Extra 6
Viewers 10k

Extra 6


စုန့်ရန်က သူ့ဘက်ကိုတွေးတောပေးသည့် ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ ဂရုစိုက်မှုကို ခံစားမိ၍ သူနှာဘူးဆန်ဆန်ကိစ္စများလုပ်ထားသည်ကို မဆူပူတော့ရန် တွေးလိုက်သည်။ 


နံရံကိုစမ်း၍ တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာခဲ့ပြီး ပုပု၏အခန်းကိုကျော်ကာ ဧည့်ခန်းသို့ လျှောက်လာစဉ်တွင် သူ့ပါးပြင်က အလွန်အမင်းပူလာသည်။ အေပရွန်ကို တင်းကြပ်စွာချည်နှောင်ထားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း အတော်များများကို လှစ်ဟပြထားဆဲဖြစ်ကာ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းတွင် ချည်ထားသောအစက သူ၏ ခံစားလွယ်သောနေရာများဖြစ်သည့် ခါးနှင့်တင်ပါးတို့ကို ထိနေသည်။


သေအောင်ယားတာပဲ မနက်ဖြန်မှ ဒီအစကို ဖြတ်ပစ်ဦးမယ်...


သူ့မျက်နှာကြီး နီရဲနေလျက် ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။ 


စုန့်ရန် မီးဖိုချောင်အနား ရောက်သည့်အခါ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ကို ထမင်းစားပွဲတွင် စောင့်နေသည်။ 


အက်စ်မြို့က မည်သို့သောအခါမှ အိမ်မောကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ၍ အပြင်ဘက်မှ နီယွန်အလင်းတန်းများက ကောင်းကင်ပေါ်အထိ ရောက်ပြန်ဟပ်နေကာ နီညိုရောင်အလင်းများဖြင့် လွမ်းခြုံထားသည်ဟုပင် ထင်ရသည်။ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်မှ အိမ်ထဲသို့ ဖြာကျလာသည့် အလင်းရောင်က ထိုလူ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသောအရိပ်ကို ထွန်းလင်းနေစေသည်ဟုပင် ထင်ရသည်။ 


သူက ပခုံးကျယ်များ၊ ရင်အုပ်တောင့်တောင့်နှင့် ဝမ်း‌‌ဗိုက်တွင်လည်း ကြွက်သား၈မြောင်းရှိကာ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသက်ရှုနေသံနှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်ပါက ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်ဖွယ် ဖြစ်သည်။ သူက ခေါင်းငုံ့ထားပြီး အမှောင်ထဲတွင်ဖြစ်၍ သူ့မျက်လုံးနှင့် မျက်နှာအမူအရာများကို စုန့်ရန် မမြင်နိုင်ပေ။ သို့ရာတွင် သူ၏ချည်သားအတွင်းခံအောက်မှ ဒေါသတကြီးဖြစ်ပြီးဖုဖောင်းနေသောအရာကြောင့် စုန့်ရန် ဖိအားကို ခံစားလိုက်ရပြီး ဆာလောင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ 


နာကျင်မှုကို ကြောက်လန့်သူအများအပြားရှိကြသော်လည်း သူတို့က ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုလည်း ငတ်မွတ်သူများဖြစ်သည်။


ဒီလူကတော့ ... သူ့ရမ္မက်တွေရဲ့ အလယ်ဗဟိုက ရေဝဲတစ်ခု ဖြစ်နေတာပဲ...


စုန့်ရန်က နေ့ဘက်တွင် မည်မျှရဲတင်းပြီး အနိုင်ကျင့်စွာပြုမူရဲစေကာမူ သူတို့နှစ်ယောက်ညဘက်တွင် အဝတ်ဗလာဖြင့် ဆုံတွေ့လိုက်သည်နှင့် သဘာဝအတိုင်းသူ၏ နတ်ဘုရားထံတွင် အလိုလိုခေါင်းငုံ့မိသွားကြောင်း ဝန်ခံရန် တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။ 


ဟယ်ကျစ်ယွမ်အပေါ် သူ့ရဲ့မှီခိုမှုကို ဘယ်လိုဖော်ပြရမလဲ...


