Chapter 21

CHAPTER 21

- ဒီမိသားစုက​နေ ခွဲထွက်ချင်တယ်

ဟယ့်ရှီရွာမှ လူများက ကျန်းကျန့်ထံမှ ​ခြောက်လှန့်ခံလိုက်ရသည်။

သူတို့ထဲမှ အချို့က ရဲရင့်ပြီး အညှာအတာကင်းတတ်ကြ​ပါ​သော်လည်း သူတို့ထဲက မည်သူကမှ အကြီးဆုံးကျန်းကဲ့သို့ မတုန်မလှုပ် မရှိဖူးကြ​ပေ။

တရားရုံး​တော်ကို သွားမယ်... သူက အဲ့အ​ကြောင်းကို ​တွေးရဲ​သေးတာလား...

ဟယ့်ရှီရွာသားများက ကျန်းကျန့်၏ စိတ်​ရောကိုယ်ပါ ​ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့က သူ့ကို ထပ်မဆွရဲကြ​တော့ဘဲ သူတို့ပါ ပါဝင်ပတ်သက်လာမည်ကို ​ရှောင်ရှားရန် သူနှင့် ​ဝေး​ဝေးသာ​ ​နေလိုကြသည်။

"အကြီးဆုံးကျန်း... တကယ်လို့ မင်းမှာ ​ပြောစရာ ရှိရင်..."

ဟယ့်ရှီရွာ၏ ရွာလူကြီး ဖြစ်သည့် ကျန်းဖျင်က နူးညံ့​​သော အသံ​လေးဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ သူတကယ်ပဲ ကျန်းကျန့်က စိတ်​ဖောက်သွားပြီး အရူးတစ်​ယောက် ဖြစ်သွားသည်ဟုသာ ​တွေးမိလိုက်သည်။ သူနဲ့ သွားမရှုပ်တာ အ​ကောင်းဆုံးပဲ...

"ကျူပ် ခင်ဗျားတို့ကို ​ပြောခဲ့တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား"

ကျန်းကျန့်က သူ့​နောက်ပါးမှလူများကို ​ဖော်​ဖော်​ရွေ​ရွေဖြင့် ပြုံးပြလိုက်သည်။

သို့​သော်လည်း ဟယ့်ရှီရွာသားများကမူ သူ့အပြုံးထဲမှ ​ဖော်​ရွေမှုကို လုံးလုံး ရှာမ​​တွေ့ကြဘဲ အချို့လူများမှာ မသိစိတ်မှ ခိုင်း​စေမှုအရ ​ခေါင်းကိုပင် ငုံ့ထားလိုက်ကြသည်။

ကျန်းမိသားစုဘက်မှ အဖြစ်သနစ်က အရင်တစ်​ခေါက်ကထက် ပိုကြီးလာသဖြင့် ရွာထဲမှ လူများကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာများကို ကြည့်ရှုရန် ​ရောက်လာကြပြီး ကျန်းမိသားစုအိမ်တဝိုက်တွင် ပြည့်ကျပ်​နေ​လေသည်။

သာမန်လူများ ထိုမြင်ကွင်းကို ​​တွေ့ရသည့်အခါ ​သေချာ​ပေါက် ​ကြောက်ရွံ့သွားကြမည် ဖြစ်​သော်လည်း ကျန်းကျန့်ကမူ တည်ငြိမ်​နေသည်။

သူက ထိုရွာသားများကို မ​ကြောက်​​ပေ။ ထိုလူများမှာ တရားရုံး အရာရှိ၏ အသက်က သူတို့၏ လက်ထဲတွင် ရှိ​နေသည်ဟု ​တွေး​နေကြသည်။ သို့​သော်လည်း မည်သို့ပင်ဆို​စေကာမူ သူ့ထံတွင် ​ခေါင်မိုး​ပေါ် တက်ပြီး လွတ်​မြောက်နိုင်သည့် စွမ်းရည် ရှိ​​နေဆဲပါပင်။ ​သေချာပေါက်ပင် သူက ဝရမ်း​​ပြေးတစ်​ယောက် မဖြစ်လိုခဲ့​ဘဲ ရွာထဲတွင် အမြဲတမ်း ​ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန်သာ ရှင်သန်လိုခဲ့​ပေသည်။ ထင်မှတ်ထားသည့်အတိုင်းပင် သူ့ကို ဆွဲသွင်းရန် ဆန္ဒရှိ​နေသည့် တစ်စုံတစ်​ယောက် ​ပေါ်လာခဲ့​လေပြီ။

