MM Story Teller

Chapter 78

Viewers 6k

🥘CHAPTER-78

...သုံးထောင်စားတော်ဆက်သည် သုံးထောင်လာကထံသို့ သူ၏ဦးတည်ချက်ကို ရွေ့လိုက်ပြန်သည်။ အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်သို့ ဝန်ထမ်းအချို့ ရွေ့ပြောင်းခြင်းကြောင့်ဆိုင်၏ လူအင်အားမှာ လက်ရှိတွင် သူ့ကိုအားထုတ်ရစေသည်။ ကံကောင်းသည်က အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်သို့ လူပို့မည့်ဆုံးဖြတ်ချက်မချမီ ပိုင်ရှန်းကျစ် ဝန်ထမ်းသစ်အုပ်စုကို စီမံပြီးဖြစ်သည်။ သူတို့ယခု ခဏတာလေ့ကျင့်ရေးဆင်းပြီး မကြာမီ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် အသင့်ဖြစ်ပေတော့မည်။

အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်၌ ကန်တင်းတည်ဆောက်ခြင်းသည် သေချာပေါက် ရှောင်လုံ၏ တောင်းဆိုချက်ပင်။ သို့သော် ဤအရာသည် အခြေအနေအပေါ် ပိုင်ရှန်းကျစ်၏နားလည်မှုနှင့်လည်း ဆက်နွယ်နေသည်။ ရှောင်လုံ၏ တောင်းဆိုချက်အပြီး ပိုင်ရှန်းကျစ် အချိန်အာကာသစစ်ပွဲ၏ အစားအသောက်အဆင့်အတန်းကို စတင်စုံစမ်းတော့သည်။ အမြင်အရ စစ်တပ်၏အစားအစာများမှာ ကောင်းသင့်သည်။ ကျော်ကြားသော စာဖိုမှူးတို့မရှိသည့်တိုင် အနည်းဆုံး အရသာမလျော့သင့်၍ အစာပေါများကာ မျိုးစုံသင့်သည်။ သူအချက်အလက်များကို လိုင်းပေါ်တွင်ကြည့်သောအခါ အချိန်အာကာသစစ်ပွဲ၏ ကန်တင်းမှာ ဟင်းပွဲစုံကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ သစ်သီးစိမ်းများမှတစ်ပါး လေ့လာရသည့်ကျန်သော ချက်ထားသည့်အစာတို့မှာ အွန်လိုင်းတွင် အထွန့်တက်မှုများရှိသည်။ အရသာဆိုးကာ အဖြုန်းများသည့်အပြင် စစ်သည်အများအပြားမှာ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် ကောင်းကင်ဘုံ ရောက်သကဲ့သို့ပင်ခံစားရသည်ဟု ဆိုကြသည်။

အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်ကို ဖုန့်ယဲ့အခါအားလျော်စွာ သွားတတ်ကြောင်းကြားပြီးသည်နှင့် ဖုန့်ယဲ့ကို အစားအသောက်များပြန်ယူလာရန် ပိုင်ရှန်းကျစ် ပြောလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူစားကြည့်ပြီးသည်နှင့် ငရဲ၏အတွေ့အကြုံမှာ မည်သို့မည်ပုံဆိုသည်ကို ပိုင်ရှန်းကျစ် ချက်ချင်း နားလည်သွား၏။

ရိုသားစွာဆိုရသော် ဤဟင်းပွဲများရှိ ပါဝင်ပစ္စည်းများမှာ လတ်ဆတ်သော်လည်း အဘယ်ကြောင့် ဆိုးဝါးသည့်အရသာ ရနေသည်လဲ နားမလည်နိုင်ပေ။

စစ်မြေပြင်၌ စစ်သားတို့သည် သွေးသံရဲရဲဖြင့် ဘဝများကို ပေးဆပ်နေသော်လည်း သူတို့ကို ဒီအစာမျိူး ကျွေးသည်က လက်မခံနိုင်စရာပင်။

