MM Story Teller

Chapter 20

Viewers 541

Chapters 20

🍱Chapter 20

ထိုအချိန်မှာပဲဈေးဝယ်ရောက်လာသည်။

"ဒီပဲသီးတွေကဘယ်လောက်လဲ"

ဤစကားကလူတစ်စု၏အတွေးများကိုပြန်ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။

ယွီချင်းဇယ်က ခေါင်းခါလိုက်၏။အခု ဒီကြောင်းတွေတွေးဖို့စောပါသေးတယ်လေ...ပိုက်ဆံရှာဖို့ကအရေးကြီးဆုံးပဲ...

၎င်းကိုကြားလျှင် ချန်လဲ့ကအမြန်မော့ကြည့်ပြီးလက်ငါးချောင်းထောင်ပြလိုက်သည်။

"တစ်ကတ်တီကိုငါးပြားလား"

ချန်ဟောက်က ချန်လဲ့ဘေးမှာထိုင်နေသည်။စျေးဝယ်ရောက်လာသည်ကိုမြင်လျှင် ချက်ချင်းပဲ မျက်လုံးများကွေးညွတ်နေအောင်ပြုံးကာ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ ဖြေလိုက်သည်။

"ဟုတ်ပါတယ် စျေးဝယ် ... တစ်ကတ်တီကိုငါးပြားပါ...တစ်ကတ်တီယူမလား...ဒီမနက်မှခူးထားတာဗျ အရမ်းလတ်ဆတ်တယ်"

စျေးဝယ်က အနည်းငယ်ဈေးကြီးသည်ထင်သဖြင့်အင်တင်တင်ဖြစ်နေသည်။သူက သူ့ဘေးကလူကြီး၏ခြင်းတောင်းထဲကပဲသီးများကိုကြည့်လိုက်သည်။

လူလတ်ပိုင်းလူကြီးက ၎င်းကိုမြင်လျှင်ချက်ချင်းဆိုလိုက်သည်။

"ဟေး ဈေးဝယ် ပဲသီးဝယ်ချင်လို့လား...တစ်ကတ်တီမှလေးပြား...အရမ်းကောင်းတဲ့ပဲသီးတွေနော်"

ဈေးဝယ်က တစ်ကတ်တီလေးပြားဟုကြားလျှင် အနားထပ်တစ်လှမ်းကပ်ကာ ခြင်းတောင်းထဲကပဲသီးများကိုကြည့်လိုက်သည်။

လူလတ်ပိုင်းလူကြီး၏ခြင်းတောင်းကပဲသီးများဖြင့်ပြည့်နေသည်။သူက အလုပ်ရှုပ်လွန်း၍ရောင်းချိန်မရ၍ဖြစ်မည်၊အတော်များများက အနည်းငယ်ရင့်နေပြီး ချန်လဲ့၏ပဲသီးများလောက်မလတ်ဆတ်ပေ။

လူလတ်ပိုင်းလူကြီးက စျေးနှိမ့်ပေးပြီး သူများဖောက်သည်ခိုးချင်နေသည်ကိုမြင်လျှင် ချန်ဟောက်ကထိုလူကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

အရှက်မဲ့တယ်...မျက်ကန်း...အခွင့်အရေးသမား...သူများစီးပွားရေးခိုးချင်နေတယ်...

ထို့နောက်ဈေးဝယ်က ဈေးသည်နှစ်ယောက်၏ပဲသီးများကြားမှာ ဘယ်ကြည့်လိုက်ညာကြည့်လိုက်ဖြစ်နေပြီးယှဥ်ကြည့်နေပုံရသည်ကိုမြင်လျှင်သူကပါးစပ်ဟကာ စတင်စည်းရုံးရေးဆင်တော့သည်။

"စျေးဝယ် ပဲသီးတွေကနုရင်ပိုကောင်းတယ်...ပဲသီးကရင့်သွားရင်ခူးဖို့သင်ဖို့ခက်ရုံတင်မကဘူး စားပြီးရင် အမျှဥ်တွေပါဆွဲထုတ်ချင်ဆွဲထုတ်ရမှာ...ဒုက္ခမများဘူးလား...ကျွန်တော့်ပဲသီးတွေကိုကြည့်လိုက် နုဖောက်နေတာ...အမျှင်တောင်ထွက်ခွင့်မရသေးဘူး..."