ထိုအခိုက်မှာပင် သူ့ရည်ရွယ်ချက်များ အားလုံးကို ရှုပ်​ထွေးသွားရ​စေသည့် မြင်ကွင်းမျိုး ဖြစ်လာရသည်မှာ စိတ်မ​ကောင်းစရာပါပင်။

"အကြီးဆုံးကျန်း... အရာရှိကို လွှတ်​ပေးလို့ရမလား"

ကျန်းဖျင်က ထပ်​မေးလိုက်သည်။ ကျန်းကျန့်၏ ဓါးက ယန်ကျင်း၏ လည်တိုင်သို့ပင် ​ရောက်ရှိ​တော့မည် ဖြစ်သဖြင့် သူ့ကို တုန်လှုပ်သွား​စေခဲ့သည်။ ကျန်းဖျင်သည် ကျန်းကျန့်က ယန်ကျင်းအား မ​တော်တဆ ထိခိုက်မိသွားမည်ကို စိုးရိမ်​​နေခဲ့သည်။ သူ့မိဘများကိုပင် ဘာမဆို လုပ်နိုင်ပြီး တရားရုံး အရာရှိကိုပင် တိုက်ခိုက်ရဲသည့် ထိုအကြီးဆုံးကျန်းအား သူတို့က အမှန်တကယ်ပင် လူသတ်လိုက်မည်ကို ခွင့်မပြုလိုက်နိုင်​ပေ။

"ကျုပ်သူ့ကို လွှတ်​ပေးလို့ရတယ်... ဒါ​ပေမယ့် အ​ခြေအ​နေတစ်ခု​တော့ ရှိတယ်" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

"အကြီးဆုံးအစ်ကို... အစ်ကို့မှာ ​တောင်းဆိုစရာ ရှိရင် ​ပြောသာ ​ပြောလိုက်ပါ... ဘယ်သူ့ကိုမှ မသတ်ပါနဲ့"

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ခပ်​လော​လောဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

မကြာခင်ကပင် ကျန်းကျန့်က သူ့အား ဝါးလုံးဖြင့် ထိုးလိုက်သဖြင့် ​သွေးထွက်​နေပါ​သော်လည်း သူ့ဒဏ်ရာက ပြင်းထန်သည်​တော့ မဟုတ်​​ပေ။ အမှန်တကယ်မှာ ကျန်းကျန့်က လူသတ်လိုခြင်း မရှိဘဲ သဘာဝကျကျပင် သက်ညှာ​ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။

သူ့ဒဏ်ရာက မပြင်းထန်ပါ​သော်လည်း ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ယခုတွင် "ငါ့ဘဝ​တော့ သွားပြီ" ဟူ​သော ခံစားချက်ကိုသာ ရ​နေသည်။

ယန်ကျင်းက ဘယ်သူလဲ... သူနဲ့ ရင်းနှီးလာဖို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ကြိုးစားထားရတဲ့သူ​လေ... အကြီးဆုံးကျန်း သူ့ကို ရိုက်ရင်​တောင် ကိစ္စမရှိဘူး... အခု​​တော့ သူက ယန်ကျင်းကို ရိုက်လိုက်ပြီ... သူထပ်ပြီး မ​တွေးချင်​တော့ပါ​ပေ။ ​နောင်တစ်ချိန်တွင် ယန်ကျင်း သူ့အား ပြဿနာ လာရှာလိမ့်မည်ကို သူသိ​နေသည်။ ယခုတွင် ကျန်း​​​​ချောင်ရှန့်က သူ့ကို ကယ်တင်​ပေးရန် ကြိုးပမ်းအားထုတ်ရမှုများကို ​ထောက်ထား၍ ယန်ကျင်း လက်​ရှောင်​ပေးမည်ကိုသာ ​မျှော်လင့်နိုင်​တော့သည်။

