Extra 3

#ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

#extra 3; ဘဝတွင်အနိုင်ရသူ - ချွမ်း

အော်တစ်ဇင်ကုသနည်းက ဆေးဘက်ဆိုင်ရာနယ်ပယ်တွင် အမြဲတမ်းခက်ခဲသောပြဿနာတစ်ခုဖြစ်ပြီး အထီးကျန်ဆန်သောလူအများစုက ၎င်းတို့၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်း ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ပေါင်းစည်း၍မရပါ၊ အထူးသဖြင့် ကံကောင်းသူအနည်းငယ်မျှသာ သာမန်လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် အထီးကျန်စိတ်ဝေဒနာရှင်များ ရှင်သန်နေထိုင်နည်းကို သင်ယူနိုင်သည်။ 

ထို အော်တစ်ဇင် လူအနည်းငယ်တွင် ပညာရှင် ရောဂါသည်က အနည်းငယ်သာရှိသည်။ ခြွင်းချက်မရှိ ဤအမျိုးအစားရှိ အော်တစ်ဇင်လူနည်းစုသည် လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်းသို့ ၎င်းတို့၏ အလွန်ထက်မြက်သော ဦးနှောက်များကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်နယ်ပယ်တွင် အလွန်ကောင်းမွန်လာပါလိမ့်မည်။

၎င်းတို့က ထူးချွန်သော ဂီတပညာရှင်များ၊ တီးဝိုင်းခေါင်းဆောင်များ၊ သိပ္ပံပညာရှင်များ၊ ဆရာဝန်များ၊ သို့မဟုတ် အခြားသော လုပ်ငန်းများတွင် ခေါင်းဆောင်များ ဖြစ်လာနိုင်သည်။

လွန်ခဲ့သောတစ်လက ပါမောက္ခ ဖန်က World Association for Autism Research မှ စီစဉ်ကျင်းပသည့် အော်တစ်ဇင်ဆိုင်ရာ ဆွေးနွေးပွဲ ဖိတ်ကြားချက်တစ်ခု လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ နှစ်စဉ်ရရှိသော နှီးနှောဖလှယ်ပွဲ၌ အံ့သြစရာတစ်စုံတစ်ရာမရှိသော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် အသင်းအဖွဲ့က တိုးတက်ကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။ နှီးနှောဖလှယ်ပွဲကို တက်ရောက်ခဲ့သော ပါမောက္ခတိုင်းက ၎င်းတို့ ကုသပြီး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာခဲ့သည့် အော်တစ်ဇင် တစ်ဦးကို ပါဝင်ဆောင်ရွက်နိုင်ရန် ခေါ်ဆောင်လာရမည်ဖြစ်သည်။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဆယ်စုနှစ်များစွာက သူ့ကိုယ်ပိုင်မှတ်တမ်းများကို လှန်လှော်ခဲ့ပြီး ထူထပ်သော ဆေးမှတ်တမ်းများကို ဖြတ်ကျော်ကာ ၎င်းအကြောင်းကို စဉ်းစားပြီးနောက်တွင် ပိုင်ချွမ်းသာလျှင် ဤတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နိုင်ကြောင်း ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ဒီကလေးက သူလက်ထပ်ပြီးကတည်းက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ပိုကောင်းလာသည်။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာပြီးနောက်မှာတော့ သူ့ကို လျစ်လျူရှုပြီး စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြံဉာဏ်ကို တစ်လတစ်ကြိမ် လာဖို့တောင် ငြင်းဆိုခဲ့ပါသည်။

သူ့ကိုသာ တိုက်ရိုက်မေးရင် သဘောမတူမှာ သေချာသည်။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ခဏလောက်စဉ်းစားပြီး မုရှောင်ယကို အကူအညီတောင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ပိုင်ချွမ်းနဲ့ ယှဉ်ရင် မုရှောင်ယက သူ့စကားကို နားထောင်တာ ပိုကောင်းတယ်၊ ဒီနှီးနှောဖလှယ်ပွဲက အထီးကျန်ဆန်တဲ့လူတွေကို ပိုကူညီဖို့လို့ သူမကြားတာနဲ့ ချက်ချင်းကတိပေးလာသည်။ မျက်ဖြူဝံပုလွေ ပိုင်ချွမ်းလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုယ်သူ တိုးတက်မှု အများကြီး ရပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ သူ့ကိုယ်သူ နည်းနည်းလေးတောင် ဂရုမစိုက်ဘူး။

...

