Chapter 4

ဘဝက ဒီလိုပဲ အချိန်အတော်ကြာ ဆက်ပြီး တည်တံ့နေမယ်လို့ ငါ ထင်ခဲ့တယ်။ တစ်နေ့တော့ ကိုယ်ပိုင်မက်ဆေ့ချ်တွေထဲမှာ ရင်းနှီးတဲ့ အကောင့်နာမည်တစ်ခုကို မမြင်ခင်အထိပေါ့။ အဲဒီအချိန်မှာ ငါက ကိုယ်ပိုင်နေရာလေးမှာ ၈ လနီးပါး ရှိနေပြီ၊ သီချင်းဗီဒီယို ၁၀ ခုနီးပါး ရှိနေပြီ။ ပလက်ဖောင်းမှာ followers တွေ ရာနဲ့ချီ ရှိနေပြီ။

သူတို့ ဘာတွေ စဉ်းစားနေလဲ မသိဘူး။ ငါ့ သီချင်းတွေကို လူတော်တော်များများ သီဆိုနေကြပြီး ရေပန်းစားမှုက တိုးလာနေတယ်။ သီချင်းတွေကို တခြားပလက်ဖောင်းတွေမှာ ရှာမတွေ့တာရယ်၊ ငါ အလုပ်တွေကို မြန်မြန် ထုတ်ပြန်တာရယ်ကြောင့် တချို့က ငါ့နောက်မှာ စတူဒီယိုတစ်ခုခု ရှိနေတယ်လို့ သံသယဝင်ကြတယ်။ 

သူတို့ မသိတာက စိတ်ငြိမ်ပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့ အခြေအနေမှာ ငါ့ ဖန်တီးချင်စိတ်က ပိုတိုးလာတယ်၊ တစ်ခါတလေ ခုတင်ပေါ် လှဲနေရင်း စိတ်ကူး စတင်ပေါ်လာပြီး စာသားတွေ ရေးဖို့ ထလိုက်ရတာမျိုး။ ကိုယ်ပိုင်မက်ဆေ့ချ်တွေထဲမှာ တရားဝင် အကောင့်တစ်ခုကို ငါ တွေ့လိုက်တယ်။ 

အဲဒါက ငါ အနုပညာလောကက မထွက်ခင်က လက်တွဲခဲ့တဲ့ ဒရမ်မာအဖွဲ့ရဲ့ အကောင့်၊ ပြီးတော့ အခု ကျန်းယိမင်က ဇာတ်လိုက်မင်းသား လုပ်နေတဲ့ ဒရမ်မာအဖွဲ့ပဲ။ 

သူတို့က ငါ့သီချင်းတစ်ပုဒ်ရဲ့ မူပိုင်ခွင့်ကို ဝယ်ချင်ကြတယ်၊ တီဗီဇာတ်လမ်းတွဲရဲ့ ဇာတ်ဝင်တေးအဖြစ် သုံးဖို့။

"..." 

ရောင်းလို့မရဘူး။ မက်ဆေ့ချ် ဖတ်ပြီးပြီ၊ ပြန်မဖြေဘူး။ တစ်ရက်အကြာမှာ အဲဒီအကောင့်က နောက်ထပ် မက်ဆေ့ချ် ထပ်ပို့တယ်၊ ဈေးနှုန်းတောင် ပြောလာတယ်၊ သိပ်မများဘူး၊ သိပ်မနည်းဘူး၊ ညှိနှိုင်းဖို့ နေရာချန်ထားတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။

ငါ ဆက်ပြီး ပြန်မဖြေချင်သေးဘူး။ နှစ်ရက်အကြာမှာ အဲဒီအကောင့်က မက်ဆေ့ချ်တွေ ဆက်တိုက်ပို့နေတုန်းပဲ၊ တစ်ခါပို့တိုင်း ဈေးနှုန်း ပိုမြင့်လာတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါကတော့ မတုံ့ပြန်ဘူး။ 

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ တခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်မက်ဆေ့ချ်ကိုလည်း ငါ တွေ့လိုက်တယ်။ 

မယုံနိုင်ဘူး။ home page ကို စစ်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ အဲဒီလူပဲ.... 

အဲဒါက လက်ရှိ နာမည်ကြီးနေတဲ့ အဆိုတော်တစ်ယောက်၊ ငါတို့ အရင်က အလုပ်ကြောင့် ထိတွေ့မှုတွေ ရှိခဲ့ဖူးတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ ဆက်ဆံရေးက ပုံမှန်ပဲ၊ သူက ငါ့အပေါ် တစ်မျိုး ခွဲခြားဆက်ဆံတာမျိုး ရှိတယ်။ အပြင်မှာကော နောက်ကွယ်မှာပါ ငါ့ကို အေးစက်စက် ဆက်ဆံတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ဒီလူမှာ အရည်အချင်းတော့ ရှိတယ်၊ မာနကြီးတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ 

သူက ငါ့သီချင်းတွေ အားလုံးက မူရင်း ဟုတ်မဟုတ် ကိုယ်ပိုင်မက်ဆေ့ချ်နဲ့ မေးတယ်။ သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို ဆိုဖို့ မူပိုင်ခွင့်တွေအတွက် ပိုက်ဆံပေးချင်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့အတွက် သီချင်းတစ်ပုဒ် ရေးပေးဖို့လည်း ဖိတ်ခေါ်တယ်။ 

ငါ ဆက်မဖြေသေးဘူး။ အကြောင်းပြချက်က ရိုးရှင်းပါတယ်၊ သူ ငါ့ကို မကြိုက်ဘူး။ ငါလည်း သူ့ကို မကြိုက်ဘူး။ 

ငါ ဖတ်ပြီး ပြန်မဖြေတာကို သူ မြင်တော့ သူလည်း ဒရမ်မာအဖွဲ့လိုပဲ မက်ဆေ့ချ်အသစ်တွေ ထပ်ပို့လာတယ်။ ဆယ်ခုကျော်လောက် ရှိတယ်။ စကားလုံးတွေက တော်တော်လေး ကျိုးနွံမှု ရှိတယ်။ 

ငါ အရင်က မြင်ခဲ့ဖူးတဲ့ပုံစံမျိုး မဟုတ်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ငါ နှိပ်ကြည့်ဖို့တောင် ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘူး။ ငါ တစ်ချိန်တည်းမှာ နောက်ထပ် ပိုစ့်တစ်ခုတောင် တင်လိုက်သေးတယ်။

~~~