"တကယ်ကို လက်မခံနိုင်စရာပဲ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်ခဲ့သည်။ လုပ်သားလခများ ကာမိရုံပင်ဖြစ်ပါစေ အချိန်အာကာသစစ်မြေ၌ သုံးထောင်စားတော်ဆက်ဆိုင်ခွဲကို တည်ထောင်မည်ဟု သူဆုံးဖြတ်ထား၏။ ဤစစ်သည်များ အရသာရှိသည့် အစာများစားနိုင်ရန် သူဆုံးဖြတ်ထား၏။ ဤကိစ္စကို သူ့လက်ထောက်နှင့်တကွ ဖုန့်ယဲ့နှင့်ဆွေးနွေးအပြီး သုံးထောင်စားတော်ဆက်အနေနှင့် သူ၏တံခါးများ အောင်မြင်စွာဖွင့်၍ အချိန်အာကာသစစ်မြေ သုံးထောင်စားတော်ဆက်ဆိုင်ခွဲကို ဖွင့်မည်။

နောက်ဆုံးတွင် ညခုနှစ်နာရီနောက်ပိုင်း၌ ယဲ့မန် ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။ အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်မှ စစ်သားများ သုံးထောင်စားတော်ဆက်မှအစားအသာက်ကို သဘောကျကြောင်းနှင့် လူအများစုပင် စားရန်တန်းစီနေကြောင်း ပြောလိုက်သည်။

ဆိုင်တွင်ဟင်းချက်နေဧဥ် ပိုင်ရှန်းကျစ် အနည်းငယ် စိုးရိမ်နေ၏။ အမှန်တွင် သူစစ်သားတို့၏အကြိုက်ကို မသိပေ။ ကံမကောင်းသည်က လူကိုယ်တိုင် မသွားနိုင်ပေ။ ဖုန့်ယဲ့လည်း အလုပ်များလှ၍ သူ ဖုန့်ယဲ့ကို သူသွားလိုသည့်နေရာတိုင်း ပေါ်မလာခိုင်းနိုင်ပေ။ ဆိုင်မှ သတင်းများကိုသာ စောင့်နေနိုင်သည်။

ယဲ့မန်၏ ဖော်ပြချက်ကိုကြားအပြီး ပိုင်ရှန်းကျစ် စိတ်အေးသွားရသည်။ စစ်သားများအစာကို သဘောကျနေသရွေ့ ကောင်းသည်။ သူတို့ပိုက်ဆံမရှာနိုင်စေကာမူသုံးထောင်စားတော်ဆက်အနေနှင့် အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်၌ ဆက်လက်ဖွင့်ရန် တွန်းအားလုံလောက်ခဲ့ပေပြီ။

*****

ဖန်းအန်သည် စပါးအုံးမြွေဖြစ်၍ သဘာဝအရ ပျင်းရိသည်။ သားရဲကမ္ဘာသို့ ဒယ်လီကိုစတင် မိတ်ဆက်ချိန်မှစ၍ သူအိမ်ပြင်ထွက်ခဲ၏။ သူ့နေရာလေးတွင် စက်ဝိုင်းပုံခွေနေကာ စားချင်သည့်အချိန်စားကာ အိပ်ချင်လျှင်အိပ်သည်။

အံသြစရာကောင်းပြီး သက်တောင့်သက်သာ မဖြစ်ပေဘူးလား...အပြင်ထွက်ပြီး ဘာလို့ဒုက္ခခံနေမှာလဲ...

သို့သော် ဤကဲ့သို့စဥ်းစားပုံမျိုးသည် လတ်တလောပြောင်းလဲကာ အနည်းငယ် ပြောင်းအလဲဖြစ်ခဲ့သည်။ အိမ်တွင်နေရသည်က သေချာပေါက်ကောင်းသော်လည်း သုံးထောင်စားတော်ဆက်မှစားစရာကဲ့သို့ သူမရနိုင်သည်များရှိ၏။

အတိတ်တွင် ဖန်းအန် သုံးထောင်စားတော်ဆက် အကြောင်းကြားခဲ့သော်လည်း အဓိကမှာ သူ၏ထူးခြားသောနေရာကြောင့်ဖြစ်၍ အစားအသောက် မကျော်ကြားပေ။ ဘယ်အချိန်မှစခဲ့သည်မသိသော်လည်းသုံးထောင်စားတော်ဆက်အပေါ်အွန်လိုင်းမှတ်ချက်တို့ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ဖန်းအန်အာရုံစိုက်လာသည့်အချိန်တွင် သုံးထောင်စားတော်ဆက်သည် အင်တာနက်တစ်ခွင်လုံး၌ ချီးမွမ်းမှုများရထားခဲ့ပေပြီ။

