အပိုင်း ၁၂၅

Chapter 125

နောက်ထပ် အချစ်ပြိုင်ဖက်

ကြွက်အကြောင်းပြောနေသော်လည်း စုမုန့်၏ မျက်လုံးများသည် ဝေ့ရွှယ် ဘက်ဆီသို့ ကြည့်နေလေသည်။ယခုဆို ဝေ့ရွှယ်သည် sexyဆန်ဆန် လှသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် စကားပြောနေသည်။သူမကို ကြွက်တစ်ကောင်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြောနေမှန်း သိပုံမရချေ။ သူမက ကြည့်နေ၍ ဝေ့ရွှယ် ပြုံးတောင်ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူမကလည်း ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။

ဝေ့ရွှယ်နှင့် စကားပြောနေသော မိန်းကလေးသည် စုမုန့် နှင့် ဝေ့ရွှယ် တို့ကို ပြုံးနေသည်ကို သတိပြုမိသည်။

 “သူမက ဖောက်ပြန်တယ်လို့ ကောလဟာလထွက်နေတဲ့ နင့်ယောင်းမလား”

 သူ့သူငယ်ချင်းက စုမုန့် မကောင်းကြောင်းကို သိနေ၍ ဝေ့ရွှယ် စိတ်ထဲမှာ ပျော်သွားသည်။သို့သော် အပြင်ပန်းကတော့ ကာကွယ်ဟန်ဆောင်သည်။

 "ငါ့ယောင်းမက နည်းနည်းတော့ ကြမ်းတယ်...အဲဒီတုန်းက သူမက ငါ့အစ်ကိုကြောင့် မင်းသမီးတွေနဲ့ ပြဿနာတက်ထားတာလေ...သူမက အစ်ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်… အဲဒါကြောင့် အစ်ကို့ပတ်ဝန်းကျင်က တခြားမိန်းမတွေကို မကြည်ဘူးဖြစ်နေတာ" 

ဝေ့ရွှယ်သာ မပြောလျှင် စုမုန့် နာမည်ကြီး မင်းသမီးများနှင့် ရန်ဖြစ် ခဲ့ သည်ကို သူငယ်ချင်းမလေး သိမှာ မဟုတ်ပေ။ ယခု‌ တစ်ကယ့်သတင်းကြီးကို အပြင်လူထံ ပေါက်သွားသည့်သဘောမျိုးပင်။

 "ရှောင်ရွှယ်... နင့်ယောင်းမက နာမည်ကြီး မင်းသမီးတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်တယ်လား...သူမလို တောဆန်တဲ့ မိန်းမမျိုးက ဘယ်လိုလုပ် နာမည်ကြီးမင်းသမီးတွေနဲ့ယှဥ်နိုင်မှာလဲ...စကားမစပ်၊ သူက နင့်ယောင်းမ  ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်လာတာလဲ...သူ့မှာ နောက်ခံလည်း မရှိဘူးလို့ ကြားတယ်"

ဝေ့ရွှယ် က ခေါင်းညိတ်ပြီး 

 “သူမမှာ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းဆိုင်သေးသေးလေးဖွင့်တဲ့ ဆရာပဲရှိတယ်... ဒါအပြင် သူမမှာ တခြားဘာမှ မရှိဘူး… အဘိုးက သူမကို အရမ်း သဘောကျလို့ အစ်ကိုနဲ့ လက်ထပ်ခိုင်းတာ... ရှောင်ရှောင် ကျေးဇူးပြုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့နော်"

ရှောင်ရှောင် ဟုခေါ်သော မိန်းကလေးက ခေါင်းညိတ်ကာ “စိတ်မပူပါနဲ့... ငါတို့ဆက်ဆံရေးကိုလည်း သိသားနဲ့...ငါ သူများတွေကို မပြောပါဘူး စိတ်ချပါ" 

 ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူမက ဝေ့ရွှယ်ကို တိုးတိုးလေးပြောသည်။

