Volume 1 (သေမျိုးနယ်မြေ ၀၀၉)
Chapter 9 (တုတ်တစ်ဝက်)
"အရမ်းတောက်ပနေတယ်။"
"အဲဒါကဘာလဲ။"
"တစ်နေရာရာမှာ မီးလောင်နေတာလား။"
"ဒါဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ မီးက ဒီလောက်မတောက်ပဘူး။ ပြီးတော့ ငါတို့ ချန်းနန်မြို့မှာ ဒီလောက်မြင့်တဲ့ အဆောက်အဦးမရှိဘူး။"
"မြန်မြန် မြန်မြန်။ ဓာတ်ပုံရိုက်ကြ။ moments မှာ ပို့စ်တင်ကြမယ်။"
"…"
ဤကောင်းကင်သို့ ပျံတက်နေသော အလင်းတန်းကြီးက အလွန်တောက်ပသောကြောင့် ချန်းနန်မြို့မှ လူတစ်ဝက်ခန့်က ၎င်းကို သတိပြုမိကြပြီး လမ်းသွားလမ်းလာများသည် ၎င်းအသွင်အပြင်၏ အကြောင်းရင်းကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ခန့်မှန်းရင်း ရပ်တန့်သွားကြသည်။
တချို့လူများက ပေါက်ကွဲမှုတစ်ခုလို့ ပြောကြသည်၊ တချို့က ဒါဟာ အလင်းစမ်းသပ်မှုတစ်ခုလို့ ပြောကြသည်၊ တချို့က ဒါဟာ အံ့ဖွယ်ဖြစ်ရပ်တစ်ခုလို့ ပြောကြသည်... သို့ပေမယ့် လူအနည်းငယ်သာ ဤအလင်းတန်း၏အသွင်အပြင်က ဘာကိုဆိုလိုသလဲဆိုတာကို သိကြသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်မိနစ်က မြို့ဟောင်းတွင်
ဗလာလမ်းပေါ်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်သည် မြို့ဟောင်းတွင် ဖုံးလွှမ်းနေသော ကင်းဗက်စများကို ရုတ်သိမ်းလိုက်သကဲ့သို့ နေရာလွတ်သည် အနည်းငယ်တုန်ခါသွားကာ အနက်နှင့်အနီရောင် ကုတ်အင်္ကျီဝတ်ထားသော အသွင်အပြင်ငါးယောက် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။
သူတို့ထဲမှ တစ်ယောက်သည် ပတ်ပတ်လည်ကို လှမ်းကြည့်ကာ ရှေ့သို့ လှမ်းတက်ပြီး မြေပြင်ပေါ်ရှိ 'ရှေ့မှာ တားမြစ်ထားသည်' ဆိုင်းဘုတ်ကို ကိုင်ကာ ပိတ်လိုက်သည်။
ဆိုင်းဘုတ်ကို ဖယ်လိုက်သောအခါ အသံတိတ် မြို့ဟောင်းသည် အမြုပ်များကဲ့သို့ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ကွဲအက်သွားကာ အတွင်းရှိ မြို့ဟောင်းအစစ်အမှန် ထွက်ပေါ်လာသည်။
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော သွေးများက လမ်းဟောင်းများကို အနီရောင်ဆိုးထားပြီး ထူးဆန်းသော ခြေလက်အင်္ဂါများ နေရာအနှံ့ ပြန့်ကျဲနေသည်။ လင်ချီးယဲ့သည် ဤမြင်ကွင်းကို မြင်လျှင် မြေပြင်ပေါ်တွင် အပိုင်းပိုင်းပြန့်ကျဲနေသောအရာများသည် သူရင်ဆိုင်ရသော မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်သည်ကို တွေ့လိမ့်မည်။
အနည်းဆုံး သုံးဆယ့်လေးယောက်ရှိသည်။
"[ဝူကျဲ့လေဟာနယ်]ကို ပြန်သိမ်းလို့ပြီးပြီ။" ဆိုင်းဘုတ်ကိုင်ထားသော အမျိုးသားသည် သူ့ပါးစပ်ကို အနည်းငယ် ဖွင့်လိုက်သည်။ "မင်း တိုက်ပွဲမြေပြင်ကို ရှင်းလင်းဖို့ ထောက်ပံ့ပို့ဆောင်ရေးကလူတွေကို ခေါ်လို့ရတယ်။"
"လောင်ကျောက် ဘယ်မှာလဲ။"
"ထွက်ပြေးသွားတဲ့ တစ္ဆေမျက်နှာလူသားနှစ်ယောက်နောက်ကို လိုက်သွားတယ်။"
