အပိုင်း ၁၅၀

Chapter 150

ကျုံးရှီယို့သည် မိန်းကလေးများကို ဘာမှ မလုပ်မည်က  သေချာပေမယ့် ကျုံးယို့ယို့ကို မကာကွယ်‌လျှင် မျိုချ၍ မရသလို ခံစားရ၏။

သူက ဘောလုံးကို ပစ်ချလိုက်ကာ သွား‌ေရာက်ခါနီး တစ်နေရာက အသားအရည် ဖြူဖွေးလွန်းသည့် ချောမောလှပသောကောင်မလေးတစ်ယောက်က ထိုသူများကို နှောင့်ယှက်ကာ ပြောလိုက်သည်။ " အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေပြောနေတာ ရပ်လိုက်တော့၊ နင်က မနာလိုဖြစ်နေတာပဲ၊ နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာပြိုင်ပွဲကို တစ်ယောက်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ဝယ်နိုင်မှာလဲ " 

"ပြီးတော့ ကျုံးကုမ္ပဏီမှာ မကြာသေးမီက တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့တယ်၊ အဲဒါကို ကူညီဖြေရှင်းပေးခဲ့တာက ကျုံးယို့ယို့ပဲ၊ နင်က ဘာမှမသိဘဲ ပါးစပ်တစ်ပေါက်နဲ့ အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ ပြောနေတာပဲ "

ဤမိန်းကလေးသည် နောက်ကျောမှ ကြည့်လျှင်  ပျော့ပျောင်းနူးညံ့နေပုံရသော်လည်း သူမ၏စကားများသည် ဖြောင့်မတ်သောကြောင့် သူမဘေးရှိ မြက်ခင်းပြင်တွင် ထိုင်နေသော အထက်တန်းကျောင်းသူလေး အနည်းငယ်တို့သည် ရပ်တန့်သွားကာ အချင်းချင်း စကားစမြည်ပြောရန် ခဲယဉ်းသွားစေသည်။

ကျုံးရှီယို့၏ မျက်နှာသည် ယခုအခါ ပိုကောင်းလာပြီး သူ၏အစ်မဘက်မှ စကားပြောပေးသော ကောင်မလေးကို အထူးအာရုံစိုက်လိုက်သည်။

သူက နောက်ပြန်ဆုတ်ပြီး ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းသို့ ပြန်သွားကာ ဘတ်စကတ်ဘောကို ကောက်ကိုင်ရင်း ကစားလိုက်သည်။

" ဒီနေ့ မင်းအခြေအနေကောင်းနေပြီပဲ " ကျင်းမင်က ဘတ်စကတ်ဘောနှင့် ရောက်လာသည်။

 " မင်းကို ဖျက်ဆီးနိုင်တယ် " ကျုံးရှီယို့က ဂုဏ်ယူစွာပြောသည်။

" အရမ်းမာနကြီးမနေပါနဲ့ " ကျင်းမင်က လှောင်ပြောင်ပြီး " မင်းက ကျောက်ပတ်တီးချွတ်ထားခါစပဲရှိသေးတယ်၊ ခဏလောက်အနားယူဖို့ ငါအကြံပေးတယ်၊ မဟုတ်ရင် မင်းအရိုးကျိုးသွားနိုင်တယ် "

ကျင်းမင်ပြောသောအခါ ကျုံးရှီယို့သည် ပထမတွင် မနာကျင်သော်လည်း ယခုမူ အနည်းငယ် နာကျင်မှုကို ခံစားရပြီး အနီးနားရှိသစ်ပင်ရိပ်ဆီသို့ လျှောက်သွားကာ ရေပုလင်းကို ကောက်ယူ၍ အဖုံးလှည့်ဖွင့်ကာသောက်လိုက်သည်။