အနည်းငယ် ထူးဆန်းမိသည်။ ဆိုင်မှအတော်လေးဆိုးဝါးခဲ့သော အစားအသောက်များမှာ ရုတ်တရက် အရသာရှိသွားသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ပိုင်ရှင်ပြောင်းသွား၍ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ မမျှော်လင့်သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက ဖန်းအန်အာရုံစိုက်မှု ရပ်သွားမည်ဖြစ်သည်။ အစားအသာက်သည် အရသာရှိပါစေ၊ အကြမ်းထည်ပင်ဖြစ်ပါစေ ဘာမျှမကွာခြားပေ။သူ့ဗိုက်ကို ပြည့်စေခြင်းသာ။ သူဘာစားသည်ကို အမှန်ပင် ဂရုမစိုက်ပေ။

သို့သော် နောက်ပိုင်းတွင် နတ်ဘုရားမျိုးနွယ်ပင် သုံးထောင်စားတော်ဆက်၌ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုမျှမကသေး ဖုန့်မိသားစုမှ နတ်ဘုရားမျိုးနွယ် အကြီးအကဲပင် ရှိနေသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သုံးထောင်စားတော်ဆက်၏ ကောင်းမွန်လာမှုအပြီး စားသောက်ဆိုင်အတွက် ကြိုတင်နေရာချိန်းဆိုခြင်းက လက်ရှိသာမက နောက်ပိုင်းတွင်ပါ ရေပန်းစားသော သတင်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဤသတင်းလှိုင်းများကြားတွင် ဖန်းအန် အောင်မြင်စွာ အာရုံစိုက်မိသွားသည်။ သုံးထောင်စားတော်ဆက်မှ အစားအသောက်များကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါ မြည်းစမ်းလိုရုံဖြင့် သူ့အိမ်မှခြွင်းချက်အနေနှင့် ထွက်ခွာလိုခဲ့သည်။

ဖန်းအန်၏ အစီအစဥ်မှာ အတော်လေး ကောင်းလှသည်။ သို့တိုင် သူသုံးထောင်စားတော်ဆက်ထံ သွားသည့်အခါ၌ ပြသနာတစ်ခုကြုံရလေသည်။

ကိစ္စကား သူနေရာမရခြင်းပင်။ သူနားမလည်ခဲ့သော်လည်း သူကြိုးစားပြီးသည်နှင့် သူထိတ်လန့်ကျန်ခဲ့ရသည်။ သုံးထောင်စားတော်ဆက်မှ ကြိုတင်ရက်ချ်ိန်းယူခြင်းသည် မယုံနိုင်ဖွယ် သေချာရန်ခက်ခဲ၏။ သူဆယ်ရက်မျှ အင်တာနက်တွင် စောင့်ခဲ့သော်လည်း တစ်နေရာပင်မရပေ။

ပို၍ စိတ်တိုစရာကောင်းသည်က အွန်လိုင်းတွင် သူဤသို့သော စာမျိူးပင် တွေ့လာရသည်။

# အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်တွင် သုံးထောင်စားတော်ဆက် ကန်တင်းဖွင့်လှစ် စစ်သားအားလုံးအတွက် အခမဲ့... #

မျှတောင် မျှတရဲ့လား...

ဘယ်လိုလုပ် မျှတမလဲ...စစ်ပွဲလေးပဲမလား...ကျောက်တုံးမျိုးနွယ်လေးကို သတ်ရုံပဲလေ...သူခွေပြီး ရစ်လိုက်လို့တောင် ရတယ်...ပြီးတော့ သူဆယ်ရက်လုံးလုံး ကြိုးစားနေတဲ့ သုံးထောင်စားတော်ဆက်က အစာအတွက်နေရာတောင် မသေချာဘူးတဲ့လား...ဒီကမ္ဘာကြီးက မမျှတလိုက်တာ...ဖန်းအန် မှတ်ချက်နေရာတွင် မကျေမနပ်ဖြစ်သည့်ထဲ ရောက်သွားသည်။

[ကျောက်တုံးမျိုးနွယ်လေး နည်းနည်းသတ်ရုံနဲ့ သုံးထောင်စားတော်ဆက်က အစာတွေကို နေ့တိုင်း အလကားတဲ့လား...မမျှတလိုက်တာ...]