"…ငါတို့ပေါ့ဆခဲ့လို့။" ဒဏ်ရာရအမျိုးသမီးသည် သူမ၏ညာဘက်ပခုံးကို ရှုံ့မဲ့သောအမူအရာဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။
"အဲလိုမပြောပါနဲ့ ဟုန်ယင်း။ ဒီတစ္ဆေမျက်နှာအုပ်စုမှာ ပုန်းအောင်းနေတဲ့ တစ္ဆေမျက်နှာဘုရင်ရှိတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိကြဘူး။" သူမဘေးရှိ အမျိုးသားက နှစ်သိမ့်ပေးသည်။
"တစ္ဆေမျက်နှာဘုရင်ကို ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်တည်း ရင်ဆိုင်ရတာ အဆင်ပြေလောက်တယ်မလား။"
"သေချာတာပေါ့၊ ခေါင်းဆောင်က တတိယနယ်ပယ်[ချွမ်း]မှာ အသန်မာဆုံးလူဆိုတာကို မမေ့နဲ့ဦး။ ဒါကြောင့် ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။" အမျိုးသားက ခေတ္တရပ်ကာ "ငါမျှော်လင့်တာကတော့… အဲဒီလွတ်မြောက်သွားတဲ့ တစ္တေမျက်နှာနှစ်ယောက်က သာမန်လူတွေကို အသေအပျောက်မများစေဖို့ပဲ…"
သူပြောပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကောင်းကင်ထက်ခြမ်းမှ မီးတောက်အလင်းတန်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။
သူတို့ငါးယောက်က တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်ကာ သူတို့၏မျက်လုံးများက ထိတ်လန့်စရာပြည့်နှက်နေသည်။
"အဲဒါက…"
"တားမြစ်အပျက်အစီးတွေ မွေးဖွားလာပြီး ဒီစွမ်းအင် အတက်အကျက ပြင်းထန်လွန်းတယ်…"
"ဒါ…ဒါက အနည်းဆုံး ပဉ္စမနယ်ပယ် [ဝူလျန့်] မှာ စွမ်းအားအကြီးဆုံးဖြစ်လောက်တယ်၊ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက ဆဋ္ဌမနယ်ပယ် [ခဲ့လိုင်ယင်း] တောင် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်… ဒီလိုသေးငယ်တဲ့ ချန်းနန်မြို့က ဒီလောက်သန်မာတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုဆွဲဆောင်နိုင်သွားတာလဲ။"
"မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက လူသားတားမြစ်အပျက်အစီးနဲ့မတူဘူး။" အမျိုးသား၏ မျက်ခုံးများ တွန့်သွားသည်။
ဟုန်ယင်းသည် ခဏလောက် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူမ တစ်ခုခုကို တွေးနေပုံရကာ "ရှင်ဆိုလိုတာက…"
"ဒါက နတ်ဘုရားတားမြစ်အပျက်အစီးနဲ့တူတယ်၊ ဒါက… နတ်ဘုရားအပျက်အစီးပဲ။"
'နတ်ဘုရား' ဟူသော စကားကိုကြားတော့ လူများစွာ၏မျက်လုံးများက အေးခဲသွားသည်။
"ဘယ်နတ်ဘုရားလဲ။"
"ပူလောင်တယ်၊ အလေးအမြတ်ထားအပ်တယ်၊ စွမ်းအားကြီးတယ်၊ ပြီးတော့
“ပူတယ်၊ သန့်ရှင်းတယ်၊ အစွမ်းထက်တယ်၊ ဒီဖန်ဆင်းခြင်းအငွေ့အသက်က ငါထင်တာမမှားရင် ဒါက…" အမျိုးသားသည် ပျောက်ကွယ်သွားသော အလင်းတန်းကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ကာ တစ်လုံးချင်းပြောလိုက်သည်။
"နတ်ဘုရားနံပါတ်စဉ် ၀၀၃၊ ကောင်းကင်တမန်ဘုရင်၊ မိုက်ကယ်ပဲ။"
…
လင်ချီးယဲ့က သိပ်အဆင်မပြေဘူး။
ရွှေရောင်အလင်းတန်း၏ အလယ်ဗဟိုတွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် လုံးဝထိန်းချုပ်မှု ပျောက်ဆုံးသွားပြီး လေထုထဲတွင် ထူးထူးခြားခြား ရပ်တန့်သွားကာ သူ့မျက်လုံးများမှ အဆုံးမဲ့စွမ်းအင်များ ထွက်လာသည်။
