MM Story Teller

👻Chapter 1

Viewers 1k

👻Chapter 1

ပင်းဟူ သဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာနယ်မြေတွင်..

ကျင်းနန်ရေပေါ်မြို့များဟု သမုတ်ခံထားရသောမြို့များမှာ တောင်များ စိမ့်စမ်းမြစ်ချောင်းများနှင့် အဆုံးမဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်များနှင့် အုံ့ဆိုင်း၀န်းရံနေသည်။ ပင်းဟူသဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာမှာ Jစီရင်စု၏ နယ်မြို့ကလေးတစ်ခုတွင် တည်ရှိလေသည်။ လွန်ခဲ့သော ၂နှစ်ကမှ သူတို့သည် နိုင်ငံတော်ထံမှAအဆင့်အပန်းဖြေနေရာအဖြစ် သတ်မှတ်ခံခဲ့ရလေသည်။ ၂နှစ်ကုန်လွန်သွားပြီးနောက် ကြယ်အဆင့်သတ်မှတ်ချက်မှာ တိုးတက်မလာခဲ့ပဲ လာရောက်လည်ပတ်သော ခရီးသွားဧည့်သည်များမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းနည်းလာခဲ့လေသည်။ ၄င်းက မြို့နယ်အစိုးရကို စိုးရိမ်လာစေသည်။

သို့သော် ဤလ၏အစတွင် လူတစ်စုမှ စက်ပစ္စည်းများကိုသယ်လျက် ပင်းဟူသဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာသို့ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။ သူတို့၏လက်များတွင် အထုပ်များကိုယ်စီဆွဲလျက် အားလပ်မနေကြချေ။ ထိုသတင်းကိုကြားလျှင် ထိုအနီးအနားတွင်နေသောနယ်ခံများမှာ အားကြိုးမာန်တက်ချီတက်လာခဲ့ကြလေသည်။ သို့သော် ဘာကိုမှမမြင်လိုက်ရခင်တွင် လုံခြုံရေးများထံမှ တားဆီးခံလိုက်ရလေသည်။

"ငါတို့က ရုံမှာတင်မယ့် ရုပ်ရှင်ကားကိုရိုက်ဖို့လုပ်နေတာ အဲဒီတောကလူတွေကို အမြန်ထွက်သွားခိုင်းလိုက်..ပစ္စည်းတွေထိမိခိုက်မိလို့ကျကွဲရင် မင်းလျော်ပေးမလား"

ယခုပြောနေသူမှာ ၂၀ကျော်အရွယ် တောင်ထိပ်ပေါ်တွင် လေနှင့်အတူလွင့်နေသော ခွေးမြှီးမြက်နှယ် ပိန်ပါးပါးကိုယ်ရှိသော လူရွယ်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူကဒါရိုက်တာခုံတွင်ထိုင်လျက် တောင်အောက်တွင်စုဝေးနေသော နယ်ခံတောင်သူများကို မနှစ်မြို့စွာတစ်ချက်ကြည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက်သူက လက်ထောက်ဒါရိုက်တာကိုကြည့်ကာဆိုလိုက်သည်။

"ဒီကားက ၁၀သန်းကျော်ရင်းနှီးထားတာ စက်တစ်လုံးစီက တစ်သောင်းကျော်တန်တယ်"

မနက်စောစောတွင် အဖွဲ့သားများမှာ ရှူတင်ကိုပြင်ဆင်၍မပြီးကြသေးချေ။ ဒါရိုက်တာမှာ ဒေါသတကြီးဆဲဆိုကြိမ်းမောင်းနေခဲ့သည်။ မင်းသမီးဇာတ်ဆောင်မှာ ယခုမှရောက်ရှိလာပြီး မိတ်ကပ်လိမ်းရန်ပြင်နေဆဲဖြစ်သည်။ ဇာတ်ပို့ဇာတ်ရံလေးများမှာတော့ အသင့်အနေအထားနှင့် ရပ်စောင့်နေနှင့်ကြပြီဖြစ်သည်။

ဤရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့မှာ ပင်းဟူ သဘာ၀ရိပ်သာသို့
'ကျောင်းအလှလေးရဲ့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားဖွယ်ည'
ဟုခေါ်သော ဇာတ်ကားတစ်ကားကိုလာရိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ အမည်ကိုကြားလိုက်ရုံနှင့်ပင် ပြည်တွင်း သည်းထိတ်ရင်ဖိုကားတစ်ကားဖြစ်မှန်း သိသာလှသည်။

နိုင်ငံတော်မှ လွန်ခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်က စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများအသစ်များကို ထုတ်ပြန်ခဲ့လေသည်။ ၄င်းမှာနိမိတ်မကောင်းဟူသော အယူအဆဖြင့် သရဲကားများကိုအလွန်ပီပြင်အောင် ရိုက်ခွင့်မပြုတော့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကျိန်းသေပေါက် သရဲဇာတ်ရုပ်များကိုလည်းထည့်ရိုက်၍မရချေ။ သို့နှင့် ဤနှစ်၏ပြည်တွင်း သည်းထိတ်ရင်ဖိုကားများမှာ အားလုံးစိတ္တဇကားများလိုဖြစ်ကာ ယခုရိုက်မည့်ကားကလည်း ချွင်းချက်မဟုတ်ခဲ့ချေ။

နိုင်ငံတော်၏ သည်းထိတ်ရင်ဖိုရုပ်ရှင်များအပေါ်ဆင်ဆာအကဲဖြတ်မှုမှာ အလွန်တင်းကြပ်လွန်း၍ ရုံတင်၍ပင်မရသည်ကများသော်လည်း နှစ်တိုင်းတွင် ရုပ်ရှင်စံနှုန်းခွဲတမ်းပြည့်ရန်အတွက် ရုံများတွင် သည်းထိတ်ရင်ဖိုကား ၁ကား၂ကားမျှတော့တင်ပေးရလေသည်။

ဤ'ကျောင်းအလှလေးရဲ့တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားဖွယ်ည'မှာ ဇူလိုင်လတွင် ရုံတင်မည့်ကားဖြစ်သည်။ မတ်လမှစတင်ရိုက်ကူးခြင်းဖြစ်သော်လည်း ဒါရိုက်တာမှာ အနည်းငယ်မျှပင် အလျင်လိုမနေခဲ့ချေ။

အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်က အ၀တ်လဲခန်းထဲတွင် စကားလေးပြောလိုက် လက်ဖက်ရည်လေးသောက်လိုက်လုပ်နေခဲ့သည်။ အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်မှာတော့ ဟိုတယ်တွင် အိပ်ရာကပင် မနိုးသေးချေ။ အရံဇာတ်ပို့တချို့ကသာ ခက်ခဲနေရခြင်းဖြစ်သည်။

လူ၃ယောက်မှာ ဤတချိန်လုံး ရိုက်ကွင်းတွင် အသင့်စောင့်နေခဲ့ကြရသည်။ နေ့လည်ခင်းလောက်ရောက်မှသာ ဒါရိုက်တာမှာ ပျင်းပျင်းရိရိနှင့် အဖွဲ့သားများနှင့်အတူ တောအနက်ပိုင်းကို၀င်ကာ ရိုက်ကွင်းကိုစတင်ပြင်ဆင်စေခဲ့သည်။

"ဟိုနားက အဖွဲ့..ဇာတ်ညွှန်းကိုဖတ်ပြီးပြီမလား..ပြီးရင် NGမလိုချင်ဘူးနော်..တစ်ကွက်ထဲအပြီးရအောင်လုပ်ကြ"

ယနေ့ရိုက်မည့်ဇာတ်၀င်ခန်းမှာ ရုပ်ရှင်၏အဖွင့် ထိတ်လန့်ဖွယ်ဇာတ်၀င်ခန်းဖြစ်လေသည်။ ပြည်တွင်းဖြစ်သည်းထိတ်ရင်ဖိုကားများမှာ အစပိုင်းတွင်ဇာတ်ရှိန်မြင့်လာပြီး တဖြည်းဖြည်းထိုးကျသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်အစပိုင်းတွင်ပေးနိုင်သော သည်းထိတ်ရင်ဖိုခံစားချက်ကသာ ရုပ်ရှင်တစ်ခုလုံး၏ အနှစ်သာရဖြစ်သည်။ ဤ'ကျောင်းအလှလေး၏ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားဖွယ်ည' ရုပ်ရှင်၏အဖွင့်ဇာတ်၀င်ခန်းမှာ တောနက်ထဲတွင် ရှင်သန်ရန် ပြေးလွှားရရခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။