ပုလင်းတစ်လုံးသောက်ပြီးတာနှင့် ထိုအရာက ပျောက်သွားပြီး ပုလင်းလွတ်ကို အမှိုက်ပုံးထဲသို့ ပစ်ချလိုက်‌သော်လည်း လည်ချောင်းထဲတွင်မူ အနည်းငယ် ရေငတ်နေဆဲပင်။

ရုတ်​တရက် ရေတစ်​ဘူးကို သူ့လက်ထဲ တစ်ယောက်ယောက်က ကမ်းပေးလာသည်။ သူက ခေါင်းကိုလှည့်​ကာ ကြည့်လိုက်​ပြီး အလွန်​ဖြူ‌ေဖွးသော အသားအရည်​နှင့်​ ချစ်​စရာ​ကောင်​မ​လေးတစ်​​ယောက်​ကို​တွေ့လိုက်​ရသည်​။ ယခုပင် သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ထိုင်နေပြီး ကျုံးယို့ယို့အား ချစ်စဖွယ်လေသံဖြင့် ခုခံကာကွယ်ခဲ့သူဖြစ်သည်။

ကျုံးရှီယို့သည် ကျုံးယို့ယို့ဘက်တွင်ရှိသောမည်သူမဆိုအပေါ်  ကောင်းမွန်သည့်အမြင်ရှိသည်။ သူမ၏ ယခင်က ဘ၀အခြေအနေသည် ခက်ခဲခဲ့ပြီး အထူးသဖြင့် သူအစ်မ၏ အတိတ်ကို သိရှိပြီးနောက် သူမကို မည်ကဲ့သို့ ပြုမူဆက်ဆံခဲ့သည်ကို နောင်တရပြီး အနာဂတ်တွင် သူမကို အကောင်းဆုံးကာကွယ်ပေးချင်သည်။

ထို့အပြင် ဤကျောင်းတွင် ကျုံးယို့ယို့သည် ယခုချိန်တွင် အလွန်ရေပန်းစားနေသော်လည်း သူမနောက်ကွယ်တွင် မကောင်းစွာပြောနေသူများလည်း ရှိသေးသည်။

ကျုံးယို့ယို့ကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံသည့်သူကို ကျုံးရှီယို့က ကောင်းကောင်းဆက်ဆံမည်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ကျုံးရှီယို့က ယခင်လို အေးစက်စက်နှင့် မငြင်းဆန်ဘဲ လက်ခံလိုက်ပြီး " ကျေးဇူးတင်ပါတယ် " ဟူ၍ ယဉ်ကျေးစွာပြောလိုက်သည်။

ရှဲ့ရှောင်၀မ်သည် ကျုံးရှီယို့ကို မော့ကြည့်ပြီး ရှက်ရွံ့သွားသည်။ ကျုံးရှီယို့သည် ယခင်က သူမကို ဂရုမစိုက်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သူမသည် အမှန်တကယ်ပင် သူ၏အာရုံကို ဖမ်းစားနိုင်လိုက်သည်။ သူမ အလွန်အမင်းပျော်သွားပြီး " ရပါတယ်။ စကားမစပ် ငါ့နာမည်က ရှဲ့ရှောင်၀မ်၊ နင့်ဘေးအတန်းကပါ "

ကျုံးရှီယို့သည် သူမက ဘေးကအတန်း၏ အလှလေးဖြစ်မည်ဟု ရေးတေးတေး ခံစားမိသည်။

ကျုံးရှီယို့သည် ရိုးရှင်းပြီး ပုံမှန်ယောင်္ကျားလေးတစ်ဦးဖြစ်ကာ  " အွန်း "

 ရှဲ့ရှောင်၀မ် : "……………"