တစ်စုံတစ်ယောက် ပြန်ပြောသည်။

[မမျှတဘူးတဲ့လား...စိတ်လွတ်သွားတာလား...သုံးထောင်လောကရဲ့ ဘေးကင်းရေးအတွက် သူတို့ဘဝကို စွန့်စားနေတာလေ...အခုကသူတို့ သုံးထောင်စားတော်ဆက်က အစာလေးတွေစားတာ ဘာအရေးလဲ...ကျိုးကြောင်းဆီလျော်တယ် ထင်တာပဲ...ဒါပေမယ့် လုံလောက်တယ်လို့တောင် မထင်ဘူး...]

ဖန်းအန် နှာမှုတ်၏။

[မင်းခေါင်းမှာ ပြသနာရှိနေတာ...မမျှတဘူးဆိုတာ မမျှတတာပဲ...ကျောက်တုံးမျိုးနွယ်လေး နည်းနည်းသတ်တာ အဲ့လောက်ထိ အသက်ကိုရင်းဖို့မလိုပါဘူး...ကျောက်တုံးမျိုးနွယ် လက်ထဲမှာသေရင် သူတို့အားနည်းချက်လေ...]

အခြားသူ: [ အိုး...ကြည့်ပါဦး...ဘယ်လို အဆိုပါလိမ့်...လုပ်နိုင်ရင် ဘာလို့ ထွက်မလာလဲ...သူများတွေ အကာအကွယ်အောက်မှာ ပါးစပ်ပြောပဲရှိတယ်...တကယ့်ကို တစ်ခုခုထူးခြားသား...]

ဖန်းအန်: [ကောင်းပြီလေ...ငါထွက်လာပြီ...]

မခံမရပ်နိုင်မှုများပြည့်နေသော ကြားခံမှသူထွက်လာကာ အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်အတွက် တပ်သားစုဆောင်းရေးကိုဝင်၍ ချက်ချင်းစာရင်းသွင်းလိုက်သည်။

လူအနည်းငယ်သာ ဖန်းအန်ကဲ့သို့ အစွန်းရောက်အမြင်ရှိကြသော်လည်း သူတို့ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်တွင် ယုံကြည်သူ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ လူအများစုအမြင်တွင် အချိန်အာကာသစစ်မြေကို မသွားလိုသည့်အကြောင်းမှာ အလွန်ခေါင်၍ အားလပ်ရက်နည်းခြင်းကြောင့်ပင်။ ယခုမူ အချိန်အာကာသစစ်မြေ၌ ကျောက်တုံးမျိုးနွယ်တို့ကိုသတ်၍ ငွေရမည်ဟူသော မျှော်လင့်ချက်နှင့်တကွ သုံးထောင်စားတော်ဆက်မှဟင်းပွဲများ နေ့တိုင်းစားရမည်ဖြစ်၍ သူတို့စိတ်ပါလာကြသည်။ ဝေးလံခေါင်သီသောနေရာနှင့် အားလပ်ရက်အကန့်အသတ်သည် သူတို့ သူံးတော်စားတော်ဆက်မှ ဟင်းများစားရသရွေ့ ပြသနာမဟုတ်တော့ပေ။

ပြသနာမဟုတ်တော့၍ အများစုက စာရင်းသွင်းလာကြလေသည်။

အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်တွင် တပ်သားသစ်စုဆောင်းရေးအတွက် တာဝန်ရှိနေရာတွင် စစ်သားတစ်ဦးမှာ ဆက်သွယ်ရေးကွန်ရက်ရှိ စုဆောင်းအချက်အလက်ကို စစ်ဆေးနေလေသည်။ ကြားခံကိုဖွင့်လိုက်သည်နှင့် များပြားလှသော စာရင်းသွင်းအချက်အလက်စီစဥ်မှုကြောင့် အလွန်အံ့သြသွားရသည်။

အရမ်းများလွန်းရုံပဲ...သူဒီမှာရှိနေတာ ငါးနှစ်ခြောက်နှစ်ကြာပြီ ...လူအများကြီး စားရင်းသွင်းတာ မတွေ့ဖူးသေးဘူး...ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ...အချိန်အာကာသစစ်မြေက ပြည့်သူ့ရေးရာကို ဆက်သွယ်လိုက်တာလား...