လေဆိပ်၏ VIP စောင့်ဆိုင်းခန်းတွင် ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဝင်ပေါက်ကို မကြာခဏ ကြည့်နေသည်။ သူ လေယာဉ်ပေါ်တက်ခါနီးမှာ ပိုင်ချွမ်းနဲ့ မုရှောင်ယကို ဘာလို့ မတွေ့ရတာလဲ။

စိုးရိမ်နေတုန်းမှာပဲ အဝါရောင်ရှပ်အင်္ကျီဝတ်ထားတဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်ဟာ လေပြင်းတိုက်သလို ပြတင်းပေါက်ကနေ ရုတ်တရက် ပြေးဝင်လာပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ဘူဖေးစားပွဲအောက်မှာ ပြေးဝင်ပုန်းနေခဲ့သည်။

ဒါက…

"ထွက်လာ။"

ဟုတ်ပါတယ်၊ အဲဒါက ပိုင် မိသားစု အုပ်စုငယ်လေးပါ။ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ပိုင်ချွမ်း လိုက်ဖမ်းနေတာတွေ့တော့ နှုတ်ဆက်ချင်လာသည်။

"မလိုချင်ဘူး။ အဝတ်လဲမလဲချင်ဘူး။ " သူ့အဖေရဲ့ ရိုးရှင်းတိကျတဲ့ စကားတွေနဲ့ ယှဉ်ရင် ပိုင် မိသားစု ဖက်ထုပ်လေးရဲ့ အပြောအဆိုက မြန်ဆန်ပြီး စိတ်တိုနေပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကလေးဆန်ပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ အသံက လူတွေကို စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်စေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

"မင်း အရမ်းညစ်ပတ်တာပဲ" သူ့သား ထမင်းစားပွဲအောက်မှာ ပုန်းနေတာကို မြင်တော့ ပိုင်ချွမ်းက ကောင်လေးကို ဇလုံထဲကို သယ်သွားပြီး သန့်စင်ဆေးကြောဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ဤကလေးက အလွန်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသည်၊ သူ ငယ်စဉ်က မြေကြီးပေါ် တံတွေးထွေးတယ် ကြီးပြင်းလာသောအခါ မြေကြီးပေါ်တွင် လူးလိမ့်နေသည်။

"အဝတ်အစား မလဲချင်ဘူး ဒီ bumblebee လေးဝတ်ချင်တယ်"

“လဲမယ်”

"မလဲဘူး။"

သားအဖနှစ်ယောက်က ရုပ်ရည်ချောမောပြီး ကလေးဆန်စွာ စကားများရန်ဖြစ်နေကြသော်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများက စိတ်မရှည်မဖြစ်ရုံမက စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေကြသည်။

"အဲဒါ... ရှောင်ချွမ်း ဘာဖြစ်တာလဲ။ " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် နှောက်ယှက်ရန် အခွင့်အရေးကို ရှာဖွေရဖို့ အချိန်အတော်ကြာခဲ့သည်။

"သူ့အဝတ်အစားတွေ ပျက်စီးနေပြီ၊ သူလဲရမယ်" ပိုင်ချွမ်းက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ကို ကြည့်ပြီး ရှင်းသြည်။

ဒီအဝတ်အစားတွေက ဘယ်လို ပျက်စီးသွားတာမျိုးကို ခေါ်တာလဲ။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က စိတ်ရှုပ်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင် မုရှောင်ယက အတွင်းထဲ ပြေးဝင်လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်နေသော သားအဖကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ကို ဆောလျင်စွာ နှုတ်ဆက်ပြီး သူမသားကို ချော့လိုက်သည်။ “ပေါင်ပေ့ ထွက်လာခဲ့”

"အဝတ်အစား မလဲချင်ဘူး" ပိုင် မိသားစု ဖက်ထုပ်လေးက ဒီတစ်ခါတော့ တော်တော်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည်။

"ဒါဆို သားလဲစရာ မလိုဘူး" မုရှောင်ယက ချော့လိုက်သည်။

"တကယ်လား။"

“တကယ်” သူ့အမေရဲ့ အာမခံချက်ကြောင့် ပိုင်ဖက်ထုပ်လေးက ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ ချက်ချင်းထွက်လာခဲ့သည်။ သူ့ အဖေက စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ပေမဲ့ သူ့အမေပြောတာကို နားထောင်သည်။

မုရှောင်ယ ကတိပေးပြီးတာနဲ့ ပိုင်ချွမ်းက စိတ်မချမ်းသာဖြစ်သွားသည်။ သူ့မိန်းမ မတ်တတ်ထရပ်လာတဲ့အထိစောင့်ပြီး ပြောလာသည်။ “မင်း သူ့ကို ကူညီနေတာလား။” 