"နင့်အစ်ကို ကွာရှင်းတော့မယ်ဆိုတာ ငါကြားတယ်"

 "နင် ဘယ်လိုသိသလဲ"  ဝေ့ရွှယ်က တအံ့တသြ မေးလိုက်သည်။

 "နင့်အစ်ကိုက မိန်းကလေးတော်တော်များများရဲ့ အိပ်မက်ထဲက ချစ်သူလေ… သူ့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို စောင့်ကြည့်နေကြတာ...မိန်းကလေးတိုင်းက သူ့ကို လက်ထပ်ချင်ကြတာနော်…ကွာရှင်းတော့မယ်ဆိုတာက အရမ်းကြီးကျယ်တယ်လေ…ဘယ်မသိဘဲ နေပါ့မလဲ"

လူတိုင်းက ဝေ့ထင်ကိုကြိုက်ပြီး လက်ထပ်ချင်သည်ဟု ဆို၍ ဝေ့ရွှယ် မျက်နှာက ချက်ချင်းမည်းမှောင်သွားသည်။ ဒီမိန်းမတွေ အရှက်မရှိကြပါလား... သူများလင်ကို ချောင်းနေကြတယ်...ယခုဆို သူမသည် စုမုန့် ၏ ခင်ပွန်းကို ချောင်းမြောင်းနေသော ထိုမိန်းမများထဲမှ တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်သည်ကို သူမ မေ့နေပြီဖြစ်သည်။

ဝေ့ရွှယ် ဘာမှပြန်မပြောသဖြင့် ရှောင်ရှောင်ကပင် "ရှောင်ရွှယ်၊ ငါတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကိုကြည့်စမ်း... ငါသာလေ နင့်ယောင်းမ ဖြစ်ရင် ငါနင့်ကို အရမ်းကောင်းပေးမှာ... ဒါနဲ့ နင့်အစ်ကိုနဲ့ အဲဒီမိန်းမကွာရှင်းပြီးရင် သူ တစ်ခြားမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို လက်ထပပ်ဦးမှာတဲ့လား"

 “ငါ့ရဲ့ နောက်ခံ ဒါမှမဟုတ် ငါ့ရုပ်ရည်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အဲ့ဒီမိန်းမနဲ့ ယှဉ်လို့ မရဘူး…သူမက အဘိုးဝေ့ကို ရအောင်ပေါင်းနိုင်ရင် ငါလည်း ပေါင်းမှာပေါ့…နင်ရော ဘယ်လိုထင်လဲ" 

ဝေ့ရွှယ်က သူမ၏ ခပ်ထွားထွား ရင်သားတွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး “မသိဘူး၊  ငါ့အစ်ကိုက ရည်မှန်းချက်မရှိတဲ့ မိန်းမတွေကို မကြိုက်ဘူး.. သူနဲ့လက်ထပ်ချင်ရင် အနည်းဆုံးတော့ ဦးနှောက်ရှိဖို့ လိုတယ်"

 ....

ထိုအခါ ရှောင်ရှောင် ချက်ချင်း လက်ပိုက်ပြီး ရင်သားတွေကို အုပ်လိုက်သည်။ ဝေ့ထင် က ရင်သားကြီးသည့် မိန်းကလေးများကို မကြိုက်ဟု ဝေ့ရွှယ်က ပြောခြင်းဖြစ်သည်။သူမ စိတ်ထဲတွင် ချက်ချင်း သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ပြီးခဲ့သည့်လကပဲ နိုင်ငံခြားမှာ ရင်သားကြီးဖို့ ပိုက်ဆံအများကြီး သုံးခဲ့ရသည်။ဝေ့ထင် မကြိုက်ဘူး ဆိုတော့ သူမ ဖယ်ထုတ်ပစ်ရမှာလား

