"အိမ်ကိုသာပြန်ပြီးစောင့်နေလိုက်ပါဦးရီးတော်"
"..."ထိုတည်ငြိမ်နေသောလင်းရှောင်ကိုမြင်ရသည်မှာ အမြီးဖြန့်ထားသော ဒေါင်းတစ်ကောင်နှင့်တူသည်ဟုတွေးလိုက်မိသည်၊
သူကမျက်ခုံးကိုပင့်လျက် မျှော်လင့်ချက်တစ်ချို့မထားမိပဲမနေနိုင်ချေ။ ထို့နောက် နောက်သို့လှည့်လျက် ထြက္ခြာသြားတော့သည်၊
သူမသွားခင်၌လင်းရှောင်အားတစ်စုံတစ်ခုပြောသွားသေးသည်။
"နောက်ထပ်သတင်းတစ်ခုပေးရရင် အရှင်က ကိုယ်လုပ်တော်လီကိုအရင် မောင်းမဆောင်ထဲက ထုတ်ပစ်မှာ"
ဧကရာဇ်ကစိတ်မြန်လက်မြန်ရှိတာပဲ၊ လင်းရှောင်ပြုံးလိုက်မိသည်။
နန်းတွင်းမှထွက်ခွာရမည်ဆိုလျှင်တော့ ကိုယ်လုပ်တော်လီမှာအန္တရာယ်ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။
သူသည် ဧကရာဇ်ကိုကူညီရန်နည်းလမ်းများကိုသာ နေ့နေ့ညညစဉ်းစားနေခဲ့သည်။ သူ ကူညီလိုသော်လည်း လင်းရှောင် အတိုင်းအတာကိုတော့သိသည်ပင်။
သူသည်ညီလာခံမှ နိုင်ငံရေးအကြောင်းနားမလည်ချေ။ သူ၏အတွေးနှင့်အကြံအစည်တို့ကလည်းအရာရှိများထက် ပိုသာလိမ့်မည်မဟုတ်၊
သူလုပ်နိုင်သမျှမှာ သူ၏ခေါင်းထဲမှ ပစ္စည်းကိရိယာများနှင့် လက်နက်များဖြစ်သည်။
အတွေးတွင်နစ်မြောလျက် လင်းရှောင်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ အခန်းထဲပြန်၀င်သွားလိုက်သည်၊
ထိုနေ့ပြီးနောက်တွင် လင်းရှောင်၆ရက်ခန့်အထိ အခန်းထဲတွင် ပိတ်၍နေခဲ့သည်။
ထိုရက်များအတွင်းတွင် ဧကရာဇ်မှာသူ့အားလာမတွေ့သလို အကျယ်ချုပ်ချမှတ်ထားမှုကိုလည်း ပယ်ဖျက်မပေးခဲ့ချေ။
သို့သော် လန်ေ၀့ကမူ တစ်ခေါက်လာကြည့်ပြီး လင်းရှောင်အဆင်ပြေနေသည်ကို အတည်ပြုပြီးနောက်ပြန်သွားခဲ့သည်။
ယနေ့တွင်တော့ လန်ေ၀့က သတင်းတစ်ခုကိုသယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
ဧကရာဇ်မောင်းမဆောင်ကိုပယ်ဖျက်လိုက်ပြီဟု။
သတင်းကိုကြားလျှင် လင်းရှောင်သိပ်မပျော်ခဲ့ချေ။
ဧကရာဇ်မှာသူ့အားလာမတွေ့သလို သူ့အားလည်းဘာတစ်ခုမှမပြောခဲ့၊ ဤအတိုင်းမောင်းမဆောင်ကိုသာပယ်ဖျက်လိုက်ခြင်းပင်။
လင်းရှောင် ဧကရာဇ္ဘာကိုတွေးနေသလဲ မသိတော့ချေ။ ဤအတိုင်း သူ့ကိုမေ့ဖျောက်ထားတော့မည်လားဟုပင်ထင်လာမိသည်။
