Chapter 5

၅ လလောက် ရွာမှာ နေပြီးတဲ့နောက် တစ်ခါတလေ အပြင်ထွက်ဖြစ်တယ်။ ဒီမှာက အသက်ကြီးတဲ့လူတွေနဲ့ ကလေးတွေပဲ အများစုရှိပြီး လူငယ်အများစုကတော့ အပြင်မှာ အလုပ်ထွက်လုပ်ကြတယ်။

တစ်ခါတလေ ငါက တစ်ယောက်ယောက် အိမ်မှာ ကူညီပေးတယ်။ ပစ္စည်းတွေ ရွှေ့တာမျိုးပေါ့။ 

ဒီနေ့ ရွာထဲက အိမ်တစ်အိမ်နား ဖြတ်သွားတော့ အထဲက ငိုသံကြားရတယ်။ ရွာက လူတွေက အိမ်တံခါးတွေကို သော့ခတ်လေ့မရှိဘူး။ 

အထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်လေးချန် ငိုနေတာကို တွေ့ရတယ်။ သူက အိမ်မှာ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တာ။ သူ့ခင်ပွန်းက အပြင်မှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ ဘေးနားက အိမ်နီးချင်းတစ်ယောက် ရှိနေတယ်။ 

ငါ မေးတော့ အိမ်နီးချင်းက စာနာတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်ပြီး ပြောတယ်။ 

"သူ့သမီးက ကျောင်းမှာ ဖျားပြီး ရောဂါရှာဖွေကြည့်တော့ ကျောက်ကပ်ပျက်စီးနေတာတဲ့၊ ခွဲစိတ်ခပဲ သိန်းရာနဲ့ချီ ကုန်ကျမယ်တဲ့လေ၊ သူတို့မိသားစု ဘယ်ကနေ ဒီလိုပိုက်ဆံမျိုး ရမှာလဲ၊ ကောင်မလေးက စာတော်တော်လေး တော်တာ၊ သိပ်နှမြောဖို့ ကောင်းတယ်..."

မိသားစုမှာ ပိုက်ဆံရှိရင်တောင် ကျောက်ကပ်လှူမဲ့သူ ရှာဖို့ မဖြစ်နိုင်သေးဘူး။ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံမရှိရင်တော့ တခြားအရာအားလုံးက အချည်းနှီးပဲ။ မိဘနှစ်ပါးစလုံးက ကိုက်ညီမှု စမ်းသပ်မှုတွေ လုပ်ခဲ့ပေမယ့် ဘယ်သူမှ မကိုက်ညီဘူး။ သူတို့သားက ဆယ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတယ်။ တရားဝင် လှူဒါန်းဖို့ အရမ်းငယ်လွန်းတယ်။ 

တခြားဆွေမျိုးတွေက ကိုက်ညီမှု စမ်းသပ်ဖို့ ဆန္ဒရှိပေမယ့် အခုထိ သင့်တော်တဲ့သူ မတွေ့သေးဘူး။ 

အစားထိုးကုသမှုမရှိရင် ကောင်မလေးရဲ့ ဘဝ ပျက်စီးသွားနိုင်တယ်။ ဒေါ်လေးချန်က စိတ်နှလုံးနာကျင်စွာ ငိုနေတယ်။ သူ့သားလေးလည်း ငိုနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ရွာသားတွေအားလုံးက ဆန္ဒရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ လိုအပ်တဲ့ ပိုက်ဆံကို မစုဆောင်းနိုင်ကြဘူး။

ဒီနေရာက အရမ်း ဆင်းရဲတယ်လေ။ 

ငါ နေတဲ့အိမ်က ရွာမှာ လေအေးပေးစက်ရှိတဲ့ အိမ်အနည်းငယ်ထဲက တစ်အိမ်ပဲ။ သူတို့မျက်လုံးထဲမှာ ငါ ဒီမှာ ချမ်းသာတဲ့သူတစ်ယောက် ဖြစ်နေနိုင်တယ်။ တံခါးဝမှာ ခဏလောက် ရပ်ပြီး ငါ့မှာ ရှိနေသေးတဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို စဉ်းစားလိုက်တယ်။ 

သိန်းရာနဲ့ချီ... အခု ပိုက်ဆံကို စဉ်းစားရမယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ဘူး။ 

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ပြီး အကြာကြီး စဉ်းစားနေမိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဖုန်းကို ထုတ်ပြီး ကျိုးချီရဲ့ မက်ဆေ့ချ်ကို ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ 

[ မင်္ဂလာပါ၊ ကျွန်တော်တို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအကြောင်း ဆွေးနွေးနိုင်ပါတယ် ] 

သူ ငါ့ကို သီချင်းရေးခိုင်းချင်တာ မဟုတ်လား။ သူ့ဆီကနေ ပိုက်ဆံယူလိုက်တာ ကောင်းမယ်။ 

သူ ဖုန်းကို တစ်နေကုန် စိုက်ကြည့်နေတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ငါမက်ဆေ့ချ်ပို့ပြီး စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ပြန်ဖြေတယ်။

