Chapter 73

💙 Chapter 73 : ပင်စင်

အမျိုးသားနေ့သည် မကြာမီ ရောက်ရှိလာတော့မည်ဖြစ်သည်။ လောကျုံးယုံက ဝမ်လီချမ်ကို ကျန်းချမ်သို့ တဖန်လာခိုင်းပြီး သူ့အတွက် အံ့အားသင့်စရာများ ရှိနေသည်ဟု ပြောလာသည်။

လောကျုံးယုံ ဘာအကြောင်း ပြောနေသည်ကို ဝမ်လီချမ် ခန့်မှန်းနိုင်သည်။ ယခုနှစ်နွေရာသီမှာ သူတို့စက်ရုံက အထည်များ အလွန် ရောင်းကောင်းသည်။ ကျန်းချမ်မှာ မိန်းကလေးတော်တော်များများက သူတို့၏အထည်များကို ၀တ်ဆင်ကြသည်။

ယခုနှစ် ပထမနှစ်ဝက်တွင် အထည်ချုပ်စက်ရုံသည် ကလေးအဝတ်အစားများကို အထူးတလည် တံဆိပ်ကပ်၍ ထုတ်လုပ်လာသည်။ အရောင်းပမာဏက များပြား၍ မည်သို့ပင်ဆိုစေ မရှုံးပေ။ စက်ရုံများ ဆောက်လုပ်ခြင်းနှင့် စတိုးဆိုင်များ ဝယ်ယူခြင်းအတွက် ငွေများ ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။ ၎င်းသည် အမှတ်တံဆိပ်အသစ်ဖြစ်ပြီး ကလေးအဝတ်အစားများကို ပထမဆုံးအကြိမ် ရောင်းချခြင်းလည်း ဖြစ်ကာ အစမ်းအဆင့်တွင်သာ ရှိနေသေးသည်။

ဝမ်လီချမ်သည် ဟောင်ကောင်မှ ကလေးအဝတ်အစားများကို ပြန်ယူလာသောကြောင့် ကလေးအဝတ်အစားများ ပြုလုပ်ရန် လောကျုံးယုံ စိတ်ကူးရှိခဲ့သည်။ သူ့သမီး လောရွှယ်ကို တချိန်တည်းမှာပဲ မွေးဖွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့စက်ရုံမှာထုတ်သည့် အဝတ်အစားများကို ဝတ်စေချင်သည်။ လျန့်လီရွှယ်ကလည်း သူ့သမီးအတွက် အဝတ်အစား ဒီဇိုင်းဆွဲချင်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက် သဘောတူပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဝမ်လီချမ်ကို ပြောပြရာ တညီတညွတ်တည်း အတည်ပြုခဲ့‌ေပသည်။

 ကလေးအဝတ်အစား ပထမအသုတ်ကို အထည်စက်ရုံမှ ထုတ်လုပ်သောအခါ ဝမ်လီချမ်သည် ဒီဇိုင်းတစ်မျိုးကို ရှောင်ဝမ်ရှီ ဝတ်ရန် ယူလာခဲ့သည်။ လောကျုံးယုံသည် မူလက သူ့သမီးအတွက် ဝတ်‌ေပးချင်သော်လည်း ဝမ်လီချမ်က သူ့သမီးကို အရင်ဝတ်စေသည်။

 "ပြောပါဦး၊ နွေရာသီအဝတ်အစားကနေ ဘယ်လောက်ရလဲ"

 "မသိသလို ဟန်ဆောင်လို့ မရဘူးလား၊ဆရာကြီးကလည်း အရမ်းေလာဘကြီးေနတာ မဟုတ်လား၊ ဌာနမှူးရှောင် ကလည်း ဘာလို့ အစ်ကို့ကိုမှ ယူထားတာလဲ"

လျန့်လီရွှယ်ကို လိုက်ဖို့ ဘယ်သူက ကူညီပေးခဲ့သလဲဆိုတာ လောကျုံးယုံ မေ့သွားပုံရသည်။ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ကောင်....