ပင်းဟူသဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာ၏ သဘာ၀နောက်ခံမြင်ကွင်းများက ကောင်းစွာထိန်းသိမ်းခြင်းခံထားရလေသည်။ ၁၀မီတာခန့်ရှည်သော သစ်ပင်ကြီးများမှာ မိုးထိမတတ်မြင့်မားကာ အပြာရောင်ကောင်းကင်ကြီးကိုပင် ကွယ်ထားခဲ့သည်။ ဤသို့တောကျပြီး သစ်ပင်ထူထပ်သောတောင်ပေါ်တွင် ရိုက်ကူးခြင်းမှာ လေတစ်ချက်တိုးရုံမျှဖြင့် သစ်ရွက်များအချင်းချင်းပွတ်တိုက်သံများကိုကြားရမည်ဖြစ်ကာ နေ့အချိန်မှာပင် အလွန်မည်းမှောင်ထိုင်းမှိုင်းနေခဲ့လေသည်။

ဒါရိုက်တာမှ စဟုအော်လိုက်သည်နှင့် လူ၃ယောက်မှာ လျင်မြန်စွာစပြေးလိုက်ကြလေသည်။ ကျောဘက်မှလူ၂ဦးမှာ မကြာခဏဆိုသလိုပင် နောက်ကို ကြောက်လန့်တကြားလှည့်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ သူတို့၏မျက်နှာပေါ်တွင် သွေးအတုတချို့ပေကျံနေပြီး မျက်လုံးများက ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ပြူးကျယ်နေခဲ့ကြသည်။ ရုတ်တရက်ဘာကိုမြင်လိုက်သည်မှန်းမဆိုနိုင်ပဲ အော်ဟစ်ကာ လဲကျသွားခဲ့ကြလေသည်။

ကင်မရာက နောက်ဆုံးပြေးလွှားနေသူနောက်မှ ဆက်၍လိုက်ရိုက်နေဆဲဖြစ်ကာ ပြေးနေခြင်းကပိုပို၍ မြန်လာခဲ့လေသည်။ ရုတ်ချည်းထိုပြေးနေသော အရံဇာတ်ကောင်လေးမှာတစ်ခုခုကိုခလုတ်တိုက်မိပုံဖြင့် လဲကျသွားခဲ့တော့သည်။ သူသည်ခြေလှမ်းတချို့စာမျှ တုန်ယင်စွာ တွားသွားလိုက်လေသည်။ ကင်မရာမှာ တိုက်ရိုက်ပင် ဦးတည်ရာလှည့်လိုက်ပြီးသူ၏မျက်နှာကို အရှေ့ဘက်မှ ရိုက်လိုက်လေသည်။

နူးညံ့လှပကာ သေသပ်သောမျက်နှာလေးမှာ စက္ကူတစ်ရွက်နှယ် ဖြူဖျော့နေခဲ့သည်။ မျက်လုံးတို့ကမူ အကြောက်တရားတို့ဖြင့် ပြူးကျယ်လျက်ပင်။ သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ဆက်တိုက် တုန်ယင်နေခဲ့လေသည်။

ကင်မရာlensမှာ တဖြည်းဖြည်းပိုပို၍နီးကပ်လာခဲ့ပြီးနောက် ကူကယ်ရာမဲ့သော အော်သံတစ်ခုနှင့်အတူ ရိုက်ချက််မှာအဆုံးသတ်သွားခဲ့လေသည်။

ဒါရိုက်တာက ပျော်ရွှင်စွာအော်လိုက်လေသည်။

"ကဒ်..ကောင်းလိုက်တာ..ဒီရိုက်ကွက်ကိုသုံးမယ်"