"မင်းမပျော်ဘူးလား၊ ဒါမင်းလိုချင်နေတဲ့ဟာမဟုတ်ဘူးလား၊ "
လန်ေ၀့မှာ လင်းရှောင်၏မသာယာသောမျက်နှာကိုကြည့်လျက်မေးလိုက်သည်၊
လင်းရှောင်ကမျက်မှောင်ကျုံ့လျက် သက်ပြင်းကိုချလိုက်ကာ
"အရှင်က ဘယ္လိုအကြောင်းပြချက်နဲ့ မောင်းမဆောင်ကိုပယ်ဖျက်လိုက်တာလဲ"
"သူကမိန်းမတွေနဲ့ေ၀းေ၀းနေတဲ့အရင်ဧကရာဇ်ကိုအောက်မေ့သတိရတဲ့အနေနဲ့လို့ပြောတာပဲ"
"..."ထင်သည့်အတိုင်းထိုအကြောင်းပြချက်ဖြင့် မောင်းမဆောင်မှမိန်းမများအားလုံးအေ၀းပို့ခံရပြီး အမျိုးသားကြင်ယာတော်တစ်ယောက်သာကျန်နေရစ်လေသည်။
"လင်းရှောင် သူမင်းအတွက် မောင်းမဆောင်ကို တကယ်ပယ်ဖျက်ပေးလိမ့်မယ်မထင်ထားဘူး..."
လန်ေ၀့က လင်းရှောင်အားဆွေးငေးစွာကြည့်၍ပြောလာသည်။
"ဧကရာဇ္က မူတိုင်းပြည်ကို အင်အားကြီးလာဖို့အမြဲကြိုးစားနေခဲ့တာ၊ ဒါပေမယ့် မင်းအတွက်နဲ့.."
လန်ေ၀့ကဖြစ်ညစ်ကာအပြုံးတုကိုဆင်မြန်းလျက်
"သူမင်းကိုတကယ်ချစ်တာပဲ"
"သိတယ်"လင်းရှောင်ကမာနကြီးဟန်ဖြင့်၀င့်ကြွားနေခဲ့သည်။ သူ၏သခင်ထံမှ အခ်စ္ခံရသောကြောင်ပေါက်လေးသဖွယ် ။
လန်ေ၀့သည်လည်း ထိုကြောင်ပေါက်လေးအားပွေ့ဖက်ကာမပွတ်သပ်နိုင်သည့်အတွက် ခံရခက်လှသည်။
လန်ေ၀့မျက်နှာလွှဲလိုက်ရသည်။
ဧကရာဇ်သည် လင်းရှောင်အတွက်အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုပင်။
"ငါအနာဂါတ်မှာထပ်မလာတော့ဘူး..."
လင်းရှောင်ကခေါင်းမော့ကာသူ့အားကြည့်လိုက်သည်။
"ငါကလည်းမင်းကိုခေါင်းမိုးပေါ်က လူကြီးလူကောင်းလုပ်ဖို့မတောင်းဆိုခဲ့ပါဘူး"
လန်ေ၀့ကပြုံးလျက်ပင် "ဧကရာဇ္ကိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံပါ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြင်ကြင်နာနာပေါ့"
"ကြင်ယာတော်" လန်ေ၀့ရုတ်ချည်း လင်းရှောင်၏ဂုဏ်ပုဒ်ဖြင့်ခေါ်လိုက်သည်။
လင်းရှောင်ကမူ အနေခက်စွာခေါင်းကုတ်လိုက်ကာ လင်းရှောင်ဟုပဲခေါ်ရန် မပြောလိုက်ရခင် လန်ေ၀့ထွက်သွားနှင့်ပြီဖြစ်ကြောင်းတွေ့လိုက်ရလေသည်၊
လင်းရှောင်နှုတ်ခမ်းကိုတွန့်လိုက်သည်။
ထားလိုက်ပါတော့လေ
သူ၏ ဒီဇိုင်းစာရွက်များမှာ အပြီးသတ်နိုင်တော့မည်။ဤသည်တို့မှာ သူမှတ်မိသလောက်စက်ကိရိယာများအတွက် ပုံကြမ်းများဖြစ်သည်။
