Chapter 20

🫶Chapter 20

သီးသန့်ဆိုဒ်နဲ့လုပ်ထားတဲ့ အိမ်တွင်းစီးဖိနပ်တွေလား…

၎င်းတို့ကိုစမ်းဝတ်နေချိန် နွေးထွေးသည့်ခံစားချက်မှာ ဖန်ကျုံးချွမ်း၏နှလုံးသားထဲတွင် ပွင့်လန်းလာပြီး ဖိနပ်မှာသူနှင့်ကွက်တိကျနေသည်ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရသည်။

“ အစ်ကို ခဏ‌ထိုင်နေဦး… ကျွန်တော်ပြင်နေတာမပြီးသေးလို့…” နျန်ယွီယီ မီးဖိုချောင်ထဲသို့ အမြန်ပြန်သွားလိုက်ရပြီး ဖန်ကျုံးချွမ်း သူ၏နောက်သို့ လိုက်လာမည့်အချက်ကိုမူ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။

“ မင်းအကူအညီတောင်းလို့ရပါတယ်ကွာ…” ဖန်ကျုံးချွမ်းပြောလိုက်မိသည်။

နျန်ယွီယီမှ လှီးထားပြီးသည့်အသားပန်းကန်ကို သူ့ထံပေးလာခဲ့သည် “ အစ်ကို ဒီပန်းကန်တွေကို နေရာချထားပေးလို့ရမလား… နောက်ကျရင် ကျွန်တော်ဝေ့ပေါ်မှာတင်ဖို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ထားချင်လို့…”

“ ဝေ့ပေါ်လား…” အမြဲလိုအလုပ်များနေသည့် စီအီးအိုဖန်ကျုံးချွမ်းမှာ ထိုအသုံးအနှုန်းနှင့် ရင်းနှီးမှုမရှိပုံရသည်။

“ ဟုတ်တယ် အစ်ကိုကျိုးက ကျွန်တော့်ကို ဝေ့ပေါ်မှာ ပိုပြီးလှုပ်လှုပ်ရှားရှားရှိဖို့ အကြံပေးထားလို့လေ…” နျန်ယွီယီ အမဲသားအချို့ကို အာရုံစိုက်ကာလှီးနေရင်းမှ ပြန်ဖြေလိုက်သည် “ ကျွန်တော်တော့ နေ့စဉ်လုပ်ငန်းဆောင်တာတချို့ကို တင်ပေးရင်ကောင်းမယ်လို့ ထင်တာပဲ..”

ဖန်ကျုံးချွမ်း နှုတ်ခမ်းများကိုဖိထားလိုက်ပြီး များစွာမပြောလိုက်ချေ။ သို့သော်လည်း သူ၏စိတ်ထဲတွင်မူ တိတ်တိတ်မှတ်သားထားလိုက်လေသည်။

စားပြီးချိန်၌ ဝေ့ပေါ်အကောင့်တစ်ခုဖွင့်ဖို့ သူ၏လက်ထောက်ကိုပြောရန် ဖန်ကျုံးချွမ်း ကြံရွယ်နေခဲ့သည်။

အရာအားလုံးစားပွဲပေါ်သို့တင်ပြီးသည်နှင့် နျန်ယွီယီ လက်ဆေးကာ ဖုန်းကိုလက်တစ်ဖက်တွင်ကိုင်၍ စားတော်ပွဲကိုရိုက်ကူးရန် ပြီးပြည့်စုံသောရှုထောင့်ကို ရှာဖွေလိုက်သည်။

“ အစ်ကို စားကြရအောင် …”

အိမ်တွင်းသုံးစားပွဲသေးလေးတွင် အသားကင်သည့်မီးဖိုတဆက်တည်း ပါပြီးဖြစ်သော်လည်း အသုံးနည်းလှသည်။ ယနေ့တွင် နျန်ယွီယီ အထူးဘာဘီကျူးဆော့ကိုပင် ဝယ်ယူခဲ့ပြီး ၎င်းနှင့်တွဲစပ်လိုက်ချိန်၌ နူးအိနေသော ရွှေအိုရောင်အသားကင်မှာ မယုံနိုင်ဖွယ် အရသာရှိပုံပေါ်နေသည်။

