အကိုင်း၂၀၉

Chapter 209

October 09, 2023

ကျန်းကျန့်နှင့် စကား​ပြောပြီး​​နောက် ဝမ်မင်က ကျန်းကျန့် လိုချင်​သော အမျိုးအစားများကို သိရပြီဖြစ်၍ ဝမ်မိသားစု ယူလာသည့် သင်္ဘောများက ကျန်းကျန့်၏ အကြိုက်နှင့် ကွက်တိကျနိုင်မည် ဖြစ်​ကြောင်း ​သေချာသိလိုက်သည်။

"သခင်ကြီးကျန်း... ဒီတစ်​ခေါက် ​တောင်းဆိုစရာလည်း ရှိလို့ပါ"

"ဘာများလဲ" ကျန်းကျန့်က သိလိုစိတ် အပြည့်ဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။

"မင်္ဂလာပွဲအတွက် ချင်ဖုန့်ဝိုင်​အချို့ ဝယ်ချင်လို့" ဝမ်မင်က ​ပြောလိုက်​​လေသည်။

မင်္ဂလာပွဲအတွက် ချင်ဖုန့်ဝိုင်တဲ့လား... ဒါ အခွင့်အလမ်း​ကောင်းကြီးပဲ...

ဤကာလတွင် ​စျေးကွက်ထဲ၌ လည်ပတ်​နေ​သော ချင်ဖုန့်ဝိုင်အချို့ ရှိ​နေ​သော်လည်း ​စျေးနှုန်းက လူများစွာကို ​​သေချာ​ပေါက် ကြောက်လန့်သွား​စေနိုင်​ကြောင်း သိသင့်​ပေသည်။

"ဟုတ်ပါတယ်... သခင်ကြီးကျန်း ​စျေး​လျှော့​ပေးရင် ပို​ကောင်းတာ​ပေါ့" ဝမ်မင်က ထပ်​ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်​တော့်လက်ထဲမှာ ပင်လယ်ရပ်ခြားက သယ်လာတဲ့ ဝိုင်တစ်သုတ် ရှိတယ်... အရည်အ​​သွေးကလည်း အရမ်း​ကောင်း​တော့ ချင်ဖုန့်အ​ဆောက်အဦးကို သွင်း​ပေးလို့ ရပါတယ်" 

"​ကောင်းတာ​ပေါ့" ကျန်းကျန့်က တန်းသ​ဘောတူလိုက်ပြီး​နောက် ​မေးလိုက်​လေသည်။ 

"အိမ်​တော်ထိန်းဝမ် အနာဂါတ်အတွက် စဥ်းစားထားပြီးပြီလား"

ဝမ်မင် ​အေးခဲသွား​လေသည်။

"ဝမ်ယင်နျန်းနဲ့ လက်ထပ်ပြီးရင် ဝမ်အိမ်​တော်မှာပဲ အိမ်​တော်ထိန်း ဆက်လုပ်​နေဦးမှာလား" 

ကျန်းကျန့်က ဝမ်မင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ "ကိုယ်ပိုင် သင်္ဘောနဲ့ ရွက်လွှင်ပြီး ခွဲမထွက်ချင်ဘူးလား .. ကျွန်​တော်တို့ ပူး​ပေါင်း​ဆောင်ရွက်လို့ ရတယ်​လေ"

ဝမ်မင်၏ နှလုံးသားထဲ ​မွှေ​နှောက်သွား​လေသည်။

သူက ရည်မှန်းချက်မရှိသူ မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်း​​ထောင်ရန် စဥ်းစားခဲ့ဖူး​သော်လည်း ဒုတိယအ​တွေးမှာ ဦးတည်ရာမရှိ ဖြစ်​နေမည်ဟု ​တွေးမိသည်။

ဝမ်မိသားစုက သူ့ကို ​ကောင်း​ကောင်းဆက်ဆံ​ပေးခဲ့ပြီး သူ့မိသားစုကလည်း ဝမ်မိသားစုအ​ပေါ် သစ္စာရှိသည်။ သူကလည်း တစ်ကိုယ်တည်းသမား ဖြစ်၍ ​ငွေပိုရလာပါကလည်း အသုံးမဝင်နိူင်ဟု ​တွေးမိပါ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ...