 "ဟုန်ယန်က ငါ့ကိုချစ်တာကို မင်း မနာလိုဖြစ်မနေနဲ့၊ မင်းလိုကောင်ကို မိန်းမရအောင် ငါ နည်းလမ်းပြထားတာနော်" 

 "ကြောက်ပါပြီ၊ မပြောတော့ပါဘူး၊ ဒါက ဒီသုံးလပတ်အတွက် ဘဏ္ဍာရေးရှင်းတမ်းပါ"

 ဤသုံးလပတ်တွင် အမျိုးသမီးအဝတ်အစား တစ်ခုတည်းက ၅ သန်း ရရှိခဲ့သည်။ ဟောင်ကောင်မှာဝယ်လာသော ဝမ်လီချမ်၏ အဝတ်အစားများက အပျိုလေးများအတွက် အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး လျန့်လီရွှယ် ကတောင် သဘောကျနေသေးသည်။

ဆောင်းဦးရာသီနှောင်းပိုင်းပွဲတော်အပြီးတွင် လျှိုဖုန်းကျန်း သည် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ စျေးဝယ်နေချိန်၌၊သူမ အရင်လုပ်ခဲ့သော စက်ရုံမှ ပင်စင်လခများ မပေးတော့ကြောင်းကို သိလိုက်ရသည်။ စက်ရုံမှနေ၍ လစာပြဿနာကို အစိုးရမှ ဖြေရှင်းပေးမည်ဖြစ်ပြီး ပင်စင်လစာကို အလုပ်သမားဗျူရိုက ပေးချေမည်ဟု ဆိုသည်။

ပင်စင်လစာ မရဘူးဟုဆိုလာသောအခါ၊ လျှိုဖုန်းကျန်း နှင့် အလုပ်သမားပေါင်းများစွာတို့သည် မြို့တော်အစိုးရထံ လုပ်ခလစာတောင်းရန် သွားခဲ့ကြသည်။ စက်ရုံဖျက်သိမ်းပြီး ပိုင်ရှင်အသစ်ထံ လွှဲပြောင်းပေးအပ်ခြင်း မပြီးမချင်း ပင်စင်ကိစ္စများကို အကောင်အထည် ဖော်နိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း အစိုးရက ပြန်လည်ပြောကြားခဲ့သည်။

ပင်စင်ကိစ္စကြောင့် သက်ကြီးရွယ်အို ဒါဇင်ပေါင်းများစွာသည် အစိုးရရှေ့တွင် နေ့စဉ် တရားထိုင်ကာ သပိတ််‌ေမှာက်ကြသည်။ လျှိုဖုန်းကျန်းကလည်း မနက်တိုင်း သူတို့နှင့်အတူ သွားပြီး နေ့လည်ကျလျှင် ထမင်းချက်ဖို့ အိမ်ပြန်လာသည်။ ချက်ပြုတ်ပြီးလျှင် အလုပ်သမားများနှင့်အတူ ထိုင်ဖို့ ထွက်လာပြန်သည်။

 စက်ရုံများအားလုံးကို ရောင်းချပြီးနောက် အလုပ်သမားဗျူရိုက ဖိုင်များကို စစ်ဆေးနေပြီး ဖိုင်များကို အတည်ပြုပြီးမှသာ ပင်စင်ထုတ်ပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလေသည်။

လျှိုဖုန်းကျန်းသည် စာမတတ်သူဖြစ်၍ ပညာနည်းပြီး စကားကောင်းစွာ မပြောတတ်‌ေပ။နေ့တိုင်း အလုပ်သမားဟောင်းများနှင့် အပြင်မှာ ထိုင်စောင့်နေသည်။ 

တစ်နေ့တွင်၊ ကျန်းလီဟွာသည် စီးပွားရေးလုပ်ရန် မြို့တော်အစိုးရထံသွားစရာ ပေါ်လာသည်။သူမ အထဲသို့ မဝင်မီတွင် အစိုးရရုံးရှေ့မှာ ထိုင်နေသော အဘိုးအိုတစ်ဦးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဤအကြောင်းကို ဝါဒဖြန့်ချိရေးဌာနကနေ ကြားလိုက်ရသည်။လူကြီးများသည် ရုံးရှေ့တွင် လာထိုင်နေသည်မှာ တစ်ပတ်ရှိပြီဟုဆိုသည်။ထိုလူကြီများသည် စာမတတ်သူများပင်။သူတို့ကို ရှင်းပြလျှင်လည်း နားမလည်နိုင်ပေ။ဤလူကြီးများကို ကျေနပ်ဖို့ဆိုတာ လွယ်သည့်အလုပ်တော့ မဟုတ်ပါချေ။