သို့သော်လည်း ခဏအကြာ၌ ဖန်ကျုံးချွမ်းမှာ အသားကင်ညှပ်ကိုသုံးရာတွင် မရင်းနှီးသည်ကို နျန်ယွီယီ သတိထားမိသွားသည်။

၎င်းမှာ နားလည်နိုင်သည့်အရာပင်ဖြစ်သည်။ စီအီးအိုတစ်ဦးအနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့သောအရာများအတွက် အချိန်များစွာရှိမည်မဟုတ်ဘဲ အကယ်၍ ဘာဘီကျူးစားဖူးသည်ဆိုလျှင်ပင် သူ့အတွက် အဆင်သင့်စားရန် ပြင်ဆင်ပြီးသား ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

၎င်းကိုတွေးမိကာ သနားသွားသောကြောင့် နျန်ယွီယီ သူကင်ထားပြီးသည့်အသားအချို့ကို ဖန်ကျုံးချွမ်းထံပေးလိုက်မိသည်။

အသားကင်သည့်ပစ္စည်းများဖြင့် ဖန်ကျုံးချွမ်း နပမ်းလုံးနေရစဉ် တူတစ်စုံမှာသူ၏ရှေ့တွင် ပေါ်လာပြီး ကင်ပြီးသည့်အသားကို သူ့ပန်းကန်ထဲသို့ ထည့်ပေးလာသည်။

မော့ကြည့်လိုက်ချိန်၌ နျန်ယွီယီ၏ အရည်တလဲ့လဲ့တောက်ပနေသော မျက်လုံးများနှင့် ဆုံတွေ့လိုက်ရလေသည်။

နျန်ယွီယီမှာမူ တိတ်ဆိတ်နေကာ ချီးကျူးသည်ကို စောင့်မျှော်နေသည့် ကြောင်ပေါက်လေးတစ်ကောင်သဖွယ် ချစ်စရာကောင်းသည့်ပုံပေါ်နေခဲ့သည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်း အသားကိုဆော့နှင့်အတူ မြည်းစမ်းလိုက်သည် “ အရသာရှိတယ်… နျန်နျန် ကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့တာပဲ…”

“ ကျွန်တော်သိသားပဲ… ဟော့ပေါ့နဲ့ဘာဘီကျူးက ကမ္ဘာ့အရသာအရှိဆုံးဆိုတာ ယုံပြီးသား…” 

ချီးမွမ်းစကားကြောင့် နျန်ယွီယီ ပျော်ရွှင်မြူးထူးသွားပြီး အကင်ဗန်းပေါ်သို့ အသားထပ်ထည့်လိုက်သည်

 “ ဒီနေ့ညတော့ အစ်ကို ထိုင်ပြီးသာပျော်ပျော်ကြီးစားလိုက်တော့… ကျွန်တော်အကုန်ကင်လိုက်မယ်…”

“ အကင်မင်းသားလေးရဲ့အစွမ်းကို ပြရမှာပေါ့…”

ညစာစားပြီးချိန်၌ နျန်ယွီယီ၏ဝမ်းဗိုက်မှာ ဖောင်းကားနေကာ သူ၏ထိုင်ခုံကိုမှီလျက် တစ်လက်မလေးပင် မလှုပ်ရှားချင်ဟန်ပေါ်နေသည်။

“ သည်လိုမှန်းသိရင် အစ်ကိုကျိုးကိုပါ စားဖို့ခေါ်လိုက်ပါတယ်…” နျန်ယွီယီ အနည်းငယ်ဆူထွက်နေသည့် သူ၏ဗိုက်လေးကိုပုတ်ကာ ပြောလိုက်မိသည် “ အနည်းဆုံးတော့ စားပြီးရင် ပန်းကန်ဆေးဖို့လူရတာပေါ့…”

ထိုစကားကိုကြားလိုက်သည်နှင့် ဖန်ကျုံးချွမ်း သူ့ထံနူးညံ့စွာကြည့်ကာ ထရပ်ပြီး ပန်းကန်များကိုယူ၍ မီးဖိုချောင်တွင်းသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။

အဖြစ်အပျက်များမှာ အလွန်လျင်မြန်လှသောကြောင့် အစပိုင်းတွင် နျန်ယွီယီ နားမလည်လိုက်ချေ။ သူအသိဝင်လာသည့်အချိန်၌ ရေကျသံနှင့် ပန်းကန်များကိုဘေစင်ပေါ်တင်လိုက်သံတို့မှာ မီးဖိုချောင်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။