ဝမ်မင်က ​တွေးကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် အဆုံးတွင် သူ့​ခေါင်းကို ယမ်းပြလိုက်သည်။

 "သခင်ကြီးကျန်း... ကျွန်​​တော့်မှာ ဒီလိုအ​တွေးမျိုး မရှိပါဘူး"

​​လျောင်မိသားစု၏ လက်ထပ်ပွဲကို ဆုံးဖြတ်ပြီးသား ဖြစ်​သော်လည်း အချိန်တစ်ခု​လောက်အထိ ဖြစ်မလာ​သေး​ပေ။ သူတို့က သူတို့၏ သမီးကို ​လျောင်ချင်းဟယ်နှင့် လက်ထပ်​ပေးရန် ဆန္ဒရှိကြ​​သော်လည်း သူတို့၏ သမီးကို အ​လောတကြီး လက်ထပ်​မ​ပေးလိုကြ။

သူတို့က ခန်းဝင်ပစ္စည်းများဝယ်ကာ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ရဦးမည် ဖြစ်၍ အချိန်ယူရနိူင်သည်။

သို့​​သော်ငြား ​​လျောင်မိသားစု၏ မင်္ဂလာပွဲ မကျင်းပရ​သေးသည့်တိုင် ဝမ်ယင်နျန်း၏ မင်္ဂလာပွဲကို အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် ပြင်ဆင်ပြီးသွား​လေပြီ။

ဝမ်မိသားစုလည်း ဖု​ချောင်သို့ ​ရောက်လာကြသည်။

ဝမ်မင် ရောက်လာ​သောအခါ အလွန် စံတင်​လောက်စရာ မရှိသည့် သင်္ဘောကြီး တစ်စင်းဖြင့်သာ ​ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သော်လည်း ဝမ်မိသားစု​ရောက်လာ​သောအခါ သင်္ဘောကုန်တွဲကြီးဖြင့် ​ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

ယခင်က ကျန်းကျန့်နှင့် ​ကျန့်ရီတို့ ပင်လယ်ထွက် သင်္ဘောများ ငှားရမ်းခဲ့ဖူး​သော်လည်း အ​ရေအတွက် ဖြစ်​စေ အ​ရည်အ​သွေး ဖြစ်​စေ ဝမ်မိသားစုကို မယှဥ်နိုင်​​ပေ။ 

ထိုအချိန်၌ ဖု​ချောင်၏ ဆိပ်ကမ်းများတွင် ဝမ်မိသားစု၏ သင်္ဘောများဖြင့် ပြည့်နှက်သွား​လေ​တော့သည်။

ဖု​ချောင်သားများအားလုံး ထပ်ပြီး ​​ထိတ်လန့်သွားကြပြန်သည်။

ဤတစ်​ခေါက်က ဝမ်မိသားစုက ဝမ်ယင်နျန်း၏ မိဘများနှင့် အကြီးဆုံးအစ်ကိုတို့ ​ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

ဝမ်မိသားစုက သူတို့ လိုချင်​သည့် သင်္ဘောများ ယူလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၍ ထို​နေ့တွင် ကျန်းကျန့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ​ခေါ်ကာ သင်္ဘောများကိုသွားကြည့်ခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့်က သင်္ဘောများစွာကို အကျွမ်းတဝင်မရှိခဲ့​သော်လည်း သင်္ဘောများကို ကောင်း မ​ကောင်း မည်သို့ စစ်​ဆေးရ​​ကြောင်း သိ​နေသဖြင့် ဝမ်မိသားစု၏ သင်္ဘောများအားလုံးမှာ မလွဲမ​သွေပင် သင်္ဘော​ကောင်းများ ဖြစ်ကြ​ပေသည်။

ကျန်းကျန့်က တုံ့ဆိုင်းမ​နေဘဲ သင်္ဘောအားလုံးကို ဝယ်ယူခဲ့ပြီး ​နောက်ထပ်အချို့ပင် မှာထားလိုက်​သေးသည်။

သူ့လက်ထဲမှ ​ငွေများအားလုံးကို သင်္ဘောများအဖြစ် ​ပြောင်းရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ 

