Chapter 48

💙 Chapter 48- တရားဝင်အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်ငန်းသို့ ဝင်ရောက်ခြင်း။

ရှောင်ဟုန်ယန်၏ နို့ရည်သည် ပူပြင်းသော ရာသီဥတုကြောင့် တနေ့ထက်တနေ့ လျော့နည်းလာသည်။ ရာသီဥတုကြောင့် ဟင်းရည်ပူပူလည်း သောက်ချင်စိတ်ပင် မရှိတော့ဘဲ ခံတွင်းလည်းပျက်လာ၏။ 

ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ သမီးလေးအတွက် နို့အလုံအလောက် ထွက်နေသေးသည်။ ယခင်ကတော့ နို့ထွက်များတာကြာင့် သမီးလေးမှာ ဝအောင်မစို့နိုင်ပေ။ တစ်နေ့လျှင် တစ်ကြိမ် နို့များညှစ်ထုတ်ရသည်။

ပထမအကြိမ် နို့တိုက်စဉ်က နာကျင်ကိုက်ခဲမှုကြောင့် မထိဝံ့အောင်နာကျင်ရသော်လည်း ဝမ်လီချမ်က ကူညီဖြေရှင်းပေးခဲ့သည်။ထိုစဉ်ကတည်းက ဝမ်လီချမ်သည် နို့သောက်ရတာ ကြိုက်သည်ဟု ပြောလာ၏။ 

ဤသည်မှာ မူလက ရှောင်ဟုန်ယန် ကို စနောက်ရန် ဝမ်လီချမ်မှာ စကားအဖြစ်သာ ပြောခြင်းဖြစ်သည်။သို့သော် ရှောင်ဟုန်ယန်က ဤသည်ကို အလေးအနက်ထားပြီး သူ့ကို နေ့တိုင်း နို့တစ်ခွက် တိုက်လေ့ရှိသည်။

 ခွက်ထဲမှ လူ့နို့ကို ပထမဆုံးမြင်လိုက်ရသော် သူ စိတ်ပျက်သွားမိ၏။ တကယ်တော့ သူကိုယ်တိုင်က မသောက်ချင်ခဲ့ချေ။ နောက်ပိုင်းမှာ ရှောင်ဟုန်ယန်က သူ့ကို နေ့တိုင်း နို့သောက်ခိုင်း၍ သူလည်း ကျင့်သားရသွားသည်။ နွားနို့စစ်စစ်နှင့် အရသာက အတူတူပင်။

နို့ရည် အထွက်နည်းခြင်းသည် သတင်းဆိုးဖြစ်ပါက သတင်းကောင်းမှာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ရော မျက်နှာပါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် သမီးအတွက်ငဲ့ပြီး တမင်တကာ ကိုယ်အလေးချိန် မကျခဲ့သော်လည်း ရာသီဥတုပူနေ၍ မစားနိုင်သောကြောင့် ကိုယ်အလေးချိန် ကျသွားခဲ့သည်။

 နို့ထွက်နည်းသည့် ပြဿနာကိုဖြေရှင်းရန်အတွက် လျှိုဖုန်းကျန်းသည် အခြားလူများအား မေးမြန်းခဲ့ပြီး အဆီမပြန်လွန်းသည့် ဟင်းမျိုးစုံကို ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်လည်း ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် သောက်ပြီးနောက် နို့ရည် ပြန်များလာသလိုရှိသည်။ 

ဩဂုတ်လကုန်တွင် လျှိုဟုန်မေနှင့် ကျန်းလီဟွာတို့သည် ရှောင်ဟုန်ယန်ထံ သတင်းကောင်းများ ယူဆောင်လာခဲ့သည်။

"ဟုန်ယန်၊ လီဟွာ အလုပ်လုပ်တဲ့ မြူနီစပယ်ပါတီကော်မတီ ဝါဒဖြန့်ရေးဌာနက လူ စုဆောင်းနေတယ်၊ရှားရှားပါးပါး အခွင့်အရေးတစ်ခုပဲ၊ ညီမ ဝင်ချင်လား"  

ကျန်းလီဟွာသည်လည်း ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနတွင် ရှိနေသောကြောင့် သူမကို ဂရုစိုက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနသည် ယခုခေတ်တွင် လူရှားပါးနေပြီး ခေါင်းဆောင်အများအပြားက လူအသစ်များ ခေါ်ယူလိုကြသည်။ 