“ သောက်ကျိုးနည်းဟေးးးး “

နျန်ယွီယီ လန့်ဖျပ်သွားပြီး ထိုင်ခုံမှအမြန်ကာ မီးဖိုချောင်တွင်းသို့ ပြေးဝင်သွားလိုက်ရသည်။

 “ အစ်ကိုရေ ရပ် ရပ်… ကျွန်တော်ပဲဆေးလိုက်မယ်လို့…”

ဖန်ကျုံးချွမ်း၏လက်မောင်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဒုတိယပန်းကန်ကိုဆေးခြင်းမှ နျန်ယွီယီအပြည့်အဝရပ်တန့်စေလိုက်သည် 

“ ဒီမီးဖိုချောင်သေးသေးလေးက အစ်ကို့အနေအထားနဲ့မှ မလိုက်မဖက်ဗျာ…”

ဘယ်သူကများ ဖန်ကျုံးချွမ်းကို ပန်းကန်ဆေးခိုင်းရဲတဲ့ သတ္တိရှိမှာလဲ…

ဘယ်သူကများလေ…

ဖန်ကျုံးချွမ်း၏လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် နျန်ယွီယီ၏လက်မှာ အားပြင်းခြင်းမရှိချေ။ သို့တိုင်အောင် လက်ကိုဖယ်လိုက်ချိန်၌ နျန်ယွီယီ မနာကျင်သွားရေးအတွက် ဖန်ကျုံးချွမ်း အထူးဂရုစိုက်ခဲ့သည်။

“ စိတ်လျော့…” ဖန်ကျုံးချွမ်း အာမခံလိုက်သည် 

“ ဒီနေ့တော့ ကိုယ့်အလှည့်‌ထားလိုက်ချည်… မနက်ဖြန်ကြရင် ပန်းကန်ဆေးစက်တပ်ဖို့ ကိုယ်လူလွှတ်လိုက်မယ်…”

“ မရပါဘူးနော် ချထားလိုက် ချထားလိုက်… သည်နေ့ကျွန်တော်ဆေးလိုက်မယ်… ပန်းကန်ဆေးစက်ကိစ္စက မနက်ဖြန်မှသာပူတော့…”

အဆုံး၌ အမျိုးသားနှစ်ဦးမှာ မီးဖိုချောင်ငယ်လေးအတွင်း ပန်းကန်ဆေးရန်အတွက် တိုးကြိတ်နေကြသည်။ သူတို့ပြန်ထွက်သွားချိန်၌ ဖန်ကျုံးချွမ်း သူ၏လက်‌ထောက်ထံ ပထမဆုံးပေးသည့်တာဝန်မှာ လက်ရှိဝယ်နိုင်သည့်ထဲမှ အကောင်းဆုံးပန်းကန်ဆေးစက်ကို မှာယူရန်ဖြစ်သည်။

ဒုတိယတာဝန်လား…. သူ့အတွက် ဝေ့ပေါ်အကောင့်တစ်ခုဖွင့်ပေးဖို့အတွက်ပဲပေါ့။

ဖန်ကျုံးချွမ်း ဝေ့ပေါ်အကောင့်ဖွင့်ချင်သည့်အကြောင်းရင်းမှာ ရိုးရှင်းလှသည်။ နျန်ယွီယီကို Follow လုပ်ထားရန်သာဖြစ်သည်။ နျန်ယွီယီ၏ပရိသတ်များတွင်ရှိသည်ကို သူလိုချင်ပြီး မရှိသည်ကိုလည်း သူလိုချင်သည်။ ၎င်းမှာ ဤမျှအထိ တည့်တိုးဆန်လှလေသည်။

သို့သော်လည်း သူ၏လက်ထောက်မှာမူ ဖန်ကျုံးချွမ်း၏ဆန္ဒကို နားလည်နိုင်ရန် ကျရှုံးခဲ့သည်။ အကောင့်ဖွင့်ပြီးနောက် လက်ထောက်မှ ဗွီ ဟူသော တံဆိပ်တပ်ပေးလိုက်ရုံသာမက ကုမ္ပဏီ၏တရားဝင်ဝေ့ပေါ်ကိုပါ အတူတွဲပေးလိုက်သည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်း သူ၏ဝေ့ပေါ်သို့‌ဝင်ရောက်ချိန်တွင် အချက်ပေးသံများပြည့်လျှံသွားရပြီး စာပို့သည်နေရာတွင်မူ ပို၍များပြားစွာ အဆက်မပြတ်စီးဝင်လာသည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်း : ???