"... ကျွန်မ ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး" မုရှောင်ယ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"သူ့အဝတ်အစား လဲမဝတ်ထားဘူး။ ကိုယ်အဆင်မပြေသလို ခံစားရတယ် " ပိုင်ချွမ်းက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

ဒါ... သူမ ဘယ်လို ပြင်ရမလဲ။ အကျပ်ရိုက်စရာတစ်ခုပဲ။ မူလက ကူညီလိုသော ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က တိတ်တဆိတ် နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ သက်ပြင်းချရင်း တွေးမိလိုက်သည်။ ' မုရှောင်ယ အတွက် တကယ်ကို ခက်ခဲတယ် '

"ကျွန်မလည်း ရှင့်ကို စိတ်မသက်မသာ မခံစားစေချင်ပါဘူး " မုရှောင်ယက သားဖြစ်သူ၏ တွားသွားခြင်းကို စောင့်ဆိုင်းနေပြီး ညစ်ပတ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကို ပွတ်သပ်ကာ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်နှင့် ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် ဘေးသို့ ထွက်ခွာသွားကာ "ဒီအဝတ်အစားကို ဝတ်မှရမှာလား။"

“အင်း” ပိုင် ဖက်ထုပ်လေးက သေချာသလို ကြည့်လာသည်။

"ဒီအင်္ကျီလက် အပေါက်ကြောင့် ရှင်အဆင်မပြေဘူးလား။"

“အင်း” ပိုင်ချွမ်းလည်း တင်းမာစွာ ပြန်ကြည့်နေသည်။

“ကောင်းပြီ” မုရှောင်ယက ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မှ ဓားတစ်ချောင်းကို ယူလိုက်ပြီး အင်္ကျီလက်ကို ဆွဲလိုက်ကာ ဓားဖြင့် ထိုးလိုက်သည်။ စုတ်ပြဲသံနှင့်အတူ အင်္ကျီလက်မှာ အပေါက်ကြီး အပေါက်ငယ်များဖြင့် ပြည့်နှက်သွားသည်။ 

နည်းနည်းပိုကြီးသွားပုံရသည်။ မုရှောင်ယက သူမသား ရှပ်အင်္ကျီ၏ အခြားအင်္ကျီလက်ကို ဆွဲလိုက်ကာ မူလဆန်စေ့အရွယ်မျှသာရှိသော အပေါက်ကို ဖြတ်လိုက်သည်။

အင်း အချိုးညီတယ်။

သူမက ပိုင်ချွမ်းကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ "အဆင်မပြေသလို ခံစားရသေးလား။"

ပိုင်ချွမ်းက ခေါင်းခါလာသည်။

ခင်ပွန်းဖြစ်သူထံမှ အပြုသဘောဆောင်သော တုံ့ပြန်မှုကို ရရှိပြီးနောက် သားဖြစ်သူကို “ဒါကို ဝတ်ချင်သေးလား” လို့ မေးခဲ့သည်။

"ဝတ်မယ်။"

သူတို့အားလုံး ပျော်ရွှင်နေတာကြောင့် မုရှောင်ယက ဓားကို ပြန်ချထားလိုက်သည်။

အရမ်းအစွမ်းထက်တာပဲ။ ဒီလို ရိုးရှင်းပြီး ရိုင်းစိုင်းသောနည်းလမ်းက အလွန်ထိရောက်ပြီး ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို မျက်မြင်တွေ့ခဲ့သည့် ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က မုရှောင်ယကို ပိုသဘောကျသွားသည်။

မုရှောင်ယက လေယာဉ်ပေါ်တက်ရမည့်အချိန်ကို ရုပ်သံလွှင့်မကြေငြာမီတွင် သူမက မိသားစုအတွင်း ရန်ပွဲအနည်းငယ်ကို ဖြေရှင်းခဲ့သည်။ မုရှောင်ယက သူ့သားလက်ကိုဆွဲရင်း လမ်းလျှောက်သွားသော်လည်း သူမခြေလှမ်းနှစ်လှမ်းမလှမ်းရသေးခင်တွင် သူမလက်တစ်ဖက်ကို ပိုင်ချွမ်းက ဆုပ်ကိုင်လာသည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ သူမက ခရီးဆောင်အိတ်အားလုံးကို စောစောစီးစီး စစ်ဆေးပြီးဖြစ်သည်။