"ငါ​ပြောပြီးပြီ​လေ" ကျန်းကျန့်က တီးတိုးရယ်​မောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ဆီက​နေ ခွဲထွက်ချင်တယ်"

ခွဲထွက်မယ်... ကျန်း​ချောင်ရှန့် ကြက်​သေ​သေသွားသည်။ ယခင်က သူ့အစ်ကိုကြီးကို အိမ်ခွဲထွက်ခြင်းနှင့် ချိန်း​ခြောက်ရန် ​တွေးခဲ့ပါ​သော်လည်း သူ့အစ်ကိုကြီး လိုချင်သည့် ​တောင်းဆိုမှုက သူအမြတ်ထုတ်လိုသည့် ကိစ္စနှင့် တူညီ​နေမည်ဟု ထင်မထားခဲ့​ပေ။

ဒီအစ်ကိုကြီးက ဘာလို့ သူတို့နဲ့ ခွဲထွက်ချင်​နေတာလဲ... သူသာ ကျန်းမိသားစုက​နေ ထွက်သွားရင် ​နောက်များမှာ သူ ဘယ်ကို သွားပြီး စား​သောက်ရပါ့မလဲ...

ယခုတွင် သူက စား​သောက်ရန် ​နေရာ ရှိ​နေပါ​သော်လည်း ယန်ကျင်းကို ဓါးစာခံလုပ်ကာ မိသားစုမှ ခွဲထွက်ရန် သူတို့ကို ဖိအား ​ပေး​နေ​ဆဲ ဖြစ်​လေရာ အ​ကြောင်းအရင်းအများစုက သူတို့၏ လယ်များကို ခွဲယူရန် ကြိုးပမ်း​နေခြင်းသာ ဖြစ်လျှင်... ကျန်း​ချောင်ရှန့်၏ မျက်လုံးများ ရုတ်တရက် ပြူးကျယ်သွားပြီး ကျန်းကျန့်ကို ​ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်လိုက်သည်။

ကျန်းမိသားစု လယ်​မြေများကို ကျန်းကျန့်ထံ ခွဲ​ပေးရပါက သူတို့ မကြာမီမှာပင် ချမ်းသာ​သော မိသားစုအဖြစ်မှ ရွာထဲတွင်အလွန် သာမန်ကျ​သော မိသားစုအဖြစ် ​ပြောင်းလဲသွားမည်ကို စိုးထိတ်ရသည်။ ပြီး​နောက် သူသည်လည်း အနာဂါတ်တွင် ဤကဲ့သို့​​​သော သက်​တောင့်သက်သာ ရှိလှသည့် ဘဝမျိုးကို ​သေချာ​ပေါက် ​နေနိုင်မည် မဟုတ်​တော့။

"​ကောင်းပြီ​လေ... ခွဲထွက်ပြီးရင် ဒီအိမ်က ထွက်သွားလိုက်​တော့" အဘွားကြီးကျန်းက ​အော်ဟစ်လိုက်ပြီး ထိုဂြိုလ်ဆိုး​ကောင်ကို ဖယ်ထုတ်ချင်​နေခဲ့သည်။

"တိတ်စမ်း" သားသတ်သမားကျန်းက သူ့ဇနီးကို ​အော်ဟစ်လိုက်သည်။ ဒီ​လောက်ဖြစ်​နေတဲ့ အ​ခြေအ​နေမှာ​တောင် သူ့မိန်းမက အကြီးဆုံးကျန်းကို ​အော်ဟစ်​နေရဲ ​သေးတယ်... သူမက ဆက်ပြီး အသက်မရှင်ချင်​တော့ဘူး ထင်တယ်...

သားသတ်သမားကျန်းက သူ့အကြီးဆုံးသား တရားရုံး အရာရှိ၏ လည်ပင်းအား ဓါးနှင့်​ထောက်ထားသည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်​နေရင်းဖြင့် အကြီးအကျယ် ​နောင်တရ​နေ​လေသည်။

သူ့ဇနီးက သူ့သားကြီးအ​​ပေါ် အလွန် ဆိုးဝါးသည်ကို သူအမြဲတမ်း သိ​နေခဲ့​သော်လည်း သူက သားကြီးဖြစ်သူနှင့် မရင်းနှီးသည့်အတွက် ၎င်းကို လွှတ်ထား​ပေးခဲ့ပြီး သူ့ကို အချိန်အကြာကြီးကတည်းက လက်​လျှော့ထားခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။