ဝမ်မိသားစုက ဝမ်မင်ပို့ထား​သော စာမှ တဆင့် ကျန်းကျန့်က သင်္ဘောများ ဝယ်ချင်​နေ​ကြောင်း သိထားပြီး ဖြစ်​သော်လည်း ထိုမျှ​​လောက်ထိ ဝယ်လိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့​ပေ။

​ဝမ်ယင်နျန်း၏ အစ်ကိုကြီး ဖြစ်သည့် ဝမ်မိသားစု၏ သခင်​လေးက ထိုအခိုက်တွင် ​ပြောလာသည်။

 "သင်္ဘော​တွေ ​ဆောက်ရတာ မလွယ်ဘူး... ငါတို့လည်း အချိန်တစ်ခု​လောက်ထိ သင်္ဘောအပို ရှိမှာ မဟုတ်​တော့ ​စောင့်​ရဦးမှာပဲ"

"ကိစ္စမရှိပါဘူး" ကျန်းကျန့်က သ​ဘောတူဟန် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သူကလည်း အလျင်မလို​သေး၍ အချိန်ယူနိုင်သည်။

ဝမ်ယင်နျန်း၏ မင်္ဂလာပွဲကို ခမ်းနားကြီးကျယ်စွာ ကျင်းပခဲ့သည်။

​ခင်ပွန်းတစ်​ယောက်ကို မိသားစုထဲသို့ လက်ခံခြင်း ဖြစ်​သော်လည်း မင်္ဂလာပွဲမှာ အမှန်တကယ်တွင် ပုံမှန်အတိုင်းသာ ကျင်းပခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဝမ်မင်က ဝမ်ယင်နျန်းအား လာ​ရောက် လက်ထပ်ခြင်း မဟုတ်ဘဲ ဝမ်မင်က ဝမ်ယင်နျန်အား လက်ထပ်ရန် ရှင်းယွမ်သို့ မသွားခင် တစ်​နေရာရာမှ စတင်ကာ ရှင်းယွမ်တဝိုက် လှည့်လည်သွားလာပြီး​နောက် ပြန်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဝမ်မိသားစုလည်း ​ရောက်​နေသဖြင့် အ​ခြေခံအားဖြင့် ဖု​ချောင်မှ လူချမ်းသာများအားလုံး ​ရောက်လာကြပြီး အရာရှိအများအပြားလည်း ပါဝင်ကြသည်။

ကိစ္စရပ်များစွာတွင် အစိုးရနှင့် စီးပွား​ရေးလုပ်ငန်းတို့က ပိုင်းခြား၍ မရနိုင်​ပေ။

ကျန့်ရီလည်း ဝမ်ယင်နျန်း၏ မင်္ဂလာပွဲကို လာတက်ခဲ့ပြီး ကျန်းကျန့်နှင့် အတူတူထိုင်ခဲ့သည်။

သူက အလွန် စိတ်​ကောင်းဝင်​နေပုံ​ပေါ်ပြီး ကျန်းကျန့်ကို ​တွေ့​သောအခါ ချက်ချင်းပင် ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျန်းကျန့်... ချန်ဟယ်ဆားလွင်ပြင် အသင့်ဖြစ်​နေပြီ"

ကျန့်ရီက ဤရက်များအတွင်း ဆားလွင်ပြင်အသစ်အတွက် ပြင်ဆင်ရင်း အလုပ်များ​နေပြီး ​ကျောက်မင်ကျုး၏ ​မွေး​နေ့ပွဲကတည်းက အပြင်ထွက်မလာခဲ့​ပေ။ ယခုတွင် ဆားလွင်ပြင်အသစ်က အဆင်သင့် ဖြစ်​နေ​လေပြီ။

 "ပြီး​တော့ မင်းလိုချင်​နေတဲ့ ပင်လယ်ကမ်း​ဘေး​နေရာကိုလည်း ငါရှာထား​​ပေးပြီးပြီ... ​နေရာက ​​သေချာ​ပေါက် ကျယ်တယ်"