လက်ထောက်စီသို့ ဖုန်းခေါ်အပြီး ဖန်ကျုံးချွမ်း အပြစ်ဒဏ်အဖြစ် ထိုသူ၏တစ်လစာဘောနပ်ကို တဝက်နှုတ်ပစ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

နျန်ယွီယီမှာမူ ဝေ့ပေါ်တွင် လျောက်ကြည့်နေစဉ်အတွင်း ဖန်ကျုံးချွမ်းနှင့်ပတ်သက်သော ရိုးရှင်းသောစကားခြောက်လုံးပါသည့် ခေါင်းစဉ်တစ်ခုကို မရည်ရွယ်ဘဲ တွေ့လိုက်ရသည်။

#ဖန်ကျုံးချွမ်းဝေ့ပေါ်ရောက်#

ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ဖန်ကော်ပိုရေးရှင်း၏ ဝေ့ပေါ်အကောင့်မှ ပို့စ်တစ်ခုတင်ကာ ဖန်ကျုံးချွမ်းကို tagပြီး နှုတ်ဆက်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်းမှာ လူထုအရှေ့တွင် ပေါ်လာခဲသော်လည်း သူ၏ကျော်ကြားမှုမှာမူ ရှဲ့ယီကျိုးနှင့် ရှဲ့ယီနန်တို့အောက် မလျော့နေချေ။

နေရာတိုင်းတွင် ထိုသူနှင့်ပတ်သက်သော သတင်းများပျံ့နှံနေပြီး အသက်၂၂နှစ်တွင် ဖန်ကော်ပိုရေးရှင်းကို မည်သို့သိမ်းယူခဲ့သည်၊ ၂၆နှစ်တွင် အဆင့်မြင့်နိုင်ငံခြားနည်းပညာကို ရယူနိုင်ခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့အဆင့်တွင် တရုတ်နိုင်ငံ၏အားကောင်းသော အခြေအနေကို ပိုမိုခိုင်မာတောင့်တင်းစေခဲ့သည် စသည်ဖြင့်သတင်းမွှေးလှသည်။

အနှီအမျိုးသားမှာ မွေးလာစဉ်ကတည်းက ဒဏ္ဍာရီတစ်ခုဖြစ်မည့်ပုံပင်။

သို့သော်လည်း ထိုဒဏ္ဍာရီလာအမျိုးသားမှာ အမြဲလိုပင် နတ်ဘုရားဆန်လှပြီး သူတို့ကဲ့သို့ သာမန်လူသားများနှင့် မည်သည့်အခါမှ တိုက်ရိုက်ဆက်‌ဆံခဲ့ခြင်းမရှိချေ။ အားလုံးသိကြရသည်မှာ သတင်းများမှာ ဖန်ကျုံးချွမ်းဟုခေါ်သည့် စာလုံးသုံးလုံးကိုသာဖြစ်သည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်း - စာလုံးသုံးလုံးမှာ သူတို့အတိုင်းဆိုလျှင် ပုံမှန်ဖြစ်ပုံရသော်လည်း ပေါင်းစပ်လိုက်ပါက ထူးခြားဆန်းကြယ်သွားစေသည်။

ဤကဲ့သို့ ဒဏ္ဍာရီဆန်ဆန်ပုံရိပ်မှ ရုတ်တရက်ဝေ့ပေါ်သို့ ရောက်လာချိန်တွင် ပြည်သူလူထုမှာ သူတို့အကြားရှိအကွာအဝေး အနည်းငယ်နီးလာသည်ဟု ခံစားသွားကြရပြီး လက်ဆန့်လိုက်သည်နှင့် ထိုသူကိုထိတွေ့နိုင်မည်ဟု တွေးထင်နေကြသည်။ ပလက်ဖောင်းပေါ်တွင် တခဏအတွင်း လုပ်ဆောင်ချက်များပြည့်သွားရကာ ရေပန်းစားမှုစာရင်းထိပ်ဆုံးသို့ လျင်လျင်မြန်မြန်ရောက်ရှိသွားခဲ့လေသည်။