ဟယ်ကျစ်ယွမ် အမိန့်ပေးလိုက်သည်နှင့် သူကလက်ဦးမှုယူ၍ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး‌ အလိုလိုက်ခံရသည့် ကြောင်လေးတစ်ကောင်သဖွယ် ခေါင်းမော့၍ သူ့ကိုချစ်ခင်ပေးပါရန် တောင်းဆိုနေတတ်သည်။


စုန့်ရန် သူ့ရှေ့မှ အရပ်ရှည်ရှည်လူကိုကြည့်လိုက်ပြီး အသက်ရှုသံများ အစီအစဉ်မကျ ဖြစ်လာကာ ဝမ်းဗိုက်နားတွင်လည်း ပူလောင်လာပြီး ပေါက်ကွဲလုမတတ်ဖြစ်လာသည်။ ထိုစဉ်အချိန်တွင် ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ထလာပြီး သူ့ကို တံခါးဖြင့် ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။


အရမ်း အလျင််လိုနေတာပဲ... 


အလောတကြီးဖြစ်နေသည့်ပုံစံက ရမ္မက်များကို ထိန်းချုပ်ထားရသော သားရဲကြီးတစ်ကောင်နှင့်ပင် တူနေသည်။ 


စုန့်ရန်က နာခံစွာဖြင့် မျက်လုံးများ မှိတ်ထားလိုက်ပြီး တံခါးကို မှီထားကာ သူ့အနောက်ဘက်မှ လျင်မြန်စွာချဉ်းကပ်လာသော ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ ပြင်းရှရှ အသက်ရှုသံများကို ခံစားနေမိသည်။ သူ့နားရွက်ဖျားကို ပါးစပ်ထဲငုံထားကာ သွားဖြင့် တတိတိကိုက်နေပြီးနောက် လည်တိုင်အနောက်သို့ရောက်မှ ထိုမှတစ်ဆငိ့ ကျောရိုးပေါ်ကိုပါ အနမ်းချွေသွားသည်။


တစ်လက်မပြီး တစ်လက်မ အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာသည်။ 


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ပြင်းရှစွာနမ်းနေ၍ သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့်သွားက အရေပြားထဲ စိမ့်ဝင်သွားချိန်တိုင်း စိုစွတ်သည့်အသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အနမ်းက ခါးနားသို့ရောက်ချိန်တွင် ရုတ်တရက် ဒူးတစ်ဖက်ထောက်လိုက်သည်။ 


" အာ့... မ မလုပ်နဲ့နော်..."


စုန့်ရန်က အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာပုံရိပ်ကို စိတ်ကူးယဉ်နေပြီး အသက်မရှုနိုင်အောင် ဖြစ်သွားမိသည်။


အရှေ့ဘက်က ဆောင်းဦးညတစ်ညသာဖြစ်နေသော်လည်း အနောက်ဘက်က ပူပြင်းသောနွေရာသီအပူကို ခံစားနေရသည်။ ပူပြင်းမှုက သူ့ကိုလွှမ်းခြုံသွားကာ ချွေးပြန်လာပြီး အထည်စနှင့် ပွတ်‌မိနေသော သူ၏ အပြည့်အဝထောင်မတ်နေသည့်အရာက နာကျင်လာပြီး အရည်စက်အနည်းငယ် ကျလာသည်။ 


အနောက်ဘက်မှ ခံစားလွယ်သည့်နေရာက စုန့်ရန်အမြဲတမ်း တောင့်မခံနိုင်သည့်နေရာဖြစ်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ သွေးပူနေသည့် သားရဲတစ်ကောင်ကို ရမ္မက်ဖြင့် နိုးထစေလိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်။ သူပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ယင်လာပြီး သွားများကို ခပ်တင်းတင်း ဖိကြိတ်ထားမိကာ ခန္ဓာကိုယ်ကို တံခါးရှေ့သို့ ခပ်ပြင်းပြင်းဖိ၍ အေးစက်နေသော တံခါးဖြင့် ဖိပွတ်နေမိသော်လည်း


တောက်လောင်နေသည့် ကိုယ်အပူချိန်က မလျော့ကျသွားပေ။ 


ထိုလူက သူ့ခါးနေရာတွင် ခဏတာရစ်သီရစ်သီ လုပ်နေပြီးနောက် ကျောရိုးကိုလျက်လိုက်ကာ တဖြည်းဖြည်း ညှင်းပန်းနေသည်ဟု ထင်ရပေသည်။ 


စုန့်ရန် လုံးဝ တောင့်မခံနိုင်တော့ပေ။


" မဟုတ်... အဲ့နေရာကို မလျက်ပါနဲ့... အာ့... ကျွန်တော် ခေါင်းထဲမှ ဘာမှတောင်မတွေးနိုင်တော့ဘူး..."