လဲကျနေသော အရံဇာတ်ကောင်လေး၃ယောက်မှာလည်းမြေကြီးပေါ်မှထရပ် လာခဲ့ကြလေသည်။ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့မှာ ဆက်လက်အလုပ်များနေခဲ့ကြသည်။

ရှီကျား သူ၏နဖူးပေါ်မှ ချွေးများကိုပွတ်သုတ်ကာ ထရပ်လိုက်လေသည်။ သူ အရင်ဆုံး အ၀တ်လဲခန်းကိုသွားကာ အ၀တ်အစားများကိုလဲလိုက်ပြီး အဖွဲ့သားများအနားယူသော အခန်းဆီသွားလိုက်လေသည်။ထို့နောက် အခန်းထောင့်မှ သူ၏လက်ဆွဲအိတ်ကိုကောက်ယူလျက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

လမ်းတစ်၀က်မျှအရောက်တွင် လူရွယ်လေးတစ်ယောက်က ပြေးလာခဲ့လေသည်။ သူပုံစံကိုမြင်သော် ထိုလူရွယ်ကာ ခါးသက်စွာအကြံပေးလာခဲ့သည်။

"အစ်ကိုကျား ဒီလိုဇာတ်ရံလေးလုပ်နေပြီးတော့ ဘာအတွက်များသရုပ်ဆောင်နေသေးတာလဲ"

ရှီကျားမှာ သူ၏တက္ကသိုလ်တုန်းက သူငယ်ချင်းကိုကြည့်လျက်ဆိုလိုက်သည်။

"ငါသရုပ်မဆောင်ရင် ပိုက်ဆံမရဘူးလေ မရရင်မင်းငါ့ကိုကျွေးမွေးထားမှာလား"

ဆွံ့အသွားသော ချန်းထောင််မှာ မျက်လုံးကိုလှိမ့်လိုက်မိလေသည်။

"သရုပ်မဆောင်နဲ့လို့ပြောနေတာမှမဟုတ်တာ..ဒါပေမယ့်ဒီလိုမျိုး ၁မိနစ်လောက်ပြေးလွှားပြီး သေသွားတဲ့ဇာတ်ရုပ်မျိုးတွေချည်းပဲ မရွေးလို့မရဘူးလား..ဒီနေ့မင်းလာမယ်ပြောတော့ ဒါရိုက်တာ၀မ်ကတောင်ပြောတယ်..မင်းမှာမျက်နှာလေးလည်းရှိတယ် သရုပ်ဆောင်ကလည်းမဆိုးဘူး..နာမည်လေးပါတဲ့ ဇာတ်ရံခန်းလောက်တော့ ကျိန်းသေသရုပ်ဆောင်လို့ရတယ်တဲ့...ဘာလို့ဖြတ်လျှောက်လေးပဲပေးလုပ်ခိုင်းလိုက်တာလဲဆိုပြီး ငါ့ကိုတောင်မေးနေသေးတယ်..ပြီးတော့ဒါရိုက်တာ၀မ်မှာ ကျောထောက်နောက်ခံရှိတာသိတယ်မလား..မဟုတ်ရင် သူပထမဆုံးရိုက်တဲ့ကားက တစ်ခါတည်းဘယ်လိုရုံတင်လို့ရမှာလဲ...ငါ့စကားကိုနားထောင် နောက်တစ်ကြိမ်ကျရင် ဇာတ်၀င်ခန်းနည်းနည်းပိုပါတဲ့ ဇာတ်ရုပ်မျိုးကို သရုပ်ဆောင် ဟုတ်ပြီလား.."

ရှီကျားသူ၏လက်ဆွဲသေတ္တာကိုချလိုက်သည်။

"ဒီတစ်ခါဇာတ်ကောင်က ရိုက်ကွက်တော်တော်များပါတယ်"

ချန်းထောင်က မျက်လုံးကြီးပြူးလျက်ဆိုလာခဲ့သည်။

" နည်းနည်းလောက်အလိုက်ရခံပြီး မျက်နှာလေးတစ်ကွက်အရိုက်ခံရတာကိုပြောနေတာလား..ဒါကိုများတယ်လို့ပြောနေတာလား..ကြည့်ဦး..မင်းဒီကိုမနေ့ကလာတယ် ဒီနေ့တစ်ခန်းလည်းရိုက်ပြီးရော ပြန်ရပြီ...အ၀တ်လဲဖို့အပိုတစ်စုံတောင် ယူလာဖို့လိုမနေဘူး...ဒီလိုဇာတ်ကောင်မျိုးကိုတောင် ဇာတ်၀င်ခန်းများတယ်ဆိုတော့ အစ်ကိုကျား မင်းမခံချင်စိတ်က မနာကျင်ဘူးလား"