၁၀၀ရာခိုင်နှုန်းမှန်ကန်သည်ဟုမဆိုနိုင်သော်ငြား ၈၀သို့မဟုတ် ၉၀ရာခိုင်နှုန်းခန့်မှန်လျှင်ပင် အဆင်ပြေနေပြီဖြစ်သည်။သူမမှတ်ဉာဏ်ကလည်း အတော်ကောင်းသည်ပင်မဟုတ်ပါလား။
သူဆွဲပြီးသည်နှင့် ဤသည်တို့ကို ကုန်ထုတ်လုပ်ရေး ၀န်ကြီးအုပ်စုထံအပ်လိုက်နိုင်သည်။ နည်းနည်းပါးပါးလေ့လာပြီးလျှင် အဆင်တပြေထုတ်လုပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟုလင်းရှောင်ယုံကြည်သည်။
သူ့ကိုယ်သူပုံကြမ်းဆွဲခြင်း၌၂ရက်ခန့် နစ်မြုပ်ထားခဲ့ကာ ယခုဆွဲပြီးနောက်လည်း ဧကရာဇ်ရောက်မလာသေးချေ။
မောင်းမဆောင်ကိုပယ်ဖျက်ပြီးနောက်ဆက်တွဲကိစ္စများကြောင့် ဧကရာဇ်အလုပ်ရှုပ်နေမည်ကို လင်းရှောင်လက်ခံသည်။
သို့သော် ဧကရာဇ္က သူ့အားစိတ်ဆိုးနေဆဲဟု ပို၍ယုံကြည်သည်။ လင်းရှောင်လည်းမိမိဘက်ကမှားခဲ့သည်မို့ ၂ရက်ခန့်စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ခဲ့သေးသော်လည်း ဧကရာဇ္ကရောက်မလာပြန်ချေ။
လင်းရှောင်အားလုံးလုံးမေ့လျော့နေသကဲ့သိူ့။လင်းရှောင်မှာစိတ်တိုလွန်းရ၍ အံကိုကြိတ်လိုက်မိသည်။ သို့သော်နာခံစွာ အခန်းထဲတွင်နေနေဆဲပင်။
"အန်ရှန်း ၊ အရှင့်ကိုသွားခေါ်လိုက် ။ သူမလာရင် ငါသေတော့မယ်လို့ပြောလိုက်"
"..."အန်ရှန်း လင်းရှောင်အားကြည့်လျက် ငြိုးငယ်စွာပြုံးလိုက်ကာ
"သခင်လေးစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်လိုက်ပါဦး။ အချိန်ကျရင် သခင်ရောက်လာမှာပါ။ သခင်လေးခုလိုလိမ်ရင်ပိုပြီးစိတ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ်"
"ဘယ်သူကလိမ်နေလို့လဲ" လင်းရှောင်ကအန်ရှန်းကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး သူ၏၀တ်ရုံလက်မှဓါးမြှောင်တစ်ချောင်းကိုထုတ်ယူလိုက်ကာ သူ၏လည်ပင်းကိုထောက်ထားလိုက်သည်။
"ငါအတည်ပြောနေတာ"
"သခင်လေး" အန်ရှန်း ထိတ်လန့်စွာဓါးမြှောင်ကိုလုရန်ရှေ့သို့တိုးလာလျှင် လင်းရှောင်ကစူးစိူက်ကြည့်လျက် မိမိလည်ပင်းကိုပိုဖိလိုက်ရာအန်ရှန်းလည်းမတတ်နိုင်ချေ။
"သခင်လေး.. ရှင်"
"သြားခေါ်လိုက်"လင်းရှောင်စိတ်မရှည်စွာဆိုလိုက်သည်။