=

လေယာဉ်က ချောမွေ့စွာ ဆင်းသက်ခဲ့ပြီး ရှစ်နာရီကြာပြီးနောက် H နိုင်ငံကို ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ တစ်နေကုန် အနားယူပြီးနောက်မှာ ပိုင်ချွမ်းက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်နဲ့ နှီးနှောဖလှယ်ပွဲကို သွားခဲ့ရသည်။ ဆွေးနွေးပွဲကို ပိုင်ချွမ်းက ရာနှုန်းပြည့် မလိုလားပေမယ့် မုရှောင်ယကို ကြိုပြီး ကတိပေးခဲ့တာမို့ ပါမောက္ခ ဖန်နဲ့ ဆွေးနွေးပွဲကိုသွားသည့်လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ကြည့်ကောင်းနေစေရန် မနှမြောခဲ့ပေ။ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က အေးအေးဆေးဆေး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရှိပြီး ပိုင်ချွမ်းက အဆင်မပြေသော်လည်း သူ့ကတိများကို အလေးအနက်ထားပြီး တာဝန်ယူကာ ပြီးသွားသည်အထိ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

နှီးနှောဖလှယ်ပွဲ၏ လုပ်ငန်းစဉ်က အလွန်ရိုးရှင်းပြီး နံနက်ပိုင်းတွင် ပညာရပ်ဆိုင်ရာ ဆွေးနွေးမှုနှင့် နေ့ခင်းပိုင်းတွင် အကျဉ်းချုပ် လေ့လာခြင်းဖြစ်သော်လည်း မွန်းလွဲပိုင်းမှ လေ့လာကြည့်ရှု့မှုက ဤဆွေးနွေးပွဲတွင် အဓိကဖြစ်သည်။

ဘာကို စောင့်ကြည့်ရမလဲ။ အဲဒီပါမောက္ခတွေက သူတို့ခေါ်လာတဲ့ အော်တစ်ဇင်လူတွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဘယ်လိုဆက်သွယ်ကြမလဲဆိုတာ စောင့်ကြည့်ချင်ကြသည်။

သူတို့က အော်တစ်ဇင်တွေရဲ့ အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုမှ သုတေသနလမ်းညွှန်ချက်အသစ်များကို ရှာဖွေလိုကြပြီး ၎င်းတို့ကြားတွင် အထူးဆက်သွယ်ရေးစွမ်းရည်ရှိမရှိကို သိချင်တာကြောင့် နေ့လည်စာစားပြီးနောက်တွင် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ အော်တစ်ဇင်လူဒါဇင်ပေါင်းများစွာကို လှုပ်ရှားမှုခန်းထဲတွင် ထားခဲ့သည်။ လှုပ်ရှားမှုအခန်းကို ဘိလိယက်ခုံများ၊ စားပွဲတင်တင်းနစ်များနှင့် စားပွဲတင်ဂိမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ကြိုတင်စီစဉ်ထားသည်။

သို့သော် ထိုဒါဇင်များစွာသောလူများအတွင်းတွင် မည်သူမျှ ဂိမ်းမကစားချင်ပုံရသည်မှာ သနားစရာပင်။

သူတို့မှာ တခြားနည်းလမ်းမရှိဘူး၊ အဲဒီပါမောက္ခတွေက ဆက်သွယ်မှုတစ်ခုခုရနိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပြီး ဘေးက အခန်းဆီကိုသာ ပြေးသွားနိုင်သည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် ပညာရပ်နဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ ဗဟုသုတ တွေ အကြောင်း မပြောခိုင်းတော့တဲ့ အကြောင်းရင်း ကတော့ ကျွမ်းကျင်မှုအကြောင်းပြောရင် လူက တစ်နေ့ခင်းလုံး စကားပြောနိုင်မှာစိုးလို့ ဖြစ်နိုင်သည်။ ပညာရပ်ဆိုင်ရာ ဆွေးနွေးပွဲတစ်ခု ဖြစ်လာမှာပါ။ ထို့အပြင် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အသိပညာက လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ရန် မကူညီနိုင်ပေ။

ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ဗဟုသုတအကြောင်း မပြောနိုင်ရင် ဘာအကြောင်း ပြောရမလဲ။ အော်တစ်ဇင် ရှိသူတွေဟာ အရမ်းစိတ်ဆင်းရဲလာကြသည်။ ယခုအချိန်တွင် ပညာရေးလုပ်ငန်းတွင် ပါဝင်လုပ်ကိုင်နေသော အထီးကျန်တစ်ဦးဖြစ်သူက “ပုံမှန်အခြေအနေမှာ လူတွေပြောလေ့ရှိတဲ့ အကြောင်းအရာတွေ၊ ဒါမှမဟုတ် ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့ဆုံတဲ့အခါမျိုးမှာ ကျွန်တော်ပြင်ဆင်ထားပါတယ်။ ငါတို့ တစ်ခုပြီးတစ်ခု စမ်းကြည့်မယ်"