အစပိုင်းတွင် ကျန်းလီဟွာက ပြည်သူ့ရေးရာ ဌာနအတွက် စုဆောင်းနေကြောင်း သူမအား ပြောလာသောအခါ ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ချက်ချင်းပင် တွေးမိလိုက်သည်။ သူမသည် ကျန်းလီဟွာကို ထိုအကြောင်းကို ပြောပြခဲ့ရာ၊ သူမကလည်း သဘောတူခဲ့သည်။ 

ယခုအချိန်မှာ လူလိုနေသည်က စာပေနှင့် ပညာရေးဌာနဖြစ်ပြီး ဆရာမလုပ်ဖူးသည့် ရှောင်ဟုန်ယန် အတွက် သင့်တော်၏။ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ တစ်ခုတည်းသော အားနည်းချက်က ပါတီဝင်မဟုတ်နေခြင်းပင်။ သို့သော် ပါတီဝင်ပြီးသည်နှင့် အတူတူဖြစ်သွားပေမည်။

သူမတို့ ဒုတိယမြို့တော်ဝန်နှင့် စကားပြောဆိုခွင့်မရသောကြောင့် ရွှယ်ကျစ်ယုံကိုသာ မေးနိုင်သည်။ ကလေးနှစ်ယောက် မတော်တဆမှုဖြစ်ကတည်းက ရွှယ်ကျစ်ယုံသည် ဝမ်လီချမ်နှင့်တွေ့ပြီး သူ့အပေါ် အထင်ကြီးသွားခဲ့သည်။

ရှောင်ဟုန်ယန်ကို အကြောင်းကြားခင်မှာပင်၊ သူတို့က သူမအတွက် အားလုံးပြေလည်အောင် ကူညီပေးပြီးသားပင်။ ယခုအကြိမ် လာရောက်ရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ကော်မတီ၏ ဝါဒဖြန့်ရေးဌာနတွင် အလုပ်လုပ်ရန် ဆွဲဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။

 "မြူနီစီပယ်ပါတီကော်မတီရဲ့ ဝါဒဖြန့်ရေးဌာန"  

အဲဒါက သူမ လိုချင်တဲ့အချိန်တိုင်း ဝင်လို့ရလား။  

ကျန်းလီဟွာသည်လည်း ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနတွင် အလုပ်လုပ်နေပြီး သူမ၏ခင်ပွန်း ရွှယ်ကျစ်ယုံသည် မြို့တော်ဝန်၏ အတွင်းရေးမှုးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရိုးရိုး သာမန်လူတစ်ဦးဖြစ်သည့် သူမသည် အစိုးရဌာနတစ်ခုတွင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အလုပ်လုပ်နိုင်သည်မှာ အံ့သြစရာပင်ဖြစ်၏။

 "ဟုတ်တယ်၊လီဟွာက အဲဒီမှာ အလုပ်လုပ်တယ်၊ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ပညာရေးဌာနမှာ လူပြတ်နေတယ်။ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ပညာရေးဌာနဆိုတာက ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ပညာရေးဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းတွေကို ဆက်သွယ်ပြီး ညှိနှိုင်းဖို့ အဓိက တာဝန်ယူရတယ်၊ ဒီအခွင့်အရေးက ရှားရှားပါးပါး ရတောင့်ရခဲ အခွင့်အရေးတစ်ခုပါ"  

လျှိုဟုန်မေ အနည်းငယ် စိတ်မရှည်ဖြစ်ကာ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနတွင် အလုပ်လုပ်လိုကြောင်း ရွှယ်ကျစ်ယုံအား ပြောပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်က မလုပ်ဘူးဟု ငြင်းလာပါက၊ ရွှယ်ကျစ်ယုံ စိတ်ဆိုးသွားမှာသေချာသည်။

 သာမန်လူတစ်ယောက်ဆိုလျှင် ဤကိစ္စမျိုးကို အများကြီးပြောနေစရာ မလိုပေ။ လုပ်ချင်သူဦးရေမှာ ထောင်ပေါင်းများစွာပင် ရှိနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ဝမ်လီချမ်နှင့် သူ့မိန်းမအကြောင်း သူမ သေချာမသိပေ။

