MM Story Teller

Chapter 68

Viewers 5k

🌌Chapter 68

တစ်နေ့တာ၏အပူဆုံးအချိန်ဖြစ်သည့် နေ့လည်ခင်း 2 နာရီဝန်းကျင်တွင် နေမင်းကြီးက ခြစ်ခြစ်တောက်ပူနေပြီး ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို ဖြူစင်တောက်ပနေအောင် လွှမ်းခြုံထားလေသည်။ ဖွင့်ထားသည့် ပြတင်းပေါက်မှ ကြည့်လိုက်ရာ ကောင်းကင်က အပြာရောင်တောက်ပနေပြီး ကြည်လင်ရှင်းသန့်နေကာ ငှက်များက အပူကြောင့် ပင်းပန်နွမ်းနယ်နေသည့်အလား သစ်ပင်နှင့်မြက်ခင်းများတွင် အနားယူနေပြီး ပျံသန်းဖို့ရန်ပင် ပျင်းရိနေကြပေသည်။ သစ်ပင်များကစိမ်းလန်းစိုပြေနေလျက် လမ်းမကြီးက သွယ်လျ၍ ဖြူဖွေးကာ လမ်းဘေးတလျှောက်တွင် ပန်းပွင့်များက ပြန့်ကျဲစွာပေါက်ရောက်နေ၍ ကြည်နူးဖွယ်ရာ ခံစားရစေသည်။

ရံဖန်ရံခါတွင် စွမ်းအားအပြည့်နှင့် တက်ကြွနေကြသည့် ဇာ့ဂ်ငယ်လေးများက လမ်းများပေါ် ဖြတ်ပြေးပြီး မြက်ခင်းများထဲသို့ တဟုန်ထိုးပြေးဝင်၍ ဘောလုံးနှင့် ကစားကြလေသည်။

'မောလ်'က သူ့အကြည့်များကို ပြတင်းပေါက်မှ ဖယ်ခွာလိုက်သည်။ ရာသီဥတုက ပူလောင်အိုက်စပ်နေသော်လည်း သူက ပြတင်းပေါက်ကို မပိတ်ခဲ့ဘဲ ထိုအစား ကျယ်ကျယ်ဖွင့်ထားခဲ့လေသည်။ ယင်းမှာ သူက အပူဒဏ်အား စိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်၍ မဟုတ်ဘဲ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် ချွေးများဖြင့် ရွှဲနစ်နေသေးသည်။ သို့သော်ငြား သူ့စိတ်ခံစားချက်က ပေါ့ပါးနေသောကြောင့် ပေါ့ပါးနေသောကြောင့် အပူကို စိတ်ထဲလုံးဝမထားချေ။ ထိုခံစားချက်က ကြိုးသာမချည်ထားပါက ကောင်းကင်သို့ပျံထွက်ရန် အသင့်ဖြစ်နေသည့် လေအပြည့် ထိုးထားသည့် မိုးပျံပူဖောင်းများနှင့် တွဲချည်ထားသလို ခံစားချက်ပင်။

သူ အလွန်အူမြူးဘဝင်ခိုက်နေ၍ ဤကျယ်ဝန်းလှသော အခန်းကပင် သူ့အတွက် ကျဥ်းမြောင်းလွန်းနေသယောင် ခံစားနေရသည်။ သူ၏ရွှင်မြူးမှုကို ဖော်ပြရန်အတွက် ပြတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ကာ ကမ္ဘာကြီး၏ ကျယ်ပြောလှသော အကျယ်အဝန်းကို ကြည့်ရပေမည်။

လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်က သတင်းကောင်းများကို အဆက်မပြတ်ကြားနေရပေသည်။ သူတို့၏အဓိက အင်အားစုက နောက်ဆုံး၌ ဇာ့ဂ်ဧကရာဇ်၏ မျိုးဖြုတ်သုတ်သင်မှုကို ဖြိုကွဲနိုင်ခဲ့သွားပြီး ကိုယ်ပိုင်အခြေစိုက်စခန်းကို အောင်အောင်မြင်မြင် တည်ထောင်နိုင်ခဲ့လေသည်။ ကြားရသည်မှာ အရေးမပါဟု ထင်ရသော်လည်း သူတို့က မရေမတွက်နိုင်သော ကျရှုံးမှုများကို သည်းခံခဲ့လျက် ဆယ်နှစ်နီးပါး ဤပန်းတိုင်ကို မဆုတ်မနစ် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြလေပြီး ယခုအခါ အရေးကြီးသည့် ခြေလှမ်းတစ်လှမ်းကို အဆုံး၌ လှမ်းခဲ့ကြလေသည်။ အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခုနှင့် ဆိုပါက သူတို့ ဖြည်းဖြည်းနှင့်မှန်မှန်ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်လာနိုင်မည်ပင်။