အဆိုပါ စက်ရုံများကို စည်ပင်သာယာရေး အစိုးရက ရောင်းချခဲ့သည်။ အစိုးရက အလုပ်ဖြုတ်ခံထားရသော အလုပ်သမားများအတွက် ပြန်လည် အလုပ်ခန့်ရေး ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် ကြိုးပမ်းနေပြီး အငြိမ်းစား အလုပ်သမားများအတွက် ပင်စင်လစာ ပြဿနာကိုလည်း ဖြေရှင်းပေးမည်ဖြစ်သည်။သို့သော် အချိန်တစ်ခုလိုအပ်နေ၏။

လူကြီးများက ဤသည်ကို နားမလည်ပေ။ ပင်စင်လစာကို ရမှသာ အိမ်ပြန်မည်ဟုဆိုသည်။ယခု သူတို့ကို ဘယ်လောက်ပဲပြောနေပါစေ၊ သူတို့ မယုံကြည်ကြ။

ရွှယ်ကျစ်ယုံသည် ဤလုပ်ငန်းအမျိုးအစားကို တာဝန်ယူရပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် ထိုအရာများကို သူမအား ပြောပြလေ့ရှိသည်။ ကျန်းလီဟွာ ဝင်ခါနီးတွင် လူကြီးအုပ်စုကြားတွင် ရင်းနှီးသောပုံစံကို သူမတွေ့လိုက်ရသည်။ ဟင်....ဝမ်လီချမ်ရဲ့အမေက ဘာလို့ ဒီကို လာတာလဲ။

သူမလည်း မွန်းတည့်ချိန်တွင် ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ယောက္ခမ လျှိုဖုန်းကျန်း အကြောင်း ပြောပြသည်။ စည်ပင်သာယာရေး ကော်မတီမှ ခေါင်းဆောင်ငယ်များ အနေဖြင့် ဆွေမျိုး မိတ်သင်္ဂဟများအား စည်ပင်သာယာရေး ကော်မတီနှင့် အစိုးရ အဖွဲ့များတွင် နှောက်ယှက်တာမျိုး မလုပ်သင့်ပေ။ ရှောင်ဟုန်ယန်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ထို့ပြင် ရှောင်ဟုန်ယန်သည် မြို့နယ်ဗျူရိုအဆင့် ကေဒါများအတွက် သင်တန်းတက်နေပြီး၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူမသည် နောက်တစ်ကြိမ်ရာထူးတိုးတော့မည် ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် ယခုအချိန်တွင် မြို့တော်အစိုးရကို သူမ၏ မိသားစုဝင်များက အခက်တွေ့အောင် မလုပ်သင့်ပေ။ ၎င်းသည် သူမ၏ ရာထူးတိုးခြင်းကို ထိခိုက်စေရုံသာမက အလုပ်ကိုလည်း ထိခိုက်စေမည်ဖြစ်သည်။

လျှိုဖုန်းကျန်းသည် ပင်စင်လစာ တောင်းဖို့ မြို့တော်အစိုးရကို သွား ကြောင်း မိသားစုကို မပြောခဲ့ပေ။ဤသည်က သူမ တစ်ယောက်တည်းအတွက်မဟုတ်၊ အားလုံးနှင့်ဆိုင်သည်ဟုသာ ယူဆသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့သားနှင့်ချွေးမကို ပြောစရာ မလိုပေ။

ရှောင်ဟုန်ယန် သည် ကျန်းလီဟွာ ၏ ဖုန်းကို ဖြေပြီးနောက် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိခဲ့ပေ။ ချွေးမတစ်ယောက်အနေနှင့် ယောက္ခမကို အပြစ်မတင်နိုင်ပေ။ ဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိတာကြောင့် သူမ ဝမ်လီချမ်ကို ခေါ်ပြီး ဤကိစ္စကို ရှင်းလင်းပြောပြသည်။

ဝမ်လီချမ်သည် နေ့လယ်စာစားပြီးနောက် အပြင်မထွက်ပေ။ ပင်စင်အကြောင်း သူ့အမေကို ပြောပြချင်သည်။

" အမေ့ရဲ့ ပင်စင်လစာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော် သိလိုက်ရတာ၊ အစိုးရက ဖြေရှင်းဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူးလား"  

ရှောင်ဟုန်ယန်က သူ့အား အစိုးရက ဖြေရှင်းပေးမည်ဟု ရှင်းပြသည်။ အချိန်ကာလတစ်ခုသာဖြစ်ပြီး ချက်ချင်းဖြေရှင်းရန်နည်းလမ်းမရှိသေးပေ။