ပတ်ဝန်းကျင်သည် ခဏတာ တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ ရှဲ့ရှောင်၀မ်သည် သူမကိုယ်တိုင် ပြောစရာအကြောင်းအရာတစ်ခုကို အမြန်ရှာပြီး " ကျုံးရှီယို့ နင်နဲ့ နင့်အစ်မတို့ ဆက်ဆံရေးက ကြည်နူးအားကျစရာ‌ေကာင်းတယ်၊ ကျောင်းရဲ့ နှစ်ပတ်လည်နေ့ ရောက်တော့မယ်မဟုတ်လား။ နင် သူမအတွက် လက်ဆောင် မပေးဘူးလား "

" လက်ဆောင်လား " ကျုံးရှီယို့ သူအရင်ကပေးဖူးသည့် ရောင်စုံသလင်းကျောက်ပန်းသီးတွေနှင့် အရုပ်များကို ပြန်တွေးကြည့်၏ ။ နောက်ပိုင်းမှာ အမှိုက်ပုံးထဲ၌ သူမြင်ခဲ့ရပုံရသည်။ သူ့အစ်မ ဘာကြိုက်သည်ကို သူ မသိသောကြောင့် ဘာကိုမှ မပေးရဲချေ။

ရလဒ်အနေဖြင့် ရှဲ့ရှောင်၀မ်က " မိန်းကလေးတွေ ဘာကြိုက်လဲဆိုတာကို မိန်းကလေးတွေပဲ သိတယ်။ ပိတ်ရက်မှာ  ငါ နင် ဈေးဝယ်ထွက်တာကို လိုက်ပေးရင် ဘယ်လိုလဲ။ အဲဒါမှ အဆင်မပြေဘူးဆိုရင် နင့်လက်နဲ့ကိုယ်တိုင် အံ့သြစရာတစ်ခုခု လုပ်လို့ရတယ် "

ကျုံးရှီယို့ကတော့ များများစားစားမတွေးချေ။ မိန်းကလေးက စိတ်အားထက်သန်သည်ဟု ထင်ပြီး ရေတစ်ငုံသောက်ကာ "ကောင်းပြီ" ဟူ၍ ယဉ်ကျေးစွာပြောပြီး  ကျုံးရှီယို့က " မင်းကြိုက်တာတွေ့ရင် ငါပိုက်ဆံရှင်း‌ပေးမယ် ၊ ငါ့ကို ကူညီပေးလို့ ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ် "

" တကယ်လား " ရှဲ့ရှောင်၀မ် အံ့အားသင့်စွာပြောလိုက်သည်။ ကျုံးရှီယို့၏ နာမည်ကြီးအမှတ်တံဆိပ်အမည်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် မနေ့က ကျောင်းအပြင်ဘက်တွင် အစ်မဖြစ်သူ ကျုံးယို့ယို့လွယ်လာသော အိတ်ကို သတိရလိုက်သည် ။ ကျုံးမိသားစုသည် အချမ်းသာဆုံးနာမည်နှင့် ထိုက်တန်သည်ပင်။။ မောင်နှမတွေကို ခေါင်းမှ ခြေဖျားထိ မနာလိုဖြစ်မိသည်။

ထို့အပြင် ကျုံးရှီယို့သည် သူ့သူငယ်ချင်းများကို အလွန်ရက်ရောသူဖြစ်သည်။ ကျင်းမင်သည် သူ၏ကတ်များကို မကြာခဏ အသုံးပြုသည်။ ကျင်းမင်၏မိသားစုတွင် ပိုက်ဆံရှိ‌ေသာ်လည်း ထိုအချိန်တွင် ကျင်းမင်သည် အိမ်မှထွက်ပြေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

သူမ လျှာကို ထုတ်ပြီး တောက်ပသော အပြုံးဖြင့် " လက်ဆောင်တွေ ပေးစရာ မလိုပါဘူး။ တကယ်ကို မလိုအပ်ပါဘူး။ ငါ နင့်ကို ကူညီဖို့ လိုလားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါက အချိန်ပိုင်းလုပ်ပြီး လက်ကိုင်ဖုန်း မရှိဘူး။ ဒါက ငါ့ရဲ့ ကြိုးဖုန်း နံပါတ်။ တနင်္ဂနွေ ပိတ်ရက်တွေမှာ ဒီဖုန်းနံပါတ်ကို ခေါ်လို့ရတယ် "