လူတိုင်း လိုက်နာရန် ဦးတည်ချက်မရှိသောကြောင့် ခေါင်းညိတ် သဘောတူကြသည်။

"ပထမတစ်ခုက ဒီနေ့ရာသီဥတု"

"နေသာမှ တိမ်အသင့်အတင့်၊ အဆင့် ၃-၄ မှာ လေအား၊ အပူချိန် ၂၆-၂၈ ဒီဂရီ၊ လေထုအရည်အသွေးကောင်း၊ ခရီးသွားရန် သင့်တော်တယ်" ဆရာဝန်တစ်ဦးက မိုးလေဝသခန့်မှန်းချက်ကို ရွတ်ဆိုသကဲ့သို့ ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။

အားလုံးကြားသောအခါတွင် ထည့်ပြောစရာမရှိသဖြင့် နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

"ဒုတိယမေးခွန်း၊ ဒီနေ့ ဘာစားခဲ့လဲ"

"အာလူးကြော်၊ ဟမ်ဘာဂါ၊ ပြောင်းဖူးမှုန့်"

"စပါကတီ , နို့...”

ခဏကြာတော့ နေ့လည်စာ ဘူဖေးမီနူးကို အခြေခံအားဖြင့် အားလုံးရွတ်ပြီးသွားသည်။

"တတိယမေးခွန်းက မင်းဘယ်တုန်းက စပြီး ချစ်ခဲ့တာလဲ"

“အသက် ၂၀”

"၁၆ နှစ်"

"၇နှစ်"

ဘာ။ လူတိုင်းမျက်လုံးတွေက စုစည်း၍ ကြည့်လိုက်ရာ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် “ခုနစ်နှစ်သားကလေးက ဘယ်လို ချစ်ရမှန်းမသိဘူး” ဟု သံသယဝင်မိပါသည်။

"မှန်ပါတယ်၊ သူတို့ရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ ဇီဝကမ္မဗေဒက မရင့်ကျက်သေးပါဘူး"

"မင်းတို့တွေ ချစ်ဖို့ နောက်ကျနေပြီ မင်း ငါ့ကို ဘာလို့ မေးတာလဲ။" ပိုင်ချွမ်းက မကြည်သလိုကြည့်လိုက်သည်။ သူ မုရှောင်ယကို စပြီး ကြိုက်လာတုန်းက အသက် ခုနစ်နှစ်မှာ။ ဘာလဲ။ ဘယ်သူ ကွန်ပလိန်းတက်ချင်တာလဲ။

ကိုယ်တိုင်လည်း မကြုံဖူးသလို ဘယ်သူမှလည်း ပြောပိုင်ခွင့်မရှိတာမို့ ပွင့်လင်းမြင်သာစွာ လက်ခံလိုက်ကြသည်။

“ဒီမေးခွန်းကို အကျယ်ချဲ့လို့ရတယ်။” စကားဝိုင်း၏ခေါင်းဆောင်က ဆက်လက်၍ “အချစ်ဦးဆက်ဆံရေးနဲ့ လမ်းခွဲတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ အကြောင်းရင်းကို ရှင်းပြပါ"

“တစ်လ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူမက အော်တစ်ဇင်လူတစ်ယောက်နဲ့ ချစ်မိသွားတဲ့ ခံစားချက်ကို စမ်းကြည့်ချင်တာကြောင့်၊ အဲဒီအချိန်မှာ နမ်းပေမယ့် အိပ်ရာမဝင်ဘူး”

“နှစ်လ စိတ်ခံစားချက်တွေကို ထိန်းချုပ်ဖို့ ချောကလက်ကို နေ့တိုင်းစားတာကြောင့်ပါ။ သူမပြောတာက အိပ်ရာဝင်ချိန်ကလွဲလို့ ကျွန်တော်နဲ့အတူရှိနေရတာက သူငယ်တန်းကလေးတွေကို ပြုစုရသလိုပဲတဲ့”

