အပိုင်း ၁၁
Viewers 24k

Chapter 11


ထန်​ချောင်း​ချောင်းဗီလာကို ပြန်​ရောက်​​သောအခါ ဆယ့်တစ်နာရီနီးပါး ရှိ​နေပြီ ဖြစ်သည်။ သူမက ရှန်းယွဲ့ အိပ်​နေပြီဟု ထင်လိုက်တာ​ကြောင့် သူမက သူမအခန်းကိုပဲသွားကာ ​ဆေး​ကြောပြီး အိပ်ရာဝင်လိုက်​တော့သည်။


"အား"


​နောက်တစ်​နေ့ မနက်​​စော​စောတွင် ​အော်သံတစ်ခုက ဗီလာပထမထပ်တွင် ​ပေါ်ထွက်လာသည်။


ထိုအသံက အန်တီဝမ်ကိုလည်း ​ခြောက်လှန့်မိသွားသည်။ သူမက မည်သည့်အရာ ဖြစ်​ပျက်​နေသည်ကို ​တွေး​နေချိန်တွင် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ကာ ထွက်လာပြီး သူမကို ထိုအရာကို ပြဖို့အတွက် ဖုန်းကို ​မြှောက်ပြလိုက်သည်။


"အန်တီဝမ် ကျွန်မဖန်အ​ရေအတွက်က 20000အထိ တက်သွားပြီ" 


သူမနိုးလာ​သောအခါ သူမဖုန်းကအဆက်မပြတ် တုန်ခါ​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက အစ်ကိုချမ်က ​ကွင်းဆက်လူသတ်သမားလို ​နောက်ထပ် အဆက်မပြတ်​ဖုန်းခေါ်​နေသည်ဟု ​တွေးလိုက်မိသော်လည်း သူမ မထင်ထားသည်က ​ဝေ့​ပေါ်မှ သတိ​ပေးချက်များ ဖြစ်​နေမည်ဟုပင်။


မ​နေ့က သူမက ရှိုးမှာ ဖန်နည်းနည်းသာရှိသည်ဟု ငြီးတွားခဲ့ခြင်း​ကြောင့် အစ်ကိုချမ်ကများ အသိစိတ်ဝင်ပြီး သူမအတွက် ဖန်​တွေ ဝယ်​ပေးထားတာများလား...


သူမက အစ်ကိုချမ်ကို ​မေးလိုက်​သော်လည်း အစ်ကိုချမ်က​တော့ သူမ၏ဖန်များက ကမ္ပဏီက ဝယ်​​ပေးထားခြင်း မဟုတ်​ကြောင်း ​ပြောခဲ့သည်။ သူတို့​တွေက မ​နေ့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင်မှူပြီးသည့်​နောက် ရရှိလာ​သော ဖန်စစ်စစ်များသာ ဖြစ်ကြ​လေသည်။


အစ်ကိုချမ်က​တော့ သူမ၏ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ယခု​လောက်ထိ စိတ်မ​ကျေနပ်နိုင်​တော့​ပေ။ သူက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို အား​ပေးမှု အနည်းငယ်ရဖို့အတွက် မျက်နှာ​လေး ပြရန်သာ ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သူထင်မထားမိသည်မှာ သူ့အနုပညာရှင်က ဒီလိုပါရမီကြီးကြီးကို ဖုန်းကွယ်ထားမည်ဟုပင်။ သူ အရင်က တကယ် လမ်းမှား​နေခဲ့တာပဲ...


အစ်ကိုချမ်က သူမကို ခွင့်ရက်အနည်းငယ်​ပေးလိုက်ပြီး အနားယူ​စေလိုက်သည်။


အန်တီဝမ်ကလည်း သူမအတွက် ဝမ်းသာ​နေသည်။


ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ဒုတိယထပ်သို့ ခုန်​ပေါက်ကာ တက်သွားခဲ့သည်။ သူမက ရှန်းယွဲ့အခန်း​ရှေ့တွင် ကိုယ်ရှိန်သပ်ကာ အခန်းတံခါးကို ​သုံးကြိမ်မျှ ခေါက်လိုက်သည်။ 


"ရှန်းယွဲ့ ... ရှင်နိုး​နေပြီလား... ကျွန်မ ဝင်လာမယ်​နော်"


ရှန်းယွဲ့က အချိန်အ​တော်ကြာကတည်းက နိုး​နေတာ ဖြစ်ပြီး ​အောက်ထပ်မှ သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုများကို ကြား​နေရသည်။


ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက အဝါ​ရောင် ယုန်​ပုံ ညဝတ်အင်္ကျီ ခပ်​တောက်​တောက်ကို ဝတ်ထားပြီး ဆံပင်များလည်း မဖြီးထား​ပေ။ သူမ​ခေါင်းက ရှုပ်​ထွေး​နေပြီး နှဖူး​ပေါ်တွင် အချို့​သော ဆံပင်ချည်အုပ်​လေးက ဝဲကျ​နေကာ ​​ခေါင်းမာစွာပင် ကွေး​ကွေး​ကောက်​ကောက် ဖြစ်​နေသည်။


သို့​သော်လည်း ထန်ချောင်း​ချောင်း၏ မျက်လုံးများက​တော့ ​​တောက်ပ​နေသည်။ 


"ကျွန်မရဲ့ ​ဝေ့​ပေါ်ကဖန်အ​ရေအတွက်က 20000အထိ တိုးသွားပြီ... ပြီး​တော့ ကျွန်မကို ချစ်ဖို့​​ကောင်းတယ်လို့လည်း ​ပြော​နေကြတယ်"


ရှန်းယွဲ့က သူမလက်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်


 "ဘာလို့လဲ... ငါ့ဆီက အထွန့်တက်တာကိုလည်း လိုချင်​​နေသေးလို့လား...မင်းက ဒီ​နေရာမှာ နာမည်​ကျော် မဟုတ်ဘူး"


ရှန်းယွဲ့က​တော့ သူ့ကိုယ်သူ ဘာမှား​နေမှန်း မသိ​တော့​ပါ​ပေ။ သူက ဒီမနက်​စော​စောမှာ အိပ်ရာထလာကတည်းက စိတ်မကြည်မလင် ဖြစ်​နေခဲ့ပြီး ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ​တောက်​တောက်ပပ ပြုံး​နေ​သော မျက်နှာ​လေးကို ​တွေ့လိုက်​သောအခါ ပို၍ပင် အထိတ်တလန့် ဖြစ်လာရသည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက​ သူ့အ​တွေး​တွေကို မသိတာ​ကြောင့် ​မေးရုံသာ ​မေးလိုက်သည် 


"ရှင်​ ဆေးမှား​သောက်ထားတာလား..."


သူမ သူ့ကို ဆန့်ကျင်မိတာမျိုးလည်း မလုပ်မိပါဘူး​နော်...


"မင်းကသာ ​ဆေးမှား ​သောက်ထားတာ" ရှန်းယွဲ့က ​​ဒေါသတကြီး ဖြစ်လာ​တော့သည်။ 


"ငါက မင်းကို ကိုယ့်အဆင့်ကိုယ် သိ​​အောင် သတိ​ပေး​နေတာ... မ​နေ့က တစ်​နေ့လုံး အပြင်ထွက်​နေတာ... ဘာလို့ ပြန်လာလာချင်း မနက်စာ မလုပ်ရတာလဲ"


"အရင်တုန်းက​တော့ ရှင်အစားဝင်ဖို့ ခက်ခဲလိုက်တာ... အခု​တော့ အစားအစာ အ​ကြောင်း စ​ပြော​နေပြီ​ပေါ့​လေ"


"အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ​တွေ မ​ပြောနဲ့... ငါဗိုက်ဆာ​နေပြီ"


"ဒါဆို ရှင်ဘာစားချင်လဲ... ဘန်းကိတ်ဆိုရင်​ရော အဆင်​ပြေမလား... မ​နေ့က ကျွန်မ ​ရောင်းခဲ့တာ​လေ.. ရှင် ရှိုးကို ကြည့်လိုက်​သေးလား..."


ရှန်းယွဲ့ ထိုစကားကို ကြား​သောအခါ ပို၍ပင် စိတ်အ​ခြေအ​နေ ဆိုးဝါးလာသည်။ 


"ဘန်းကိတ်​တွေ မလုပ်နဲ့... ဘန်းကိတ်လည်း မစားချင်ဘူး... အစပ်ဟင်းရည်လည်း မလိုချင်ဘူး"


ထန်​ရှောင်း​ရှောင်းက​တော့ ​ပျော်ရွှင်သွားခဲ့သည် "ဟား... ရှင်ကြည့်ခဲ့တာပဲ"


ရှန်းယွဲ့ ဆက်မ​နေနိုင်​တော့။ အဲ့ဒါက အ​ရေးကြီးလို့လား...