ရှောင်ရှောင် ပျာယာခတ်နေပုံကိုကြည့်ပြီး ဝေ့ရွှယ် စိတ်ထဲမှ လှောင်ရယ်နေမိသည်။သူမသည် စုမုန့် နှင့် ဝေ့ထင် ကွဲသွားအောင် ကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့သည်။ထို့နောက် ကွာရှင်းခွင့်ပေးရန် အဖေဝေ့နှင့်အမေဝေ့ကို နားချခဲ့သည်။ သူမလုပ်ခဲ့သမျှသည် တစ်နေ့တွင် ဝေ့ထင်နှင့် လက်ထပ်နိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ တစ်ခြားသူများကသာ ဝေ့ထင်နှင့် လက်ထပ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် သူမ လုပ်ခဲ့သမျှဟာ အချည်းနှီး ဖြစ်ချေတော့မည်။

ဝေ့ထင် ကို ကြိုက်နေသူများအား စိတ်ထဲတွင် မုန်းနေသော်လည်း အပေါ်ယံမှာတော့ ဂရုမစိုက်သလို ဟန်ဆောင်ထားသည်။

  "ရှောင်ရှောင် အစ်ကို့ကို တစ်ကယ်ကြိုက်နေတာလား...နင် သူ့ကိုကြိုက်ရင် ငါနင့်ကိုကူညီနိုင်တယ်"

 "တကယ်!" 

ရှောင်ရှောင် ၏ မျက်လုံးများ ချက်ချင်း တောက်ပလာသည်။သူမသည် ဝေ့မိသားစု၏ ဒုတိယသခင်မလေးကို အချိန်အတော်ကြာအောင် ဖားယားကာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။  ဝေ့ထင် နှင့် လက်ထပ်ခွင့်ရဖို့အတွက်...

သူမ နိုင်ငံရပ်ခြားကို သွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ပလပ်စတစ်ဆာဂျရီလုပ်ခဲ့၏။ယခုဆို သူမ၏ ကြိုးစားအားထုတ်မှုက အချည်းနှီး မဖြစ်သေးပေ။သူမ ဝေ့ထင် နှင့် နီးစပ်ရန် အခွင့်အရေးရနေပြီဖြစ်သည်။

 "အင်း"  ဝေ့ရွှယ် က ပြုံးပြီး "နင်က ငါ့သူငယ်ချင်းကောင်းပဲ…နင်သာ ငါ့ယောင်းမဖြစ်လာရင် ငါ့ကို ကောင်းကောင်း ဆက်ဆံပြီး ငါ့ကို အနိုင်မကျင့်မှာ သေချာတယ် မဟုတ်လား”

ရှောင်ရှောင် ထပ်ခါတလဲလဲ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ပြောသည်။

 “သေချာတယ်… ပြီးတော့ တစ်ကယ်အောင်မြင်ရင် နင့်ကိုလည်း ပစ်မထားပါဘူး"

(ငါလည်း မူယာမာယာများတတ်တယ်..)

 "အဲဒါကောင်းတယ်"  

ဝေ့ရွှယ် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ရှောင်ရှောင်ကို အနားခေါ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောသည်။ “ငါနဲ့ အစ်ကိုက အတူတူကြီးပြင်းလာတာဆိုတော့ ငါ သူ့ကို အသိဆုံးပဲ… သူဘာကြိုက်လဲ ဆိုတာတွေ နင့်ကို ပြောပြမယ်…”

ဝေ့ရွှယ် အသံကို ရှောင်ရှောင် မှလွဲ၍ အခြား ဘယ်သူမှ မကြားရပေ။စကားဆုံးသောအခါ သူမတို့နှစ်ယောက် စုမုန့် ကို ကြည့်ကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးပြကြသည်။

စုမုန့် သည် ဝေ့ရွှယ် နှင့် ရှောင်ရှောင် တို့ကိစ္စများကို မသိခဲ့ပေ။သူမသည် အဘိုးဝေ့နှင့်သာ စကားစမြည်ပြောလျက်ရှိသည်။