လင်ချီးယဲ့သည် လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်နှစ်ဆီသို့ ပြန်သွားသလို ခံစားခဲ့ရပြီး အဆုံးမရှိသော စကြဝဠာကို ဖြတ်ကျော်ကာ ထိုမျက်လုံးများကို ပြန်မြင်လိုက်ရသည်။
အကြီးမြတ်ဆုံးနတ်ဘုရားအနံ့ကို သူမှတ်မိနေသေးသည်။
ကွာခြားမှုကတော့ လွန်ခဲ့သောဆယ်နှစ်က လပေါ်ကနေ ထွက်ပေါ်လာပြီး ယခုအခါ အဲဒါက… သူ့မျက်လုံးတွေကနေ ထွက်ပေါ်လာသည်။
ကောင်းကင်တမန်တော်၏ အရောင်အဝါနှင့် စွမ်းအားတို့သည် သူ့မျက်လုံးများမှ အပြင်းအထန် ထွက်လာသည်။ သူ့မျက်လုံးများသည် အရာအားလုံးကို အချည်းနှီးဖြစ်အောင် အရည်ဖျော်တော့မလို ပူလောင်နေသော နေလုံးကြီးနှစ်လုံးနှင့်တူသည်။
လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်က ကောင်းကင်တမန်တော် မိုက်ကယ်သည် သူ့ကို လပေါ်ကနေ ကြည့်နေခဲ့သည်။
ဆယ်နှစ်အကြာတွင် လင်ချီးယဲ့သည် သူ့မျက်လုံးများကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ကျန်ခဲ့သော ကောင်းကင်တမန်တော်၏ စွမ်းအားက လုံးဝပေါက်ကွဲသွားသည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာ လင်ချီးယဲ့၏မျက်လုံးများတွင် ကျန်ရှိနေသော ကောင်းကင်တမန်တော်၏ စွမ်းအားသည် သိပ်မများချေ။ အလင်းတန်းသည် ခုနစ်စက္ကန့် သို့မဟုတ် ရှစ်စက္ကန့်ကြာပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း ကွယ်ပျောက်သွားသည်။ လင်ချီးယဲ့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် လေထဲမှ ပြုတ်ကျပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က တည်ငြိမ်စေရန် လှုပ်ယမ်းသွားသည်။
သူ့မျက်လုံးထဲတွင် တောက်ပသော ရွှေရောင်အလင်းတန်းများ တဖြည်းဖြည်း မှိန်ဖျော့သွားကာ အဆုံးတွင် ရွှေစက်ဝန်းခပ်ရေးရေးသာ ကျန်တော့သည်။
အကယ်၍ ယခင်တောက်ပမှုသည် နေနှင့် တူညီပါက လက်ရှိ တောက်ပမှုသည် ဖယောင်းတိုင်တစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။
ယခင်က ပေါက်ကွဲသွားသော ရွှေရောင်အလင်းတန်းသည် အလွန်အစွမ်းထက်သော်လည်း ၎င်းသည် သူ့အပိုင် လုံးဝမဟုတ်ခဲ့ဘဲ ယခုအခါ လင်ချီးယဲ့၏ မျက်လုံးများတွင် ဝှက်ထားသော ရွှေစက်ဝန်းကို လင်ချီးယဲ့က အမှန်တကယ် ထိန်းချုပ်ထားသည်။
ကောင်းကင်တမန်တော်စွမ်းအား ခပ်ရေးရေး အလင်းတန်းဖြစ်သည်။
လင်ချီးယဲ့သည် အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး ခေါင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာ မြှောက်လိုက်သည်။
မှောင်မိုက်သောညကောင်းကင်၊ လမ်းဟောင်းများ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော မကောင်းဆိုးဝါးများ၊ မြေပြင်တစ်ခုလုံး သွေးများ... မလှပသောအသွင်အပြင်တစ်ခုသည် လင်ချီးယဲ့၏မျက်လုံးများရှေ့တွင် ပေါ်လွင်လာသောအခါ သူပြုံးလိုက်သည်။