သူက ​လှောင်ရယ်လိုက်သည် "ဘယ်သူက အဲ့လိုဆိုးဝါးတဲ့ ရှိုးကို ကြည့်ဖို့ အချိန်ရှိမှာလဲ... ဟင်းသာ သွားချက်စမ်းပါ... မှတ်ထား... ဘန်းမုန့်​ကြော် မလုပ်နဲ့"


'ခွေးလို ​ယောကျ်ား​တွေက စိတ်​ကျေနပ်ဖို့ ခက်လိုက်တာ'


ထန်​​ချောင်း​ချောင်း နှာမှုတ်လိုက်သည် 'ဒီ​နေ့ ရှင်ကျွန်မကို လျစ်လျူရှုထားတယ်... မနက်ဖြန်ကျ ပိုပြီး မြင့်မြင့်တက်ချင် ​နေ​တော့မှာပဲ'


ရှန်းယွဲ့၏ ​​ဒေါသက ထူးဆန်း​နေ​သော်လည်း ဖန်အ​ရေအတွက် တိုးလာခြင်းက သူမကို ​အလွန်အမင်း ပျော်ရွှင်​နေ​စေဆဲပင်။ သူမက စိတ်​ကောင်းဝင်​နေပြီး စားချင်စိတ်များ ​ပေါ်လာသဖြင့် ပန်ကိတ်ပါးပါး​လေးများ လုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။


စားချင်စဖွယ် ရိုးရာ ပန်ကိတ်က ပဲတီစိမ်းမှုန့်ဖြင့် ပြုလုပ်တာ ဖြစ်သည်။ သူမက ​ရေထည့်ကာ နူးညံ့​သော မုန့်နှစ်ကို ပြုလုပ်ပြီး​နောက် အပူ​ပေးထား​သော ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် ဝဲကာ ထည့်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် သူမက ကြက်ဥနှစ်လုံးကို ​ခေါက်ကာ ​ယောက်ချိုဇွန်းကို သုံးပြီး ကြက်ဥကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ​ဖြန့်ကာ လောင်းထည့်လိုက်ပြီး မုန့်နှစ်​ပေါ်တွင် အကာနှင့်အနှစ်တို့​ ရော​နှောသွားသည်အထိ ခပ်မြန်မြန် ​မွှေ​ပေးလိုက်သည်။ ကြက်ဥများ မကျက်တကျက် ဖြစ်လာ​သောအခါ သူမက လှီးထား​သော ကြက်သွန်မြိတ်ကို ​ဝေ့ဝဲကာ ထည့်လိုက်ပြီး မုန့်သားကို နှစ်ဖက်လုံး ထိုး​ကော်ကာ လှန်လိုက်ပြီး ဆက်ပြီး အပူ​ပေးလိုက်သည်။ 


ထို့​နောက် ပန်ကိတ်​ပေါ်တွင် ​ဆော့စ်များကို ဆမ်းလိုက်သည်။ ​ဆော့စ်ကို ဟွိုင်ရှန်​ဆော့၊ အချဥ်​​ဖောက်ထား​သော ပဲပြားနှင့် အိမ်လုပ် ​ဆောစ့်အပူတို့ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ စပ်ပြီး ​လေး​ပင်​သော အရသာ ရှိ​လေသည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရိုးရာ ပန်ကိတ်ပါးကို ကြွပ်ရွ​နေ​အောင် မလုပ်ခဲ့​ပေ။ သို့​သော်လည်းသူမက မုန့်နှ​စ်ကြော် အ​ချောင်းများကို ကြိုတင် ပြုလုပ်ထားခဲ့သည်။ ထိုအရာများက ​ရွှေ​ရောင်သန်းကာ နူးညံ့​နေသည်။ မုန့်နှစ်​ကြော်အ​ချောင်းများကိုသာ အ​ပေါ်ယံတွင် အလှဆင်ရန် မလုံ​လောက်ပါ​ချေ။ သူမက နူးညံ့​သော ဝက်သားကို ​သေ​​သေချာချာ ​ကြော်ထားပြီး ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ ဝက်သား​ကြော်က အပြင်ဘက်တွင် ကြွပ်ရွ​နေကာ အတွင်းဘက်တွင်​တော့ နူးညံ့လို့​နေသည်။ ​နောက်ဆုံးတွင် သူမက မုန့်ကို တစ်ဝက်မ​ခေါက်ခင်တွင် မြစိမ်း​ရောင် ဆလတ်ရွက် နှစ်လွှာကိုလည်း ထည့်လိုက်​သေးသည်။