ကြီးကြပ်သူကို စာရင်းသွင်းခြင်းအခြေအနေအကြောင်း တင်ပြလိုက်ရာ ကြီးကြပ်သူပင်အံအားသင့်သွားတော့သည်။

အချိန်အာကာသစစ်မြေပြင်သည် ဘယ်သောအခါမျှ ရွေးချယ်မှုကောင်းမဟုတ်ခဲ့၍ ထမ်းဆောင်သူဖြစ်ရန် ဆန္ဒရှိသူအရေအတွက်မှာ အမြဲနည်းခဲ့သည်။လတ်တလော ပြည်သူပိုင်အားထုတ်မှုများပင် မရှိသည်ကို ယနေ့ဘာကြောင့် လူများနေရသနည်း။ ထို့ပြင်ယခင်က ပြည့်သူရေးရာကို ဆက်သွယ်ခဲ့စဥ်ကပင် ဤမျှလူမဝင်ခဲ့ပေ။

ကြီးကြပ်သူသူ၏ ဆက်သွယ်ရေးကိရိယာကို ထုတ်ကာစစ်ဆေးလိုက်သည့်အခါ အံ့သြတုန်လှုပ်ဖွယ် အာရုံဆွဲဆောင်သောစာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

# အချိန်အာကာသစစ်မြေတွင် သုံးထောင်စားတော်ဆက် ကန်တင်းဖွင့်လှစ် စစ်သားအားလုံးအတွက် အခမဲ့... #

အရာရှိ: "..."

စားသောက်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင် မိတ်ဆက်ရုံနဲ့ စာရင်းသွင်းတာတွေ အများကြီးတက်လာတာလား...ဒီလောက်ရိုးရှင်းမှန်းသိရင် သုံးထောင်စားတော်ဆက်ကို စောစောဝယ်လိုက်ပါတယ်...

...

လက်ရှိတွင် စီးပွားဖြစ်မဖွင့်သေးသည့် သုံးထောင်စားတော်ဆက်၌ ပိုင်ရှန်းကျစ်တစ်ယောက် ဟွားကော် ဆိုင်ခွဲကို လေ့လာနေလေသည်။ အလုပ်သင်များမှာ သူတို့တာဝန်အသီးသီးပေါ် အာရုံထားနေ၍ အခြေအနေမဆိုးလှပေ။

ထိုခဏ၌ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦး ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်လာလေသည်။

ပိုင်ရှန်းကျစ် အမြန်ရှေ့ထွက်ကာ သူမကိုအပြုံးဖြင့်ကြိုလိုက်သည်.

"အဘွားကျိုး ဘာလို့ရောက်လာတာလဲ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ်အား သုံးထောင်စားတော်ဆက်၏ အယူသည်းသော ကောလဟာလများ ပျောက်စေရန် ကူပေးခဲ့သည့်အချိန်မှစကာ အဘွားကျိုး လာမလည်ခဲ့ပေ။ ထို့ပြင်မူလက ဝူထုန်လမ်းမှ သက်ကြီးပိုင်းတို့သည် သုံးထောင်စားတော်ဆက်သို့ လာခဲသည်။ အထူးသဖြင့် သူ၏ဆိုင်ဖွင့်ချိန်ပင် မဟုတ်လေရာ သူမ၏ ရုတ်တရက်အလာကိုကြည့်ကာ ပိုင်ရှန်းကျစ် သူမရည်ရွယ်ချက်ကို သိလိုသည်။

"အဘွားကျိုး ထိုင်ပါဦး..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် ရေတစ်ခွက်ကမ်းကာ...

"ရေသောက်ပါဦး...လိုအပ်တာများ ရှိလို့လား..."

အဘွားကျိုး ရေတစ်ငုံသောက်လိုက်သည်။

"ပိုင်လေး အလုပ်များနေလား...အလုပ်များနေရင် အရင်သွားလုပ်...ငါစောင့်မယ်..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် ပြုံးမိသည် ။

"အဆင်ပြေပါတယ် အဘွား...ကျွန်တော်အခု အလုပ်မများပါဘူး...ဆွေးနွေးစရာရှိရင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောပြပါ..."

ဘေးဘီကိုကြည့်ကာ ဆိုင်တွင်လူလုံလောက်စွာ ငှားထားသည်ကိုတွေ့မှ သံသယပျောက်ကာ ပိုင်ရှန်းကျစ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်ထိုင်ရန် လက်ဟန်ပြလေသည်။

"ထိုင်ပါ...ထိုင်ပါ..စကားပြောကြစို့..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် အဘွားကျိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်ထိုင်ကာ သူမလာလည်ရသည့်အကြောင်း နားမလည်သေးပေ။