"ငါတို့မခွဲဘူး" ပိုင်ချွမ်း ရဲ့ အဖြေက တခြားသူတွေနဲ့ မတူပြန်ဘူး။

"ခုနစ်နှစ်ကနေ အခုအချိန်အထိလား။" တစ်ယောက်ယောက်က မေးခွန်းထုတ်လာသည်။

“ဟုတ်တယ် ” ပိုင်ချွမ်းက ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိသည်။

"မင်းဘယ်လိုသက်သေပြမလဲ။" လူတိုင်းမေးသည်။

ပိုင်ချွမ်းက သူ့ဘယ်လက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး "မင်္ဂလာလက်စွပ်၊ MOLO စိတ်ကြိုက်ပုံစံ၊ နံပါတ် 0898၊ စစ်ဆေးလို့ရတယ် " ဟု မေးသောလူရှေ့တွင် တည့်မတ်ပေးသည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က သူတို့ဖုန်းကို တိတ်တဆိတ် ထုတ်ယူလိုက်ပြီး စစ်ဆေးပြီးနောက် "မှန်တယ်၊ သူတို့ရဲ့ အတွင်းစာရင်းကို ကျွန်တော်ဖတ်ပြီးပြီ သူတို့မှာ ပိုင်ချွမ်း နာမည်ပါပါတယ်။ အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်ရှိပြီ” အတွင်းစာရင်းကို သူမြင်ပုံနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ အားလုံးက နှုတ်ဆိတ်နေကြသည်။

နောက်ဆုံးတွင် လူအုပ်ကြီးက ဤမေးခွန်းကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။

"နောက်မေးခွန်းတစ်ခုမေးမယ် မင်းလက်ထပ်ထားလား။"

“ဟင့်အင်း”

“ဟင့်အင်း”

“အင်း။”

လူတိုင်း; မင်္ဂလာလက်စွပ်ကို ငါတို့မြင်တယ်၊ မင်းဖြေစရာ မလိုဘူး။

ပိုင်ချွမ်း ;ငါ့မှာ OCD ရှိတယ်ဆိုတော့ ဖြေရမှာ။

"မင်းမှာ ကလေးရှိလား။"

နိုင်ငံခြားသားများသည် တရုတ်ကဲ့သို့ ရှေးရိုးစွဲမရှိကြသလို ဤအော်တစ်ဇင်အုပ်စုတွင် အိမ်ထောင်မရှိကြသော်လည်း ထက်ဝက်နီးပါးမှာ ကလေးရှိနေပြီဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏သားသမီးများက အခြေခံအားဖြင့် မိခင်နှင့်အတူနေထိုင်ကြပြီး ၎င်း၏ကလေးနှင့်အတူ နေထိုင်သူက ပိုင်ချွမ်းသာဖြစ်သည်။

"ကလေးတွေက ရိုးရှင်းစွာပဲ ဘေးအန္တရာယ်ပဲ" ကလေးမွေးထားသော အော်တစ်ဇင်တစ်ဦးက ပြောလာသည်။ "ကျွန်တော် သူ့ကို သူ့အမေဆီ မအပ်ခင် သုံးရက်အလိုမှာ ယူသွားပြီး ပိုက်ဆံတွေအများကြီးပေးခဲ့တယ်"

“ဟုတ်တယ်၊ ကလေးတွေက အခြေခံအားဖြင့် နတ်ဆိုးတွေပါ။ ကလေးထိန်းစရိတ်အတွက် လစဉ် လစာတစ်ဝက်ကို သုံးစွဲခဲ့ရတယ်” ဤသည်မှာ သူ့ကလေးကို သူ့အမေဆီ မစွန့်ပစ်တဲ့ အော်တစ်ဇင် တစ်ယောက်ပဲ ဒါပေမယ့် သူက နေ့စဉ်နှင့်အမျှ ပေါက်ကွဲလုနီးပါးဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။

"ချွမ်း မင်းကလေးနဲ့ ဘယ်လိုနေလဲ။ မင်းသူ့ကိုမရိုက်ချင်ဘူးလား"

"အင်း သူ့ကိုရိုက်ချင်တိုင်း ပစ်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ် " ပိုင်ချွမ်းက ပြန်ဖြေသည်။

"ကလေးကို စွန့်ပစ်တာဟာ တရားမဝင်ဘူး" လူတိုင်းက အဲ့လိုသာမဟုတ်ရင် ကိုယ့်ကလေးကို စွန့်ပစ်ချင်ကြတယ်လို့ အော်ချင်ကြသည်။