ထိုကဲ့သို့ ခမ်းနားကြီးကျယ်လှ​သော ပန်ကိတ်ပါးကို လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် မကိုင်နိုင်​ပေ။ ထိုမုန့်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ကိုက်ပြီးမှ ချထားရသည်။ ထိုညက်​ညော​နေ​သော အသား၊ ကြွပ်ရွ​နေ​သော မုန့်​ချောင်းများ၊ နူးညံ့လှ​သော အသား၊ ​မွှေးကြိုင်​သော ​ဆော့စ်နှင့် ဆလတ်ရွက်တို့​၏ လတ်ဆတ်မှုက ပြီးပြည့်စုံစွာပင် ​ပေါင်းစပ်​နေကြသည်။


​ပြောကြသည်မှာ သင်သာ မနက်ခင်းတွင် တစ်​နေ့တာအတွက် အစီအစဥ်များ ရှိခဲ့လျှင် အချိုမကဲသည့် ပန်ကိတ်ပါးဖြင့် စတင်သင့်​ပေသည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက တစ်လုတ်ကိုက်စားလိုက်ပြီး သူမ၏ အသစ်တိုးလာ​သောဖန်များကို ​တွေးမိသွားတာ​ကြောင့် အချိုမကဲ​သော ပန်ကိတ်ပါးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး ဖန်များကို မျှ​ဝေ​ပေးလိုက်သည်။


[ထန်​ရှောင်း​ရှောင်း v: ဒီ​​နေ့ရဲ့ မနက်စာ... အချိုမကဲ ပန်ကိတ်ပါးလေးကို ကြက်ဥနှစ်လုံး၊ အသားနဲ့ မုန့်ကြွပ်​ချောင်း​ကြော်တို့နဲ့ စပယ်ရှယ် လုပ်ထားတာ]


[မနက်​စော​စောမှာ အစားအ​သောက်​ကောင်း​ကောင်း​လေး​တွေ ​တွေ့​နေရပြီ... သနားစရာငါ​​လေးက​တော့ ​ပေါင်မုန့်​ခြောက်​လေးပဲ စားနိုင်တယ် (ငိုလျက်)]


[ပန်ကိတ်မှာ ကိုက်ထားတဲ့ ​နေရာကြီးကြီးတစ်ခု ​ပျောက်​နေတယ်​ရော်... ငါက​တော့ ​ချောင်း​ချောင်းမုန့်ကို အလုတ်ကြီးကြီးကိတ်​နေတဲ့ပုံကို မြင်​ယောင်​နေပြီ]


[လက်တစ်ဖက်ပဲ ဘာလို့ပါတာလဲ... မင်းရဲ့မျက်နှာကိုပါ ပြသင့်တယ်]


[​ချောင်း​ချောင်းကို ​နောက်တစ်ခါကျရင် ဗီဒီယိုအတို​လေး ဖြစ်ဖြစ် တိုက်ရိုက်လွှင့်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ဖို့ အကြံပြုပါတယ်]


'ဗီဒီယိုရိုက်ပြီး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်ဖို့လား

...' 


ထိုအကြံက ​တော်​တော်​လေး ​​ကောင်းပုံရသည်။ ထို့​ကြောင့် ထန်ချောင်း​ချောင်း မှတ်ထားလိုက်သည်။


ရှန်းယွဲ့က ပန်းကန်ပေါ်မှ သူ့​ဝေစု​ဖြစ်​သော အချိုမကဲသည့် ပန်ကိတ်အကြီးကြီးကို ကြည့်လိုက်ပြီး ​ပျော်ရွှင်စွာ စား​သောက်​နေသည့် ထန်​ချောင်း​ချောင်းကိုပါ ကြည့်လိုက်သည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ၏ မျက်လုံးရွဲကြီးများကို ပုတ်ခပ်ပုတ်ခပ် လုပ်လိုက်သည် 


"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ရှင်ပဲ ဗိုက်ဆာ​နေပြီဆိုပြီး ​အော်မ​နေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား..."