မည်သည့်အရာက ပို၍ကျေနပ်စရာကောင်းလဲဆိုလျှင် ယခုအခိုက်အတန့်အတွက် သူတို့ အချိန်အတော်ကြာ ပြင်ဆင်ခဲ့ကြရပြီး အခြေစိုက်စခန်းအား တစ်ကြိမ် ထူထောင်လိုက်သည်နှင့် သူတို့၏ လိုအပ်ချက်အားလုံးက ချက်ချင်းလိုလိုပင် ပြည့်စုံသွားလေ၏။ အခြေအနေတစ်ခုလုံးက အောင်မြင်ထမြောက်ကာ အဆင်ပြေနေပေသည်။

'မောလ်' လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်လိုက်ပြီး အခန်းထောင့်တွင် ထောင်ထားသည့် အင်္ကျီစင်ကို ဆွဲယူကာ စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန် ပတ်ချာလည် ကခုန်လိုက်သည်။

ဤဖြစ်ရပ် ဆယ်ခုအနက် တစ်ခုမှာ အလွန်အရေးကြီးပြီး 'မောလ်' ၏ပါဝင်မှုကို ကျေးဇူးတင်ရပေမည်။ ၎င်းက အလွန်အရေးကြီးသော အခြေစိုက်စခန်းမြေပုံဆယ်ခုကို ပေးပို့ခြင်းပင် ဖြစ်၏။ လက်ထဲတွင် ဤမြေပုံနှင့် သူတို့က အခြေစိုက်စခန်းကို ကုန်ကျမှုအနည်းဆုံးနှင့် သိမ်းပိုက်ရန် စီစဥ်ခဲ့သည်။

ထိုဆယ်ရက်တာကာလကို သူ ပြန်အမှတ်ရမိသည်။

သူနှုတ်ခမ်းကို ကြောက်ရွံ့စွာ တင်းတင်းစေ့လိုက်သည်။ မြေပုံကို မဟာမိတ်လက်ထဲသို့ လုံခြုံဘေးကင်းစွာ ပို့ပေးနိုင်ရန်အတွက်နှင့် သူ့အထောက်အထားအစစ်မှန်ကို ဖော်ထုတ်နိုင်ခြေကိုပင် ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော်ငြား ထိုဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားပြီး တသီးတသန့်ဆန်ဟန်ရသည့် အမျိုးသားဇာ့ဂ်က မြေပုံကို သူ့အား ပေါ့ပေါပါးပါးပင် ပြန်လည်ပစ်ပေးခဲ့လေသည်။

"အဲဒါ မင်းဟာမဟုတ်ဘူးလား..."

သူကအရာအားလုံးကို သိနေဟန်ပေါ်သော်လည်း ဖော်ထုတ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိပုံမရပေ။ 'မောလ်' အိမ်၌ အချိန်အတန်ကြာအောင် စိုးရိမ်ပူပန်စွာ နေနေခဲ့သော်လည်း သူ့အား အံ့သြသင့်စေသည်မှာ လုမော့က မည်သည်ကိုမှ မလုပ်ခဲ့ချေ။

"အား...အား..."

အင်္ကျီစင်ကို ဖက်လျက် ဆယ်ကြိမ်လှည့်လိုက်ပြီး 'မောလ်'၏မျက်နှာက စိတ်လှုပ်ရှားမှုများဖြင့် နီရဲနေကာ မျက်နှာကို သူ့အင်္ကျီထဲသို့ မြှုပ်ထားလိုက်သည်။

"အရှင် လုမော့..."