ရွှယ်ကျစ်ယုံ ပေးသော 90 ယွမ်ကို ငြင်းပယ်သောအခါက၊ ဝမ်လီချမ်၏ မျက်နှာပေါ်ရှိ အမူအရာကို သူမ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မှတ်မိနေသေးသည်။သမီးလေးက ငါးလနီးပါးရှိပြီဖြစ်၍ အိမ်မှာနေရတာ ပျင်းလာကာ အလုပ်ရှာချင်နေမိသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်၏။

 "တကယ်ဝင်လို့ရမလား" သူမ စိတ်ထဲမှာ မယုံနိုင်သေး၍ သေချာအောင် မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။

"ညီမ ပြန်ပြီး ဝမ်လီချမ်နဲ့ ဆွေးနွေးပါ၊အလုပ်လာဖို့ သူက သဘောတူလားဆိုတာကိုလည်း တိုင်ပင်ကြည့်ပါဦး", 

 ဤသည်က အဓိက သော့ချက်ဖြစ်သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန် သည် အလုပ်လုပ်လိုသော်လည်း ဝမ်လီချမ် ဘက်ကလည်း ပံ့ပိုးကူညီမှု ရှိရမည်။ ဝမ်လီချမ် သဘောမတူလျှင် ဤကိစ္စက မဖြစ်နိုင်ပေ။

 ညနေပိုင်းတွင် ရှောင်ဟုန်ယန်သည် အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းရှိ ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ကာ TV ကြည့်ရင်း ဝမ်လီချမ်ကို စောင့်နေသည်။ ဝမ်လီချမ် သည် သူမ အလုပ်လုပ်ရန် သဘောတူထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ထိုအကြောင်းကို အရင်ပြောပြသင့်သည်။ လျှိုဟုန်မေနှင့် ကျန်းလီဟွာ တို့သည် သာမာန်သူငယ်ချင်းများလိုမဟုတ်ဘဲ အလုပ်ကို ဇောက်ချလုပ်ကိုင်၍ အလွန်အာရုံစိုက်ကြသည်ကို သူမ တွေ့ရှိခဲ့သည်။

စက်ရုံသည် ယခုရက်အတွင်း အလျင်အမြန် ထုတ်လုပ်နေပြီး ကုန်ပစ္စည်းများကို မနက်ဖြန်တွင် ပို့ဆောင်မည်ဖြစ်၍ ယနေ့ညတွင် တင်ဆောင်ပြီး ပို့ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဝမ်လီချမ် ပြန်ရောက်တာ နည်းနည်းနောက်ကျသွားသည်။

သူ အိမ်တံခါးဝသို့ ရောက်သောအခါ ဧည့်ခန်းမီးများ ပွင့်နေပြီး တီဗီမှ အသံများ ထွက်ပေါ်နေသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။

 "ဘာလို့ အောက်ထပ်မှာ နောက်ကျအထိ နေနေတာလဲ၊ ရှီရှီရော"

ရှောင်ဟုန်ယန် ထလိုက်ပြီးသူ့လက်ထဲက အိတ်ကိုယူကာ၊ရှူးဖိနပ်ကို အိမ်စီးဖိနပ် ပြောင်းစီခိုင်းလိုက်၏။

 "နို့စို့ပြီး အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်နေတယ်" 

 "အမေက သူမကို ကြည့်နေတာလား"  

ရှောင်ဟုန်ယန် ငှဲ့ထားသော ဆေးဖက်ဝင် လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်ပြီးနောက် ဝမ်လီချမ်သည် ဆိုဖာပေါ်တွင် သက်တောင့်သက်သာ လှဲနေလိုက်သည်။

 "အင်း"  

ညစာစားပြီးနောက် သမီးဖြစ်သူကို ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဆော့ကစားခိုင်းသည်။ ညရှစ်နာရီတွင် ယောက္ခမနှင့်သူမက သမီးဖြစ်သူကို ရေချိုးပေးပြီးနောက် ယောက္ခမက သမီး လေးကို အခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့်တစ်နာရီကပင် ယောက္ခမက သမီးဖြစ်သူကို နို့တိုက်ခိုင်းသည်။နို့တိုက်ပြီး ယောက္ခမက ပြန်ခေါ်သွားသည်။ စောစောက သူမ အပေါ်ထပ်သို့ တက်ကြည့်ရာ သူတို့အခန်းထဲမှာ သမီးလေးက အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သည်။