လက်ထပ်ပြီး သားတစ်​ယောက်ကို ပျိုး​ထောင်ရသည်က ​ငွေကုန်​​ကြေးကျ များသည်။ သူက သူ့သားနှစ်​ယောက်က သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင် မိသားစုကို ထူ​ထောင်ပြီး မိသားစုမျိုးရိုးကို ဆက်ခံလျှင် လုံ​လောက်ပြီဟု ​တွေးခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့် သူက အကြီးဆုံးသားအ​ကြောင်းကို ဂရုမစိုက်​လေဘဲ သူ့ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက်ဆံကြသည်ကိုလည်း ခွင့်ပြုထားမိပြီး လူပျိုသိုးကြီး ဖြစ်လာ​စေရသည်။ သူက သူ့သားကြီး၏ ကျန်​နေသည့်ဘဝတ​လျှောက်လုံး မိသားစုအတွက် အလုပ်လုပ်​ပေးရန် ရည်ရွယ်ထားခဲ့သည်။

ဤနည်းလမ်းဖြင့် သူ့ညီများ ခွဲထွက်ကြသည့်အခါ ပိုက်ဆံအနည်းငယ်ပိုရပြီး ပိုင်ဆိုင်မှု ခွဲ​ဝေခြင်း​ကြောင့် ဆင်းရဲမသွားကြမည် ဖြစ်သည်။ အကြီးဆုံးသားက ကိုယ်ပိုင်သားသမီး မရှိသည်​ကြောင့် ​သေချာ​ပေါက်ပင် သူ့ကို ပိုင်ဆိုင်မှု ခွဲ​ဝေခြင်း ​ဝေစု ပေးရန် မလို​တော့​ပေ။ ရလဒ်အ​နေဖြင့် ကိစ္စရပ်များက ဤအ​ခြေအ​​နေထိ ​ရောက်ရှိလာရသည်။

သူသာ ကြိုသိခဲ့ပါက သူ့အကြီးဆုံးသားအ​ပေါ် ပိုပြီး ​ကောင်း​ပေးခဲ့မည်ပင်။

"အကြီးဆုံးသား... ခွဲထွက်တာက အကြံ​ကောင်း တစ်ခုပါပဲ..."

သားသတ်သမားကျန်းက အသက်ရှုသံကို ​ပြေပြစ်​စေလိုက်သည်။ သူက ကျန်းကျန့်ကို မိသားစုမှ ခွဲမထွက်​စေချင်ပါ​သော်လည်း သူ့ကို မတားရဲပါ​ပေ။ ကျန်းကျန့်က ပိုင်ဆိုင်မှုများကို ​လျှော့​တောင်းရန်သာ ​မျှော်လင့်ရ​တော့မည်။

မှန်​ပါသည်။ သားသတ်သမားကျန်းက မိသားစု ခွဲထွက်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ သူက ထိုကဲ့သို့​​သော အကြမ်းဖက်သမားမျိုးနှင့်အတူ အိမ်တွင် မ​နေရဲ​တော့​ပေ။

"အကြီးဆုံးအစ်ကိုက ဘာများလိုချင်လို့လဲ"

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ​မေးမြန်းလိုက်သည်။ ကျန်းကျန့်က ပိုင်ဆိုင်မှုများကို ခွဲယူမည့်အ​ကြောင်း ​​တွေးလိုက်မိသည်နှင့် သူ့နှလုံးသားက ​သွေးစိမ်းရှင်ရှင် ကျလာသကဲ့သို့ နာကျင်လာရသည်။ သို့​​​သော်လည်း ယန်ကျင်းကို ကယ်တင်ရန်အတွက် ကျန်းကျန့်၏ ​​​တောင်းဆိုချက်များကို လက်ခံ​ပေးရ​မည် ဖြစ်သည်။ အဆုံးတွင်​တော့ ၎င်းကပင် ယန်ကျင်း သူ့အ​ပေါ် ​ဒေါသ​လျော့ပါး​စေနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်း ဖြစ်​နေသည်။

ကျန်းကျန့်က သဘာဝကျကျပင် ကျန်းမိသားစု၏ အ​တွေးများကို မြင်​နေရပြီး ရယ်စရာ​ကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီလူ​တွေက​တော့... သူတို့တကယ်ပဲ ထိုက်တန်တယ်...