ဖု​ချောင်မှ လူများက လျောင်မိသားစု၏ အတင်းအဖျင်းများကို ကြည့်ရှုနေကြချိန်တွင် ကိစ္စများစွာက အမှန်ပင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ 

ဤကာလအတွင်း အရာရှိများစွာက ရုံး​တော်မှ ဖယ်ရှားခံလိုက်ရပြီး ဆားကုန်သည်များစွာလည်း အလစ်တိုက်ခံခဲ့ရကာ ​ဝေရှင်းနှင့် ဝူကျုံးပြည်နယ်များတွင် လူများစွာ ​သေဆုံးခဲ့ရသည်။

သို့​သော်ငြား ထိုကိစ္စများကို မိသားစုကြီးများက လျှို့ဝှက်ချက်အဖြစ်သာ ထားထားသဖြင့် သာမန်လူများက လုံးဝ မသိကြ​ပေ။

ကံအား​​လျော်စွာဖြင့် ဤဖုန်မှုန့်များအားလုံး အ​ခြေကျသွား​ပေပြီ။

ကျန်းကျန့်၏ နှလုံးခုန်သံ ပိုမြန်လာပြီး သူ့မျက်လုံးများထဲမှ ရည်မှန်းချက်များကို ဖုံးကွယ်ထား၍ မရနိုင်​တော့​ပေ။

.....

ဝမ်မင်က ပုံပန်းလည်း မဆိုးသလို စိတ်ထားကလည်း မဆိုး​ပေ။ သူငယ်ရွယ်စဥ်က ဝမ်မိသားစု၏ သခင်​လေးကို စာသင်ရန် အ​ဖော်လိုက်​ပေးခဲ့သဖြင့် ဂုဏ်အရှိန်အဝါ မရှိ​သော်လည်း ဗဟုသုတ များသည်။

ဝမ်ယင်နျန်းနှင့် လက်ထပ်ပြီး​နောက် သက်​တောင့်သက်သာ ရှိ​သော ပုံစံဖြင့် လှည့်ပတ်သွားလာရန် ထွက်လာသဖြင့် ဖု​​ချောင်သား များစွာကလည်း သူ့အ​ပေါ် ခံစားချက်​ကောင်းများ ရှိကြသည်။

ကျန့်ရီကလည်း သူ့ကို ချီးကျူးလိုက်သည်။ "ငါက​တော့ ဝမ်မင်က ​အဲ့ဒီလျောင်ချင်းဟယ်ထက် ပိုသာတယ် ထင်တာပဲ... သူ ဝမ်ယင်နျန်းနဲ့ လက်ထပ်ချင်နေပြီး မိသားစုထဲ လက်ထပ်ဝင်သွားတာကိုတော့ နည်းနည်း ထင်မထားမိဘူး" 

သူသာဆိုပါက ဝမ်ယင်​နျန်းကို လက်ထပ်ရန် မဖြစ်နိုင်​ပေ။

သို့​သော်လည်း ကျန်းကျန့်ကို ကြည့်လိုက်မိပြီး ကျန်းကျန့်သည်လည်း ဝမ်မင်နှင့် တူညီ​သော အရာကိုပင် လုပ်ထားခဲ့သည်ကို ​တွေးမိသွား​သောအခါ ထိုဝမ်မင်ကလည်း ​ကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

ဝမ်ယင်နျန်းက လက်ထပ်ခဲ့ဖူး​သော်လည်း အနည်းဆုံး​တော့ ​ကျောက်ကျင်း​ကောထက် ပိုကြည့်​ကောင်းပြီး သူမ၏ ခန်းဝင်များကလည်း ရက်​ရောလှသည်။

"သူက ဝမ်ယင်နျန်းကို သ​ဘောကျတယ်​လေ" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်ပြီး​နောက် ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

​ကျောက်ကျင်း​​ကောက ​အေးခဲသွားပြီး​နောက် ကျန်းကျန့်ဆိုလိုချင်​​သော အဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။

ဝမ်မင်က ဝမ်ယင်နျန်းကို လက်ထပ်ချင်ရသည်မှာ သူမကို သ​ဘောကျ​နေ​သော​ကြောင့် ဖြစ်ပြီး ကျန်းကျန့်သည်လည်း... သူ့ကို ကြိုက်သည်။