လူလတ်ပိုင်းလူကြီးက ၎င်းကိုမြင်လျှင်ကမန်းကတမ်းဆိုသည်။

"ဘယ်လိုလုပ်ဒီပဲသီးတွေကရင့်ရမှာလဲ...နည်းနည်းမှမရင့်ဘူး...အသီးကြီးနေတာ...ဈေးဝယ် ငါ့ပဲသီးတွေဘယ်လောက်သိပ်စည်းထားသလဲကြည့်လိုက်...လေးပြားထဲနော်..."

ဈေးဝယ်က ပါးစပ်ထဲကအမျှဥ်ဆွဲထုတ်ရမည့်ပဲသီးများကိုမစားချင်မှန်းသိသာသည်။သူက ချန်ဟောက်၏စကားနားဝင်သွားပြီး လူလတ်ပိုင်းလူကြီး၏စကားကိုနားမထောင်တော့ပေ။သူက ပြန်ဆုတ်ကာ လက်တစ်ဆုပ်စာကုပ်၍ချန်လဲ့ကိုပေးလိုက်သည်။

"ငါ့ကိုလက်တစ်ဆုပ်စာပေးပါ"

ချန်လဲ့က ၎င်းကိုယူပြီး သူ့အတွက်ကျင်လည်ပိူင်နိုင်စွာ ချိန်တွယ်ပေးလိုက်ကာ စုစုပေါင်းကိုပြောလိုက်သည်။

ချန်ဟောက်က ချက်ချင်း အပြုံးတစ်ပွင့်နှင့် ဘာသာပြန်ပေးသည်။

"ရှစ်ပြားကျပါတယ်ဗျ ဈေးဝယ်"

ဈေးဝယ်က ခြင်းပါမလာသည်ကိုမြင်လျှင် ချန်လဲ့က သူ့အတွက်အလျင်အမြန်ကောက်ရိုးနှင့်ချည်ပေးလိုက်သည်။

ဈေးဝယ်က အတော်လေးကျေနပ်သွားပြီးပိုက်ဆံပေးကာ ပဲသီးယူ၍ထွက်သွားသည်။ချန်ဟောက်က ဈေးဝယ်ကို နှုတ်ဆက်ဖို့ရန်မမေ့ပေ။

"စားကုန်သွားရင် ကျွန်တော့်ဆိုင်ပြန်လာဝယ်ဦးနော်ဖောက်သည်ကြီး"

ဈေးဝယ်ထွက်သွားပြီးနောက် ချန်ဟောက်က ပြုံးကာလူလတ်ပိုင်းလူကြီးကိုအထင်အမြင်သေးသောအကြည့်တစ်ချက်ပေးလိုက်သည်။

ဟမ့် စျေးနည်းတော့ရောဘာအသုံးဝင်လဲ...ကျွန်တော့်ပဲသီးတွေက နုတယ်လေ..

လူလတ်ပိုင်းလူကြီးမှာ ဒေါသထွက်လုနီးနီးဖြစ်နေသည်။ဒီကောင်စုတ်လေး လျှာစောင်းထက်ချက်က...　　