ရှီကျားမှာ သူ့သူငယ်ချင်းကောင်း၏ ပုခုံးကိုပုတ်လျက် လေးနက်စွာဆိုလိုက်သည်။

"ငါတို့လိုရုပ်ချောတဲ့သူတွေက မခံချင်စိတ်ဆိုတာမလိုအပ်ဘူး"

ချန်းထောင်"..."

ထပ်ပြောနေ၍လည်း အသုံးမ၀င်တော့ချေ။ သူ၏သူငယ်ချင်းကောင်းကို နှုတ်ဆက်ပြီးနောက် ရှီကျား လက်ဆွဲသေတ္တာကို ဆွဲလျက်တောင်ပေါ်မှ တစ်ယောက်တည်းဆင်းလာခဲ့လေသည်။ မထွက်ခွာခင် သူကလက်ကိုဝေ့ယမ်းရင်း ပြောရန်မမေ့ခဲ့ချေ။

"ငါအခုတလောဘိုင်ပြတ်နေတာ..နောက်တစ်ခါဒီလိုဇာတ်ကောင်မျိုးရှိရင် ခေါ်ဖို့မမေ့နဲ့နော်..အထူးသဖြင့်ဒါရိုက်တာ၀မ်ရဲ့ကားတွေပေါ့"

ချန်းထောင် စိတ်တိုလွန်း၍ ခဲလုံးတစ်လုံးကိုကောက်ကာ လှမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

"ဒီလောက်တိုတဲ့ ဖြတ်လျှောက်ခန်းလောက်ပဲရိုက်နေမှတော့ ပိုက်ဆံကဘယ်လိုရမှာလဲ...ဒါရိုက်တာ၀မ်လို ငွေဖြုန်းနိုင်တဲ့ ဒါရိုက်တာတွေရှိသေးတယ်..နောက်တစ်ခါကျရင် ဇာတ်၀င်ခန်းပိုရတဲ့ အခန်းမျိုးကျိန်းသေရှာပေးမယ် စောင့်သာနေလိုက်"

ပင်းဟူသဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာမှ ထွက်လာပြီးနောက် ရှီကျား ဘတ်စ်ကားဖြင့် Sမြို့တော်သို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ပြတင်းပေါက်မှငေးကြည့်နေရင်း စိမ်းစိုစိုသစ်ပင်များကို ဘတ်စ်ကားကတရွေ့ရွေ့ဖြတ်ကျော်သွားခဲ့သည်။ ချောမောလှပသောလူရွယ်လေးမှာ နားကြပ်ကိုတပ်လိုက်ပြီး အစိမ်းရောင်ရေပြင်များနှင့် အပြာရောင်ကောင်းကင်ကြီးကို မျက်နှာသေနှင့် ငေးကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ရှီကျားမှာ မနှစ်ကပင် တက္ကသိုလ်မှဘွဲ့ရခဲ့ပြီး အလုပ်လက်မဲ့ဘ၀ကို တိုက်ရိုက်ကူးပြောင်းသွားခဲ့လေသည်။

ပုံမှန်အားဖြင့် ဤသို့ကွန်ပျူတာ မေဂျာမှာ ဘွဲ့ရအပြီးတွင် ရေပန်းအစားဆုံးဖြစ်ကာ လစာကောင်းသော အလုပ်များတန်းစီနေပြီး နှစ်အနည်းငယ်ကြိုးစားကာ စုဆောင်းရုံဖြင့် တိုက်ခန်းပင်အရစ်ကျ၀ယ်နိုင်သည်ဟုဆိုကြလေသည်။ သို့သော် သူတို့အဆောင်တွင် ထိုသို့သမားရိုးကျလမ်းကို မလျှောက်လှမ်းခဲ့သူ၂ဦးရှိခဲ့လေသည်။