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ပျားရည်​​သောက်​နေရသလို ခံစား​နေရပြီး သူ့နှလုံးသားက ပျားရည်ထက်ပင် ချိုမြိန်​နေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကျန်းကျန့်က ကျန့်ရီနှင့် ဆားလွင်ပြင်အ​ကြောင်း ​ဆွေး​နွေးခဲ့ပြီး မနက်ဖြန်တွင် ယခင်က ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်ကို သွား၍ ချန်ဟယ် ဆားလွင်ပြင်ကို သွားကြည့်ရန် သ​ဘောတူလိုက်ကြသည်။

ကျန့်ရီက အရှင်ယန်ကို ဆားလွင်ပြင်၏ ကိစ္စရပ်များအတွက် ကူညီ​ဖြေရှင်း​ပေးချင်​နေသဖြင့် ဆားလွင်ပြင်က တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ထုတ်လုပ်နိုင်​ပေ​တော့မည်။ သို့​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က အရင်ဆုံး ကျန့်ရီ ရှာထား​သော ​မြေတွင် သင်္ဘောဆိပ် ​ဆောက်ချင်​နေသည်။ ဤနည်းဖြင့် ကျန်းကျန့်မှာ လက်ထဲတွင် ​ငွေအလုံအ​လောက် မရှိ​တော့ပေ။

ကံ​ကောင်း​ထောက်မစွာဖြင့် သူက အလုပ်ကြီးကြီးတစ်ခု ရထားပြီး ချန်ဟယ် ဆားလွင်ပြင်ကို ကူညီ၍ ဆားများ သယ်ယူပို့​​ဆောင်​ပေးရန် ဖြစ်သည်။ ပြီး​နောက်တွင် ချင်ဖုန့်အ​ဆောက်အဦးလည်း ဖွင့်လှစ်​ပေ​တော့မည်။ 

ဝမ်မင်က ဝမ်မိသားစုတွင်သာ ဆက်​နေရန် ရည်ရွယ်ထားသဖြင့် ကျန်းကျန့်၏ တူး​ဖော်မှုများက မ​အောင်မြင်ခဲ့​​သော်လည်း ထပ်ပြီး တွန်းအားမ​ပေး​တော့​ပေ။ ​နောက်တစ်ရက်တွင် သူက ​ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် ​ကျောက်မင်ကျုးကို ​ခေါ်ကာ ကျန့်ရီနှင့်အတူ ပင်လယ်ဘက်သို့ သင်္ဘောဖြင့် ခရီးထွက်လာခဲ့သည်။ 

လွန်ခဲ့​သော လအနည်းငယ်က ပင်လယ်ကမ်းဘက်တွင် အ​သေ​အ​ကြေ တိုက်ခိုက်မှုများ ရှိခဲ့ပြီး လူ​ပေါင်းများစွာ ​သေ​ကြေခဲ့ရ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ ဤ​နေရာ၌ မည်သည်ကိုမှ မမြင်ကြရ​ပေ။

​သေလွန်သူများ၏ အရိုးများကိုလည်း တိရစ္ဆာန်များ ကိုက်ဖြတ်သွားပြီး သို့မဟုတ်လျှင် ​ဆွေး​မြေ့သွားကြ​​လေပြီ။ အဆုံးတွင် ကမ္ဘာ​မြေကြီး၏ ​မြေသြဇာ ဖြစ်သွားပြီး စိမ်းလန်းစို​ပြေလာ​သော သစ်ပင်များမှ လွဲ၍ ဤကမ္ဘာ​ပေါ်တွင် မည်သည့်အရိပ်အ​ယောင်မှ မကျန်​တော့​ပေ။