ချန်လဲ့က ၎င်းကိုမြင်လျှင် ပြုံးပြီး သူ့ညီပခုံးကိုပုတ်ကာ ရပ်ရန်အချက်ပြလိုက်သည်။သူ တစ်ဖက်လူကိုဆက်မစွချင်ပေ။၎င်းကအဆုံးသတ်ကောင်းလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

ချန်ဟောက်က ယွီချင်းဇယ်ဘက်လှည့်ကာ "ကြည့် ကျွန်တော်တော်တယ်မလား"ဟူသောမျက်နှာပေးလုပ်ပြသည်။

ယွီချင်းဇယ်က မသိမသာလက်မထောင်ပြလိုက်၏။ဒီပါးစပ်က စီးပွားရေးလုပ်ဖို့လက်ဆောင်ရထားတာပဲ...　

ချီးမွှမ်းမှုကိုလက်ခံရရှိပြီးနောက်　ကောင်လေးချန်ဟောက်က ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆက်ရောင်းနေသည်။　

အနောက်ကနေ ဆယ်မိနစ်ခန့်ကြည့်နေပြီးနောက် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်က စီးပွားရေးလုပ်ရာမှာ အလွန်ကျွမ်းကျင်သည်ကိုမြင်ပြီး ယွီချင်းဇယ်စိတ်ချသွားသည်။ထို့ကြောင့် သူထရပ်ပြီးကိုယ့်ကိစ္စကိုယ်လုပ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို သူလမ်းပတ်လျှောက်မည့်အကြောင်းပြောပြီးနောက် ချန်လဲ့တို့ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်အနည်းငယ်စိတ်ပူသွားကြသည်။

"အစ်ကိုကြီးယွီ ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ရမလား...ကျွန်တော်ကစီရင်စုမြို့ကနေရာအများစုကိုရောက်ဖူးတော့အစ်ကိုကြီးယွီကိုလမ်းပြပေးနိုင်တယ်"

"မလိုဘူး...ဒီမှာပဲမင်းအစ်ကိုဟင်းရွက်ကူရောင်းပေးလိုက်ပါ...ငါညနေခင်းထိပြန်လာနိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး...ရောင်းပြီးရင်ငါ့ကိုစောင့်စရာမလိုဘူး...ပြန်နှင့်လိုက်"

ဟင်းရွက်ဈေးကပုံမှန်ဆိုလျှင် နေ့လယ်လောက်ဆို သိမ်းပြီဖြစ်သည်။

"အာ...ညနေကျ ပြန်တတ်ပါ့မလား"

ယွီချင်းဇယ်ကပြုံးလိုက်သည်။

"ပြန်တတ်ပါတယ် စိတ်မပူနဲ့"

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်၏စိတ်ပူနေသောအကြည့်များအောက်မှာ ယွီချင်းဇယ် ထွက်လာခဲ့သည်။

သူက အရင်ဆုံး ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဈေးကိုပတ်ကြည့်ပြီး လျှောက်ပတ်ပြီးမေးခွန်းများမေးကာ ဤနေရာကအခင်းအကျင်းပုံစံ၊အစားအသောက်စျေးနှုန်းများစသည်တို့နှင့်ရင်းနှီးအောင်လုပ်သည်။ထို့နောက် သူမုန့်သည်တစ်ယောက်နားကဖြတ်အသွားမှာ တချို့လောက်ဝယ်ပြီးမြည်းစမ်းကြည့်သည်။အရသာကအဆင်ပြေသည်ဟုထင်သဖြင့် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ဗိုက်ဖြည့်ရအောင် တချို့ဝယ်ခဲ့သည်။

ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဈေးကိုလည်ပတ်ပြီးနောက် သူစျေးထဲမှထွက်လာကာ လမ်းမများတလျှောက်လျှောက်ပြီး မေးခွန်းများ မေးမြန်းကာ မှတ်စုများရေးသည်။

နောက်ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ ယွီချင်းဇယ် နေ့တိုင်း စောစောထွက်ပြီးနောက်ကျမှပြန်လာခဲ့သည်။စီရင်စုမြို့တစ်ခုလုံးကိုသူနှံ့အောင်လျှောက်ပြီးနောက် နောက်ထပ်လုပ်ရမည့်လုပ်ငန်းကိုသူဆုံးဖြတ်လိုက်နိုင်သည်။