တစ်ယောက်မှာ အလုပ်လက်မဲ့ဘ၀သို့ကူးပြောင်းသွားသော ရှီကျားဖြစ်ကာ သူ့အားသေအောင်ရိုက်နှက်လျှင်ပင် အလုပ်ရှာဖို့ငြင်းဆန်နေလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက်မှာတော့ ချန်းထောင်ဖြစ်သည်။

ချန်းထောင်မှာ ငယ်စဥ်ကပင် သရုပ်ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်လာရန် အိပ်မက်မက်ခဲ့လေသည်။ သို့သော် သူ့မျက်နှာကထိုမျှအထိမရောက်နိုင်မှန်း မည်သူသိခဲ့မည်နည်း။ သူ၏သရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းကလည်း သိပ်မကောင်းလှချေ။ ဘွဲ့ရပြီးနောက် သူက ဟန်ထျန်း(ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံးရုပ်ရှင်မြို့တော်ထဲမှတစ်ခု) ကိုတိုက်ရိုက်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်ဖြတ်လျှောက်ဇာတ်ရုပ်များမှစတင်ခဲ့ကာ နှစ်၀က်မျှကြာပြီးနောက်သူက ဖြတ်လျှောက်အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်လာပြီး ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့နှင့် ဖြတ်လျှောက်သရုပ်ဆောင်များကြားမှ စာချုပ်အတွက် တာ၀န်ယူပေးရလေသည်။ သူ၏လက်အောက်မှ အကောင်းဆုံးဖြတ်လျှောက်မှာ သူ၏ညီအစ်ကိုကောင်း ရှီကျားပင်ဖြစ်လေသည်။

ကောလိပ်နေ့ရက်များတွင် ရှီကျားမှာ အလွန်လျှို့၀ှက်ဆန်းကြယ်စွာ ဖြုတ်ခနဲဆိုပေါ်လာတတ်ပြီး ဖြတ်ခနဲဆိုပြန်ပျောက်သွားတတ်ကာ အတန်းများကမကြာခဏပျက်လေ့ရှိသည်။ နေ့တစ်၀က်လောက်အထိ သူ့အရိပ်ကိုပင်ရှာမတွေ့နိုင်ချေ။ အဆောင်မှ လူ၄ယောက်ထဲတွင် သူက ချန်းထောင်တစ်ဦးနှင့်သာ ကောင်းမွန်သော ဆက်ဆံရေးရှိလေသည်။ ကျန်အခန်းဖော်၂ဦးကိုပင် စကားတစ်ခွန်းမျှပင်မဆိုဖူးခဲ့ချေ။ သူကျောင်းသို့ပထမဆုံးရောက်လာစဥ်က သူ၏စီနီယာအစ်မများထံမှ သူ့ကိုဓါတ်ပုံရိုက်ခြင်းခံရကာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် 'ITဌာန၏ပန်းလေးတစ်ပွင့်' အဖြစ်သတ်မှတ်ခံခဲ့ရလေသည်။

ထိုသို့လှပကျော့ရှင်းသော မျက်နှာလေးရှိနေခြင်းက အနုပညာလောကထဲ၀င်ခဲ့လျှင် နာမည်မကြီးခဲ့လျှင်တောင် ပိုက်ဆံများများရှာနိုင်ဦးမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော်ရှီကျားမှာ တမင်သက်သက် ဖြတ်လျှောက်သာ လုပ်လိုခဲ့သည်။ တစ်ခန်းထဲရိုက်ရလျှင် အကောင်းဆုံးပင်။ ၃ခန်းထက်ပိုပါက ကျိန်းသေပေါက်ကို ငြင်းဆန်တတ်လေသည်။ အကြိမ်တိုင်းတွင် ရိုက်ကူးရေးကိုရောက်လာပြီးနောက်တစ်ရက်မှာပင် ပြန်ထွက်သွားခဲ့သည်။ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများနှင့် လုံး၀မရင်းနှီးရလေ ကောင်းလေဖြစ်သည်။