 "အစ်ကို ညီမ အလုပ်ထွက်လုပ်ချင်တယ်"

 "အခု အလုပ်လုပ်တော့မှာလား၊ရှီရှီက လေးလပဲရှိသေးတာ"  

သမီး အသက်ကြီးလာတဲ့အခါမှ အလုပ်ထွက်မယ်လို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူးလား။

"အစ်မ ဟုန်မေနဲ့ အစ်မလီဟွာတို့ ဒီနေ့ ညီမဆီလာပြီး ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနမှာ လူမလုံလောက်လို့ လုပ်လို့ရတယ်လို့ပြောတယ်၊အဲ့ဒါ အစ်ကိုနဲ့ ဆွေးနွေးခိုင်းလိုက်တာ"  

သူမ အလုပ်လုပ်မည့်နေရာက သိပ်မဝေးပေ။ ထို့ပြင် သမီးလေးက အသက် ငါးလနီးပါးရှိပြီမို့ အိမ်မှာ နို့တိုက်နေချိန်ကလွဲ၍ ယောက္ခမကသာ သူမထက် ကလေးကို ပိုဂရုစိုက်သည်။

 အနှေးနှင့်အမြန်ဆိုသလို သူမ အလုပ်ထွက်လုပ်မည်ဖြစ်၍ သမီးလေးက ယောက္ခမဖြစ်သူကသာ စောင့်ရှောက်မည်မှန်း သိနေတာကြောင့် ကလေးအပေါ် ယောက္ခမနှင့်မယှဉ်ပြိုင်ဖြစ်ပေ။ 

ယောက္ခမဖြစ်သူက ကလေးကို သူမနှင့်အတူ သိပ်ပြီး ညဘက် နို့ဆာ၍နိုးလျှင်လည်း နို့တိုက်မည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဝမ်လီချမ်က ငြင်းဆိုခဲ့သည်။သူ့အကြောင်းပြချက်က သူ့အမေ အနားယူချိန်ကို နှောင့်ယှက်မည်စိုး၍ဟုဆိုသည်။

ဤသည်က အကြောင်းပြချက်တစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်းက ဝမ်လီချမ်သည် သူ့သမီးနှင့် အတူအိပ်ချင်သည်ဟု သူမထင်သည်။

 "ဘယ်တော့ အလုပ်သွားမှာလဲ"  

သူက လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ထိတ်လန့်စိတ်ကို ထိန်းကာ အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်ဟန်ဆောင်ပြီး ရှောင်ဟုန်ယန်ကို မေးလိုက်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ဝမ်လီချမ်၏ ခံစားချက်ကို မည်သည့်စကားလုံးမှ မဖော်ပြနိုင်တော့။ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် နောက်ဆုံးတွင် နိုင်ငံရေးလောကထဲသို့ ဝင်ရောက်တော့မည်ဖြစ်သည်။ သူ ထို့နေ့ကို စောင့်မျှော်နေတာကြာပြီဖြစ်၏။သူမက ရှောင်ဟုန်ယန် ဆိုသည်ကို သိပြီးကတည်းက ၎င်းကို စောင့်မျှော်နေခဲ့သည်။ သူ့ကြောင့် ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အနာဂတ် နှောင့်နှေးမည်ကိုလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။

 "အစ်မ ဟုန်မေ နဲ့တော့ ဘာမှ အသေးစိတ် မပြောဖြစ်ဘူး၊ ညီမတို့ ဆွေးနွေးပြီးရင် သူတို့နဲ့ ဆက်ပြီး စကားပြောကြရမှာဘဲ"  

 "ကိုယ် ကန့်ကွက်စရာ မရှိပါဘူး၊ မင်း လုပ်ချင်တဲ့အချိန်တိုင်း လုပ်နိုင်တယ်"  

သူမ နိုင်ငံရေးလောကထဲ ဝင်သမျှ ကာလပတ်လုံး သူ့စိတ်ကူးများကို လုံးဝလေးစားသည်။

 "လီချမ်၊ အစ်မဟုန်မေနဲ့ အစ်မလီဟွာတို့က ဘာလို့ ဒီလိုမျိုး ညီမတို့ကို ကူညီကြတာလဲ"  