ရှန်းယွဲ့က တိတ်ဆိတ်​နေသည်။


သူက ချမ်းသာ​သည့် မိသားစုတွင် ​မွေး​ဖွားလာခဲ့ပြီး သူမိသားစုက ဟင်းပွဲများက အမြဲတမ်း အာဟာရတန်ဖိုး အ​ပေါ်တွင် တွက်ချက်ကာ ပြင်ဆင်ထားကြတာ ဖြစ်သည်။ အထူးတလှယ် ​ယဥ်​ကျေးသိမ်​မွေ့ပြီး လိုအပ်​သော ရှုပ်​ထွေးလှသည့် အစားအစာ စား​​သောက်ခြင်းဆိုင်ရာ ​​လောကဝတ်များလည်း ရှိ​သေးသည် စား​သောက်ခြင်းကလည်း ​အဆင့်အတန်းမြင့် ကျော့ရှင်း​​နေရ​ပေမည်။ ထပ်ပြီး​တော့ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဂျူနီယာအထက်တန်းကို နိုင်ငံခြားတွင် တက်ခဲ့ရသည်။ သူက တစ်နှစ်ပတ်လုံး အ​နောက်တိုင်းအစားအစာများကိုသာ စားခဲ့ရသည်။ သူက ထို ပန်ကိတ်ပါးကဲ့သို့ လမ်း​ဘေးစာများကို မစားဖူးခဲ့​ပေ။


ပြီး​တော့လည်း ထိုပန်ကိတ်ပါးက ထူလွန်း​သေးသည်။ သူက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို ကြည့်ပြီး​​နောက် ပန်းကန်ကို ထပ်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ သူက သူမကို ​ပြောပြသင့်သည်ဟု မခံစားရ​ပေ။ ထန်ချောင်း​ချောင်းက သူ့ကို ဂြိုလ်သားတစ်​ယောက်လို ကြည့်လိုက်သည် "ရှင်တကယ်ပဲ ဒါကို မစားဖူးဘူးလား... ရှင့်ဘဝက သနားဖို့ ​ကောင်းလိုက်တာ"


ရှန်းယွဲ့က သူမကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်


 "မင်းစား​နေတဲ့ပုံက တကယ် အရုပ်ဆိုးလွန်းတယ်... ဒါ​ကြောင့်မို့ တစ်​နေရာရာမှာ သွားစားစမ်းပါ"


"​ကောင်းပြီ​ခလ... ကျွန်မ ရှင့်ကို မကြည့်​တော့ဘူး... ရှင်စားချင်တာကို စားနိုင်တယ်"


 ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရှန်းယွဲ့၏ စိတ်ကြီးဝင်​နေ​သော မျက်နှာကို လျစ်လျူရှုထားလိုက်သည်။ သူမ စား​နေတဲ့ ပုံစံက ဘာမှား​နေလို့လဲ... ပါးစပ်အပြည့်စားတာက ပိုစား​ကောင်းတာကို။


ထန်ချောင်း​ချောင်းက လှည့်ကာ ​အောက်ထပ်ရှိ ဥယျာဥ်ငယ်​လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထို ဥယျာဥ်​လေးက အပင်များကင်းမဲ့​နေပြီး ​တောင်ပူစာ​လေးသာ ကျန်​နေသည်။ အန်တီဝမ်က​တော့ ထို​နေရာတွင် အ​ရောင်အ​သွေး စုံလင်​သော ပန်းပင်များဖြင့် စိမ်းစို​နေခဲ့သည်ဟု ​ပြောခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ရှန်းယွဲ့ မ​တော်တဆ ဖြစ်ပြီးကတည်းက သူက အိမ်​တော်ထိန်းကို ထို​နေရာတွင် အပင်တစ်ပင်မှ ချန်မထားဘဲ ​မြေ​ပြောင်​ပြောင် အတိုင်းသာ ထားဖို့​ ​ပြောခဲ့သည်။


"ရှန်းယွဲ့... ကျွန်မ အ​နောက်ဘက် ဥယျာဥ်​​လေးကို သုံးလို့ရမလား"


 ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ရှန်းယွဲ့ကို မ​မေးမီ ပန်ကိတ်၏ နောက်ဆုံးတစ်ကိုက်ကို မျိုချလိုက်သည်။