​ကျောက်ကျင်း​ကော​လည်း ရှိ​နေသဖြင့် ကျန်းကျန့်က ထိုအချိန်က ခက်ခဲခဲ့ရမှုများကို မ​ပြော​တော့ဘဲ တစ်စုံတစ်​ယောက်က စားနိုင်​သော ခရုများကို သွား​ကောက်ရန် ပင်လယ်ကမ်း​ခြေသို့ သွားခဲ့ပြီး မ​တော်တဆ ဂဏန်းညှပ် ခံလိုက်သည်။ သို့မဟုတ် ညပိုင်း အိပ်​ပျော်သွားချိန်တွင် ရုတ်တရက် မိုးရွာလာခဲ့သဖြင့် အိပ်ရာမှ ထကာ မိုးခိုစရာ ​နေရာရှာခဲ့ရသည် စသည်ဖြင့် သူကြုံ​တွေ့ခဲ့ရသည့် စိတ်ဝင်စားစရာ အ​ကြောင်းအရာများကို ​ပြောပြ​နေခဲ့သည်။ 

​ကျောက်ကျင်း​ကောက မရယ်​မောခဲ့​သော်လည်း သူ့မျက်လုံးများထဲမှ တစစ်စစ် ခံစားလိုက်ရပြီး သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းထားကာ ထုတ်မပြခဲ့​ပေ။

ကျန်းကျန့်က အလွယ်တကူ ဖြတ်​ကျော်ခဲ့သည့်ပုံ ​ပြောပြ​နေ​​သော်လည်း ပင်လယ်ကမ်းဘက်တွင် ကျန်းကျန့် မည်မျှ ခက်ခဲခဲ့ရသည်ကို ကြား​နေရဆဲ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က အလွန် ​အေးသဖြင့် ကျန်းကျန့်နှင့် အခြားသူတို့ မိုးမိကြရချိန်တွင် မည်မျှ မသက်မသာ ဖြစ်​နေကြမည်ကို ​တွေးပင် မ​တွေးကြည့်နိုင်​ပေ။

"ကျန်းကျန့်... မင်းမှာ ဆားချက်နည်း အသစ်ရှိတယ်လို့ ​ပြောခဲ့တယ်​နော်... ဘာများလဲ"

 ချန်ဟယ် ဆားလွင်ပြင်ကို ​ရောက်​သောအခါ ကျန့်ရီက ​​​​မေးလိုက်သည်။

"​နေအ​ခြောက်ခံတာ​လေ" ကျန်းကျန့်က ​ပြောပြလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်သည် မတိုင်မီက ပင်လယ်ဘက်သို့ ​ရောက်ခဲ့ဖူးပြီး ​နေလှန်းဆားများအား မည်သို့ ပြုလုပ်သည်ကို သိခဲ့ရဖူးသဖြင့် ယခုတွင် အားလုံးကို အ​​သေးစိတ်ကျကျ ​ပြောပြလိုက်သည်။

အမှန်မှာ ကျိုချက်ထား​​သောဆားများက ပိုသန့်စင်​သော်လည်း ​နေလှမ်း​ဆားများက လုပ်ရလွယ်ကူကာ လူများကလည်း ဆားထဲတွင် အမှုန်အမွှား အနည်းငယ် ပါဝင်​နေမည်ကို အမှန်ပင် စိတ်မရှိကြပါ​ပေ။ အတိတ်တွင် တရားရုံးမှ ​ရောင်းချ​ပေးခဲ့သည့် တရားဝင်ဆားများကိုပင် တမင်သက်သက် သဲဖြင့် ​ရော​နှောခဲ့ကြ​သေးသည်သာ။

သို့​သော်ငြား ​နေ​လှန်းဆားများကို ရရှိလိုပါက နည်းပညာအကူအညီ အချို့ လည်း လိုသေးသည်။ အရင်တုန်းက ဘာလို့ ​​နေလှန်းဆားလုပ်ဖို့ မကြိုးစားကြည့်ခဲ့တာလဲ... သင့်​တော်တဲ့ခွက်​တွေ မရှိတာ​ကြောင့် မဟုတ်ဘူးလား...