အန်ရှန်းသူမနှုတခမ်းကိုကိုက်လျက် အျမန္ထြက္သြားတော့သည်။
သိပ်မကြာခင်၌ ဧကရာဇ်သည်ကုန်းကုန်းတစ်အုပ်ခြံရံလျက် အမြန်ရောက်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်။
လင်းရှောင် လှပစွာပြုံးလျက် ဧကရာဇ်အားမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။
ဧကရာဇ်သည်သူ့အားစောင့်နေပုံပေါ်သော လင်းရှောင်ကိုမြင်လျှင် ဒူးထောက်နေသောအန်ရှန်းကို အန္တရာယ်ရှိစွာကြည့်လိုက်တော့သည်၊
"မင်းတို့ကိုယ်တော့်ကိုလိမ်ရဲတယ်ပေါ့"
လင်းရှောင်ဖော့တော့စွာပြုံးလျက် ဧကရာဇ်ထုတ်လွှတ်နေသောဖိအားကိုပင်ဂရုမစိုက်ပဲရှေ့သို့လျှောက်လာကာ
"လင်းရှောင်မလိမ်ရဲပါဘူးအရှင်၊ အရှင်လင်းရှောင်ကိုလာမတွေ့ရင် လင်းရှောင်တကယ်သေတော့မှာ"
"အရှင့်ကိုလွမ်းရလွန်းလို့၊ နာကျင်ရလွန်းလို့" လင်းရှောင်ထိုစကားလုံးများအား ဧကရာဇ်၏နားထဲသို့ တိုက်ရိုက် တိုးဖျော့စွာဆိုလိုက်သည်။
သူ၏စကားလုံးလေးများက ဧကရာဇ်၏ရင်အားလှုပ်ရှားစေလျက် ဆန္ဒများတဖွားဖွားတောက်လောင်လာစေသည်။
လင်းရှောင်ပြုံးလိုက်လျှင် နှုတ်ခမ်းလေးမှာ လွပသောမျက်နှာကို ဆြဲဆောင်မှုရှိစေကာ ငြို့ငင်နေတော့သည်။
"မင်းကိုယ်တော့်ကိုဆွဲဆောင်နေတာလား ဟမ်..."
ဧကရာဇ်သည် လင်းရှောင်၏မေးစေ့ကိုကိုင်လျက် အေးစက်စွာမေးလိုက်သည်၊လင်းရှောင်ဧကရာဇ်၏မျက်နှာအားရှောင်လွှဲခြင်းမရှိပဲ စိုက်ကြည့်နေလျက် သူ၏မျက်နှာမှာရှက်ရွံ့မှုကြောင့်နီရဲနေသည့်တိုင် ကြောက်ရွံ့မှုတစွန်းတစကိုသော်မျှမမြင်ရချေ။,
"ဒါကိုအရှင်က လင်းရှောင်ဆွဲဆောင်တာကို လက်မခံဘူးလားဟင်"
လင်းရှောင်ပြောလိုက်ရင်း သူ၏မ်က္လုံးလေးကလည်း ဧကရာဇ်၏ကိုယ်တ၀ိုက်ေ၀့၀ဲလျက် ဖိတ်ခေါ်နေကြောင်းသိသာစေသည်၊
ထိုမူမမှန်သော ပုံစံလေးက သူ့အားဆွဲဆောင်သွားကာ မဲမှောင်သောမျက်၀န်းများဖြင့် ခါးလေးအားဆွဲယူကာပွေ့ဖက်လိုက်တော့သည်။
သူကအားလုံးကိုထြက္သြားစေပြီး လင်းရှောင်အား အိပ်ယာဆီ သယ်ဆောင်သွားခဲ့သည်၊ သူ၏ကြမ်းတမ်းသောအနမ်းက လွမ်းဆွတ်နေခြင်းများကိုသယ်ဆောင်လျက် လင်းရှောင်မှာဧကရာဝ်၏လည်ပင်းကိုဖက်တွယ်လျက်နူးညံ့စွာညည်းညူနေမိသည်၊
" အင်..အာ့ ..အ..အရှင်.."