ထိုသို့တိုးတက်ကြီးပွားလိုစိတ်ကင်းမဲ့သော သူငယ်ချင်းမျိုးရှိနေသည့် ချန်းထောင်မှာ အလွန်စိတ်တိုရသော်လည်း သူ့တွင်ရွေးချယ်စရာမရှိခဲ့ချေ။ သူ၏ညီအစ်ကိုကောင်း ငတ်မသေစေရေးအတွက် သူလက်ခံနိုင်သော ဇာတ်ကောင်များကို တတ်နိုင်သမျှရှာပေးရုံသာတတ်နိုင်လေသည်။

ထူးဆန်းစွာပင် ရှီကျား၏မျက်နှာလေးမှာ သည်းထိတ်ရင်ဖိုရုပ်ရှင်ဒါရိုက်တာအတော်များများထံမှ နှစ်သက်ခြင်းခံရလေသည်။ ရိုက်ကူးနေစဥ်ကအဆင်ပြေသေးသည်။ သို့သော် တည်းဖြတ်ချိန်ကျသည်နှင့် စခရင်ပေါ်တွင် ထိုမျက်နှာလေးပေါ်လာသ၍ အယ်ဒီတာများမှာ ပြောမပြတတ်သော ကျောချမ်းမှုတစ်ခုကိုခံစားရကာ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထလာလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

သို့နှင့် သည်းထိတ်ရင်ဖိုရိုက်ကူးရေးတော်တော်များများမှာ ချန်းထောင်ကိုဆက်သွယ်ကာ ထိုဧည့်သရုပ်ဆောင်လေးကို ရှာခိုင်းတတ်ကြလေသည်။

ဘတ်စ်ကားမှာ တိုးဂိတ်ကိုကျော်ဖြတ်သွားခဲ့သည်။ ရုတ်ချည်း ဘရိတ်ကိုနင်းလိုက်မှုနှင့်အတူ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှ လူတိုင်း နိုးလာခဲ့ကြလေသည်။ မကြာခင်မှာပင် ကျိန်ဆဲသံမှားနှင့် ပြစ်တင်သံများကဘတ်စ်ကားတစ်ခုလုံးညံသွားခဲ့တော့သည်။ ဒရိုင်ဘာကချက်ချင်းထရပ်လာခဲ့သည်။

"အရှေ့မှာ ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်နေတယ်ထင်တယ်..လမ်းပိတ်ထားတယ်..လူတိုင်းစိတ်မပူကြပါနဲ့ ခါးပါတ်ကိုသေချာပါတ်ထားကြပါ"

အက်ဆီးဒင့်ဟုကြားမှသာ ခရီးသည်များလည်း ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားခဲ့လေသည်။

ဘတ်စ်ကားကခရုတစ်ကောင်လိုပင် အဝေးပြေးလမ်းမတစ်လျှောက်ဖြည်းညှင်းစွာလိမ့်နေခဲ့လေသည်။ ထိုပိတ်နေသော ယာဥ်တန်းကြီးကိုဖြတ်ကျော်ရန် အချိန်အတော်ကြာခဲ့လေသည်။ ရုတ်တရက် နားစူးလောက်သော အော်သံတစ်ချက်ကိုကြားလိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက်ကလေးတစ်ယောက်၏ငိုသံကလည်းနောက်မှလိုက်လာကာ ဘတ်စ်ကားထဲညံသွားခဲ့သည်။

ရှီကျား၏ရှေ့ခုံတွင်ထိုင်နေသော မိခင်ဖြစ်သူမှာ သူမသမီးဖြစ်သူ၏မျက်လုံးများကို ကာလိုက်ပြီး ညင်သာစွာချော့မော့လိုက်သည်။

"ရှင်းရှင်းက လိမ္မာတယ်လေ..မငိုနဲ့တော့နော်..အဲဒီကိုမကြည့်နဲ့တော့..ဘာမှမရှိဘူးနော်...မေမေရှိတယ်လေ..မကြောက်ပါနဲ့..ရှင်းရှင်းလေးကအတော်ဆုံး..ရှင်းရှင်းလေးကသတ္တိအရှိဆုံး..."