" ကိုယ့်ခေါင်းထဲမှာရော တွေးနိုင်သေးတယ် ထင်လို့လား..."


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ခါးကို တင်းကြပ်စွာကိုင်ထားပြီး နားရွက်ကို အားပြင်းပြင်းဖြင့် ကိုက်ချလိုက်သည်။


" မင်းသာ ခြေတစ်လှမ်းနောက်ကျပြီးမှ ရောက်လာခဲ့ရင် ကိုယ် r@pe playလုပ်မိတော့မလို့..."


r@peတဲ့လား...


စုန့်ရန်၏ မျက်ဆံများ မည်းနက်သွားပြီး အမှောင်ထဲတွင် လက်ငါးချောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ထားလိုက်သည်။ 


နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် တံတောင်ဆစ်ဖြင့် တွန်းလိုက်သောအခါ သူ့နောက်ဘက်မှ မပြင်ဆင်ရသေးသော ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ခြေတစ်လှမ်း နောက်ဆုတ်မိသွားသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူကိုင်ထားသော စုန့်ရန်၏ လက်နှစ်ဖက်က လွတ်ထွက်သွားပြီး အနေအထားကာပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားကာ စုန့်ရန်က သူ့ကို ရေခဲသေတ္တာနှင့် ဖိကပ်လိုက်သည်။ 


" စုန့်ရန်..."


" မလှုပ်နဲ့..."


သူ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီးသည့်နောက် ခေါင်းစောင်း၍ ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူ၏ အံ့အားသင့်နေသော အကြည့်အောက်တွင် ချည်သားအတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်သည့်အခါ နီရဲနေသော အရာကြီးတစ်ခု ထွက်လာသည်။ သူ ပါးစပ်ဟ၍ စိုစွတ်နေသောထိပ်ကို လျှာဖြင့်လျက်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲနက်‌နက်ရောက်အောင် စုပ်ယူလိုက်သည်။


" အား..."


မမျှော်လင့်ထားသော သာယာမှုနှင့် နူးညံ့ညင်သာမှုကြောင့် ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နောက်ဆုံးတွင် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်သွားပြီး ကျေနပ်အားရစွာဖြင့် ညည်းညူလိုက်ကာ စုန့်ရန်၏ဆံပင်ငို ဆွဲဖွလိုက်ပြီး အက်ရှရှအသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 


" ဘာဖြစ်လို့လဲ... ရုတ်တရက်ကြီး ကိုယ့်အတွက် ဒီလိုလုပ်ပေးနေပါလား..."


စုန့်ရန် ‌ခေါင်းခါလိုက်ပြီးနောက် စကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲ ပါးစပ်ထဲပိုရောက်‌သွားအောင် စုပ်လိုက်သည်။


သူ့လျှာဖြင့် ထိပ်ဖျားလေးမှ နူးညံ့သောနေရာကို လျက်ပေးနေပြီး ရံဖန်ရံခါတွင် ထိုအရာက လည်ချောင်းထဲ အလွန်နက်သွားပါက ထိပ်ဖျားမှ အသားနုကို ညှစ်လိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားပေသည်။ ထိုသို့ဖြစ်သွားချိန်တိုင်း ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်၍ အရသာခံဖုတွင် ညှီစို့စို့အနံ့များ ရလာသည်။ 


ထိုသို့ ဆွဲဆောင်မှုရှိသောအသံက စုန့်ရန်ကို ဖမ်းစားလိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်။ 


စုန့်ရန်က ခဏအကြာတွင်မှ စိုစွတ်နေသောအရည်များကို ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး ထိပ်ဖျားကို လျာဖြင့်လျက်ကာ ရယ်လိုက်သည်။ 


" မု-ဒိမ်း ကျင့်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော့်ဆန္ဒမပါမှလေ... ကျွန်တော်က ဒီလိုဖြစ်နေတယ်ဆို ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုများ မု-ဒိမ်း ကျင့်မှာလဲ..."


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အလွန်ထိတ်လန့်သွားခဲ့သော်လည်း ခဏအကြာတွင် စုန့်ရန်က ပိုထိတ်လန့်စရာကောင်းသည့်ကိစ္စကို ပြုလုပ်လိုက်သည်။ သူ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ရေခဲကပ်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဆုပ်စာခန့်ယူလိုက်ကာ အားလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ပြီးနောက် ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏အရာကို ပြန်ငုံထားလိုက်သည်။


" Fuck..."