ပစ္စည်းဝယ်လျှင်လည်း သူမတို့ စတိုးဆိုင်အထိ လာဝယ်ပြီး ယခုလည်း သူမကို အလုပ်ရှာဖို့ ကူညီပေးသည်။

"သူတို့ရဲ့ ကလေးတွေကို ကိုယ် ကယ်ခဲ့တာလို့ အရင်က ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား"

ဝမ်လီချမ်သည် အသက်နှစ်ချောင်းကို ကယ်တင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ကလေးနှစ်ယောက် ရေနစ်နေသည်ကို မြင်ပြီးနောက် သူ ချက်ချင်းရေထဲ ခုန်ချခဲ့သည်။ ဝမ်လီချမ်သာ မကယ်လျှင် ကလေးနှစ်ယောက် ကံဆိုးသွားနိုင်၏။

 "ကယ်ခဲ့တာဟုတ်လား"  

ယခင်ကလည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး အခြေအနေက ဘယ်လောက်အန္တရာယ်ရှိမှန်း မတွေးခဲ့မိချေ။

 "လွယ်ပါတယ်၊ အဲဒီတုန်းက အခြေအနေက စိုးရိမ်ရတယ်၊ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း ဘယ်သူမှ မရှိဘူး၊ လူတွေကို ကယ်တင်ပြီး ကိုယ် မူးမေ့ လဲကျသွားတယ်"

သူ နည်းနည်းလေး စိတ်ရှုပ်သွားသည်ဟု ခံစားမိသည်။အကယ်၍ ဝမ်လီချမ်သည် ကလေးများကို ကယ်တင်ခြင်းကြောင့် သေဆုံးခဲ့ပါက၊ ရှောင်ဟုန်ယန်နှင့် လက်ထပ်မည့်သူက မည်သူနည်း ၊ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် မည်သို့သော အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလမ်းကြောင်းထက်သို့ ရောက်ရှိသွားမည်နည်း။

မည်သို့ပင်ဆိုစေ၊ ရှောင်ဟုန်ယန် သည် နိုင်ငံရေးလောကထဲကို ဝင်ရောက်တော့မည် ဖြစ်ပြီး အရာအားလုံးက လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ်မှာ ရှိနေဆဲပင်။သူ့ကြောင့် ဘာမှမပြောင်းလဲသွားချေ။

 "ညီမကို အစက ဘာလို့ မပြောခဲ့တာလဲ၊ အဲဒီအချိန်က အစ်ကို အသက်အန္တရာယ်အထိ ဖြစ်ခဲ့တာလား၊ အခု အစ်ကို နေကောင်းရဲ့လား" သူမ စိတ်အားထက်သန်စွာ မေးလိုက်သည်။

ဝမ်လီချမ် ရှင်းပြပြီးနောက် လျှိုဟုန်မေနှင့် ကျန်းလီဟွာတို့က သူမတို့အပေါ် ဘာကြောင့် ကောင်းပေးရသည်ကို သူမ နားလည်လာသည်။ထိုစဉ်က သူ ဆေးရုံတက်လိုက်ရသည်ကိုတော့ သူမ လန့်ပင်လန့်သွားမိ၏။  

 "အဆင်ပြေပါတယ်၊ ဆေးရုံမှာ တစ်ညအိပ်လိုက်တာနဲ့ အရာအားလုံး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်ပြီး ချက်ချင်း ဆေးရုံက ဆင်းခွင့်ရခဲ့တယ်၊ မင်းရဲ့အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မင်း စိတ်တိုင်းကျ ဆုံးဖြတ်လို့ရတယ်၊ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ကိုယ် သဘောတူတယ်၊ စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး၊ ရှီရှီ နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အမေက ဂရုစိုက်ပေးပါလိမ့်မယ်"

ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းပြီးပါက သူမ အနာဂတ်မှာ ပိုအောင်မြင်လာမည်ဟု မျှော်လင့်မိ၏။

လျှိုဟုန်မေက လျင်မြန်စွာ လှုပ်ရှားသည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်က သူမကို သဘောတူကြောင်း ပြန်ပြောပြီးနောက် အလုပ်ကို ချက်ချင်း စီစဉ်ခဲ့သည်။ မြူနီစီပယ်ပါတီ၏ ကော်မတီဝင်၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပညာရေးဌာနတွင် သူမသည် စက်တင်ဘာ ၁ ရက်၌ တရားဝင် အလုပ်ဆင်းရမည်ဖြစ်သည်။