ထို့နောက် လုမော့နှင့်ပတ်သက်သည့် မရေမတွက်နိုင်သော အချက်အလက် အစိတ်အပိုင်းများကို စုစည်းလိုက်ပြီး သူ့ရည်ရွယ်ချက်အစစ်အမှန်ကို နားလည်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သို့သော် အချက်အလက်များကို သူပို၍ စုစည်းလေလေ ပို၍ ထိတ်လန့်လာလေပင်။

သူရှိခဲ့သည့်ဂြိုလ်က သေဆုံးနေသည့် စွန့်ပစ်မြေတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း လုမော့၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် များပြားလှသော လေလွင့်ဇာ့ဂ်မျိုးနွယ်စုများက စုစည်းသွားပြီး အခြေခံအကျဆုံး ဂုဏ်သိက္ခာတစ်ခုကို ထိန်းသိမ်းပြီး ရှင်သန်နိုင်စေခဲ့သည်။

သူက မရေမတွက်နိုင်သော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ယိုယွင်းပြိုလဲလုနီးနီး အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်များကို ကယ်တင်ခဲ့သော်လည်း ထိုအတွက် မည်သည့်ဆုလာဘ်ကိုမျှ မမေးခဲ့ပေ။

ပြည်သူလုထု၏ အမြင်ထဲသို့ ပေါ်ထွက်လာပြီးနောက်တွင်မူ D အဆင့်မှ A အဆင့်အမျိုးသားဇာ့ဂ်အဖြစ်ကို လအနည်းငယ်အတွင်းပင် တိုးတက်သွားခဲ့သည်။

လုမော့က အေးစက်ပြီး ချည်းကပ်ရခက်ခဲသည့် အသွင်အပြင်ကို အမြဲဆင်မြန်းထားသော်လည်း 'မောလ်'က အခြားသူများကို သူတို့၏ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်နှင့် အကဲဖြတ်တတ်သည့်ဇာ့ဂ် မဟုတ်ပေ။ တစ်ဖက်တွင် သူက သဲပုံများကြားမှ ဖုန်တက်နေသည့် ပုလဲတစ်လုံးကို ရှာတွေ့သွားသလိုများ စိတ်ရင်းမှန်နှင့်ကို ပျော်ရွှင်နေ၏။

အရှင်လုမော့က သေချာပေါက် သူတို့၏ ကောင်းမွန်သည့်မဟာမိတ်ဖြစ်သည်။ သူ၏မောက်မာမှုနှင့် တသီးတသန့်ဆန်သည့် အမူအရာက သူ၏စရိုက်ကြောင့်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် လျှို့ဝှက်အကြောင်းပြချက်တစ်ခုခုကြောင့်ဖြစ်စေ 'မောလ်' က အရှင်လုမော့ကို သူတို့ဘက်သို့ ခေါ်ဆောင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

အတိတ်ကိုပြန်ကြည့်ပြီး အနာဂတ်ကိုမျှော်မှန်းကြည့်ကာ 'မောလ်'က ခံစားမှုအပြည့်နှင့် ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပြီး အာမေဍိတ်သံ ပြုလိုက်သည်။

"အာ..."

သူက အင်္ကျီစင်၏ တိုင်များကိုကိုင်ပြီး ကြင်နာယုယမှုအပြည့်နှင့် ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် သေချာပေါက် အရှင်ရဲ့နှလုံးသားကို သိမ်းပိုက်နိုင်မှာပါ အရှင်လုမော့..."

ထိုစကားလုံးများ သူ့ပါးစပ်မှ ထွက်သွားသည်နှင့် သူ့အနောက်မှ ပန်းကန်နှင့်တူများ ကျကွဲသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ 'မောလ်' စိတ်ရှုပ်စွာ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ၏ချစ်လှစွာသော အမျိုးသားဖခင်က တံခါးဝတွင်မတ်တတ်ရပ်နေပြီး မျက်လုံများနီရဲနေကာ မျက်လုံးထောင့်စွန်းများတွင် မျက်ရည်များ ခိုတွဲနေသော်လည်း ပြိုမကျလာအောင် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"မောလ်..ငါ့ရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မောလ်လေး..."

ဘယ်ရွန်အိုက်ဒင်က ငိုသည်ထက်ဆိုးသည့် အပြုံးတစ်ခုကို ဖျစ်ညှစ်ပြုံးပြလိုက်ကာ စကားပြောရန် ကြိုးစားရုန်းကန်လိုက်သည်။

"ဆိုတော့ ဆိုတော့ ဒါကြောင့်မို့လို့ မင်းက အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကိုမှ မရွေးချယ်ခဲ့တာပေါ့လေ...အဖေက တခြားကို ဆိုလိုတာမဟုတ်ပါဘူး...ဒါပေမဲ့လည်း..."