"မင်းဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေတာလဲ… မင်း အိမ်ကိုတောင် မပြန်လာဘူး…မင်းပြန်မလာဘူးဆိုရင် ဒီကောင် ဝေ့ထင် ကလည်း ပြန်လာမှာမဟုတ်ဘူး… ဒီအိမ်မှာ မင်းမိဘတွေပဲရှိတယ်...ငါကတော့ သူတို့ကို ကြည့်တာနဲ့တင် စိတ်ရှုပ်တယ်”  

အဖေဝေ့နှင့်အမေဝေ့အကြောင်းပြောနေရင်း အဘိုးဝေ့ မျက်နှာမကောင်း၍ သူတို့ကို သဘောမတွေ့မှန်းသိနိုင်သည်။အမေ​ဝေ့သည်​ ​ဘေးနားတွင်​ ​ခြောက်​​သွေ့စွာ ရယ်​​မော​နေပြီး လုံးဝ မငြင်းဆန်ဝံ့ပေ။

စုမုန့် ကပင် “အဘိုး၊ အန်တီဝေ့နဲ့ ဦးလေးဝေက စကားပြောမတတ်တာပါ...  တကယ်တော့ သူတို့က အဘိုးကို အရမ်းစိတ်ပူတယ်... ပြီးတော့ ဝေ့ထင် နဲ့ ကျွန်မ ဒီမှာ မရှိလည်း ဝေ့ရွှယ် ရှိသေးတယ်မလား...အဘိုး နေ့တိုင်း အိမ်မှာနေသင့်တယ်"

သူမ စကားကိုကြားသောအခါ အမေဝေ့က ခေါင်းကို ကမန်းကတန်း လှည့်လိုက်ပြီး ဝေ့ရွှယ်ကို တစ်ချက်ကြည့်၍ အမြန်လာဖို့ အမူအရာပြလိုက်၏။ အဘိုးဝေ့နားမှာ စုမုန့်တစ်ယောက်တည်း မထားချင်ပေ။ဝေ့ရွှယ်လည်း မျက်နှာသာရဖို့လို၏။

ဝေ့ရွှယ် သည် အမေဝေ့၏ အကြည့်ကို မြင်ပြီးနောက် ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားသည်။သူမ ရှောင်ရှောင်ကို တစ်ခုခုပြောပြီး အမြန်လျှောက်လာ၏။

အဘိုးဝေ့သည် အမေဝေ့၏ လုပ်ရပ်ကို သတိမထားမိဘဲ စုမုန့် ပြောသမျှကိုသာ အာရုံစိုက်နေကာ “ဦးလေးဝေ့.. အန်တီဝေ့…”

သူမက နားမလည်၊ပါးမလည်ဟန်ဆောင်ပြီး "အင်…အဘိုး ဘာဖြစ်လို့လဲ"

 "ဘာလို့ ရုတ်​တရက်​​ကြီး သူစိမ်းတွေလို ပြောနေရတာလဲ"  

အဘိုးဝေ့က အမေဝေ့ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ချိုင်းထောက်ကို မြေကြီးပေါ် နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး မကျေနပ်သည့်လေသံနှင့် အော်လိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်နေတာလဲ…  ဒါဆိုကွာရှင်းပြတ်စဲမယ့် ကောလဟာလတွေက အကုန်မှန်နေတာလား”

စုမုန့် ပြောသည့်၊ဦးလေးဝေ့၊အန်တီဝေ့ ဆိုသော အသုံးအနှုန်းက အဘိုးဝေ့ကို စိတ်ဆိုးစေကြောင်း ဘယ်သူမဆိုသိနိုင်သည်။ 