သူတို့သာ တိတ်တိတ်​လေး ​နေ​ပေးကြပါက သူက လအနည်းငယ်အကြာတွင် ကျန်းမိသားစုမှ ထွက်သွားမည် ဖြစ်သည်။ သူတို့က အလုပ်သမားတစ်​ယောက်သာ ဆုံးရှုံးမည် ဖြစ်ပြီး ​​ငွေများ မဆုံးရှုံးနိုင်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ... သူက ကျန်းမိသားစုထံမှ အကျိုးအမြတ်တချို့ ရရှိသင့်ပေသည်။ ပြီး​တော့လည်း တရားရုံးအရာရှိအတွက်ကား... ကျန်းမိသားစုက သူတို့ပြုလုပ်ထားသည့်အိုးကို သူတို့ကိုယ်တိုင် ပြန်လည်​သောက်သုံးခိုင်းရန် လုံ​လောက်​နေ​​လေပြီ။

"တခြားမိသားစု​တွေ လုပ်သလို မိသားစု ခွဲကြတာ​ပေါ့" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

ဟယ့်ရှီရွာတွင် မိဘများက ပိုင်ဆိုင်မှုများ ခွဲ​ဝေခြင်းအတွက် စည်းမျဥ်းများ မရှိ​ပေ။ သူတို့၏ သားက အခြားမိသားစုများ၏ ​ဆွေမျိုး ဖြစ်သွားပါက သူတို့၏ မိသားစုများကို ခွဲထွက်ခွင့် ​ပေးကြလိမ့်မည်။ သို့​သော်လည်း မိသားစုတစ်စုက သားများစွာ ရှိပါက မိသားစု ပိုင်ဆိုင်မှုများကို ခွဲတမ်းများစွာ ခွဲ​ဝေရလိမ့်မည်။ ထို့​နောက် သူတို့က သားတစ်​ယောက်စီအား အစားအ​သောက်နှင့် ​​ငွေမည်မျှကို သူတို့၏ မိဘများထံသို့ ပို့​ပေးရမည့် စည်းမျဥ်းကိုသာ ချမှတ်ထားသည်။

ထိုစည်းမျဥ်းများအရ ကျန်းကျန့်က စပါးခင်း ငါးမူနှင့် ​ခြောက်​သွေ့​မြေ ​ခြောက်မူ ခုနစ်မူကို ခွဲယူပြီး​နောက် တစ်ခုခု ရသင့်​ပေသည်။ သားသတ်သမားကျန်းနှင့် သူ့ဇနီးတို့က ပိုက်ဆံများ ခွဲ​ပေးလျှင်​တောင် ​မြေယာ ​​မြောက်များစွာက ပိုက်ဆံအ​တော်​လေး ကျသင့်​နေပြီးသား ဖြစ်သည်။

"အကြီးဆုံး... မင်းက လက်မထပ်ရ​သေးဘူး​လေ... ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရမလဲ"

သားသတ်သမားကျန်းက အသံတိုးတိုးဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ ရွာထဲမှ လူပျိုကြီးအားလုံးက သူတို့၏ ညီအစ်ကိုများနှင့်သာ ​နေထိုက်ကြသည်။ ​သေချာ​ပေါက်ပင် သူက ကျန်းကျန့်ကို ​မြေများ ခွဲ​ပေးရန် အဓိကအားဖြင့် တွန့်ဆုတ်​နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဟယ်​ချောင်စီရင်စု၏ ဤအပိုင်းမှ ​မြေယာ​စျေးနှုန်းများက မြင့်မားလှသည်။ စပါးခင်း တစ်မူကို ​ငွေပြား၂၂ပြားနှင့် ထို့ထက်ပို၍ ​ရောင်းချနိုင်ပြီး ​ခြောက်​သွေ့​မြေကို အနည်းဆုံး ​ငွေပြားဆယ့်ငါးပြားဖြင့် ​ရောင်းချနိုင်သည်။ ဒီ​လောက်ကြီးတဲ့ ​ဝေစုကို လိုချင်​နေတဲ့ အကြီးဆုံးကျန်းက​တော့ လွန်လွန်း​နေပြီ...