လင်းရှောင်မှာညည်းညူရင်း ဧကရာဇ်၏ ကိုယ်အားပွတ်သပ်လျက် ရင်အုပ်ကျယ်အားရတနာတစ်ပါးကဲ့သို့နူးညံ့စွာနမ်းလိုက်သည်။
ဧကရာဇ်တန့်သွားလျှင် လင်းရှောင် အနေအထားကိုပြောင်းပြန်လှန်လိုက်ပြီး ဧကရာဇ္အားအပေါ်မှဖိထားလိုက်သည်။
ဧကရာဇ်မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ဤအနေအထားကို မနှစ်သက်ကြောင်းထင်ရှားနေသည်ပင်။
လင်းရှောင်မှာ ဧကရာဇ်၏ခါးမှခွလျက် ချိုသာစွာပြုံးလိုက်ကာ " ဟင့်အင်း အရှင်မလှုပ်နဲ့"
သူကခါးကိုကိုင်းလျက် နီရဲသောလျှာလေးကိုဆန့်ထုတ်ကာ ဧကရာဇ်၏ချေွးစို့နေသော ရင်ဘက်ကို လျက်လိုက်သည်။ ချေွးစတို့နှင့် ယောကျာ်းပီသသော ဟော်မုန်းတို့က လင်းရှောင်၏လျှာဖျားတွင်နေရာယူသွားခဲ့သည်။
လင်းရှောင် ကျေနပ်မှုဖြင့်နူးညံ့စွာ ညီးညူလိုက်မိသည်။သူသည်မကျေနပ်နိုင်သကဲ့သို့ ဧကရာဇ္အား နမ်ပြီးရင်းနမ်းနေခဲ့ကာ နောက်ဆုံး ဧကရာဇ်၏နှုတ်ခမ်းတွင် ရပ်တန့်လျက် ကြာရှည်စွာနမ်းနေလိုက်သည်၊
ထိုအနမ်းကြောင့်လင်းရှောင်ကိုယ်မှာလည်းပျော့ခွေသွားပြီး ဧကရာဇ္က သူ့အားထိန်းထားလိုက်ရသည်၊ လင်းရှောင်ကမူခေါင်းကိုခါလျက် ဧကရာဇ်ကိုတွန်းလိုက်ကာ "အရှင်ဒီတစ်ကြိမ်တော့ လင်းရှောင်အရှင့်ကိုပြုစုပါရစေ"
လင်းရှောင်မှာသူ၏နူးညံ့သောကိုယ်လေးကိုအရှင့်ကိုယ်ပေါ်၌ အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။
အဆုံးတွင် အရှင်ထုတ်လွှတ်သည့်အသံပြုလိုက်သည်မှ လင်းရှောင်လည်းထုတ်လွှတ်လိုက်ပြီး သာယာစွာညည်းညူလိုက်လေသည်။နဖူးမှချေွးများကြောင့် ဆံစများကလည်း လင်းရှောင်မျက်နှာတွင် ကပ်ညိလျက် ။ လင်းရှောင်မှာဧကရာဇ်ကိုယ်ပေါ်တွင်မှီချလျက် နူးညံ့စွာခေါ်လိုက်သည်။
"အရှင်ကအခုလင်းရှောင်ရဲ့လူဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ လင်းရှောင်လည်းအရှင့်ကိုတစ်ခုခုပြန်ပေးမယ်"
လင်းရှောင်လက်ထဲထိုသံသေတ္တာရောက်လာချိန်ကိုသူသတိမပြုခဲ့မိချေ။ ထိုသေတ္တာမှာအချိန်အကြာပြီးပြင်ဆင်ထားပုံ ပေါ်ပြီးပိုးသားအနီဖြင့်ပင် ခင်းကျင်းထားသည်။
ဧကရာဇ်လက်ကိုဆန့်လျက်လှမ်းယူလိုက်သည်။
အတွင်း၌ ပုံကြမ်းစာရွက်များအထပ်လိုက်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်။