 “အဲဒါ အဖေ…ကျွန်မ ရှင်းပြပါရစေ…” အမေဝေ့သည် အဘိုးဝေ့ကို အမြဲကြောက်ရသည်။အဘိုးဝေ့ ဒေါသထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် သူမ ထိတ်လန့်သွားပြီး စကားကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောနိုင်တော့။ စုမုန့်ကို အဘိုးဝေ့မှ ယခုလို အရေးပေးနေမည်ဟု သူမ မမျှော်လင့်ထားပေ။  မူလက သူမနှင့် အဖေဝေ့သည် အဘိုးဝေ့က ကွာရှင်းပြတ်စဲမှုကို သေချာပေါက် သဘောမတူကြောင်း သိသောကြောင့် အတင်းစီစဉ်နေကြခြင်းသာ။ကိစ္စပြီးလျှင် အချိန်ယူ၍ ပြောဖို့တိုင်ပင်ထား၏။

 ....

 သို့သော် ယခုတော့ အဘိုးဝေ့သည် ထိုအကြောင်းကို ကြိုသိနေသောကြောင့် ဘယ်လိုရှင်းပြရမှန်း မသိပေ။သူမသည် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်နှင့် အရက်ခွက်ချင်းတိုက်ကာ စကားပြောနေသော အဖေဝေ့ကို အကူအညီတောင်းဖို့ ကြည့်နေလိုက်သည်။ သို့သော်၊ အဖေဝေ့သည် သူမငို လှည့်မကြည့်ဘဲ ထိုလူနှင့် စကားစမြည်ပြောရင်း အလုပ်ရှုပ်နေသည်။သူမ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေချိန်မှာ ကံကောင်းစွာပင်၊ဝေ့ရွှယ် ရောက်လာသည်။

ဝေ့ရွှယ်သည် သူမ လမ်းလျှောက်လာရင်း အဘိုးဝေ့က အမေဝေ့ကို ဆူနေမှန်း သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အမေဝေ့၏ အခက်အခဲကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် ကူညီပေးဖို့ ဝင်ပြောရလေသည်။  

“အဘိုး…စုမုန့် ဒီမှာရှိတုန်း နားချပါဦး…သူမနဲ့ အစ်ကိုဝေ့ထင်တို့ အရမ်းအဆင်မပြေဖြစ်နေကြတာ…ရန်သူတွေ ကျနေတာပဲ...အစကဆို စုမုန့်က ဒီအိမ်ကို လာချင်တာမဟုတ်ဘူး...ကျွန်မကပဲ သူမကို ဖျောင်းဖျပြီးလို့ အကြာကြီးနေမှ သူမက သဘောတူပြီးလိုက်လာတာပါ...စုမုန့် ငါ ပြောတာ မှန်တယ်မဟုတ်လား”

 သူမ ဤအကျပ်အတည်းကနေ လွတ်မြောက်ဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းက စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းလဲဖို့ပင်။ထို့ကြောင့် သူမသည် စုမုန့်ဘက်ကို ရောက်အောင် လွှဲချပစ်လိုက်သည်။ယခုဆို သူမ၏ အမေအတွက် အခြေအနေကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်ရုံသာမက သူမအတွက်လည်း အမေဝေ့ဘက်က အမှတ်ပိုရစေသည်။

သူမ ယခုလို ပြောရခြင်းက အကြောင်းရှိသည်။တစ်ဖက်က၊စုမုန့် ရောက်လာရခြင်းမှာ သူမ မတားနိုင်ခဲ့၍ မလွှဲသာ၊မရှောင်သာ ရောက်လာရသည်ဟု အမေဝေ့ အထင်ရောက်စေနိုင်သလို၊ တစ်ဖက်ကလည်း အဘိုးဝေ့ ရှေ့မှာ သူမ အကောင်းဆုံးစေ့စပ်ပေးခဲ့သည်ဟူ၍ မျက်နှာသာပိုပေးခြင်းခံရအောင်ပင်။ထို့ကြောင့်၊ဝေ့ရွှယ်သည် စုမုန့် ဘယ်လို ပြန်ပြောမလဲဆိုသည်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးနေခဲ့သည်။