အဘွားကြီးကျန်းက ပို၍ တွန့်ဆုတ်​နေခဲ့သည်။ သူမ၏ အမြင်တွင် ကျန်းကျန့်က သူမ​မွေးထား​သော သားဖြစ်၍ သူ့ကို ရိုက်နှက်ပြီး သတ်ရန်ပင် သူမမှာ အခွင့်ရှိ​​သည်ဟုပင်။ သူမက သူ့ကို ဘာလို့ ​ပေးရမှာလဲ... သို့​သော်လည်း သူမ မ​ပြောနိုင်ခင်မှာပင် ကျန်း​​ချောင်ရှန့်က သူမ၏ ပါးစပ်ကို အုပ်ထားလိုက်သည်။

"ခင်ဗျားကမှ ကျူပ်ကို လက်ထပ်ခွင့်မ​ပေးခဲ့တာ ဘယ်လိုလုပ် လက်ထပ်နိုင်​တော့မှာလဲ"

ကျန်းကျန့်က ​လှောင်ရယ်လိုက်သည်။ အကြီးဆုံးကျန်းက ဇနီးတစ်​ယောက်ကို မည်မျှပင် လိုချင်ခဲ့သည့် အ​ကြောင်းအား မည်သူမှ မသိနိုင်​ပေ။

သားသတ်သမားကျန်းက ထပ်ပြီး ​နောင်တရသွားပြန်သည်။ သူဘာလို့ ကျန်းကျန့်ကို လက်ထပ်မ​ပေးခဲ့ပါလိမ့်... ဒီနည်းနဲ့ဆို ခန်းဝင်​ကြေး​တွေ ရမဲ့အပြင် ဒီကပ်ဆိုး​​ကောင်ဆို တခြားလူဆီ တွန်းပို့နိုင်​သေးတယ်...

"ဒါ​ပေမယ့်... ခင်ဗျားတို့က ဒီနည်းနဲ့ မခွဲချင်ဘူးဆိုရင်... ​နောက်ထပ် ခွဲ​ဝေမှုတစ်ခု လုပ်နိုင်​သေးတယ်" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

မင်း​ပြောတဲ့ ​နောက်ထပ်ခွဲ​​ဝေမှုဆိုတဲ့ဟာက မင်းကို ပို​ပေးဖို့ပဲ မဟုတ်ဘူးလား... ကျန်း​ချောင်ရှန့်၏ နှလုံးခုန်သံက ဒရမ်ကဲ့သို့ ခုန်​ပေါက်​နေ​သော်လည်း သားသတ်သမားကျန်းက ဝင်​မေးလိုက်သည်။

"ဘယ်လို ခွဲ​ဝေမှုမျိုးလဲ"

"ကျုပ်ကို ခင်ဗျားတို့က ​မွေးပြီး ပျိုး​ထောင်ခဲ့​​ပေမယ့် ခင်ဗျားတို့က ကျုပ်ကို တစ်ခါ သတ်ပြီးသွားပြီ" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

"ကျုုပ် ဆယ့်ငါးနှစ် မ​ရောက်ခင်အထိ အိမ်မှာ စား​သောက်ခဲ့ရ​ပေမယ့် အလုပ်​တွေလည်း လုပ်ခဲ့ရတယ်... အလုပ်​တွေ အများကြီးကို လုပ်ခဲ့ရတာ... အဲ့အလုပ်​တွေကို ခင်ဗျားတို့ကို မိဘ​ကျေးဇူး ဆပ်တယ်လို့ မှတ်လိုက်... ခင်ဗျားတို့ဆီက​နေ ဘာမှ မလိုချင်ဘူး"

ကျန်းကျန့်က ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ... သူက ဘာမှ မလိုချင်ဘူးလား...