သူက မျက်ရည်များကို တတ်နိုင်သမျှ ပြန်ထိန်းလိုက်သော်လည်း ဆက်လက် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပေ။

ဘယ်ရွန်က မျက်ရည်များ ပေါက်ကွဲထွက်လာတော့သည်။

"ဒါပေမဲ့လည်း သူ့မှာက အိမ်သူဘုရင်မ ရှိပြီးသွားပြီလေ..."

မောလ် : "..."

#ဒီနေ့လည်း အမျိုးသားအဖေက ထူးဆန်းတာတွေကို တွေးနေပြန်ပြီ#

----------

စားပွဲပေါ်ရှိ စခရင်က လုမော့၏ နောက်ဆုံးပေါ် ဗီဒီယိုတစ်ခုကို ပြသနေသည်။ မြေပြင်မှ မီတာဆယ်ချီမြင့်သည့် လေထဲတွင် အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် အမျိုးသားဇ့ာဂ်က ပျက်စီးနေသည် ပြတင်းပေါက်အနီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ချည်းကပ်နေပြီး သူ၏ ရှည်လျားသည့်ဆံနွယ်များက လေထဲတွင် ယိမ်းနွဲ့နေသည်။ သူက အနက်ရောင်နေကာမျက်မှန်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး အေးစက်ကာ ထိုးဖောက်မြင်ရသည့် မြစိမ်းရောင်မျက်ဝန်းများကို ထုတ်ဖော်လိုက်သည်။ သူက ရေထဲသို့ ကျနေသည့် မောပန်းနွမ်းနယ်နေသော ခရီးသွားတိုင်းကို သွေးဆောင်ဖြားယောင်းနေသည့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ စိတ်ဓာတ်ကျနေသော အမျိုးသမီး ဇာ့ဂ်ထံ သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။

"သဘောတူတယ်..."

သူ့နှုတ်ခမ်းကို အနည်းငယ် ကွေးညွတ်လိုက်ပြီး နောက်ထပ် အပြစ်ကင်းစင်သည့် စိတ်ဝိညာဉ်ဆယ်ခုက သူ၏အသူရာချောက်ထဲသို့ ကျသွားလေသည်။

--------

"မင်း ဘာလုပ်နိုင်လဲ..."

များစွာသော အလှည့်အပြောင်းများ ဖြစ်ပွားပြီးနောက် လုမော့နှင့် သူခေါ်လာသော လူဆယ်ယောက်က နောက်ဆုံးတွင် သူတို့ခေတ္တနေထိုင်ရာ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

သူတို့ ချိန်ဆထားသည့်အချိန်ထက် နောက်ကျသွားခဲ့ပြီး မူလအစီအစဥ်နှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက နောက်ထပ် ဇ့ာဂ်ဂ်နှစ်ယောက် ပိုသွားပေသည်။

အခန်းက ဧည့်ခန်းပါသည့် အဆင့်မြင့်ဇိမ်ခံအခန်းတစ်ခန်းဖြစ်ပြီး အခန်းထောင့်တိုင်းက အဆင့်မြင့်သည့် အနံ့အသက်များ ထွက်ပေါ်နေပေသည်။ လုမော့က သူကိုင်ထားသည့် လော့စစ်ထံမှ ရရှိထားသော ပိုင်ဆိုင်မှုလွှဲပြောင်းခြင်း စာရွက်စာတမ်းများပါသည့် အိတ်ကို အမှိုက်တစ်ခုကို ပစ်လိုက်သည့်အလား သာမာန်ကာလျှံကာပင် ပစ်လိုက်သည်။

အိချိီက သူ့ညီငယ်၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဤတန်ဖိုးကြီးမားသည့် နေရာနှင့် လုံးဝ မသက်ဆိုင်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက လုမော့နှင့်လင်းကို သတိတကြီးနှင့်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"အရှင်တို့ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ...ကျွန်တော်က လောင်းကစားမှာ ကျွမ်းကျင်ပါတယ်..."