စုမုန့်သည် သူမ၏ ပြုံးတုံ့တုံ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ဘာတွေ တွေးနေမှန်သိလိုက်သည်။သူမကလည်း ချက်ချင်းပင် ဒေါသတကြီးဖြစ်နေဟန်ဆောင်လိုက်ပြီး “အဘိုး၊ အန်တီဝေ့ ထောင်ကျပြီးချိန်ကစပြီး သူမက ကျွန်မကို နားလည်မှုလွဲနေတာပါ...ပြီးတော့ ကျွန်မကို မတွေ့ချင်ဘူးလို့ ပြောတယ်..."

မူယာမာယာ ဘယ်လိုများရမလဲဆိုတာသူမမလုပ်နိုင်ဘူးလို့ ထင်နေတာလား…  သူမ ဝေ့ရွှယ်၏ မျက်နှာညှိုးညှိုးလေးကို အတုယူကာပြောလိုက်သည်။သူမသည် ဝေ့ရွှယ် တူးထားသည့် တွင်းထဲကို ခုန်ချဖို့ ရည်ရွယ်ချက် မရှိပေ။ထိုမျှမကသေး၊အမေဝေ့ကိုဘက်ကို ပြန်လွှဲပေးလိုက်ခြင်းသာ။  

အမေဝေ့ ပြာယာခတ်နေပြီး ပြန်မဖြေခင်မှာ အဘိုးဝေ့က “ဘာဖြစ်နေတာလဲ…နင်က ဘာလို့ထောင်ကျသွားတာလဲ…ငါ အိမ်မှာမရှိတဲ့အချိန် ဘာဖြစ်ကြတာလဲ”

စုမုန့်သည် ဝေ့ထင်ကို ကွာရှင်းလိုကြောင်း အဘိုးဝေ့ ပထမဆုံးကြားသိရသည်။ပထမတော့ သူကိုယ်တိုင်က သူတို့ အိမ်ထောင်ရေးကို စီစဉ်ပေးခဲ့၍ သူ့ကိုမပြောဘဲ ဘာမှလုပ်မည်မဟုတ်၍ သတင်းတုဟုသာ ထင်မိခဲ့သည်။

265:ဖုန်းrecordမှတ်တမ်း

ထို့အပြင် ထိုအချိန်က စုမုန့်သည် ဝေ့ထင်ကို အလွန်ချစ်မြတ်နိုးခဲ့သည်။သူမ၏ အရာအားလုံးက ဝေ့ထင် အတွက်သာဖြစ်စေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် စုမုန့်တစ်ယောက် ဝေ့မိသားစုတွင် တစ်ခုခုဖြစ်မှာကို သူကြောက်ခဲ့သည်။ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ဘာပဲလုပ်လုပ် သူမကို အပြည့်အဝထောက်ခံမည်ဟု သူပြောထားပြီးသားပင်။

စုမုန့်ကို သူဘယ်လောက်တန်ဖိုးထားမှန်း မိသားစုဝင်တိုင်း သိကြသည်။ထို့‌ေကြာင့် ကွာရှင်းပြတ်စဲသည့်သတင်းကိုတော့ သူ မယုံနိုင်ဘဲ အလွန်ထိတ်လန့်သွားစေ၏။  အခု သူ ဘာကြားလိုက်တာလဲ... အမေဝေ့က လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်က ထောင်ထဲ ရောက်နေခဲ့တယ် ဟုတ်လား...သူသာ နောက်နည်းနည်းကျမှ ရောက်လာလျှင် မိသားစုတစ်ခုလုံး ကမောက်ကမ ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု အဘိုးဝေ့ တွေးမိသည်။

အဘိုးဝေ့ မျက်နှာထားက ပို၍အေးစက်လာသည်ကို အမေဝေ့မြင်လျှင်...  