“သူ့ကို ပစ်ထုတ်လိုက်တာက ငါ့ မိဘတွေ၊ ယောက္ခမ ဒါမှမဟုတ် အကိုကြီးဆီ ထားနိုင်တယ်၊ အဲဒါက ဥပဒေကို မချိုးဖောက်ရုံတင်မကဘူး၊ သူတို့လည်းအရမ်းပျော်တယ်” ပိုင်ချွမ်းက ဖြေလာသည်။

"တရုတ်နိုင်ငံက တကယ့်ကို အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့နိုင်ငံပဲ" ၎င်းတို့၏ သားသမီးများနှင့်အတူ နေထိုင်သော အော်တစ်ဇင် လူအနည်းငယ်နဲ့ အားလုံးက အဆုံးမရှိ မနာလိုဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ မိဘများက သားသမီးများကို လက်ခံရန် ဝန်လေးနေသောကြောင့် ကလေးထိန်းတစ်ဦးသာ အလုပ်ခန့်နိုင်သည်။

"ငါ့ IQ ကို အမွေမဆက်နိုင်လို့ ကလေးမလိုချင်ဘူး" ပညာရှင် လက္ခဏာစုရှိတဲ့ လူနာတစ်ဦးက ပြောလာသည်။ "အရမ်းတုံးလွန်းတယ် သင်္ချာကို ရိုးရှင်းတဲ့ အရာတောင် သူတို့ နှစ်ပေါင်းများစွာ သင်ယူရမှာပဲ" 

"မှန်တယ် ချွမ်း မင်းရဲ့ကလေးကော တုံးလား။"

“တုံးတယ်” ပိုင်ချွမ်းက တစ်ရာထိသာ ရေတွက်နိုင်တဲ့ သူ့သုံးနှစ်အရွယ်သားကို ရွံရှာတဲ့အကြည့်နဲ့ ပြပြီး ပြောလာသည်။ "တစ်ရာကို ရေတွက်ဖို့နည်းကို သင်ယူဖို့ သုံးနှစ်ကြာခဲ့တယ်"

“ဒါလည်း အရမ်းတုံးလွန်းတယ်” လူတိုင်းက ၎င်းတို့၏စာနာမှုကို ဖော်ပြလာကြသည်၊ ဒါကြောင့် ချွမ်းကို မကျေနပ်တာတစ်ခု ထောက်ပြခဲ့သည်။ "မင်းမိန်းမ အသည်းကွဲနေရမယ်" 

“အဲဒီလို ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး” ပိုင်ချွမ်းက ဆက်ပြောလာသည်။ "ငါတို့မိသားစုမှာ ပိုက်ဆံရှိတယ်၊ ဒါကြောင့် ကလေးက တုံးအနေမှာမဟုတ်ဘူး" အထူးသဖြင့် သူ့ကလေးက တုံးလွန်းတယ်လို့ ပြောတဲ့အခါ တစ်မိသားစုလုံးက သူ့ကို ပြောကြတာ၊ အထူးသဖြင့် သူ့အစ်ကို ပိုင်ကျန့်က သူ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ် မျက်လုံးပြူးပြတယ်။

'ဒါပေမယ့် သူ့အစ်ကိုကြီးရဲ့ တွက်ကိန်းက သိပ်ကောင်းပုံမပေါ်ပေမယ့် အဲဒါကို တွေးကြည့်တော့ သူက ငွေရှာနိုင်သေးတယ်။'

…

နောက်တော့ သာမန်လူများ၏ဘဝတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည့် ပြဿနာများဖြစ်သည့် အခြားမေးခွန်းအချို့ကို မေးမြန်းခဲ့သည်။ မေးပြီးနောက် လူတိုင်းက အကျဉ်းချုံးပြီး ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခဲ့သည်။ ' ပိုင်ချွမ်းတွင် အချစ်ရေး၊ အိမ်ထောင်ရေး၊ ပိုက်ဆံ၊ အလုပ်၊ IQ နှင့် အားထုတ်မှု၊ ဇနီးနှင့် သား၊ ဘဝအခြေအနေ ပြည့်စုံသည်။ ၎င်းသည် ဘဝမှာ အောင်မြင်သူ၏ လက်ရှိအဓိပ္ပါယ်နှင့် ကိုက်ညီzသည်။'

"မင်းက ဘဝမှာ အောင်နိုင်သူပဲ" လူအုပ်ကြီးက သူ့ကို ရိုးသားစွာ မနာလိုဖြစ်နေကြသည်။

“ဟုတ်တယ်” ပိုင်ချွမ်းက မနှိမ့်ချဘူး။

နံဘေးက အခန်းထဲမှာ တစ်နေကုန် ပုန်းနေတဲ့ ပရော်ဖက်ဆာတွေဟာ သတင်းအချက်အလက်တွေ မစုဆောင်းမိတဲ့အတွက် ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး မေးလာကြသည်။“ဖန် မင်း ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ။”