"သားက ဘယ်လိုသိသလဲ၊ ဖြေရှင်းမယ်လို့ အစိုးရက ပြောပါတယ်၊ ဒီနေ့နဲ့ မနက်ဖြန် အချိန်ဆွဲနေကြတာပဲလေ၊ ငါတို့ မတောင်းဆိုရင် သူတို့က ဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဂရုမစိုက်ရင် ချက်ချင်းဖြေရှင်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” 

 "အစိုးရက ဒီကိစ္စတွေလုပ်ဖို့ အချိန်ယူရတယ်၊ဖြေရှင်းပေးမယ်လို့ ကတိပေးထားတဲ့အတွက် ဖြေရှင်းပေးမှာပါ၊ အမေ မနက်ဖြန် မြို့အစိုးရရုံးကို မသွားနဲ့ေနာ်"

 "အားလုံးသွားကြတာ၊ ငါတစ်ယောက်တည်းမသွားရင် မကောင်းဘူးမလား" 

 "အမေ၊ ဟုန်ယန်က မြူနီစပယ် ပါတီ ကော်မတီရဲ့ ခေါင်းဆောင် ငယ်လေးလေ၊ ပါတီ ကော်မတီနဲ့ စည်ပင်သာယာရေး အစိုးရဆိုတာ ညီအကိုတွေ၊ မြို့တော်ခန်းမ ရှေ့မှာ အမေ ဒီလို ပြဿနာတွေ လုပ်ရင် သူ့ ကို ထိခိုက်လိမ့်မယ်"

ယခုလည်း ရှောင်ဟုန်ယန်သည် လေ့ကျင့်နေဆဲဖြစ်သည်။ ယခုလို မိသားစုဝင်က ပြဿနာလုပ်ခြင်းသည် ဤတစ်ကြိမ်တွင် သူမ၏ရာထူးတိုးခြင်းကို ထိခိုက်စေမည်ဖြစ်သည်။

 "ဒါဆို မနက်ဖြန်မသွားတော့ရင် အမေ့ ပင်စင်လွတ်သွားမှာလား"  

ပင်စင်ငွေ မလွတ်သွားပါက၊သူမလည်း ချွေးမအလုပ် ထိခိုက်လျှင် မသွားချင်ပေ။

 "မဟုတ်ဘူး၊ စက်ရုံထဲမှာ ဖိုင်တွေရှိတယ်၊ မြို့တော်အစိုးရက ဖိုင်တွေကို အခြေခံပြီး ကိုင်တွယ်တယ်၊ ဒါကြောင့် အမေ မကျန်ခဲ့ပါဘူး၊ စိတ်မပူပါနဲ့ အမေ"  

သူ့အမေက စိတ်ထားတတ်သည်။ရှင်းပြလိုက်လျှင်လည်း နားလည်လွယ်သည်။ 

 တစ်ပတ်အကြာတွင် အလုပ်သမားဗျူရို၏ လစာစလစ် ထွက်ပေါ်လာသည်။ မိခင် လျှိုဖုန်းကျန်း၏ လုပ်သက် သက်တမ်းသည် ၁၇ နှစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။

 "အမေ စိတ်မပူပါနဲ့၊ ကျွန်တော်သွားမေးလိုက်မယ်"

ဝမ်လီချမ်သည် အလုပ်သမားဗျူရိုသို့ လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။ သူ့အမေ လျှိုဖုန်းကျန်း သည် 17 နှစ်ထက်မက တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သော်လည်း အလုပ်သမားဗျူရိုက နောက်ထပ် လုပ်သက်များကို မရေတွက်ဘူးဟု ဝန်ထမ်းက ပြောသည်။ ဝမ်လီချမ် သူတို့နှင့် ထပ်ပြီး ငြင်းခုံတော့မည့်ဆဲဆဲ လျှိုဖုန်းကျန်းက သူ့ကို တားလိုက်၏။

 "လီချမ်၊ ပြန်ကြရအောင်... ပြဿနာရှာနေတာ ရပ်လိုက်"

 "အမေ၊ ကျွန်တော်တို့ ဒီတိုင်း လွှတ်ထားလို့မရဘူး"  

 "ဟုန်ယန်ရဲ့အလုပ်ကို မင်းဂရုမစိုက်ဘူးလား"  

လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်က သူမကို သူမ ဘယ်လိုပြောခဲ့သလဲ၊ သူဘယ်လိုလုပ် မေ့သွားတာလဲ။

သူမ၏ ကျန်သော ၁၃ နှစ်တာ လုပ်သက်အတွက် ငွေများဆုံးသွားသည်။ မူလက သူမလည်း ပြောချင်သော်ငြား၊ ယခုအခါ ချွေးမအလုပ်အတွက် မေ့ထားလိုက်ရမည်။