“အဖေ၊ ကျွန်မရှင်းပြတာကို နားထောင်ပါဦး...ထောင်ကျတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကလေ တစ်ကယ်တော့ နားလည်မှုလွဲနေတာပါ… ဖြေရှင်းပြီးရင်တော့ အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာပါ… အဲဒီတုန်းက ကျွန်မက စုမုန့်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်ချင်တာကို..သူမဘက်က သူမကို ပြန်ပေးဆွဲတယ်လို့ အထင်လွဲခဲ့တာ...ပြီးတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ရဲတွေရောက်လာကြတာ… ဒါပါပဲ”

 အဘိုးဝေ့သည် အရူးလုပ်တိုင်းခံမည့်သူမဟုတ်။သူ အမေဝေ့ စကားထဲမှ ထူးဆန်းမှုကို ချက်ချင်းကြားလိုက်ရပြီး 

“ပြန်ပေးဆွဲမှုလို့ လူတွေ အထင်လွဲရအောင် နင်က ဘာတွေ သွားလုပ်လိုက်တာလဲ..."

 “အဲ...လူ နှစ်ယောက်ပဲ ခေါ်လာတာပါ…” အမေဝေ့၏ အသံ အနည်းငယ် တိုးညှင်းသွားသည်။

ထိုစဉ် စုမုန့်က မီးထဲကို လောင်စာထည့်ပေး၏။

 “အန်တီဝေ့ မမှတ်မိတော့တာလား...အဲ့ဒီတုန်းက လူက နှစ်ယောက်မကပါဘူး...ပြီး‌တော့ လက်နက်တွေလည်းပါတယ်လေ...သူတို့က ကျွန်မကို ကားပေါ် အတင်းတွန်းပို့ နေကြတာလေ…ကျွန်မ စကားနားမထောင်ရင် ရိုက်မယ်၊နှက်မယ်နဲ့တောင် လုပ်သေးတယ်မလား"

ပြောရင်းနှင့်၊ စုမုန့်  အမေဝေ့ကို ကြည့်ရင်း ငိုချင်သလိုမျိုး လုပ်လိုက်သည်။ဝေ့ရွှယ် ၏ သရုပ်ဆောင်ချက်ထက် ပိုတောင် သနားစရာကောင်းအောင် လုပ်ပြနေလေသည်။

အမေဝေ့က အမြန်ရှင်းပြသည်။

“ဒီကောင်မလေးကိုကြည့်စမ်း..‌အလကား နောက်တာကို အလေးအနက်ထားနေပါလား...နင့်ကို ငါက လှန့်ရုံပဲလို့ ပြောခဲ့တယ်လေ…နင်က  ဝေ့ရွှယ် ကို အနိုင်ကျင့်ဖို့ လုပ်တာ...ငါကလည်း အရမ်းဒေါသဖြစ်နေတော့ ဒီလိုလုပ်လိုက်တာ...ပြီးတော့   နားလည်မှုလွဲမှားတယ် ဆိုတာကို သိပြီးနောက်မှာတောင် နင်က ငါ့ကို ထောင်က လွတ်ဖို့ မကူညီခဲ့ဘူးလေ...ငါ့ကို အလကားသက်သက် ထောင်ထဲမှာ အကြာကြီးနေခိုင်းတာမလား"

အမေဝေ့သည် အစပိုင်းတွင် ဒေါသမထွက်သော်လည်း ထိုနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို အသေးစိတ်ပြန်ပြောပြသောအခါတွင် ဒေါသက ချက်ချင်းပင် ပေါက်ကွဲသွားပြန်သည်။သူမ လေသံကလည်း စိတ်မရှည်ဟန်ဖြစ်လာ၏။သို့သော် အဘိုးဝေ့ ဤနေရာတွင် ရှိနေသောကြောင့် သူမ အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းထားခဲ့သည်။