ရှဲ့ယီကျိုးကဲ့သို့ နာမည်ကျော်များနှင့် ရှဲ့ယီနန်ကဲ့သို့ ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးများမှ ဖန်ကျုံးချွမ်း၏ဝေ့ပေါ်ကို ချက်ခြင်းဆိုသလို follow လုပ်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော်လည်း ဖန်ကျုံးချွမ်းမှ နှုတ်ဆက်သည့်ပို့စ်တင်မည် သို့မဟုတ် သူ၏စီးပွားမိတ်ဖက်များကို follow ပြန်လုပ်မည်ဟု လူတိုင်းထင်နေကြချိန်၌ ထိုအစား နျန်ယွီယီတစ်ဦးတည်းကိုသာ follow လုပ်သွားခဲ့သည်။

ဖန်ကျုံးချွမ်းကို follow လုပ်ထားသူဦးရေမှာ တစ်ရက်အတွင်း သန်းချီမြင့်တက်လာသော်လည်း သူ့ဘက်မှ follow ထားသူတစ်ဦးသာ ရှိခဲ့သောကြောင့် လူတိုင်းအံ့အားသင့်နေကြပြီး လှုပ်လှုပ်ခတ်ခတ်ဖြစ်သွားရသည်။

ဓားလမ်းမ၏အချို့သောပရိသတ်များမှာ နျန်ယွီယီကို ရှိုးအကြောင်းထုတ်ပြန်ချက်မှ သိထားကြပြီးဖြစ်သော်လည်း ပုံမှန်လူထုအနေဖြင့် အွန်လိုင်းပေါ်ရှိ ဓာတ်ပုံများမှတဆင့် ရုပ်ရည်ချောမောကြောင်း အသိအမှတ်ပြုကြသည့်တိုင် သူသည် ပရိသတ်တစ်မီလီယံမျှသာရှိသော သရုပ်ဆောင်ငယ်လေးဖြစ်နေခဲ့သည်။

ရေစီးကြောင်းနောက်သို့လိုက်သည့် အကောင့်များမှာ အခွင့်အရေးပေါ်လာကြောင်း ခံစားမိခဲ့သော်လည်း အများစုမှာ ဖန်ကျုံးချွမ်းနှင့်ပတ်သက်သော အကြောင်းအရာများကို အပုပ်ချရန် တုံ့ဆိုင်းနေကြသည်။ ပိုမိုသေးငယ်သော အကောင့်အချို့သာ လိမ်လည်ပြောဆိုရဲသော်လည်း ၎င်းတို့၏လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းမှာ အကန့်အသတ်ရှိသောကြောင့် ကြီးကြီးမားမားထိရောက်ခြင်းမရှိနေပေ။

ယွီစစ်ဟန် ထိုအကြောင်းကို ညနေခင်းမှသာ သိသွားခဲ့ရသည်။

ဝမ်ယင်းခိုမှ သူမ၏ဖုန်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်သို့တင်ပေးကာ ပြောလာသည် “ မင်းဘာသာကြည့်လိုက်…”

“ ဘာလို့ဖန်ကျုံးချွမ်းက ရုတ်တရက်ကြီး နျန်ယွီယီကို စိတ်ဝင်စားလာရတာလဲ…” ယွီစစ်ဟန် ဝေ့ပေါ်တွင် ရှာဖွေကြည့်ပြီး သူ၏မျက်လုံးထဲတွင် မနာလိုမှုများပြည့်နေခဲ့သည်။

အမည်မဖော်နိုင်သည့် ငြီးတွားသံတစ်ခုနှင့်အတူ ‌ဝမ်ယင်းခို ကောက်ချက်ချလိုက်သည် “ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ပုံရိပ်ပေါ်ကို တွယ်တက်နိုင်တာ သူကဉာဏ်တော့ကောင်းသားပဲ…”

“ ဟမ့်…” ယွီစစ်ဟန် ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို ကော်ဖီစားပွဲပေါ်သို့ မှောက်ချထားလိုက်ပြီး သူကိုယ်သူတည်ငြိမ်သွားရန် ကြိုးစားနေရသည်။

