာသည်။

"ဒီကတ်က အရှင့်ကို စိတ်ကျေနပ်စေမလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်..."

"ကောင်းပြီ...ကောင်းပြီ..."

အမျိုးသားသားဇာ့ဂ်က ကတ်ကိုကောက်ယူလိုက်ချ်ိန်တွင် စက်တစ်ခုကိုင်ထားသည့် အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်က အနားကိုရောက်လာခဲ့သည်။ အမျိုးသားဇာ့ဂ်က ကတ်ကို သာမာန်ကာလျှံကာပင် စက်ပေါ်တင်လိုက်ရာ အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

"တီ...သင့်ရဲ့လက်ကျန်ငွေက 156 သန်းပါ..."

"..."

မီနာ့ခီနှင့် "လုမော့" နှစ်ယောက်လုံး တစ်ချိန်တည်းနီးပါး မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြသည်။

"အိုး ဘုရားရေ..."

"ဘယ်လိုလဲ..."

လုမော့ အနောက်သို့ အသာမှီကာ သူတို့အား ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ကြည့်လိုက်သည်။

"ဒီပမာဏက လုံလောက်တယ်လို့ ထင်လား..."

မီနော့ခီ တံတွေးအား ခက်ခက်ခဲခဲ မြိုချလိုက်သည်။

ဤအလုပ်ပြီးသွားပြီးနောက် သူ့ဇာတိကို ပြန်သွားကာ လက်ထပ်တော့မည်ဖြစ်သည်။

------------

လူလိမ်တစ်ယောက်၏ အရေးကြီးဆုံးလက္ခဏာမှာ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်မှု သို့မဟုတ် တိကျမှန်ကန်မှုမဟုတ်ဘဲ လူများ၏ စိတ်နှလုံးသားထဲမှ လောဘဇောကို နှိုးဆွခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

လောဘဇောကြောင့် အမြင်ကန်းသွားသည့် လူများက အလိမ်အညာစကားများတွင် အမှားများ၊ ချို့ယွင်းချက်များပြည့်နေပြီး ရယ်စရာကောင်းနေလျှင်ပင် သူတို့ကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလားနှင့် လူလိမ်တစ်ယောက်ကို ယုံကြည်နေဦးမည်ဖြစ်သည်။

လောဘလွန်ကဲနေသည့် မည်သူမဆို ထောင်ချောက်ထဲတွင် ပိတ်မိနေသော သားကောင်ဖြစ်လာလိမ့်မည်ပင်။

"ဘယ်လိုလဲ...ဒီပမာဏက လုံလောက်ရဲ့လား..."

ပိုက်ဆံက သွေးဆောင်ဖြားယောင်းသည့် အရောင်အဝါများ ထုတ်လွှတ်နေလျက် ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် ချက်ချင်းပင် အခြေအနေကို နှောင့်ယှက်လိုက်သည်။

မုဆိုးနှင့်သားကောင်က ယခုအခါ ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"ဒါပေါ့...ဒါပေါ့...အဲ့ဒါက လုံလောက်ပါတယ်..."

မီနော့ခီက စိတ်လှုပ်ရှားကာ အံ့သြတကြီးပြောလိုက်ပြီး သူ့အသံက ကွဲအက်နေခဲ့၍ ချက်ချင်းပင် နောင်တရသွားသည်။

အု့စ် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းမိသွားပြီ... ငါ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြစ်နေတာကို ပိုင်လျှိုကို ပြဖို့လိုသေးတယ်...

သူ ရယ်လိုက်ပြီး အလျင်အမြန်ပင် ကိစ္စများကို ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်သွားအောင် ကြိုးစားလိုက်သည်။

"ဝိုး...ပိုင်လျှို မင်းက ဒီလိုဖုံးကွယ်ထားတဲ့ကျောက်ရိုင်းတုံးလေးမှန်း ငါ မထင်ထားခဲ့ဘူး..."

သူ့လက်မောင်းဖြင့် လုမော့၏ပခုံးတစ်ဝိုက်ကို ဖက်လိုက်သည်။

"ကြည့်ရတာ ဒီတစ်ခါ မင်းတကယ့် ကံကြမ္မာကောင်းကောင်းတစ်ခုရတော့မယ့်ပုံပဲ...တိုကင်ပြားတွေ အများကြီးရင်းနှီးမြှုပ်နှံလိုက်ရင် သုံးဆတောင် ပြန်ရမှာ...ပြီးရင်တော့ မင်းက ချက်ချင်းလက်ငင်း အချမ်းသာဆုံးလူတစ်ယောက် ဖြစ်လာလိမ့်မယ်..."

"တစ်ခုပဲ..."

မီနော့ခီ သူ့အသံကို နိမ့်ကာပြောလိုက်သည်။

"ငါတို့ စီမံခလေး နည်းနည်းတော့ နှုတ်လိုက်ဖို့ လိုတယ်...ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတာရဲ့ 5% ပဲလေ...ဘယ်လိုလဲ..."