သူ့ဖခင်၏ အလုပ်လုပ်သည့်နှစ်များကိုလည်း တရားမျှတစွာ အမှန်အတိုင်း ဖြစ်စေချင်သည်။ အဆင်မပြေလျှင် သူ ရွှယ်ကျစ်ယုံ ဆီကို သွားနိုင်သည်။

"ထားလိုက်တော့လို့ ငါ ပြောနေတယ်လေ"

ယခု ချွေးမ၏ အလုပ်က ပိုအရေးကြီးသည်။ အလုပ်လုပ်သည့် နှစ် နည်း၍ ပင်စင်နည်းသည်က ကိစ္စမရှိ။သူမတို့လည်း ငွေရှားနေတာမဟုတ်ပေ။ ဒီငွေနည်းနည်းကြောင့် ချွေးမရဲ့အလုပ်ပါ ဘာလို့ ဆုံးရှုံးရမလဲ။

ဤကဲ့သို့ ပြင်းထန်သော လေသံဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူက ဝမ်လီချမ်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့အမေက ရှောင်ဟုန်ယန် ၏အလုပ်အတွက် စိတ်ပူနေမှန်း သူသိသော်လည်း၊သူလည်း အမှန်အတိုင်းဖြစ်စေချင်ပါ၏။

ရှောင်ဟုန်ယန် သည် ဝမ်လီချမ် နှင့် သူ့ယောက္ခမ ယနေ့ မျက်နှာမကောင်းကြောင်း သတိပြုမိခဲ့သည်။ ယောက္ခမရဲ့ ပင်စင်လစာက ရဖို့သချာနေရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ ဒီလို မျက်နှာပျက်နေရတာလဲ။

 "လီချမ် ရှင်နဲ့အမေ ဒီရက်ပိုင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ ပင်စင်လစာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာရှိလို့လား"  

ပင်စင်နှင့်ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာရှိပါက၊တရားဝင်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများကို လိုက်လုပ်ပါက၊စိတ်ပူစရာမလိုပေ။ 

 "ဘာမှမဟုတ်ဘူး…"

၎င်းသည် ၁၃ နှစ် လုပ်သက်သက်တမ်း ကိစ္စမဟုတ်၊ ငွေကြေးကိစ္စမဟုတ်ပါ။ သူ့အမေအတွက် သူ တရားမျှတစွာ ဆောင်ရွက်ပေးနိုင်လျှင် ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အနာဂတ်အတွက် စွန့်လွှတ်ဖို့သာ တွေးရမည်။

ထိုမျှတင်မကပေ။ ဤသည်က မူလခန္ဓာကိုယ်က ဖခင်၏ လုပ်သက် ဖြစ်သည်။မည်သို့ပင်ဆိုစေ၊သူ မစွမ်းဆောင်နိုင်သည့်အတွက် ရှောင်ဟုန်ယန်ကိုတော့ အပြစ်ပြော၍မရပေ။သူမလည်း ဘာမှသိတာမဟုတ်။အထက်က ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းသာ။ 

 "လီချမ်၊ ကျွန်မတို့က လင်မယားမဟုတ်လား၊ကျွန်မကိုပြောစမ်းပါ"  

သူ နေ့တိုင်းမျက်မှောင်ကြုတ်နေသည်ကိုမြင်၍ သူမလည်း စိတ်ပူပြီး ဝမ်းနည်းနေမိသည်။သူမလည်း သူ့အမေကို ပိုကောင်းအောင် ဆက်ဆံနိုင်ဖို့ မျှော်လင့်သည်။

 "အမေရဲ့ ပင်စင်လစာက ၁၃ နှစ်တာ လုပ်သက်လျော့နေတယ်၊ အခုတွက်ထားတာက 17 နှစ်စာပဲ‌ပါတယ်၊ ပြောရရင် အဖေ့ရဲ့ လုပ်သက်ပါ မှားနေတာ"

 "ဒါဆို ရှင် အလုပ်သမား ဗျူရိုကို သွားလို့ရတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် မနက်ဖြန် ကျွန်မ မေး‌ေပးမယ်"  