ဘတ်စ်ကားမှာ အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ထားသော မြင်ကွင်းကိုဖြတ်ကျော်နေစဥ်တွင် တချို့စပ်စပ်စုစုခရီးသည်များမှာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရှီကျားဘက်မှ ပြတင်းပေါက်ထံပြေးလာကြပြီး အပြင်ဘက်ကို စိတ်၀င်စားစွာကြည့်နေကြလေသည်။

"ဘုရားရေ...အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာ..အဲဒီလူရဲ့ခေါင်းက ချိုင့်သွားတာပဲ..အသက်ရောရှိသေးရဲ့လား"

"သေပြီထင်တာပဲ..BMWကိုမောင်းနိုင်တော့ရော ဘာများထူးလို့လဲ..မြောင်းကိုတောင်၀င်တိုက်အောင်မောင်းမှတော့ လေယာဥ်ပျံတက်မောင်းတောင် သုံးစားလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး"

စပ်စုနိုင်လွန်းသော လူများမှာ ဖုန်းကိုယ်စီကိုထုတ်လျက် ထိုအဖြစ်အပျက်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်ကြလေသည်။ သူတို့အားလုံး၏အကြည့်များမှာ သွေးများစိုရွှဲနေသော BMWပိုင်ရှင်ကိုယ်အပေါ် စုပြုံနေခဲ့ကြသည်။

ဘတ်စ်ကားမှာ ထိုပိတ်နေသောကားတန်းကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းဖြတ်ကျော်လာခဲ့လေသည်။ ရှီကျားမှာလည်း တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်ရှုနေခဲ့သည်။ ဘတ်စ်ကားမှာ ထိုကားတန်းကြီးကို လုံး၀ဖြတ်ကျော်သွားပြီးနောက် အရှိန်ကိုပြန်တင်လိုက်ကာ လျင်မြန်စွာ မောင်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။

သို့သော် ဘတ်စ်ကား၏နောက်တွင် ပျက်စီးနေသော BMW၏ရှေ့ဖုံးတွင် ထိုင်နေသော အပြာရောင် ကျောင်း၀တ်စုံနှင့်ကလေးမလေးကို မည်သူမျှသတိမထားမိခဲ့ကြချေ။ သူမမျက်နှာတွင်သွေးများဖုံးလွှမ်းနေလျက် သူမ၏ခေါင်းတစ်၀က်ခန့်မှ ကြေနေခဲ့သည်။ သို့သော်သူမမှာ နာကျင်မှုကိုခံစားရပုံမပေါ်ပဲ လမ်းမပေါ်ရှိသွေးအိုင်ထဲတွင် လဲလျောင်းနေသော BMWပိုင်ရှင်၏ ကိုယ်ကိုသာ အသက်မဲ့စွာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

မကြာခင်မှာပင် ရဲကားများနှင့် အရေးပေါ်ကားများ အတူတကွရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။ သူတို့ရောက်ရှိလာသည်နှင့် စုဝေးနေမှုကိုလျင်မြန်စွာဖြေရှင်းလိုက်ကာ BMWပိုင်ရှင်၏ ကိုယ်ကိုဆေးရုံကားပေါ်သို့တင်ကာ ရှေးဦးသူနာပြုနည်းကိုလုပ်ဆောင်လိုက်ကြလေသည်။ သို့သော် ၃မိနစ်အကြာတွင် ဆေးဘက်အကူမှာ သူ၏မက်စ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်က ရဲအဖွဲ့၀င်ကိုကြည့်လျက်ဆိုလိုက်သည်။

"သေဆုံးချိန် ၁၆နာရီ ၂၄မိနစ် "

၄င်းကိုကြားလျှင် BMWပေါ်တွင်ထိုင်နေသော ကျောင်းသူလေးမှာ ရုတ်ချည်းရယ်မောလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်သူမက ခေါင်းကိုလှည့်လျက် ဘတ်စ်ကားပျောက်ကွယ်သွားသော ဦးတည်ရာသို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမနှုတ်ခမ်းများကပွင့်လာပြီး ခြောက်သွေ့ကွဲအက်နေသော ရယ်သံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

ထို့နောက် BMWပေါ်မှ ခုန်ချကာ လေထဲသို့တစ်လှမ်းချင်းပင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

👻