MM Story Teller

Chapter 16

Viewers 14k

Chapter 16 : ပထမဆုံးအကြိမ် ပိုက်ဆံရှာခြင်း

ထိုအချိန်တွင် ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် ချောင်ဝေ့မင်၏ ယုတ်ညံ့သော အကြံအစည်များကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သတိမပြုမိခဲ့ပေ။ သူမသည် ကျင်းယွင်ကျောင်း ကျောင်းဆက်မတက်နိုင်တော့သည့် အကြောင်းကိုသာ တွေးနေခဲ့ပြီး သူမ၏ခံစားချက်မှာလည်း အနည်းငယ် ကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် ချောင်ဝေ့မင်၏စကားကို နားထောင်ပြီးမနက်စာ လုပ်လေ၏။

သို့ရာတွင် ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် ယခင်က အိမ်မှုကိစ္စများကို တစ်ခါမှမလုပ်ခဲ့ဖူးချေ။ သူမ၏မနက်စာမှာ မြိုချရန်ပင် ခက်ခဲလှသဖြင့် ချောင်ဝေ့မင်ဆီမှ ထပ်မံ၍ ဆူပူကြိမ်းမောင်းခံလိုက်ရသည်။

ချောင်အိမ်၌ ထိုကိစ္စများဖြစ်ပျက်နေစဥ်တွင် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ခရိုင်မြို့သို့ ရောက်နေပြီဖြစ်၏။

ဘတ်စ်ကားခငွေကို ဖယ်လိုက်လျှင် သူမတွင် ယွမ်ဆယ်ဂဏန်းသာ ကျန်တော့သည်။ သူမ၏ပညာသင်စရိတ်မှာလည်း အကန့်အသတ်နှင့်ဖြစ်ပြီး ချောင်မိသားစုက သူမကို မုန့်ဖိုးပဲဖိုး သုံးစရာငွေတစ်ပြားတစ်ချပ်မှ မပေးဖူးချေ။ သူမသည် ရံဖန်ရံခါ မူလတန်းနှင့် အလယ်တန်း ကလေးများကို ကျူရှင်ပြ၍ ပိုက်ဆံရှာခဲ့သော်လည်း သူမမှာ ငွေရေးကြေးရေးကျပ်တည်းနေဆဲပင်။

သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့ သူမသည် ငွေရပေါက်တစ်ခုကို ရှာတွေ့ခဲ့သည်။

စျာပနအတောအတွင်း၌ လူတိုင်းသည် အလုပ်ရှုပ်နေကြရာ သစ်သီးများစွာသည် အလဟဿဖြစ်၍ ပုပ်သိုးသွားခဲ့သည်။ သူမသည် ချောင်မျိုးရိုးများ အိမ်တွင် မရှိသည့်အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ ပန်းသီးစေ့၊ လိမ္မော်သီးစေ့များကို ယူကာ သိမ်းထားခဲ့၏။ ထို့နောက် ညဘက်၌ သူမ၏ နေရာလွတ်နယ်မြေထဲတွင် ၎င်းအစေ့များအား စိုက်ပျိုးထားခဲ့ရာ ရလဒ်မှာ မဆိုးလှချေ။

နဂါးခေါင်းပုံစံထွင်းထားသော ကျောက်တုံးမှ စီးကျနေသော ရေသည် ကြီးထွားမှုအရှိန်မြှင့်ပေးနိုင်သည့် အစွမ်းရှိသော်လည်း သူမသည် လောင်းရမည့် အချိုးအစားပမာဏ၏ အခန်းကဏ္ဍကို မှန်မှန်ကန်ကန် လုပ်ဆောင်တတ်ရန် လိုအပ်သေး၏။