တချက်မျှကြည့်ရုံဖြင့် ဤစာရွက်များမှာမည်မျှအဖိုးတန်ကြောင်း ဧကရာဇ်နားလည်သည်ပင်။ သူကလင်းရှောင်ကိုမျက်ခုံးပင့်လျက် ကြည့်လိုက်လျှင် လင်းရှောင်ကပြောလာသည်။
"ဒါတွေကသိပ်အဖိုးတန်တာနော်"
"အရှင့်ရဲ့မောင်းမဆောင်နဲ့ယှဉ်ရင်"
"အဲဒီထက်တောင်ပိုသေးတယ်" ဧကရာဇ်တုန့်ပြန်လိုက်သည်။
လင်းရှောင်ပြုံးလိုက်ပြီး
"သိပ်ကောင်းတယ်၊ လင်းရှောင်အရှင့်ကိုကူညီပေးမယ်၊ စိတ်မပူနဲ့၊ လင်းရှောင်ရဲ့အကျယ်ချုပ်ကိုရုပ်သိမ်းပေးရင် လင်းရှောင်မနက်ဖြန် ကုန်ထုတ်လုပ်ရေး ၀န်ကြီးဆီသွားပြီး ဒါတွေကို တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်"
"ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ ဒီလောက် ချွဲနေရတာတုန်း..."
ဧကရာဇ်ကလင်းရှောင်အား ခါးမှဆွဲဖက်လျက်နှစ်ဦးသားအားပို၍ပူးကပ်စေလိုက်သည်။
"အာ့.." လင်းရှောင် သာသာလေးညည်းညူလိုက်မိသည်။
"လင်း..လင်းရှောင်အမြဲ ဒီလိုပါပဲနော်၊ အရှင့်ကိုအမြဲဂရုတစိုက်ခစားခဲ့တာပါ"
ဧကရာဇ်ကအနည်းငယ်တွေးတောလိုက်ကာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"မှန်ပါတယ်"
လင်းရှောင်မကျေမနပ်နှင့် ဧကရာဇ်၏ပုခုံးအားအသာကိုက်လိုက်သည်။
နာကျင်မှုကြောင့် ဧကရာဇ်သည်လင်းရှောင်အား အိပ်ယာပေါ်သို့ပြန်ဖိချလိုက်သည်။ ထိုစဉ် လင်းရှောင် လည်ပင်းမှ အမာရွတ်အားတွေ့သွားတော့သည်။
သူတန့်သွားပြီးနောက် လက်ကိုဆန့်ကာ ညင်သာစွာပွတ်သပ်လိုက်လျင် လင်းရှောင်လည်းယားယံမှုကြောင့်တွန့်သွားမိသည်။
ဧကရာဇ်၏အမူအယာကမဲမှောင်သွားပြီး သူ၏လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ကာ "မင်းကိုယ်တော့်ကို အပြစ်တင်သလား"
"လင်းရှောင်ရဲ့ပုံစံက အပြစ်တင်နေတဲ့ပုံပေါက်လို့လား..."လင်းရှောင်ပြန်မေးလိုက်သည်၊
ဧကရာဇ်မှာ နူးညံ့စွာရယ်လိုက်မိကာ လင်းရှောင်အားအသေအချာကြည့်လိုက်သည်။
လင်းရှောင်မှာ မျက်နှာလေးနီရဲလျက် ဧကရာဇ္အားရေဘ၀ဲတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ဖက်တွယ်ထားခဲ့သည်။ သူ၏ခါးလေးကလှုပ်ရှားနေပြီး သူတို့၏လုပ်ငန်းဆောင်တာအားမပျက်မကွက်လုပ်ဆောင်လျက်ပင်၊
၎င်းကိုမြင်လျှင် ဧကရာဇ်လည်း တွေးမနေတော့ပဲ၊ လင်းရှောင်နှင့်နောက်တစ်ကြိမ်လူးလွန့်လိုက်တော့သည်။
××××××××××××××ပြီးပါပြီ~××××××××××
ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