သေချာတာပေါ့ အဲ့စကားကလည်း အမှားကြီးပဲ...

တစ်ဖက်သူနှင့် ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းပြီး အပေးအယူလုပ်ဟန်ဆောင်ခြင်းဖြင့် "ဒါဆို အပေးအယူက အတည်ပြုပြီးသွားပြီနော်၊ အခုက အသေးစိတ်အချက်အလက်လေးတွေကို ဆွေးနွေးနေရုံပဲ"ဟူသည့် လေထုအခြေအနေကို ဖန်တီးလိုက်သည်။

တစ်ဖက်သူက အနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းသွားမည်ဖြစ်သော်လည်း မသိလိုက်စွာနှင့်ပင် သူတို့၏အာရုံများက ဆွေးနွေးနေသည့် ပိုက်ဆံအသေးစိတ်အပေါ်အာရုံပြောင်းသွားမည် ဖြစ်သည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ၎င်းက သူတို့၏ ယုံကြည်အားကိုးမှုများကို တိုးသွားစေလိမ့်မည်ပင်။

လုံးဝ ရိုးရှင်းပြည့်စုံတဲ့ အကြံပဲ...

သို့သော် အမှန်တကယ်တွင် စီမံခက 5% မျှသာမဟုတ်ပေ။

156 သန်းလုံးကို သူတို့အိတ်ကပ်ထဲထည့်ကာ ဖြောင်လိုက်မည် ဖြစ်ပေသည်။

မီနော့ခီနှင့် လုမော့အတု၏ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားနေကြသော အကြည့်များအောက်တွင် လုမော့အစစ်က ဖော်ရွေရင်းနှီးစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

"သေချာတာပေါ့...ဘာလို့ မလုပ်ရမှာလဲ...လူကြီးမင်းတို့ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ချမ်းသာနိုင်မယ့် ဒီလောက်အခွင့်အရေးကောင်းကြီးတစ်ခုကို ကျွန်တော်က ဘယ်လိုလုပ် ရှာနိုင်ပါ့မလဲ..."

ထိုစကားများကြားလိုက်ပြီးမှသာ အမျိုးသားဇာ့ဂ်နှစ်ယောက်က စိတ်သက်သာရာရပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ကြသည်။ ကိစ္စများက မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် ချောမွေ့နေပေသည်။

သူတို့က လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ရယ်လိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်က လုမော့အတွက် ဝိုင်ငှဲ့ပေးကာ နောက်တစ်ယောက်က စီးကရက်ကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ သူတို့၏မျက်နှာချိုသွေးမြှောက်ပင့်သည့် စကားများက အတောမသတ်တော့ပေ။

"ပိုင်လျှို ငါမင်းလို သဘောထားကြီးတဲ့ အမျိုးသားဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကို တတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး..."

မီနော့ခိီက လက်မထောင်ပြလိုက်သည်။

"အနာဂတ်ကျရင် မင်း အောင်မြင်မှုကြီးကြီးမားမား သေချာပေါက်ရလိမ့်မယ်..."

"ဟုတ်ပါ့...ငါ့လိုချမ်းသာတဲ့အမျိုးသားဇာ့ဂ်တောင် မင်းရဲ့အားထုတ်စရာမလိုတဲ့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားတဲ့ အမူအရာကို မယှဥ်နိုင်ဘူး..."

လုမော့အတုက မျက်လုံးများ ပြူးလျက်ပြောသည်။

မီနော့ခိီက လက်မထောင်ပြလိုက်ပြန်သည်။

"ကြီးကျယ်ခမ်းနားတယ်...တကယ်ကို ကြီးကျယ်ခမ်းနားတာ..."

လုမော့အစစ်က ရိုရိုကျိုးကျိုး ပြောလိုက်သည်။

"လူကြီးမင်းတို့ ကျွန်တော့်ကို အထင်ကြီးလွန်းနေတာပါ..."

လုမော့အတု၏အကြည့်များက ဘဏ်ကတ်ပေါ်တွင် ဆက်လက်ပြီး တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေကာ ခွဲခွာရန်အင်တင်တင်ဖြစ်နေသည်။ သူ၏ထူပြည့်နေသည့်နှုတ်ခမ်းကိုလျှာနှင့် သပ်လိုက်ကာ ဘဏ်ကတ်ကို ယူရန်လက်လှမ်းလိုက်သည်။

"အချိန်က တန်ဖိုးရှိတယ် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေကို အခုပဲ လုပ်လိုက်ကြတာပေါ့..."

သို့သော် သူ ဘဏ်ကတ်ကိုယူတော့မည့် အချိန်မှာပင် သွယ်လျဖျော့တော့နေသည့် လက်တစ်ဖက်က ကတ်၏အစွန်းတစ်ဖက်ကို ဖိထားလိုက်သည်။

လုမော့အတု၏မျက်နှာက တောင့်တင်းသွားပြီး မေးလိုက်သည်။

"ပိုင်လျှို မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ..."

🌌🌌🌌

Prev Next