သူမသည် မှတ်စုတစ်စောင်ထုတ်ကာ ကျုံးရှီယို့အတွက် နံပါတ်တစ်ခုရေးသည်။

ကျုံးရှီယို့က လက်တစ်ဖက်ကို အိတ်ကပ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ယူပြီး " ဖုန်းမရှိဘူးလား။  ပိတ်ရက်မှာ တစ်ခုဝယ်လိုက်‌လေ။  အသီးတံဆိပ်က မော်ဒယ်သစ်တွေ ထွက်ထားတယ် မဟုတ်ဘူးလား "

ရှဲ့ရှောင်၀မ်၏ မျက်လုံးများက တောက်ပလာသည်။

သီတင်းပတ်ကုန်တွင် ကျုံးယို့ယို့ပြန်လာပြီး ချင်းယောင်နှင့်အတူ ပန်းနှင့်ငှက်ဈေးသို့သွားသည်။  ပန်းတချို့ ရွေးယူလာပြီး လသာဆောင်ပေါ်တင်ထားသည်။

ကျုံးယို့ယို့သည် တိုက်ခန်းကျယ်ကြီးနှင့် ကျယ်ဝန်းသော လသာဆောင်သည် အလွန်ဗလာဖြစ်နေကြောင်း အမြဲလိုလို ခံစားမိသော်လည်း သူမ အလုပ်များနေခဲ့၏ ။  အခုတော့ အားလုံးပြေလည်သွားပြီး ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲတွေမဖြေခင် အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းမှာပဲ လသာဆောင်ကိုအလှဆင်ဖို့ ပန်းတချို့ဝယ်ရန် အခွင့်အရေးရသွားသည်။

ဤနေရာက တကယ့်ကို မြို့ထဲမှာ အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။  လသာဆောင်တွင်ရပ်၍ မြို့၏လမ်းများကို အပေါ်စီးမှမြင်နိုင်သည်။  နွေရာသီ နီးလာသည်နှင့်အမျှ လေ‌ပြေက တိုက်ခတ်လာကာ ကျုံးယို့ယို့သည် လက်ရန်းပေါ်တွင် မှီနေရသည်ကို နှစ်သက်သည်။

" စကားမစပ် ချင်းယောင် ကျွန်မတို့ကျောင်းက ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ကွင်းဆင်းလေ့လာပြီး ဗီလာမှာ တစ်ညအိပ်ရမယ် "  ချင်း‌ယောင်သည် အိုးနှင့်အပင်များကို ပြုပြင်ရန် သံ‌ေဂါ် အသေးလေးကို ကိုင်ဆောင်ထားပြီး ကျုံးယို့ယို့ လှည့်ကြည့်သောအခါ ခံ့ညားသည့်သူက အနည်းငယ်ရယ်စရာကောင်းနေလေသည်။

" ဘယ်ဗီလာလဲ၊ လူအစုအဝေးနဲ့ နေရာတစ်ခုကို မျှဝေမနေချင်ရင် ကိုယ်ကြိုတင်စီစဉ်ပေးလို့ရတယ်" ဟု ၎င်းက ပြောသည်။

" ရှင့်မှာ အချိန်ရှိလား။ ရှင်လည်း လာသင့်တယ် " ကျုံးယို့ယို့က မျှော်လင့်တကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။  " ည‌နေဘက်ဆို ကျွန်မတို့ရေပူစမ်းထဲမှာ အတူတူစိမ်လို့ရတယ် "