ထိုအခိုက် လင်းက မရင်းနှီးသည့်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် လုံခြုံရေးကို သေချာစေရန် အခန်းပတ်ပတ်လည်ကို စစ်ဆေးနေသည်။

အိချိီ၏စကားများကို ကြားလိုက်သောအခါ သူ့ရှာဖွေမှုကို ရပ်လိုက်သည်။

အိချိက အဆင်မပြေ နေရခက်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"အရှင်မြင်တဲ့အတိုင်း ကျွန်တော်က လှည့်စားတဲ့နေရာမှာ တော်ပါတယ်...အထူးသဖြင့် အရှင့်လို အမျိုးသားဇာဂ့်တစ်ယောက်က ဒီအကြောင်းကိုသိထားပြီးမှတော့ ဖုံးထားဖို့ မလိုတော့ပါဘူး..."

လုမော့ : "..."

ဘာ...

သူ ထိတ်လန့်လွန်း‌၍ နေရာမှာပင် ထခုန်မိလုနီးပါးပင်။

ဆိုတော့ မင်း...လူလိမ်လူညစ်လေး...မင်း ငါ့ကို လှည့်စားခဲ့တာပေါ့...

-----

သို့သော် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အမှိုက်ဆန်သူတစ်ယောက်အနေဖြင့် သူ လျင်မြန်စွာပင် စိတ်တည်ငြိမ်သွားပြီး လည်ချောင်းရှင်းကာ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်ဖြင့် ပြောလိုက်၏။

"သေချာတာပေါ့...မင်းရဲ့လှည့်ကွက်သေးသေးလေးတွေကငါ့မျက်စိအောက်ကနေ မလွတ်ပါဘူး..."

အိချီက ကသိကအောက်ဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။

ယခုလေးတင် သူခန္ဓာကိုယ်၊ အတွေးနှင့် စိတ်ဝိညာဥ်အလုံးစုံကို ဤလူများထံ မြှုပ်နှံပေးအပ်ခဲ့သော်လည်း ထိုအခိုက်က သူမည်မျှ ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်ကို မည်သူမှ မသိပေ။

အမှောင်ထုထဲတွင် ကြီးပြင်းလာရသည့် ဇာ့ဂ်များသာလျှင် လုမော့အမည်ရသည့် ဤအမျိုးသားဇ့ာဂ်က သူတို့အတွက် မည်မျှ ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း နားလည်နိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

ဤခံစားချက်က ကြင်နာမြတ်နိုးမှုနှင့် မသက်ဆိုင်ပါဘဲ သန့်စင်သည့် တောင့်တမက်မောမှုပင် ဖြစ်ပေသည်။

ဤအရာက အလွန်ကို တမူထူးခြားသည့်ခံစားချက်ပင်ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားဇာ့ဂ်များ၏ စရိုက်လက္ခဏာများက ကွဲပြားကြသော်လည်း တူညီမှုအချို့ရှိကြသည်။ ဥပမာအားဖြင့် အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်များကို ကြည့်ချိန်တွင် သူတို့အကြည့်များက သဘာဝအားဖြင့် ကျူးကျော်ထိပါးလိုသည့် အရိပ်အယောင်များကို သယ်ဆောင်ထားကြပေသည်။

သူတို့၏ ဆူပူကြိမ်းမောင်းမှုနှင့် အထင်သေးမှုများကို လက်ခံရမည်က အမျိုးသမီးများအတွက် သဘာဝကျသည့်အရာတစ်ခုလိုပင် ဖြစ်သည်။ ကောက်ကာငင်ကာဖြင့် သူတို့က ဂရုစိုက်ပေးသည့်အခါတွင်လည်း ၎င်းက ငြင်းပယ်နိုင်သည့် အရာမဟုတ်ပေ။

စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် ဤအမျိုးသားဇာ့ဂ်ကို မသိကောင်းမသိနိုင်‌သော်လည်း နောက်တစ်စက္ကန့်တွင်မူ သူက ရုတ်တရက် လက်ဆန့်ကာ နဖူးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဤသို့ ပြောကောင်းပြောနိုင်ပေသည်။

"မင်း မျက်နှာက နီရဲနေတာပဲ...နေမကောင်းဘူးလား..."

ပြီးတော့ လုမော့...

သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် သိမ်မွေ့သည့် အကွာအဝေးတစ်ခုက အမြဲလိုလိုရှိပေသည်။

သူက ဘေးနားတွင် ရပ်နေလျှင်ပင် လုံးဝသတိမထားမိသလို ထူးမခြားနားစွာ နေနေဦးမည်ဖြစ်သည်။

ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်မှာ အမျိုးသားဇာ့ဂ်များ၏ မျက်လုံးထဲတွင် လုမော့၏ ကိုယ်ကျင့်စရိုက်က လုံးဝအေးစက်နေဟန် ထင်ရသော်လည်း အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်များ၏ မျက်လုံးထဲတွင်မူ ၎င်းက လုံခြုံစိတ်ချရသည့်ခံစားချက်ကို ကိုယ်စားပြုနေပေသည်။

သူ့ကို တိုက်ရိုက် ကြောက်ရွံ့နေရန် မလိုအပ်ပေ။ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် မည်သည်ကို ကြံစည်နေသည်ကို ကြောက်ရွံ့နေရန်မလိုအပ်ဘဲ သူ၏ပြောင်းလဲလွယ်သည့်စရိုက်နှင့် သူ့ခံစားချက်များကို မိမိအပေါ် ဖွင့်ထုတ်၊ပေါက်ကွဲမည်ကိုလည်း ကြောက်ရွံ့ရန် မလိုအပ်ချေ။

လုမော့၏ရှေ့မှောက်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က မကြုံစဖူး ငြိမ်သက်အေးချမ်းမှုကို ခံစားရနိုင်ပေသည်။

----------------

"မင်းရဲ့လောင်းကစားစွမ်းရည်တွေက ချီးကျူးစရာကောင်းပေမဲ့ လောလောဆယ် ငါအဲဒါတွေကို မလိုအပ်သေးဘူး..."

အမျိုးသားဇာ့ဂ်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ တီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။

"လိမ်တာအပြင် မင်း တခြားလုပ်တတ်တာရော ရှိလား..."

"ဒေါက်..."

အိချီက မြေပေါ် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ခေါင်းအားကြမ်းပြင်နှင့် ပြင်ပြင်းထန်ထန် ဖိကပ်လိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ကို အပြစ်ပေးပါ သခင်..."

နောက်ထပ် အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကလည်း လုမော့ကိုကြည့်ပြီး သူ့အစ်ကိုကို ပြန်ကြည့်ကာ စိုးရိမ်ပူပန်စွာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ကို အပြစ်ပေးပါ သခင်..."

လုမော့ တစ်ခဏမျှ တောင့်တင်းသွားကာ သူ့တင်ပါးက ထိုင်ခုံပေါ်မှ ကြွသွားသော်လည်း အတင်းအကျပ်ပြန်ထိုင်ချလိုက်ရသည်။

"သေချာပေါက် ပေးရမှာပေါ့..."

လုမော့ အိချိီအား အမူအရာမဲ့စွာကြည့်လိုက်သည်။

"မင်းသခင်ရဲ့ဆန္ဒတောင် မဖြည့်စည်းပေးနိုင်မှတော့ သေချာပေါက် မင်းကအပြစ်ပေးခံရသင့်တာပေါ့..."

တွေ့လား...

လုမော့ ပြောလေလေ ပိုပြီးလွယ်ကူလာလေဖြစ်သည်။

လုံးဝ လုံးဝအန္တရာယ်မပြုသည့် အမျိုးသားဇာဂ့်များ ရှိကြသည်ပင်။

လုမော့ လည်ချောင်းရှင်းပြီးခေါင်းလှည့်ကာ ခေါ်လိုက်သည်။

"လင်း..."

လင်းက သူ့လက်ထဲရှိသည့်အရာကို ချပြီး လုမော့ဘေးသို့ရပ်ရန်လာရာ သူ့အင်္ကျီလက်က လုမော့ပါးပြင်က်ိုပွတ်တိုက်သွားသည်။

သူ့ခေါင်းကိုနိမ့်ပြီး လုမော့ကိုကြည့်လိုက်သည်။

"သခင် ကျွန်တော့်ကို ဒီအမျိုးသမီးဇာ့ဂ်ကို အပြစ်ပေးစေချင်တာလား..."

"ငါ အဲဒါကို ပြောဖို့လိုသေးလို့လား..."