***

ညနေတွင် ယွီချင်းဇယ် အိတ်ကြီးတစ်အိတ်နှင့်မြို့ကပြန်လာသည်။ခြံဝင်းထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ သူက စပါးထောင်းနေသောချန်လဲ့ကိုပြောလိုက်သည်။

"လဲ့ကောအာ ဒီညထမင်းချက်စရာမလိုဘူးနော်...ငါခေါက်ဆွဲလုပ်လိုက်မယ်"

လေးငါးရက်ခန့်စုံစမ်းပြီးနောက် လက်ရှိနွေလယ်ခေါင်ရာသီဥနှင့်စီရင်စုမြို့ရှိအခြေအနေနှင့်၊သူ၏ရှိနေသောအရင်းအနှီးများအရ ပထမဆုံးလမ်းဘေးးအစားအစာဆိုင်အနေဖြင့် လျန်ဖိ(ဂျယ်လီခေါက်ဆွဲအေး)နှင့်လျန်မြန့်(ခေါက်ဆွဲအေး)လုပ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ယနေ့ညတွင် ၎င်းကိုအရင်ဆုံးလုပ်ကြည့်ပြီး ချန်လဲ့တို့မိသားစုဆီက စားသုံးသူတုံ့ပြန်ချက်ကိုကြည့်ရမည်။

ယွီချင်းဇယ်၏အသံကိုကြားလျှင် သဲလင်ဗန်းပေါ်မှာစာရေးနေသောချန်ဟောက်ကပြေးလာသည်။

"အစ်ကိုကြီးယွီ ဒီနေ့ပြန်လာတာစောတယ်နော်...ဘာတွေဝယ်လာတာလဲ အိတ်အကြီးကြီးနဲ့"

ဤရက်ပိုင်းမှာ ယွီချင်းဇယ်က မမှောင်မချင်းပြန်မလာပေ။ယနေ့တွင် ဤအချိန်မှာပြန်လာသည်ကိုမြင်ရသော် ချန်ဟောက်အလွန်ပျော်နေသည်။ညစာကို ယွီချင်းဇယ်၏လက်ရာသူစားရတော့ပေမည်။

လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က ယွီချင်းဇယ်ကနောက်ကျမှပြန်လာခဲ့သဖြင့် ထမင်းဟင်းချက်သူကချန်လဲ့ဖြစ်၏။ချန်လဲ့က စမ်းကြည့်ရန်စိတ်အားထက်သန်နေပြီးအင်္ကျီလက်များကိုလိပ်တင်ကာ ဟင်းလျာအသစ်များစတင်ချက်ပြုတ်ပါတော့သည်။

သို့ရာတွင် သူကယွီချင်းဇယ်ဆီက ရက်အနည်းငယ်ခန့်သင်ထားသည့်တိုင် အချက်အပြုတ်ပညာဆိုသည်က တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်ကြည့်ရုံနှင့်တိုးတက်နိုင်သည့်အရာမဟုတ်ပေ။ဆက်တိုက်လေ့ကျင့်ပေးပြီး လက်တွေ့အတွေ့အကြုံယူရန်လိုအပ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ဤရက်ပိုင်းမှာ ချန်ဟောက် တို့တတွေ စမ်းသပ်ထုတ်ကုန်များကိုမကြာခဏစားနေရသည်။ချန်ဟောက်ထိုအရသာများကိုပြန်ပင်မတွေးချင်ပေ။အဆုံးမှာ အကုန်လုံးပဲသီးချဥ်၊သခွားသီချဥ်ဖတ်နှင့်ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကိုပဲမှီခိုနေရသည်မဟုတ်ပါလော။

အရသာရှိသည်ဟုနှစ်သိမ့်ပေးကြသည့်

သူ့အဘိုးနှင့်သူ့ညီကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် ချန်လဲ့သေချာပေါက်ပြစ်တင်ဝေဖန်ခံရပြိး သူ၏စားဖိုမှူးတစ်ယောက်အဖြစ်ခရီးလမ်းကို သံသယဖြစ်မိနေမှာဖြစ်သည်။