အထက်တန်းကျောင်းရှိ တတိယနှစ်များအတွက် ဤကွင်းဆင်းခရီးသည် ၎င်းတို့၏ နောက်ဆုံးစုပေါင်းလှုပ်ရှားမှုဖြစ်သည်။  သီတင်းပတ်မကုန်မီတွင် လီသုန်းဖျင်သည် ၎င်းကို အတန်းထဲတွင် အထူးတလည်ပြောခဲ့ပြီး အခန်း (၁၉) မှ ကျောင်းသားများအားလုံး စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။  နောက်ဆုံးတော့ သူတို့သည် အချိန်အတော်ကြာအောင် ပြင်းထန်သော ဖိအားအောက်မှာ ရှိနေကြပြီး နည်းနည်းလေး အနားယူလိုကြသည်။

ကျုံးယို့ယို့သည်လည်း ဤအငွေ့အသက်များ ကူးစက်သွားပြီး သူမ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ပျော်ရွှင်မှု အရိပ်အမြွက်ပေါ်လာသည်။  သူမ ယခင်က ဤကဲ့သို့ ကွင်းဆင်းလေ့လာရေးခရီးတွင် တစ်ခါမှ မပါဝင်ခဲ့ဖူးဘဲ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများ မတိုင်မီတွင် လူတိုင်းနှင့်အတူ နောက်ဆုံးအကြိမ်ကွင်းဆင်းလေ့လာရေးတွင် ပျော်ရွှင်နိုင်တော့မည်။

အုပ်စုဖွဲ့လှုပ်ရှားမှုအကြောင်းပြောသောအခါ ရွှီရှောင်ယွဲ့နှင့် အခြားသူများသည် မည်သည့်အ၀တ်များဝတ်ရမည်နှင့် အပြင်ထွက်ရန်အတွက် မည်သည့်အိတ်များ ယူဆောင်လာရမည်ကို ဆွေးနွေးကြသည်။

ထိုအကြောင်းကို ကြားရသည့်အခါ ကျုံးယို့ယို့ အနည်းငယ် ခေါင်းကိုက်လာ၏ ။  အားကစားဖိနပ်နှင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအ၀တ်အစားတွေဝတ်ပြီး တောင်တက်မည်မဟုတ်ပေလော။ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်စီးရန် ဖြစ်နိုင်ပါ့မည်နည်း။ အလှကို မြတ်နိုးသည့် ဤမိန်းကလေးတွေက ခြေကျင်းဝတ်များကို လိမ်လိုကြမည်မဟုတ်ချေ..

သို့သော် ချင်း‌ယောင်နှင့်တရားဝင်တွဲပြီးနောက် သူမ ကြမ်းတမ်းလာခဲ့သနည်း။ လူတိုင်းက အလှအပကို လိုလားတောင့်တကြပြီး သူမသည်လည်း သူမ၏အသွင်အပြင်ကို အလွန်ဂရုစိုက်ခဲ့ဖူး၏ ။

ချင်းယောင်ကို သူမနှင့် လိုက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ပြီးသည့်နောက်မှာ သူမ စိတ်ထဲ ပထမဆုံး ၀င်လာသည့် အတွေးသည် ထိုနေ့၌ မည်သည်ကို ၀တ်ရမည်နည်းပင်ဖြစ်သည်။

ချင်းယောင်နှင့် သူမ သိကျွမ်းသည်မှာကြာပြီဆိုသော်လည်း တောင်ပေါ်သို့  တစ်ခါမှ အတူတူမတက်ခဲ့ဖူး‌ေချ။ သူမ ခေါင်းက ချွေးတွေ ညစ်ပတ်နေလျှင် ချင်းယောင်၏ နှလုံးသားထဲကပုံရိပ်ကို ထိခိုက်မည် မဟုတ်ပေလော။

ကျုံးယို့ယို့သည် ရှားရှားပါးပါး မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ထိုနေ့တွင် ဘာဝတ်ရမည်ကို လေးလေးနက်နက် တွေးတောနေသည်။ ချင်းယောင်သည် သံဂေါ်ပြားဖြင့် မြေကြီးကို တူးနေသော်လည်း သူ၏ချောမောသော မျက်နှာမှာ အနည်းငယ်နီနေပြီဖြစ်သည်။