"ပိုင်လေးရေ...ဒီအဘွားကြီးနဲ့ မင်းဦးလေး သိလာတာလည်းကြာပြီ...တို့တွေမကြာမကြာ ကတ်အတူ ကစားတယ်...မင်းဦးလေးက မင်းအကြောင်းတွေ အများကြီး ပြောပြတယ်...မင်းကလေးဘဝက အကြောင်းတောင် ပြောသေးတယ်...သူပြောတာ မင်းငယ်ငယ်လေးတည်းက အမူအကျင့်ကောင်းတဲ့ ကလေးမျိုးတဲ့...မင်းမူလတန်းတည်းက စချက်လာတာ ဟင်းပွဲအရသာတွေလည်း ပိုကောင်းလာတယ်တဲ့...စာကောင်းကောင်း ကြိုးစားပြီး ကောလိပ်ဝင်ခဲ့တယ်လို့လည်း ပြောသေးတယ်...သူ့ကို ဂုဏ်တက်စေတယ်တဲ့..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သည်။ အခြားသူများကို သူ့ဦးလေးထိုသို့ပြောသည်ကို သူမသိခဲ့ရိုးပင်။ သူ့လည်ပင်းကိုကုတ်ကာ ကိုးရိုးကားယား ရယ်လိုက်သည်။

"ဟားဟား.. အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး...ထိပ်တန်းတက္ကသိုလ် ရောက်လောက်အောင် ကျွန်တော့်စာအမှတ်တွေ မမြင့်ဘူး..."

"အိုး..."

အဘွားကျိုး မျက်နှာမဲသွားသည်။

"ဘယ်လိုစကားဝိုင်းလဲ...ကောလိပ်ဝင်နိုင်တာနဲ့တင်အထင်ကြီးစရာနော်...ကြည့်ပါဦး...ဘွဲ့ရပြီး ဦးလေးဆိုင်ကို လက်လွှဲယူပြီး အခုမင်းစားသောက်ဆိုင်က ကြီးပွားနေပြီ...အဝေးကသူတွေတောင် မင်းဆိုင်မှာစားဖို့ ထက်သန်နေကြတာ...ဒါတွေအကုန် မင်းစွမ်းရည်တွေပါ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် ကသိကအောက် ရယ်လိုက်ပြန်သည်။ ဤအကြိမ်သည် မျက်နှာချင်းဆိုင် တည့်တိုးချီးမွမ်းခံရသည့် ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်။ ဤသည်က သူ့ကိုအဆင်မပြေ ဖြစ်စေ၏။ ထို့အပြင် အဘွားကျိုး သူ့ကိုချီးမွမ်းရန် လာတွေ့သည်က ထူးဆန်းလှသည်။

အဘွားကျိုးကပြုံးကာ ခေါင်းစဥ်ပြောင်းလိုက်၏။

"ဒါပြောခါမှ အဘွားမှာ အမေ့ဆွေမျိုးဘက်က တူမတစ်ယောက်ရှိတယ်...သူက ဒီနှစ်ကောလိပ်က ဘွဲ့ရတာ...ကလေးကတည်းက နာခံတဲ့ကလေး၊ ဟင်းချက်ရတာ ကြိုက်တယ်...ကောလိပ်မသွားခင် ဟင်းချက်သင်တန်း သွားဖို့တောင် တွေးနေတာ...အနားမှာ ဟင်းချက်သင်တန်းလည်း မရှိတော့ ငွေကြေးစီမံတာပဲ အဲ့အစား သင်လိုက်တယ်...သူအခု တို့မြို့မှာ အလုပ်ရှာနေပြီး အလုပ်လုပ်နေတာ နှစ်လရှိပြီ...သူ့လုပ်အကိုင်က တိုးတက်နေပြီး သူလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်နေတယ်..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် အနည်းငယ် သံသယဝင်လာမိသည်။ သူ့ကိုယ်သူ တွေးမိသည်က: ဖြစ်နိုင်မလား...ဖြစ်နိုင်မလား...ဖြစ်နိုင်မလား... ဟူ၍ပင်။

သို့တိုင် သူပြုံးနေသည့် အမူအရာကိုထိန်းကာ ပြန်ပြောလိုက်၏။

"ဟားဟား... ဟုတ်တယ်...လက်ရှိအလုပ်စျေးကွက်မှာ အလုပ်ရတာ အထင်ကြီးစရာပဲ..."