သူ ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။
ဆယ်နှစ်အကြာတွင် သူသည် နောက်ဆုံး သူ့မျက်လုံးများနှင့် ကမ္ဘာကြီးကို ပြန်မြင်လာခဲ့သည်။
ဤအခိုက်အတန့်တွင် လင်ချီးယဲ့၏မျက်လုံးများထဲမှာ သွေးများပြည့်နေသော မကောင်းဆိုးဝါသည် အနည်းငယ် ချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်သည်။
လင်ချီးယဲ့ဆီကနေ ကောင်းကင်တမန်တော် စွမ်းအားများ ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်နှင့်အမျှ မကောင်းဆိုးဝါးနှစ်ကောင်သည် နတ်ဘုရားစွမ်းအားဖြင့် မြေပြင်ပေါ်သို့ ဖိနှိပ်ခံရကာ ၎င်းတို့သည် ပြားကပ်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။
ရွှေရောင်အလင်းတန်းများ ပျောက်ကွယ်သွားသည်အထိ သူတို့ ပြန်ကောင်းမလာချေ။ သူတို့သည် ရှုပ်ယှက်ခတ်စွာ ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်ပြီး လင်ချီးယဲ့ကို ဆက်လက်စိုက်ကြည့်နေကြသည်။
သွေးဆာနေသော အငွေ့အသက်များက သူ့မျက်လုံးထဲမှာ ပေါ်လာပြန်သည်။
"ရား…"
မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်သည် အော်ဟစ်ပြီး လင်ချီးယဲ့ဆီသို့ ပြေးသွားသည်။
အရင်ကနဲ့ ယှဉ်ရင် လင်ချီးယဲ့က အခုအချိန်မှာ ပိုပြီး တည်ငြိမ်လာသည်။ မကောင်းဆိုးဝါး လှုပ်ရှားသွားသည့်အခိုက်တွင် သူသည် ၎င်း၏ လှုပ်ရှားမှုလမ်းကြောင်းကို စိတ်ထဲတွင် ဆုံးဖြတ်ပြီး ဘေးဘက်သို့ ပြေးသွားခဲ့သည်။
လင်ချီးယဲ့၏ အမြန်နှုန်းက မကောင်းဆိုးဝါးများနဲ့ ယှဉ်ရင် တကယ့်ကို နှေးကွေးပေမယ့် သူ၏တုံ့ပြန်မှုနှုန်းက အံ့မခန်း မြန်ဆန်ပါသည်။ အစောပိုင်း ခန့်မှန်းချက်၏ စက္ကန့်အနည်းငယ်က သူ့ကို ရှောင်တိမ်းရန် အချိန်ပေးနိုင်သည်။
သူသည် အနာဂတ်ကို ဟောကိန်းထုတ်နိုင်သည် မဟုတ်ဘဲ သူ့မျက်လုံးများဖွင့်ပြီးနောက် သူ၏ခန့်မှန်းခြင်းစွမ်းရည်သည်လည်း ထိရောက်မှုရှိစွာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
တစ်ခုမှာ ဆယ်မီတာမှ မီတာနှစ်ဆယ်အထိ ချဲ့ထွင်ထားသော စိတ်အာရုံခံစားမှု အကွာအဝေးဖြစ်သည်။ လင်ချီးယဲ့သည် ဆယ်မီတာကို ထောက်လှမ်းရန် ငါးနှစ်ခန့် အချိန်ယူခဲ့ရသော်လည်း ယခုအခါ ၎င်းသည် တိုက်ရိုက်နှစ်ဆတိုးသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
နောက်တစ်ခုက ရွေ့လျားသောအမြင်အာရုံဖြစ်သည်။
မီတာ 20 အကွာအဝေးအတွင်း လင်ချီးယဲ့သည် သာမန်လူများ၏ ရွေ့လျားသောအမြင်အာရုံထက် သုံးဆနီးပါးရှိပြီး သူ၏တုံ့ပြန်မှုအာရုံကြောများကို သာမန်မဟုတ်ဘူးဟု ခေါ်နိုင်သည်။ အနီးကပ်တိုက်ခိုက်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ကြိုတင်မမှန်းဆနိုင်သောအဆင့်ကို ရရှိလုနီးပါးဖြစ်သည်။
ဤမျက်လုံးများက သူ့အား ယူဆောင်လာပေးသည့် အခြားစွမ်းရည်များနှင့် ပတ်သက်၍ လင်ချီးယဲ့က ၎င်းကို မခံစားရသေးပေ။
သို့သော် အခြေအနေက သူ့ကို ဖြည်းညှင်းစွာ စူးစမ်းရန် ခွင့်မပြုပေ။