 "မင်း ကိုယ်နဲ့ ရေအတူစိမ်ချင်တာ သေချာလား " သူ့အသံက အနည်းငယ် လုံးထွေးနေသည်။

ကျုံးယို့ယို့က တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး နားရွက်တွေ နီလာကာ သူ့အား သူမ ခြေချောင်းလေးများနှင့် အသာအယာ ကန်လိုက်သည်။ " ရှင်က လူဆိုးကောင်လို လုပ်နေတာပဲ "

ချင်းယောင်က သူမကို မော့ကြည့်ကာ ဝမ်းနည်းပူဆွေးစွာ ပြောသည်။ " မင်း ကိုယ်တို့ အတူတူ ရေစိမ်သင့်တယ်လို့ အရင်ပြောပေမယ့် ကိုယ်က ဘာမှ မပြောခဲ့ဘူး ။ အတူတူ ရေစိမ်ဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူး ။ မင်းပြောခဲ့တဲ့ ဗီလာထဲက ရေပူစမ်းတွေက ယောက်ျားလေးနဲ့ မိန်းကလေးကို ခွဲခြားထားတယ် "

" ရှင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိ‌ေနပါလား ဒီလိုနေရာမျိုး မကြာခဏ သွားတတ်တာလား " ကျုံးယို့ယို့က စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြောလိုက်သည်။

ချင်းယောင် မရယ်နိုင်မငိုနိုင်ဖြစ်ပြီး ထိလွယ်ရှလွယ်သည့် ကျုံးယို့ယို့က ထူးထူးခြားခြား ချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်ကို ခံစားမိသည်။

သူသည် နှုတ်ခမ်းများကို ပိတ်လိုက်ကာ မျက်လုံးများက ပြုံးနေပြီး  ပေါင်းပင်များကို ဆွဲယူရန် ခေါင်းကို ငုံ့ထားလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပေါက်ဖွားလာသော ကျုံးယို့ယို့၏ မနာလိုစိတ်လေး အချိန်အနည်းငယ်ကြာသည်ထိရှိအောင် စကားမပြောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သူသည် သူတို့ကြားတွင် အမြဲတမ်း မနာလိုဖြစ်တတ်သော်လည်း သူမသည် အနှစ်တစ်သောင်းအတွင်း သူမကို ဘယ်တော့မှ ထားသွားမည်မဟုတ်သလို လွတ်လပ်ပြီး လွယ်ကူ‌နေသည်။

သူ အနှစ်တစ်သောင်းကြာ မထားခဲ့ချင်‌ သော်လည်း...

အတိုချုပ်ပြောရလျှင် သူမသည် သူ့ကို အသေသတ်လိမ့်မည်။

" ချင်းယောင် " ကျုံးယို့ယို့သည် ချင်း‌ယောင်၏ အင်္ကျီလက်များကို မကျေမနပ် ဆွဲလိုက်သည်။

ထို့နောက် ချင်းယောင်က ပြုံးပြီး " ဗီလာရဲ့ ပိုင်ရှင်က ချင်းမိသားစုနဲ့ မကြာခဏ အဆက်အသွယ်ရှိတယ်။ သူတို့တွေက အသိအကျွမ်းဟောင်းတွေပဲ၊ နောက်နေ့ သပ်သပ် သွားကြရအောင် "

" ကောင်းလိုက်တာ၊ ချင်းရဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက အပန်းဖြေစခန်းထိကို ဖြန့်ကျက်နေတာလား " ကျုံးယို့ယို့က " သူဌေးက ယောက်ျားလား၊ မိန်းမလား "

 သေချာတာက သူမ မနာလိုချေ။၊ ဟာသလုပ်ချင်ပေမယ့် ပြောပြီးသည်နှင့် အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းက မြည်လာသည်။