အဘွားကျိုးကလည်း အူလှိုက်သဲလှိုက်ရယ်လေသည်။

"ဒါငါစဥ်းစားနေတာနဲ့ ကွက်တိပဲ...ဒီနေ့မှာအလုပ်ရဖို့ ခက်တယ်...သူတစ်ခုရသွားတယ်ဆိုတာက လုပ်နိုင်စွမ်းရှိလို့ပဲ...နောက်ပြီး ဒီနေ့ခေတ်လူငယ်တွေက ဖိအားများတယ်လေ...အလုပ်ရှာမတွေ့ရင် ဖိအားတွေပဲ တိုးလာမှာ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် သဘောတူမှုဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြန်သည်။

"ဟုတ်တယ်...ဟုတ်တယ်... အမှန်ပါပဲ..."

အဘွားကျိုးက ဆက်ပြောပြန်သည်။

" ပိုင်လေး ..မင်း တစ်ယောက်ထဲ ဆိုင်ကိုစီမံခန့်ခွဲရတဲ့အပြင် ကလေးတွေကိုလည်း ကြည့်ရှူစောင့်ရှောက်ရသေးတယ် ..မင်းကိုကူညီပေးမဲ့သူဘယ်သူမှ မရှိဘဲ မင်းတစ်ယောက်ထဲအလုပ်များနေတာ အဘွားမြင်နေရတယ် ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် အမြန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"မဟုတ်ပါဘူး ..အလုပ်မများပါဘူး ဆိုင်မှာ ဝန်ထမ်းတွေအများကြီးရှိပါတယ် .."

အဘွားကျိုး သဘောမတူပေ။

"ပေါက်ကရတွေ...ငါဆယ်စုနှစ်ချီပြီး နေခဲ့တာ...ငါမသိဘူးများ ထင်နေလား...ငါတို့လို သာမန်မိသားစုက ကလေးတွေက ဝေးဝေးပြေးလေ သူတို့ပိုထိခိုက်ပြီး ပိုကြမ်းတမ်းလာလေပဲ...အလုပ်ကနေ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ မပင်ပန်းရင်တောင်...စိတ်ပင်ပန်းမှုတွေကနေနိုင်မှာလား...အခုဦးလေးလည်း ဆုံးသွားတော့ ဒီကမ္ဘာမှာ မင်းတစ်ယောက်တည်း။ မင်းကိုနားလည်တဲ့သူ၊ မင်းရဲ့အပူအအေးကို သိတဲ့သူ၊ ပင်ပန်းရင် ပံ့ပိုးပေးမယ့်သူ လိုနေတုန်းပဲ...မျှော်လင့်ချက်တွေ ယူလာပေးမယ့် တစ်ယောက်ယောက်ကို မျှော်နေတာမျိုးပေါ့...'

ပိုင်ရှန်းကျစ် တုံ့ပြန်သည်။

"အဘွား...ကျွန်တော့်မှာ ကလေးနှစ်ယောက်ရှိတယ်...သူတို့က ကျွန်တော့်နောက်ခံပဲ..."

အဘွားကျိူး သက်ပြင်းချ၏။

"ကလေးတွေလား...ပိုင်လေး...ကလေးက ကလေး၊ လက်တွဲဖော်က လက်တွဲဖော် ဆိုတာ အမှတ်ရဖို့လိုတယ်...ကလေးတွေ ကြီးလာရင် သူတို့ဘဝနဲ့ သူတို့ပဲ...အကြီးအနေနဲ့တစ်လှမ်းဆုတ်ရမှာ...ဆက်ပြီးကြားဝင်နေရင် သူတို့မခံနိုင်ဖြစ်လာမယ်...လက်တွဲဖော်ကသာ မင်းကိုအဆုံးထိ အဖော်ပြုပေးနိုင်တာ..."

ပိုင်ရှန်းကျစ် တိတ်သွားလေသည်။

အဘွားကျိုး၏စကားများမှာ သူ့ထံတွင် ရိုက်ခတ်နေသည်။ ဘွဲ့ရပြီးနောက် သူ့အတန်းဖော်တို့နှင့်ယှဥ်လျှင် ကောင်းစွာနှုတ်ဆက်နိုင်ခဲ့သည်။ ဘွဲ့ရအပြီးသူ့ဦးလေးဆိုင်ကို လက်လွှဲယူကာ သူ၏ဟင်းချက်စွမ်းရည်များသုံး၍ သုံးထောင်စားတော်ဆက်ဂုဏ်ကို တည်ဆောက်ခဲ့ရာ သူငွေကြေးအရ ကုံလုံလေသည်။

🥘

Prev Next