"အဟွတ်... အဟွတ်... အဟွတ်" ရှန်းယွဲ့က အလုတ်ကြီးကြီး ကိုက်ကာ တ​ပျော်တပါး စား​နေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ သို့​သော်လည်း ထန်ချောင်း​ချောင်းက ရုတ်တရက် ​ခေါင်းလှည့်လာပြီး သူ့ကို အလန့်တကြား ဖြစ်သွား​စေခဲ့သည်။ မုန့်က သူ့လည်​​ချောင်းတွင် နင်သွားခဲ့ပြီး သူ့ကို မရပ်မနား ​ချောင်းဆိုးသွား​စေခဲ့သည်။


"ဖြည်းဖြည်းစား​လေ... ဘယ်သူမှ ရှင့်ကို လိုက်မဖမ်းပါဘူး" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​စားပွဲ​​ပေါ်က ရေတစ်ခွက်ကို မြန်မြန်လှမ်းယူကာ သူ့ကို ကမ်း​ပေးလိုက်၏။


ရှန်းယွဲ့က ​ရေသောက်လိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူလိုက်သည်။ သူ အခု​လေးတင် ​ချောင်းဆိုးလွန်ပြီး ​သေလုနီးပါး ဖြစ်သွားခဲ့တာ။


ဒီမိန်းမက သူ့အတွက် တကယ် အကုသိုလ်ပဲ။


"ရှင့် နှုတ်ခမ်း​ထောင့်မှာ ​ဆော့စ်​တွေ ​ပေ​နေတာ... ကျွန်မ​တွေ့ဖူးတဲ့ ​ကြောင်​လေးလိုပဲ" 


ထန်​ချောင်း​ချောင်း တခစ်ခစ် ရယ်​မောလိုက်​လေသည်။


ရှန်းယွဲ့က ရှက်ရွံ့ မှု​ကြောင့် ​ဒေါသတကြီး ဖြစ်သွားရသည်။ 


"ဒါ​တွေအားလုံး မင်းအမှားပဲ... မင်းလုပ်ထားတာ စုတ်ပြတ်နေတဲ့ မနက်စာ​တွေ" ထိုအရာက သူ့ကို အရှက်ကွဲ​အောင် လုပ်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းသည်လည်း အလွန် ​ဒေါသထွက်သွားခဲ့သည်။ " ကျွန်မသာ ​ရောင်းရင် အကုန် ​ရောင်းထွက်သွားမှာ"


'ရှင့်မှာ လုပ်နိုင်စွမ်းရှိရင် ကျွန်မချက်ထားတာ​တွေကို မစားနဲ့'


သို့​သော်လည်း သူမ ထိုစာ​ကြောင်းကိုဖြင့် မ​ပြောခဲ့လိုက်​ပေ။ အ​ကြောင်းမှာ သူမက ​ဆော့စ်များ စွန်း​ပေ​နေ​သော ရှန်းယွဲ့၏ ပါး​လေးကို ​တွေ့လိုက်တာ​ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမနှလုံးသားထဲမှ ​​ဖောင်းပွလာ​သော ​ဘောလုံးက အပ်နှင့်ထိုးသကဲ့သို့ တဖြည်းဖြည်း ​ပျော့​ပြောင်းသွားတော့သည်။


ရှန်းယွဲ့က တစ်ချိန်က မည်သူမှ မလွှမ်းမိုးနိုင်​သော ​ကောင်းကင်ဘုံ သား​တော်​လေး ဖြစ်ခဲ့ပြီး ရှန်းအုပ်စု၏ အနာဂတ်​ခေါင်း​ဆောင်လည်း ဖြစ်​ပေသည်။ သူ၏ ကားမ​တော်တဆမှု​ကြောင့်သာ သူဘယ်​တော့မှ ပြန်လည် ထူ​ထောင်လာနိုင်မှာ မဟုတ်ဘဲ ရှန်းဂရု၏ အခွင့်အလမ်းများကိုလည်း ဆုံရှုံးခဲ့ရသည်။ သူ့ဇနီးက​တောင် သူလက်ထပ်ချင်သည့်သူ မဟုတ်ခဲ့​ပေ။ သူမသာ ကူး​​ပြောင်းလာခဲ့တာသာ မဟုတ်ခဲ့ရင် သူ မူလကိုယ်၏ လက်ထဲမှာ မည်ကဲ့သို့ နှိပ်စက် ညှင်းပန်းမှုများ ​တွေ့ကြုံရနိုင်သည်ကို မည်သူမှ မသိနိုင်​​ပေ။ 


သူက အခု သူ့မုတ်ဆိတ်​မွှေး​တွေကို​တောင် မရိတ်ချင်​တော့။


Xxxxxx