ယခု ယွီချင်းဇယ် ဤမျှစောစောပြန်လာသည်ကိုတွေ့သည့်အခါ ချန်ဟောက်မည်သို့မပျော်ဘဲနေမည်နည်း။ပျော်လွန်း၍ သူ့မှာငိုမိလုမတတ်။

"အထဲမှာ ညနေခေါက်ဆွဲလုပ်ဖို့ ဂျုံမှုန့်နဲ့ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တွေပါတယ်"

ယွီချင်းဇယ်က အိတ်ကြီးတစ်လုံးကို မီးဖိုချောင်ထဲသယ်လာပြီး အိတ်ကိုစားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ဤဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကိုဝယ်ရန်အတွက် သူ့မှာနေရာပေါင်းစုံကိုပြေးလွှားခဲ့ရသည်။ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တချို့ကိုဆိုလျှင် ဆေးဆိုင်မှဝယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ချန်လဲ့က သူ့နောက်ကနေလိုက်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာပြီး စားပွဲပေါ်က ပစ္စည်းများကို အတော်လေးစိတ်ဝင်စားနေသည်။၎င်းတို့ထဲကတချို့က ဟင်းချက်ရာမှာသုံးသည့်ပစ္စည်းများမဟုတ်ပေ။

လက်ဆေးပြီးနောက် ယွီချင်းဇယ်က အရင်ဆုံး ချင်း(ဂျင်း)ခပ်ငယ်ငယ်တစ်ပိုင်း၊လေးညှင်းပွင့်တချို့၊ငရုတ်ကောင်းစေ့များကို ရေးဆေးပြီးအခြောက်ခံလိုက်သည်။၎င်းနောက် ဂျုံနယ်သည်။

သင့်တော်သောဂျုံမှုန့်ပမာဏကို ဇလုံထဲထည့်ပြီး ဆားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ရေသန့်လောင်းထည့်လိုက်သည်။တူတစ်စုံကို သုံး၍ သူ၎င်းကို နှံ့အောင်မွှေသည်။ပြီးလျှင် ၎င်းကို မုန့်သားညက်သည်အထိ နယ်ပြီး အဝတ်စိုတစ်ခုနှင့်အုပ်ကာ ထားလိုက်သည်။

ထို့နောက် ယွီချင်းဇယ်က ချန်လဲ့ကိုမီးမွှေးခိုင်းလိုက်ပြီး ငရုတ်ဆီစလုပ်သည်။

ဒယ်အိုးကိုအပူးပေးပြီးဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆီလောင်းထည့်သည်။ဆီ၏အပူအချိန်က 70%ကနေ80%အတွင်းရောက်လာချိန်မှာ လှီးထားသောချင်းများနှင့်ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်မျိုးစုံကိုထည့်သည်။ချင်းများအဝါရောင်သန်းလာချိန်မှာ ၎င်းတို့ကိုခပ်ပြီး တခြားဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များအနံ့မွှေးလာသည်အထိအပူချိန်နိမ့်နိမ့်နှင့်တည်ထားသည်။

ထို့နောက် ဒယ်အိုးကိုချပြီး အအေးခံထားသည်။ဆီမျက်နှာပြင်ငြိမ်သွားပြီဆိုသည့်အခါမှ ငရုတ်သီးမှုန့်၊နှမ်းဖြူနှင့်မြေပဲအနည်းငယ်ကို ဒယ်အိုးထဲထည့်ပြီး နှံ့အောင်မွှေသည်။နောက်ဆုံးမှာ ၎င်းကိုမီးဖိုပေါ်ပြန်တင်ပြီး ဆားအနည်းငယ်ထည့်ပြီးနောက် မီးအေးအေးနှင် ငရုတ်ဆီ၏အရောင်နီရဲရဲဖြစ်လာသည်အထိတည်ထားသည်။