ကျန်းကျန့်က ကမ်း​ခြေတွင် သို​လှောင်ကန်တစ်ခု တည်​ဆောက်ပြီးသွား​သောအခါ ဆားများကို တူးထုတ်ရန်အတွက် လူများ တန်း​ခေါ်လိုက်သည်။

ဤ​ခေတ်လူများမှာ အလုပ်ကြိုးစားပြီး နာခံမှုလည်း ရှိကြသဖြင့် ငါးရက်အကြာမှာပင် ပထမဆုံး​သော ဆားတစ်သုတ် ထွက်လာခဲ့​လေပြီ။

ဆားများကို ​တွေ့လိုက်​ရ​သောအခါ ယန့်ကျီမြစ်၏ ​တောင်ဘက်ပိုင်းတွင် ​နေထိုင်ခဲ့ပြီး ချန်ဟယ် ဆားလွင်ပြင်၏ တာဝန်ခံဖြစ်လာသည့် အရှင်ယန်က စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ​မေးလာခဲ့သည်။

 "ဘယ်လို ထင်လဲ... ဒီဆားကို ဘယ်လို ​ရောင်းသင့်လဲ"

"လူတိုင်းက ဆားစားကြရမှာဆို​တော့ ​​စျေးကို ​လျှော့​ပေးတာ ပို​ကောင်းမယ်... ဧကရီမယ်​တော်ကြီးကိုလည်း အကျိုးရှိ​စေမှာပဲ"

 ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ ဆား​စျေးများ ကျဆင်းသွားရန် သူ​​​မျှော်လင့်​နေခဲ့သည်။

ဤ​ခေတ်တွင် ​နေရာအ​တော်များများ၌ လူများက ဆားထည့်သုံးတတ်ကြသည်။ ​ရေခဲ​​သေတ္တာ မရှိသဖြင့် အသားများကို ဆားနယ်၍သာ သိမ်းဆည်းထားနိုင်​သော်လည်း ဆား​စျေးက ကြီးလွန်းလှသည်။

​​ခေတ်သစ်မှာလို ဆား​​ကို ​စျေးချို​အောင် လုပ်ရန် မဖြစ်နိုင်​သော်လည်း ​ခြောက်ကီလို၊ ခုနစ်ကီလို​လောက်က အမှန်ပင် ပိုက်ဆံအ​တော်လေး ရရှိနိုင်သည်။

ဧကရီမယ်​တော်ကြီးကလည်း ဆား​စျေးကို ​လျှော့ချလိုက်ခြင်းဖြင့် သာမန်လူများ၏ စိတ်နှလုံးကို အနိုင်ရရန် ​မျှော်လင့်ထား​​လေရာ အရှင်ယန်က အနည်းငယ် ​တွေး​တောလိုက်ပြီး​နောက် ဤအခိုက်တွင် ထိုဆားကုန်သည်များ ဖိနှိပ်ခံ​နေရသည်ကို အခွင့်​ကောင်းယူကာ ​စျေးသင့်​သော တရားဝင်ဆားများ ​ရောင်းချရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ဆားအ​ခြောက်ခံခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ပြဿနာ တစ်စုံတစ်ရာ မရှိသည်ကို ​သေချာ​စေပြီး​နောက် ဝမ်မိသားစုပို့လာသည့် သင်္ဘောကို ယူကာ ကျူးအားလင်နှင့် အခြားသူများ ​နေထိုင်​နေကြသည့် ​ကျွန်း​​လေးရှိရာဆီ သွားခဲ့သည်။

ကျုးအားလင်နှင့် အခြားသူများမှာ ကျွန်း​ပေါ်တွင် ​နေထိုင်ခဲ့ပြီး အ​စားအ​သောက်များ မပြတ်လပ်ပါ​သော်လည်း အမြဲတမ်း စိတ်တထင့်ထင့် ဖြစ်​နေခဲ့ကြသဖြင့် ကျန်းကျန့် ​ရောက်လာသည်ကို မြင်​သောအခါ ​ပျော်ရွှင်မှု​ကြောင့် ငိုချလုနီးပါး ဖြစ်သွားကြသည်။

ထို့​နောက် သတင်း​ကောင်းတစ်ခု ကြားခဲ့ရသည်။ သူတို့ ပြန်သွားနိုင်​လေပြီ...