ရှောင်ဟုန်ယန် တတ်နိုင်သမျှ လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်စေဖို့ ကျန်းလီဟွာက ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ပညာရေးဌာန အကြီးအကဲကို နှုတ်ဆက်ပြီး ရှောင်ဟုန်ယန်အား အလုပ်စဝင်သည့် ပထမဆုံးနေ့မှာတင် မိတ်ဆက်ပေးခဲ့၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အထက်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိမှန်း ဌာနတွင်းက လူတိုင်း သိသွားသည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်ကို နားမလည်တာ တစ်ခုခုရှိလျှင် မေးတိုင်း မည်သည့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်မဆို သူမအား စိတ်ပါလက်ပါ ဖြေပေးလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

အလုပ်မှာ အားလုံးအဆင်ပြေသော်လည်း အိပ်ငိုက်ပြီး ပင်ပန်းသည်ဟု ခံစားရ၏။ သမီးကို ညတိုင်း နို့တိုက်ကျွေးရ၍ ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပေ။ ယခု သူမသည် အလုပ်လုပ်နေ၍ နေ့ခင်းဘက်မှာ အိမ်တွင် မအိပ်နိုင်တော့ပေ။အခြားလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် နေ့လယ်တွင် အချိန်အတော်ကြာ အိပ်နိုင်သော်လည်း၊သူမသည် နေ့လယ်မှ အိမ်ပြန်ရောက်လာပါက၊ သမီးဖြစ်သူအား နို့တိုက်ရမည်ဖြစ်သည်။

အလုပ်ဝင်ပြီး ဒုတိယပတ်တွင် ရှောင်ဟုန်ယန်သည် တစ်နေ့လုံး အိမ်တွင် အိပ်စက်ခဲ့သည်။ သမီးလေးကိုတော့ ကြည့်စရာမလိုချေ။ ကလေး ဗိုက်ဆာသောအခါ ယောက္ခမဖြစ်သူက နို့တိုက်ရန် သူမဆီ ခေါ်လာပေးပြီး ဗိုက်ပြည့်သောအခါ၊ကလေးကို ယောက္ခမဆီ ပို့ပေးပြီး ဆက်အိပ်သည်။မနက်စာနှင့် နေ့လည်စာတောင် မစားခဲ့ရချေ။

ထိုအခါ လျှိုဖုန်းကျန်းက သူ့သားကို နေ့လည်တွင် ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။ချွေးမ အခြေအနေက မကောင်း၍ သူ့သားကို သူမအား ဆေးရုံပို့ခိုင်း၏။

 "ဟုန်ယန်၊ ဟုန်ယန်၊ မအိပ်နဲ့လေ၊ ထပါဦး"  

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ဘာမှမစားဘဲ တစ်နေကုန် အိပ်ခဲ့ကြောင်း အမေက ဖုန်းဆက်၍ ပြောခြင်းဖြစ်၏။ရှောင်ဟုန်ယန်သည် နောက်နေ့မနက်မိုးလင်းသည်အထိ အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်သည်။ ယခုတစ်ပတ်တွင် သူမ အလုပ်စဆင်းခဲ့သည်။သူကိုယ်တိုင်လည်း နောက်ကျမှ အိပ်တတ်သည်က ပုံမှန်ဖြစ်နေတာကြောင့် တခြား အထွေအထူးမတွေးလိုက်ပေ။

 "လီချမ်၊ ညီမ ဗိုက်ဆာနေတာ...အခုက ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ"  

ဝမ်လီချမ်ကြောင့် သူမ နိုးလာခဲ့သည်။ယခုဆို သူမ ဗိုက်ဆာလွန်းနေတာကြောင့် ညစာစားဖို့ အချိန်ကျနေလောက်ပြီဖြစ်သည်။

 "လေးနာရီထိုးနေပြီ၊ နေမကောင်းဘူးလား၊ နေမကောင်းရင်ပြောလေ၊ ဆေးရုံသွားကြရအောင်"