သူမ ထုတ်ယူကြည့်လိုက်သည့်အခါ ကျုံးပါပါးဖုန်းခေါ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချင်းယောင်က သူမ ဖုန်းကို ခဏလောက် စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး ဖုန်းမကိုင်သေးသည်ကို ခေါင်းမော့ကြည့်ကာ မေးလာသည်

 " ဘာလို့ မကိုင်တာလဲ "

ကျုံးယို့ယို့က ကူကယ်ရာမဲ့ ဖုန်းဖန်သားပြင်ကို သူ့အား ဖွင့်ပြလိုက်သည်။

ချင်းယောင်က " ကိုင်လိုက်ပါ၊ အန်ကယ်က တစ်ခုခုရှိလို့ ဆက်တာနေမှာပါ "

ကျုံးယို့ယို့ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

တကယ်တော့ ဖုန်းမခေါ်ခင်မှာ ကျုံးပါပါးက အီးမေးလ်တစ်စောင် ပို့ခဲ့တယ်။ အီးမေးလ်တစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် ကျုံးယို့ယို့သည် ထိုအချိန်တွင် ပေးပို့သူအား ဂရုမစိုက်ဘဲ ၎င်းကိုနှိပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျုံး၏ဘဏ္ဍာရေးရှင်းတမ်းများနှင့် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း လက်ကျန်ရှင်းတမ်းတစ်ခုလုံးကို တိုက်ရိုက်မြင်ခဲ့ရသည်။

ကျုံးသည် တစ်နှစ်လျှင် ငွေမည်မျှ ရှာဖွေနိုင်သည်အပါအဝင် စာရင်းအားလုံးကို ပြသထားသည်။

ဤသည်မှာ ကုမ္ပဏီအတွင်း လျှို့ဝှက်အချက်အလက်များဖြစ်ပြီး သာမန်ဝန်ထမ်းများက ၎င်းအား ကြည့်ရှုခွင့်မရှိပေ။

ကျုံးပါပါးက သူမဆီ တန်းပို့လိုက်ပြီး ယုံကြည်မှုအပြည့်နှင့်ဖြစ်ကာ ကျုံးရှီယို့တောင်မှ ဤအရာကို မြင်ဖူးမည်မဟုတ်ချေ။

ကျုံးယို့ယို့၏စိတ်က အရမ်းရှုပ်ထွေးသွားသည်။ ကျုံးပါပါးက မည်သည်ကိုဆိုလိုသနည်း။  စတော့ရှယ်ယာခွဲဝေမှုကို ကြိုတင်ဆွေးနွေးရန် စီစဉ်နေသည်လား။ သို့သော်ကိုဤမျှ‌ေလာက် အရေးတယူပြုရန် မလိုအပ်ပေ။

မူရင်း၀တ္ထုတွင် ကျုံးကော်ချန်းသည် အကျိုးစီးပွားကို ဦးစားပေးတတ်သူဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် သားသမီးများအပေါ် တင်းကြပ်ပြီး တာဝန်မကျေပွန်သူဖြစ်လေသည်။ သူက သားသမီးများကို မချစ်သည်မဟုတ်ဘဲ ဂရုမစိုက်ရုံသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခု ကျုံးကော်ချန်းက  ပြိုလဲသွားပြီဟု ခံစားလာရသည်။

ထို့အပြင် အစုရှယ်ယာများ၏ 5% ကို မိမိကိုယ်တိုင် စတင်တောင်းဆိုခဲ့ပါက နောက်ဆုံးဖြစ်ရပ်အတွက် လုံးလုံးပြန်လည်ပေးဆပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် စာရင်းမည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ ရှင်းလင်းစွာဖြေရှင်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ယခုပခါ ကျုံးပါပါးက ၎င်းကို သူ့ဘာသာသူ စတင်လုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤကိစ္စသည် ကျုံးမိသားစု၏ လက်ဆောင်နှင့် ထောက်ပံ့မှုကို ခံယူနေဆဲဖြစ်သကဲ့သို့ မတူညီသောတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ 