သာမန်သစ်သီးများ၏ကြီးထွားမှုအရှိန်ကို မြှင့်လိုပါက နဂါးရေပူစမ်းမှ ရေသည် ရေတွင်းမှရေ၏ ငါးရာစ တစ်စသာ လိုသည်။(T/N : သူ့အချိုးက ရေတွင်းထဲကရေ အစက်ငါးရာမှာမှ နဂါးရုပ်ကထွက်လာတဲ့ အပြာရောင်ရေ တစ်စက်ပဲ လိုတာပါ) အကယ်၍ သူမ ပိုလောင်းမိသွားပါက အသီးပင်သည် သေမသွားသော်လည်း အသီးများကမူ ပုံမှန်ထက်များစွာ ကြီးထွားလာမည်ဖြစ်၏။ သူမသာ ထိုအသီးများကို အပြင်သို့ယူသွားလျှင် မလိုအပ်ဘဲ ပြဿနာများ ကြီးသွားနိုင်သည်။

မူလက သူမသည် ရေပန်းမှ ထွက်လာသော ရေမှာ ရေတွင်းထဲမှ ရေများပင်ဖြစ်သည်ဟု ထင်ခဲ့မိ၏။ သို့သော် စမ်းသပ်မှုအချို့လုပ်ပြီးနောက် ၎င်းမှာ အခြားနေရာမှရေဖြစ်ကြောင်း သိခဲ့ရသည်။

ရေတွင်းထဲမှ ရေသည် သာမန်ရေဖြစ်ပြီး ၎င်းကို တိုက်ရိုက်သုံးစွဲနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏အပင်များအား ရေလောင်းရန် အပြင်မှရေကို မလိုတော့ရာ သူမအတွက် အဆင်ပြေလေသည်။

ဘတ်စ်ကားပေါ်မှဆင်းလာပြီးနောက် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် လူပြတ်သောနေရာတစ်ခုကို ရှာ၍ သူမ၏နေရာလွတ်နယ်မြေထဲမှ ပန်းသီးအပြည့်ထည့်ထားသည့် ခြင်းတောင်းတစ်တောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်၏။ ၎င်းခြင်းတောင်းကို သူမ ရေပူစမ်းရေများ အလွန်အကျွံလောင်းထားသော ပန်းသီးပင်၏ အကိုင်းအခက်များနှင့် ရက်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်ရာ အလွန်ခိုင်ခံသည်။

သူမသည် ကျင်းတစ်ရာမက အလေးချိန်စီးသော ခြင်းတောင်းကို နောက်ကျောပိုးလိုက်၏။ ၎င်းမှာ လေးလံလွန်းလှသည်။

(T/N: ကျင်း (斤)ဆိုတာ တရုတ်အလေးချိန်ယူနစ်တစ်ခုပါ။ မြန်မာမှာဆို ပိဿာလို အသုံးအနှုန်း။ ၁ ကျင်း = ၀.၅ ကီလိုဂရမ် = ၁.၁ပေါင် )

ကံကောင်းစွာဖြင့် သူမသွားလိုသည့်နေရာမှာ သိပ်မဝေးပေ။ မကြာခင်မှာပင် သူမသည် ခြင်းတောင်းအလေးကြီးကို ကျောပေါ်မှ ချလိုက်ပြီး သူမ၏ဆိုင်ခန်းငယ်ကို ဖွင့်လှစ်ရန် ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။

လိမ္မော်သီးများက ပို၍စျေးချိုချိုဖြင့် ရောင်းခဲ့ပြီး သူမက အရေးပေါ်ငွေလိုနေသောကြောင့် လိမ္မော်သီးများကို သူမ၏နေရာလွတ်နယ်မြေထဲတွင်သာ ထားခဲ့လိုက်၏။ သို့ရာတွင် သူမ၏ပန်းသီးများကမူ နီရဲကာ လုံးဝန်းနေသည်။ ၎င်းတို့သည် ကုန်စိမ်းဆိုင်များတွင် ရောင်းသည့် အသီးများထက် ပို၍ ကြည့်ကောင်းပေရာ ရောင်းရလွယ်သင့်သည်။

မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ဆယ်မိနစ်မပြည့်သေးခင်မှာပင် ဝယ်သူတစ်ယောက်ရောက်လာ၏။

“ဒီပန်းသီးတွေက ဘယ်လောက်လဲ။”