သို့သော်လည်း ဖန်ကျုံးချွမ်း၏သာလွန်သော ရုပ်ရည်အသွင်အပြင်နှင့် နောက်ခံတို့အကြောင်းကို စဉ်းစားမိချိန်တွင် ရွံ့ရှာဖွယ်ရာ ဖက်တီးကောင်များနှင့် ပတ်သက်နေရသော သူ့၏စိတ်ပျက်ဖွယ်အတွေ့အကြုံများကို ပြန်တွေးမိသွားပြီး မနာလိုဝန်တိုစိတ်နှင့်ဒေါသမှာ ယွီစစ်ဟန်၏စိတ်အတွင်း ထိုးတက်လာခဲ့သည်။

သူ၏ယခင်ဘဝတွင် မိဘမဲ့ဂေဟာ၌ နှစ်အနည်းငယ်ကုန်လွန်ပြီးနောက်မှသာ ဖခင်ဖြစ်သူက ချောချောမွေ့မွေ့အသိအမှတ်ပြုပေးခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်အတွင်း အချိန်အတော်ကြာကျင်လည်ကာ ဖန်အဖွဲ့နှင့်ပင် လက်တွဲနိုင်ခဲ့ပြီး သူ့မိသားစုကို မျိုးရိုးမြင့်အသိုင်းအဝိုင်းသို့ မြင့်တင်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်အပြီး နောက်လာမည့်ကိစ္စများမှာ ယွီစစ်ဟန်၏မျက်လုံးများကို မှောင်မိုက်သွားစေသည်။

နျန်ယွီယီမှာ ရှဲ့မိသားစု၏ပျောက်ဆုံးနေသော သားဖြစ်ကြောင်းကို သူလုံးလုံးမထင်ထားခဲ့မိချေ။ ထို့အပြင် ရှဲ့များမှ သူတို့သား၏သေဆုံးကြောင်း အတည်ပြုပြီးသည်နှင့် သူမိသားစု၏နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြိုးစားအားထုတ်လာရမှုများမှာ ပြိုကွဲသွားရသည်။

သူကိုယ်တိုင်လည်း ထို့အတူပင်…

ယွီစစ်ဟန်သက်ပြင်းတချက်ချလိုက်မိသည်။

သူပြန်လည်ဝင်စားလာပြီးနောက် ကိစ္စများမှာ အဆင်ပြေချောမွေ့မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း အရာအားလုံးမှာ သူ၏ဆန္ဒကိုဆန့်ကျင်နေပုံပင်။ ဖခင်ဖြစ်သူထံမှ အသိအမှတ်ပြုခံရခြင်းမှာ မျိုးစေ့ရိုင်းတစ်ခုအဖြစ် အထင်သေးခံရရန်သာဖြစ်ပြီး သူမည်မျှပင် နူးညံ့ကာလိမ်လိမ်မာမာပြုမူသော်ငြား အမြဲလိုပင် သူ၏အမည်ခံအစ်ကိုကြီးထံမှ လောင်းရိပ်မိနေရသည်။

ယခင်ဘဝတွင် သူ့ကိုကြင်ကြင်နာနာဆက်ဆံခဲ့သော်လည်း ယခုတွင် အလွန်အေးစက်ကာ လက်မခံနိုင်သည့် ထိုအစ်ကိုအကြောင်းတွေးလိုက်ချိန်၌ ယွီစစ်ဟန်၏မျက်လုံးများ နီမြန်းလာရသည်။

သူ၏အစ်ကိုမှာ ယခင်ဘဝတွင် သူ့ကိုပံ့ပိုးပေးခဲ့သော်လည်း ယခုအချိန်၌ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မထီမဲ့မြင်ပြုနေကာ ယွီမိသားစု၏ ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်ထဲရှိ အထောက်အပံ့မှန်သမျှကို ပိတ်ဆို့ထားပြီး ရွံ့ရှာဖွယ်ထိုသူကို ပြုစုနေရသည့်အမွေဆက်ခံသူတစ်ဦးဖြစ်စေခဲ့သည်။

သူဆက်ဆံခံရသော အရှက်ကွဲမှုများကို ပြန်လည်စဉ်းစာ

းမိချိန်၌ ယွီစစ်ဟန် အန်ပင်အန်ချင်လာသည်။

ယွီစစ်ဟန် အပြင်ဘက်မှလရောင်ကို သတိလက်လွတ်ငေးနေမိသည်။

သူ့ဘဝက အရင်တစ်ခေါက်နဲ့ ဘာလို့အရမ်းကွာခြားနေရတာလဲ…

🫶