ထို့အပြင် ကျုံးပါပါးက သူမအား ရှယ်ယာ မည်မျှခန့် ပေးချင်နေသနည်း။

ကျုံးယိူ့ယို့သည် သူမသည် အနည်းငယ်နုံချာကြောင်း ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားသည်။ သူမသည် ကျုံးမိသားစုနှင့် အမှန်တကယ် အဆက်အသွယ်ဖြတ်လိုသော်လည်း အချို့သော ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် သူမက တစ်သက်လုံး ကျုံးမိသားစုနှင့် ဆက်နွယ်နေပေမည်။  အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အချို့သော စာရင်းများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွက်ချက်လိုသော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် သူမ မတတ်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ကျုံးယို့ယို့သည် ချင်းယောင်၏ ပခုံးပေါ်တွင် မှီခိုရင်း ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာဖြင့်  သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

ချင်းယောင် တခဏလောက် ထိတ်လန့်သွားပေမယ့် သူ၏ကျယ်ပြန့်သည့် ပုခုံးတွေက သူမကို ဖမ်းမိထားဆဲပင်။

ချင်းယောင်သည် ထိုနေရာတွင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး မြေကြီးကို ဂေါ်ပြားဖြင့် တူးကာ သူဝယ်ထားသည့် အိုးပင်များကို စိုက်‌နေပြီး ကျုံးယို့ယို့သည် အရိုးပျော့လေးကဲ့သို့ သူ့လည်ပင်းကို ပွေ့ဖက်ကာ ဖုန်းပြောလေသည်။

" ယို့ယို့ " မထင်မှတ်ပဲ ကျုံးယို့ယို့က တိုက်ရိုက်ဖုန်း‌ေဖြလာပြီး ဆက်သွယ်၍မရမည်ကို စိုးရိမ်နေဆဲဖြစ်သည့် ကျုံးပါပါးက ချက်ချင်းအံ့သြသွားပြီး " ဒီရက်တွေ ဘယ်လိုနေလဲ၊ ရာသီဥတုက ပူလာပြီ၊ ဒါကြောင့်အအေးမမိအောင် သတိထားနော် "

ယခုတွင် ကျုံးပါပါး၏ အကြံပေးမှုက သူ့သမီးကို သာမန်ဖခင်တစ်ယောက်လို ဂရုစိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။

ကျုံးယို့ယို့က မျက်တောင်များကို နိမ့်လိုက်ပြီး ချင်းယောင်၏ ပခုံးအောက်က ပန်းတွေကို ကြည့်ရင်း " နားလည်ပါပြီ၊ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ "

ကျုံးပါပါးက အဓိကအကြောင်းအရာကို မရောက်လျှင် ကျုံးယို့ယို့ စိတ်မရှည်ဘဲ ဖုန်းချမှာကို ကြောက်သည့်အတွက် သူက မြန်မြန်ပြောလာသည်။ " ဒီတစ်ခါ မင်းကုမ္ပဏီကိစ္စတွေကို အများကြီး ပံ့ပိုးပေးခဲ့တယ်။ အဖေက မင်းကို ထမင်းနယ်ကျွေးချင်တယ် "

ကျုံးယို့ယို့ : "..အင်း..."

" အဲ့အချိန်ကျရင် မင်းမောင်လေးလည်း လာပါစေ၊ အစုရှယ်ယာ ခွဲဝေမှုအကြောင်းရောပြောကြတာပေါ့၊နောက်ဆုံးတော့ ပါးက အသက်ကြီးပြီ၊ တစ်နေ့တော့ အဆုံးသတ်ရမှာပဲ "

ကျုံးယို့ယို့ : "….."

xxxxx