[ မင်္ဂလာပါ ဝူမင်လောင်ရှီး!! ပြန်ကြားပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ဒါက ကျွန်တော့် စတူဒီယိုရဲ့ contact လိပ်စာပါ၊ add ပေးလို့ ရမလားခင်ဗျ ]

ငါ စတူဒီယို contact ကို ထည့်လိုက်တယ်၊ ချက်ချင်းပဲ အတည်ပြုပေးတယ်။ 

contact ထဲ add ပြီးတာနဲ့ ကျိုးချီရဲ့ စတူဒီယိုက ငါ့ကို အဖွဲ့ထဲကို အမြန်ဆွဲထည့်တယ်။ သူတို့ ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ ကျိုးချီပဲ ပါတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ငါတို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအကြောင်း ဆွေးနွေးကြတယ်။ 

သီချင်းရေးတဲ့ လက်ရှိ ဈေးနှုန်းကို ငါ သိတယ်၊ နာမည်ကြီးအဆိုတော်တစ်ယောက်ရဲ့ ဈေးနှုန်းကို အခြေခံပြီး ငါ သူတို့ကို ဈေးနှုန်း ပြောပြခဲ့တယ်၊ နည်းနည်း မြင့်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံ အရေးတကြီး လိုအပ်နေတာကြောင့် ငါ အဲဒါကို ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

ကျိုးချီက တကယ်ပဲ နှစ်သက်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်၊ သူ ဈေးမညှိဘူး။ 

သဘာဝအတိုင်း ငါ ငါရဲ့ မူရင်းအစစ်အမှန်ကို ထုတ်ဖော်လို့ မရဘူး။ ကျိုးချီရဲ့ စတူဒီယိုက လူချင်းတွေ့ဖို့ တောင်းဆိုမှုတွေကို ငါ ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်။ ငွေပေးချေမှုအတွက် ဘဏ်ကတ်က ဒေါ်လေးချန် နာမည်နဲ့ပဲ။ 

ဒေသခံအရာရှိတွေက ပြင်ပလူတစ်ဦးရဲ့ လှူဒါန်းမှုလို့ ပြောဖို့ သဘောတူခဲ့ကြတယ်။ ကျိုးချီရဲ့ စတူဒီယိုက ငါ့ မူရင်းအစစ်အမှန်ကို သံသယဝင်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘာမှ ထုတ်ဖော်ဖို့ ငြင်းဆိုလို့ ငါက လူလိမ်နဲ့ ပိုတူတယ်လို့ သူတို့ ထင်ခဲ့ကြတယ်။ 

သူတို့က ပထမဆုံး ပေးချေမှုကို ပြုလုပ်ခဲ့တယ်။ ငါ သူတို့ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေအတိုင်း သီချင်းကို အမြန်ရေးပြီး ပေးလိုက်တယ်။ အလုပ်ကို ပို့ပေးဖို့ ရက်အများကြီး မကြာခဲ့ဘူး။ သူတို့ ဒီလောက် မြန်မြန်ရမယ်လို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။ 

ငါ တခြားသူရဲ့ စာသားနဲ့ သံစဉ်ကို ကူးယူထားတာများလားလို့ သူတို့ စိုးရိမ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျိုးချီက တကယ်ပဲ နှစ်သက်တယ်။ ငါ ရေးထားတာကို သူ တကယ်ကို ကြိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အကောင့်နဲ့ WeChat မှာ ငါ့ ကို တိတ်တိတ်လေး add ပြီး အမြဲတမ်း တလေးတစာနဲ့ ဆက်သွယ်နေတယ်။ 

သူ ဘာလုပ်နေလဲ ငါ မသိဘူး။ သူ သီချင်းလိုချင်ရင် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ။ ပိုက်ဆံ ပေးရုံပဲ။ ချော့မြှူတာ အသုံးမဝင်ဘူး။ 

ငါ့မှာ ပိုက်ဆံသုံးစရာ နေရာ သိပ်မရှိတော့ပေမယ့် ဒေါ်လေးချန်ရဲ့ အခြေအနေက သတိပေးချက်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တယ်။ 

တစ်နေ့ ငါ ပိုက်ဆံ မလိုတော့ရင်တောင် တခြားသူတစ်ယောက် လိုအပ်နေလိမ့်မယ်။ တစ်နေ့မှာ အကူအညီလိုအပ်နေတဲ့သူတစ်ယောက်ကို ရင်ဆိုင်ရပြီး ငါ့မှာ တစ်ပြားမှ မရှိတာမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူး။

ကြည့်ပါဦး၊ ဝေးလံခေါင်ဖျားတဲ့ ရွာလေးမှာတောင် ပိုက်ဆံ လိုအပ်တဲ့ အချိန်တွေ ရှိသေးတယ်။

~~~