ဟယ်ကျစ်ယွမ် မနေနိုင်တော့၍ အသံတိုးတိုးဖြင့် ဆဲရေးလိုက်သည်။ 


ရေခဲက သူ့ကို ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ လှုံ့ဆော်ပေးနေပြီး စုန့်ရန်၏ရဲတင်းမှုက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ လှုံ့ဆော်ပေးနေသည်။ ထိုနှစ်ခုက တစ်ချိန်တည်း ဖြစ်သွားသည့်အခါ ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ တည်ငြိမ်မှုက ရေခဲများ အရည်ပျော်ကျသွားသည့် ရေအိုင်ကဲ့သို့ စီးကျလာသည်။ 


နှစ်မိနစ်ခန့် သူ့အသက်ရှုသံများ မတည်မငြိမ်ဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းမော့ထားကာ ရေခဲသေတ္တာတံခါးနှင့် သူ့ကိုယ်သူ ခပ်ပြင်းပြင်းဖိထားပြီး စုန့်ရန်၏ဆံပင်ကို ဆွဲဖွကာ အမောတကော အသက်ရှုနေရပြီး သူ့လည်ချောင်းထဲ အနက်ဆုံးရောက်အောင် ထိုးထည့်လိုက်ချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ထားရသည်။


" ပိုပြီး နက်အောင်... နက်အောင် စုပ်လိုက်... ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ..."


ခဏအကြာတွင် အသက်ရှုသံက အလွန်အမင်းပြင်းထန်လာသည်ကို စုန့်ရန်ကြားလိုက်ရ၍ လည်ချောင်းထဲ ပိုနက်သွားအောင်စုပ်မည်အပြုတွင် မထိန်းချုပ်နိုင်သော အားတစ်ခုက သူ့ကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ 


သူ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံလျက်လဲကျသွားပြီး သူ့ရှေ့တွင် သုတ်ရည်အမြောက်အများ ပန်းထွက်လာကာ သူဝတ်ထားသော အနီရောင်အေပရွန်ကို ပေကျံသွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ 


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ဤတစ်ကြိမ်တွင် သုတ်ရည်အမြောက်များထွက်၍ ပြီးသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ အေပရွန်တွင် အဖြူရောင်အရည်များ ဟိုတစ်ကွက် သည်တစ်ကွက် ပေကုန်သည်။ စုန့်ရန်က အောက်ကိုတစ်ချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဟယ်ကျစ်ယွမ်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာကနီရဲပြီး မျက်ဝန်းထဲတွင်လည်း ရီဝေဝေအကြည့်‌များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ 


" ကျစ်ယွမ်... ကျွန်တော်..."


သူ ကြမ်းပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်ကာ အေပရွန်အောက်မှအရာကို လက်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ရံဖန်ရံခါတွင် စိတ်မရှည်လက်မရှည် ညည်းသံအချို့ ထွက်ကျလာသည်။ 


ထိုလူကို ထိမရလျှင်ပင် မျက်လုံးထဲ၌ မြင်နေရသရွေ့ နောင်တမရပဲ ပြီးမြောက်သွားနိုင်ပေသည်။


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ပုံစံကြောင့် ရူးနှမ်းမတတ်ဖြစ်သွားပြီး သူ့ကိုချီ၍ ထမင်းစားခန်းထဲခေါ်သွားပြီး ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကြက်အထိ သုံးမီတာမြင့်သော နံရံအပြည့်မှန်ပြတင်းပေါက်ရှေ့တွင် ဖိကပ်လိုက်ကာ သူ့လက်ဖြင့် အာသာဖြေပေးနေသည်။ 


သူတို့က ၁၂လွှာတွင် နေကြခြင်းဖြစ်၍ မြင်ကွင်းကျယ်ကျယ်မြင်ရပြီး အပေါ်သို့ မော့ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ကောင်းကင်ယံမှ လမင်းကြီးကို တွေ့နိုင်ပေသည်။ 


လူနာပြက္ခဒိန်တွင် ၁၅ရက်မြောက်နေ့ဖြစ်၍ လက လုံးဝန်းပြီး ကောင်းကင်ကြီးက တောက်ပနေသည်မှာ အပေါ်မှ နို့တစ်လွှာဖြင့်လောင်းချထားသည်နှင့်ပင် တူနေသည်။ စုန့်ရန်၏ ပုံပန်းသွင်ပြင်ကိုလရောင်က ကူညီအားဖြည့်ပေးနေ၍ နီရဲနေသောနားရွက်များ၊ ခပ်တင်းတင်းဖိကိုက်ထားသော နှုတ်ခမ်းများနှင့် ချွေးသီးချွေးပေါက်များကျနေသည့်နှာတံနှင့်အတူ ရမ္မက်များထဲ နစ်မွန်းနေသည့် မျက်ဝန်းများကိုပါ မြင်တွေ့ရသည်။ သူက လိုချင်တောင့်တစိတ်များဖြင့် ဖမ်းစားခံထားရချိန်တွင်ပင် ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ် ကြည်လင်သန့်စင်နေသည်။


