🦇🦇🦇chapter-1🦊🦊🦊

တန်ဖိုးရှိတဲ့ကျောက်မြတ်ရတနာတွေနှင့်လှပတင့်တယ်နေသည့်ရတနာစံအိမ်ကြီးတခုတွင်.....

"ကျူးလစ်...daddyစကားနား​ထောင်စမ်း...."

"ကျူးလစ်လက်မထပ်ချင်ပါဘူးဆို....ကျူးလစ်မကြိုက်တာကိုdaddyကဘာလို့အတင်းစီစဥ်နေတာလဲ....သမီးစိတ်ညစ်လာပြီ...."

"daddyကသမီးကောင်းဖို့အတွက်စီစဥ်နေတာ....သမီးရေမွန်နှင့်လက်ကိုလက်ထပ်ရမယ်...ဒါပဲ...."

ကျူးလစ်ကိုအမိန့်ဆန်ဆန်ပြောကာထွက်သွားတဲ့သူကကျူးလစ်ရဲ့ချစ်ရပါသောdaddy Jane(ဂျိမ်း)....daddyကအမြီးကိုးချောင်းမြေခွေးတွေရဲ့အရှင်သခင်မို့လားမသိ...စကားပြောတာအာဏာရှင်ဆန်တယ်....

ကျူးလစ်ကလည်းdaddyရဲ့အဲ့လိုအာဏာသံပါတဲ့စကားတွေကိုသဘောမကျပါ...သူများတွေများတဦးတည်းသမီးလေးဆိုအလိုလိုက်ခံရပြီးအချစ်ခံရတာ....

ကျူးလစ်ကတော့တခြားစီပါ....mommyမရှိတော့တဲ့နောက်မှာစည်းကမ်းကြီးတဲ့daddyလက်ထဲမှာပဲကျူးလစ်ကြီးပြင်းခဲ့ရတယ်....daddyကကျူးလစ်ကိုတခါမှအလိုလိုက်တယ်ဆိုတာမရှိဘူး....အမြဲတမ်းစည်းကမ်းနှင့်ပဲနေခဲ့ရတာ....

အခုလည်းကြည့်အုန်း....ကျူးလစ်တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ရေမွန်ဆိုတဲ့မြေခွေးအစုတ်ပလုတ်နှင့်ပေးစားအုန်းမယ်....ကျူးလစ်သူ့ကိုလက်မထပ်ကိုချင်တာကြောင့်အိမ်ကနေထွက်ပြေးလာလိုက်တယ်.....

အိမ်ကနေထွက်ပြေးလာတုန်းမိုးတွေရုတ်တရတ်ရွာလာတာကြောင့်ကျူးလစ်မြေခွေးပုံပြောင်းလိုက်ပြီးမိုးခိုလို့ရမဲ့နေရာဆီအမြန်ပြေးလိုက်တယ်....

ညအချိန်ဖြစ်တာကြောင့်ကျူးလစ်သစ်ကိုင်းတခုကို၀င်တိုက်မိပြီးခြေချော်ကာချောက်ကမ်းခါးထဲသို့ပြုတ်ကျသွားတယ်.....

    🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸

​အောက်သို့လှိမ့်ကျသွားစဥ်ကျူးလစ်ရဲ့​ခေါင်းနှင့်​ကျောက်တုံးတခုနှင့်​ဆောင့်မိသွားကာ​သတိလစ်​​မေ့​မြောသွားတယ်....



သူ့နာမည်ကဂျယ်ရမီ....vampireတို့ရဲ့အရှင်သခင်....ဘယ်သူမှ​မော့မကြည့်ရဲတဲ့အထိအာဏာအရှိန်အဝါကြီးမားသူတ​ယောက်....

ထိုသို့အရှိန်အဝါကြီးမားတဲ့ဘုရင်တပါးမှာမိဖုရားမရှိ​သေး....သူ့ရဲ့singalသက်တမ်းမှာနှစ်​​ပေါင်း၅၀၀​ပင်ရှိခဲ့ပြီ....သူ့နှလုံးသားကိုအပိုင်သိမ်းနိုင်​တဲ့မိန်းကလေးမပေါ်လာသေးပေ....သူပတ်သတ်ဖူးတဲ့မိန်းကလေးဆိုလို့ရေချယ်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးတယောက်သာရှိခဲ့တယ်......

    ကျွန်​တော်ဒီ​နေ့​တောထဲမှာဒဏ်ရာ​​နေတဲ့​မြေ​ခွေးဖြူလေး​တွေ့လိုက်ရတယ်....မြေ​ခွေးဖြူ​လေးကိုကျွန်​တော်သနားသွားတာ​ကြောင့်အိမ်ကို​ခေါ်လာပြီး​ဆေးကု​ပေးလိုက်တယ်....