 “ဟင့်အင်း မေးနေစရာ မလိုပါဘူး၊ ဒီကိစ္စက နည်းနည်း ရှုပ်ထွေးပါတယ်၊ ၁၃ နှစ်တာ တာဝန်ထမ်း ဆောင်တဲ့ကာလက အဖေ ပိုင်တယ်၊အဖေက သူဆုံးတဲ့ အခါမှာ ၂၆ နှစ် လုပ်သက်ရှိတယ်၊ လျော်ကြေးရဖို့ ကိုယ်က စက်ရုံကို အဖေ့ လုပ်သက် တစ်ဝက်ကို အမေ့ပင်စင်ထဲ ထည့်ခိုင်းထားတာ၊ အခု အလုပ်သမား ဗျူရိုက စည်းကမ်းနဲ့ မကိုက်ညီဘူး ဆိုပြီး ၁၃ နှစ်ကို ထည့်မတွက်ဘူး"

လျှိုဖုန်းကျန်း၏ ပင်စင်ထဲသို့ သူ့အဖေ၏ လုပ်သက် ၁၃ နှစ်စာပေါင်းထည့်ရန် သူ့အနေနှင့် ရအောင်လုပ်နိုင်သော်လည်း၊ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအတွက် အစွန်းအထင်းများရှိလာမည်ကို သူကြောက်သည်။ အဓိကအားဖြင့်၊ငွေကြေးကအဓိကမဟုတ်၊လုပ်သက်ကြာချိန်ကိုသာ သူတို့ ထည့်တွက်နေခြင်းဖြစ်သည်။သူတို့မိသားစုက ထိုလစာလောက်လေးကို မှီခိုနေစရာမလိုတော့ပေ။ 

 "တခြားနည်းလမ်းမရှိဘူးလား"  

လုပ်သက် သက်တမ်းက သေသွားသော သူမ၏ ယောက္ခထီးနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဝမ်လီချမ်နှင့် သူ့အမေတို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေသည်မှာ အံ့သြစရာ မရှိပေ။ သူမကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် ဝမ်လီချမ်လည်း မှာ‌း‌ေနသော လုပ်သက်သက်တမ်းအား ပေါင်းထည့်ဖို့ နည်းလမ်းရှာပါလိမ့်မည်။

"မေ့လိုက်ပါ၊ ဒီကိစ္စက ပြီးသွားပြီ၊ မင်း အမေ့ရှေ့မှာ ပြောမနေနဲ့" သူ့အမေ ကိုယ်တိုင်က မေ့ထားခြင်းဖြစ်၍ အနာဂတ်မှာ ပိုကောင်းဖို့သာ မျှော်လင့်သည်။

 "လီချမ် အမေ ကျွန်မကို အပြစ်တင်နေမလားမသိဘူး၊ကျွန်မ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင်..."

 "မစဉ်းစားနဲ့၊ အမေလည်း မင်းကို အပြစ်မတင်ပါဘူး၊ အခုကစပြီး အမေနဲ့ ပိုကောင်းအောင်နေပါ၊ ဒီရက်ပိုင်းထဲ ဈေးဝယ်ထွက်ပြီး အမေ့ကို ချော့လိုက်ပါလား"  

သူ့အမေက စိတ်မသက်မသာခံစားရပြီး ရှောင်ဟုန်ယန်ကို အပြစ်တင်မှာကိုလည်း သူ ကြောက်မိသည်။ဤအမျိုးသမီး နှစ်ယောက်လုံးက သူ့ဘဝအတွက် အရေးပါသူများဖြစ်၍ နှစ်ယောက်လုံးကို ပျော်ရွှင်စေချင်သည်။

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် လျှိုဖုန်းကျန်း အတွက် အကောင်းစား အဝတ်အစားတစ်စုံကို ဝယ်ခဲ့သည်။ လျှိုဖုန်းကျန်း အလွန်ပျော်ရွှင်ခဲ့ရပြီး ယခင်ရက်အနည်းငယ်က မကျေနပ်မှုများကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်နိုင်သည်။

အသက်ရှင်သူသည် သေသူထက် အမြဲပို၍ အရေးကြီးသည်၊ထိုကဲ့သို့ တစ်ခုတည်းသော အတွေးဖြင့် သူမ ချွေးမ၏ အနာဂတ်ကို မထိခိုက်စေနိုင်‌ေချ။ 

သူမ၏သားနှင့် ချွေးမကလည်း အားကိုးရသည်။ မြေးမလေးက အကျင့်စာရိတ္တကောင်းပြီး ဥာဏ်ရည်ထက်မြက်သည်။ သူမ၏ သမီးလေးများကလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ အိမ်မှာ ကောင်းကောင်းနေနေ၍ သူမအတွက် စိတ်မချမ်းသာစရာမရှိေပ။

xxxxxx💙