လုမော့ မကျေမနပ်နှင့် အပြစ်တင်လိုက်သည်။

"ချစ်ရတဲ့ အိမ်သူဘုရင်မလေး...မင်းရဲ့တာဝန်ကိုကျေပွန်အောင် မထမ်းဆောင်သင့်ဘူးလား...ဒီလိုအသေးအဖွဲကိစ္စလေးတွေကိုတောင် အမျိုးသားဇာ့ဂ်ကို ကိုင်တွယ်ခိုင်းနေတာ မင်း မရှက်ဘူးလား..."

လင်း ရုတ်တရက် နားလည်လိုက်သည်။

"ကျွန်တော် သိပါပြီ...ဒါဆို သခင်အရင်ဆုံး စားစရာကို သွားသုံးဆောင်လိုက်ပါ...သခင် ဒီရက်တွေမှာ အလုပ်အရမ်းကြိုးစားခဲ့ပြီးသွားပါပြီ...ပြီးတော့ အမျိုးသမီးဇာ့ဂ်တစ်ယောက်ကို အပြစ်ပေးတာက အမျိုးသားဇာ့ဂ်တွေအတွက် နည်းနည်းတော့ သွေးသံတရဲရဲ ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်...သခင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေကို မညစ်ပတ်စေသင့်ပါဘူး..."

လုမော့ : "..."

သွေးသံတရဲရဲ ဆိုပါလား…

တခဏအတွင်း ချင်မင်းဆက်၏ ကျော်ကြားသည့်အပြစ်ပေးနည်း ဆယ်မျိုးက သူ့စိတ်ထဲတွင် တန်းစီဖြတ်ပြေးသွားလေ၏။

ထို့နောက် ဖရိုဖရဲဖြစ်ပွားမည်ကို ကြောက်ရွံ့နေသည့် စနစ်က သူ့စိတ်ထဲတွင် ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

[မစိုးရိမ်နဲ့ မစိုးရိမ်နဲ့...အများဆုံးမှ ဒီအမျိုးသမီးဇာ့ဂ်မှာ ဒီဟာ၊ဟိုဟာ ဖြစ်ပြီး ပြီးတော့ ဟိုဟာ၊ ဒီဟာဖြစ်သွားမှာရယ်...နောက်ဆုံးကျတော့လည်း ဟိုဟာ၊ဒီဟာပဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်...]

လုမော့ : =□=

သူ တောင့်တင်းစွာရပ်နေပြီး လင်း၏မျက်လုံးထဲသို့ စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

လင်းက လုမော့အား ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အချင်းချင်း မြဲမြံစွာ စိုက်ကြည့်နေကြကာ သူ့မျက်ဝန်းများက လုမော့၏ နှုတ်ခမ်းပါးများထံ အန္တရာယ်ကြီးစွာ ဆင်းသက်သွားသည်။

"အဟမ်း..."

လုမော့ သတိတကြီးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"သူက အခုငါ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေထဲ ပါသွားပြီဆိုမှတော့ သေချာစဥ်းစားကြည့်ရင် အလုပ်သမားအင်အားကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေလို့ မဖြစ်ဘူးလေ..."

လင်း သူ့ကို အလေးပြုလိုက်သည်။

"ဒီတာဝန်ကို ပြီးမြောက်စေရမယ်လို့ ကျွန်တော်အာမခံပါတယ်..."

ကိစ္စက ဤအခြေအနေထိ ရောက်လာပြီဖြစ်၍ လုမော့ နောက်ပြန်မလှည့်နိုင်တော့ချေ။

သူ လှည့်လိုက်သောအခါ မျက်ရည်များက သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် စီးကျနေပြီး နာကျင်ကိုက်ခဲနေသည့် သူ့အသိစိတ်ကို အသိဝင်အောင် တဒုန်းဒုန်းထုရိုက်ကာ တံခါးအပြင်ကို ဒယိမ်းဒယိုင် လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ယနေ့ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ရေတွက်ကြည့်လျှင် သေချာပေါက် သူ့သက်တမ်းကို တိုသွားစေလိမ့်မည်ပင်။

စိတ်တိုစရာကောင်းလိုက်တာ...စိတ်တိုစရာကောင်းတယ်...အရမ်း စိတ်တိုစရာကောင်းတယ်...

🌌🌌🌌

Prev Next