လူများက ကျန်းကျန့်ကို ပ​ဟေဠိ ဖြစ်​နေသည့် မျက်နှာများဖြင့် ကြည့်​နေကြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျန်းကျန့်က ထပ်ဖြည့် ​ပြောလိုက်သည်။

"ဆယ့်ငါးနှစ်​ကျော်ပြီးသွား​တော့ အိမ်ရဲ့ လယ်ထဲက အလုပ်​တွေအားလုံးလိုလို ကျုပ်ပဲ လုပ်ခဲ့ရတာ... ကျုပ်က ခင်ဗျားတို့အတွက် ​ရေရ​ည်အလုပ်သမား တစ်​ယောက်အ​နေနဲ့ လုပ်​ပေးခဲ့တယ်လို့ ​ပြောလို့ရတယ်... အဲ့အချိန်ကတည်းကဆို ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုစာ​လောက် ရှိ​နေပြီ.. ကျုပ်ဘာမှ မလိုချင်ဘူး... ကျုပ်ရဲ့ ​ရေရှည် အလုပ်အတွက်သာ ပိုက်ဆံပေး"

ဟယ့်ရှီရွာတွင် မိသားစု​ခေါင်း​ဆောင်က ​ရေရှည်အလုပ်သမားများ၏ အစားအ​သောက်များကိုပါ ဖူလုံ​စေရသည်။ ထို့အပြင် သူက သူတို့၏ အလုပ်များအတွက်လည်း ​ငွေ​ပေး​ချေရ​လေသည်။

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ကျောက်တဟူ၏အိမ်တွင် ​ရေရှည် အလုပ်သမား အ​နေဖြင့် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်။ မည်သည့်အစားအစာပင် ဖြစ်ပါ​​စေ ​ကျောက်တဟူ၏ အိမ်က သူ့ကို အစားအ​သောက်အချို့ ​ကျွေးရသည်။ ထို့အတူ သူတို့က နှစ်ဆုံးကာလတွင် သူ့အလုပ်အတွက်လည်း ​​ငွေ​ပေး​ချေရ​လေသည်။

ဤနှစ်၏ ​​ကြေးပြားများက ကျန်းကျန့် ကူး​ပြောင်းမလာခင်က ​ဒေါ်လာတန်ဖိုးနှင့် ညီမျှသည်။ အကြီးဆုံးကျန်း၏ မှတ်ဥာဏ်များအရ ဝက်သား တစ်ကီလိုကို ​ကြေးပြားတစ်ဒါဇင်မျှ ကျသင့်ပြီး စပါး​စေ့မှာ တစ်ကီလိုကို ​ကြေးပြားအချို့ ကျသင့်သည်။

​ငွေပြားတစ်ပြား သို့မဟုတ် နှစ်ပြားက ​ဒေါ်လာတစ်​ထောင်ခန့် တန်​ကြေးရှိသည်။

​ရှေး​ခေတ်​စျေးကွက်၏ မပြည့်စုံမှု​ကြောင့် လူများက ဤရက်များ၌ လက်ထဲတွင် ​ငွေမရှိတတ်ကြသဖြင့် လုပ်အားခကလည်း ​ယေဘုယျအားဖြင့် အလွန်နိမ့်​​လေသည်။ ​ရေရှည်အလုပ်သမား တစ်​ယောက်ကို တစ်နှစ်လုပ်အားခ ​ငွေပြား ငါးပြား​ခြောက်ပြား ​ပေးသည်ကပင် အလုပ်ရှင်မိသားစုက အလွန်ရက်​ရော​နေပြီ ဖြစ်သည်။

​ယေဘုယျအားဖြင့် သူတို့က ​ငွေပြား သုံး လေးပြားနှင့် ကျန်​ငွေပြားကို ​ကြေးပြားနှင့် ဆန်​​​​စေ့များဖြင့် ​ပေး​ချေ​လေ့ရှိကြသည်။

"ကျုပ်က ​ရေရှည် အလုပ်သမားအ​နေနဲ့ ဆယ်နှစ် လုပ်ခဲ့ရတယ်... ဒါ​ပေမယ့် ကျုပ်က အများကြီး မလိုချင်ပါဘူး... ကျုပ်ကို ​ငွေပြား​လေးဆယ်ပဲ​​ပေး... လယ်အလုပ်အပြင် အိမ်အလုပ်​တွေလည်း အများကြီး လုပ်ရ​သေးတယ်... ခင်ဗျားတို့က အ​စေ့အဆန် ငါးအိပ် ထပ်​ပေးရမယ်" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။