ထိုအမျိုးသမီးကြီးက ပန်းသီးများကို သဘောကျကျေနပ်နေသော မျက်နှာထားဖြင့် ထိကြည့်လိုက်ပြီး နမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏စိတ်ထဲတွင် ဤပန်းသီးများသည် အခြားဆိုင်များရှိ အရောင်ကို သာမန်ထက်ပို၍တောက်ပအောင် ဓာတုဆေးများစွာ သုံးထားသည့်ပန်းသီးများနှင့် မတူဘဲ အရောင်အနည်းငယ်ဖျော့ကာ မွှေးပျံ့သော အနံ့ချိုချိုလေးရှိသည်ဟု ဆက်တွေးလိုက်မိ၏။

ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချောင်မိသားစုအတွက် လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းပစ္စယများကို ဝယ်ခြမ်းပေးရသည့် တာဝန်ကို ယူထားရသောကြောင့် သူမသည် စျေးထဲရှိ ပန်းသီး၏ပေါက်စျေးအား သိနေသည်။

“အန်တီ တစ်ကျင်းကို ခြောက်ယွမ်ပါရှင့်။”

ကျင်းယွင်ကျောင်းက ပြုံး၍ ယဥ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြန်ဖြေလိုက်၏။

ပန်းသီးများသည် စျေးမကြီးသော်လည်း အရည်အသွေးကောင်း၏။ စျေးချင်းတူသည့် အခြားဆိုင်များနှင့်ယှဥ်လျှင် သူမ၏ပန်းသီးများက အများကြီးပိုကောင်းလေသည်။

မူလကတည်းက ထိုအမျိုးသမီးကြီးသည် စျေးသယ် မိန်းမပျိုလေး၏အကြောင်းကို သိချင်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ကျင်းယွင်ကျောင်း၏အသံကို ကြားလိုက်ရသောအခါ ကျင်းယွင်ကျောင်းအပေါ်တွင် အထင်အမြင်ကောင်းများ ချက်ချင်းတိုးပွားသွားသည်ဖြစ်၍ သူမသည် ပန်းသီးဆယ်လုံးမက ဝယ်သွားရန် တွန့်ဆုတ်မနေတော့ချေ။

သူမ၏ပန်းသီးများသည် သာမန်ထက် အနည်းငယ်ပိုကြီးသော်လည်း သူမတွင် ရောင်းစရာ ပန်းသီးများများစားစား မရှိပေ၊ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း၌ ယွမ်သုံးဆယ် ရှာလိုက်နိုင်၏။ ထိုအမျိုးသမီးကြီး ဝယ်သွားပြီးသည်နှင့် ကျင်းယွင်ကျောင်း၏စီးပွားရေးလေးမှာလည်း ပို၍ပို၍ကောင်းလာသည်။

လေးနာရီအတွင်း ခြင်းတစ်ခြင်းလုံး ပြောင်သွားလေပြီ။

သူမ၏အိတ်ကပ်ထဲရှိ ယွမ်ခုနစ်ရာကို ထိကြည့်လိုက်ပြီး ကျင်းယွင်ကျောင်း အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွား၏။

အတိတ်ဘ၀တွင် သူမသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေထိုင်ခဲ့သော်လည်း အမြဲတမ်း သူတစ်ပါးအတွက်သာ ရှင်သန်ခဲ့ရသည်။ သူမသည် မရေမတွက်နိုင်သော အလုပ်များကို လုပ်ခဲ့ရသော်လည်း သူမသည် အမြဲတမ်း လူမွဲတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ခဲ့၏။

(T/N : ဇာတ်လိုက်က အရင်ဘဝတုန်းက အသက်တိုပါတယ်၊ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်မှာ သေခဲ့တာပါ။)

သို့သော် ယခုဘဝတွင်တော့ သူမ ဘယ်တော့မှ ထိုသို့ ထပ်မံ၍ ရှင်သန်သွားမည်မဟုတ်ပေ။

Prev Next