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ၏စိတ်အားတက်ကြွနေသောချစ်သူကိုကြည့်ပြီး မျက်နှာကို တစ်ဖက်လှည့်၍ ပါးပြင်ကို အဆက်မပြတ်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ 


စုန့်ရန် မင်းကတော့ ယုံချင်မှယုံမှာဆိုပေမယ့် ကိုယ့်မင်းကိုချစ်တဲ့အချစ်ကလည်း မင်းကိုယ့်ကိုချစ်တာထက် မနိမ့်ပါဘူး...


အတိတ်က မင်းသယ်ဆောင်ခဲ့ရတဲ့ မြူနှင်းတွေကိုလည်း သဘောကျပေးနိုင်သလို အနာဂတ်မှာ လွှမ်းခြုံလာမယ့် အလင်းရောင်တွေကိုလည်း မြတ်နိုးပေးလို့ရပါတယ်... မင်း လျှောက်လှမ်းခဲ့တဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်းကို သဘောကျပေးနိုင်သလို မင်း အသက်ရှုခဲ့တဲ့ အချိန်စက္ကန့်တိုင်းကိုလည်း နှစ်သက်ပါတယ်...


အနာဂတ်နေ့ရက်တိုင်းမှာ ကိုယ် မင်းရဲ့ဘေးနားမှာ နေပေးပါ့မယ်...


စုန့်ရန် ကိုယ်ပြောတာတွေ ကြားရဲ့လား...


စိုစွတ်နေသည့် မက်မွန်သီးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့်ဖြဲလိုက်ပြီးနောက် ပန်း‌နုရောင်အပေါက်လေးထဲသို့ လက်ချောင်းများထည့်ကာ မွှေနေပြီးနောက် ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ သူ၏ထောင်မတ်နေသောအရာကြီးဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်။


" အား..."


သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ လူငယ်လေးက မတောင့်ခံနိုင်တော့၍ ညည်းညူလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို တောင့်ထားလိုက်သည်။ သို့ရာတွင် ယခင်ကလည်း တွေ့ကြုံခံစားဖူးသည်ဖြစ်၍ အသက်ရှုသံမှန်အောင် ပြန်လုပ်လိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်လာသည့်အရာကို လက်ခံရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။ 


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ခါးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းမြှောက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်တိုးဝင်လိုက်ချိန်တွင် အတွင်းကြွက်သားများက သူ့အရာကို ညှစ်ထားသည်။ 


စုန့်ရန်၏ အရှေ့လက်က ကျောက်‌တုံးသဖွယ် မာတောင့်နေစဉ် အနောက်ဘက်က ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် တိုးဝင်ခံနေရပေသည်။ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နောက်ဆုံးတွင် သူ့အရာတစ်ခုလုံးကို အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်နိုင်သည်။ နှစ်ကြိမ်ခန့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်ပြီးသည့်နောက်တွင် အခြေအနေကောင်းသည်က်ုမြင်၍ သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းတော့ပဲ စုန့်ရန်၏ခါးကိုကိုင်၍ ကြမ်းတမ်းစွာ လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး အထိမခံနိုင်သောနေရာကို အကြမ်းပတမ်းဆောင့်သွင်းလိုက်ပေသည်။ 


အမှန်တွင် သူ ထိုမျှအထိ ပြင်းထန်စွာပြုလုပ်ရန် မရည်ရွယ်ထားသော်လည်း စုန့်ရန်နှင့်ဆိုလျှင် အမြဲတစေ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း ကင်းမဲ့သွားရသည်။ 


သူ၏ လိပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တပ်မက်မှုက မူလတွင် ပျညှိုးနွမ်းနေသည့် ပန်းတစ်ပွင့်နှင့်တူသော်လည်း စုန့်ရန်နှင့်ဆိုပါက လမ်းအဆုံးမှ လှပမွေးကြိုင်နေသော ပန်းခင်းကြီးတစ်ခင်းသဖွယ်ဖြစ်သွားပြီး နောက်ပြန်လှည့်ရန် လမ်းမရှိပေ။ 


ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ အဆက်မပြတ် တိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် လေထဲတွင် အပူငွေ့များနှင့်အတူ ရေချိုးဆပ်ပြာနံ့များဖြင့် ပြည့်နေသည်။ နံရံအပြင့် မှန်ပြတင်းပေါက်ကြီးက ချွေးအလွှာတစ်လွှာဖြင့် ရောယှက်သွား၍ နောက်ဆုံးတွင် ညစ်ပတ်ပေကျံကုန်သည်။


ချွေးများက တစ်စက်ပြီးတစ်စက် စီးကျနေ၍ သူတို့ ခြေထောက်အောက်မှ ကြမ်းပြင်ကလည်း စိုရွှဲကုန်သည်။ 


ချစ်သူနှစ်ယောက်၏ အထွတ်အထိပ်ရောက်မှုက ထင်မှတ်ထားသည်ထက် ပိုမိုမြန်ဆန်ပြီး အားပြင်းလှသည်။ စုန့်ရန်က တောင့်မခံနိုင်တော့၍ ခေါင်းတစ်ဖက်လှည့်ပြီး ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ နှုတ်ခမ်းများကိုဖိနမ်းကာ လျှာများဖြင့် ရစ်ပတ်လိုက်ပြီး အနမ်းများက ပြင်းရှလာ၍ အသက်ရှုမဝ ဖြစ်လာသည်။ နောက်ဆုံးတွင် အချက်အနည်းငယ်ဆောင့်လိုက်ပြီးနောက် နာကျင်မှုနှင့်အတူ သာယာမှုက ရောစပ်လာခဲ့၍ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားပြီး အရည်များ စီးကျလာကာ ပြတင်းပေါက်နှင့် ကြမ်းပြင်များပေါ် တတောက်တောက်ကျလာသည်။ 


ပြီးမြောက်သွားချိန်တွင် အေပရွန်၏ခါးစည်းကြိုးက ပြေထွက်သွား၍ နီရဲနေသောအေပရွန်က စုန့်ရန်၏ခန္ဓာကိုယ်မှ ပြေကျသွားပြီး လေရာင်အောက်တွင် ရမ္မက်များပျော်ဝင်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ပေါ်ထွက်လာသည်။ 


အလွန် အဖိုးတန်လှသောကြောင့် တန်ဖိုးချစ်ခင်စိတ်များပင် ဖြစ်ပေါ်လာစေသည်။ 


ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ကတိတည်ခဲ့ပြီး စုန့်ရန် မူးလဲသွားသည်အထိ မပြုလုပ်ခဲ့ပေ။ သို့ဖြစ်၍ သူတို့နှစ်ဦး ပြတင်းပေါက်ရှေ့တွင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်ထားပြီး ညကောင်းကင်ယံမှ လမင်းကြီးကို ကြည့်နေကြသည်။


" ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ်လို့ပြောတာ ကြားလိုက်မိလားလို့..."


စုန့်ရန်၏ အသိစိတ်က ဝေဝါးနေဆဲဖြစ်ကာ အနည်းငယ် ပင့်သက်ရှိုက်နေရသေးသည်။


" ပြောလိုက်မိသေးလား..."


ဟယ်ကျစ်ယွမ် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 


" ကိုယ်ပြောလိုက်ပါတယ်..."


" ဘယ်တုန်းကလဲ..."


" မင်း ကြားချင်တဲ့အချိန်မှာပေါ့..."


ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နူးညံ့ညင်သာစွာ ပြုံးလိုက်သည်။ 


" မင်း ကြားချင်တယ်ဆိုတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုယ်သေချာပေါက် ပြောမှာပေါ့..."


လူလိမ်ကြီး...


စုန့်ရန်က ထိုစကားကို စိတ်ထဲတွင်သာ ပြောလိုက်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းများ မသိမသာကော့ညွတ်သွားကာ တိတ်တဆိတ် ရေရွတ်လိုက်သည်။


" ကျွန်တော်အခုပဲ ကြားချင်တယ်... မြန်မြန်လေးမြန်‌မြန်လေး ပြောပေးပါ..."


ထို့နောက် သူ့ကို ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။


" ကိုယ် မင်းကိုချစ်တယ်..."


ထိုအမျိုးသားက သူ့နားကပ်လာပြီး ရင်းနှီး‌ကျွမ်းဝင်နေသော ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့်အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။


" စုန့်ရန် ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်..."


Xxxxxxxx