အား...ကျွတ်...ကျွတ်...နာလိုက်တာ....ကျူးလစ်သတိရတာနှင့်​ခေါင်းကတဆစ်ဆစ်နာကျင်တာမူကိုခံစားလိုက်ရတယ်....

"သတိရလာပြီလား???"

အသံလာရာကြည့်လိုက်​တော့ကျူးလစ်ထက်အသက်ကြီးတဲ့ပုံ​ပေါ်တဲ့လူကြီးတ​ယောက်....သူ့ကvampireတ​ယောက်ဆိုတာကျူးလစ်ကြည့်လိုက်တာနှင့်သိပါတယ်....

    အသက်ကြီး​ပေမဲ့လည်းအရမ်း​ချော​မောပြီးနုပျို​နေဆဲ...ကျူးလစ်ဦးကို​ငေးကြည့်​နေမိတယ်....

"ဟိတ်...​ပေါက်စလေး...ဘာ​တွေ​ငေး​နေတာလဲ???"

"မ​ငေးပါဘူး...ဦးနာမည်ကဘယ်လို​ခေါ်လဲဟင်..."

"ဂျယ်ရမီ...."

ဦးကခပ်တိုတိုသာပြန်​ဖြေတယ်....

"ကျွန်မနာမည်ကကျူးလစ်ပါ...ကျူးလစ်ကိုကယ်​ပေးတဲ့အတွက်​ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....ဦး..."

"ရပါတယ်...မင်းဒဏ်ရာ​ရောသက်သာရဲ့လား???"

"သက်သာပါတယ်...."

    🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸

"မင်းအိမ်ဘယ်မှာလဲ...လိုက်ပို့​ပေးမယ်​လေ..."

"မပြန်ချင်ပါဘူး....အိမ်မှာမ​နေချင်လို့ထွက်​ပြေးလာတာပါဆို...."

"ဟင်...အဲ့တာဆိုမင်းကအခုဘယ်သွားပြီးဘယ်မှာ​နေမှာလဲ???"

"ဘယ်မှမသွား​တော့ဘူး...ဒီမှာပဲ​နေ​မှာ...ကျူးလစ်ကိုဦး​ခေါ်လာခဲ့တာ​လေ...ဦးတာ၀န်ယူရမှာ​ပေါ့...."

"ဟာ!!!"

စကားသွက်တဲ့​ပေါက်စလေး​ကြောင့်ကျွန်​တော်ဘာပြန်​ပြောရမလဲ​တောင်မသိ​တော့ဘူး....​ဘယ်တတ်နိုင်မလဲကျွန်​တော်​ကခေါ်လာမိတာကိုး...ခံလိုက်အုန်း​ပေါ့ကွာ...ဂျယ်ရမီ...

    ကျုးလစ်ဘယ်သွားရမလဲမသိတာနှင့်ဦးရဲ့အိမ်မှာပဲ​နေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်....ပြီး​တော့ဦးရဲ့အနားမှာ​နေချင်မိတာလည်းပါတာ​ပေါ့....ဘာလို့လဲဆိုဦးကိုစိတ်၀င်စားမိလို့ပဲ....

"ဦး...မီးဗိုက်ဆာတယ်...."

"ဗိုက်ဆာရင်ပန်းသီးစား​လေ..."

"ဦးအိမ်မှာအသားကင်မရှိဘူးလား..."

"ဟ...vampireအိမ်မှာဘယ်လိုလို့အသားရှိမှာလဲ...အိမ်မှာအသီးအရွက်၊အသီးအနှံနှင့်​သွေးပုလင်း​တွေပဲရှိတယ်..."

ကျွန်​တော်တို့vampire​တွေကအသားစား​လေ့မရှိကြဘူး...လိုအပ်တဲ့​သွေး​သောက်ပြီးအသီးအရွက်နှင့်အသီး​တွေသာစားကြတာ....

"ဟွန့်...အသားကင်ပဲစားချင်တာပါဆို...."

​ပေါက်စကနှုတ်ခမ်း​လေးဆူကာဆိုးနွဲ့​နေ​တော့တယ်....

"​အေးပါကွာ...ချာတိတ်စားချင်တဲ့အသားကင်ခဏ​နေလုပ်​ပေးမယ်.....အခု​တော့အဆာ​​ပြေပန်းသီး​လေးစားလိုက်...လိမ္မာတယ်​နော်..."

"တကယ်​နော်...."

"တကယ်....ကတိ​ပေးတယ်...."

အဲ့ကျမှ​ပေါက်စကပန်းသီးစား​တော့တယ်...ဘယ်လို​ပေါက်စ​လေးမှန်းကိုမသိဘူး...တကယ့်အဆိုး​လေး...

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Chapter-2 coming soon🫧🫧🫧🫧🫧

         🍰🍰authoress-yoon mieno🍰🍰