“…” မမေးနဲ့ ငါဘာမှမလုပ်ဘူး။ ထို့ပြင် အော်တစ်ဇင်စိတ်ဝေဒနာမှ ဆင်းသက်လာသူများသည် မိမိကိုယ်ကို နှိုင်းယှဥ်လိုကြတာလား။

နေ့လည် လေးနာရီမှာ ဟောပြောပွဲပြီးသွားတော့ ပါမောက္ခအသီးသီးက သူတို့လူတွေကို ခေါ်သွားပြီး ဟိုတယ်ကို ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ကြသည်။

"မင်းသွားလေ" ပိုင်ချွမ်းက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ကို အား အေးစက်သော ပုခုံးကို ပေးနေသည်။

"ငါတို့ ဟိုတယ်ကို အတူတူပြန်ရမယ်" ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ရှင်းပြသည်။

"မဟုတ်ဘူး ငါ ရှောင်ယ ကိုစောင့်ချင်တယ်" ပိုင်ချွမ်းက ပြောလာသည်။

"ရှောင်ယနဲ့ ဖက်ထုပ်လေးက ပြတိုက်ကို သွားတယ်" မနက်က ပြောပြီးပြီမဟုတ်ဘူးလား။

ပိုင်ချွမ်းက မျက်မှောင်ကြုတ်နေပြီး အနီရောင် တီရှပ်အင်္ကျီဝတ်ထားသော အမြောက်အမြောက်ငယ်တစ်ခု ရုတ်တရက် ထိမှန်လာတဲ့အထိ မပျော်မရွှင်ဖြစ်နေတုန်း “ဒယ်ဒီ ဟောပြောပွဲပြီးသွားပြီ။”

ပိုင်ချွမ်းက သူ့သားကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်လိုက်ပြီး "မင်း ဘာစားထားတာလဲ။ မင်းမနက်ကထက် နှစ်ပေါင်ပိုလာတယ်"

"ရေခဲမုန့်၊ ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းကန်၊ ကိုကာတစ်ပုလင်း"

ပိုင်ချွမ်းက 'အင်း' လို့ပြောပြီး သူ့ဘေးမှာ ရှိတဲ့ ပါမောက္ခ ဖန် ကို သူ့သားကို ပေးလိုက်သည်။

ကလေးကို ပေးခံခဲ့ရတဲ့ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က စိတ်မချမ်းသာဖြစ်နေလားလို့ လူတိုင်းကြည့်လိုက်ချိန် သုံးနှစ်ကြာ သင်္ချာဘာသာရပ်ကို သင်ယူခဲ့တဲ့ တုံးအတဲ့ ကောင်လေးကို ကိုင်ထားရင်း ပြုံးရွှင်နေတဲ့ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် တွေ့လိုက်ကြရသည်။ 

တရုတ်ပြည်ကိုရော ဘယ်လိုသွားရလဲ။ ကလေးရှိသော Autistic လူများစွာသည် ယင်းအကြောင်းကို တိတ်တဆိတ် စဉ်းစားခဲ့ကြသည်။

" ဆွေးနွေးပွဲ ပြီးပြီလား။" မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်းဆီ လျှောက်လာသည်။

“အင်း”

"ပင်ပန်းလား။"

“မပင်ပန်းဘူး”

"ရလဒ်တွေ ရှိသေးလား။"

"ကိုယ်က ဘဝမှာ အောင်နိုင်သူပဲ"

ဒီကောက်နုတ်ချက်က ဘာလဲ။

မုရှောင်ယ တွေးနေတုန်းမှာ ဆံပင်ရွှေရောင် နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်က ရုတ်တရက် ရောက်လာပြီး သူမကို အင်္ဂလိပ်လို လေယူလေသိမ်းနဲ့ မေးလာသည်။ "ချွမ်းကို ကြိုက်တုန်းက မင်းက အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ။"

မုရှောင်ယက ဒီလူစိမ်းက ဘာကြောင့် ရုတ်တရက် မေးလာမှန်း မသိပေမယ့် သူမက “ငါးနှစ်” လို့ ပြန်ဖြေခဲ့သည်။

လူတိုင်း; ချွမ်းက မလိမ်ခဲ့ပုံပဲ သူက အမှန်တကယ်ပင် ဘဝမှာ အောင်နိုင်သူဖြစ်သည်။