မကောင်းဆိုးဝါးသည် လေးကြိုးမှ ပစ်လွှတ်လိုက်သော မြားတစ်စင်းနှင့်တူသည်။ လင်ချီးယဲ့ ယခုလေးတင်ရပ်နေသည့်နေရာသို့ ပြေးသွားပြီး နံရံကြီးကို ရိုက်ချိုးကာ နံရံ၏ အပျက်အစီးပေါ်တွင် ခြေလက်များကို ကန်ထုတ်ရင်း လင်ချီးယဲ့ဆီသို့ တစ်ဖန် ပြေးသွားသည်။
ထိုအချိန်တွင် လင်ချီးယဲ့သည် မကောင်းဆိုးဝါး၏ ဆင်းသက်ရာနေရာကို ရှောင်ရန် မြည်းတစ်ကောင်လို လှိမ့်ပြီး ဘေးဘက်သို့ သူ့လက်ကို ဆန့်တန်းကာ ယခင်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားသော မျက်မမြင်လမ်းပြတုတ်တစ်ဝက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
လင်ချီးယဲ့သည် လျင်မြန်စွာထ၍ တစ်ဝက်ခန့် ငုတ်တုတ်ထိုင်ကာ လျင်မြန်စွာ ချဉ်းကပ်လာသော မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ကို မျက်လုံးများ စိုက်ကြည့်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံးတွင် သူ၏လမ်းပြတုတ်ကို ဆုပ်ထားသည်။
မကောင်းဆိုးဝါးသည် အကြွင်းအကျန်များကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တိုက်ခတ်လာသောလေက လင်ချီးယဲ့၏နဖူးရှေ့သို့ အနက်ရောင်ဆံပင်များကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။
သူ့ခြေထောက်များကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲကို တက်လာသည်။
ဤတစ်ကြိမ်တွင် လင်ချီးယဲ့သည် မပုန်းတော့ပေ။
သူသည် လမ်းပြတုတ်တစ်ဝက်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး မကောင်းဆိုးဝါး၏မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်နေသည်။
"ရား…"
မကောင်းဆိုးဝါး၏ ချွန်ထက်သော ခြေသည်းများ ဆန့်ထွက်ကာ လင်ချီးယဲ့၏ လည်ပင်းကို တိုက်ရိုက် ကုတ်လိုက်သည်။
လင်ချီးယဲ့ကို ထိခါနီးတွင် တစ်ဖက်၏မျက်လုံးများက ရုတ်တရက် ကျုံ့သွားသည်။
သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ခပ်ရေးရေးရွှေစက်ဝန်းသည် မီးလောင်စာပေါင်းထည့်လိုက်သကဲ့သို့ မီးလင်းဖိုနှစ်ခုတောက်လောင်လာသလိုမျိုး ရုတ်တရက်တောက်ပသွားသည်။
လင်ချီးယဲ့၏မျက်လုံးများမှတစ်ဆင့် မကောင်းဆိုးဝါး၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ နတ်စွမ်းအားအလင်တန်းများ ကျရောက်သွားသည်။
ဤအခိုက်အတန့်တွင် မကောင်းဆိုးဝါး၏မျက်လုံးထဲတွင် လင်ချီးယဲ့သည် ပြောင်းလဲသွားပြီး တောင်ပံခြောက်ခုနှင့် ထိတ်လန့်စရာစွမ်းအားကို ထုတ်ဖော်ပြီး အကြီးမြင့်ဆုံးနတ်ဘုရားတစ်ပါး ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့် ဤနတ်စွမ်းအားအောက်တွင် ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ်သည် တောင့်တင်းမှုတစ်ခုအဖြစ်သို့ ကျရောက်သွားသည်။
ဤအချိန်တိုလေးအတွင်းမှာ လင်ချီးယဲ့၏လက်ထဲရှိ လမ်းပြတုတ်တစ်ဝက်က မြင့်တက်လာသည်...
မကောင်းဆိုးဝါး၏ ညာဘက်မျက်လုံးကို တိကျစွာ ထိုးဖောက်လိုက်သည်။
TK Team (Chapter 9)