ဟုန်ကျန်းဆားလွင်ပြင်၏ ထိန်းချုပ်မှု​အောက်တွင် သူတို့၏ ဘဝများက ဆိုးဝါးခဲ့​သော်လည်း ထိုနေရာတွင် မျိုးဆက်အဆက်ဆက် ​နေလာခဲ့သည် ဖြစ်၍ ထိုဘဝတွင် ကျင့်သားရ​နေခဲ့ပြီး ဤကျွန်း​ပေါ်တွင်လည်း သူတို့သာ ရှိ​နေသဖြင့် သဘာဝကျကျပင် သူတို့က ပြန်သွားချင်ခဲ့ကြသည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကျန်းကျန့်က အားလုံးကို ပြန်​ခေါ်လာခဲ့သည်။

ဆိပ်ကမ်း​ဆောက်ရန် ကျန်းကျန့် ရည်ရွယ်ထား​​သော ​နေရာက သူ​နောက်ဆုံးတစ်​ခေါက်က ​ရောက်လာပြီး လူကယ်ခဲ့သည့် ​​ချောက်ကမ်းပါး​ဘေးရွာဖြစ်သည်။ ​မြေပြင်အ​နေအထားက ဆိပ်ကမ်း​ဆောက်ရန် အံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်​နေသည်။

လူ​သောင်းပေါင်းများစွာက အရင်ဆုံး သူတို့၏ အိမ်ကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း တည်​ဆောက်လိုက်ကြပြီး​နောက် သင်္ဘောဆိပ်ကို စတင်​ဆောက်လုပ်ကြ​လေသည်။ မည်သည့် သ​ဘောတူညီချက်စာချုပ်မှ ​ရေးထိုးမထား​သော်လည်း အားလုံးနီးပါးက ​ကျန်းကျန့်​နောက်သို့ လိုက်ကာ အလုပ်ကြိုးစားကြရမည်ဟု လက်ခံထားကြသည်။ 

ထို့အပြင် ကျန်းကျန့်က သူတို့ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက်ဆံခြင်းမရှိဘဲ အစားအ​သောက်များ လုံလုံ​လောက်​လောက် ရရှိသည့်အပြင် သူက စားရန်အတွက် ဝက်သားများပင် ​ပေး​သေးသည်။

ကျန်းကျန့်က ကိုယ်ပိုင်ဆိပ်ကမ်းကို တ​ပျော်တပါး ​ဆောက်လုပ်​နေချိန် တချီပြည်သားများမှာလည်း ဆား​စျေးကျသည့်အတွက် ဝမ်းသာ​ပျော်ရွှင်​နေကြသည်။

အတိတ်တွင် ဆား​စျေးမြင့်လွန်းလှသည့်အတွက် အချို့အချိန်များတွင် ဝယ်ရန်ပင် မတတ်နိုင်ကြ​သော်လည်း လတ်တ​လောတွင် ဆား​စျေးကျသွားခဲ့သည်။

ဆား​ကောင်း ဖြစ်​သော်လည်း တစ်ကီလိုကို ​​ကြေးပြား ငါးပြား ​ခြောက်ပြားသာ ကျသင့်​နေသည်။ အတိတ်တွင် သီးသန့်ဆားများပင် ထိုမျှ​လောက်ထိ ​စျေးမ​ပေါခဲ့ဖူး​ပေ။

တချီပြည်သားများ ထိုအ​ကြောင်းကို ပထမဆုံးကြားခဲ့ရစဥ်က ရူးသွပ်သွားခဲ့ကြပြီး အများစုမှာ ကီလို ဒါဇင်ခန့်ကို တစ်ခါတည်း ဝယ်ခဲ့ကြကာ ဆိုင်များတွင် ဆားများ ပြတ်လပ်သွား​စေကြသည်။

သို့​သော်လည်း ထိုသို့ ဆိုလျှင်​​တောင် ​နောက်တစ်​​နေ့တွင် ဆိုင်၌ ဆားများ ပြန်​​ရောင်း​နေတတ်ကြသည်။ အထူးသဖြင့် ကျန့်မိသားစုဆိုင်တွင် လူတိုင်းကို အလွန်အကျွံ ဝယ်ခွင့် မပြုထားဘဲ တစ်ကြိမ်စီတွင် တစ်ကီလိုသာ ဝယ်ခွင့်ပြုထားပြီး အမြဲတမ်းလည်း ဆားအ​မြောက်အများ ထုတ်ယူလာ​ပေးလေသည်။