 "ဟင်... နင့်အသက်ကလည်း ကြီးနေပြီ၊ ဒါပေမယ့် နင် ဒါမျိုးလုပ်ရသလား...နင်က တစ်ကယ်လည်း နားလည်မှုလွဲအောင် တမင်လုပ်နေသလိုပဲ...နင် ထောင်ကျမယ်ဆိုလည်း ကျချင်စရာပဲ...ငါသာဆိုရင် နင့်ကို တိုက်ရိုက်တရားစွဲမယ်....လူကြီးတစ်ယောက်က ဒီလို လူငယ် တစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရသလဲ… မိန်းကလေးမုန့်က သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ဖို့ လုပ်တာလေ…နင့် သူမကို တစ်ကယ်ပြန်ပေးဆွဲရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...သူမက ဒုက္ခရောက်ခံရမှာလား"

အဘိုးဝေ့ သည် စုမုန့် အတွက် ကာပြောပေးမည်ဟု အမေဝေ့သိထားသော်လည်း မငြင်းဆန်ဝံ့ပေ။ သူမ မကျေမနပ်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်နေရ၏။

အဘိုးဝေ့ သူမကို  မျက်စောင်းထိုးလိုက်ကာ “ဒီကိစ္စက နားလည်မှုလွဲနေတာ…နင် နားလည်မှုလွဲတာကလည်း..ဘာကြောင့်မို့လို့ သူမကို  အငြိုးထားရတာလဲ…နင့်ဘဝရဲ့ တစ်ဝက်ကျော်ကျော် နေပြီးတာတောင် နင့်ရဲ့ခံယူချက်က လူငယ်တစ်ယောက်နဲ့တောင် ဘာလို့ မယှဉ်နိုင်ရတာလဲ"

 "မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး...အဖေကလည်း စုမုန့်ကို ကျွန်မက ဘယ်လို အငြိုးထားမှာလဲ...ဒီကိစ္စက အတိတ်မှာရှိနေပြီမို့ ထပ်မပြောပါနဲ့တော့…အရင်က နားလည်မှုလွဲခဲ့တာက အရေးမကြီးပါဘူး” အမေဝေ့က ခြောက်သွေ့စွာ ပြုံးရင်း ပြန်ဖြေသည်။

 ....

အဘိုးဝေ့က စုမုန့် အတွက် ပြောပေးနေ၍ ဝေ့ရွှယ် စိတ်မချမ်းသာတော့။  အမေဝေ့ကို ဆူပူကြိမ်းမောင်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ စုမုန့် ဒုက္ခရောက်နေတာကိုသာ သူမ မြင်ချင်သည်။သူမ ခဏလောက်စဉ်းစားပြီးမှ… 

“စုမုန့်၊ တကယ်တော့ အမေက နင့်ကို စိတ်ဆိုးနေတာကြာပြီ...သူမက အသက်ကြီးတယ်လေ..သူ့ထက်ငယ်တဲ့ ချွေးမက သူ့ကို ထောင်ထဲပို့တယ်ဆိုတော့ ဘယ်ကျေနပ်မှာလဲ...ပြီးတော့ ဒီကိစ္စကြောင့် လူတော်တော်များများက အမေ့ကို လှောင်ပြောင်ကြတယ်”

 "အမေက နင့်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်လာချင်တာပါ..ငါတို့လို လူငယ်တွေက အကြီးတွေကို လေးစားသမှုပြုရမယ်မလား…ငါဆို အဖေနဲ့အမေကို ဘယ်တော့မှ မဆန့်ကျင်ဘူး…အဲ့ဒါကြောင့် သူတို့က ငါ့အပေါ်  အရမ်းနူးညံ့ပြီး သဘောကောင်းကြတာ"

 “မနေ့ညက  ငါ နင့်ကို အကြံပေးတယ်မလား...အမေ့ကို ကောင်းကောင်းဆင်တံရင် အမေကလည်း နင့်ကို ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး... ဒါ​ပေမယ့်​ နင်က အ​မေနဲ့ဘာလို့အမြဲငြင်းခုံချင်​ရတာလဲ"

xxxxxx