 လေးနာရီပဲ ရှိသေးတယ်။ သူက ဘာလို့ အစောကြီးပြန်လာပြီး ဆေးရုံတက်ရမယ်၊ဘာမယ် ပြောနေတာလဲ၊သူမ နေမကောင်းဖြစ်နေတာ မဟုတ်ဘူးမလား။

"ညီမ နေကောင်းပါတယ်၊ဒါပေမယ့် အိပ်ချင်နေလို့ အိပ်ချင်လိုက်တာ"  

သမီးလေးကို အလုပ်ပြန်လာပြီး နို့တိုက်ဖို့က ခက်ခဲသည်။နောက်ထပ် လအနည်းငယ်ကြာအောင် သူမ နို့တိုက်ရမည်ဖြစ်သည်။သမီးလေး အသက်ကြီးပြီး နို့ပြတ်ပြီး ထမင်းကောင်းကောင်း စားနိုင်သည့်အခါမှ သူမလည်း သက်သာရာရလိမ့်မည်။

 "မင်း တစ်နေကုန် အိပ်နေတာ၊ မစားလည်း မစားရသေးဘူး၊ တကယ်ဘဲ နေကောင်းတာဟုတ်လို့လား"

သူမ ပုံစံက ပင်ပန်းနေပုံရသည်။ အလုပ်လုပ်ကတည်းက သူမ တက်ကြွမှုမရှိတော့တာပင်။သူမေးတိုင်း မောပန်း၍ အိပ်ချင်သည်ဟုသာ ပြော၏။

သူလည်း သူမ ကျန်းမာရေးအတွက် စိတ်ပူပြီး အလုပ် ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်ပေ။ယနေ့ သူ့အမေက ဖုန်းခေါ်လာပြီး ချက်ချင်းအိမ်ပြန်လာခိုင်း၏။

 "မဖျားပါဘူး၊ အိပ်ချင်တာ"

 "မင်း ဘယ်လိုလုပ် တစ်ရက်တောင် အိပ်နေရတာလဲ"

"ညတိုင်း ကောင်းကောင်း မအိပ်ရဘူးလေ"

ဝမ်လီချမ်က သူမထက် ပိုအိပ်သည်။ လောကျုံးယုံ ခွင့်ယူသွား၍ ကျန်းချမ်သို့ အလုပ်သွားလုပ်ပြီး အိမ်သို့ပြန်လာပြီနောက် ထမင်းမစားဘဲ တစ်ရက်ခွဲအိပ်စက်ခဲ့သည်။ ထမင်းမစားခင် အောက်ထပ်ကို လာပို့ပြီး ထမင်းစားပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်း ပြန်အိပ်လိုက်တော့၏။

 "ဘာလို့ ညက ကောင်းကောင်း အိပ်မပျော်ရတာလဲ" 

 "ဟင် ရှင့်သမီးကို ညလယ်ခေါင်ကြီး ထထပြီး နို့တိုက်ရတယ်၊ပြန်သိပ်ရတယ်လေ၊ ကျွန်မ ကောင်းကောင်းအိပ်နိုင်ရင် ထူးဆန်းတယ်မလား"  

ဤအကြောင်းပြောနေရင်း သူမ ဒေါသထွက်သွားရသည်။သမီးလေးက ညတိုင်း ငိုပြီးမှ နိုးလာသော်လည်း ဝမ်လီချမ်ကတော့ တစ်ခါမှ မနိုးလာပေ။

 "ရှီရှီက ညဆို နို့ထစို့တတ်တာလား"

“ဘာလဲ တစ်ညကို နို့တစ်ခါမှ မတိုက်ရဘူးလို့ ထင်နေတာလား၊ရှင်က အချိန်တိုင်း ဝက်တစ်ကောင်လို အိပ်နေတာ၊ ဘယ်လောက် ဆူညံညံ နိုးလာတာမဟုတ်ဘူး"

ဝမ်လီချမ်သည် သမီးဖြစ်သူက ညလယ်မှာ နို့ထဆာတတ်မှန်း သိပြီးသည့်နောက် ကောင်းမွန်‌သော နေ့ရက်များ ကုန်ဆုံးသွားတော့၏။ထိုအချိန်မှစ၍ သူ့သမီးကို သိပ်ဖို့နှင့် နို့တိုက်ဖို့ သူ တာဝန်ယူဖို့ အစပြုခဲ့ရတော့သည်။

xxxxxx💙