ငရုတ်ဆီကျက်သွားပြီးနောက် ၎င်းကိုအအေးခံပြီး နောက်ပိုင်းအသုံးပြုရန်အတွက်ပန်းကန်တစ်လုံးထဲထည့်ထားလိုက်သည်။ထို့နောက်မှာ ယွီချင်းဇယ် ချင်းနှင့်ကြက်သွန်ဖြူကို နုတ်နုတ်စင်းကာ ပန်းကန်တစ်လုံးထဲထည့်သည်။ပဲငံပြာရည်၊ရှာလကာရည်နှင့်ငရုတ်ကောင်းအနည်းငယ်ထည့်ကာ ဆော့စ်လုပ်သည်။သည်မှာ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များများစားစားမရှိသဖြင့် ရှိသည်နှင့်ပဲလုပ်ရသည်။　

ဤအချိန်မှာ မုန့်သားကလည်းပွနေပြီဖြစ်သည်။

ယွီချင်းဇယ်က မုန့်သားကိုဆက်နယ်နေပြီး တခြားတစ်ဖက်တွင် ချန်လဲ့ကို ရေနွေးအိုးတည်ခိုင်းလိုက်သည်။

ရေဆူလာချိန်တွင် ယွီချင်းဇယ် စပြီးခေါက်ဆွဲဆွဲတော့သည်။ခေါက်ဆွဲကိုပြုတ်ပြီးနောက် ရေအေးနှင့်ဆေးကာ ပန်းလုံးကြီးတစ်လုံးထဲထည့်လိုက်သည်။ထို့နောက် သခွားမျှင်များ၊ပဲသီးချဥ်၊စင်းထားသောနွေကြက်သွန်တို့ထည့်ကာ ငရုတ်ဆီနှင့်ဆော့စ်လောင်းထည့်ပြီး နှံ့အောင်မွှေလိုက်လျှင် ခေါက်ဆွဲအေးရပြီဖြစ်သည်။

ခေါက်ဆွဲအေးလေးပွဲပြင်ပြီးနောက်ယွီချင်းဇယ်က ဆိုလိုက်သည်။

"ဒါက ခေါက်ဆွဲအေး... စားကြည့်...ဘယ်လိုနေလဲ"

အရင်ဆုံးစသူက ချန်ဟောက်ဖြစ်ပေသည်။

လက်လုပ်ခေါက်ဆွဲများက မွှေးပြီး နူးညံ့ပေမဲ့ ပျော့ပြဲမနေပေ။ဆော့စ်က ချဥ်ငန်ငန်လေးဖြစ်ကာ ငရုတ်ဆီက မွှေးရနံ့နှင့်အရောင်ကိုဖြည့်စွမ်းပေးပြီး စားချင်စိတ်ကိုနှိုးဆွပေးလေသည်။အနှီလေးလေးပင်ပင်အရသာထဲကိုမှ ပဲသီးချဥ်နှင့်သခွားသီးများက ပေါ့ပါး လန်းဆန်းသောအရသာကိုယူဆောင်လာပေးပြီး အအီပြေကာ စားချင့်စဖွယ်ဖြစ်စေသည်။

ယခုလို နွေပူပူမှာ ချဥ်စပ်စပ်နှင့်ခံတွင်မြိန်ပြီး လန်းဆန်းပေါ့ပါးသောခေါက်ဆွဲအေးတစ်ပန်းကန်ကိုစားကသည်က တကယ်ကိုအကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုပါပင်။

"ကောင်းလိုက်တာ"

ချန်ဟောက်က တစ်လုတ်စားပြီးနောက် စကားနှစ်လုံးသာဆိုလာပြီး ဘာမှဆက်မှတ်ချက်မပြုဘဲ ခေါင်းငုံ့၍သာလွေးနေတော့သည်။

🍱